Νίκος Μάργαρης
Σπατάλες κλίμακας«... τα εκδοτήρια των εισιτηρίων του μετρό και του προαστιακού είναι το ένα δίπλα στο άλλο...»
Έγραφα το Δεκέμβριο για το πώς στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» τα εκδοτήρια των εισιτηρίων του μετρό και του προαστιακού είναι το ένα δίπλα στο άλλο, απασχολώντας το διπλό από το απαιτούμενο προσωπικό. Κάτι που ισχύει και στο σταθμό Δουκίσσης Πλακεντίας. Αν κάποιος ρωτήσει τα δρομολόγια προς αεροδρόμιο του προαστιακού στο γκισέ του μετρό, φυσικά και δε γνωρίζουν, μολονότι είναι δίπλα δίπλα. Αλλά το «κουφό» της ιστορίας δεν είναι μόνον αυτό. Ούτε το ότι στο γκισέ του προαστιακού, αν κάποιος ζητήσει τα δρομολόγια, του δίνουν ένα έντυπο από το καλοκαίρι πάνω στο οποίο έχουν διορθώσει με στιλό (ένα-ένα!) τα παλαιά κι έχουν προσθέσει τα καινούργια. Διαβάζοντάς τα, διαπιστώνεις ότι δύο από τα τέσσερα δρομολόγια που πηγαίνουν την ώρα με κατεύθυνση προς το αεροδρόμιο φεύγουν στο 11ο και στο 41ο λεπτό της ώρας. Αν δείτε τις αναχωρήσεις του μετρό από τον ίδιο σταθμό, κάθε μισή ώρα φεύγει ένας συρμός ακριβώς στο 11ο και το 41ο λεπτό! Κατά τα άλλα, ανησυχούν στον προαστιακό για τους λίγους επιβάτες. Και, μια και είμαστε στο αεροδρόμιο, να σας πω και για το «δωρεάν» σέρβις που υπάρχει στο χώρο στάθμευσης. Όπου ο «μάστορας» που ήρθε να βάλει εμπρός το Σκαραβαίο μου, που είχε μείνει από μπαταρία, έψαχνε για τη μηχανή μπροστά!
Επικίνδυνες φαντασιώσεις
Στο κήρυγμά του την Πρωτοχρονιά, ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε σε περασμένες εποχές, όπου όλοι ζούσαν αγαπημένοι, σεβόμενοι ο ένας τον άλλον, κάτι που δεν ισχύει στην εποχή μας, την οποία χαρακτηρίζει η ηθική κατάπτωση και πάει λέγοντας. Ακούγοντας το κήρυγμα, είχα μία, αλλά βασική, απορία: ποια ήταν η εποχή στην οποία έκανε την αναφορά του ο Aρχιεπίσκοπος; Φυσικά, δεν υπάρχει ουδεμία τέτοια περίοδος τόσο στην ελληνική όσο και στην παγκόσμια ανθρώπινη ιστορία. Η οποία, αντιθέτως, είναι γεμάτη από αγριότητες που εμφανίζονται πολύ συχνότερα απ’ ό,τι σήμερα. Που η κοινωνία δεν αποδέχεται πλέον τις φαντασιώσεις, τους φανατισμούς και τα υποκριτικά κηρύγματα του είδους «σας καλώ να γυρίσουμε πίσω στην αγνή μας παράδοση». Όποιος το επιθυμεί, ας κλείσει πρώτα τα μεγάφωνα!_ N. M.