Toyota F1
Η φετινή σεζόν ήταν αυτή που θα έκρινε τα πάντα για την Toyota. Τα αποτελέσματα έπρεπε να έρθουν, ειδάλλως κινδύνευε η βιωσιμότητα της ομάδας!
KEIMENO: ΦΑΜΠΡΙΤΣΙΟ ΛΑΖΑΚΙΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: REPORTER IMAGES
ΤO καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα δεν ήρθε, αλλά η βελτίωση ήταν προφανής: από την 8η στην 4η θέση στο Πρωτάθλημα Kατασκευαστών με τη συγκομιδή περίπου δεκαπλάσιων βαθμών! Οι πρώτες pole, οι πρώτοι τερματισμοί στο βάθρο και η σχεδόν μόνιμη παρουσία στη βαθμολογούμενη οκτάδα σηματοδοτούν μια χρονιά απογείωσης της Toyota. Η διατήρηση, όμως, αυτού του ρυθμού στο μέλλον μπορεί να αποδειχτεί ακόμη πιο δύσκολη αποστολή. Ωστόσο, ο μόνος δρόμος είναι προς τα επάνω και ο στόχος πλέον της ομάδας εμφανής: το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα!
Το 2005 ήταν η χρονιά ενηλικίωσης της πιο νέας αυτοδημιούργητης ομάδας στη Formula 1. Η Toyota εξελίχτηκε σε υπολογίσιμο αντίπαλο, γεγονός αναγκαίο για την ομάδα που, παρ’ ότι διέθετε το μεγαλύτερο προϋπολογισμό στο πρωτάθλημα, δεν είχε μαζέψει παρά... 27 βαθμούς στις τρεις προηγούμενες σεζόν της στη F1. Η διαδικασία δημιουργίας μιας ομάδας Formula 1 από το μηδέν δεν αποτελεί ευκαταφρόνητη υπόθεση. Στην πορεία προς την πολλάκις προκηρυγμένη (όμως σχεδόν ποτέ πραγματοποιημένη) επιτυχία σημαδεύτηκε από αρκετά λάθη, τα οποία πήραν αρκετό καιρό να διορθωθούν. Ο πρωτεργάτης της εισόδου της Toyota στα GP, Ούβε ¶ντερσον, ήταν σίγουρα ο άνθρωπος που μπορούσε να εμφυσήσει το απαιτούμενο κίνητρο και πάθος στο προσωπικό που επάνδρωσε την ομάδα. Ίσως όμως να μην ήταν ο κατάλληλος να ηγηθεί ενός τόσο μεγαλεπήβολου και απαιτητικού σχεδίου. Η οργάνωση τόσων πολλών -και άπειρων στα GP, ως επί το πλείστον- ατόμων επέβαλε την πρόσληψη του Μάικ Γκασκόιν, πρώην Tεχνικού Διευθυντή της Renault, στο τέλος του 2003. Ο πλέον πιο ακριβοπληρωμένος Tεχνικός Διευθυντής του grid ανέλαβε το έργο της πλήρους αναδιάρθρωσης του τεχνικού επιτελείου και προσπάθησε να ανακαλύψει σε ποιον τομέα ήταν πιο ταλαντούχο το κάθε στέλεχος, προκειμένου να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της ομάδας. Βέβαια, στον τομέα δημιουργίας του σασί, καθώς σε αυτόν των κινητήρων, ο ορμώμενος από τη Ferrari, Λούκα Μαρμορίνι, είχε ήδη κάνει την ανάλογη δουλειά, και μάλιστα πολύ δραστικά. Κατά συνέπεια, η Toyota διέθετε και εξακολουθεί να διαθέτει από το 2002 έναν από τους κορυφαίους κινητήρες!
Φέτος, η ομάδα αποφάσισε για πρώτη φορά να βασιστεί σε ήδη καταξιωμένους οδηγούς. Οι Ραλφ Σουμάχερ και Γιάρνο Τρούλι ήρθαν με τον αέρα του νικητή και, παρά την έλλειψη συνοχής που παρουσίασαν στην απόδοσή τους (ο Ιταλός είχε ένα εξαιρετικό πρώτο μισό της σεζόν, ενώ ο Γερμανός έλαμψε περισσότερο στο δεύτερο μισό), τα κατάφεραν καλύτερα από τους προκατόχους τους. Στο παρελθόν, η Toyota είχε βασιστεί κυρίως σε έμπειρους οδηγούς με εξαιρετικές ικανότητες στην εξέλιξη του μονοθεσίου, χωρίς να ρισκάρει αποκτώντας ένα μεγάλο όνομα, αφού κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποβεί βλαβερό για το δικό της, στο ενδεχόμενο κακών αποτελεσμάτων. Η ομάδα, βέβαια, μπορεί να ισχυριστεί ότι σ’ αυτά συνέβαλε και η απουσία ενός πραγματικά κορυφαίου οδηγού στο παρελθόν. Παρ’ όλα αυτά, η απειρία της στη μάχη για τη νίκη διαφάνηκε τουλάχιστον σε δύο περιπτώσεις: στο Βέλγιο, εν μέσω μεταβαλλόμενων καιρικών συνθηκών, και οι δύο οδηγοί της βρέθηκαν σε κάποιο σημείο του αγώνα πολύ κοντά στην κορυφή, ωστόσο ο αγώνας τους καταστράφηκε από τις λάθος επιλογές στρατηγικής του pit wall. Στην Ιαπωνία, το ίδιο συνέβη με το Σουμάχερ, αλλά σε μικρότερο βαθμό.
Όσον αφορά τον τομέα των εγκαταστάσεων, το εργοστάσιο της ομάδας στην Κολωνία (όπου συστεγάζονται τα τμήματα παραγωγής σασί και κινητήρων, ένα πλεονέκτημα που απολαμβάνει, πέραν της Toyota, μονάχα η Ferrari), όντας από τα πιο σύγχρονα, είναι ένα από τα αποδοτικότερα όπλα της ομάδας. Με την επικείμενη κατασκευή μιας δεύτερης αεροδυναμικής σήραγγας, η Toyota φαίνεται να διαθέτει όλα τα εφόδια για να υποστηρίξει την πορεία της προς την κορυφή. Σε συνδυασμό δε με την επιλογή μετάβασης στο στρατόπεδο της Bridgestone για το 2006, τη χρονιά επιστροφής των βραχύβιων ελαστικών (τα οποία μέχρι το 2004 αποτελούσαν το δυνατό σημείο της ιαπωνικής εταιρείας), φαίνεται να υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για μια επιτυχημένη σεζόν.
Του χρόνου, οι ισορροπίες αναμένεται να αναταραχτούν και πάλι με την παρουσίαση των V8 κινητήρων και την επιστροφή του κανονισμού για τις αλλαγές ελαστικών. Πέρα από την παρουσίαση ενός καλού (και όχι πλέον συντηρητικού) μονοθεσίου, η Τoyota θα πρέπει να «ωριμάσει» ακόμη περισσότερο ως ομάδα και σίγουρα να κατακτήσει τουλάχιστον μία νίκη, εάν θέλει να ισχυρίζεται ότι οι υπέρογκες επενδύσεις της πιάνουν τόπο._ Φ. Λ.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
1999: Ανακοίνωση συμμετοχής της Toyota στη Formula 1.
2000: Κατασκευή των εγκαταστάσεων στην Κολωνία, καθώς και των πρώτων κινητήρων.
2001: Παρουσίαση του μονοθεσίου δοκιμών (TF101), με το οποίο η ομάδα γύρισε τον κόσμο, πραγματοποιώντας δοκιμές με τους ¶λαν ΜακΝίς και Μίκα Σάλο.
2002: Πρώτη σεζόν συμμετοχής της Toyota στη Formula 1 με τους ίδιους οδηγούς. Δέκατη θέση στο Πρωτάθλημα Kατασκευαστών με 2 βαθμούς (οι οποίοι σημειώθηκαν στα 3 πρώτα GP). Έναρξη λειτουργίας της ιδιόκτητης αεροδυναμικής σήραγγας.
2003: Νέο οδηγικό δίδυμο (Ολιβιέ Πανίς, Κριστιάνο ντα Μάτα), 8η θέση στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών με 16 βαθμούς.
2004: Έναρξη της σεζόν με τους ίδιους οδηγούς. Ο Nτα Μάτα αντικαθίσταται στο μέσο της σεζόν από το Ρικάρντο Ζόντα, ο οποίος με τη σειρά του παραδίδει τη θέση του στο Γιάρνο Τρούλι. Όγδοη θέση στο Πρωτάθλημα Kατασκευαστών με 9 βαθμούς
2005: Η πιο επιτυχημένη σεζόν της ομάδας μέχρι τώρα. Οδηγοί: Ραλφ Σουμάχερ, Γιάρνο Τρούλι. Πρώτος τερματισμός στο βάθρο (Μαλαισία, Τρούλι, 2ος) πρώτη pole position (Τρούλι, ΗΠΑ), πρώτος ταχύτερος γύρος σε αγώνα (Σουμάχερ, Βέλγιο). Τέταρτη θέση στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών με 88 βαθμούς.
ΜΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ
1 ταχύτερος γύρος
2 pole position
4 σεζόν
5 τερματισμοί στο βάθρο
69 Grand Prix
115 βαθμοί
179 χλμ. επικεφαλής
7.107 γύροι αγώνα
TSUTOMU TOMITA
EΠIKEΦAΛHΣ TOYOTA F1
«Θέλω την πρώτη μας νίκη το 2006»
Ο Τομίτα είναι αυτός που έφερε την Toyota στα GP. Ως αρχηγός της ομάδας από το 2004 υπόσχεται τώρα ότι θα τη φέρει και στην κορυφή...
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΑΚΗΣ ΤΕΜΠΕΡΙΔΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: REPORTER IMAGES
Ο μικρόσωμος ασπρομάλλης Ιάπωνας που κάθεται απέναντί μας είναι ένα από τα πανίσχυρα αφεντικά της F1, όμως ούτε η εμφάνιση ούτε το ύφος του το φανερώνουν. Μιλά γρήγορα σε σπαστά αγγλικά, με όρους τεχνικούς παρά πολιτικούς και δείχνει να ξέρει καλά τη δουλειά του. Δεν έχει το... σταριλίκι ενός Μπριατόρε, δεν κουβαλά την ιστορία ενός Γουίλιαμς, ούτε είναι τηλεοπτικά αναγνωρίσιμος όσο ο Τοντ, ωστόσο ο κ. Τομίτα εμπνέει σεβασμό.
Ζητώντας του να ανατρέξει λίγο στα πρώτα χρόνια της Toyota F1, δε διστάζει να παραδεχτεί και λάθη στον τρόπο λειτουργίας της ομάδας: «Επειδή ανησυχούσαμε ιδιαίτερα για τα αποτελέσματα πέρυσι, αλλάξαμε όλη τη δομή της οργάνωσής μας». Τι εννοεί; «Στο τμήμα Έρευνας κι Εξέλιξης, η οργάνωσή μας, σε σχέση με άλλες ομάδες, δεν ήταν τέλεια. Ιδιαίτερα η εξέλιξη στην αεροδυναμική. Κι αυτό, γιατί τα δεδομένα που παίρναμε από τη σήραγγα δεν είχαν την απαιτούμενη ακρίβεια, ώστε να έχουμε επαναληψιμότητα στις μετρήσεις, ενώ όσα δεδομένα προέκυπταν στο μοντέλο της αεροδυναμικής σήραγγας δεν ίσχυαν στο πραγματικό αυτοκίνητο. Συνεπώς, επειδή δεν καταλαβαίναμε τίποτα από όσα μας έδειχνε, αναγκαστήκαμε να τη σταματήσουμε για ένα μήνα, Απρίλιο με Μάιο του 2004».
Όπως μας λέει ο Τομίτα, όταν λειτούργησε ξανά η σήραγγα, ξεκίνησε ο σχεδιασμός της TF104Β που παρουσιάστηκε στο Χοκενχάιμ. Το μονοθέσιο αυτό λειτούργησε ως φορέας των εξαρτημάτων που προορίζονταν για το φετινό. Από το Σεπτέμβριο όλη η ενέργεια της ομάδας του Μάικ Γκασκόιν επικεντρώθηκε στην εξέλιξη της TF105, η οποία παρουσιάστηκε τον Ιανουάριο στην Ισπανία. Την επόμενη μέρα το αυτοκίνητο μπήκε στη Χερέθ για δοκιμές. «Ο χρόνος που είχαμε μέχρι τη Μελβούρνη δεν ήταν αρκετός, είχαμε όμως εμπιστοσύνη στο νέο αυτοκίνητο. Το φανταστικό αποτέλεσμα στη Μαλαισία (2η θέση για τον Τρούλι) δεν προέκυψε από θαύμα, αλλά χάρη στην προσπάθεια όλων των τμημάτων μας» λέει ο Τομίτα. «Κάτι καινούργιο υπήρχε εδώ...». Η πρόοδος στην αεροδυναμική ήταν όχι μόνο το ισχυρό χαρτί της TF105, αλλά και ό,τι καλύτερο είχε πετύχει η ομάδα τα τελευταία τρία χρόνια, σύμφωνα με τον Ιάπωνα μηχανικό. Χωρίς βέβαια να παραγνωρίζει ο ίδιος και την αξία του κινητήρα.
Εν όψει 2006
Η εφαρμογή των V8 κινητήρων, όπως καταλαβαίνετε, θα επιφέρει αλλαγές και στο σχεδιασμό των μονοθεσίων. Στην Toyota, εδώ και δύο μήνες, δουλεύουν στην TF106, η οποία θα φορά ελαστικά της Bridgestone. Το αυτοκίνητο θα πρέπει να είναι έτοιμο τον Ιανουάριο. Τόσες αλλαγές μαζί δεν τις φοβάται ο αρχηγός της Toyota; «Όχι. Αυτή είναι η καλύτερη ευκαιρία για να φρεσκάρουμε το μυαλό μας. Θα έχουμε νέο σασί, κινητήρα, λάστιχα, αεροδυναμική. Θα είναι μια μάχη σε όλα τα μέτωπα!». Ο ίδιος δε μας απαντά γιατί η ομάδα άλλαξε στρατόπεδο ελαστικών ούτε εκφράζει ανησυχία για το αν του χρόνου τα Bridgestone θα φανούν αντάξια των Michelin. «Έχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη και δεν τα φοβόμαστε. Θα είμαστε πολύ δυνατοί μαζί με τις Ferrari και Williams». Μήπως είναι υπερβολικά αισιόδοξος ο Ιάπωνας; «Όχι, όχι, δεν είμαι αισιόδοξος. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να μην παρερμηνεύσουμε το πρότζεκτ». Ποιες είναι λοιπόν οι προσδοκίες της Toyota για το 2006; «Θέλω να πετύχουμε την πρώτη μας νίκη» απαντά ο Τομίτα με αποφασισμένο ύφος. «Έχω ανακοινώσει στους συνεργάτες μου ότι μέχρι τον Ιούνιο πρέπει να το έχουμε πετύχει. Στη Μαλαισία ή στο Μπαχρέιν».
Ο Τομίτα είναι ο μόνος αρχηγός ομάδας που τυγχάνει μηχανικός. Επομένως, είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να μας πει τι επίδραση θα έχει η εφαρμογή των νέων κανονισμών στην απόδοση των μονοθεσίων, αλλά και στη μορφή των GP. «Είμαι μηχανικός, οπότε αυτό που θέλω πάντα είναι περισσότερη δύναμη. Εάν ήταν δυνατόν να έχουμε 1.500 άλογα, θα ήταν καλύτερο για μένα. Μιλώντας για χρόνους στο γύρο, τα μονοθέσια θα είναι πιο αργά κατά 2,5 με 4 δλ. Θα είναι αρκετά διαφορετικά τα αυτοκίνητα και, ναι, ίσως να αναδεικνύουν περισσότερο τον οδηγό. Μπορεί να είναι πιο διασκεδαστικοί οι αγώνες του χρόνου». Η ισορροπία δυνάμεων θα αλλάξει εν όψει των νέων κινητήρων; «Οι V8 θα είναι το στοιχείο κλειδί. Πάντως, κορυφαίες ομάδες θα είναι οι McLaren, Renault, Ferrari και... η Toyota! Η BMW δεν είναι πολλά υποσχόμενη για το επόμενο έτος· θέλει χρόνο, καθώς είναι καινούργια ομάδα. Η Ferrari, όμως, θα είναι πολύ δυνατή.»
Tomita’ s way...
«Φιλοσοφία μου είναι μία ομάδα–ένα μυαλό» απαντάει ο Τομίτα, εάν τον ρωτήσεις ποια είναι η δική του... μανιέρα διοίκησης της ομάδας. «Πρέπει να συνδυάζεις τις δυνάμεις με γνώμονα την αμοιβαία εμπιστοσύνη» προσθέτει. Δίνει τα εύσημα στον προκάτοχό του, Ούβε ¶ντερσον, τονίζοντας ότι ήταν υποχρεωμένος να τον αντικαταστήσει το 2003, αφού ο ίδιος ο Σουηδός ήθελε να αποτραβηχτεί. Τολμάμε να τον ρωτήσουμε για τον προϋπολογισμό της ομάδας, ο οποίος, κατά γενική ομολογία, είναι υψηλότερος από κάθε άλλης. Δεν αποκαλύπτει το ακριβές ποσό, ωστόσο μας λέει ότι είναι σταθερό. «Θέλουμε πολλά χρήματα για εξέλιξη» προσθέτει. Βλέπετε, η Toyota F1 ήδη κατασκευάζει δεύτερη αεροδυναμική σήραγγα, η οποία θα είναι έτοιμη στα τέλη του 2006. «Εν όψει της λήξης της Συμφωνίας Oμόνοιας το 2008, αυτό που κάνουμε είναι πολύ σημαντικό» λέει ο Τομίτα, υπονοώντας ότι ο Ιάπωνας κατασκευαστής ήρθε στην F1 για να μείνει!
Ολοκληρώνοντας τη συζήτηση, ρωτάμε τον Ιάπωνα team manager για τους δύο οδηγούς του. Αφού τους χαρακτηρίζει ως ένα από τα πλέον εξαιρετικά δίδυμα του grid, επιβεβαιώνει ότι το οδηγικό τους στιλ διαφέρει ριζικά, χωρίς αυτό να είναι κακό για την εξέλιξη του μονοθεσίου: «O Γιάρνο ως οδηγός είναι πιο υποστροφικός και ο Ραλφ πιο υπερστροφικός. Όμως, και οι δύο είναι πολύ φιλικοί και προσεκτικοί με το αυτοκίνητο, καλοί εξελικτές και καλοί χαρακτήρες». Αλήθεια, ο ίδιος, ως μηχανικός, εμπλέκεται στα τεχνικά του αυτοκινήτου; «Θέλω, αλλά κυρίως πρέπει να κανονίζω τα πάντα, τα οικονομικά, τις χορηγίες..., γεγονός που με απογοητεύει. Θα ’θελα απλώς να είμαι μηχανικός!».
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
Ο Τσουτόμου Τομίτα γεννήθηκε στις 13/10/1943 στη Ναγκόγια. Σε ηλικία μόλις 26 ετών προσλήφθηκε από την Toyota ως εξελικτής αγωνιστικών κινητήρων. Το ’87 διορίστηκε επικεφαλής του τμήματος εξέλιξης αγωνιστικών κινητήρων και το ’96 έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Toyota και υπεύθυνος επί των αγωνιστικών δραστηριοτήτων της εταιρείας. Το ’98 έβαλε την Toyota στις «24 Ώρες» του Λε Μαν, με απώτερο σκοπό την είσοδο στη F1, όχι απλώς ως προμηθευτής κινητήρων, αλλά ως αυτόνομος κατασκευαστής. Το 2002 που η ομάδα μπήκε στα GP, ο Τομίτα ονομάστηκε Πρόεδρος της Toyota Motorsport Gmbh. Τον Ιούλιο του 2003 μετακόμισε στην Κολωνία και το 2004 ανέλαβε επικεφαλής της ομάδας στη θέση του Ούβε ¶ντερσον.
ΤΣΙΤΑΤΑ
«Φιλοσοφία μου είναι μία ομάδα–ένα μυαλό.»