Νίκος Μάργαρης
Ομοιομορφία«... Όλα τα καινούργια αυτοκίνητα των μεγάλων συγκροτημάτων μοιράζονται πολλά μηχανικά μέρη...»
Στο συνεργείο της VW όπου πηγαίνω για τη συντήρηση ενός παλιού «Σκαραβαίου» που έχω, είδα ότι τα κουτιά από τα ανταλλακτικά γράφουν πάνω VW, Audi, Skoda, Seat. Και, βέβαια, σκέφτηκα πού το περίεργο; Όλα τα καινούργια αυτοκίνητα των μεγάλων συγκροτημάτων μοιράζονται πολλά μηχανικά μέρη, όπως, για παράδειγμα, το Passat της VW με το Toledo της Seat και το Octavia της Skoda.
Το προπερασμένο καλοκαίρι στάθμευσα το Agila της Opel δίπλα στο Wagon R της Suzuki και διαπίστωσα -δεν είμαι και ειδικός- ότι ήταν σχεδόν ίδια!
Τα παραπάνω σκεφτόμουν, όταν, τον προηγούμενο μήνα, οδήγησα το Skoda Fabia και το Citroen C4. Αν, με κάποιον τρόπο, είχαν καλύψει το εργοστασιακό σήμα, πόσο θα μπορούσα να τα ξεχωρίσω, εγώ, ένας μέσος οδηγός, μεταξύ τους;
Θυμάμαι, πριν από είκοσι χρόνια, το μακαρίτη φίλο μου Σπύρο Κατωπόδη, καθισμένο στο εστιατόριο ενός σύγχρονου τουριστικού συγκροτήματος, να αναρωτιέται, βλέποντας το τυποποιημένο φαγητό: ψητό με γαρνιτούρα αρακά, ρύζι και καρότα: «Aν μας έκλειναν τα μάτια στη διαδρομή, πόσο θα ξεχωρίζαμε το πού είμαστε;». Ιδιαίτερα τώρα, με το νέο σύστημα που ισχύει στα συγκροτήματα αυτά (η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση), που ονομάζεται all inclusive, σύμφωνα με το οποίο, όταν φτάσεις, σου περνούν ένα βραχιόλι στο χέρι και μπορείς στη συνέχεια να τρως και να πίνεις ό,τι θες. Πράγμα που σημαίνει ότι μένεις μέσα στο ξενοδοχείο και κυκλοφορείς πίτα από το μεθύσι όλες τις ημέρες των διακοπών.
Και μη μου πείτε ότι αυτά είναι τα αποτελέσματα της λεγόμενης «παγκοσμιοποίησης», γιατί κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Kανένας δε σου επιβάλει να πας μόνος σου σε κοπάδι, αν δε σου αρέσει. Αν επιθυμείς να είσαι στην ουρά, εκεί που μπαίνεις από την είσοδο στο μετρό, και να είναι ο ένας πάνω στον άλλο, και δεν προχωρείς παρακάτω, στη διπλανή πόρτα, ή δε βάζεις ένα σημάδι, αν κάνεις την ίδια διαδρομή καθημερινά, στο πού ανοίγει η πόρτα, καλά να πάθεις._ N. M.