Ρέα Βιτάλη
Για δυνατούς λύτες«... Ας πούμε ότι μας διακτίνιζαν στη Γλυφάδα μια καθημερινή, 12 το μεσημέρι. Σε ποια χώρα είμαστε;...»
Καιρό τώρα, είμαι σε πλήρη σύγχυση. Εταιρείες που κλείνουν, κλάδοι που μετακομίζουν αύτανδροι, απολυμένοι που βολοδέρνουν στην ανασφάλεια, νέοι όροι εργασίας που αρμόζουν σε σκλαβάκια, επιταγές που περιφέρονται ακάλυπτες. Κοινό μας μυστικό, ότι, μέχρι να «βγούμε από το τούνελ», χάσαμε το τρένο! Όλα στο μηδέν! Kι ενώ βιώνει ο καθένας μας αυτά..., βγαίνω έξω από την πόρτα μου και βλέπω άλλα... Είπα, λοιπόν, σήμερα να κάνουμε ένα τεστ για δυνατούς λύτες. Ας πούμε ότι μας διακτίνιζαν στη Γλυφάδα μια καθημερινή, 12 το μεσημέρι. Σε ποια χώρα είμαστε;
Κοιτάζουμε τις βιτρίνες και τα μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα... ¶ρα είμαστε σε μια πολύ πλούσια χώρα, συμπεραίνουμε. Μετράμε 14 καφέ σε ένα δρόμο, γεμάτα με γυναίκες και άνδρες, μια καθημερινή. ¶ρα οι κάτοικοι δε χρειάζεται να δουλεύουν εντατικά... Ίσως έχει φυσικούς πόρους, ας πούμε πετρέλαια... Οι γυναίκες, όμως, γδύνονται για να βγούνε... ¶ρα δεν είμαστε σε αραβική χώρα! Μήπως, τότε, οι κάτοικοι ζουν από ναρκωτικά και τέτοια διάφορα; Όχι, γιατί οι άνθρωποι κυκλοφορούν ελεύθερα όλες τις ώρες και δεν υπάρχουν περιοχές γκέτο που να φοβάσαι να τις διασχίσεις. Μήπως δουλεύουν με άλλο ωράριο; Όχι, γιατί, ακόμα και το βράδυ, δρασκελάνε σαν κατσίκια τις μπάρες στις λεωφόρους για να πάνε σε κλαμπ. Βγαίνουν και το βράδυ; Βέβαια! Μήπως έχουν αναπτύξει το πνεύμα και πουλάνε ιδέες; Μπα, ο τόπος σφύζει από φροντιστήρια και στα πανεπιστήμιά του μπαίνεις με ό,τι βαθμό διαθέτεις και τελειώνεις όποτε διευκολύνεσαι. Μήπως έχει βιομηχανία βαρβάτη και εισάγει εργάτες από άλλες χώρες; Δεν παράγει, αλλά είναι γεμάτος ο τόπος από ξένους που προκόβουν αξιοθαύμαστα. Για να δω, σε ένα κατάστημα με τηλεοράσεις, τι μεταδίδουν; Τι λέει; «Απατώ τον άνδρα μου με το συμμαθητή του γιου μου, αλλά μ’ εκβιάζει ο κουμπάρος μας, με τον οποίο είχα επίσης δεσμό»... Καλέ, ετούτοι δεν έχουν πού να σπαταλήσουν το χρόνο τους! Πώς φορολογούνται; Θέλει ώρες να σου εξηγώ. Ας πούμε «κατ’ εκτίμηση» ή φωτίζουν έναν ως φοροφυγά και μετά στα σκοτάδια τρώνε όλοι οι άλλοι. Ε, δεν καταλαβαίνω τίποτα! Δώσε μου μια βοήθεια. «Η χώρα αυτή ανέλαβε Ολυμπιάδα και τα κατάφερε». Tο βρήκα! Είμαι στον παράδεισο... Και τότε ακούγεται μια φωνή από τον ουρανό που μου κόβει τα πόδια. Σαν να ’ναι ο Δίας! «ΑΡΑ ΕΧΕΙΣ ΠΕΘΑΝΕΙ ΚΑΙ ΔΕ ΣΤΟ ΛΕΝΕ»... φωνάζει μανιασμένος. Κομμένα τα τεστάκια..._ P. B.