Eφημερίδα

Σκοτώνουν τα σκυλιά όταν... γεννηθούν

ΚΑΙΑΔΑΣ

Νεογέννητα σκυλιά θανατώνονται σωρηδόν στα ευρωπαϊκά εκτροφεία ζώων, επειδή είχαν την ατυχία να γεννηθούν με... προδιαγραφές.

Σκοτώνουν τα σκυλιά, όταν... γεννηθούν.
Ένα μακελειό, με θύματα δεκάδες χιλιάδες σκυλιά, νεογέννητα αλλά και θηλυκά που μόλις έχουν γεννήσει, οργανώνεται σε καθημερινή βάση στα κυνοτροφεία της Ευρώπης. Τα κριτήρια θανάτωσης, σύμφωνα με ευρωπαϊκές φιλοζωικές οργανώσεις, ποικίλλουν.
Νεογέννητα που παρουσιάζουν μη αποδεκτά χαρακτηριστικά, όπως κοντά πόδια, μάτια που προεξέχουν, υπερβολικά μακρύ τρίχωμα, ή έχουν λάθος χρώμα θανατώνονται αμέσως μετά τη γέννησή τους, επειδή οι παραγωγοί-εκτροφείς κρίνουν πως δε θα μπορέσουν να πωληθούν.
Τα εκτροφεία αυτά (τα περισσότερα από τα οποία βρίσκονται στη Γαλλία) παράγουν σκυλιά ράτσας τα οποία διατίθενται έναντι αδρής αμοιβής στα εκατομμύρια οικογενειών της Ευρώπης. Αν τα νεογέννητα δεν έχουν τις σωστές προδιαγραφές, κυρίως το χρώμα, που είναι της μόδας, τότε τα ρίχνουν στον... Καιάδα.
Σε πολλά εκτροφεία γίνονται πειραματισμοί με ειδικές ορμόνες και φάρμακα, ώστε τα σκυλάκια να έχουν περισσότερο εμφανή τα χαρακτηριστικά της ράτσας τους, για να πιάσουν μεγαλύτερη τιμή.
Έτσι, για παράδειγμα, τα κόκερ έχουν όλο και πιο μακριά και κρεμαστά αυτιά, με κίνδυνο να παθαίνουν συχνές μολύνσεις, ενώ τα μπουλντόγκ γεννιούνται με μεγάλα κεφάλια.
Ειδικά αυτό το τελευταίο έχει οδυνηρές συνέπειες για τα θηλυκά. Το 40% των θηλυκών μπουλντόγκ γεννούν με καισαρική τομή, διότι η λεκάνη τους είναι στενή σε σχέση με το κεφάλι των μικρών. Και, βεβαίως, μετά την επέμβαση, δε στέλνουν τις μητέρες στο νοσοκομείο. Απλώς τις σκοτώνουν.
Ευρωπαϊκές φιλοζωικές οργανώσεις έχουν καταγγείλει το σκάνδαλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ξεκινούν εκστρατεία ενημέρωσης του κοινού για τη βαρβαρότητα που επικρατεί στα ευρωπαϊκά εκτροφεία σκύλων.

ΠΕΚΙΝΟ 2008

ΔΟΕ ή NBC;

Τελικά, ποιος διοργανώνει τους Ολυμπιακούς, η ΔΟΕ ή το NBC;
Το αμερικανικό κανάλι, το οποίο έχει αγοράσει έναντι 700 εκατ. δολαρίων τα δικαιώματα των Ολυμπιακών του Πεκίνου, πίεζε από καιρό τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή να αλλάξει τα ωράρια, ώστε οι μεγάλοι αγώνες να μεταδοθούν την ώρα που το βολεύει - και τα κατάφερε!
Η ΔΟΕ έκανε το χατίρι του NBC, «τιμωρώντας» τον υπόλοιπο πλανήτη, τους ίδιους τους Κινέζους θεατές και, πάνω απΆ όλα, τους αθλητές, οι οποίοι θα είναι υποχρεωμένοι νΆ αλλάξουν το βιολογικό τους ρολόι και να αγωνίζονται το πρωί. Για παράδειγμα, οι κολυμβητές θα βουτούν στην πισίνα ντάλα μεσημέρι και οι Έλληνες θα βλέπουν τους τελικούς ξημερώματα. Όλα αυτά, ώστε ο Aμερικανός τηλεθεατής να απολαύσει την αγαπημένη του κολύμβηση στη ζώνη prime time...

«ΤΗΕ GREEKS»

Ελληνική σπείρα εξαρθρώθηκε στον Καναδά

Δύο συμπατριώτες μας της διασποράς κατηγορούνται ότι συμμετείχαν σε συμμορία που ευθύνεται για πέντε φόνους και δύο εξαφανίσεις. Ο ένας, μάλιστα, από τη θέση του αρχηγού.

Η τελευταία φορά που έδωσε σημεία ζωής ο Ντέιβιντ Μπάρι Μάρνιουκ ήταν ένα πρωινό του Αυγούστου του 2004. Η εξαφάνισή του θεωρήθηκε εξαρχής ύποπτη στην ειδυλλιακή πόλη Βέρνον των 40.000 κατοίκων, στo δυτικo Καναδά. Πολύ περισσότερο, αφού, σε λιγότερο από δύο χρόνια, στο αστυνομικό δελτίο της περιοχής είχαν καταγραφεί πέντε φόνοι και δύο περίεργες εξαφανίσεις. Τα εγκλήματα πήραν την πρώτη θέση στα δελτία ειδήσεων και σκαρφάλωσαν στην κορυφή των θεμάτων που απασχολούσαν τις εκπομπές των τοπικών ραδιοφωνικών σταθμών. Στους δρόμους, στα καφέ και στα εστιατόρια της πόλης, οι παρέες σχολίαζαν χαμηλόφωνα τα τελευταία νέα.
Οι εξελίξεις χτύπησαν σαν κεραυνός το έντονο ελληνικό στοιχείο της πόλης. Παραδοσιακοί μικροεπιχειρηματίες, οι Έλληνες μετανάστες έχτισαν την όποια περιουσία τους δραστηριοποιούμενοι κυρίως στο χώρο των καφεστιατορίων. Η «NikoΆs taverna» στην 30ή Λεωφόρο είναι ιδιαιτέρως δημοφιλής. Η ταβέρνα «YanniΆs», το εστιατόριο «Merona», το «PanagoΆs Restaurant», το «DemetreΆs Steak House», η πιτσαρία «MatinaΆs Pizza» είναι επίσης χώροι εστίασης που έχουν γεύση, χρώμα και γλώσσα ελληνική. Οι Έλληνες είχαν ένα λόγο παραπάνω να αισθάνονται άβολα με τον κύκλο του αίματος που λίμναζε στα σκοτεινά στενά του Βέρνον. «The Greeks» ήταν το όνομα της συμμορίας που χρεώνεται ολόκληρη σειρά σκληρών εγκληματικών πράξεων: «οι Έλληνες».
«Πολλοί ήταν αυτοί που γνώριζαν, αλλά ο νόμος της σιωπής είχε σκεπάσει τις συνειδήσεις τους. Οι γειτονιές της πόλης είχαν ποτιστεί από την αίσθηση του τρόμου. Κάποιοι γνώριζαν, αλλά όλοι φοβούνταν να μιλήσουν», δήλωσε αργότερα εκπρόσωπος των αστυνομικών αρχών.
Το πρωινό της 27ης του περασμένου Μαΐου, σε μια γιγάντια συντονισμένη επιχείρηση, εκατοντάδες αστυνομικοί εισέβαλαν σε σπίτια-στόχους διάσπαρτα στα πανομοιότυπα προάστια του μικρού Βέρνον.
«Δε βρήκαν τίποτα. Ήταν μια μεγάλη βλακεία», δήλωσε την ίδια μέρα ο Πίτερ Μανολάκος. Ο 38χρονος γιος του, Πίτερ κι αυτός, είχε μόλις συλληφθεί. Η δήλωση του πατέρα Μανολάκος ήταν ανακριβής. Η επιχείρηση απέφερε δέκα συλλήψεις, 200.000 δολάρια σε μετρητά, 4 κιλά κοκαΐνη, 13 κιλά μαριχουάνα κι ένα μικρό οπλοστάσιο. Στη λίστα των συλληφθέντων βρισκόταν ακόμα ένα ελληνικό όνομα: Αθανάσιος Γκανάτσιος (Athanassios Ganatsios).
Κατά την προσαγωγή τους στο τοπικό δικαστήριο, τους συνόδευε ένα βαρύτατο κατηγορητήριο: εμπόριο κοκαΐνης, ηρωίνης και άλλων ναρκωτικών ουσιών, κατοχή και χρήση όπλων, ανθρωποκτονίες από πρόθεση. Ο δικαστής έδωσε εντολή για την προφυλάκισή τους.
Από το Σεπτέμβριο του 2005, οι αρχές είχαν συγκροτήσει ειδική ομάδα δίωξης, αποτελούμενη από είκοσι αστυνομικούς και ντετέκτιβ. Ήταν βέβαιοι ότι οι φόνοι και οι εξαφανίσεις ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Εκατοντάδες ώρες σκληρής και μεθοδικής έρευνας αργότερα ήταν σε θέση να στηρίξουν τη βεβαιότητά τους σε πλήθος αδιάσειστων στοιχείων, οπότε ξεκίνησαν την επιχείρηση για τη σύλληψη των υπόπτων.
Ο Πίτερ Μανολάκος, βάσει του κατηγορητηρίου, ήταν ο εγκέφαλος της συμμορίας. Καθοδηγούσε ένα τεράστιο κύκλωμα διακίνησης σκληρών ναρκωτικών που ξέφευγε από τα στενά όρια της μικρής πόλης. Το ποινικό του μητρώο είχε παρελθόν. Στα τέλη της περασμένης δεκαετίας είχε συλληφθεί, αντιμετωπίζοντας πάλι κατηγορίες για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών.
Η είδηση της σύλληψής του σόκαρε περισσότερο απΆ όλους τους πελάτες του εστιατορίου του, «MatinaΆs Pizza», το άλλοθι πίσω από το οποίο κατάφερνε να κρύβεται τόσα χρόνια για να αναπτύσσει απερίσπαστος τις παράλληλες ασχολίες του.
Οι αρχές εκτιμούν ότι οι «Greeks» είχαν αναπτύξει στενές σχέσεις με τη διαβόητη συμμορία μοτοσικλετιστών HellΆs Angels. Οι «¶γγελοι του Διαβόλου» συνεργάζονταν με τους «Greeks», για να ελέγχουν το εμπόριο ναρκωτικών στην ευρύτερη περιοχή της Bρετανικής Kολούμπια.

Η Mατίνα και η Porsche
Η είδηση της σύλληψης του Πίτερ Μανολάκος δεν πέρασε ασχολίαστη από τους bloggers του Βέρνον. Ήδη ο «B-Diddy», από τις 15 Νοεμβρίου του 2005, είχε στείλει την πρώτη προειδοποίηση: «Φαίνεται ότι η ελληνική μαφία είναι πολύ μεγάλη στο Βέρνον και βρίσκεται στο μικροσκόπιο των αρχών για τη διάπραξη δύο “χτυπημάτων” τα τελευταία χρόνια».
H συζήτηση άναψε αμέσως μετά την επιχείρηση της αστυνομίας: η φιλενάδα και ακόμα ένας φίλος του Μανολάκος κατηγορούσαν τις αρχές για ρατσισμό. Όταν ο Mπλέιν Γκάφνεϊ ρώτησε πώς ο Μανολάκος είχε καινούργια Porsche, η φίλη του απάντησε πως η πιτσαρία κάνει καλές δουλειές. «Θα ανοίξω κι εγώ πιτσαρία...», σημείωσε με ειρωνική διάθεση η/ο «Pookybear» στο blog castanet.net
«Αναρωτιέμαι αν ο υπΆ αριθμόν ένα καταζητούμενος στο Kέλοβνα (σ.σ.: πόλη του Καναδά κοντά στο Βέρνον) Dionissio Arvanitakis συνδέεται με τους Greeks», συμπλήρωνε κάποιος άλλος.

Τροβαδούροι στις κερκίδες

Τραγούδια για την ομάδα, για την παρέα, για τη νίκη

Είναι τεράστιο το ρεπερτόριο των φιλάθλων -με πρωταθλητές τους ¶γγλους- στη στιχουργική. Και είναι απορίας άξιο πώς όλοι μαζί πιάνουν ταυτοχρόνως το τραγούδι, γνωρίζοντας απέξω τα σκωπτικά και ηρωικά τους λόγια.

Μπορεί η Αγγλία να μην κέρδισε το καλοκαίρι το παγκόσμιο πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο, έχει, όμως, εξασφαλισμένη μια παγκόσμια πρωτιά που συνίσταται στην ικανότητα των οπαδών των διάφορων ομάδων να σκαρώνουν στιχάκια.
Εκπληκτική είναι η ευρηματικότητα των Εγγλέζων φαν των ποδοσφαιρικών ομάδων στο να φτιάχνουν καινούργια τραγούδια. Στίχοι χλευαστικοί, ειρωνικοί, κάποτε σκληροί, άλλοτε καλοσυνάτοι, αποτελούν συστατικό στοιχείο της ποδοσφαιρικής κουλτούρας της Αγγλίας.
Ο Κόλιν Έρβιν, συνεργάτης της εφημερίδας The Guardian αλλά και του μουσικού περιοδικού Mojo, σκέφτηκε να καταγράψει αυτά τα τραγούδια σε ένα βιβλίο που εκδόθηκε πρόσφατα με τίτλο Sing When YouΆ re Winning (Τραγούδα Όταν Nικάς). Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας καταθέτει την προσωπική του εμπειρία, τεκμηριώνει συμπεράσματα, παραθέτει, όμως, και μια σειρά από αξιοπερίεργα φαινόμενα.
«Ανέκαθεν με γοήτευε το γεγονός των ένθερμων οπαδών που πιάνουν όλοι μαζί ένα τραγούδι εντελώς ταυτόχρονα, συντονισμένα, και γνωρίζουν όλοι τούς αυτοσχέδιους στίχους, τους οποίους τραγουδούν πάνω σε παλιές μελωδίες ή σύγχρονες επιτυχίες» λέει σε συνέντευξή του ο Έρβιν, που, για να συλλέξει το υλικό του, γύρισε όλη τη Μεγάλη Βρετανία, παρακολουθώντας τέσσερα ματς την εβδομάδα.
Κατά τη διάρκεια αυτής της οδύσσειας, ο συγγραφέας γνώρισε τις πιο απίθανες περιπτώσεις οπαδών. Για παράδειγμα, κάποιος δεν έχασε επί 37 συναπτά έτη ούτε ένα ματς της Στοκπότς. Ως αποτέλεσμα της... επιμέλειάς του, μία, δύο φορές έπαθε πνευμονία, καθώς τα οικονομικά του δεν αντέχουν για να αντεπεξέλθει και στο εισιτήριο και στο ξενοδοχείο. Συχνά, λοιπόν, θυσιάζει το ξενοδοχείο και κοιμάται στο ύπαιθρο. Στο σημείο αυτό αναδύεται ένα πρόβλημα, όπως καταγγέλλει ο Κόλιν. Οι τιμές των εισιτηρίων είναι απαγορευτικές για πολλούς από τους οπαδούς των ομάδων. Ο Κέβιν Κίγκαν, όταν ήταν προπονητής της Νιουκάστλ, έκανε ανοιχτές προπονήσεις, για να δώσει τη δυνατότητα στους οπαδούς που δεν μπορούσαν να πληρώσουν εισιτήριο για τον αγώνα να δουν τουλάχιστον από κοντά τα είδωλά τους. Είχε πλήρη συναίσθηση του πόσο σημαντικοί είναι οι οπαδοί για μια ομάδα. Χωρίς αυτούς, κινδυνεύει να εξαφανιστεί το ίδιο το ποδόσφαιρο, πράγμα που οι ιθύνοντες της Βρετανίας δε φαίνεται να λαμβάνουν υπόψη τους, αν κρίνουμε από τα μέτρα που εισήχθησαν το 1992, με τα οποία καθιερώθηκαν οι προαριθμημένες θέσεις και καταργήθηκε η... γαλαρία (οι θέσεις ορθίων, που ήταν πολύ διαδεδομένες έως τότε στα βρετανικά γήπεδα).
Η κατάργηση των θέσεων για όρθιους είχε και παράπλευρες απώλειες. Όσο αυξάνονταν οι αριθμημένες θέσεις, τόσο μειώνονταν η ευρηματικότητα των τραγουδοποιών. Αποθαρρυμένοι από το υψηλό κόστος των εισιτηρίων, πολλοί φαν επιλέγουν -ή, μάλλον, εξαναγκάζονται- να βλέπουν τους αγώνες στις τηλεοράσεις των παμπ.
Αυτές τις αρνητικές επιπτώσεις επισημαίνει και ένας άλλος συγγραφέας, ο Τζακ Μπρέμερ, ο οποίος στο βιβλίο του Shit Ground No Fans ασχολείται επίσης με τα σκωπτικά τραγούδια των γηπέδων.
«Ορισμένες ομάδες», γράφει ο Μπρέμερ, «συρρικνώθηκαν σε τέτοιο βαθμό, που χρειάστηκε να “προσλάβουν” οπαδούς για να τραγουδούν στους αγώνες. Στη συνέχεια βγήκαν κάποιοι δίσκοι που έγιναν επιτυχίες και αγαπήθηκαν τόσο από τους παίκτες όσο και από τους οπαδούς. Η μαγεία, όμως, στα γήπεδα, από τότε που εξέλιπαν οι όρθιοι θεατές, δεν υπάρχει πια».
«Καλά είναι με τις θέσεις καθημένων, αλλά η ατμόσφαιρα δεν είναι πια η ίδια», γράφει τρίτος συγγραφέας, ο γνωστός Νικ Χόρνμπι, που παρακολουθεί από παιδί την ¶ρσεναλ (Ο Πυρετός της Mπάλας, εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα» στα ελληνικά).
«O 88χρονος πατέρας μου», λέει ο Έρβιν, «που είναι θαμώνας των γηπέδων επί οκτώ δεκαετίες, πιστεύει ότι το ποδόσφαιρο απέκτησε περισσότερη τεχνική, αλλά έχασε την ηλεκτρισμένη του ατμόσφαιρα. Οι τραγουδοποιοί δεν καταφέρνουν να βρουν πάντα συνεχόμενες θέσεις καθημένων. ¶λλωστε, ποιος τραγουδάει καλά καθισμένος; Oύτε καν ο Παβαρότι».
Τα τραγούδια που γεννιούνται στα γήπεδα αποτελούν συστατικό στοιχείο της πολιτισμικής ιστορίας της Μεγάλης Βρετανίας. Κάποια έγιναν μεγάλες επιτυχίες που αγαπήθηκαν από το πλατύ κοινό, κάποια -λίγα, ευτυχώς- ξεπέρασαν τα όρια, καταφεύγοντας σε στίχους ρατσιστικού περιεχομένου. Σήμερα ανθούν με λιγότερο αυθόρμητο τρόπο: κατασκευάζονται από κάποιους οπαδούς, τεστάρονται στις παμπ των φιλάθλων και διαδίδονται μΆ αυτόν τον τρόπο. Όπως και να Άχει, όμως, αποτελούν πολιτισμική κληρονομιά που αξίζει να καταγραφεί.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΚΡΟΙ & ΜΑΚΡΙΑ

Κρυφές Ειδήσεις > Κρυφές Ειδήσεις > Κρυφές Ειδήσεις > Κρυφές Ειδήσεις

Ο «Αντίλογος» εντοπίζει και δημοσιεύει γεγονότα και αποκαλύψεις που δεν είχαν την τύχη να βρουν το δρόμο της δημοσιότητας στα ελληνικά ΜΜΕ.

ΚΡΥΦΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ: δηλαδή ειδήσεις που τα ελληνικά ΜΜΕ, για διάφορους λόγους, ΔΕ μετέδωσαν. ¶λλοτε γιατί δεν τις εντόπισαν (Hellfire), άλλοτε γιατί τις περιφρόνησαν (εκπομπές Co2). ¶λλοτε για λόγους διαπλοκής (Lidl) και άλλοτε επειδή απλώς συμβαίνουν κάπου μακριά (Εσκοντίτα). ¶λλοτε επειδή δε μας συμφέρουν (Ρεβενικιώτης) ή επειδή διαψεύδουν την κυρίαρχη άποψη (Μπεσλάν). Κάθε είδηση συνοδεύεται από την πηγή της και από μια παραπομπή στο Διαδίκτυο, για όσους θέλουν να το ψάξουν παραπάνω.

1. ΚΟΑΛΑ
Ο διεθνής Tύπος γράφει εδώ και μήνες για το ελληνικό καράβι Probo Koala, που ξεφόρτωσε τοξικά στην Ακτή Ελεφαντοστού, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν οκτώ άνθρωποι. Τα ελληνικά ΜΜΕ ντροπαλά μετέδωσαν την είδηση, χωρίς να πουν ότι το Koala της Prime Marine ανήκει στον...
Πηγή: όλος ο διεθνής Tύπος! Ενδεικτικά, Reuters.
http://www.alertnet.org/thenews/newsdesk/L17732145.htm

2. HELLFIRE
Η Υπηρεσία Αμυντικής Ασφάλειας και Συνεργασίας (ο αμερικανικός στρατός, δηλαδή) ενημερώνει το κογκρέσο σχετικά με πώληση προς την Ελλάδα πυραύλων Hellfire που «επίκειται». Ύψος παραγγελίας: 66 εκατ. δολάρια (ψιλοπράγματα). Η Ελλάδα το ξέρει;
Πηγή: Defence Security Cooperation Agency
http://www.dsca.mil/PressReleases/36-b/2006/Greece_06-54.pdf

3. ΡΕΚΟΡ ΟΠΙΟΥ
Oι Αμερικανοί όχι μόνο χάνουν τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, αλλά η παρουσία τους εκεί συνδυάζεται με το γεγονός ότι το 2006 καταγράφηκε ιστορικό ρεκόρ στη σοδειά οπίου. Η σοδειά που μαζεύτηκε παρουσίασε αύξηση 59% και αρκεί για το 130% της παγκόσμιας ζήτησης!
Πηγή: Truth Dig
http://www.truthdig.com/report/item/20060905_robert_scheer_afghanistan_opium/

4. ΡΕΚΟΡ Co2
Το επόμενο ρεκόρ αφορά όλο τον πλανήτη: μέσα στον 20ό αιώνα, σύμφωνα με τους επιστήμονες της Βρετανικής Ανταρκτικής Μελέτης, παρουσιάστηκε η μεγαλύτερη αύξηση στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (Co2) τα τελευταία... 800.000 χρόνια!
Πηγή: Independent
http://www.commondreams.org/headlines06/0905-06.htm

5. LIDL
Η «Μαύρη Βίβλος της Lidl», έκθεση της γερμανικής οργάνωσης Verdi, κατηγορεί τη μεγάλη αλυσίδα τροφίμων για τις αντεργατικές της πρακτικές. Μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι στην Ελλάδα η επιχείρηση δεν πληρώνει υπερωρίες στους εργαζομένους.
Πηγή: International Herald Tribune
http://www.iht.com/articles/2006/08/04/business/wblidl.php

6. SEMAPHORE
Η αποτροπή του τρομοκρατικού χτυπήματος στα βρετανικά αεροδρόμια έφερε στο φως μια άλλη -κρυφή- είδηση: από τον Ιανουάριο του 2005 εφαρμόζεται πιλοτικά το Project Semaphore, το οποίο παρακολουθεί τις κινήσεις 10.000.000 επιβατών από και προς το Λονδίνο.
Πηγή: Guardian
http://www.guardian.co.uk/terrorism/story/0,,1851861,00.html

7. ΕΛΛΑΣ-ΡΩΣΙΑ
Η επίσκεψη του Ρώσου πρωθυπουργού στην Αθήνα (5-7/10/2006) σχετιζόταν, εκτός από τον αγωγό της Αλεξανδρούπολης, με το γεγονός ότι η Ελλάδα θα χαρίσει στη Ρωσία χρέος 12 εκατ. δολαρίων, σύμφωνα με τα ρωσικά (αλλά όχι τα ελληνικά) ΜΜΕ. Πρόκειται για οφειλές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Πηγή: πρακτορείο Novosti
http://en.rian.ru/russia/20060927/54316592.html

8. ΕΣΚΟΝΤΙΤΑ
Οι «patos negros» («μαύρες πάπιες»), οι εργάτες της Εσκοντίτα, του μεγαλύτερου ορυχείου χαλκού στον κόσμο, στη Χιλή, διεκδικούν μερίδιο στα κέρδη από την παγκοσμιοποίηση. Ύστερα από 25ήμερη απεργία, απέσπασαν συμφωνία από την πολυεθνική BHP Billiton.
Πηγή: Monthly Review (ισπανόφωνο)
http://mrzine.monthlyreview.org/solis060906.html

9. ΣΑΠΙΟ ΜΗΛΟ
Διεθνώς θεωρείται μια από τις εταιρείες με το πιο «αγγελικό» προφίλ. Kι όμως, έρευνα της Greenpeace κατατάσσει την Apple στις χειρότερες θέσεις ανάμεσα στις εταιρείες νέας τεχνολογίας σχετικά με τα τοξικά απόβλητα. Ακόμα χειρότερες, η Acer και η Motorola.
Πηγή: Economist
http://www.economist.com/business/displaystory.cfm?story_id=7836504

10. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ
Τέρμα οι δίαιτες - στο εξής οι χοντροί απλώς θα παίρνουν φάρμακα. 75.000.000 Αμερικανοί πάσχουν από το λεγόμενο «μεταβολικό σύνδρομο». Πρώτα οι φαρμακευτικές μετέτρεψαν την παχυσαρκία σε ασθένεια και μετά εφηύραν τα φάρμακα που την καταπολεμούν!
Πηγή: Wired
http://wired.com/wired/archive/14.10/thin.html

11. ΜΠΕΣΛΑΝ
Eκατοντάδες νεκροί (μικρά παιδιά στην πλειονότητά τους) προήλθαν από πυρά των ρωσικών αρχών, στο σχολείο του Μπεσλάν, το 2004, ύστερα από επιχείρηση ομηρίας Tσετσένων αυτονομιστών, σύμφωνα με ανεξάρτητη έρευνα Ρώσου βουλευτή, ειδικού στα θέματα εκρήξεων.
Πηγή: Le Monde
http://www.lemonde.fr/web/article/0,1-0@2-3214,36-808579@51-808683,0.html

12. ΡΕΒΕΝΙΚΙΩΤΗΣ
Ο Γιάννης Ρεβενικιώτης, 29 ετών, κρίθηκε ένοχος από δικαστήριο στη Βρετανία για την ανθρωποκτονία 20χρονης Αγγλίδας. Όταν εκδόθηκε στην Αγγλία, η δική μας TV τον είχε παρουσιάσει ως θύμα πλεκτάνης, επειδή «γνωρίζει μυστικά των βρετανικών υποβρυχίων».
Πηγή: BBC
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/england/west_yorkshire/5406424.stm

13. ΔΗΜΟΣΙΑ TV
Στη Σουηδία, 43 δημοσιογράφοι της κρατικής τηλεόρασης SVT κατηγόρησαν τη διοίκηση της... κρατικής τηλεόρασης ότι λαμβάνει αποφάσεις βάσει των μετρήσεων θεαματικότητας και ότι, με την κακή ποιότητα των προγραμμάτων της, υποτιμά το κοινό. ΕΡΤ, ακούς;
Πηγή: The Local
http://www.thelocal.se/article.php?ID=4847&date=20060911&PHPSESSID=fe3a57c7e9464a6448a5fcdf2845f346

14. ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ
Η ¶ννα Ούνσγκαρντ, πολιτική συντάκτης της σουηδικής κρατικής τηλεόρασης SVT, άλλαξε ρεπορτάζ, κατόπιν υπόδειξης της Διεύθυνσης Ειδήσεων. Ο λόγος; Ο άνδρας της ανέλαβε το γραφείο Τύπου του νέου πρωθυπουργού της χώρας και κρίθηκε πως δεν είναι δεοντολογικά σωστό να ασχολείται με πολιτικά θέματα.
Πηγή: Resoume, περιοδικό για τα ΜΜΕ (στα σουηδικά)
http://www.resume.se/nyheter/2006/10/09/svt-reporter-i-karantan/index.xml

ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΖΟΓΟΥ

Πάμε στοίχημα ποιος θα πάρει το Νόμπελ Λογοτεχνίας;

Ο Παμούκ, ο ¶ντονις και ο Καπουσίνσκι δεν πληρώνουν πολλά, παρέχουν, όμως, αρκετή σιγουριά στους παίκτες. Ακόμα καλύτερα, αν τους παίξει κάποιος τριπλή παραλλαγή.

Ούτε και η λογοτεχνία γλίτωσε από τον τζόγο! Βροχή τα στοιχήματα, όχι μόνο για το ποιος θα πάρει το Νόμπελ, αλλά και για το αν ο νικητής θα παρευρεθεί στην τελετή για να το παραλάβει. (Πρόκειται για δύο διαφορετικές κατηγορίες στοιχημάτων, που δε συμπίπτουν μεταξύ τους.)
Ο Μπομπ Ντίλαν δε συγκαταλέγεται ανάμεσα στα φαβορί για το βραβείο. Ο θαυμαστής του, όμως, που θα ρισκάρει να ποντάρει σΆ αυτόν, σε περίπτωση κατά την οποία δικαιωθεί, θα εισπράξει 501 φορές το ποσό του στοιχήματός του. Ο Tούρκος λογοτέχνης Ορχάν Παμούκ, αντιθέτως, φέρεται ως ο επικρατέστερος και θα αποφέρει σΆ αυτούς που θα τον προτιμήσουν μόνο 4 φορές το στοίχημά τους.
Ιδού πώς είχε διαμορφωθεί στα μέσα Σεπτεμβρίου η λίστα στοιχημάτων για το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2006:

Orhan Pahmuk 4,00
Adonis 5,00
Ryszard Kapuscinski 6,00
Joyce Carol Oates 7,00
Philip Roth 11,00
Thomas Transtromer 13,00
Ko Un 13,00
Inger Christensen 13,00
Hugo Claus 15,00
Caludio Magris 15,00
Amos Oz 15,00
Antoni Tabucchi 21,00
Milan Kundera 21,00
Thomas Pynchon 21,00
Pramoedya Ananta 21,00
Cees Nooteboom 26,00
Jean Marie Gustav Le Clezio 34,00
Haruki Murakami 34,00
Mario Vargas Liosa 34,00
John Updike 41,00
Willy Kyrklund 41,00
Assia Djebar 41,00
Gitta Sereny 41,00
Don DeLillo 51,00
Eeva Kilpi 51,00
Cormac McCarthy 51,00
Umberto Ecco 51,00
Mahmoud Darwish 101,00
Margaret Atwood 101,00
Adam Zagajewski 101,00
Olga Tokarczuk 101,00
Julian Barnes 101,00
Paul Auster 101,00
Patrick Modiano 101,00
Bel Dao 101,00
Ian McEwan 101,00
Bob Dylan 501,00

ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ

¶λλος... οχλεί, άλλος πληρώνει

Ήταν μια μεγάλη νίκη κατά της αποικιοκρατίας, αλλά τη νύφη θα πληρώσει η... αποικία, το κυπριακό κράτος, δηλαδή. Νικητής, ένα 11χρονο αγόρι.

Ο Αλέξανδρος Κωστάκης έχει την ατυχία, εκτός του ότι είναι αυτιστικός, να ζει στη Λεμεσό, κοντά στη βρετανική βάση στο Ακρωτήρι. Έξι εβδομάδες το χρόνο, τη βάση της RAF επισκέπτονται τα αεροσκάφη επιδείξεων Red Arrows για εκπαίδευση. Καθώς τα αυτιστικά παιδιά έχουν εξαιρετικά ευαίσθητη ακοή, επί δέκα χρόνια ο Αλέξανδρος υπέφερε από τις χαμηλές πτήσεις των Κόκκινων Βελών και, παρΆ ότι πήγε για θεραπεία στο εξωτερικό, η υγεία του υπέστη ανεπανόρθωτη βλάβη. Η οικογένειά του και τοπικοί βουλευτές είχαν κάνει επανειλημμένα διαβήματα τόσο στις κυπριακές όσο και στις βρετανικές αρχές, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Η οικογένεια του Αλέξανδρου δε στράφηκε κατά της βρετανικής βάσης (γιατί ο νόμος, για ευνόητους λόγους, απαγορεύει τις αγωγές κατά ξένου κράτους), αλλά κατά του κυπριακού κράτους, το οποίο, σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, «ως ιδιοκτήτης του χώρου, είχε υποχρέωση να αποτρέψει οποιαδήποτε ενόχληση στην άνετη διαβίωση του ενάγοντος και χωρίς να προκαλείται βλάβη στην υγεία του από τρίτα πρόσωπα, είτε αυτά ήταν προσκεκλημένοι του είτε ήταν αδειούχοι για τις πτήσεις». Το δικαστήριο επιδίκασε αποζημίωση 300.000 λιρών (περίπου 520.000 ευρώ), ποσό που ο Αλέξανδρος θα πάρει όταν γίνει 18 ετών. Το κυπριακό κράτος θα ασκήσει έφεση.

ΑΓΚΑΛΙΤΣΑΣ Νο 2

Το κίνημα της δωρεάν αγκαλιάς!

Η αυτοσχέδια καμπάνια ενός νεαρού στο Σίδνεϊ έγινε βιντεοκλίπ, «έτρεξε» στο Internet και πήρε μορφή χιονοστιβάδας.

Ένας ψηλός άντρας, με τα μακριά μαύρα μαλλιά του δεμένα με λαστιχάκι, έκανε την εμφάνισή του στον πλέον πολυσύχναστο εμπορικό δρόμο του Σίδνεϊ. Στο Pitt Street Mall συναντιούνται καθημερινά, άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, εκατοντάδες χιλιάδες άτομα, για πολλούς διαφορετικούς λόγους. Αμίλητοι σε σχέση με το διπλανό τους, αδιάφοροι σε σχέση με το υπόλοιπο περιβάλλον που συμπληρώνει το τοπίο.
Ο Xουάν Mαν κρατούσε ένα χαρτόνι στα χέρια του, με δύο λέξεις σημειωμένες: «Δωρεάν Αγκαλιές» (Free Hugs). ¶ρχισε να ανεβοκατεβαίνει το λιθόστρωτο δρόμο και, χαμογελώντας, πρόσφερε εντελώς δωρεάν μια ζεστή αγκαλιά στους άγνωστους διαβάτες. Η απρόσμενη πρωτοβουλία ενεργοποίησε κατΆ αρχήν τα αναμενόμενα αντανακλαστικά: ο κόσμος άλλαζε πεζοδρόμιο για να τον αποφύγει ή, στην καλύτερη περίπτωση, ανταπέδιδε την προσφορά του με ένα παγωμένο, αμήχανο χαμόγελο.
Μια γιαγιάκα ήταν εκείνη που έσπασε τον πάγο. Τον πλησίασε, του χαμογέλασε, αγκαλιάστηκαν και εν συνεχεία του χάιδεψε το δεξί μάγουλο.
Πολύ γρήγορα, οι διαβάτες εξοικειώθηκαν με την προσφορά του Xουάν Mαν. ¶ρχισε, λοιπόν, να μοιράζει αγκαλιές και χαμόγελα. Στο κέντρο του Σίδνεϊ στήθηκε τότε μια μεγάλη γιορτή. ¶γνωστοι άρχισαν να αγκαλιάζουν ο ένας τον άλλον, να δανείζονται το πλακάτ του Mαν και να φτιάχνουν δικά τους. «Ήθελα να δώσω λίγο χρώμα στη ζωή των ανθρώπων. Μια αγκαλιά είναι το αντίδοτο για το στρες και την αποξένωση...», δήλωσε ο ίδιος αργότερα.
Ωστόσο, όργανα της δημοτικής αστυνομίας παρενέβησαν και ζήτησαν από τον Mαν να σταματήσει να μοιράζει αγκαλιές, γιατί είναι... παράνομο! Ο λαός έπρεπε να πάρει το νόμο στα χέρια του. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, συγκεντρώθηκαν επιτόπου 10.000 υπογραφές, οι οποίες κατατέθηκαν στο δήμο για την έκδοση της σχετικής άδειας.

Το περιστατικό κατεγράφη σε βίντεο και ανέβηκε στο δημοφιλές www.youtube.com, όπου έγινε πανζουρλισμός. Tο site δέχθηκε εκατομμύρια επισκέψεις και χιλιάδες σχόλια από εντυπωσιασμένους έως βαθύτατα συγκινημένους χρήστες. «Μόλις το είδα, έβαλα τα κλάματα από τη συγκίνηση», έγραψε κάποια ψυχή.
Η τηλεόραση πήρε τη σκυτάλη. Ο Mαν εμφανίστηκε στο αμερικανικό πρωινάδικο Good Morning America, όπου προβλήθηκε και το τρίλεπτο βίντεο της ιστορίας.
Τα hits πλέον πέφτουν σε ρυθμούς γαλαξιακής καταιγίδας και μια χειρονομία που εκδηλώθηκε στην αγορά του Σίδνεϊ χρειάστηκε μόλις λίγα 24ωρα για να αναδειχθεί σε διεθνές κίνημα (Free Hug Movement).

ΑΜΕΤΡΟΕΠΕΙΑ

Αϊνστάιν γένους... ελληνικού

Δεν είναι κακό τα μέσα να αφήνουν λίγο την κλασική τους θεματολογία και να στρέφουν την προσοχή τους στον κόσμο της έρευνας και της επιστήμης. Αρκεί αυτή η εισβολή να γίνεται με κάποιο τακτ...

Κάθε φορά που ένας συμπατριώτης μας πετυχαίνει κάτι, βγάζοντας τη χώρα-χωριό μας από την αφάνεια, χτυπά το σήμαντρο της παλιγγενεσίας. Οι Έλληνες ανακαλύπτουμε για πολλοστή φορά πως είμαστε «ο περιούσιος λαός». Είτε πρόκειται για μπασκετμπολίστες είτε για φυσικούς, ένα είναι το σίγουρο: «Η επιτυχία είναι στο DNA του Έλληνα», τι να κάνουμε; Πολλοί Έλληνες πράγματι διαπρέπουν, αλλά είναι αυτός λόγος για να πιστέψουμε στην ανωτερότητα της φυλής;
Τελευταίο κρούσμα, το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα στα ΝΕΑ (3/10/2006), με τον τίτλο «Αϊνστάιν γένους θηλυκού». Η εφημερίδα αναφερόταν στην Ελληνίδα Μαρία Σπυροπούλου, την οποία «κανάλια και εφημερίδες σε όλον τον κόσμο προβάλλουν ως την καλύτερη νέα φυσικό».
Τα ΝΕΑ δεν ήταν η πρώτη εφημερίδα που παρουσίασε τη Μαρία Σπυροπούλου στο πεινασμένο για τέτοιες ιστορίες κοινό. Είχαν προηγηθεί οι εξίσου έγκυρες εφημερίδες Καθημερινή και Βήμα, από το 2003.
Το πρώτο που ξενίζει είναι η σύγκριση με τον Αϊνστάιν, το μεγαλύτερο σύμβολο της επιστήμης στη σύγχρονη εποχή. Αλλά στην Ελλάδα, έτσι κι αλλιώς, έχει περάσει η άποψη ότι ο Αϊνστάιν απλώς αντέγραψε τις σημειώσεις του -Έλληνα, φυσικά!- μαθηματικού Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή! Συνεπώς, ακόμα και η θεωρία της σχετικότητας ελληνική ανακάλυψη ήταν! Ή, για να το πούμε αλλιώς, η αξία του ίδιου του Αϊνστάιν είναι... σχετική.
Ξαναδιαβάζουμε με προσοχή το δημοσίευμα: «Οι “Νιου Γιορκ Τάιμς” την έχουν συμπεριλάβει στους “διαδόχους του Αϊνστάιν”, ενώ στο κανάλι NBC την προέβαλαν ως μια από τους καλύτερους νέους φυσικούς στον κόσμο». Ψάξαμε το ηλεκτρονικό αρχείο των New York Times και του NBC και, ω του θαύματος, δε βρήκαμε την παραμικρή αναφορά στην Eλληνίδα Αϊνστάιν! Μήπως, πρόκειται για ανθελληνικό δάκτυλο; (Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι τα ΜΜΕ στην Αμερική ελέγχονται από Εβραίους! Και ο Αϊνστάιν Εβραίος ήταν!)
Συνεχίζει το δημοσίευμα, απαντώντας στο πώς η Μαρία από «Σπυροπούλου» έγινε «Αϊνστάιν»: «Τελικά έγινε “Αϊνστάιν”, απέκτησε το πτυχίο Φυσικής το 1993 από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κι έφυγε για διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ». Συνεπώς, όποιος σπουδάζει Φυσική στη Θεσσαλονίκη και κατόπιν στο Χάρβαρντ είναι Αϊνστάιν! Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε ο κόσμος έχει χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες Αλβέρτους...
Το μοναδικό στοιχείο του ρεπορτάζ σε σχέση με την επιστημονική πορεία της κ. Σπυροπούλου είναι ότι εργάζεται στο CERN, το διάσημο ευρωπαϊκό εργαστήριο. Όμως, όπως η ίδια με μετριοφροσύνη λέει, «εδώ, στο Ευρωπαϊκό Εργαστήριο Σωματιδιακής Φυσικής, εργάζονται πάνω από 2.000 συνάδελφοι, πολλοί από τους οποίους είναι από τη χώρα μας. Είναι όλοι τους λαμπρά μυαλά».
Τι κάνει, όμως, η Σπυροπούλου στο CERN; Το δημοσίευμα δεν απαντά σΆ αυτήν την απορία. ΓιΆ αυτό, δοκιμάσαμε μια τελευταία αναζήτηση στον κατάλογο με το επιστημονικό προσωπικό του CERN. Η μόνη Σπυροπούλου που εργάζεται εκεί ονομάζεται Μάρθα (και όχι Μαρία)... Δε χρειάζεται να είναι κανείς Αϊνστάιν για να καταλάβει...

ΚΟΙΝΟΠΟΛΙΤΕΙΑ

Αγγλία-Πακιστάν σε σύγκρουση

Ένα εξεζητημένο σφύριγμα του Αυστραλού διαιτητή αναμόχλευσε αποικιοκρατικά πάθη και απέδειξε ότι το κρίκετ δεν είναι απλώς αθλητική υπόθεση.

«Το Πακιστάν δίνει αγώνα για την τιμή του». Ο τίτλος της εφημερίδας Scotland on Sunday, στις 27 του Αυγούστου, έμοιαζε να παραπέμπει σε κάποιο θέμα πρώτου μεγέθους που απειλούσε την αξιοπρέπεια της πολυπληθούς μουσουλμανικής χώρας. Ίσως κάποιο πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο που εξέθετε τη χώρα διεθνώς.
Σκάνδαλο ήταν. Αλλά δεν είχε σχέση ούτε με την αδυναμία της κυβέρνησης του Ισλαμαμπάντ να εξαρθρώσει τους πυρήνες της Αλ Κάιντα ούτε με κάποια άλλη από τις πολλές αδυναμίες του κράτους του Μουσάραφ.
Η γενεσιουργός αιτία ήταν ένας αγώνας κρίκετ! Και το κρίκετ στο Πακιστάν -όπως και στην Ινδία- είναι υπόθεση πολύ σοβαρή, ειδικά όταν αντίπαλος είναι η Αγγλία, η χώρα που οι Πακιστανοί λατρεύουν να μισούν.
Κυριακή μεσημέρι της 20ής Αυγούστου, στο περίφημο γήπεδο The Oval του Λονδίνου εξελισσόταν ομαλά ο αγώνας μεταξύ Αγγλίας και Πακιστάν. Το Πακιστάν είχε το πάνω χέρι και η επικράτησή του ήταν θέμα... ωρών (ένας αγώνας κρίκετ κρατά πέντε μέρες). Στις 14:24, όμως, έγινε το απίστευτο. Ο Aυστραλός διαιτητής Ντάριλ Χερ χρέωσε με 5 πόντους ποινής την ομάδα του Πακιστάν. Η ποινή δεν άλλαζε το αποτέλεσμα, ωστόσο ήταν το έναυσμα για να γραφτεί η «πιο μαύρη σελίδα» στην ιστορία του αθλήματος.
Ο διαιτητής τιμώρησε τους παίκτες του Πακιστάν, γιατί, κατά την άποψή του, «σκάλιζαν» την μπάλα, ώστε να αλλοιώσουν την επιφάνειά της, κάνοντας τη ζωή των αντιπάλων τους δύσκολη. «Ball-tampering» είναι ο όρος αυτής της παράβασης στα αγγλικά και για τον ευγενή πολιτισμό του αθλήματος αποτελεί την ύψιστη προσβολή!
Ο αρχηγός της ομάδας, Ινζαμάμ Ουλ Χακ, πήρε αμέσως την ομάδα και αποχώρησε από το γήπεδο. Ο αγώνας δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Για πρώτη φορά από το 1877 -χρονιά κατά την οποία έγινε το πρώτο test match- ένας αγώνας κρίκετ δεν τελείωσε! Στους δρόμους του Λαχόρε, του Ισλαμαμπάντ και του Καράτσι, κατά δεκάδες χιλιάδες ξεχύθηκαν οι Πακιστανοί για να διαμαρτυρηθούν, καίγοντας ομοιώματα του διαιτητή, ενώ έντονη ήταν η αντίδραση και της πακιστανικής κυβέρνησης.
Οι Πακιστανοί κατηγορούσαν τον Aυστραλό διαιτητή για ρατσισμό και ζητούσαν τον αποκεφαλισμό του. «Ο Χερ είναι ένας αμφιλεγόμενος διαιτητής που έχει πρόβλημα με τις ασιατικές ομάδες. Η Διεθνής Ομοσπονδία πρέπει να αποσύρει την κατηγορία και να μας ζητήσει συγγνώμη», δήλωσε ο υπουργός Αθλητισμού, Σαμίμ Χάιντερ, ενώ ο δικηγορικός σύλλογος της χώρας προέβη στη σύσταση ομάδας από τους κορυφαίους νομικούς της χώρας, για να υπερασπιστεί την τιμή της χώρας στα διεθνή φόρα.
«Θα υπερασπιστούμε την τιμή της χώρας και της εθνικής ομάδας κρίκετ με κάθε κόστος», δήλωσε ο πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου, Μάλικ Καγιούμ.
Στις 23 Σεπτεμβρίου, ο Ινζαμάμ Ουλ Χακ παρουσιάστηκε ενώπιον της αρμόδιας επιτροπής της Διεθνούς Επιτροπής Κρίκετ. Η κατηγορία του ball-tampering έπεσε, η τιμή του Πακιστάν αποκαταστάθηκε.

ΣΤΑΘΕΡΗ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑ

Κατάλογος VIP

Κι όμως, υπάρχουν τηλεφωνικοί κατάλογοι η συστηματική μελέτη των οποίων δεν είναι διόλου βαρετή. Παράδειγμα, ο πρώτος βρετανικός τηλεφωνικός κατάλογος, ο οποίος κυκλοφόρησε στις 15 Ιανουαρίου του 1880. Οι 248 κάτοχοι τηλεφώνου χωρούσαν όλοι σε τέσσερις σελίδες! Η σύνδεση γίνονταν μέσω του τηλεφωνικού κέντρου: «Με συνδέετε με τον Μπραντ Στόκερ σας παρακαλώ;»
Στον τηλεφωνικό κατάλογο του 1910, ο συγγραφέας του «Δράκουλα» είχε τηλέφωνο και διέμενε στο «Victoria 1436». Δίπλα από το όνομα υπήρχε μόνο η διεύθυνση του κατόχου.
Ο βρετανικός οργανισμός τηλεπικοινωνιών άνοιξε ένα παράθυρο σΆ αυτό το ξεχωριστό κομμάτι της κοινωνιολογίας, ανεβάζοντας στο Internet όλους τους τηλεφωνικούς καταλόγους από το 1880 έως το 1984. Για να πάρει κάποιος τον Ουίστον Τσόρτσιλ το 1925, απλώς καλούσε «Paddington 1003».
Στους πιονιέρους της τηλεφωνίας συγκαταλέγονταν, επίσης, ο Λόρενς Ολίβιε, η Βιρτζίνια Γουλφ, ο Σίγκμουντ Φρόιντ και, βέβαια, η βασιλική οικογένεια, η οποία, μάλιστα, προς τα μέσα της δεκαετίας του Ά20 είχε το προνόμιο των τεσσάρων τηλεφωνικών γραμμών. Α! Και ο Γκράχαμ Μπελ.

ΝΕΑ ΜΟΝΟΠΟΛΗ

Όνομα και πράγμα!

Ένα παπούτσι Νew Βalance, ένα αυτοκίνητο μάρκας Τoyota, ένα κινητό της Motorola, ένα πακέτο french fries από τα McDonaldΆs κι ένα φλιτζάνι Starbucks είναι τα «πολυεθνικά» αντικείμενα που συνθέτουν τη νέα πραγματικότητα στο παραδοσιακό επιτραπέζιο παιχνίδι Monopoly.
Ο νέος παίκτης δε διαλέγει πλέον πιόνι με βάση το αγαπημένο του χρώμα, αλλά με βάση την αγαπημένη του πολυεθνική. «Μονόπολη Eδώ και Tώρα» (Monopoly Here and Now) είναι ο τίτλος της νέας βερσιόν του παιχνιδιού, με τους υπευθύνους της εταιρείας να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι η εμφάνιση των συγκεκριμένων brand names δεν αποτελεί προϊόν εμπορικών συμφωνιών. «Απλώς θέλουμε το παιχνίδι να είναι κοντά στη σημερινή πραγματικότητα», δήλωσε ο Πατ Ρίσο, εκπρόσωπος της Harsbo Games. Για τον ίδιο, προφανώς, λόγο δεν υπάρχουν καθόλου χαρτονομίσματα. Οι συναλλαγές γίνονται μόνο με πιστωτική κάρτα Visa!

ΜΠΙΡΑ PERONI

Φεμινισμός vs Διαφήμιση

Η σκηνή μάς μεταφέρει στα τέλη του 19ου αιώνα. Μια γυναίκα προσπαθεί να παρκάρει ένα κάρο με την όπισθεν, αλλά δεν τα πολυκαταφέρνει.
Cut και επιστροφή στο παρόν: μια γυναίκα -η οποία μοιάζει εκπληκτικά με την οδηγό της προηγούμενης σκηνής- προσπαθεί να παρκάρει με την όπισθεν το τελευταίου τύπου αυτοκίνητό της - και πάλι, όμως, χωρίς επιτυχία.
Και τις δύο σκηνές παρακολουθούν δύο άνδρες οι οποίοι φαίνεται να διασκεδάζουν με την αδεξιότητα της πανέμορφης οδηγού. Στα χέρια τους κρατούν από ένα μπουκάλι μπίρα Peroni. «Ευτυχώς, κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ» είναι το σλόγκαν που πέφτει στο φινάλε της διαφή