Οδοιπορικό στα ¶γραφα με Land Rover Defender 90
Καταγράφοντας τα... ¶γραφαΛένε πως οι Τούρκοι δεν «πήραν μία» για φόρους από τους κατοίκους των Αγράφων, αφού, λόγω της δύσκολης πρόσβασης, δυσκολεύονταν πολύ να τα εξερευνήσουν. Έτσι, λοιπόν, ξεχασμένα από τα κατάστιχα, κληρονόμησαν και το όνομά τους... Απόλυτα δικαιολογημένο και αντιπροσωπευτικό, αφού ακόμα και η προσπάθεια «καταγραφής» των δρόμων τους ήταν μια εμπειρία τουλάχιστον τρομακτική!
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ -DOC- ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Δ.A., ΕΛΕΝΗ ΣΤΑΜΑΚΗ
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ δεν είναι μόνο θάλασσα. Μετά την πέτρα και το λιοπύρι των βραχο-Kυκλάδων, η δροσιά και το πράσινο σε ένα διαφορετικό «νησί», το Καρπενήσι, έρχονται... γάντι.
Ένα Land Rover 90 Td5 έκλεισε το θέμα του οχήματος πριν καν ανοίξει, αφού, για να εξερευνήσεις τα βουνά, χωρίς να ξέρεις πού πας, δεν υπάρχει καλύτερος σύμμαχος! Ο στόχος, πάλι, είχε και αυτός εντοπιστεί: με κέντρο το Καρπενήσι και μία εβδομάδα μπροστά μας, η Καλιακούδα από κάτω και τα ¶γραφα από πάνω είχαν... χαρτογραφήσει τον εγκέφαλο (όχι της ηλεκτρονικής, αλλά του γράφοντα...) έτσι, ώστε να ενώσει το Πανταβρέχει με τη λίμνη Πλαστήρα από χώμα... Ο δρόμος; Αυτός ήταν ο μόνος άγνωστος! Χάρτες, GPS και πυξίδες τάχθηκαν στην υπηρεσία μας μεν, όμως πρόσφατες εμπειρίες ανασύρονται τελευταία από τη μνήμη και μας θυμίζουν να μην ποντάρουμε με κλειστά μάτια σε ό,τι ηλεκτρονικό... ¶λλωστε, οι βροχές και τα χιόνια έχουν πάντα τον πρώτο λόγο στη διαμόρφωση του εδάφους.
ΣΆ αυτήν την «άλλη Ελλάδα», την ξεχασμένη και απομονωμένη, οι νομαρχίες ανοίγουν μία φορά το χρόνο για να επιδιορθώσουν και καθαρίσουν τους δασικούς δρόμους, ώστε να επιστρέψει ο κόσμος -και τα κοπάδια- στις ρίζες τους. ΠαρΆ όλα αυτά, κάποιοι από αυτούς τους δρόμους εγκαταλείπονται και κλείνουν, ακολουθώντας τη φυσική πορεία: μια διακεκομμένη γραμμή στο χάρτη...
Πανταβρέχει
Κατηφορίζοντας από Καρπενήσι προς Κοκκάλια, ο κλιματισμός κλείνει! Είναι περιττός. Η πρωινή δροσιά, μέχρι να σηκωθεί ο ήλιος, είναι αρκετή και για τη σκόνη που υπό άλλες συνθήκες θα σηκώναμε στο πέρασμά μας φροντίζει η κατά τόπους λάσπη. Τα ψηλά δέντρα μάς συνοδεύουν έως το Κρίκελλο. Κινούμαστε σβέλτα με 2η και 3η σχέση ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση. Μαγεία! Μετά, το τοπίο αγριεύει... Στα χαμηλά της Καλιακούδας προς τον Κρικελλοπόταμο αρχίζουν οι πρώτοι γκρεμοί, που λειτουργούν ως κόφτες! Οι κλειστές στροφές διαδέχονται η μια την άλλη και το ποτάμι πλησιάζει. Το ελάχιστο νερό δε θυμίζει σε τίποτα το φουσκωμένο ορμητικό σύνορο της άνοιξης, που έβαζε τέρμα σε οποιαδήποτε σκέψη. Ο δρόμος μετά τον ¶γιο Χαράλαμπο προς τα Ροσκά συνεχίζει στενός, μέχρι να κατέβει στο φαράγγι του Πανταβρέχει. Ήδη στην απέναντι πλευρά του βουνού αυτό που διαφαίνεται τρομάζει! Ένα συναρπαστικό πέρασμα. Αξίζει να αφιερώσετε λίγο περπάτημα μέχρι τους καταρράκτες του... Το νερό πέφτει από ψηλά, σκάει στα βράχια και δημιουργεί από ένα συνεχές ψιχάλισμα έως μια δυνατή «βροχή». Οι ακτίνες του ήλιου -όσες μπορούν να τρυπώσουν εκεί μέσα κάποιες ώρες της ημέρας- αναλύουν το ουράνιο τόξο σε μια χρωματική πανδαισία που... «πάντα βρέχει».
Η ανηφόρα από τα Δολιανά είναι ίσως ο πιο αργός δρόμος για όχημα! Συνεχείς φουρκέτες για 22 χλμ., που σε ανεβάζουν στα 1.900 μ., μέσα σε μια «λεκάνη», όπου συχνά η χρήση όπισθεν είναι η μόνη μέθοδος για να στρίψει ακόμα και το κοντό Defender. Το «κοντό» κιβώτιο διευκολύνει πολύ, καθώς η «μακριά» 1η είναι στην κυριολεξία μακριά...
Όταν βγαίνουμε στην κορυφή, το αλπικό τοπίο στερεύει από πράσινο και το χάος κάτω μοιάζει κλειστοφοβικό. Το Μεγάλο Χωριό και τα μικρότερα της Καλιακούδας, άλλα με ζωή και άλλα με σιγή, μας χαιρετούν την πρώτη μέρα έπειτα από 200 χλμ.
Οι γκρεμοί
Ο ύπνος είναι... όνειρο (!) στα 100 μ. μέσα στο δάσος, σε σκηνή, τη στιγμή που ο καύσωνας στην Αθήνα «βαράει» limit up. Χορταστικός, δροσερός, με ένα ελαφρύ θρόισμα να ανακατεύεται με το τρεχούμενο νερό και να γαρνίρεται με νυχτοπούλια. Η τέλεια συνταγή! Όμως, τα ¶γραφα δεν μπορούν να περιμένουν.
Από το Στένωμα κατευθυνόμαστε μέσω ασφάλτου προς τη Βίνιανη, για να την αφήσουμε μπαίνοντας χαμηλά στο ποτάμι του Ταυρωπού. Το παλιό γεφύρι στέκει περήφανο ιστορικό μνημείο, ενώ η πρωινή βουτιά στα παγωμένα νερά σφίγγει την επιδερμίδα. Έχουμε ξυπνήσει για τα καλά. Έτσι, για να προετοιμαστούμε για τον πανικό που θα ακολουθήσει...
Από τη Χρυσώ και πάνω, είτε πας προς Μάραθο είτε προς Μαυρομμάτα-Νιάλα, πάνω στα ανατολικά ¶γραφα, είσαι αναγκασμένος να περάσεις το βασανιστήριο του φόβου. Ποιο είναι αυτό; Για δεκάδες χιλιόμετρα κινείσαι σε ένα στενό δρομάκι, όπου ίσα που χωρά ένα αυτοκίνητο, έχοντας από τη μια κάθετους βράχους και από την άλλη γκρέμι τρελό, με σάρες ή χωρίς, που φτάνει και τα 1.000 μ. σε βάθος! Ίλιγγος! Απορείς πώς έφτιαξαν αυτούς τους δρόμους... Σου κόβεται η χολή, όντας αναγκασμένος να τους περάσεις, ενώ η θέα αυτού που έπεται απέναντι σου ρίχνει τη χαριστική βολή! Στη σκέψη μιας ξαφνικής νεροποντής, η οποία θα κόψει ξαφνικά το δρόμο, ο κρύος ιδρώτας σού επιβάλλει ρυθμό «1ης αργής», με τα δύο χέρια να έχουν αγκαλιάσει το τιμόνι! Μετά τα ¶γραφα, το οδικό δίκτυο της Βολιβίας μοιάζει με... την Εγνατία!
Πάνω από το Χαρίσι τα πράγματα στρώνουν. Οι καρδιακοί ρυθμοί επανέρχονται στο κανονικό και η θέα της απίθανης λίμνης Πλαστήρα σε κατευνάζει. Τα προηγούμενα 150 χλμ. αποτελούν το ισχυρότερο τεστ κοπώσεως για την καρδιά.
Καλό φαΐ, φιλόξενος κόσμος και τοπίο ειδυλλιακό αποτελούν την καλύτερη ψυχοθεραπεία.
Ευρυτάν...
Το επόμενο πρωινό μάς βρίσκει δίπλα στα γλυκά νερά, ακολουθώντας την περιφέρεια από την Πεζούλα μέχρι το Νεοχώρι και από την Μπελοκομίτη μέχρι το φράγμα. Εκτός από τους αυτοσχέδιους χωματόδρομους, που περιβάλλουν τη λίμνη και είναι βατοί, όταν η στάθμη είναι χαμηλά, δύσκολα off road περάσματα μέσα από λάσπες με μεγάλες πλάγιες κλίσεις, που θέλουν προσοχή, επιβάλλονται για να τους ενώσουν, αν θες να ακολουθήσεις παραλίμνια πορεία.
Μετά το φράγμα, ακολουθούμε από ψηλά τον Ταυρωπό, βάζοντας στόχο το Ανθηρό και το Σπίτι του Διαβάτη. Από εκεί ξεκινά μια φανταστική διαδρομή με τέλειο χώμα, γρήγορη και ασφαλής, που περνά τη Φουρνά και συνεχίζει σβέλτα κι ευχάριστα ανατολικά, από το Βελούχι μέχρι τις Ράχες του Τυμφρηστού, για να επιστρέψει στο Καρπενήσι.
Η ¶γραφη Ελλάδα...
Είναι απίστευτο το πόσοι δρόμοι υπάρχουν στα βουνά. Και είναι απίστευτο το γεγονός ότι για κάθε δρόμο που έχει ανοιχτεί έχουν κλείσει άλλοι δύο. Θέλει φαντασία για να αντιληφθείς ότι το χωριό που φαίνεται στα 400 μ. στην απέναντι πλαγιά απέχει στην πραγματικότητα μία μέρα... Είναι ανεκτίμητη η... αυτοπροστασία των μαγικών περιοχών από εμάς τους «παρείσακτους εξερευνητές». Aυτοπροστασίας για να μείνουν μαγικές, περιμένοντας να τις σεβαστούμε, να υποκλιθούμε στη μαγεία τους και να απομακρυνθούμε διακριτικά από αυτές με τις πιο δυνατές αναμνήσεις.
Η διαδρομή
Καλιακούδα: Καρπενήσι, ¶γιος Νικόλαος, Κρίκελλο, Μαρίνος, ¶γιος Χαράλαμπος, Ροσκά, Πανταβρέχει, Δολιανά, Μεγάλο Χωριό, Ανιάδα, Συγκρέλλος, Μυρίκη, ¶γιος Ανδρέας, Καλλιθέα, Βελούχι: Στένωμα, Βίνιανη, Χρύσω. ¶γραφα: (1η παραλλαγή) ¶γιος Δημήτριος, Φιδόσκαλα, Νιάλα, Καρίτσα, Καρβασαράς - ή (2η παραλλαγή) Σέλο, Μάραθος, Βαρβαριάδα, Κρανιά, ¶γραφα, Επινιανά, Τρίδενδρο, Τροβάτο, Τρία Σύνορα. Μετά κοινή συνέχεια: Χαρίσι, ορειβατικό καταφύγιο Αγράφων, Νεράιδα, Λίμνη Πλαστήρα: Καλύβια Πεζούλας, παραλίμνια off road έως το φράγμα - ή Νεοχώρι, Μπελοκομίτη, φράγμα, Μέγδοβας, Ανθηρό, Γιαννουσέικα, Νεράιδα, Σπίτι Διαβάτη, Βουλγάρα, Ζαχαράκι, Πιτσιωτά, Νεοχώρι, Μαυρίλο, Μεγάλη Κάψη, Πικροβούνι, Καρπενήσι.
500 αργά, δύσκολα, απαιτητικά, off road αξέχαστα χιλιόμετρα...
O σύμμαχος
Land Rover Defender 90
Σπίτι και σύμμαχός μας για πέντε ημέρες το Defender 90, που μπορεί να έχει διατηρήσει την αισθητική και το σκληρό ταμπεραμέντο του Ά90, αλλά συνδυάζει, παράλληλα, την απαιτούμενη τεχνολογία για να αντιμετωπίσει την πρόκληση του 21ου αιώνα.
Το εσωτερικό με την απλή, παλιά συνταγή δίνει στον τετραγωνισμένο του χώρο πρακτικότητα και ευρυχωρία, είτε θες να «χωματέψεις» με πέντε ακόμα φίλους είτε φορτώνοντάς το πλήρως.
Οι τερατώδεις off road δυνατότητές του το καθιστούν ευχάριστο παιχνίδι και, παράλληλα, πανίσχυρο όπλο, που σου δίνει σιγουριά. Χωρίς πολλά πολλά, περνά και σκαρφαλώνει παντού. Η μεγάλη αποκάλυψη; Ο πετρελαιοκινητήρας του. Ο Td5 είναι φανταστικός! Ροπάτος, όπως απαιτείται, ξυπνά με το τούρμπο και, αν και τοποθετημένος σε ένα «εργαλείο», καταφέρνει να ξεπερνά τα 150 χλμ. τελικής, τη στιγμή που και σε σβέλτους ρυθμούς η κατανάλωση σπάνια ξεπερνά τα 12 λίτρα/100 χλμ.
Προς γνώση και ευχαρίστηση!
- Off road «animal» δυνατότητες
- Χώροι
- All time classic αισθητική
- Και άνετο και εργαλείο
Προς γνώση και βελτίωση...
- Μόνωση (αέρα, θερμότητας, ήχου)
- Θέσεις εμπρός καθισμάτων
- Σκληρά ποδωστήρια
- Πολύ κοντό «κοντό»
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ Td5, 5κύλινδρος ντίζελ, 2.500 κ.εκ.
ΙΣΧΥΣ 122 ίπποι/4.200 σ.α.λ.
ΡΟΠΗ 30,0 χλγμ./1.950 σ.α.λ.
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ 9-12 λίτρα/100 χλμ.
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΜΗΚΟΣxΠΛΑΤΟΣxΥΨΟΣ 3,883x1,790x2,076 μ.
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ 2,360 μ.
ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ 0,23 μ.
ΓΩΝΙΕΣ προσέγγισης/ράμπας/διαφυγής 51,5°/141°/53°