Μίκαελ Σουμάχερ
Η πορεία ενός θρύλουO κατάλογος των ρεκόρ του Σουμάχερ θα μπορούσε να καταλάβει ολόκληρες σελίδες. Eδώ παραθέτουμε απλώς τα σημαντικότερα γεγονότα της καριέρας του πιο επιτυχημένου πιλότου στην ιστορία της Formula 1.
KEIMENO: ΦAMΠPITΣIO ΛAZAKIΣ
ΦΩTOΓPAΦIEΣ: AUTOMEDIA, REPORTER IMAGES
1988: 2ος στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Formula Ford 1600 και πρωταθλητής Γερμανίας Formula Konig.
1990: Πρωταθλητής γερμανικής Formula 3 και συμμετοχή σε αγώνες σπορ πρωτοτύπων (Sauber-Mercedes).
1991: Πρώτη εμφάνιση στην F1 με την Jordan στον ενδέκατο αγώνα της χρονιάς. Στον επόμενο αγώνα του ο Μπριατόρε τον τοποθετεί δεύτερο οδηγό στην Benetton, δίπλα στον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή Νέλσον Πικέ. Ο Σουμάχερ καταφέρνει να συγκεντρώσει 4 βαθμούς σε έξι αγώνες.
1992: Πρώτη χρονιά πλήρους συμμετοχής στην F1 με Benetton και κατάκτηση της πρώτης νίκης, στο Σπα. Ολοκληρώνει τη χρονιά στην 3η θέση, εμπρός από τον Σένα, έχοντας ανέβει οκτώ φορές στο βάθρο!
1993: Ο Σουμάχερ έχει ήδη αρχίσει να αποκτά τη φήμη ενός ικανότατου σε δύσκολες συνθήκες οδηγού. Τερματίζει στην 4η θέση του πρωταθλήματος, έχοντας ανέβει στο βάθρο και τις εννέα φορές που τερμάτισε, ενώ εντυπωσιάζει τους πάντες με τη νίκη του στην Πορτογαλία με εντελώς φθαρμένα ελαστικά.
1994: Κατακτά τον πρώτο του τίτλο (με οκτώ νίκες) σε μια τραγική χρονιά, λόγω της απώλειας του Σένα. Ο Γερμανός ακυρώθηκε σε δύο αγώνες και του απαγορεύτηκε η συμμετοχή σε άλλους δύο, όμως τελικά πήρε τον τίτλο στον τελευταίο αγώνα, μετά την αμφισβητούμενη σύγκρουσή του με τον έτερο διεκδικητή, Ντέιμον Χιλ. Η 2η θέση στον αγώνα της Ισπανίας με κολλημένη 5η αποτελεί ένα από τα καλύτερα «στιγμιότυπα» της καριέρας του.
1995: H Benetton με κινητήρες Renault και ο Σουμάχερ στο τιμόνι αποτελούν αχτύπητο συνδυασμό, με αποτέλεσμα να έρθει ο δεύτερος τίτλος για το Γερμανό (με έξι νίκες). Η νίκη στο βρεγμένο Σπα από τη 16η θέση και το προσπέρασμα επί του Αλεζί από την εξωτερική για τη νίκη στο Νίρμπουργκρινγκ, δύο γύρους πριν από τον τερματισμό, διογκώνουν το θρύλο.
1996: Έρχεται η μεταγραφή στη Ferrari, η οποία δε διαθέτει νικητήριο μονοθέσιο. Ο απολογισμός της χρονιάς είναι τρεις νίκες και η 3η θέση στο πρωτάθλημα. Στη βρεγμένη Ισπανία παίρνει την πρώτη του νίκη με τα κόκκινα μονοθέσια, γυρίζοντας 2 δλ. ταχύτερα από τους υπολοίπους.
1997: Η Ferrari προσλαμβάνει τα κυριότερα μέλη της Benetton για να πλαισιώσουν το Σουμάχερ. Ο Γερμανός μάχεται για τον τίτλο έως τον τελευταίο αγώνα, όπου η εκούσια πρόσκρουση με το Βιλνέβ κατακρίνεται από τους πάντες και αναγκάζει τη FIA να του αποσπάσει τους βαθμούς που σημείωσε, ρίχνοντάς τον στη 2η θέση του πρωταθλήματος.
1998: Ο Σουμάχερ μάχεται εναντίον του Χάκινεν, με τη σαφώς ανώτερη McLaren, και τερματίζει στη 2η θέση του πρωταθλήματος, με έξι νίκες. Χαρακτηριστικές στιγμές ήταν η νίκη από το pit lane στο Σίλβερστοουν και η πρόσκρουση στο πίσω μέρος του μονοθεσίου του Κούλθαρντ υπό βροχή στο Βέλγιο.
1999: Η χρονιά με την πιο άτυχη στιγμή της καριέρας του Γερμανού. Στο βρετανικό γκραν πρι μια διαρροή στο σύστημα πέδησης τον αφήνει χωρίς φρένα και το μονοθέσιό του χτυπά με ορμή στα προστατευτικά. Σπάει το αριστερό του πόδι κι επιστρέφει τρεις μήνες (και έξι αγώνες) μετά, για να αποδείξει ότι ενδιαφέρεται για το καλό της ομάδας, παραχωρώντας στον Ιρβάιν, που κυνηγούσε τον τίτλο, τη νίκη στη Μαλαισία.
2000: Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα, καθώς ο Σουμάχερ κερδίζει το πρωτάθλημα με τη Ferrari (με εννιά νίκες), έπειτα από σκληρή μάχη με τον Χάκινεν στη Σουζούκα. Είναι ο πρώτος τίτλος για τη Ferrari ύστερα από είκοσι ένα χρόνια και ο Γερμανός ανακηρύσσεται ήρωας στα μάτια των tifosi. Τα δάκρυά του στη Μόντσα, όπου ισοφάρισε τον αριθμό νικών του Σένα, αποδεικνύουν ότι παραμένει... άνθρωπος!
2001: Δεύτερος τίτλος με τη Ferrari, χωρίς αξιόλογο αντίπαλο. Η ανάκαμψη στη βρεγμένη Σεπάνγκ από την 11η θέση ήταν θεαματική, ενώ το κλείσιμο του αδερφoύ του στην εκκίνηση του Νίρμπουργκρινγκ ένα οικογενειακό μάθημα.
2002: Πέμπτος τίτλος (με έντεκα νίκες) για τον Σουμάχερ, ο οποίος ισοφαρίζει, έτσι, το ρεκόρ του Φάντζιο. Ωστόσο, η Ferrari επικρίνεται για τις εντολές που δίνει στους οδηγούς της, όπως όταν στην Αυστρία είχε αναγκάσει τον Μπαρικέλο να παραχωρήσει τη νίκη στο Γερμανό.
2003: Μια δύσκολη χρονιά για το Γερμανό, καθώς οι αλλαγές της τελευταίας στιγμής στους κανονισμούς έρχονται σε αντίθεση με τη σχεδιαστική φιλοσοφία της F2003. O τίτλος, ωστόσο, εξασφαλίζεται στον τελευταίο αγώνα, με διαφορά μόλις 2 βαθμών από τον Ράικονεν. Συγκινητική η νίκη στο Σαν Μαρίνο, την ημέρα που αποβιώνει η μητέρα του, κι εκπληκτική εκείνη στην Αυστρία, μετά τη φωτιά κατά τον ανεφοδιασμό.
2004: Έβδομος και πιο εύκολος τίτλος (με δεκατρείς νίκες!), λόγω της ανωτερότητας της Ferrari. H άψογη εκτέλεση της στρατηγικής τεσσάρων pit stop στη Γαλλία υπενθυμίζει τις ικανότητες του ιδίου και της ομάδας.
2005: Οι αλλαγές στους κανονισμούς έχουν ηχηρό αντίκτυπο στις επιδόσεις της Ferrari και η μοναδική «νίκη» έρχεται στις ΗΠΑ, όπου συμμετέχουν μόλις έξι (!) μονοθέσια.
2006: Ο Σουμάχερ γράφει τον επίλογο της καριέρας του σε μια χρονιά που τόσο ο ίδιος όσο και η Ferrari ανατρέπουν όλα τα προγνωστικά για απόλυτη κυριαρχία των Αλόνσο και Renault, διεκδικώντας τον όγδοο τίτλο. Προδομένος από τον κινητήρα του στον πιο κρίσιμο αγώνα, τον προτελευταίο της χρονιάς, στην Ιαπωνία, χάνει κάθε ελπίδα, όμως αφήνει ανεξίτηλο το στίγμα του στη Βραζιλία, με μια πραγματικά αξέχαστη επίδοση.
Με τη γλώσσα των αριθμών
16 χρόνια συμμετοχής στην F1
7 παγκόσμια πρωταθλήματα
248 αγώνες
191 τερματισμοί στους βαθμούς
154 τερματισμοί στο πόντιουμ
91 νίκες
68 pole position
76 ταχύτεροι γύροι
1.369 οι συνολικοί βαθμοί της καριέρας του
13.909 οι συνολικοί γύροι της καριέρας του
66.176 τα συνολικά αγωνιστικά χιλιόμετρα της καριέρας του
5,52 ο μέσος όρος βαθμών του ανά αγώνα
13 νίκες σε μία χρονιά (2004)
7 συνεχόμενες νίκες σε μία χρονιά (2004)
10 ταχύτεροι γύροι σε μια χρονιά (2004)