Κοσμάς Βίδος
Σαρκοβόροι λουόμενοι«... Θέλετε να τον εξοντώσετε; Βγάλτε του εισιτήριο εισόδου για κάποια από τις οργανωμένες παραλίες...»
Εδώ έχουμε ξεχάσει πώς συμπεριφέρονται στους κινηματογράφους, θα θυμόμαστε πώς συμπεριφέρονται στις πλαζ, που θεωρούνται και πιο... μπάτε σκύλοι αλέστε περιοχές; Το ξεχάσαμε και αυτό. Κι αν, π.χ., ενώ παρακολουθούμε μια ταινία θεωρούμε λογικό να μιλάμε, να απαντάμε στο κινητό μας, να τρώμε νάτσος με τσένταρ, σκουπίζοντας τα λαδωμένα χέρια μας στην ταπετσαρία του καθίσματός μας κτλ., ενώ λιαζόμαστε στο Πόρτο Ράφτη θεωρούμε λογικό να συμπεριφερόμαστε σαν να βρισκόμαστε σε ιδιωτική παραλία. Αγνοώντας τις εκατοντάδες που μας «περικυκλώνουν» - θεωρώντας, βεβαίως, κι εκείνοι ότι η πλαζ είναι ιδιωτική, δική τους. Επικίνδυνη υπόθεση το μπάνιο σήμερα, που το ζητούμενο δεν είναι η δροσιά, αλλά η επικράτηση του ισχυροτέρου. Πατάμε ο ένας τον άλλο, κλοτσάμε ο ένας τον άλλο, δαγκώνουμε ο ένας τον άλλο... Λιγότερο αίμα είχε χυθεί τότε, στην απόβαση στη Νορμανδία, παρά τώρα, σε μια καθημερινή απόβασή μας παρά θιν’ αλός. Έχουμε αγριέψει, οι λουόμενοι. Αυτή η άμμος δεν είναι δικιά τους και δικιά μας, είναι μόνο δικιά μας, δεν μπορεί κανείς να μας την πάρει. Και τη σπέρνουμε με γόπες, αναμένοντας τη βλάστηση του φυτού που περισσότερο ευδοκιμεί στην Ελλάδα, της τσιγαρέας της αειθαλούς. Κι αν ποτέ δε φυτρώνει η τσιγαρέα, εμείς εξακολουθούμε να σπέρνουμε γόπες στο πέρασμά μας. Αναμμένες, κατά προτίμηση, ώστε να τις πατήσει ο εχθρός που ξυπόλυτος θα κατευθύνεται προς τη θάλασσα. Κι αν τις προσπεράσει τις «νάρκες» και φτάσει στο νερό, εκεί τον περιμένει η εμπροσθοφυλακή με τις ρακέτες. Κανένας δε γλιτώνει από τα μπαλάκια που πέφτουν σαν το χαλάζι. Επιπλέον, χυμένες μπίρες επάνω στις ξαπλώστρες, λιωμένα παγωτά επάνω στις καρέκλες, κοφτερά κονσερβοκούτια στην άμμο, αντηλιακά με τη σιχαμερή μυρωδιά της καρύδας, μαγνητόφωνα που ανταγωνίζονται σε ένταση τα μεγάφωνα της παραλίας... Θέλετε να τον/την εξοντώσετε; Βγάλτε του/της εισιτήριο εισόδου για κάποια από τις οργανωμένες παραλίες της υπερήφανης πατρίδας μας, αμολήστε τον/την στην άμμο και αφήστε τους άλλους να δράσουν..._ K. B.