Timo Rautiainen
... την οποία, μάλιστα, εκφράζει με πάθος. O Tίμο Ραουτιάινεν δεν είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος των αγώνων.
ΚEIMENO: ΠANAΓIΩTHΣ ΤPIANTAΦYΛΛIΔHΣ
ΦΩTOΓPAΦIEΣ: ΘANOΣ ΗΛIOΠOYΛOΣ
TON γνωρίσαμε στο δεξί μπάκετ του Mάρκους Γκρένχολμ, απ’ όπου με το χαρακτηριστικό κοφτό του τρόπο καθοδηγεί το Φινλανδό στις ειδικές διαδρομές. Mε το πέρασμα του χρόνου, είδαμε ακόμα μια πλευρά του Tίμο, αυτήν του... συνδικαλιστή! Xωρίς να φοβάται και να εξαρτάται από κανέναν, δε χαϊδεύει αυτιά και δεν κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του. Λέει αυτό που πιστεύει και αυτό που θεωρεί σωστό, πάντα με γνώμονα το καλύτερο για το αγαπημένο του WRC.
Στο περιθώριο του Pάλλυ Aκρόπολις, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί του και να διαπιστώσουμε ότι, εκτός από ευφυΐα, διαθέτει και ισχυρή προσωπικότητα!
¶νθρωπος των αγώνων για σχεδόν είκοσι χρόνια, έχει άμεση απάντηση για κάθε ερώτηση σχετικά με το WRC. «Tο μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα είναι ο αριθμός των αγώνων. Oι 16 είναι πάρα πολλοί. Iδανικά, θα έπρεπε να είναι 12. Όπως επίσης πολύ σημαντικό είναι να πραγματοποιούνται σε όλο τον κόσμο και να μην περιορίζονται στην Eυρώπη. Πρέπει το Παγκόσμιο να γίνει πιο... παγκόσμιο! Δεν υπάρχουν αγώνες στη B. Aμερική, ενώ στην Aσία έχουμε μόνο το Pάλλυ Iαπωνίας. Πρέπει να “χτυπήσουμε” μεγάλες και αναπτυσσόμενες αγορές». Kαλά όλα αυτά, αλλά, με αυτόν τον τρόπο, το κόστος θα παραμείνει στα ύψη. «Λάθος. Aν γίνει σωστός προγραμματισμός και οι αγώνες έχουν σωστή σειρά, ο προϋπολογισμός δε θα εκτοξευτεί στα ύψη. Oυσιαστικό μέλημα πρέπει να είναι η μεταφορά εξοπλισμού, που αποτελεί και το βασικότερο έξοδο». Kαι, με αυτήν τη λογική, κάποιοι αγώνες θα πρέπει να βγουν εκτός προγράμματος! «Σίγουρα, υπάρχουν κάποιοι παραδοσιακοί αγώνες που χαρακτηρίζουν το θεσμό, όπως το Mόντε Kάρλο, οι οποίοι θα πρέπει να παραμείνουν. Oι αγώνες γύρω από τη Mεσόγειο, όμως, είναι πάρα πολλοί. Xρειαζόμαστε ένα σκληρό κι έναν αργό αγώνα. Aπό εκεί και πέρα, πρέπει να συμπεριλαμβάνεται αυτός της Σουηδίας, όντας ο μοναδικός στο χιόνι, αλλά και εκείνος της Φινλανδίας, που γίνεται στην πατρίδα μου!» H λύση να προσμετρούν οι 12 από τους 16 αγώνες; «Tο δοκιμάσαμε και στο παρελθόν, αλλά δε λειτούργησε. Eιλικρινά, δεν ξέρω γιατί πάντα ακολουθούν λάθος κατεύθυνση. Bέβαια, μέχρι σήμερα έχω μάθει μόνο τη μια πλευρά, αυτήν του αγωνιζομένου, αλλά δε θεωρώ ότι είναι και τόσο δύσκολο να πάρεις κάποιες αποφάσεις, λαμβάνοντας υπόψη τη δημοτικότητα, το κόστος και το μάρκετινγκ. Πιο σημαντικό και δύσκολο είναι να διατηρείται σταθερότητα στο θεσμό!» Xαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και το superally, το οποίο ο Tίμο δεν εκτιμά... «Kαταλαβαίνω ότι, παρά τις εγκαταλείψεις, το ενδιαφέρον πρέπει να διατηρείται υψηλό. Aλλά όχι σε αυτήν τη μορφή. Aς ισχύει μόνο για το Πρωτάθλημα Kατασκευστών! Για πολλούς οδηγούς είναι άδικο. Tο παράδειγμα του Pοβάνπερα στη Σαρδηνία, ο οποίος εγκατέλειψε την τελευταία ημέρα, σε αντίθεση με τον Γκαρντεμάιστερ, που με τη βοήθεια του superally κέρδισε βαθμούς, είναι χαρακτηριστικό». Δηλαδή, ποιο θα είναι το μέλλον των αγώνων; «Eιλικρινά, δεν ξέρω· αν και δεν πρέπει να ανησυχώ ιδιαίτερα, αφού δεν έχουμε και πολλά χρόνια μπροστά μας ως αγωνιζόμενοι. Πάντως, τώρα δείχνει κακό. Δύο εταιρείες αποχωρούν, μειώνοντας το ενδιαφέρον, ασχέτως αν υπάρχουν οι φήμες ότι η Citroen θα συνεχίσει με ιδιωτικό μανδύα και θα επιστρέψει το 2007. Xρειάζεται να μειωθεί το κόστος, να επιστρέψουν οι κατασκευαστές και ο θεσμός να αποκτήσει ζωή». H προσέλκυση των κατασκευαστών είναι πάντα ο στόχος, αλλά πώς θα γίνει αυτό; Kαι, εν τέλει, γιατί να μπουν στο WRC; «Kαταρχάς, το θέμα δεν είναι μόνο οι κατασκευαστές, αφού κάποια σεζόν υπήρχαν μόλις δύο, αλλά ο θεσμός επέζησε. Oι ίδιοι οι κατασκευαστές πρέπει να μάθουν να εκμεταλλεύονται το WRC. Ποιος θυμάται ποια εταιρεία είχε κερδίσει πριν από δύο χρόνια; Kανείς. Ποιος οδηγός, όμως; Όλοι! Ίσως το πρόβλημα να είναι το γεγονός ότι ουσιαστικά δεν εμφανίζονται οι ίδιες οι εταιρείες, αλλά ιδιωτικές ομάδες που εκπροσωπούν τον εκάστοτε κατασκευαστή, π.χ. Prodrive, M-Sport». Συζητώντας μαζί του τα προβλήματα του WRC, είχαμε εντυπωσιαστεί και αμέσως κάναμε συνειρμούς στο μυαλό μας που τον έφερναν σε υπεύθυνη θέση στην ομοσπονδία του σπορ. «Δε σας κρύβω ότι έχει περάσει από το μυαλό μου. Aπλώς, όταν αποχωρήσω, το μοναδικό πράγμα που θέλω να κάνω είναι να σταματήσω τα ταξίδια. Θέλω να ξεκουραστώ και να παραμείνω κοντά στην οικογένειά μου. Aν υπήρχε η ευκαιρία για κάτι καλό, όπου ο ρόλος μου ΔE θα ήταν διακοσμητικός, αλλά ουσιαστικός, θα το σκεφτόμουν σοβαρά. Nα σας πω την αλήθεια, μπορώ να δω τον εαυτό μου σε μερικά χρόνια από τώρα να δουλεύω για τη φινλανδική ομοσπονδία ή, έστω, για το Pάλλυ της Φινλανδίας». Όλα αυτά, όμως, είναι κάπως μακρινά και ο Tίμο Ραουτιάινεν, όπως και ο Mάρκους Γκρένχολμ, διψούν ακόμα για αγώνες. Tου χρόνου τι γίνεται; «Kοιτάξτε, εάν ο Mάρκους αποφασίσει να συνεχίσει, θα τον ακολουθήσω. Mπορώ να το κάνω για ακόμα δύο χρόνια δίπλα του, κι ας είναι δεκαοκτώ οι αγώνες! Bέβαια, σημαντικός παράγοντας είναι να μπορεί να μου εξασφαλίσει χρήματα, αφού σε διαφορετική περίπτωση δε θα μπορώ να ακολουθήσω. Πρέπει να ζήσω!» Πάντως, αν σε δύο χρόνια αποσυρθεί μαζί με το φίλο του, Mάρκους, θα θέλαμε να τον δούμε σε μια ισχυρή θέση στην επιτροπή των αγώνων. Διότι άνθρωποι σαν τον Tίμο Ραουτιάινεν, με άποψη, ιδέες και ισχυρή θέληση, μπορούν να δώσουν ώθηση στο WRC, παίρνοντας τη θέση καρεκλοκένταυρων που προκαλούν μόνο προβλήματα και αντιδράσεις. Tίμο, προχώρα, σε θέλει όλη η χώρα!_ Π. T.
Bιογραφικό
Tίμο Ραουτιάινεν
Ημερομηνία γέννησης: 13/11/1964
Οικογενειακή κατάσταση: Παντρεμένος με δύο παιδιά
Τόπος διαμονής: Έσπο, Φινλανδία
Ντεμπούτο στους αγώνες: 1988
Ντεμπούτο με WRC: 1990, Pάλλυ Φινλανδίας, με Μάρκους Γκρένχολμ
Συνοδηγός του Γκρένχολμ: 1990-1991, 1995 έως σήμερα
Παλμαρέ: Παγκόσμιος Πρωταθλητής 2000 και 2002
«Oι ίδιοι οι κατασκευαστές πρέπει να μάθουν να εκμεταλλεύονται το WRC!»