4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Εφημερίδα


ΚΙΝΗΤΑ

[Πλαίσιο]

Ο «Αντίλογος» έχει ανοικτούς λογαριασμούς με την κινητή τηλεφωνία. Σε παλαιότερα τεύχη παρουσιάσαμε τους πίνακες με τις τιμές SAR (ακτινοβολία που εκπέμπει κάθε συσκευή), τη στιγμή που τα περισσότερα ελληνικά ΜΜΕ δίσταζαν, μήπως στενοχωρούσαν τις εταιρείες τα μοντέλα των οποίων εμφάνιζαν υψηλές τιμές...
Σε λαούς όπως οι Έλληνες (με σύνδρομα εξάρτησης από τη συσκευή), το κινητό καθημερινά αλλάζει ακόμα και τη γλώσσα επικοινωνίας (τη γραμματική, το συντακτικό, την ορθογραφία!).
Κι όμως, η «κινητή επανάσταση» δεν είναι, όπως θα περίμενε κανείς, υπόθεση μόνο του ανεπτυγμένου κόσμου. Στις χώρες του Tρίτου Kόσμου το κινητό μπορεί, ενδεχομένως, αντί να βλάψει, να βοηθήσει τους προλετάριους λαούς ν’ αλλάξουν τη μοίρα τους...


[ H THΛE-EΠANAΣTAΣH TOY ΠPOΛETAPIATOY ]

Το κινητό βλάπτει σώζει ζωές

Είναι μικρό, φθηνό, ευέλικτο και κάνει πολλές δουλειές ταυτοχρόνως. Πολύ πιο κατάλληλο, λοιπόν, για εργαλείο χειραφέτησης του διεθνούς προλεταριάτου.

«Καταλαβαίνουν οι άνθρωποι τι σημαίνει να ζεις με 1 δολάριο την ημέρα;». Σημασία δεν έχει η ερώτηση, αλλά το γεγονός ότι την έκανε ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου, ο Μπιλ Γκέιτς, σε συνέδριο για το «ψηφιακό χάσμα», το έτος 2000.
Η ιδέα ότι η διάδοση του Ίντερνετ στις χώρες του Tρίτου Kόσμου θα απέφερε γρήγορα πλούτο και θα μείωνε το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών αποδείχτηκε μύθος. Τι να τον κάνεις τον υπολογιστή, αν ζεις χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, αν δεν έχεις να φας και αν δεν ξέρεις γράμματα; Αλλά εκεί όπου απέτυχε (για την ώρα) το Ίντερνετ, το κινητό τηλέφωνο σημειώνει ήδη κάποιες επιτυχίες...
Αντίθετα με το PC, για να χρησιμοποιήσεις κινητό, δεν απαιτείται ηλεκτρικό, δε χρειάζεται να ξέρεις γράμματα για να πάρεις το νούμερο και, σε κάθε περίπτωση, έχει πιο πολύ γούστο να μιλάς στο τηλέφωνο από το να σπαζοκεφαλιάζεις με τα εγχειρίδια των Windows. Είναι πιο εύκολο και ίσως γι’ αυτό είναι πιο οικονομικά αποδοτικό.
O Λέοναρντ Γουέιβερμαν (London School of Economics) έχει διαπιστώσει πως η χρήση των κινητών φέρνει μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη και πως αυτό ισχύει περισσότερο στις αναπτυσσόμενες χώρες απ’ ό,τι στις ανεπτυγμένες. Σύμφωνα με την έρευνά του, κάθε φορά που η διείσδυση των κινητών αυξάνεται κατά 10% σε μια αναπτυσσόμενη χώρα, το ΑΕΠ αυξάνεται κατά 0,6% (καλό νέο και για την Ελλάδα, αφού ο μόνος οικονομικός δείκτης στον οποίο παρουσιάζουμε ασταμάτητη πρόοοδο είναι η χρήση κινητού!).
Φυσικά, αλλιώς βλέπει το κινητό του ο Έλληνας αφιονισμένος τηλεφωνάκιας και αλλιώς ο χωρικός της Ζάμπια. Στον ανεπτυγμένο κόσμο, το κινητό είναι μια συσκευή που ανήκει στον ιδιοκτήτη του: τη χρησιμοποιεί ένας. Στον υπό ανάπτυξη κόσμο, το κινητό είναι μια συσκευή χωρίς απαραιτήτως ατομικό ιδιοκτήτη: πολύ συχνά τη μοιράζονται πολλοί χρήστες - ίσως ολόκληρο χωριό! Συχνά, όταν χτυπά το τηλέφωνο, αυτός που απαντά το πηγαίνει στο σπίτι του προσώπου το οποίο καλούν (όπως στη μεταπολεμική Ελλάδα, όταν όλη η γειτονιά τηλεφωνούσε από το τηλέφωνο του μπακάλη...).
Ο Economist, ενθουσιασμένος από τη μελέτη του Γουέιβερμαν, αλλά και από τα παραδείγματα διείσδυσης της τηλεφωνίας στον Tρίτο Kόσμο, συνοψίζει τις αρετές της κινητής επανάστασης:
* Μειώνονται τα κόστη συναλλαγών (που αλλιώς θα ήταν αβάσταχτα για ένα φτωχό χωρικό).
* Διευρύνονται τα εμπορικά δίκτυα.
* Μειώνεται η ανάγκη μετακίνησης (που ήταν προβληματική στις περιοχές χωρίς υποδομές μεταφορών).
Με άλλα λόγια, επιλύονται προβλήματα ενδημικά στους φτωχούς πληθυσμούς.
Ψαράδες και αγρότες χρησιμοποιούν τα κινητά τηλέφωνα για να επικοινωνούν με τις αγορές και να διαπραγματεύονται καλύτερες τιμές για τα προϊόντα τους. Επίσης, σε χωριά που ήδη έχουν πληρώσει το τίμημα της μετανάστευσης, το τηλέφωνο αποκαθιστά την επαφή με τη διασπορά και ξαναβάζει το χωριό στο χάρτη του κόσμου. Στη Ζάμπια, τα μηνύματα SMS έχουν υποκαταστήσει σε πολλές συναλλαγές τα μετρητά. Το εντυπωσιακό δεν είναι πως η Coca-Cola έχει συμφωνήσει με τους 300 διανομείς της να την εξοφλούν με μηνύματα SMS αντί μετρητών. Αλλά ότι -όπως βεβαιώνει ο ανταποκριτής του Economist- τον ίδιο τρόπο συναλλαγής χρησιμοποιεί και το στεγνοκαθαριστήριο απέναντι...
Ένα από τα νέα επαγγέλματα είναι ο «μεταφραστής μηνυμάτων». Πρόκειται για τον εγγράμματο ενδιάμεσο που πληρώνεται για να μεταφράζει στον αγράμματο παραλήπτη του μηνύματος το περιεχόμενό του...
Την ευκαιρία αρχίζουν να υποψιάζονται όχι οι κυβερνήσεις, αλλά οι εταιρείες. Η Orascom, «η πολυεθνική του Ισλάμ», έχει ήδη φτιάξει μια περιφερειακή αυτοκρατορία στη Μέση Ανατολή, ενώ η Vodafone αναζητά νέες αγορές στις αναπτυσσόμενες χώρες. Ακόμα και οι εταιρείες που κατασκευάζουν συσκευές κινητών έχουν βάλει τους ερευνητές τους να βρουν τρόπους να φτιάξουν φτηνές (ή φτηνιάρικες) συσκευές για το προλεταριάτο των χρηστών τηλεφώνων. Ίσως κινητά από πηλό, όπως στο εξώφυλλο του Economist...

[ ENAΛΛAKTIKH OIKONOMIA ]
Τηλε-κυρίες
Ονομάστηκαν «telephone ladies», αλλά δεν είναι τηλεφωνήτριες. Οι «τηλε-κυρίες» είναι χωριατοπούλες στο Μπανγκλαντές και την ίδια στιγμή... επιχειρηματίες της Νέας Οικονομίας. Οι εμπνευστές της ιδέας δανείστηκαν τα κόλπα του καπιταλισμού, όχι για να κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους, αλλά για να μεταφέρουν πλούτο στους φτωχούς.
Το σχήμα έχει ως εξής: η Grameen Bank, τράπεζα μικροπιστώσεων, δίνει δάνεια σε γυναίκες. Με τα λεφτά του δανείου οι γυναίκες αγοράζουν κινητά τηλέφωνα. Οι γυναίκες νοικιάζουν τα τηλέφωνα στους συχωριανούς τους (με την κλήση ή με το λεπτό). Από τα έσοδα της... επιχείρησης αποπληρώνουν το δάνειο.
Το Village Phone (το Τηλέφωνο του Χωριού) είναι μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε το 1997, όχι στο πλαίσιο κάποιου διεθνούς αναπτυξιακού προγράμματος, αλλά χάρη στο όραμα του καθηγητή Μοχάμεντ Γιουνούς, ιδρυτή της Grameen Bank.
Σήμερα, στο Μπανγκλαντές υπάρχουν 60.000 (!) «telephone ladies», οι οποίες καλύπτουν με τις υπηρεσίες τους το 80% των χωριών. Ο δρ Γιουνούς λέει: «Στην αρχή μάς ειρωνεύτηκαν. Μας έλεγαν: τι σχέση έχουν μ’ αυτά γυναίκες που δεν έχουν ποτέ στη ζωή τους δει ούτε σταθερή τηλεφωνική συσκευή; Κι όμως, τα κινητά έχουν πλέον γίνει ο ταχύτερος τρόπος για να αποκτήσει κανείς χρήματα - και σεβασμό».

NO LIES

[ EPEYNHTIKH ΔHMOΣIOΓPAΦIA ]

Η λίστα του... Πίλτζερ

Μάχιμος ρεπόρτερ ο ίδιος, ο Τζον Πίλτζερ συγκέντρωσε τώρα σε έναν τόμο όλες τις μεγάλες αποκαλύψεις.

Υπάρχει ένας ορισμός της δημοσιογραφίας που λέει πως «είδηση είναι κάτι που κάποιος κάπου δε θέλει να δημοσιευτεί - τα υπόλοιπα είναι διαφήμιση». To παράδοξο είναι πως, ενώ η κάθε δημοσιογραφία πρέπει εξ ορισμού να είναι ερευνητική, σήμερα σπανίως είναι...
Ο Τζον Πίλτζερ έγινε διάσημος κάνοντας επί 35 χρόνια ερευνητική δημοσιογραφία, από το Βιετνάμ μέχρι το Ιράκ, γράφοντας για εφημερίδες ή κάνοντας ντοκιμαντέρ. Τώρα αποφάσισε ν’ αφήσει τους άλλους να τα πουν. Στο βιβλίο του Tell Me No Lies: Investigative Journalism and its Triumphs (Μην Πεις Ψέματα: η Ερευνητική Δημοσιογραφία και οι Θριάμβοί της») ανθολογεί «κομμάτια» 30 συναδέλφων του που δόξασαν το είδος από το 1945 ως σήμερα.
Ο Ρόι Γκρινσντέιλ στον Guardian αποκαλεί αυτούς τους ρεπόρτερ «μοναχικούς λύκους». Μέχρι να καταξιωθούν θεωρούνται στην καλύτερη περίπτωση εκκεντρικοί, ενώ στη χειρότερη «προδότες». Ο ίδιος ο Πίλτζερ δεχόταν επί χρόνια διώξεις και συκοφαντίες στην πατρίδα του, την Αυστραλία, και αλλού.
Παρουσιάζουμε σύντομα πορτρέτα μερικών από τους δημοσιογράφους του βιβλίου. Με τις αποκαλύψεις τους, και οι επτά εναντιώθηκαν στην εξουσία, είτε επρόκειτο για την κυβέρνηση της πατρίδας τους είτε για την κυρίαρχη σκέψη του καιρού τους.

1. ’40s / Γουίλφρεντ Μπέρτσετ / Χιροσίμα
Όταν έπεσε η ατομική βόμβα, οι ΗΠΑ ισχυρίστηκαν πως δε θα είχε συνέπειες για τον πληθυσμό. Τους ηττημένους Ιάπωνες δεν τους πίστευε έτσι κι αλλιώς κανείς. Μέχρι που ο Γουίλφρεντ Μπέρτσετ έγραψε αυτό που είδε ως αυτόπτης μάρτυς. Κατάφερε να προσεγγίσει την πόλη (παρ’ ότι ο αμερικανικός στρατός την είχε σφραγίσει), ταξιδεύοντας κρυμμένος σε τρένο και με μοναδικό του εφόδιο έναν οδηγό ιαπωνικών φράσεων. Κατέγραψε την ανθρωπιστική καταστροφή που έπαιρνε διαστάσεις γενοκτονίας. Το ρεπορτάζ του Μπέρτσετ δημοσιεύτηκε στην πρώτη σελίδα της Daily Express του Λονδίνου, με τίτλο: «Ατομική Πανούκλα: γράφω για να προειδοποιήσω τον κόσμο».

2. ’50s / Γκούντερ Βάλραφ / Το γερμανικό «θαύμα»
Η μέθοδός του κατακρίθηκε ως «ανήθικη»: μεταμφιεζόταν για να διεισδύσει εκεί όπου ένας ρεπόρτερ δε θα γινόταν δεκτός. Έτσι αποκάλυψε τη σκοτεινή πλευρά του γερμανικού οικονομικού θαύματος. Μεταμφιέστηκε σε Τούρκο μετανάστη (αλλάζοντας, μάλιστα, το χρώμα της ίριδας των ματιών του) και δούλεψε ως εργάτης, φέρνοντας στο φως εργασιακές συνθήκες μεσαίωνα. Το βιβλίο του Ganz Unten (Οι έσχατοι των Eσχάτων) άλλαξε το νόμο σε πολλά γερμανικά κρατίδια. Υπέστη διαδοχικές αγωγές για δυσφήμιση και λυσσώδεις επιθέσεις από τις μεγάλες επιχειρήσεις. «Η ιστορία του», λέει ο Πίλτζερ, «είναι η ιστορία των ξένων εργατών όλου του κόσμου».

3. ’60s / Εντ Μάροου / Mακαρθισμός
Με τη ραδιοφωνική εκπομπή του See It Now στο CBS, επιτέθηκε κατά του μακαρθισμού. Οι συνάδελφοί του τον θεώρησαν γραφικό. Μέχρι που ερεύνησε την απομάκρυνση από το στρατό ενός αεροπόρου που είχε κατηγορηθεί ως «κομμουνιστής». Ψάχνοντας, ο Μάροου διαπίστωσε πως η δίωξη βασίστηκε στο γεγονός ότι ο πατέρας του αεροπόρου ήταν Γιουγκοσλάβος και του είχε στείλει ένα περιοδικό από την (κομμουνιστική) Γιουγκοσλαβία. Σε μια εποχή που οι προοδευτικοί σιωπούσαν ή κρύβονταν, οι εκπομπές του Μάροου έπληξαν τον άτρωτο μέχρι τότε Τζο Μακάρθι. «Μια εποχή που μοιάζει με τη σημερινή», σχολιάζει ο Πίλτζερ...

4. ’70s / Σέιμουρ Χερς / Βιετνάμ
Αποκάλυψε τη σφαγή του Μάι Λάι, τη μαζική δολοφονία από Aμερικανούς στρατιώτες ενός χωριού στο Βόρειο Βιετνάμ. Την ιστορία την ήξεραν πολλοί απεσταλμένοι στο Βιετνάμ, αλλά κανένας δεν την είχε δημοσιεύσει. Ένα χρόνο μετά, ο Χερς, ένας νεαρός «φρι λάνσερ», άκουσε για το Μάι Λάι. Δεν πήγε στο Βιετνάμ, αλλά διένυσε 50.000 μίλια εντός των ΗΠΑ, για να βρει τους βετεράνους της μονάδας που έκανε τη σφαγή. Το ρεπορτάζ δημοσιεύτηκε στο τοπικό πρακτορείο Dispatch News Service, μέχρι που τα μεγάλα ΜΜΕ το πήραν είδηση. Tριάντα χρόνια αργότερα, ο Χερς αποκάλυπτε τα βασανιστήρια από Aμερικανούς στρατιώτες στο Ιράκ.

5. ’80s / Μαξ ντι Πρεέζ / Aπαρτχάιντ Νότιας Αφρικής
Οι πηγές του δημοσιογράφου συχνά δεν είναι... άγγελοι. Στην περίπτωση του Νοτιοαφρικανού Μαξ ντι Πρεέζ, βασική πηγή του ήταν ένας κατά συρροήν δολοφόνος. Για να τον κάνουν να μιλήσει, ο Πρεέζ και ο συνάδελφός του, Ζακ Πάου, αναγκάστηκαν να... τα πίνουν τακτικά μαζί του και στο τέλος να του εξασφαλίσουν ασφαλή διαφυγή από τη χώρα. Εν καιρώ απαρτχάιντ, ο Ντι Πρεέζ (και η θαρραλέα εφημερίδα του, που έγινε στόχος βομβιστών) αποκάλυψε την οργάνωση Vlakplaas, η οποία, κατόπιν κυβερνητικών εντολών, δολοφονούσε όσους εναντιώνονταν στο απαρτχάιντ. Ένας λευκός Nοτιοαφρικανός δημοσιογράφος που ξεσκέπασε το ρατσιστικό καθεστώς της πατρίδας του...

6. ’90s / Αμίρα Χας / Παλαιστίνη
Εβραία δημοσιογράφος της ισραηλινής εφημερίδας Ha’aretz. Το 1993 αποφάσισε να «μεταναστεύσει» στη Λωρίδα της Γάζας, για να ζήσει από κοντά την κατάσταση των Παλαιστινίων και να τη μεταφέρει στον ισραηλινό λαό. Ήταν ίσως ο μόνος Εβραίος πολίτης (εκτός στρατιωτών και εποίκων) εντός της Γάζας. Τα ρεπορτάζ της είναι πιθανότατα η πιο αντικειμενική μαρτυρία για το τι συμβαίνει στην Παλαιστίνη. Καταγγέλλουν τους Iσραηλινούς, χωρίς να αποσιωπούν τη διαφθορά της Παλαιστινιακής Αρχής. Η Χας αρχικά συνάντησε την επιφύλαξη των Παλαιστινίων. Μέρος της ισραηλινής κοινωνίας τη θεωρεί «προδότη». Ζει μόνιμα στη Δυτική Όχθη.

7. ’00s / Τζο Γουάλντινγκ / Φαλούτζα, Ιράκ
Η Τζο Γουάλντινγκ δεν είναι δημοσιογράφος. «Ανήκει σε μια νέα φουρνιά πολιτών-ρεπόρτερ», εξηγεί ο Πίλτζερ. Μια νεαρή γυναίκα, μέλος ανθρωπιστικής οργάνωσης, η οποία αποφάσισε να μείνει στη Φαλούτζα όταν όλοι οι μη Ιρακινοί, για λόγους ασφάλειας, έφυγαν. Χωρίς αλεξίσφαιρο γιλέκο ή δορυφορικό τηλέφωνο, φιλοξενήθηκε από οικογένεια Ιρακινών και απλώς συνέχισε να γράφει το «blog» της (μια μορφή ημερολογίου στο Ίντερνετ). «Η περιγραφή της είναι άμεση, γεμάτη πόνο και λεπτομέρεια, αλλά δεν αφήνει αμφιβολία ότι είναι ακριβής. «Οι bloggers ίσως γίνουν η νέα εστία της ερευνητικής δημοσιογραφίας στο μέλλον» λέει ο Πίλτζερ...

ΑΚΡΟΠΟΛΗ

[ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ ]

¶δεια καλάθια!

Έλλειψη χορηγού, στάση πρωταθλητισμού.

Για κάποιον πολύ τυχερό λένε πως «έπεσε από την Ακρόπολη και βρήκε πορτοφόλι». Η «Ακρόπολη» στάθηκε άτυχη. Θα πέσει από την Α1 κατηγορία του σουηδικού μπάσκετ, επειδή... δε βρήκε πορτοφόλι.
Με την ομάδα μπάσκετ των Ελλήνων μεταναστών της Σουηδίας, την άνοδό της στην Α1 κατηγορία και τις επιτυχές της (στην περσινή σεζόν ήταν για μεγάλο διάστημα πρώτη στη βαθμολογία), ο «Αντίλογος» είχε ασχοληθεί στο τεύχος ...... Τώρα, η ομάδα-έκπληξη του σουηδικού πρωταθλήματος δίνει τον τελευταίο της αγώνα στην Α1 κατηγορία. Η αγωνιστική περίοδος τελειώνει και μαζί με αυτήν το «ελληνικό έπος» των φιλάθλων-μεταναστών. Παρ’ όλο που στο βαθμολογικό πίνακα η ομάδα βρίσκεται κάπου στη μέση, η διοίκηση αποφάσισε τον αυτο-υποβιβασμό της, λόγω οικονομικών δυσκολιών.
Όπως δήλωσε ο πρόεδρος του συλλόγου, Σπύρος Γκόγκος, «πετύχαμε κάτι που καμία άλλη ομάδα δεν έχει κάνει μέχρι τώρα. Ανεβήκαμε στην Α1 και επί δύο χρονιές βρισκόμαστε πολύ πιο ψηλά από τη ζώνη του υποβιβασμού. Δεν μπορούμε, όμως, να αντεπεξέλθουμε στα έξοδα. Έτσι, ξαναγυρίζουμε με δική μας απόφαση στην τοπική κατηγορία».
Tη φετινή σεζόν, μοναδικοί σπόνσορες της ομάδας ήταν δύο ελληνικά εστιατόρια της Στοκχόλμης, που έδωσαν μόλις 17.000 ευρώ, όταν οι άλλες ομάδες εισπράττουν πάνω από 100.000 ευρώ η καθεμία.
«Δεν υπάρχει άλλο προηγούμενο στην Ευρώπη, μια ομάδα μεταναστών να παίζει στην πρώτη κατηγορία», λέει ο προπονητής της ομάδας, Κώστας Φλεβαράκης. Ο ίδιος ελπίζει σε μια καλή απόφαση της Σουηδικής Ομοσπονδίας Μπάσκετ, η οποία θα εξετάσει την αίτηση της ομάδας για ειδική οικονομική ενίσχυση.
Από ελληνικής πλευράς, δεν υπήρξε μέχρι τώρα κανένα ενδιαφέρον. Ούτε από το κράτος, ούτε από το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού, ούτε από την ομοσπονδία μπάσκετ (ΕΟΚ).

ΖΩΗ

[ ΠΡΟΣΔΟΚΙΜΟ ΖΩΗΣ ]

Αντίστροφη μέτρηση!

Εδώ και χίλια χρόνια, το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται συνεχώς. Η πορεία αυτή αναμένεται να αντιστραφεί για πρώτη φορά το 2020, σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Ιλινόις (περιοδικό New England Journal of Medicine).
Το προσδόκιμο ζωής θα συνεχίσει να αυξάνεται τα επόμενα πέντε-δέκα χρόνια, θα σταθεροποιηθεί για λίγο και μετά θ’ αρχίσει καθοδική πορεία. «Είναι πολύ πιθανό τα παιδιά μας να ζήσουν λιγότερο από εμάς!», σχολίασε ένας εκ των συντελεστών της έρευνας, ο καθηγητής Τζέι Ολσάνσκι, κατά την παρουσίασή της στο 2ο Διεθνές Συνέδριο για την Υγεία των Ηλικιωμένων και τη Μακροζωία, στο Μπρίσμπαν της Αυστραλίας πριν από λίγες εβδομάδες.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή άνοδος του προσδόκιμου ζωής παρατηρήθηκε τον τελευταίο αιώνα. Το 1901 στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν 49 χρόνια, για να φτάσει τα 77 λίγο πριν από το τέλος του 20ού αιώνα. Στα μέσα του περασμένου αιώνα, το προσδόκιμο ζωής σε Ινδία και Κίνα δεν ξεπερνούσε τα 40 χρόνια, για να φτάσει προσφάτως τα 63. Στην Ελλάδα είναι γύρω στα 79 χρόνια.
Η αντιστροφή της τάσης αποδίδεται αποκλειστικά στην κακή διατροφή. Οι επιστήμονες εκτιμούν πως ο μέσος όρος ζωής θ’ αρχίσει να μειώνεται, όταν οι σημερινοί υπέρβαροι ενήλικες θα μπουν στην τρίτη ηλικία (στις ΗΠΑ και στην Αυστραλία οι παχύσαρκοι φτάνουν το 60% του πληθυσμού), ενώ το πρόβλημα θα οξυνθεί, όταν τα σημερινά παχύσαρκα παιδιά φτάσουν τα 40. «Θα είναι η πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της ανθρωπότητας που μια γενιά θα έχει χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής από την προηγούμενή της» είπε ο κ. Ολσάνσκι.

ΠΩΣ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ

[ ΠΩΣ MAΣ BΛEΠOYN / EΛΛHNOTOYPKIKA ]

Μεγαλώσαμε με στερεότυπες ιδέες για όλο το φάσμα της ατζέντας των ελληνοτουρκικών: Κυπριακό, Αιγαίο, μειονότητες, ΕΕ. Η αλήθεια και το δίκαιο θεωρούνταν πάντα ελληνικά.
Και η άλλη πλευρά; Η γειτονική χώρα τι λέει για όλα αυτά; Μας αναγνωρίζει εθνικά δίκαια; Και, αν όχι, έχει επιχειρήματα;
Ποιος παρενοχλεί ποιον στον εναέριο χώρο; Ποιος επιζητεί την ένταση στο Αιγαίο και ποιος το σεβασμό του status quo; Πώς χαρακτηρίζουν οι Τούρκοι τον Τάσσο Παπαδόπουλο; Ποιος ξεπούλησε το Κυπριακό; Τι ρόλο παίζουν Αμερικανοί και Βρετανοί;
Φυσικά, δεν υπάρχει μία Τουρκία (όπως δεν υπάρχει μία Ελλάδα). Όσοι, μάλιστα, έχουν παρακολουθήσει την τουρκική πραγματικότητα την τελευταία δεκαετία μιλούν για πολλές Τουρκίες, συγκρουόμενες, αλληλοαναιρούμενες και συνεχώς σε κίνηση και ανταγωνισμό. Έτσι, τα αποσπάσματα που παραθέτουμε απέχουν πολύ από το να αντανακλούν τον Tύπο, τους πολιτικούς, τους στρατιωτικούς, την κοινή γνώμη στο σύνολό τους.

Εναέριος χώρος: τα ελληνικά F-16 παρενοχλούν... τα τουρκικά τζετ
«Δύο ελληνικά F-16 παρενόχλησαν δύο τουρκικά RF-4 τζετ στη διάρκεια προγραμματισμένης γυμναστικής πτήσης στο διεθνή εναέριο χώρο νοτιοδυτικά του ελληνικού νησιού της Ρόδου χθες, σύμφωνα με το Τουρκικό Γενικό Επιτελείο. Το Τουρκικό Επιτελείο παρατήρησε ότι τα ελληνικά τζετ παρενόχλησαν με τρόπο που έθεσε σε κίνδυνο την ασφάλεια των τουρκικών αεροσκαφών. Αεροσκάφη όλων των χωρών, συμπεριλαμβανόμενων των στρατιωτικών, έχουν το δικαίωμα να πετούν στο διεθνή εναέριο χώρο χωρίς να παίρνουν οποιαδήποτε άδεια. Όμως, η Ελλάδα παρενοχλεί τα άοπλα τουρκικά αεροπλάνα, ισχυριζόμενη ότι δεν υποβάλλουν σχέδιο πτήσης και ότι παραβιάζουν το FIR».
Turks.us (site της τουρκικής διασποράς), 22 Μαρτίου 2005

Μειονότητες: η Ελλάδα καταπιέζει, η Τουρκία σέβεται
«Ο Αλί Μπαρντάκογλου, διευθυντής των Θρησκευτικών Υποθέσεων, συμμετέχοντας σε σεμινάρια της Μητροπολιτικής Μονάδας Μουφτήδων της Θράκης, τα οποία παρακολούθησαν μουφτήδες από έντεκα πόλεις, παρατήρησε πως οι πολίτες των άλλων θρησκειών μπορούν να ασκούν τη θρησκεία τους ελεύθερα, αρκεί να τηρούν το πλαίσιο του νόμου: “Θα ευχόμουν οι μουσουλμάνοι στη Δυτική Θράκη να απολάμβαναν τη θρησκευτική ελευθερία όπως οι χριστιανοί και οι Εβραίοι της Τουρκίας”».
Cihan News Agency

Ίμια: ελληνικό σκάφος εισβάλλει στα τουρκικά ύδατα
«Ένα ελληνικό ακτοπλοϊκό σκάφος παραβίασε τα τουρκικά χωρικά ύδατα γύρω από τις βραχονησίδες Καρντάκ [σ.σ.: εννοεί φυσικά τα Ίμια], σύμφωνα με το Τουρκικό Γενικό Επιτελείο, την Πέμπτη. Τουρκικό ακτοπλοϊκό που μετέβη επιτόπου προειδοποίησε το ελληνικό πλοίο και, σύμφωνα με το τουρκικό ΓΕ, “το σκάφος μας συμπεριφέρθηκε με μετριοπάθεια και έλεγξε την περιοχή, χωρίς να χρειαστεί να επέμβει, μέχρι τη στιγμή που το ελληνικό σκάφος αποχώρησε από την περιοχή”. “Όταν το ελληνικό πλοίο κατευθύνθηκε προς το Κελεμέζ [σ.σ.: Κάλυμνο], το τουρκικό ακτοπλοϊκό έφυγε από την περιοχή”, προσέθεσε το Γενικό Επιτελείο».
31 Μαρτίου 2005

Ανθρώπινα δικαιώματα: οι Οθωμανοί πιο φιλελεύθεροι από την ΕΕ
«Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν κάποτε αυτό που είναι σήμερα η ΕΕ, μόνο που κάλυπτε διαφορετική περιοχή. Αν δεν υπήρχε η κακοδιαχείριση και τα κόλπα των Βρετανών, η Οθωμανική Αυτοκρατορία θα είχε επιβιώσει και θα είχε αποτρέψει την ισραηλοπαλαιστινιακή διένεξη, τους Βαλκανικούς Πολέμους και την τωρινή σύγκρουση στο Ιράκ.
Με τα μάτια τού σήμερα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Οθωμανοί ήταν περισσότερο φιλελεύθεροι από την ΕΕ στο θέμα των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η ΕΕ δεν έφτασε τα επίπεδα των Οθωμανών, ιδίως σε ό,τι αφορά την ελευθερία της σκέψης και την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών της, καθώς δεν τους επιτρέπει να φορούν τα δικά τους θρησκευτικά και παραδοσιακά ρούχα και να μιλούν τη γλώσσα τους».
Μεχμέτ Καμίς, εφημερίδα Zaman, 8 Δεκεμβρίου 2004

Κύπρος: «Ερντογάν, το έθνος θα σε θυσιάσει!»
«Όταν ο κ. Ερντογάν γύρισε από τις Βρυξέλες έχοντας στις αποσκευές του την προσεκτικά συνταγμένη συμφωνία, η αντιπολίτευση στο Κοινοβούλιο έθεσε το θέμα της μοίρας της Βόρειας Κύπρου. Ο κ. Μπαϊκάλ, ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (της μόνης κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης), είπε στον κ. Ερντογάν: “Αν θυσιάσετε την Κύπρο, τότε το έθνος θα θυσιάσει εσάς”. Όμως, η αντίληψη του κ. Μπαϊκάλ για τις διαθέσεις του έθνους ίσως να είναι λιγότερο αποδεκτές απ’ ό,τι του κ. Ερντογάν».
Economist, 19 Μαρτίου 2005

Τάσσος Παπαδόπουλος: ο τρομοκράτης που έγινε πολιτικός
«Τίποτα δε θα μπορούσε να καταξιώσει την πολιτική ωριμότητα της Τουρκίας τους ερχόμενους μήνες όσο η ικανότητά της να απαγκιστρωθεί από την Κύπρο χωρίς το αίσθημα της μείωσης. [Η Τουρκία] δε νιώθει άνετα στη σκέψη να παραδώσει την τουρκόφωνη κοινότητα του βορρά σε μια χώρα που θα έχει ηγέτη τον Τάσσο Παπαδόπουλο, αυτόν που ο τουρκικός Τύπος περιγράφει ως έναν “τρομοκράτη που μετατράπηκε σε Ελληνοκύπριο ηγέτη”».
Economist, 19 Μαρτίου 2005

2005 έτος ΕΟΚΑ: γενοκτονία κατά των Τουρκοκυπρίων
«Λευκωσία - Η ελληνοκυπριακή ορθόδοξη εκκλησία, το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού και άλλες υπερεθνικιστικές οργανώσεις στην ελληνική Κύπρο ανακήρυξαν το 2005 “έτος ΕΟΚΑ”.
Σε περίπου 21.000 μέλη της ΕΟΚΑ θα απονεμηθούν μετάλλια τιμής με την υπογραφή του Ελληνοκύπριου ηγέτη Τάσσου Παπαδόπουλου από την 1η Απριλίου, ημέρα που η ΕΟΚΑ ξεκίνησε τις σφαγές κατά των Τουρκοκυπρίων.
Ο Βουράλ Τουρκμέν, Tουρκοκύπριος πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βετεράνων, είπε:
“Είναι προκλητικό το γεγονός ότι η ελληνοκυπριακή διοίκηση τιμά τα μέλη της ΕΟΚΑ που επιχείρησαν γενοκτονία σε βάρος των Τουρκοκυπρίων. Πώς μπορούμε να εμπιστευόμαστε και να κάνουμε ειρήνη, τη στιγμή που οι Ελληνοκύπριοι προωθούν το μίσος και την εχθρότητα;”»
TurkishPress.com, 7 Φεβρουαρίου 2005

Αιγαίο: η Ελλάδα δημιουργεί ένταση και επεισόδια
«Ο Υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας δήλωσε πως η Ελλάδα θα πρέπει να εργαστεί για τη μείωση της έντασης στην περιοχή, αντί να εκτοξεύει αβάσιμες κατηγορίες. “Αν η Ελλάδα επιμείνει στο φαύλο κύκλο της δημιουργίας προβλημάτων στο Αιγαίο, πιστεύουμε πως θα χάσει δύναμη και ενέργεια” είπε ο Μπασμπούγκ σε συνέντευξη Tύπου. “Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θεωρούν εξαιρετικής σημασίας τη μείωση της έντασης στο Αιγαίο, τη βελτίωση της ελληνοτουρκικής φιλίας και τη διατήρηση του status quo, όπως αυτό ορίστηκε από τις διεθνείς συμφωνίες”, είπε ο στρατηγός».
NTV/MSNBC, 27 Ιανουαρίου 2005

Ξένος δάκτυλος: Αμερικανοί και Βρετανοί υποστηρίζουν την Ελλάδα
«Οι Ελληνοκύπριοι και η Ελλάδα έχουν με επιτυχία παρουσιάσει το κυπριακό πρόβλημα ως προϊόν την τουρκικής επέμβασης του 1974 και τη συνεχιζόμενη από τότε παρουσία Tούρκων στρατιωτών στο νησί. Η Τουρκία και η Βόρεια Κύπρος δεν έχουν καταφέρει να εξηγήσουν την πραγματική κατάσταση του κυπριακού προβλήματος, όχι επειδή η τουρκική θέση είναι λανθασμένη, αλλά μάλλον επειδή η ελληνική εκδοχή είναι πιο σύμφωνη με τα συμφέροντα της Μ. Βρετανίας και των ΗΠΑ».
Turkish Daily News, 23 Φεβρουαρίου

Καβάντζες

ΠΟΡΝΟ

[ ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ]

Βασικός πορνομέτοχος

Είναι αξιοσέβαστοι οργανισμοί, αλλά διαθέτουν την -όχι και τόσο κρυφή- πλευρά τους.

Στα διαφημιστικά τους φυλλάδια διαβεβαιώνουν τους μικροεπενδυτές πως τα λεφτά θα χρησιμοποιηθούν σε «σίγουρες» επενδύσεις (κρατικά ομόλογα, μεγάλες εταιρείες και κυρίως εταιρείες με νόμιμες δραστηριότητες).
Επισήμως διακηρύσσουν την αντίθεσή τους σε ανήθικες δραστηριότητες, όπως την πορνογραφία. Στην πραγματικότητα, όμως, υποστηρίζουν οικονομικά την πορνοβιομηχανία και αποκομίζουν σημαντικά κέρδη από αυτήν.
Διεθνή πιστωτικά ιδρύματα με προγράμματα αμοιβαίων κεφαλαίων τα οποία απευθύνονται σε μικροεπενδυτές, όπως η Fidelity, η Deutsche Bank, η Barclays, η Wells Fargo και η Morgan Stanley, έχουν επενδύσει τεράστια ποσά σε εισηγμένες σε χρηματιστήρια εταιρείες όπως η Playboy Enterprises και η New Frontier Media Inc., κύρια δραστηριότητα των οποίων είναι η «διασκέδαση ενηλίκων». H Playboy είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, ενώ οι άλλες δύο στο Nasdaq.
Σύμφωνα με το Yahoo Finance, η Fidelity International Ldt κατέχει το 8,3% στο Private Media Group (του Mπερθ Mίλτον, Σουηδού «βασιλιά του πορνό), εταιρεία που παράγει βιντεοταινίες και DVD με σκληρό πορνό, διαθέτει πλήθος πορνο-site στο Ίντερνετ, ενώ είναι ιδιοκτήτης σταθμών καλωδιακής τηλεόρασης, συνδρομητές των οποίων είναι τα περισσότερα ξενοδοχεία του κόσμου. Επίσης, η θυγατρική Fidelity Capital Appreciation Fund έχει το 9,2% των μετοχών της Playboy.
Όσον αφορά τη Morgan Stanley, σύμφωνα με το οικονομικό site Morningstal, ο διεθνής αυτός πιστωτικός οργανισμός έχει το 5% της New Frontier Media Inc.


ΚΑΛΕ

[ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΣΜΟΣ ]

Τα σουηδικά ΜΜΕ επιβλήθηκαν!

Πρωτοφανής υπόθεση επηρεασμού της δικαιοσύνης σε διακρατικό επίπεδο.

Στα... μαλακά έπεσε ο Κάλε Τζόνσον, ο νεαρός Σουηδός που κατηγορείται πως το καλοκαίρι του 2001 μαχαίρωσε στην Κω 23χρονο Έλληνα (σ.σ.: ο «Αντίλογος» είχε γράψει σχετικά στα τεύχη ...).
Στη δίκη, που έγινε στη Ρόδο στα μέσα Απριλίου, οι δικαστές τού αναγνώρισαν το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου και εξάντλησαν την επιείκειά τους, αφού τον καταδίκασαν σε ... . Δόθηκε, έτσι, τέλος σε μια ιστορία που είχε προκαλέσει ακόμη και προβλήματα στις ελληνοσουηδικές σχέσεις.
Επί τέσσερα χρόνια, η υπόθεση Κάλε Τζόνσον αποτέλεσε κυρίαρχο θέμα στα μέσα ενημέρωσης της Σουηδίας, τα οποία, μάλιστα, έστειλαν στη Ρόδο ανταποκριτές και τηλεοπτικά συνεργεία, για να καλύψουν την υπόθεση. Ο 22χρονος -τώρα- Σουηδός, εγγονός αξιωματικού της σουηδικής αστυνομίας, είχε κατηγορηθεί για απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος του σερβιτόρου Χ. Σερδάρη το καλοκαίρι του 2001, όταν βρέθηκε μαζί με παρέα φίλων του στο νησί της Κω για διακοπές.
Είχε συλληφθεί τότε, αποφυλακίστηκε με εγγύηση και γύρισε στην πατρίδα του, αλλά αρνιόταν να γυρίσει στην Ελλάδα για να δικαστεί. Επί τρία χρόνια, με διάφορες δικαστικές αποφάσεις, αλλά κυρίως με τη βοήθεια των σουηδικών ΜΜΕ, κατάφερνε να μην εκδοθεί στις ελληνικές αρχές, με το πρόσχημα πως δε θα είχε αμερόληπτη δίκη.
Η έκδοσή του επιτεύχθηκε με την έναρξη της ισχύος του ευρωπαϊκού εντάλματος.
Στα σουηδικά ΜΜΕ έχει γραφεί πως οι ελληνικές αρχές είχαν δεσμευτεί ότι, σε περίπτωση καταδίκης, θα εξέτιε την ποινή του σε σουηδικές φυλακές.


ΣΚΟΠΙΑ

[ FYROM/MACEDONIA]

Τεστ στο Διαδίκτυο

Εν μέσω των εξελίξεων γύρω από το όνομα του κράτους των Σκοπίων κι ενώ οι εξελίξεις δεν είχαν ακόμη αποκρυσταλλωθεί, η ομάδα του «Αντιλόγου» πραγματοποίησε ένα αποκαλυπτικό τεστ: επισκεφθήκαμε τέσσερις από τις πιο σημαντικές μηχανές αναζήτησης στο Διαδίκτυο και τους δώσαμε εντολή να εμφανίσουν πόσες φορές θα συναντήσουν τον αναγνωρισμένο από τον ΟΗΕ τίτλο «FYROM» και πόσες τον όρο που οι ίδιοι οι Σκοπιανοί χρησιμοποιούν για να ορίσουν την ονομασία της χώρας τους. Τα αποτελέσματα ήταν συντριπτικά: για κάθε φορά που συναντά κανείς τα αρχικά FYROM, συναντά τριάντα φορές τον όρο «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Eάν, δε, δοκιμάσει μονάχα τον όρο «Μακεδονία», τότε...
(Οι μηχανές αναζήτησης είναι μεγάλα υπολογιστικά συστήματα, που «χτενίζουν» δικτυακούς τόπους σε όλον τον κόσμο και εντοπίζουν πού και πόσες φορές εμφανίζονται οι λέξεις εκείνες για τις οποίες οι επισκέπτες ζητούν πληροφορίες).
Χρόνια τώρα, κάθε φορά που η Ελλάδα εντόπιζε κάποια κυβέρνηση ή κάποιον διεθνή οργανισμό να λοξοκοιτά προς την... ακατονόμαστη ονομασία, έσπευδε να διαμαρτυρηθεί. Την ίδια ώρα, όμως, τα ΜΜΕ όλου του κόσμου, η ανθρωπότητα δηλαδή, είχαν κιόλας αποφασίσει.


Google Altavista Yahoo! Lycos
Republic of Macedonia 21.700.000 18.500.000 18.500.000 804.000
FYROM 726.000 476.000 484.000 63.000


[ EIΔIKH ΠTHΣH, MΠANTA KAI XAΛIA ]

ΦΩΣ
αρχηγός!

Θυμίζει τελετουργικό άλλων θρησκειών η απόδοση τιμών στο ¶γιο Φως το βράδυ της Ανάστασης.

«Συνδεόμαστε με το αεροδρόμιο, για την άφιξη του Αγίου Φωτός από την Ιερουσαλήμ, με ειδική πτήση της Ολυμπιακής. Το ¶γιο Φως θα γίνει δεκτό με τιμές αρχηγού κράτους» θα πουν κι εφέτος οι τηλεοπτικοί παρουσιαστές σε εθνικό δίκτυο το απόγευμα του Μεγάλου Σαββάτου.
Υπάρχουν πράγματα που νομίζεις πως συμβαίνουν επειδή συνέβαιναν πάντα. Λέγονται και «παραδόσεις». Η «παράδοση» της μεταφοράς του Φωτός έχει ως εξής: το Μεγάλο Σάββατο, με ειδική πτήση της Ολυμπιακής, μεταβαίνουν στα Ιεροσόλυμα ο Έξαρχος του Παναγίου Τάφου, ένας, δυο υπουργοί (ανάλογα με την ευσέβεια της κυβέρνησης) και τμήμα της προεδρικής φρουράς. Η επίσημη αποστολή επιστρέφει μαζί με το ¶γιο Φως, πάλι με ειδική πτήση. Στο αεροδρόμιο, το ¶γιο Φως γίνεται δεκτό ως... αρχηγός κράτους: στρώνεται κόκκινο χαλί, ενώ μικτός λόχος με μπάντα αποδίδει τιμές (στο... Φως). Από το αεροδρόμιο μεταφέρεται με πομπή και με συνοδεία μοτοσικλετιστών της ΕΛΑΣ στο Μετόχι του Παναγίου Τάφου στην Πλάκα. Παράλληλα, από το αεροδρόμιο ξεκινά νέος γύρος δεκαέξι (!) ειδικών πτήσεων της Ολυμπιακής, διά των οποίων μεταφέρεται στις Ιερές Μητροπόλεις της χώρας. Ελικόπτερο του Ναυτικού μεταφέρει το Φως σε νησιά χωρίς αεροδρόμιο.
Ο Βρετανός ιστορικός Έρικ Χόμπσμπαουμ, στο βιβλίο του Η Επινόηση της Παράδοσης (1983) εξηγεί πώς «συμβολικές και τελετουργικές πρακτικές τις οποίες θεωρούμε μέρος μακράς παράδοσης έχουν στην πραγματικότητα επινοηθεί με σκοπό να ενσταλάξουν κανόνες συμπεριφοράς και αξίες οι οποίες, μέσω της επανάληψης, υποτίθεται ότι παραπέμπουν σε ένα αμετάβλητο παρελθόν».
Η αφή του Αγίου Φωτός στην Ιερουσαλήμ έχει τις ρίζες της στο 16ο αιώνα. Η μεταφορά του Φωτός στην Αθήνα στο όχι και τόσο μακρινό... 1988! Είναι και αυτή μια «επινοημένη παράδοση». Δεν την επινόησε η Εκκλησία, ούτε το κράτος, αλλά ένας ευφάνταστος και ευέλικτος ταξιδιωτικός πράκτορας.
Το πώς και το γιατί, στη σελ.



[ AΛΛOΣ ENAΣ ΠPAKTOPAΣ ]

Με τιμές... αρχηγού κράτους

Η παράδοση της μεταφοράς του Αγίου Φωτός είναι όψιμη και αμφιλεγόμενη.

Η μεταφορά του Αγίου Φωτός δεν ήταν πάντα υπόθεση της Πολιτείας, των Eνόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Aσφαλείας. Το όχι και τόσο μακρινό 1998, ένας ταξιδιωτικός (πάλι καλά που στην προκειμένη περίπτωση δεν ήταν... μυστικός) πράκτορας έπεισε το κράτος να μετατρέψει μια θρησκευτική τελετή σε εθνική παράδοση (με το αζημίωτο για τον ίδιο): ο Ιάκωβος Οικονομίδης, ο οποίος φέρει (πλέον) τον τίτλο τιμής του Ανώτερου Ταξιάρχη του Παναγίου Τάφου, ιδιοκτήτης ταξιδιωτικού γραφείου στην οδό Νίκης 23.
Λόγω της σχέσης του με τον τότε Έξαρχο του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα (και σημερινό Πατριάρχη) κ. Ειρηναίο, ανέλαβε αποκλειστικά τη μεταφορά του Αγίου Φωτός από τα Ιεροσόλυμα στην Αθήνα (μαζί, φυσικά, και τη μεταφορά των καραβανιών των προσκυνητών). Όλα αυτά μέχρι το 2002, όταν «τα ’σπασε» με το Πατριαρχείο.
Τη δόξα του κ. Οικονομίδη εζήλωσε το ελληνικό κράτος, το οποίο αποφάσισε να ναυλώνεται ειδικό αεροσκάφος της Ολυμπιακής για τη μεταφορά του Φωτός. Το 1998, λόγω κρίσης στην Ολυμπιακή, τη μεταφορά του Φωτός στην Αθήνα ανέλαβε στρατιωτικό C-130. Σε αυτήν την περίσταση φαίνεται να ανάγεται και η απόφαση να του αποδίδονται (του... Φωτός!) τιμές αρχηγού κράτους.
Φυσικά, κανένα άλλο ορθόδοξο κράτος στον κόσμο (Ρωσία, Αρμενία, Σερβία κτλ.) δε ναυλώνει αεροσκάφος για να μεταφέρει το Φως, ούτε το υποδέχεται ως αρχηγό κράτους... Έλληνες ορθόδοξοι υπάρχουν, εξάλλου, παντού: σε πόλεις, μάλιστα, όπως η Νέα Υόρκη, η Μελβούρνη, η Στουτγάρδη ή το Λονδίνο, υπάρχουν κοινότητες εκατοντάδων χιλιάδων Eλλήνων. Γιατί να μη ναυλώνει και γι’ αυτούς η Ολυμπιακή ειδικές πτήσεις που να μεταφέρουν το ¶γιο Φως;
Εκατοντάδες χρόνια, στις χιλιάδες ορθόδοξες εκκλησίες όλου του κόσμου, οι ιερείς έπαιρναν το Φως από την «ακοίμητη κανδήλα», η οποία βρίσκεται στην Αγία Τράπεζα του κάθε Ιερού. Αυτό ήταν το θαύμα: η φλόγα στο αναμμένο καντήλι γινόταν αναστάσιμο Φως. Τώρα, η «ακοίμητη κανδήλα» δεν αρκεί. Για να είναι άγιο το Φως πρέπει να μεσολαβήσουν υπουργοί, αστυνομία, στρατός, η Ολυμπιακή και το κόκκινο χαλί...

Big Boxer

Τα τηλεοπτικά ριάλιτι δεν περνούν την καλύτερή τους περίοδο, διεθνώς, και οι παραγωγοί εξαντλούν όλα τα τρικ, προκειμένου να τα περισώσουν. Το Κανάλι 5 στη Σουηδία, προκειμένου να τονώσει την παρέα του φετινού Big Brother, επέλεξε τους πιο ζωηρούς. Φαίνεται, όμως, πως το παράκαναν, αφού λίγες ημέρες μετά την έναρξη της εαρινής φάσης του τηλεπαιχνιδιού, ένας από τους συμμετέχοντες τα έκανε γυαλιά καρφιά κι έφυγε κακήν κακώς από τη διοργάνωση. Ο νεαρός Νορβηγός Μίκαελ Βίμπεκανς έδειρε συγκάτοικό του στο σπίτι του Big Brother και, εκτός του ότι διώχθηκε από το παιχνίδι, κινδυνεύει να πάει και φυλακή.

INDYMEDIA

[ ΝΤΟΥ ΣΤΟ INDYMEDIA ]

Sfak Attack!

Από το 2002, ένας νέος σάιμπερ ήρωας έχει κάνει την εμφάνισή του στις νυχτερινές διαδρομές του Ίντερνετ...

Τους τελευταίους μήνες, η Ελληνική Αστυνομία έχει σημειώσει αξιοσημείωτες επιτυχίες κατά του ηλεκτρονικού εγκλήματος, εξαρθρώνοντας κυκλώματα πορνογραφίας και παιδoφίλων.
Ας κάνουμε, όμως, ένα φλας μπακ στο 2002. Σεπτέμβριος 2002 και ο αστυνόμος β΄ Μανώλης Σφακιανάκης επιχειρεί να διεισδύσει στο... Indymedia! (Το site athens.indymedia.org είναι ένα εναλλακτικό μέσο ενημέρωσης, όπου ο καθένας μπορεί να εκφράζει χωρίς λογοκρισία τις απόψεις του).
Αφήνουμε την ίδια τη συντακτική ομάδα του εναλλακτικού