4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Γιάννης Τριάντης

Tαξίδια, σώματα, λέξεις...

(Προσοχή: το κείμενο που ακολουθεί διαβάζεται καλύτερα, αν ακούγεται ταυτόχρονα εκείνο το παλιό τραγούδι «Σαν μαγεμένο το μυαλό μου φτερουγίζει»...)

Σε λίγα χρόνια μπορεί να κλατάρουν οι «Tροχοί», να κλείσουν οι μεγάλες εφημερίδες, να μην τυπώνονται καινούργια βιβλία, γιατί κανείς δε θα τα διαβάζει, και μπορεί αυτό τότε να ονομαστεί θρίαμβος της νέας εποχής, κι έτσι μπορεί να είναι, καθώς οι μισοί, οι παλιοί, δίχως «Tροχούς», εφημερίδες και βιβλία θα μαραζώνουν στη γωνιά τους και οι άλλοι μισοί, οι καινούργιοι, θα λυσσομανάνε στα δίκτυα και στα αμφίδρομα της επικοινωνίας, και αυτό όντως μπορεί να είναι θρίαμβος της προόδου, του νέου, του ιλιγγιώδους μέλλοντος
αλλά εγώ θα σου θυμίσω ότι τίποτε καινούργιο δε θριαμβεύει, αν δεν έχει μέσα του την τέφρα και τη δόξα του παλιού, αν δεν έχει στάμπα τη σοφία του παρελθόντος, κι ακόμη θέλω να σου πω ότι η αλήθεια δεν έχει ενικό, δηλαδή υπάρχουν αλήθειες και όχι αλήθεια, κι ας λέει ο πρόγονος, εκείνος ο αγλαός ο Eπίκουρος, για την αναζήτηση της αλήθειας, όμως εκείνος μιλούσε για το διαχωρισμό της αλήθειας από το ψέμα κι έλεγε ότι, σαν τους αργυραμοιβούς, πρέπει να ξεχωρίζουμε το κίβδηλο από το αληθές, κι αυτό είναι άλλο πράγμα, δηλαδή δε μιλάει ο σπουδαίος παλαιός για τη μία και μόνη αλήθεια, γιατί αυτή δεν υπάρχει
όμως εγώ θα βγάλω από το πικάπ εκείνο το μελαγχολικό του Kαζαντζίδη. «Όλα είναι ένα ψέμα, μια ανάσα, μια πνοή, σαν λουλούδι κάποιο χέρι θα μας κόψει μιαν αυγή», γιατί αυτό το ξέρω, όπως και συ, αλλά όσο υπάρχουμε στου κόσμου «τα ξέφωτα θα περιπολούμε» πυρπολημένοι από οίστρο για τις λέξεις και τα ταξίδια, για τα σώματα των απέραντων γυναικών, που λέει κι ο άλλος, για την ομορφιά όπως την εννοεί ο καθένας (αρμονία των αντιθέσεων την έλεγε ο άλλος παλαιός του τρόπου μας), εν τέλει για μια ζωή η οποία θα μοιάζει με τις λέξεις μας και δε θα είναι κίβδηλη και ψεύτικη, για να κάνουμε πόζα στους αναγνώστες
γι’ αυτό σου λέω ότι κάποτε, στο επόμενο μέλλον από το μέλλον που έρχεται, θα ξανάρθουν οι γραφιάδες, θ’ ανοίξουν πάλι οι «Tροχοί», θα λάμψουν οι μεγάλες εφημερίδες κι εμείς -μεταξύ Aφροδίτης και Aυγερινού, αέρας και σκόνη στο χάος- θα πετάμε απ’ τη χαρά μας. Kαι πού και πού θα γράφουμε κάνα κείμενο για ταξίδια και βιβλία, για περίεργες γυναίκες και μεγάλους παλαιούς.
Kαλή χρονιά!_ Γ. TP.