Εφημερίδα
Το «μπέργκερ του θανάτου»
Έχει ύψος 12 εκατοστά, περιεκτικότητα σε λίπος 107 γραμμάρια και 1.415 θερμίδες! Πρόκειται για το νέο χάμπουργκερ της αμερικανικής αλυσίδας φαστφούντ Hardee. Σε μια εποχή που ακόμη και τα McDonald’s προτείνουν γεύματα με λίγες θερμίδες, έχει χαρακτηριστεί από φίλους και εχθρούς ως «μπέργκερ του θανάτου» και είναι ο ορισμός του «βρόμικου» φαγητού: τέσσερις φέτες μπέικον, δύο μπιφτέκια, τρεις φέτες τυρί και στην κορυφή μαγιονέζα είναι η συνταγή. Η οποία αποδεικνύεται όντως συνταγή της επιτυχίας, αφού από τη μέρα που έκανε το ντεμπούτο της οι πωλήσεις της αλυσίδας αυξήθηκαν κατά 5,8%. Το «politically incorrect» μπέργκερ (έτσι το χαρακτηρίζουν, χαριτολογώντας, οι εκπρόσωποι της εταιρείας) απαιτεί 22 χιλιόμετρα περπάτημα για το κάψιμο των θερμίδων του.
Γι’ αυτούς που προγραμματίζουν ταξιδάκι στις ΗΠΑ και θέλουν να το δοκιμάσουν, η επίσημη ονομασία του είναι «Double Monster Thickburger». Το «Διπλό Τερατώδες Παχύ Μπέργκερ»! Καλό περπάτημα...
ΟΜΗΡΟΙ
[ ΦΛΟΡΑΝΣ & ΤΖΟΥΛΙΑΝΑ ]
Όταν η oμηρία θυμίζει λογοκρισία...
Όσο περίεργες είναι οι απαγωγές που διαδραματίζονται στο Ιράκ, τόσο πιο ύποπτες γίνονται όταν αφορούν αριστερούς/ές δημοσιογράφους που αντιστέκονται στη «δημοσιογραφία του φουαγιέ».
Η Τζουλιάνα Σγκρένα, δημοσιογράφος της ιταλικής εφημερίδας Manifesto, η Φλοράνς Ομπενά, της γαλλικής Liberation, και ο μεταφραστής της, Χουσεΐν Χανούν Αλ Σάαντι, απήχθησαν στις αρχές του χρόνου στη Βαγδάτη από αγνώστους.
Σε όλη την Ευρώπη (και όχι μόνο στην Ιταλία και τη Γαλλία), η ομηρία τους προκάλεσε συγκίνηση στην κοινή γνώμη, κινητοποίηση των ΜΜΕ και την αλληλεγγύη των πολιτών, ιδίως στους κόλπους της αριστεράς...
Στην Ελλάδα, αντιθέτως, σιωπή... Το Ιράκ «πουλάει» μόνον ως άλλοθι στον έμφυτο αντιαμερικανισμό μας. Η απελευθέρωση της Τζουλιάνα έγινε θέμα, μόνο όταν Αμερικανοί στρατιώτες πυροβόλησαν κατά ριπάς κατά του αυτοκινήτου που τη μετέφερε και σκότωσαν τον Iταλό πράκτορα που τη συνόδευε.
Στις 3 Μαρτίου, διοργανώθηκε στο κέντρο της Αθήνας πορεία αλληλεγγύης με αναμμένα κεριά προς τιμήν της Τζουλιάνα, της Φλοράνς και του Χουσεΐν. Οι διαδηλωτές, λιγοστοί, οι περισσότεροι από την ιταλική και τη γαλλική παροικία. Η κάλυψη των ΜΜΕ, μηδενική.
Η ΕΣΗΕΑ (το σωματείο των δημοσιογράφων της Αθήνας) θυμήθηκε να βγάλει ανακοίνωση για τις δύο δημοσιογράφους μόλις την 1η Μαρτίου, δηλαδή σχεδόν δύο μήνες μετά την απαγωγή της Φλοράνς.
Η Φλοράνς και η Τζουλιάνα έπεσαν θύματα απαγωγής, γιατί αρνήθηκαν να υπηρετήσουν τη «δημοσιογραφία του ξενοδοχείου» (hotel journalism, κατά την έκφραση του Ρόμπερτ Φισκ). Ο Bρετανός δημοσιογράφος αναφερόταν στους δημοσιογράφους των δυτικών ΜΜΕ, που παριστάνουν τους πολεμικούς ανταποκριτές οχυρωμένοι στο ξενοδοχείο τους στη Βαγδάτη και μαθαίνουν τα νέα της χώρας παρακολουθώντας CNN από το δωμάτιό τους...
Και οι δύο τους ήταν απεσταλμένες από δύο εφημερίδες-σύμβολα της αριστεράς: τη Manifesto (που ιδρύθηκε το 1969 από κομμουνιστές διανοούμενους) και τη Liberation (που ιδρύθηκε το 1974 από τους μαοϊκούς και τον Ζαν Πολ Σαρτρ).
Στα ρεπορτάζ τους κατήγγελλαν την αμερικανική κατοχή. Στο τελευταίο της κείμενο, η Φλοράνς έγραφε για την παρωδία των εκλογών «ανάμεσα στο μποϊκοτάζ και το θάνατο». Η Τζουλιάνα απήχθη σε μια γειτονιά της Βαγδάτης όπου είχε πάει για να μιλήσει με προσφυγόπουλα από τη Φαλούτζα, με παιδιά-θύματα, δηλαδή, των αμερικανικών βομβαρδισμών.
Αντ’ αυτού, τα ελληνικά ΜΜΕ και η ελληνική αριστερά (με ελάχιστες εξαιρέσεις) προτιμούν είτε τη σιωπή είτε την εξύμνηση της... «αντίστασης». Σε εισαγωγικά, γιατί, την ίδια ώρα που η μαφία των απαγωγών βαπτίζεται «αντίσταση», υπάρχει και η άλλη αντίσταση, αυτή των πολιτικών κομμάτων του Ιράκ, των ανεξάρτητων δημοσιογράφων ή ακόμα -γιατί όχι;- των ένοπλων οργανώσεων...
Όμως, όλα τα στοιχεία από το Ιράκ δείχνουν ότι οι απαγωγές έχουν να κάνουν περισσότερο με το (οργανωμένο ή ανοργάνωτο) έγκλημα, παρά με την πολιτική. Στη συντριπτική τους πλειονότητα οι απαγωγείς ανήκουν σε μικροσυμμορίες που εκβιάζουν για λύτρα και όχι σε πολιτικές οργανώσεις. Γι’ αυτό, άλλωστε, τα περισσότερα θύματα είναι απλοί Ιρακινοί πολίτες. Στη Βαγδάτη, σε κάθε γειτονιά, λειτουργούν ανεπίσημα γραφεία διαμεσολάβησης μεταξύ των απαγωγέων και των οικογενειών των θυμάτων. Προτιμούνται γιατροί, δικηγόροι, έμποροι, όσοι, δηλαδή, κατά τεκμήριο μπορούν να πληρώσουν για την απελευθέρωσή τους. Αν, φυσικά, το θύμα είναι ξένος, τότε το εμπόριο του εκβιασμού γίνεται πολύ πιο επικερδές. Συχνά, συμμορίες διαπραγματεύονται τη μεταπώληση των απαχθέντων σε πολιτικές οργανώσεις, οι οποίες -με τη σειρά τους- τους χρησιμοποιούν για να διαπραγματευτούν πολιτικούς όρους. Τι κι αν (όπως είχε παρατηρήσει ο «Αντίλογος» στο τεύχος Οκτωβρίου του 2004) τα θύματα είναι συνήθως Ιρακινοί άμαχοι και σχεδόν ποτέ Αμερικανοί;
Τι κι αν ο μόνος που ωφελείται από τις ομηρίες είναι ο αμερικανικός στρατός, του οποίου το έργο χωρίς δυτικούς δημοσιογράφους διευκολύνεται;
Τι κι αν ο Ρόμπερτ Φισκ είχε υποστηρίξει, σε ένα οργισμένο άρθρο του, πως η απαγωγή και η δολοφονία της Μάργκαρετ Χασάν (της Βρετανίδας ομήρου που είχε ζήσει τα τελευταία 36 χρόνια της ζωής της στο Ιράκ, παντρεμένη με Ιρακινό και με έντονη αγωνιστική δράση κατά της αμερικανικής κατοχής) μπορούσε να εξηγηθεί μόνο ως δουλειά της CIA;
(Αχά! Πράκτορας και ο Ρόμπερτ Φισκ!)
ΚΛΟΥΒΙ
[ HANNIBAL LECTER ]
Το κλουβί με τον Σαντάμ
Χολιγουντιανής έμπνευσης και ιταλικής τεχνογνωσίας είναι το κλουβί μέσα στο οποίο θα βρίσκεται ο Σαντάμ Χουσεΐν κατά τη διάρκεια της δίκης του, που έχει προσδιοριστεί για την άνοιξη του 2006. Σύμφωνα με βρετανικές εφημερίδες, για την κατασκευή του συνεργάστηκαν Ιταλοί και Αμερικανοί. Οι Ιταλοί μετέφεραν εμπειρίες από δίκες της μαφίας, όπου για τη φύλαξη κατηγορουμένων χρησιμοποιούνται ειδικά κλουβιά, και οι Aμερικανοί την έμπνευση των... κινηματογραφιστών του Χόλιγουντ! Το κλουβί θα είναι αντίγραφο αυτού που χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες της ταινίας «Η Σιωπή των Aμνών» με ιταλικά υλικά κατασκευής, δοκιμασμένα σε δίκες στελεχών της μαφίας.
ΠΟΥΛΕΡΙΚΑ
[ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ ]
Η γρίπη των πουλερικών απειλεί την Ευρώπη!
Στο Βιετνάμ είναι ήδη ανεξέλεγκτη, ενώ εξαπλώνεται σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Επιστημονική υπόθεση εργασίας στην Ευρώπη προβλέπει ότι 1 στους 3 θα νοσήσει και 4 στους 1.000 θα πεθάνουν.
Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας κηρύσσει συναγερμό. Η γρίπη των πουλερικών εξελίσσεται σε μεγάλη απειλή για τον πλανήτη. Ο ιός γίνεται όλο και πιο δυνατός, τα κρούσματα δεν περιορίζονται πλέον σε μία μόνο περιοχή, στο Βιετνάμ, γεγονός που αναγκάζει την ΠΟΥ να καλέσει κυβερνήσεις και διεθνείς Οργανισμούς να πάρουν μέτρα. Οι ειδικοί παρομοιάζουν την ενδεχόμενη διάδοση της νόσου στην Ευρώπη με εκείνη της πανώλης, που στοίχισε τη ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Στις αρχές Μαρτίου, ο Κλάους Στολ, ειδικός επηδημιολόγος της ΠΟΥ, ανακοίνωσε ότι τους πρώτους δύο μήνες του 2005 41 άτομα έχουν πεθάνει από τη γρίπη των πουλερικών και πως στο Βιετνάμ η ασθένεια είναι εκτός ελέγχου. Κρούσματα έχουν σημειωθεί σε τουλάχιστον 80 επαρχίες, που αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος της χώρας.
Η βρετανική κυβέρνηση έχει δρομολογήσει ένα πρόγραμμα παραγωγής 14,6 εκατομμυρίων δόσεων του φαρμάκου Tamiflu, με στόχο την επιβράδυνση της διάδοσης του ιού, σε περίπτωση που εκδηλωθεί πανδημία. Παράλληλα, ειδική επιτροπή έχει σχεδιάσει πρόσθετα μέτρα γι’ αυτό το ενδεχόμενο, τα οποία περιλαμβάνουν συστάσεις για αποφυγή ταξιδιών, κλείσιμο σχολείων και ματαίωση μεγάλων συγκεντρώσεων, όπως είναι ποδοσφαιρικοί αγώνες, συναυλίες κτλ.
Στη Σουηδία, το κρατικό Ινστιτούτο Λοιμωδών Νόσων, σε συνεργασία με το Ανώτατο Συμβούλιο Υγείας, την Οργάνωση Πολιτικής Προστασίας και τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων, έχει επίσης καταστρώσει σχέδια για την περίπτωση πανδημίας. Το σενάριο σύμφωνα με το οποίο εργάζονται βασίζεται στην υπόθεση ότι η γρίπη των πουλερικών θα πλήξει 1 στους 3 Σουηδούς. Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης που έχει καταρτιστεί υπολογίζει ότι συνολικά 3.150.000 άτομα πρόκειται να αρρωστήσουν, ενώ οι θάνατοι -στην καλύτερη περίπτωση- δε θα είναι λιγότεροι από 40.000!
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που έχουν διατυπωθεί, η εκδήλωση πανδημίας -πρώτα στη Νοτιοανατολική Ασία- θα κλιμακωθεί σε διάστημα τριών έως έξι μηνών. Ο χρόνος αυτός είναι αρκετός, ώστε να παρασκευαστούν εμβόλια κατά της νόσου. Το σουηδικό σχέδιο προβλέπει ενεργοποίηση του στρατού, ο οποίος, σε συνεργασία με τη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, θα αρχίσει τη διανομή φαρμάκων -κυρίως εμβολίων- κατά της νόσου, αποκλεισμό τμημάτων της χώρας και δημιουργία «ασφαλών περιοχών». Δεδομένου ότι η νόσος μεταδίδεται μέσω των πουλερικών, οι υπηρεσίες επεξεργάζονται ειδικό σχέδιο για την εξόντωση των φορέων.
«Το σενάριο βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα», δήλωσε ο ¶ντερς Τεγκνέλ, ιατρός-επιδημιολόγος, μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου Υγείας της Σουηδίας, και κάλεσε την Ευρωπαϊκή Ένωση να πάρει πρωτοβουλίες για τη χάραξη ενιαίας πολιτικής απέναντι στην απειλή της εξάπλωσης της νόσου. «Οι αριθμοί που έχουμε επεξεργαστεί ισχύουν για τη Σουηδία. Φοβάμαι, όμως, ότι οι ίδιοι ισχύουν και για όλη την Ευρώπη».
Tι κάνει η υπόλοιπη Ευρώπη; Στις 13 Φεβρουαρίου συναντήθηκαν στις Bρυξέλες οι υπουργοί Yγείας των κρατών-μελών της EE, στοχεύοντας στο συντονισμό των ενεργειών τους, όσον αφορά την αντιμετώπιση της επιδημίας γρίπης των πουλερικών. Mέχρι στιγμής, ανακοίνωση της Eυρωπαϊκής Eπιτροπής αναφέρει ότι θα ληφθούν τα απαραίτητα «αποτελεσματικά» μέτρα για την πρόληψη της νόσου, αλλά και για την αντιμετώπισή της, σε περίπτωση εμφάνισής της στην EE.
Η ταυτότητα της ασθένειας
Mορφή γρίπης που μαστίζει τα πτηνά, οικόσιτα και μη. Tα κοτόπουλα είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σ’ αυτήν. Tα μολυσμένα πτηνά μεταδίδουν τον ιό με το σάλιο, τα περιττώματα και τις ρινικές απεκκρίσεις τους. Mέχρι στιγμής, μόνο όσοι ήρθαν σε άμεση επαφή με άρρωστα πτηνά ασθένησαν.
Κρούσματα της ασθένειας έχουν καταγραφεί στην Tαϊλάνδη, στο Bιετνάμ, στην Iνδονησία, στην Kαμπότζη, στη Nότια Kορέα, στην Iαπωνία, στην Tαϊβάν, στο Λάος, στο Πακιστάν και στην Kίνα.
Τα συμπτώματα, όταν η νόσος εμφανίζεται στον άνθρωπο, είναι: πυρετός, βήχας, πονόλαιμος, μυαλγίες, λοιμώξεις των οφθαλμών, ιογενής πνευμονία και δύσπνοια.
Οι μέχρι τώρα θεραπείες είναι: αντιιικά σκευάσματα, αν και το στέλεχος H5N1 είναι ανθεκτικό στα φθηνότερα από αυτά, όπως τα Αmantadine και Rimantadine.
H ΠOY θεωρεί, επίσης, απαραίτητη την επιβολή καραντίνας στους νοσούντες, ενώ η παρασκευή εμβολίου θα καθυστερήσει αρκετούς μήνες ακόμη.
ΚΟΛΛΙΝΤΖΑΣ
[ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΙΚΑΓΟ ]
Πεζοδρόμια έναντι ψήφων
Ένας Έλληνας φυγοδικεί, σε δίκη για την εξαγορά ψηφοφόρων στην πρωτεύουσα του Ιλινόις. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να βρίσκεται ήδη ανάμεσά μας.
Στην ευρύτερη κλίμακα των πραγμάτων, το σκάνδαλο που απασχολεί περισσότερο την παγκόσμια κοινότητα αφορά την υπόθεση του Ιράκ και τη συμφωνία της περασμένης δεκαετίας για «Πετρέλαιο έναντι Τροφίμων».
Σε κλίμακα... Σικάγο, το μείζον σκάνδαλο φέρει την ονομασία «Πεζοδρόμια έναντι Ψήφων». Πρόκειται για μια υπόθεση εξαγοράς συνειδήσεων και, βεβαίως, ψήφων στις προκριματικές εκλογές του Δημοκρατικού Kόμματος, το 1999.
Η υπόθεση έχει ως εξής: τέσσερις δημοτικοί σύμβουλοι του δήμου του Ιστ Σικάγο κατηγορήθηκαν για κατάχρηση κεφαλαίων, με σκοπό τον επηρεασμό των ψηφοφόρων. Τα χρήματα δαπανήθηκαν για την κατασκευή... πεζοδρομίων και την εκτέλεση άλλων έργων καλλωπισμού γειτονιών, όπου κάθε ψήφος μέτραγε διπλή. Ένας εκ των πρωταγωνιστών της υπόθεσης ήταν ο ελληνικής καταγωγής Φρανκ Κολλιντζάς, δημοτικός σύμβουλος του Ιστ Σικάγο και εκ των πρωταγωνιστών του σκανδάλου.
Τον περασμένο Νοέμβριο, οι τέσσερις βρέθηκαν ενώπιον της αμερικανικής δικαιοσύνης. Η απόφαση ήταν καταδικαστική και ο πέλεκυς αναμενόταν να πέσει βαρύς. Η ανακοίνωση της ποινής ήταν προγραμματισμένη για τις 18 Φεβρουαρίου, αλλά ο Κολλιντζάς τούς πρόλαβε όλους. Δεν παρουσιάστηκε καν στο δικαστήριο, αφού λίγες ημέρες πριν είχε μπει σε ένα αεροπλάνο με αρχικό προορισμό την Ελβετία. Αυτοί που γνωρίζουν τον ίδιο, αλλά και την υπόθεση, ισχυρίζονται ότι «ο Κολλιντζάς βρίσκεται πλέον σε κάποιο μπαλκόνι με θέα το Αιγαίο και πίνει σαμπάνια». Μάλλον στην υγεία των κορόιδων, θα ήθελαν να προσθέσουν.
«Η Ελλάδα είναι ο λογικός προορισμός, αφού ο Κολλιντζάς είναι ελληνικής καταγωγής και το πιθανότερο είναι να κατευθύνθηκε προς μια χώρα με την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν συμφωνία για την έκδοση καταζητουμένων», ήταν το σχόλιο της Munster Times, στις 25 Φεβρουαρίου.
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι εμπλεκόμενοι φορείς και φυσικά πρόσωπα (τοπική αυτοδιοίκηση, οργανώσεις πολιτών κ.ά.) εξέφρασαν την «απογοήτευσή τους» για τη φυγή του Κολλιντζά. Πιο φιλοσοφικά αντιμετώπισε το θέμα ένας παιδικός φίλος του, ο -επίσης ελληνικής καταγωγής- Ντίνος Χαρίτος, ο οποίος, αφού υπογράμμισε ότι, αν ήταν στη θέση του φίλου του, θα έκανε ακριβώς την ίδια κίνηση, τον παρότρυνε: «Φύγε για την Ελλάδα κι εξαφανίσου στα βουνά, όπως ακριβώς είχε κάνει και ο ξάδελφός σου, ο ¶γγελος...»!
Για τις περιπέτειες με τη δικαιοσύνη του «εξαδέλφου ¶γγελου» δεν κατορθώσαμε να ενημερωθούμε.
ΓΟΥΟΤΣ
[ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ ]
Παγκόσμια επιδημία διαφθοράς
«Σκάνδαλο». Ώρες ώρες, κυριαρχεί η εντύπωση ότι είναι ο ορισμός της σύγχρονης πραγματικότητας. Σκάνδαλα παντού! Ο «Αντίλογος» καθιερώνει μια στήλη-ματιά στον «κόσμο των σκανδάλων». Έχει ενδιαφέρον πώς ο ορισμός (και, κατά συνέπεια, η αντιμετώπισή του) διαφέρει από κοινωνία σε κοινωνία.
ΙΑΠΩΝΙΑ. Στο Τόκιο συνελήφθη ο Γιοσάκι Τσουτσούμι, ένας από τους πλουσιότερους Ιάπωνες επιχειρηματίες. Ο Τσουτσούμι ήταν πρόεδρος του οργανισμού σιδηροδρόμων, Seibu Railway. Κατηγορείται για παραποίηση των οικονομικών στοιχείων του οργανισμού.
ΚΑΜΕΡΟΥΝ. Περίπου 500 υπάλληλοι του υπουργείου Εσωτερικών κατηγορούνται ότι δικαιολογούσαν στους εαυτούς τους υπερβολικές αμοιβές, αλλά και ότι διεκδικούσαν (και έπαιρναν) μισθούς για ανύπαρκτα πρόσωπα.
ΙΝΔΙΑ. Σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου Περί Ανήθικου Εμπορίου, συνελήφθηκαν δύο ιερείς της αίρεσης Vadtal, στην πόλη Μούλι. Οι δύο ιερείς κατηγορούνται για «σεξουαλική εκμετάλλευση» δύο γυναικών.
ΓΑΛΛΙΑ. Ο υπουργός Εσωτερικών, Εβρέ Γκαϊμάρντ, αναγκάστηκε να παραιτηθεί, όταν αποκαλύφθηκε ότι νοίκιασε πολυτελές διαμέρισμα έναντι 14.000 ευρώ μηνιαίως για την οικογένειά του και τους πέντε υπηρέτες του στο κέντρο του Παρισιού. Το ενοίκιο πλήρωναν οι Γάλλοι φορολογούμενοι.
ΓΕΡΜΑΝΙΑ. Η πολιτική του υπουργού Εξωτερικών, Γιόσκα Φίσερ, έγινε αντικείμενο έρευνας κοινοβουλευτικής επιτροπής, εξαιτίας της χαλάρωσης των προϋποθέσεων για την έκδοση άδειας εισόδου στη χώρα, που είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των εισερχόμενων μεταναστών.
AL HURRA
[ ΑΝΤΙ-AL JAZEERA ]
Αl Hurra: για να καταλαβαινόμαστε καλύτερα...
Βρίθει υπαινιγμών η απόφαση της κυβέρνησης των ΗΠΑ να ιδρύσει αραβόφωνο κανάλι στην Ευρώπη, «εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν οι αεροπειρατές της 11ης Σεπτεμβρίου».
Σε κλιμάκωση του «πολέμου της πληροφορίας» (βλ. προπαγάνδα) καταφεύγει η κυβέρνηση Μπους, μέσω της δορυφορικής τηλεόρασης.
Ο αραβόφωνος τηλεοπτικός σταθμός Al Hurra, ο οποίος χρηματοδοτείται από το Κογκρέσο και αποκλειστικός του στόχος είναι η διάχυση της φιλοσοφίας Μπους στον αραβικό κόσμο, σύντομα θα μεταδίδει το σήμα του και στην Ευρώπη. Προπαγάνδα στη γλώσσα του εχθρού, για να μας καταλαβαίνει καλύτερα...
Στο επίσημο site του τηλεοπτικού σταθμού, φυσικά, ούτε λόγος για το ότι το πρόγραμμά του αποτελεί τη φωνή του πλανητάρχη. Οι πληροφορίες που παρέχονται για την πραγματική του ταυτότητα είναι ελάχιστες. Το περιεχόμενο του site αποτελείται αποκλειστικά από το πρόγραμμα της ημέρας (στα αγγλικά και στα αραβικά) και μόνο στο κάτω μέρος της σελίδας αναφέρεται ότι το κανάλι «συντηρείται με χρήματα του αμερικανικού λαού μέσω του Κογκρέσου των ΗΠΑ». Είναι, δε, αφιερωμένο στη μετάδοση «ακριβών και “ισορροπημένων” ειδήσεων». «Το Al Hurra», συνεχίζει το σημείωμα, «προσπαθεί να δώσει μια διαφορετική οπτική γωνία στους τηλεθεατές, βοηθώντας τους να παίρνουν πιο αντικειμενικές αποφάσεις»...
Al Hurra σημαίνει «το ένα που είναι ελεύθερο». Το άλλο που... δεν είναι ελεύθερο είναι το Al Jazeera και η ανάγκη αντιμετώπισής του ήταν ο λόγος για τον οποίο η κυβέρνηση Μπους προχώρησε στη δημιουργία του δικού της αραβόφωνου τηλεοπτικού δικτύου.
Για την επέκτασή του στην Ευρώπη, ο πρόεδρος της Επιτροπής Μεταδόσεων των ΗΠΑ, Κένεθ Τόμλινσον, σχολίασε ότι είναι απαραίτητη, από τη στιγμή που οι περισσότεροι αεροπειρατές της 11ης Σεπτεμβρίου έφτασαν στις ΗΠΑ μέσω... Ευρώπης.
«Ήταν σημαντικό το κενό που υπήρχε από τη μη μετάδοση προγραμμάτων στην αραβική γλώσσα στην Ευρώπη», δήλωσε ο Τόμλινσον. O οργανισμός του οποίου προεδρεύει έχει τη συνολική ευθύνη για τη μετάδοση αμερικανικών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών προγραμμάτων στο εξωτερικό.
Η Γερμανία και η Γαλλία, όπου ζουν οι μεγαλύτερες μουσουλμανικές μειονότητες της Ευρώπης, θα αποτελέσουν το βασικό στόχο της τηλεοπτικής εισβολής.
ΕΥΡΟΦΑΓΟΠΟΤΙ
[ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ ]
Το μεγάλο φαγοπότι
Και, ξαφνικά, η Ευρωβουλή μεταμορφώθηκε σε ένα απέραντο κέντρο διασκέδασης.
Ήταν η επομένη της υπερψήφισης της πρότασης για υιοθέτηση του Ευρωσυντάγματος και της έκκλησης προς τις χώρες-μέλη να το εγκρίνουν.
Προς έκπληξη όλων, ευρωβουλευτών, υπαλλήλων, επισκεπτών, δεκάδες ασπροντυμένοι υπάλληλοι εταιρείας κέτερινγκ εισέβαλαν στο κτίριο της Ευρωβουλής κι έστησαν ένα τεράστιο τραπέζι με φαγητά, μεζέδες και εκατοντάδες μπουκάλια σαμπάνιας. Κατέφτασε και ο πρόεδρος της Κομισιόν, κ. Μπαρόζο, και το γλέντι άρχισε.
Σύμφωνα με διαπιστευμένους στην Eυρωβουλή δημοσιογράφους, ποτέ δεν ξανάγινε κάτι τέτοιο. Ακόμη και την ημέρα που ψηφίστηκε η μεγάλη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν οργανώθηκαν γιορτές, ούτε καν από τις νέες χώρες. Και το σημαντικότερο: η γιορτή δεν είχε αναγγελθεί, με αποτέλεσμα να σημειωθεί πολύ μικρή συμμετοχή! Τώρα, ο πρόεδρος της Eυρωβουλής καλείται να απαντήσει σε επερώτηση ευρωβουλευτών ποιος αποφάσισε τη γιορτή, η οποία, κατά τους επερωτώντες, στοίχισε 310.000 ευρώ (!), και κατά πόσο τα χρήματα αυτά αφαιρέθηκαν από το κονδύλι που έχει εγκρίνει η Κομισιόν για πληροφόρηση των πολιτών σχετικά με το Ευρωσύνταγμα.
ΕΠΟΙΚΟΙ
[ Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΒΟΥΡΑ ]
Μισοάδεια η Γάζα, μισογεμάτη η Δυτική Όχθη!
Από τη δεκαετία του ’90 και τα χρόνια των συμφωνιών του Όσλο είχε να φανεί τόση αισιοδοξία για λύση του παλαιστινιακού προβλήματος. Πράγματι, η αλλαγή στάσης του μέχρι πρότινος σκληρού Σαρόν και η μετριοπάθεια του Παλαιστίνιου προέδρου Μαχμούντ Αμπάς υπόσχονται κάποια διέξοδο. Η διεθνής κοινότητα (βλ. ΗΠΑ, ΕΕ) συγχαίρει την ισραηλινή κυβέρνηση για τη (γενναία, όντως) απόφαση αποχώρησης από τη Γάζα. Ο παράνομος εποικισμός, το μεγάλο αγκάθι από ισραηλινής πλευράς στη λύση του προβλήματος, φαίνεται να ξεριζώνεται. Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα;
Προς τα έξω, ο Αριέλ Σαρόν διαφημίζει τη διάλυση των εποικισμών στη Γάζα. Προς τα μέσα, διαφημίζει την κατασκευή... νέων, στη Δυτική Όχθη! Σύμφωνα με τη Γεντιότ Αχρονότ, εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας (25/2), η κυβέρνηση Σαρόν σχεδιάζει εντός του 2005 την ανέγερση 6.391 κατοικιών για τους εποίκους. Πρόκειται για αριθμό-ρεκόρ, ιδίως αν παραβληθεί με την επίσημη στατιστική της Κτηματικής Υπηρεσίας του Ισραήλ (ILA) για τις προηγούμενες χρονιές: 1.225 κατοικίες το 2002, 1.783 το 2003. Κι όμως, ο οδικός χάρτης (η διαδικασία που θα οδηγήσει βήμα προς βήμα στην ειρηνευτική λύση) θέτει ως όρο το πάγωμα «οποιασδήποτε δραστηριότητας που σχετίζεται με οικισμούς» σε εδάφη που το Ισραήλ κατέλαβε στον πόλεμο του 1967.
Η διεθνής κοινότητα πιέζει την Παλαιστινιακή Αρχή να διαλύσει τις οργανώσεις που είναι υπεύθυνες για τις τρομοκρατικές επιθέσεις αυτοκτονίας στο Ισραήλ. Ποιος, όμως, θα πείσει τους απλούς Παλαιστινίους ότι θα δοθεί λύση στο πρόβλημά τους, όταν οι 200.000 παράνομοι έποικοι της Δυτικής Όχθης, αντί να αποχωρήσουν, πολλαπλασιάζονται;
ΙΡΑΝ-ΕΜΠΑΡΓΚΟ
[ ΗΠΑ-ΙΡΑΝ ]
Εμπάργκο για ένα Νόμπελ
Η απειλή του προέδρου Μπους κατά την ορκωμοσία του «να εγκαταστήσει και να εδραιώσει την ελευθερία σε όλο τον κόσμο» αρχίζει να αποκτά υπόσταση.
Μια από τις πρώτες ενέργειες του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών ήταν να ενεργοποιήσει το «νόμο περί εμπορίου με εχθρικές χώρες» (trading with the enemy).
Το Γραφείο Ελέγχου Περιουσιών Αλλοδαπών (Office of Foreign Assets Control - OFAC) ειδοποίησε τον εκδοτικό οίκο ο οποίος έχει εκδώσει στα αγγλικά την αυτοβιογραφία της -βραβευμένης με Νόμπελ Ειρήνης- Ιρανής αγωνίστριας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Σίριν Εμπαντί ότι απαγορεύεται η κυκλοφορία του βιβλίου της στις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με την Ένωση Αμερικανών συγγραφέων (The Authors Guild), η οποία διαμαρτύρεται γι’ αυτήν την απόφαση, στον κατάλογο των «εχθρικών χωρών», οι συγγραφείς των οποίων είναι απαγορευμένοι στις ΗΠΑ, περιλαμβάνονται, εκτός του Ιράκ, η Κούβα, η Βόρεια Κορέα, το Σουδάν, η Συρία, η Βιρμανία, η Λευκορωσία και η Ζιμπάμπουε.
ΕΚΚΛΗΣΙΑ 1
[ ΤO REAL ESTATE ΥΠΕΡΑΝΩ ΟΛΩΝ ]
Αγία Μονόπολη
Τέσσερα έγγραφα (γνήσια ή πλαστά) αποδεικνύουν πώς τα παιχνίδια γύρω από τα ακίνητα του Πατριαρχείου υπερισχύουν και της θρησκείας και των «εθνικών συμφερόντων», όπως αυτά εκπροσωπούνται από πράκτορες μυστικών υπηρεσιών.
Αν ο «Αντίλογος» ήταν εφημερίδα «αποκαλύψεων», το κείμενο αυτό θα άρχιζε ως εξής: «Αποκλειστικό: Φέρνουμε στο φως τέσσερα ντουκουμέντα-σοκ για το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων! Πώς ο Ειρηναίος ξεπουλάει την περιουσία των Αγίων Τόπων στους ¶ραβες και τους Εβραίους!»
Τα έγγραφα υπάρχουν και ο «Αντίλογος» έχει και τα τέσσερα στην κατοχή του. Φαίνονται πράγματι αποκαλυπτικά: πρόκειται για δύο επιστολές του Ειρηναίου προς τον Γιάσερ Αραφάτ, στις οποίες ο Πατριάρχης είναι υβριστικός για τους Εβραίους και υπόσχεται στους ¶ραβες... την Ιερουσαλήμ. Eπίσης, για δύο πληρεξούσια, πάλι του Ειρηναίου, το ένα προς το Νικόλαο Παπαδήμα και το άλλο προς τον Ισραηλινό δικηγόρο Γκιλάντ Σερ, με τα οποία εκείνοι, ο καθένας για λογαριασμό του, μπορούν να διαχειρίζονται κατά το δοκούν την αμύθητη πατριαρχική περιουσία. Όλα τα έγγραφα φέρουν τη χειρόγραφη υπογραφή του Ειρηναίου και την αυθεντική πατριαρχική σφραγίδα. Κι όμως, ίσως όλα να είναι πλαστά...
Το θέμα δεν είναι αν είναι πλαστά ή όχι, αλλά το ότι, όπως αποδείχτηκε, η γνησιότητά τους μικρή σημασία έχει. Τα τέσσερα έγγραφα, στην εποχή που κυκλοφόρησε το καθένα, νομιμοποιήθηκαν μέσα από τα ΜΜΕ στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη και, τελικά, επηρέασαν δραματικά τις εξελίξεις στην Ιερουσαλήμ. Η αναπαραγωγή των -πιθανώς, πλαστών- εγγράφων παρήγαγε πολιτική... Στην εποχή του Βαβύλη και του Τριανταφυλλάκη, σχεδόν για τίποτα δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος. Στη σελ. ---, η παρουσίαση των τεσσάρων εγγράφων και η αποδόμησή τους...
[ ΓΗ ΤΩΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ]
Τα πάντα εν σοφία επλαστογράφησες
Τέσσερα έγγραφα, όλα με την υπογραφή του Πατριάρχη Ειρηναίου, επιχειρούν να υποστηρίξουν δύο διαφορετικές πολιτικές. Τελικά, το μόνο που αποδεικνύουν είναι το τι συμβαίνει όταν οι μυστικές υπηρεσίες συναντώνται με τις... εκκλησίες.
1. Επιστολή Ειρηναίου προς Γιάσερ Αραφάτ (17 Iουλίου 2001)
«Γνωρίζετε τα συναισθήματα αηδίας και περιφρόνησης που όλοι οι Πατέρες του Πανάγιου Τάφου μοιράζονται για τους απογόνους των σταυρωτών του Κύριου μας Ιησού Χριστού, σημερινοί σταυρωτές του λαού σας, Σιωνιστές Εβραίους, κατακτητές της Αγίας Γης της Παλαιστίνης.
[...] Στην περίπτωση που με τη βοήθειά σας και με τη βοήθεια του Θεού εκλεγώ Πατριάρχης, σας διαβεβαιώ, κ. Πρόεδρε, ότι τα δικαιώματα του πολυαγαπημένου μας παλαιστινιακού λαού στην Αγία Πόλη των Ιεροσολύμων θα βρουν τον πιο «θερμό» υποστηρικτή τους. [...] Έχουμε συζητήσει το ενδεχόμενο της δημιουργίας ενός κοινού σώματος διαχείρισης της ακίνητης περιουσίας του Πατριαρχείου μας εντός των ορίων της Παλαιάς Πόλης».
Υπογραφή: Ο Έξαρχος του Πανάγιου Τάφου στην Αθήνα, ο Ιεραπόλεως Μητροπολίτης Ειρηναίος
2. Επιστολή Ειρηναίου προς Γιάσερ Αραφάτ (5 Aπριλίου 2002)
«¶λαλοι παρακολουθούμε τις κλιμακούμενες επιθέσεις των δυνάμεων κατοχής του Ισραήλ κατά του πολυαγαπημένου μας παλαιστινιακού λαού. [...] Προσευχόμαστε στον Παντοδύναμο Θεό ώστε να σας δίνει επιτυχία και τη νίκη σ’ αυτόν τον άγιο αγώνα. [...] Ελπίζουμε πως σύντομα ένα Ανεξάρτητο Παλαιστινιακό Κράτος θα δημιουργηθεί στην αγαπημένη γη των πατέρων σας, με την Ιερουσαλήμ εθνικά κυρίαρχη πρωτεύουσα».
Υπογραφή: Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΙ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ
3. Πληρεξούσιο Ειρηναίου προς Γκιλάντ Σερ (27 Μαρτίου 2003)
Το πληρεξούσιο δίνει γενική εξουσιοδότηση στο δικηγόρο του Πατριαρχείου, Γκιλάντ Σερ, να διαχειρίζεται την περιουσία του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων.
4. Πληρεξούσιο Ειρηναίου προς Νικόλαο Παπαδήμα (16 Απριλίου 2004)
Το πληρεξούσιο εξουσιοδοτεί τον οικονομικό διαχειριστή του Πατριαρχείου, Νικόλαο Παπαδήμα, να διορίζει και να εξουσιοδοτεί δικηγόρους και, το κυριότερο, να υπογράφει συμβόλαια παραχώρησης/εκμίσθωσης. Λίγους μήνες μετά, ο ταμίας του Πατριαρχείου θα το σκάσει με τα χρήματα του ταμείου...
Η διπλωματία του χαρτοπόλεμου [530 λέξεις]
Τι ήταν, τελικά, ο Ειρηναίος; Φίλος του (τρομοκράτη) Αραφάτ, έτοιμος να παραχωρήσει τη μισή Ιερουσαλήμ στους ¶ραβες; Ή φίλος των (άπιστων) Εβραίων, έτοιμος να ξεπουλήσει τα ακίνητα στους εποίκους;
Κάθε έγγραφο εξυπηρετεί την απόδειξη μιας συνωμοσίας. Οι επιστολές προς Αραφάτ: λίγο πριν ψηφίσει η Σύνοδος Πατριάρχη, ο Ειρηναίος δίνει γη και ύδωρ στον Αραφάτ, ώστε ο Παλαιστίνιος πρόεδρος να στρέψει το αραβικό ποίμνιο υπέρ Ειρηναίου. Τα πληρεξούσια: μόλις το Ισραήλ αναγνώρισε τον Ειρηναίο, αυτός έσπευσε να υπογράψει το πληρεξούσιο στον Ισραηλινό δικηγόρο...
Πώς να βγάλει άκρη κανείς; Και τα τέσσερα έγγραφα φέρουν την υπογραφή του Ειρηναίου και τη σφραγίδα του Πατριαρχείου. Ο ίδιος ο Ειρηναίος αρνήθηκε την εγκυρότητά τους. Το ίδιο προτάσσει και η λογική: σε μια χώρα υπό κατοχή, όπου κάθε κίνηση του Πατριαρχείου αλλά και της Παλαιστινιακής Αρχής είναι υπό παρακολούθηση, ο Ειρηναίος θα ήταν τόσο αφελής ώστε να αποκαλεί «Σιωνιστές, σταυρωτές» τους Εβραίους;
Στην υπόθεση των επιστολών προς Αραφάτ, ο Ειρηναίος έκανε αγωγή κατά της Maariv, της ισραηλινής εφημερίδας που τις δημοσίευσε. Η αστυνομία διενέργησε ανάκριση και κατέληξε στο διφορούμενο συμπέρασμα ότι (α) δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι οι επιστολές γράφτηκαν από τον Ειρηναίο, αλλά (β) οι σφραγίδες του Πατριαρχείου στις επιστολές είναι αυθεντικές, ενισχύοντας, έτσι, το ενδεχόμενο προβοκάτσιας από τους εχθρούς της υποψηφιότητας Ειρηναίου εντός Πατριαρχείου. Το θέμα έκλεισε με παρέμβαση του Σιν Μπετ (ισραηλινή υπηρεσία πληροφοριών), το οποίο έδωσε «πράσινο φως» στην αναγνώριση του αποδυναμωμένου, πλέον, Ειρηναίου... (το Δεκέμβριο του 2004, πάντως, ο Ειρηναίος απέσυρε την αγωγή εναντίον της Maariv...).
Όσο για τα πληρεξούσια, δύο τόσο σοβαρά έγγραφα θα κυκλοφορούσαν σαν φέιγ βολάν μεταξύ των χριστιανών Αράβων; Και αρκεί ένα πληρεξούσιο του Πατριάρχη, χωρίς την έγκριση της Συνόδου, για να πωλούνται και να αγοράζονται ακίνητα;
Πάντως, η λογική δεν εμπόδισε Εβραίους και ¶ραβες να επιδοθούν στη «διπλωματία του χαρτοπόλεμου», με θεσμικούς παράγοντες των δύο πλευρών να ανεμίζουν έγγραφα:
Ο ¶ραβας - Μαρουάν Τουμπάσι, εκπρόσωπος των χριστιανών Aράβων: «Έχω έγγραφα που αποδεικνύουν πως τμήματα της γης του Πατριαρχείου πρόκειται να πουληθούν σε ομάδες εποίκων».
Ο Εβραίος - Νάταν Σαράνσκι, υπουργός της κυβέρνησης Σαρόν:
«Έχω έγγραφα που αποδεικνύουν πως ο Ειρηναίος υποσχέθηκε στον Αραφάτ περιουσία σε ευαίσθητες περιοχές της Ιερουσαλήμ».
«Χαρτιά έχεις;»
Απέναντι σ’ αυτόν τον πλειστηριασμό των αποκαλύψεων, πώς να αντιδράσει ο δημοσιογράφος; Σε μια εποχή που ο λόγος δε μετράει, που το Internet βρίθει φημών, τα «χαρτιά» θεωρούνται ως το υπέρτατο μέσο απόδειξης της αλήθειας. «Χαρτιά έχεις;», θα τον ρωτήσει ο αρχισυντάκτης του, για να «δέσει» το θέμα... Αλλά τα έγγραφα είναι επικίνδυνα, ακριβώς επειδή εμπεριέχουν τη σφραγίδα του ντοκουμέντου! Θεωρούνται τεκμήρια αμάχητα. Δε μιλούν για την πραγματικότητα, είναι η ίδια η πραγματικότητα.
Έτσι, εκτός από το φιλόδοξο δημοσιογράφο και το αφελές πλήθος, την πατάνε και οι ειδικοί. Με ένα τέτοιο πλαστό πληρεξούσιο, υπογεγραμμένο δήθεν από τον Πατριάρχη Διόδωρο στη δεκαετία του ’90, στήθηκε μια από τις μεγαλύτερες κομπίνες εξαπάτησης του ισραηλινού κράτους, όταν κυβερνητικός οργανισμός κατέβαλε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια σε μεσάζοντες που μεσολαβούσαν δήθεν για το Πατριαρχείο.
Ίσως τα έγγραφα του Ειρηναίου να είναι γνήσια και κάποιοι να έχουν συμφέρον να τα παρουσιάσουν ως πλαστά. Ίσως τα έγγραφα να είναι πλαστά και κάποιοι να έχουν συμφέρον να τα παρουσιάσουν ως γνήσια. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει. Στους Αγίους Τόπους των προφητών αλλά και των πρακτόρων η πίστη είναι πιο σημαντική από την αλήθεια...
ΕΚΚΛΗΣΙΑ 3
[ ΠΩΣ ΤΟΥΣ... ΕΒΛΕΠΑΝ ]
Σεισμικές δονήσεις στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων
Ο σεισμογράφος του «Αντιλόγου» κατέγραφε μικρές δονήσεις από τον ¶γιο Τάφο. Σήμερα, εν μέσω κρίσης, τα σήματα αποκρυπτογραφούνται.
Στον «Αντίλογο» κάθε μήνα ψάχνουμε... σταγόνες στον ωκεανό. Ωκεανός είναι η διεθνής ειδησεογραφία και σταγόνες τα αποσπάσματα που βρίσκουμε σε ξένα δημοσιεύματα σχετικά με την Ελλάδα. Η στήλη λέγεται «Πώς μας βλέπουν».
Εδώ και καιρό, παρατηρούσαμε μια περίεργη «σεισμική» δραστηριότητα με επίκεντρο το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Ειδήσεις «περίεργες», τις οποίες, όμως, ήταν αδύνατο -ως μη ειδικοί περί τα θεολογικά και τα «βυζαντινολογικά»- να αποκρυπτογραφήσουμε. Κάποιες απ’ αυτές χώρεσαν στη στήλη, άλλες όχι.
Υπάρχουν, πάντως, τρία πρόσωπα-κλειδιά της υπόθεσης του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων (ο Απόστολος Βαβύλης, ο ταμίας του Πατριαρχείου, Νικόλαος Παπαδήμας, και ο αρχιμανδρίτης Νικόδημος Φαρμάκης), τα οποία διαπερνούν σαν σκιές τα ξένα δημοσιεύματα, αλλά αφήνουν πίσω τους το (ηλεκτρονικό) ίχνος τους. Έχουν ρόλο κομπάρσου (το όνομά τους αναφέρεται πάντα στα ψιλά). Κι όμως, είναι αυτοί που κινούν τα νήματα...
ΒΑΒΥΛΗΣ - 2001
Λίγο μετά την εκλογή Ειρηναίου, το Σεπτέμβριο του 2001, η έγκυρη ισραηλινή εφημερίδα Ha’aretz δημοσιεύει ένα μακροσκελές ρεπορτάζ του Ντάνι Ρουμπινστάιν για την εκλογή Ειρηναίου. Από τις 3.000 λέξεις απομονώνουμε 30, δηλαδή το... 1%:
«Τους τελευταίους μήνες, φήμες κυκλοφορούν για Έλληνες εμπόρους όπλων, Ρώσους μαφιόζους και άλλα σκοτεινά στοιχεία που, αποσκοπώντας στο να αποκτήσουν επιρροή στο Πατριαρχείο, έπαιξαν επίσης ρόλο στο μαγείρεμα της εκλογής».
Το δημοσίευμα φωτογραφίζει, βέβαια, τον Απόστολο Βαβύλη (ή Φωκά, όπως είναι γνωστός στο Ισραήλ). Συνεπώς, ο ρόλος των Ελλήνων απεσταλμένων στην Ιερουσαλήμ είναι γνωστός στους τοπικούς δημοσιογράφους -έστω ως φήμη- από το 2001.
ΦΑΡΜΑΚΗΣ - 2002
Ένα χρόνο αργότερα, το Νοέμβριο του 2002, σε διαθρησκειακή Σύναξη στη νότια Ιταλία με συμμετοχή ορθόδοξων απεσταλμένων, βγαίνει ψήφισμα διαμαρτυρίας για τη μη αναγνώριση του Πατριάρχη Ειρηναίου από το Ισραήλ. (Πηγή της είδησης, το ίδιο το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων):
«Εξουσιοδοτήθηκε δε ο Αρχιμανδρίτης κ. Νικόδημος Φαρμάκης να επιδώσει το ψήφισμα στον Πρέσβη του Ισραήλ στο Βατικανό και να ενημερώσει σχετικά την ειδική επιτροπή του Βατικανού για την ενότητα των Χριστιανών. (Pontificio Consiglio per l’ Unità dei Cristiani)
ΦΙΛΕΤΑ - 2003
Πίσω, στον Ιούλιο του 2003, στο Ισραήλ συνεχίζεται η πολεμική στις εφημερίδες γύρω από το αν ο Ειρηναίος είναι φιλοάραβας ή φιλοεβραίος. Εμείς, όμως, ξεχωρίζουμε το απόσπασμα που εξηγεί για ποιο λόγο το Πατριαρχείο είναι τόσο σημαντικό:
«Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ιδιοκτήτης της γης όπου βρίσκονται πολλά από τα πιο σημαντικά κτήρια στην Ιερουσαλήμ: Η Κνέσετ [Βουλή], η [επίσημη] κατοικία του Πρωθυπουργού, το Προεδρικό Μέγαρο, το Χαϊτσάλ Σλόμο, η Μεγάλη Συναγωγή και πολλά ακόμα».
ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ - 2004
Τον περασμένο Νοέμβριο -κι ενώ δεν έχει ξεσπάσει ακόμα η εκκλησιαστική κρίση- αλιεύουμε από το ισραηλινό (εθνικιστικών τάσεων) site Arutz Sheva μια περίεργη ιστορία, πάλι σχετικά με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Έλληνες κληρικοί κατηγορούνται ότι «βανδάλισαν» τον τάφο ενός Γεωργιανού ποιητή, με σκοπό να πλήξουν την ιστορική διεκδίκηση των Γεωργιανών για την κυριότητα της Εκκλησίας του Σταυρού. Πού να φανταστούμε ότι η αληθινή είδηση βρισκόταν στην τελευταία παράγραφο της ιστορίας;
«Πηγές κοντά στον κληρικό Κλαύδιο κατηγορούν τον ταμία του Πατριαρχείου, Νικόλαο Παπαδήμα, πως το ’σκασε με εκατομμύρια δολάρια από τα ταμεία του Πατριαρχείου. Υποστηρικτές του τελευταίου ισχυρίζονται πως οι κατηγορίες είναι αβάσιμες και πως σκοπό τους έχουν να πλήξουν τον Νικόλαο και να ευνοήσουν τον Κλαύδιο».
ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ
[ ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ]
Από τον Ψυχρό Πόλεμο στα κρύα του λουτρού
Οι ενάγοντες, πρώην Aνατολικοευρωπαίοι μυστικοί πράκτορες. Εναγoμένη, η CIA, επειδή αθέτησε τις υποσχέσεις της για ισόβια οικονομική αποκατάσταση...
Ένα ζευγάρι πρώην Aνατολικευρωπαίων το οποίο κατασκόπευε για λογαριασμό των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, κατηγορώντας τη CIA ότι αθέτησε την υπόσχεση που τους είχε δώσει ότι θα τους «φρό