Sebastien Loeb
Oδεύει ακάθεκτος προς το δεύτερο παγκόσμιο τίτλο του, αλλά του χρόνου μπορεί να είναι άνεργος. O Σεμπαστιάν Λεμπ, λίγο πριν έρθει στο Aκρόπολις, μιλά ανοιχτά γι’ αυτήν την κρίσιμη περίοδο της καριέρας του.
Συνέντευξη: ¶. Τεμπερίδης, Π. Τριανταφυλλίδης, Ε. Λυκίσα
Φωτογραφίες: Θάνος Ηλιόπουλος, Reporter Images
ΛΕΜΕΣΟΣ, Κυριακή 15 Μαΐου. Ο Σεμπαστιάν Λεμπ είναι κρυμμένος πίσω από το γραφειάκι της Citroen στο γραφείο Τύπου του Ράλλυ Kύπρου και μιλά με τους δικούς του στο τηλέφωνο. Tην ίδια ώρα, όλοι οι δημοσιογράφοι προσπαθούν να αποσπάσουν από τον Γκι Φρεκλέν πληροφορίες για το ποιος οδηγός θα αντικαταστήσει τον Ντιβάλ στην Τουρκία. Κανένας δεν ασχολείται με τον πραγματικό πρωταγωνιστή του ράλλυ, τον κυρίαρχο του φετινού πρωταθλήματος μέχρι τώρα. O ίδιος ο Σεμπαστιάν, βέβαια, ποσώς ενδιαφέρεται για την προβολή του. Δεν έχει χάσει αγώνα από το Mεξικό και, με το χατ τρικ που έχει επιτύχει ήδη σε Nέα Zηλανδία, Σαρδηνία και Kύπρο, είναι το απόλυτο φαβορί και για το φετινό τίτλο. Tο ύφος του, πάντως, δεν έχει αλλάξει καθόλου από το 2001, οπότε τον πρωτογνωρίσαμε στη Λιλαία, όταν με το Saxo ταπείνωνε με άνεση όλους τους «πυροβολημένους» στα S1600. Είναι ήδη Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αλλά, όταν αναφέρεται στον αρχηγό της ομάδας του, τον Γκι Φρεκλέν, τον αποκαλεί «le boss»... Πέρα από το χαμηλό προφίλ που επιδεικνύει, ο Λεμπ μοιάζει να μην έχει μεγαλώσει. Έτσι, στα 31 του, πολλοί τον βλέπουν ακόμη σαν πιτσιρικά. Αν έχει ένα χαρακτηριστικό -πέρα από τη διαολεμένη ταχύτητα στις ειδικές-, αυτό είναι η ευθύτητα στους τρόπους του, η οποία αποτυπώνεται απόλυτα στο διαπεραστικό εκείνο βλέμμα που όλοι γνωρίζουν πλέον από τα διαφημιστικά της Citroen C4. Παρ’ ότι η αυστηρή PR της Citroen παλεύει (γιατί, αλήθεια;) να τον κρατά μακριά από τους δημοσιογράφους, ο ίδιος δε φοβάται τη σχέση μαζί τους. Δεν έχει, εξάλλου, να κρύψει τίποτα, δεν παριστάνει την ντίβα, ούτε πρόκειται να δημιουργήσει σκάνδαλα ποτέ, για να δημιουργήσει ντόρο. Στη συζήτηση μαζί του, ό,τι και να τον ρωτήσεις, σε κοιτά στα μάτια και απαντά στα ίσια. Όπως κοιτά στα μάτια το μεγάλο του αντίπαλο, Πέτερ Σόλμπεργκ, όπως κοίταξε στα μάτια «ιερά τέρατα» σαν τον ΜακΡέι και τον Σάινθ, όπως έκανε το 2001 στο Σαν Pέμο, όταν απείλησε για πρώτη φορά τον Πανιζί στην άσφαλτο... Kαι έχουμε να δούμε πολλά ακόμη μέσα απ’ αυτά τα μάτια. Ίσως τον απόλυτο οδηγό ράλλυ όλων των εποχών, λένε ήδη κάποιοι. Aν ρωτήσετε τον ίδιο, δε θα απαντήσει. Όπως μπορείτε να δείτε στη συνέντευξη που μας έδωσε στο ξενοδοχείο του στη Λεμεσό μετά το skakedown του αγώνα, ο Σεμπαστιάν Λεμπ έχει άποψη. Mόνο το υπερεγώ -που ενυπάρχει στο χαρακτήρα κάθε πρωταθλητή- κρατά με συνέπεια για τον εαυτό του._ A. T.
Ο τίτλος κι εφέτος μοιάζει με υπόθεση ανάμεσα σ’ εσένα και τον Σόλμπεργκ. Μίλησέ μας για την κόντρα σας με τον Πέτερ.
Εύχομαι να συνεχιστεί.
Έχεις μια συγκεκριμένη στρατηγική του τύπου «αυτά τα ράλλυ είναι δικά μου, εκείνα του Σόλμπεργκ ή του Γκρένχολμ»;
Όχι, όχι! Έχουμε ήδη κερδίσει σε διαφορετικά εδάφη, σε άσφαλτο και χώμα. Για μένα είναι δυνατό να κερδίσω οπουδήποτε. Όταν ξεκινώ ένα ράλλυ, ελπίζω στη νίκη. Βέβαια, πάντα μπορεί να συμβεί κάτι, ποτέ δεν είσαι σίγουρος. Κι ελπίζω πάντα να μη σπάσω κάτι, να μην πάθω λάστιχο...
Το φετινό πρωτάθλημα είναι των οδηγών, των αυτοκινήτων ή των ελαστικών;
Για μένα είναι λίγο απ’ όλα. Αν έχεις καλά λάστιχα, έχεις το καλύτερο αυτοκίνητο του κόσμου. Ο Πέτερ θέλει να κερδίζει, ο Μάρκους είναι ανάμεσά μας και μεταξύ μας έχουμε διαφορετικά αυτοκίνητα και λάστιχα. Κάποιες φορές το ένα λάστιχο είναι καλύτερο, όπως στη Σαρδηνία, όπου εφέτος είχαμε καλύτερα λάστιχα, αντίθετα με πέρυσι, όταν ο Πέτερ ήταν ταχύτερος από μένα και δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα.
Το δικό σου αυτοκίνητο, ωστόσο, παραμένει ίδιο με πέρυσι...
Όχι, δεν είναι ίδιο. Έχουμε κάνει αλλαγές -όχι μεγάλες- στην ανάρτηση, στον κινητήρα και στη χαρτογράφηση των διαφορικών. Η χαρτογράφηση του κινητήρα άλλαξε, ώστε να είναι πιο απαλός, όχι τόσο άγριος...
Πώς κρίνεις τον Σόλμπεργκ και τον Γκρένχολμ ως αντιπάλους;
Δύσκολο να πεις... Ο Πέτερ πάντα πιέζει - όπως και ο Μάρκους. Αλλά ο Μάρκους κάνει κάποια λάθη. Ο Πέτερ σχεδόν ποτέ δεν κάνει λάθη και, έτσι, έχουμε μάχες μέχρι το τέλος. Τι να πω;
Μπορούμε να πούμε ότι κάποια ράλλυ ταιριάζουν περισσότερο στον Σόλμπεργκ και κάποια σ’ εσένα;
Όχι. Πέρυσι ήταν γρήγορος στην Κύπρο, αλλά κέρδισα εγώ με την υπόθεση του Μάρκους (σ.σ.: του αφαιρέθηκε η νίκη, λόγω παράτυπης αντλίας λαδιού στο 307WRC). Πέρυσι κέρδισε εκείνος στη Ν. Ζηλανδία και τη Σαρδηνία κι εφέτος εγώ... Πάντα έχουμε μάχη μεταξύ μας. Kαι όλα εξαρτώνται από την εμπιστοσύνη που έχει ο καθένας στο αυτοκίνητο, από τα λάστιχα και από το βαθμό εξέλιξης του αυτοκινήτου.
Ας μιλήσουμε για το Pάλλυ Ακρόπολις. Πόσο μοιάζει και πόσο διαφέρει από άλλους χωμάτινους αγώνες, όπως είναι η Κύπρος, η Τουρκία και το Μεξικό;
Εμένα μου αρέσει πιο πολύ το Μεξικό από τα τέσσερα, γιατί είναι γρήγορο και πιο μαλακό, χωρίς τόσες πέτρες. Το Ακρόπολις έρχεται δεύτερο, ενώ από τους χωμάτινους συνολικά μου αρέσει η Νέα Ζηλανδία και η Φινλανδία, επειδή είναι πολύ γρήγορα ράλλυ. Το Ακρόπολις είναι επίσης γρήγορο κατά τόπους, ενώ πριν από μερικά χρόνια ήταν πολύ σκληρό και όχι τόσο ενδιαφέρον για τον οδηγό. Τώρα νομίζω ότι έχει πολύ καλές ειδικές - είναι ένα ράλλυ που μου αρέσει.
Η ερώτηση που ενδιαφέρει τους περισσοτέρους είναι τι θα κάνεις του χρόνου.
Δεν ξέρω...
Τα συναισθήματά σου για το 2006;
Έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι η Citroen εγκαταλείπει.
Εσύ είσαι σίγουρος ότι θα βρεις μπάκετ;
Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος, αλλά, με τη δουλειά που έχω κάνει, ελπίζω να βρω ένα ενδιαφέρον πόστο. Θα μιλήσω με κάποιον κατασκευαστή, αλλά τώρα είναι πολύ νωρίς. Πρέπει να δω τι θα κάνει η Citroen, αν θα επιστρέψει το 2007 ή όχι, γιατί τίποτα δεν είναι σίγουρο. Θα ήθελα να ξέρω περισσότερα γι’ αυτό πριν υπογράψω κάπου αλλού.
Υπάρχουν φήμες ότι η Cronos Racing ή ο Σάινθ θα μπουν στο παγκόσμιο με ιδιωτικές Xsara. Θα πήγαινες σε μια τέτοια ομάδα;
Εξαρτάται από το μετά. Αν είμαι σίγουρος ότι θα οδηγήσω το 2007 για τη Citroen, ότι θα επιστρέψει με ένα καινούργιο αυτοκίνητο σαν τη C4, ναι.
Υπάρχει περίπτωση να γίνει αυτό;
Ναι, αλλά το πρόβλημα είναι ότι, για την ώρα, τίποτε δεν είναι σίγουρο. Και πρέπει να είμαι ψύχραιμος, δεν ξέρω...
Πόσο περίεργο θα σου φανεί να φορέσεις μια διαφορετική φόρμα από αυτήν της Citroen του χρόνου;
Σίγουρα, μου αρέσει αυτή η ομάδα. Ήταν πολύ καλά εδώ και για μένα θα ήταν όμορφα να συνεχίσω μαζί τους, αλλά εγκαταλείπουν. Θα ήταν, επίσης, ενδιαφέρον να βρω μια νέα πρόκληση με ένα νέο αυτοκίνητο, αλλά, προς το παρόν, δεν ξέρω...
Μια φιλοσοφική ερώτηση: αν έπρεπε να τρέξεις με ελάχιστα ή καθόλου χρήματα ή να έμενες στο σπίτι για ένα χρόνο, τι θα επέλεγες;
(Tο σκέφτεται...) Θα συνέχιζα να τρέχω... Εξαρτάται. Αν θέλω να συνεχίσω το 2007, ναι, θα προτιμούσα να το κάνω έτσι!
Πάντα επιδεικνύεις έναν άρτιο χαρακτήρα. Περνάς κατά καιρούς τα πάνω και τα κάτω σου, κάτι που απ’ έξω δεν έχουμε αντιληφθεί όλα αυτά τα χρόνια;
Δε νομίζω ότι στην οδήγηση είχα ποτέ κάτι τέτοιο. Προσωπικά, είχα προβλήματα -για τα οποία δε θα ’θελα να μιλήσω-, αλλά στο αυτοκίνητο πάντα προσπαθώ να δίνω ό,τι καλύτερο.
Πώς γίνεται να μην κάνεις λάθη στην οδήγηση; Ή, μήπως, κάνεις κι έχεις σταθεί τυχερός μέχρι τώρα;
Κάποιες φορές, χρειάζεται να είσαι λίγο τυχερός, αλλά το πιο σημαντικό είναι να βρεις το όριό σου και να οδηγείς όπως αισθάνεσαι. Η αίσθησή μου μπορεί να κάνει λάθη, αλλά για την ώρα όχι. Εμπιστεύομαι το αυτοκίνητο, έχουμε καλές σημειώσεις και πάμε καλά. Δε θα ’θελα, όμως, να μιλήσω περισσότερο γι’ αυτό, γιατί μπορεί να μην είναι έτσι πάντα...
Ποιο είναι το «κλειδί» για να οδηγείς έτσι;
Το οδηγικό μου στιλ δεν ταιριάζει με το να δοκιμάζω κάτι που δεν αισθάνομαι. Αν ο Πέτερ είναι ταχύτερος από μένα σε μια ειδική, στην επόμενη δε θα προσπαθήσω να περάσω μια στροφή τέρμα, αν μέσα μου δεν ξέρω ότι είναι ΟΚ. Δε θα πω «αυτήν τη φορά πάω τέρμα και, αν πετύχει, πέτυχε», δεν είναι η φιλοσοφία μου αυτή. Eπιπλέον, έχω καλή αίσθηση με το αυτοκίνητο. Όταν μπαίνω σε μια στροφή, είμαι σίγουρος ότι είναι ΟΚ. Κάποιες φορές, βέβαια, τα λάθη συμβαίνουν...
Δε θυμάσαι κάποια ειδική στην οποία πήγαινες σαν τρελός; Μήπως φέτος στο Μεξικό;
(Xαμογελά...) Ναι, λίγο, στην τελευταία ειδική. Συμβαίνει, όταν έχεις κόντρα και πρέπει να κερδίσεις.
Για όλους εμάς, εσύ και ο Σόλμπεργκ είστε εκείνοι που έσβησαν από το χάρτη τους παλιούς οδηγούς. Συμφωνείς με αυτήν την άποψη;
Νομίζω, όχι. Ο Κάρλος θα μπορούσε να συνεχίσει, αν ήθελε, αλλά προτίμησε να εγκαταλείψει. Ο Κόλιν έτυχε στην περίοδο που τα αυτοκίνητα έγιναν δύο κι εγώ είχα ήδη συμβόλαιο τριών ετών με τη Citroen - αν και νομίζω ότι η Citroen θα με κρατούσε και χωρίς συμβόλαιο. Έτσι, είχα τη θέση μου εδώ και υπήρχαν μόνο δύο αυτοκίνητα. Ο Μάκινεν επίσης ήθελε να αποσυρθεί. Νομίζω ότι εμείς είμαστε η νέα γενιά των ράλλυ και είναι λογικό που ο Κάρλος έφυγε.
Θυμάσαι το 2003, όταν ξεκινούσες τη χρονιά μαζί με τον Σάινθ και τον ΜακΡέι στη Citroen; Πώς ήταν η ψυχολογία σου στην αρχή και πώς στο τέλος της περιόδου;
Πολύ καλύτερα στο τέλος (γελάει) Ο Κάρλος ήρθε μετά, βέβαια. Ήξερα ότι θα ήταν πολύ κρίσιμη χρονιά για μένα Δε γνώριζα τι θα μπορούσα να κάνω απέναντί τους. Ήξερα ότι στην άσφαλτο θα ήταν ΟΚ, αλλά δεν ήξερα στο χώμα τι μπορούσα να πετύχω με το αυτοκίνητο. Διότι την προηγούμενη χρονιά, κάποιες φορές ήμουν 1 λεπτό πίσω από τον Κάρλος σε κάποιες ειδικές (βλ. Ακρόπολις) και έλεγα «δεν είναι δυνατόν»! Όταν είδα ότι μπορούσα να τους ανταγωνιστώ, αισθάνθηκα καλύτερα.
Κατά πόσο έχεις ωριμάσει ως οδηγός τα τελευταία χρόνια;
Έχω μεγαλύτερη εμπειρία και το στιλ μου έχει αλλάξει κάπως. Το 2002, στα πρώτα μου χωμάτινα ράλλυ με WRC, γλιστρούσα ίσως υπερβολικά. Κι αυτό, γιατί δεν μπορεί από την αρχή να ξέρεις πώς να παίρνεις γρήγορα μια στροφή. Τώρα είμαι καλύτερος σ’ αυτό, όσο και στο να γράφω σημειώσεις.
Βελτιώθηκες περισσότερο στο χώμα ή στον πάγο;
Δεν έχει διαφορά, είτε είσαι στη Σουηδία είτε στη Φινλανδία. Bελτιώθηκα και στα δύο, γιατί στην άσφαλτο είχα ήδη εμπειρία. Πιστεύω, τελικά, ότι στο χώμα είχα μεγαλύτερη βελτίωση.
Δείχνεις να μην έχεις αλλάξει μετά τον τίτλο σου. Η προσωπική σου ζωή άλλαξε;
Δεν έχει αλλάξει. Είμαι ευτυχής, βέβαια, που έγινα Παγκόσμιος Πρωταθλητής και τώρα νιώθω λιγότερη πίεση. Θα ήθελα να ξαναπάρω τον τίτλο, αλλά δεν είναι το ίδιο. Στο σπίτι μου δεν άλλαξε τίποτε, θέλω να βλέπω τους φίλους που είχα πάντα και, να, τώρα θα τρέξω στο Λε Μαν.
Έχεις δοκιμάσει το πρωτότυπο. Πώς τα πήγες;
Έχω κάνει δύο φορές δοκιμές στο Μανί-Κουρ και στο Λε Καστελιέ. Οι χρόνοι μου είναι 1-1,5 δλ. χειρότεροι απ’ ό,τι των άλλων οδηγών της ομάδας.
Θα καταφέρεις να κλείσεις την ψαλίδα;
Για την ώρα, είναι πιο σημαντικό να εμπιστευτώ το αυτοκίνητο, γιατί έχει πολλή πρόσφυση, λόγω αεροδυναμικής φόρτισης στις υψηλές ταχύτητες. Δε θέλω να πάρω ρίσκο, δεν πρέπει να κάνω λάθη. Θα πάω στο Λε Μαν να μάθω την πίστα.
Θα το γύριζες στους αγώνες πίστας;
Όχι, προς το παρόν. Aν του χρόνου δε βρω ένα αυτοκίνητο ράλλυ, ίσως... (γελάει)
Σεμπαστιάν, η φήμη και το χρήμα σε αλλάζουν;
Όχι. Μου αρέσει να ζω στην Ελβετία, όπου είναι πολύ ήσυχα, και να ξεχνώ κάπου κάπου τα ράλλυ. Tο χρειάζομαι αυτό μερικές φορές. Είναι καλό να έρχονται και να σε βρίσκουν, αλλά κάποιες φορές θέλω την ησυχία μου.
Νιώθεις το ίδιο πεινασμένος για τη νίκη όπως παλιά;
Ναι, γιατί, όταν ξεκινάω έναν αγώνα, δε λέω «τώρα είμαι πρωταθλητής». Η πείνα είναι ίδια.
Δε φοβάσαι μήπως χάσεις το κίνητρό σου;
Όσο νικώ, έχω κίνητρο. Αν όχι, ίσως το χάσω.
Κατά πόσον το παρελθόν σου στην ενόργανη γυμναστική σε έχει επηρεάσει στα ράλλυ;
Έχω συνηθίσει περισσότερο από άλλους οδηγούς να είμαι υπό πίεση. Στους αγώνες γυμναστικής, από δέκα χρονών μαθαίνεις ότι πρέπει να είσαι τέλειος εκείνη ακριβώς τη στιγμή της άσκησης - και αυτό είναι μεγάλη πίεση. Τώρα είμαι ίσως πιο ήρεμος.
ΜΕ ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ...
Ο καλύτερος αγώνας του μέχρι τώρα;
Tο Μόντε Κάρλο, ίσως...
Ο χειρότερος αγώνας του;
Μάλλον κάποιος όπου εγκατέλειψα, όπως φέτος η Σουηδία.
Καλύτερη ανάμνηση από τα ράλλυ;
H Κορσική, όταν κερδίσαμε τον τίτλο.
Ο καλύτερος φίλος του στο WRC;
Ο Σάινθ, αλλά έχει αποχωρήσει.
Χειρότερος εχθρός του στο WRC;
Δεν έχω. Ο ανταγωνιστής μου είναι ο Σόλμπεργκ.
Προσωπική στιγμή για την οποία νιώθει υπερήφανος;
...
Κάτι για το οποίο έχει μετανιώσει;
Θέλετε να ξέρετε για την προσωπική μου ζωή;
Το όνειρό του;
Nα γίνω Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Tώρα έγινα...
Ο χειρότερος εφιάλτης του;
Δε θέλω να γεράσω.
Αγαπημένο φαγητό;
Βοδινό κρέας.
Αγαπημένο χόμπι;
Μοτοσικλέτες.
Αγαπημένη πόλη;
Παρίσι.
Aγαπημένο συγκρότημα και τραγούδια;
Δεν ασχολούμαι.
Αγαπημένες ταινίες;
Τα θρίλερ.
Για το γάμο τι λέει;
Το Σεπτέμβριο παντρεύομαι...
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ...
Ο Σεμπαστιάν Λεμπ γεννήθηκε στην πόλη Aγκενό της Αλσατίας στις 26/2/1974. Σήμερα ζει στην Ελβετία με τη φίλη του, Σεβερίν Μενί, με την οποία πρόκειται να παντρευτούν το Σεπτέμβριο. Ο πατέρας του ήταν πρωταθλητής της ενόργανης γυμναστικής και ο ίδιος ακολούθησε τα βήματά του από τριών ετών. Κέρδισε διακρίσεις (πρωταθλητής Αλσατίας, 5ος στο Πρωτάθλημα Γαλλίας) κι εγκατέλειψε το άθλημα στα δεκαπέντε του χρόνια. Από όταν ήταν μικρός του άρεσαν οι μοτοσικλέτες. Αφού εγκατέλειψε το λύκειο για να μπει σε σχολή ηλεκτρολόγων, αγόρασε το πρώτο του αυτοκίνητο, ένα Renault 5 GT Turbo. Το 1995 έτρεξε για πρώτη φορά στα Pάλλυ Nέων Γαλλίας του θεσμού Volant Peugeot, με 106 Rallye. Έχασε το θεσμό στον τελικό, όπως και το 1996. Το 1997, με συνοδηγό τον Ντομινίκ Χάινζ, κέρδισε τέσσερις αγώνες στην κλάση του, με 106 Rallye. Στο τέλος της χρονιάς, το περιοδικό Echappement τον χαρακτήρισε ως «Καλύτερη Eλπίδα της Xρονιάς». Τότε ξεκίνησε η συμβίωσή του με τον Ντανιέλ Ελενά, η οποία δε διεκόπη ποτέ μέχρι σήμερα Το 1998 συμμετείχε στο Kύπελλο Citroen Saxo Kit Car. Κέρδισε τέσσερις αγώνες, αλλά τερμάτισε μόλις 6ος στο θεσμό. Επανήλθε το 1999 και πήρε τον τίτλο. Έγινε μέλος της Εθνικής Γαλλίας και συμμετείχε σε τρεις αγώνες του παγκοσμίου, με Saxo, υποστηριζόμενος από την FFSA. Στην Καταλονία είχε έξοδο, αλλά στην Κορσική και στο Σαν Ρέμο κέρδισε στα 1600. To 2000, με υποστήριξη της Citroen πλέον, κέρδισε το Πρωτάθλημα Xώματος Γαλλίας στην κατηγορία 2 λίτρων και τερμάτισε 3ος Γενικής στο πρωτάθλημα. Την ίδια χρονιά, ο Γκι Φρεκλέν του εμπιστεύθηκε μια Xsara Kit Car, με την οποία ο Σεμπαστιάν κέρδισε το Ράλλυ ντι Βαρ, ενώ, με υποστήριξη της FFSA και του Ντιντιέ Οριόλ, έκανε το ντεμπούτο του με WRCar (Corolla WRC) στα Pάλλυ Σαν Ρέμο και Κορσικής. Στη Μ. Βρετανία κέρδισε στα 1600 με Saxo. Το 2001 κέρδισε το Πρωτάθλημα Γαλλίας, με Xsara Kit Car και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα S1600, με Saxo, πετυχαίνοντας πέντε νίκες, ανάμεσά τους και αυτήν στο Ακρόπολις. Στο Σαν Ρέμο συμμετείχε εκτάκτως με Xsara WRC, ύστερα από πρόταση του Φρεκλέν, και τερμάτισε 2ος, πίσω από το μετρ Πανιζί. Όλοι μίλησαν για το νέο μεγάλο ταλέντο του WRC. Το 2002, από τους επτά αγώνες του WRC όπου συμμετείχε με τη Citroen Xsara, κέρδισε στο Μόντε Κάρλο, αλλά του αφαιρέθηκε η νίκη, λόγω παράτυπης αλλαγής ελαστικών. Η πρώτη του επίσημη νίκη, στο Pάλλυ Γερμανίας, δεν άργησε. Με πλήρες πρόγραμμα στο WRC, το 2003 κέρδισε τρεις αγώνες (Μόντε, Γερμανία και Σαν Ρέμο) και έχασε τον τίτλο στη Μ. Βρετανία από τον Σόλμπεργκ. Το 2004 πήρε τη ρεβάνς και τον τίτλο, δύο αγώνες πριν από το τέλος, με 6 νίκες και 118 βαθμούς. Eφέτος, ο Λεμπ προηγείται στο πρωτάθλημα, με 45 βαθμούς και τέσσερις νίκες (Σουηδία, Νέα Ζηλανδία, Σαρδηνία και Κύπρο). Συνολικά, έχει κερδίσει δεκατέσσερις αγώνες του WRC.
«Για μένα είναι δυνατό να κερδίσω οπουδήποτε»
«Xρειάζεται να είσαι λίγο τυχερός, αλλά το πιο σημαντικό είναι να βρεις το όριο σου και να οδηγείς όπως αισθάνεσαι»