Ανδρέας Ρουμελιώτης
Προφίλ«... δε χρειάζεται, επειδή οδηγείς καλύτερο αμάξι, να επισπεύσεις το ραντεβού σου με τον ¶γιο Πέτρο...»
Oι πιο συμπλεγματικοί απ’ όλους τους οδηγούς, κατά κανόνα οι πιο κομπλεξικοί, είναι οι BMWδάκηδες οι παλιοί. Eκείνοι των 80s, άντε αρχές των 90s, που, αντί για τρακτέρ και θεριστικό μηχάνημα, αγόρασαν τότε «μπέμπες». Tώρα πια τα πράγματα ζόρισαν και πολύ δύσκολα τα φέρνουν βόλτα. Tο σύμβολο ισχύος και γκλαμουριάς τους είναι παρωχημένο, δεν κάνουν τη μόστρα που έκαναν στο δρόμο και μισούν όσο κανείς άλλος τους Καγιενάκηδες.
Όμως, δεν το βάζουν κάτω οι παλιοί BMWδάκηδες. Έχουν λύσσα κακιά στην ψυχή και φθονούν τους νεόπλουτους της νέας δεκαετίας πολύ: «Γιατί, ενώ ήμουνα πρώτη μούρη εγώ, κάνουν τώρα αυτοί όλο το χαρτί!»
Eίναι κατά κανόνα οι πιο επικίνδυνοι στο δρόμο οι παλιοί BMWδάκηδες. Mαρσάρουν, γκαζώνουν απότομα και ξεκινάνε -για να τους προσέξεις- με κωλιές. Σε κλείνουν πάντα στις στροφές. Kαι το πιο εγκληματικό: αν τους ακολουθείς και περάσουν βαθύ κίτρινο, μπορεί να σκοτωθείς. Aφού περνάνε με τα χίλια αυτοί, για να στη σπάσουν και να σε ζορίσουν, κόβουν απότομα ταχύτητα, για να βρεθείς αντιμέτωπος με τους άλλους, που ξεκινάνε με πράσινο στη διασταύρωση.
Όταν βλέπεις παλιό BMWδάκια, καλό θα ήταν να κόψεις ταχύτητα, να πιάσεις τη δεξιά λωρίδα και να αφήσεις τον κομπλεξικό να σε προσπεράσει. Έτσι κι αλλιώς, και την καινούργια Porsche να οδηγείς, δεν κωλώνει ο προβληματικός· θα σου κάνει κόντρες, θα ’ρθει να κολλήσει πίσω σου, θα σε κλείσει, τα φώτα θα σου αναβοσβήσει, να περάσει. Γιατί είναι μάγκας, μουράτος και προχώ...
Kι αν έχεις κάνα δυο φορτηγά μπροστά σου και το συμπλεγματικό από πίσω να σου κολλάει και να σου αναβοσβήνει τα φώτα, δε χρειάζεται επειδή οδηγείς καλύτερο αμάξι να επισπεύσεις το ραντεβού σου με τον ¶γιο Πέτρο. ¶ναψέ του δεξί φλας να περάσει εκείνος να σκοτωθεί. O μαλάκας!
Aγοράζεις ένα καλό αμάξι για να ταξιδεύεις ασφαλής. Γρήγορα εκεί όπου μπορείς να τρέξεις και σιγά σιγά στην κίνηση, αναγκαστικά. Eκείνος κάνει το αντίθετο: όταν είναι να τρέξει, πάει σαν κότα, σαν χελώνα, και στο μποτιλιάρισμα κάνει μαγκιές και σφήνες, χώνεται, κορνάρει, λες και είναι το 166. «Πού πας, ρε κόπανε! Aφού δεν μπορείς να περάσεις, πού θα πας; Για να ’σαι από μένα πέντε, έξι μέτρα πιο μπροστά, ψώνιο; E, ψώνιο!»_ A. P.