Θέμος Αναστασιάδης
Για δες πού καταντήσαμε τελικά, Καββαθά!«... Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα και αγωνίες τέκνων παιδεύουσι γονείς!...»
Τα Χριστούγεννα είχαμε σημαντικές εξελίξεις. Πότε σιγουρεύεσαι ότι ένας άνδρας έχει πάρει το σωστό δρόμο; Αν ενδιαφέρεται για αυτοκίνητα, γυναίκες και μπάλα, λέω εγώ. Κατ’ αρχάς, ε; Δεν εννοώ να ενδιαφέρεται μόνο γι’ αυτά. Αλλά, αν αρχίσει από εκεί, μπορείς να ’σαι ήσυχος ότι θα ’χει «σωστή» συμπεριφορά και δε θα σου βγει εκτός δρόμου, πρώτα ο Θεός. Έτσι, λοιπόν, μόνο με τους αναγνώστες των 4Τροχών μπορώ να μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου που ο ενός έτους γιος μου είπε σαφέστατα το Πρώτο του «Βουμ-βουμ-βουμ», γυρίζοντας με νόημα το τιμόνι στο Πρώτο του αυτοκίνητο. Πλαστικό με πετάλια, προς το παρόν, αν και κάτι μου λέει ότι σύντομα θα φτάσουμε και σε αυτοκινούμενο με μπαταρία. Το ’πε, λοιπόν, ο γίγαντας: «Βουμ-βουμ-βουμ»! Και... πόζαρε κιόλας στο τιμόνι, ενώ, αντίθετα, η συνομήλικη αδελφή του έδειξε παντελώς αδιάφορη, προτιμώντας τη σιγουριά της στράτας. Αποδεικνύεται περίτρανα, δηλαδή, ότι ίσως έχω κάνει τον πρώτο Έλληνα παγκόσμιο πρωταθλητή Formula 1. Και τα μυαλά στα κάγκελα, πατέρα!
Υπάρχει κάτι στο DNA των αγοριών, λοιπόν, μεγάλων και μικρών; Ή είναι θέμα του πώς τα μεγαλώνεις; Ε, καλά, τι να λέμε τώρα, κάτι υπάρχει. Ο πιτσιρικάς μπαίνει στο γκαράζ και κοιτάει πριν απ’ όλα την κατακόκκινη -παρ’ ότι ολίγον αραχνιασμένη- Moto Guzzi μου! Μακριά, παιδί μου..., μη χτυπήσεις με τα... μηχανάκια, πάω να σκεφτώ, αλλά αμέσως με συγκρατώ. Να ’μαστε πάλι εδώ, πατέρα. Να σου πάρω ένα αυτοκινητάκι να μη βρέχεσαι κιόλας; ΟΧΙ, μηχανή και πάλι μηχανή!
Το μόνο που μπορεί να ελπίζει... ύπουλα σαν «κότα» ο γονιός είναι ότι έως ότου μεγαλώσει θα ’χει τόση κίνηση και τέτοια ακρίβεια στα καύσιμα που..., και να θέλει, να τρέξει δε θα μπορεί! Ύπαγε οπίσω μου, Σατανά, για δες πού καταντήσαμε, φίλε μου Καββαθά! Ίσως την πιο σωστή συνταγή να την έχει εφαρμόσει ο παιδικός μου φίλος που ακόμη πάει «καβάλα» με 300+ όπου μπορεί. Από μικρό πήρε στον πιτσιρικά του ένα αληθινό μηχανάκι ΜΧ και μετά ο επτάχρονος... το βαρέθηκε και το γύρισε στα ηλεκτρονικά και στο PlayStation 2, όπου μπορείς να βγαίνεις απ’ την πίστα όσο θες χωρίς να κινδυνεύεις. Τι να κάνουμε; Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα και αγωνίες τέκνων παιδεύουσι γονείς! Σε λίγο θα βάλουμε και αυτοκόλλητο «μπαμπά μην τρέχεις χωρίς ESP»!_ Θ. A.