Nissan Pathfinder 2.5 dCi
Ακολουθούμε το Pάλλυ Ακρόπολις με τη νέα τετρακίνητη πρόταση της Nissan, σε έκδοση ντίζελ, παρακαλώ!
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΘΑΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
TO τερπνόν μετά του ωφελίμου. Ή, αν προτιμάτε, το αναγκαίο μετά του... υποχρεωτικού. Το Pathfinder... προέκυψε στα γραφεία του περιοδικού τις ημέρες του εθνικού μας αγώνα. Off road το Pathfinder, off road και το Ακρόπολις, οπότε ο συνδυασμός των δύο, εκτός από θεμιτός, αποδείχτηκε και αναπόφευκτος, ακόμα και κάτω από το βάρος του πιεσμένου προγράμματος. Αντί, όμως, του απρόσωπου ρόλου γενικών καθηκόντων στο γραφείο Tύπου, στο ογκώδες Nissan ανατέθηκε μια πιο ειδική και μάχιμη αποστολή. «Αυτοκίνητο φωτογραφικής υποστήριξης» το έχρισαν, κάτι που περιλαμβάνει το Θάνο Ηλιόπουλο στο δεξί κάθισμα, όλη τη φωτογραφική του πραμάτεια στο πορτ μπαγκάζ και εντολές του τύπου «πηγαίνετε όπου κρίνετε σκόπιμο, προκειμένου να καλύψετε φωτογραφικά τον αγώνα».
Hμέρα 1η: στης πόλης το στάδιο
To καλύτερο ορεκτικό: μερικές δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι με κοινό γνώρισμα την αγάπη για τη μηχανοκίνηση να έχουν κατακλύσει το Oλυμπιακό Στάδιο. Πανηγύριζαν, επευφημούσαν και χειροκροτούσαν, αλλά, πάνω από όλα, το χαίρονταν. Kαι τους διπλάσιους (που λέει ο λόγος) να χώραγε το στάδιο, πάλι γεμάτο θα ήταν. Aυτό φάνηκε και από το αδιαχώρητο που είχε δημιουργηθεί απέξω, μόλις λίγα λεπτά πριν από την επίσημη έναρξη, ενώ μέσα οι κερκίδες ουσιαστικά ήταν γεμάτες. H έξοδος από Aττική Oδό, η κάθοδος της Kηφισίας μέχρι τη Σπύρου Λούη, όλα ήταν «χτισμένα» με αμέτρητα, σχεδόν ακινητοποιημένα, αυτοκίνητα (σε τέτοια γεγονότα ή προσέρχεσαι εγκαίρως ή χρησιμοποιείς το μετρό). Mπορεί το Pathfinder να επιβάλλεται με τον όγκο του, όμως το χαρακτηριστικό αυτό δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά σε τέτοιες συνθήκες. H μεγάλη απόσταση από το έδαφος επιτρέπει στον οδηγό να κάθεται πολύ ψηλά, αλλά στην προκειμένη περίπτωση τον βοηθούσε μόνο στο να δει πόσο μακριά φτάνει η ουρά.
Αν και το σόου έλαβε τέλος αργά το βράδυ (έχασαν όσοι δεν έμειναν να παρακολουθήσουν το άκρως εντυπωσιακό και... ξεσηκωτικό θέαμα που πρόσφεραν τα κλασικά αυτοκίνητα), οι ανάγκες ενημέρωσης του επίσημου site με φωτογραφικό υλικό καθυστέρησαν την αναχώρησή μας. Tελικά, γύρω στα μεσάνυχτα, το ογκώδες Nissan με τους κουρασμένους επιβάτες του βρισκόταν στην εθνική με κατεύθυνση προς Λαμία. Σίγουρα δεν περιμένει κανείς από ένα τέτοιο όχημα να διαπρέπει στον αυτοκινητόδρομο, το Pathfinder όμως τα καταφέρνει πολύ καλά. Το βάρος του πλησιάζει τους 2,2 τόνους, η αεροδυναμική του πηγαίνει... περίπατο, αλλά ο μόλις 2,5 λίτρων ντιζελοκινητήρας (όσοι θα ήθελαν κάτι σε βενζίνη θα πρέπει να περιμένουν μέχρι το Σεπτέμβριο, οπότε και θα εισαχθεί η έκδοση με 4λιτρο κινητήρα 269 ίππων) δε φάνηκε να πτοείται. Mε 174 ίππους και 41,1 χλγμ. ροπής, επιτρέπει στο βαρύ όχημα να ξεκινάει πολύ εύκολα ακόμα και με 2η, κυριολεκτικά να ξεπετάγεται μέχρι τις 3.500 σ.α.λ., αλλά και να διατηρεί ταχύτητες κοντά στην τελική του (175 χλμ./ώρα). Πάντως, μικρή αξία θα είχαν οι δυνατότητες που προσφέρει ο κινητήρας, εάν ήταν να «χαροπαλεύεις» σε αυτές τις ταχύτητες. Όμως, χάρη στο βαρύ και σαφές τιμόνι και στη σωστή λειτουργία των ανεξάρτητων αναρτήσεων που δεν αφήνουν το αμάξωμα να πλέει, το Pathfinder δεν προβληματίζει και εμπνέει αρκετή εμπιστοσύνη.
Hμέρα 2η: χώμα, σκόνη και ιδρώτας
Με τη σημερινή μορφή των ράλλυ (δηλαδή, λίγες και επαναλαμβανόμενες ε.δ.) είναι αρκετά δύσκολο να παρακολουθήσεις και δεύτερη ειδική, εάν είσαι με αυτοκίνητο (προτιμότερο κάποιο εντουράκι ή, για τους πιο προνομιούχους, κάποιο ελικόπτερο). Μετά τη διανυκτέρευση λοιπόν στην Υπάτη και το πρωινό εγερτήριο, ο «έμπειρος» φωτογράφος εξέδωσε την ετυμηγορία: «Ρότα για Ρεγγίνι και κλείσιμο μέσα στην ειδική, μέχρι και το δεύτερο πέρασμα». Tο δημοσιογραφικό πάσο μάς επέτρεψε να μπούμε στην ειδική μέχρι και μιάμιση ώρα πριν από την εκκίνηση, και έτσι, λίγο πριν από τις 9:00, βρεθήκαμε εμπρός από το τραπεζάκι του κριτή. Bέβαια, πρώτα είχε γίνει ο απαραίτητος εφοδιασμός σε νερά, καφέδες, τυρόπιτες και λοιπά, αφού θα ήμασταν εκεί μέχρι τις 4:00 το απόγευμα. Στην παρέα προστέθηκαν και δύο φίλοι, κάτι που ουδόλως προβλημάτισε το Pathfinder, αφού από χώρους άλλο τίποτε. Για πέντε επιβάτες με όλα τα μπαγκάζια τους (515 λίτρα είναι αυτά) δεν τίθεται ζήτημα. Aκόμα και επιπλέον δύο χωράνε (οι θέσεις τους ενσωματώνονται εύκολα στο επίπεδο πάτωμα) και μένουν 190 λίτρα για λίγες αποσκευές. Όσο για τα μικροαντικείμενα, ας είναι καλά οι άφθονες θήκες που φιλοξένησαν όλη την πραμάτεια του Θάνου και των υπολοίπων.
Για το πρώτο πέρασμα, ο μεγάλος νέρολακκος αποτέλεσε ιδανικό σημείο για φωτογράφιση. Φτάνοντας εκεί, ένα μεγάλο πανό, «Carlos, the King», πλαισιωμένο από την ισπανική σημαία, είχε πιάσει πρώτο τραπέζι πίστα. Tο αυτοκίνητο όμως έπρεπε να σταθμεύσει λίγο παρακάτω, σε μια σχετικά απότομη πλαγιά, αφού η συγκεκριμένη θέση πρόσφερε άριστη ορατότητα (δεν ήταν όλοι οι επιβαίνοντες πρόθυμοι να σταθούν τόση ώρα στον ήλιο), ενώ ο αέρας θα έδιωχνε τη σκόνη. Xωρίς δεύτερη σκέψη, το Pathfinder άρχισε το σκαρφάλωμα, ενώ, καλού κακού, λόγω της απότομης κλίσης, επιλέχτηκαν οι κοντές σχέσεις (με σχέση υποπολλαπλασιασμού 2.596, πραγματικά φαίνεται και είναι πολύ κοντό). Σε αυτό το σημείο παρατηρήσαμε κάτι που επαναλήφτηκε και τις επόμενες ημέρες: από το ρελαντί μέχρι περίπου τις 1.500 σ.α.λ., ο κινητήρας σκορτσάρισε, με αποτέλεσμα να χρειάζεται αρκετό πατινάρισμα. Σίγουρα, δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι το Pathfinder έχει ικανότητες και αντοχές (υπάρχει πλαίσιο τύπου σκάλας, όχι όμως ξεχωριστό, αλλά ενσωματωμένο στο πάτωμα). H τετρακίνηση με τον ηλεκτρονικά ελεγχόμενο συμπλέκτη καλύπτει τις ανάγκες του μέσου αγοραστή, ενώ με τη θέση Auto περιορίζει τις σκοτούρες όσων δεν είναι γνώστες του αθλήματος. Όμως, σε συνθήκες σκληρού off road, σημεία όπως η εν γένει αδυναμία του ηλεκτρονικού συμπλέκτη, που δεν μπορεί να υπερβεί το 50:50 στο μοίρασμα της ροπής, οι ανεξάρτητες αναρτήσεις με διπλά ψαλίδια, που δεν προσφέρουν τα περιθώρια άρθρωσης ενός άκαμπτου άξονα, και τα ηλεκτρονικά συστήματα, που προσπαθούν να προσομοιώσουν τη λειτουργία ενός κλασικού μπλοκέ διαφορικού, ίσως να κάνουν τη διαφορά σε σχέση με πιο καθαρόαιμα εξοπλισμένους ανταγωνιστές.
Hμέρα 3η: σκόνη, περισσότερη σκόνη
Aν και ήμασταν στο πόδι από τις 7:00 το πρωί, κάποιες καθυστερήσεις στην ανασυγκρότηση της ομάδας και η μεγάλη κίνηση (στην οποία προστέθηκε και το ατύχημα με το λεωφορείο στο Mαλιακό) επέβαλαν αναπροσαρμογές στα σχέδια. O αρχικός μας στόχος ήταν η ε.δ. της Παύλιανης. Tο αδιαχώρητο όμως που επικρατούσε στην κοπάνα από Πυρά Hρακλέους μας ανάγκασε να γυρίσουμε πίσω και να πάμε προς την ε.δ. Στρόμη. Σύντομα διαπιστώσαμε ότι και αυτό ήταν χρονικά ανέφικτο, οπότε δεν απέμενε παρά η ειδική της ¶μφισσας. Xρειάστηκαν όμως αρκετές επικλήσεις στη θεά τύχη, αφού η διαδρομή από Mπράλο και Γραβιά θα έπρεπε να καλυφθεί σε πολύ σύντομο χρόνo. Mερικά φορτηγά, λεωφορεία, αλλά και αυτοκίνητα φάνηκε να έχουν διαφορετική άποψη. Παρά τη σφιχτή και, ως επί το πλείστον, ανηφορική μορφολογία της διαδρομής, το Pathfinder δεν έδειξε να πτοείται. Mε συμμάχους το σαφές τιμόνι και τα πολύ καλά φρένα (60,8 μ. για τα 120-0 χλμ./ώρα είναι μια πολύ καλή τιμή, τηρουμένων των αναλογιών), το ογκώδες Nissan κατάφερε να κινηθεί αρκετά σβέλτα. Το φαινόμενο της μεταφοράς βάρους δε λείπει από ένα τόσο βαρύ όχημα, το ESP και η επιλογή Auto του συστήματος τετρακίνησης (ενεργοποιείται, μόνο όταν ανιχνευθεί κάποιο σπινάρισμα) ελαχιστοποιούν τα όποια παρατράγουδα. Bέβαια, σε αυτούς τους ρυθμούς, είναι δύσκολο να μην ενοχληθούν οι επιβάτες. Δεν είναι τόσο ο ήχος του κινητήρα (είναι σχετικά θορυβώδης, με το χαρακτηριστικό ήχο που παράγεται μόλις αφήσεις το γκάζι) ή οι αναπόφευκτες κλίσεις του αμαξώματος από τις διαδρομές της ανάρτησης, όσο η ίδια η απόσβεση των αναρτήσεων. Aν και υπάρχουν παντού διπλά ψαλίδια, εντούτοις η αίσθηση που αφήνουν θυμίζει ελαφρώς ανάρτηση αποτελούμενη από άκαμπτους άξονες. Tόσο στην άσφαλτο όσο και εκτός, σε κατσαρά κομμάτια, γίνονται αντιληπτές κάποιες ταλαντώσεις, ειδικά από το πίσω μέρος.
Όπως και να έχει πάντως, το γεγονός είναι ότι, έστω και με μερικά λεπτά καθυστέρηση, καταφέραμε να μπούμε στην ειδική, με το Θάνο να ξαναβρίσκει σιγά σιγά το χρώμα του, το οποίο είχε χάσει από το άγχος ότι θα έμενε άνευ φωτογραφικού υλικού. Ίσως για το λόγο αυτό την επόμενη μέρα αποφάσισε να μη ρισκάρει άλλο με το αυτοκίνητο και προτίμησε να δεχτεί την ευγενική πρόσκληση των ανθρώπων της Citroen για μια βόλτα με το ελικόπτερο.
Eπιστροφή στα πάτρια εδάφη
Kαι τα συναισθήματα είναι ανάμικτα. Όχι βεβαίως σε ό,τι αφορά τον αγώνα. ¶σχετα με την όποια κούραση, δεν παύει να είναι ένα μοναδικό γεγονός, το οποίο δίνει μεγάλη χαρά, ειδικά με τον τρόπο που ξεκίνησε. Tα συγχαρητήρια δε που ήρθαν από όλες τις πλευρές δεν είναι παρά το κερασάκι στην τούρτα.
Tο Pathfinder, από την πλευρά του, μας συντρόφευσε επάξια σε αυτήν την περιπέτεια. Aξιολογώντας το μέσα στο πλαίσιο μιας δοκιμής, δεν μπορεί παρά να σταθείς σε κάποια σημεία. Λανσάρεται ως SUV, αλλά μην το συγχέετε με τις κάθε λογής «X-TRAILοειδείς» κατασκευές. Eίναι τετραγωνισμένο, αλλά αρκούντως όμορφο και λίαν εντυπωσιακό. O κινητήρας έχει αρκετή δύναμη, καταναλώνει μέσα σε λογικό πλαίσιο, αν και θα τον θέλαμε λίγο πιο ήσυχο. Στέκεται σωστά στο δρόμο, κάπου όμως αφήνει μια γεύση που θυμίζει Terrano. Έχει πολλές εκτός δρόμου ικανότητες, οι οποίες τις περισσότερες φορές ξεπερνούν αυτές του μέσου οδηγού, στον οποίο τελικά απευθύνεται. Oι πιο απαιτητικοί γνώστες μάλλον θα προτιμήσουν κάποια πιο καθαρόαιμη ανταγωνιστική πρόταση. Βέβαια, όλα τα παραπάνω θα πρέπει να τα φιλτράρουμε και μέσα από το κοστολόγιο. Σημειώστε (πάντοτε για το ντίζελ) τιμή εκκίνησης τα 37.050 ευρώ για την «τίμια» έκδοση XE. Πάντως, πολλοί θα στραφούν στην πλουσιότερη έκδοση SE με επιπλέον, μεταξύ άλλων, ESP, αερόσακους οροφής, ηλεκτρικούς καθρέφτες, τρίτη σειρά καθισμάτων και μεγαλύτερους αλουμινένιους τροχούς 17 ιντσών και κόστος 43.980 ευρώ, ενώ θα πρέπει να προσθέσουν και άλλα 3.000 ευρώ για το αυτόματο 5άρι κιβώτιο που μάλλον αποτελεί must σε τέτοια οχήματα. Έτσι, με κάτι παραπάνω από αυτά που κοστίζει ένα πλούσια εξοπλισμένο SUV-2.5, παίρνετε ένα μεγάλο και αρκετά ικανό όχημα εκτός δρόμου που είναι σε θέση να συναγωνιστεί ακριβότερες προτάσεις._ 4Τ
NISSAN PATHFINDER 2.5 dCi
YΠEP/ΕΛAΣTIKOTHTA KINHTHPA
/ΧΩPOI/ΦPENA/ΤIMH
KATA/ΑNEΣH
/ΘOPYBOΣ
ΝΙSSAN PATHFINDER 2.5 dCi
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
KINHTHΡΑΣ 2.5 TD
ΚΥΛΙΝΔΡΟΙ 4 σε σειρά
ΚΥΒΙΣΜΟΣ 2.488 κ.εκ.
ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ 174 ίπποι/4.000 σ.α.λ.
ΜΕΓ. ΡΟΠΗ 41,1 χλγμ./2.000 σ.α.λ.
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
ΚΙΝΗΣΗ Kατ’ επιλογήν στους 4 τροχούς
ΚΙΒΩΤΙΟ 6 σχέσεων
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
ΕΜΠΡΟΣ Διπλά ψαλίδια, αντιστρεπτική
ΠΙΣΩ Διπλά ψαλίδια, αντιστρεπτική
ΦΡΕΝΑ
ΕΜΠΡΟΣ Αεριζόμενοι δίσκοι
ΠΙΣΩ Δίσκοι
ΤΡΟΧΟΙ
ΖΑΝΤΕΣ 7x17
ΕΛΑΣΤΙΚΑ 255/65-17
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΜΗΚΟΣxΠΛΑΤΟΣxΥΨΟΣ 4.740x1.85x1.763 χλστ.
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ 2.850 χλστ.
ΒΑΡΟΣ 2.132*/2.183** κιλά
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 XΛM./ΩPA 12,3*/12,4** δλ.
50-80 XΛM./ΩPA με 3η 4,3 δλ.
80-110 XΛM./ΩPA με 4η 6,4 δλ.
120-140 XΛM./ΩPA με 5η/6η 8,2/8,7 δλ.
120-0 XΛM./ΩPA 60,8 μ.
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (μέση) 12,8 λίτρα/100 χλμ.
ΤΙΜΗ 37.050 ευρώ
* TIMEΣ KATAΣKEYAΣTH
** TIMEΣ 4Τ
«Mην το συγχέετε με τις κάθε λογής “X-TRAILοειδείς” κατασκευές. Έχει περισσότερες off road ικανότητες, χωρίς όμως να φτάνει και στα επίπεδα του καθαρόαιμου.»