«Γουρούνες»
Γουρούνες ακούτε και γουρούνες δε βλέπετε. Μα πού είναι αυτές οι γουρούνες; Πού βρίσκεται η φωλιά τους και τι θέλουν από μένα; Κι εγώ τι θέλω με δαύτες; Η αλήθεια είναι ότι δε με χαλάνε οι χοιρινές μπριζόλες, ενώ θυμάμαι πόσο μου άρεσε να κυλιέμαι στις λάσπες - όταν ήμουν παιδάκι εννοείται... Αχ, παιδάκι είπα, ε; Ωραίες αναμνήσεις...
KEIMENO: KΩΣTAΣ ΓKAZHΣ, ΦΩTOΓPAΦIEΣ: ΘANOΣ HΛIOΠOYΛOΣ
ΤA κλισέ είναι παντού. Οπότε, γιατί να κάνουμε τις... πάπιες και να μην κυλιστούμε στις λάσπες σαν χαρούμενα γουρούνια, βγάζοντας αβίαστα το παιδί που κρύβεται μέσα μας; Εδώ αφαιρούμε χειρουργικά τις όποιες κακές εικόνες από την κακή κατάληξη που έχουν συνήθως τα χοιρινά που συζούν με ανθρώπους και λογοκρίνουμε το γαλατικό γλέντι με τα ψητά αγριογούρουνα. Εάν είστε άνθρωποι με ανοιχτό μυαλό και διάθεση για παιχνίδι, τότε τα «γουρουνάκια» (ATV και Quad) σίγουρα θα σας έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον. Κι αν δε σας έχουν κάνει ακόμα «κούκου», εμείς θα σας πούμε τους δύο λόγους για τους οποίους πρέπει κι εσείς να ασχοληθείτε μαζί τους. Ο πρώτος λόγος είναι ότι τα ATV αποτελούν τα απόλυτα οχήματα παιχνιδιού και περιπέτειας εκτός δρόμου. Και ο δεύτερος, ότι όσες βγάζουν αριθμό κυκλοφορίας οδηγούνται νομίμως με δίπλωμα αυτοκινήτου!
Γουρούνες μεν, μηχανοκίνητες δε
Πήραν το όνομά τους από την αγάπη που τρέφουν για τη λάσπη και το χώμα γενικότερα. Όσοι ασχολείστε με τζιπ διαθέτετε ήδη το μικρόβιο της λάσπης και της μηχανοκίνητης επαφής με τη φύση. Κι επειδή οι γουρούνες έχουν κι αυτές τέσσερις ρόδες, πιθανώς να φαντάζεστε ότι η οδήγησή τους δε θα απέχει πολύ από αυτήν ενός αυτοκινήτου. Δεν είναι έτσι όμως.
Οι γουρούνες είναι ο καρπός του έρωτα μιας μοτοσικλέτας και ενός αυτοκινήτου, οπότε διαθέτουν οδηγικά χαρακτηριστικά κι από τα δύο είδη. Ωστόσο χρειάζεται προσοχή και διάθεση για την εκμάθηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους, ώστε να τις οδηγήσετε με ασφάλεια και να δρέψετε αυτά που έχουν να σας προσφέρουν.
Τις γουρούνες τις καβαλάμε όπως τις μοτοσικλέτες, ενώ τα χειριστήρια και ποδωστήρια είναι κι αυτά τύπου μοτοσικλέτας. Έτσι, όταν πρόκειται για γουρούνα με μη αυτόματο κιβώτιο, το αριστερό χέρι χειρίζεται τη μανέτα του συμπλέκτη, ενώ το δεξί τη μανέτα των μπροστινών φρένων. Εδώ έχουμε μια σημαντική ιδιομορφία, καθώς το γκάζι στο 99% των περιπτώσεων βρίσκεται υπό μορφή σκανδάλης στο δεξί χειριστήριο. Αν σας ενοχλεί, μπορείτε να το αλλάξετε με μια συμβατική γκαζιέρα μοτοσικλέτας που θα ενεργοποιείται με το στρίψιμο του γκριπ. Το δεξί πόδι χειρίζεται το ποδόφρενο, που μπορεί να ενεργοποιεί είτε το πίσω φρένο είτε το πίσω και τα εμπρός μαζί. Το αριστερό πόδι αλλάζει ταχύτητες. Συνήθως έχουμε πέντε και, αν είμαστε τυχεροί, έχουμε και όπισθεν. Διαφορετικά, αν συναντήσουμε ανυπέρβλητο εμπόδιο, κατεβαίνουμε και αρχίζει το «σπρώξε-τράβα». Οι μπροστινές αναρτήσεις αποτελούνται συνήθως από διπλά ψαλίδια ή γόνατα ΜακΦέρσον. Στα τρία γουρούνια της δοκιμής μας, όπως και στα περισσότερα, πίσω έχουμε μονό αμορτισέρ, κεντρικά τοποθετημένο. Μόνο στα κορυφαία 4x4 ATV έχουμε ανεξάρτητη ανάρτηση σε όλους τους τροχούς. Το σύστημα εκκίνησης μπορεί να είναι είτε μανιβέλα με μίζα που βρίσκεται στο αριστερό χειριστήριο, εκεί όπου στις μοτοσικλέτες βρίσκεται το σινιάλο, είτε κορδόνι, όπως στις εξωλέμβιες, για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. ¶ντε και βάλαμε εμπρός. Τώρα τι κάνουμε;
Free as a bird
Η ελευθερία κινήσεων που έχει ο αναβάτης πάνω στη γουρούνα τού δίνει τη δυνατότητα να ελέγχει το όχημα με τρόπο που ένας οδηγός τζιπ μόνο στα όνειρά του έχει φανταστεί. Από την άλλη, οι τέσσερις τροχοί με τα ανάλογα τρακτερωτά ελαστικά δίνουν στο όχημα τεράστιες δυνατότητες εκτός δρόμου, ενώ το μικρό βάρος -σε σύγκριση με τα αυτοκίνητα- χαρίζει στις γουρούνες κορυφαίες επιδόσεις. Για να παίξετε όμως με ασφάλεια, πρέπει να ακολουθήσετε ορισμένες βασικές συμβουλές και να μάθετε τους κυριότερους κινδύνους που απειλούν τη διασκέδασή σας.
Τα γουρούνια είναι, όπως είπαμε, ελαφρύτερα από τζιπ, όμως κανείς δε θέλει ακόμα και αυτά τα «τιποτένια» 200 ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, 300 κιλά να... αναπαυτούν στην πλάτη του ή να μπλεχτούν μαζί του σε τούμπες δίχως τέλος. Έτσι, προσέχουμε για να έχουμε. Τους φερόμαστε με σεβασμό και εξερευνούμε σιγά σιγά τα όριά τους αλλά και τα δικά μας. Και φυσικά φοράμε απαραίτητα τον προστατευτικό εξοπλισμό που φοράνε και οι οδηγοί μοτοσικλέτας όταν βγαίνουν στο χώμα για εντούρο. Κράνος, μάσκα (γυαλιά που προστατεύουν από κλαδιά, πέτρες και χώμα), γάντια, θώρακα (που προστατεύει το δικό μας θώρακα από χτυπήματα και διατρήσεις), άκαμπτες μπότες εντούρο (για αστραγάλους και καλάμια), επιγονατίδες και επιαγκωνίδες. Πάντα!
Φορέσατε λοιπόν τον εξοπλισμό σας και ξεκινήσατε με κατεύθυνση τον ήλιο που δύει. Ανοίγετε το γκάζι και πηγαίνετε ευθεία. Ο αέρας σας φυσάει στο πρόσωπο, αισθάνεστε την ευφορία να σας κατακλύζει και αποφασίζετε να στρίψετε. Εάν απλώς στρίψετε το τιμόνι, το γουρούνι θα στρίψει μεν, διαγράφοντας όμως ανοιχτή καμπή. Εάν πηγαίνετε με ταχύτητα και στρίψετε το τιμόνι με κλειστό γκάζι, θα πάει ευθεία με τους μπροστινούς τροχούς να υποστρέφουν. Αυτό συμβαίνει, γιατί όλα, μα όλα έχουν την κίνηση στους πίσω τροχούς, με κάποια να προσφέρουν επιπλέον τετρακίνηση. Η πίσω κίνηση συνδυάζεται στις sport γουρούνες (οι οποίες ονομάζονται και Quads) με άκαμπτο πίσω άξονα και κεντρικά τοποθετημένο μονό αμορτισέρ. Έτσι, για να στρίψουμε, ανοίγουμε το γκάζι, καθώς στρίβουμε το τιμόνι, η γουρούνα πλαγιολισθαίνει με τους πίσω τροχούς και η στροφή πλέον αποτελεί παρελθόν. Αν πάλι σας έχει ανοίξει η όρεξη για «παντιλίκια» με το γκάζι, η γουρούνα σας δε θα αρνηθεί και θα πηγαίνετε με το πλάι για όσο θέλετε... Σημαντική λεπτομέρεια είναι το σώμα να γέρνει πάντα προς το εσωτερικό της στροφής, ώστε να μη σηκωθεί στους δύο τροχούς. Με την πάροδο του χρόνου, θα καταφέρνετε να τη σηκώνετε κατά βούληση σε όποιους από τους δύο πλαϊνούς τροχούς θέλετε και να πηγαίνετε έτσι για ώρα.
Η εκμάθηση «σούζας» είναι πολύ πιο ανώδυνη από ό,τι στις μοτοσικλέτες, καθώς, ακόμα και στις περιπτώσεις που θα «τρώτε καπάκι», το γουρούνι συνήθως θα μένει όρθιο, στηριζόμενο στο πίσω προστατευτικό καγκελάκι που διαθέτει για τέτοιες περιπτώσεις. Επίσης, ένα γουρούνι, αντίθετα με ένα τζιπ, μπορεί να πάρει αρκετές τούμπες και να μην υποστεί ιδιαίτερες ζημιές. Τέλος, σε δύσκολες καταστάσεις δε βάζουμε ποτέ τα πόδια κάτω, όπως στη μοτοσικλέτα, για να σώσουμε το παιχνίδι. Αν το κάνουμε αυτό, είναι πολύ πιθανό να μας «φάει» το πόδι ο... πεινασμένος πίσω τροχός.
Oυδεμία σύγκριση
Αν κινηθείτε στην ίδια διαδρομή με ένα τζιπ και μια γουρούνα, οι εμπειρίες που θα βιώσετε θα είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Το hardcore «τζίπινγκ» (μιλώντας πάντα για οχήματα κατάλληλα εξοπλισμένα τουλάχιστον με χωμάτινα ελαστικά) είναι μια αργή σε ρυθμούς και επίπονη διαδικασία που απαιτεί πολλές στάσεις, προσεκτικές κινήσεις, υπολογισμούς, χρήση εργάτη - πολλές φορές, μυαλό και εμπειρία.
Οι γουρούνες, ακόμα και με ασφάλτινα (!) ελαστικά, θα βάλουν τα γυαλιά σε όλα ανεξαιρέτως τα τζιπ, όσον αφορά τις δυνατότητες, την πρόσβαση σε πραγματικά δύσβατα μέρη, την ταχύτητα και τους γρήγορους ρυθμούς, και φυσικά το παιχνίδι.
Την ίδια ώρα που τα τζιπ θα κολλάνε στις λάσπες, θα... καίνε δίσκους συμπλέκτη στις ανηφόρες και θα κάνουν τα νεύρα των οδηγών τους σμπαράλια, οι γουρούνες θα οργώνουν, θα πλαγιολισθαίνουν απολαυστικά, θα προσπερνάνε στις δύο ρόδες και θα ανεβαίνουν σουζαριστές τους λόφους. Η σύγκριση είναι άδικη. Μήλα με αχλάδια και βάλε. Ακόμα και σε αγώνες rock crawling, εκεί όπου πανάκριβα και ειδικά προετοιμασμένα τζιπ-τέρατα καταπίνουν δυσθεώρητα βράχια, οι ανάλογες γουρούνες φεύγουν πολύ μπροστά...
Σε ό,τι αφορά αυτές της δοκιμής μας, βγάζουν όλες αριθμό κυκλοφορίας για μεταφορά δύο ατόμων, παρέχοντας έτσι τη δυνατότητα για καθημερινή, νόμιμη μετακίνηση σε άσφαλτο ή χώμα. Το ποιοτικό Kymco MXU 300 είναι το πιο οικονομικό γουρουνάκι της παρουσίασης, διαθέτει αυτόματη μετάδοση, αργό και γρήγορο κιβώτιο και τελική μετάδοση με άξονα. Είναι σχετικά μικρό σε διαστάσεις, αλλά δύο άτομα μεσαίου μεγέθους θα βολευτούν στη σέλα του. Στο κοντέρ του θα δείτε άνετα τα 90 χλμ./ώρα, ενώ στο χώμα οι δυνατότητές του είναι αντιστρόφως ανάλογες με την τιμή του. Ανήκει στην κατηγορία των Utility ATV, δηλαδή των χρηστικών γουρουνιών, διαθέτει σχάρες, φορτώνεται και τα πλαστικά του παραπέμπουν σε πολυτελές SUV.
Αν πάλι είστε περισσότερο σπορ, η Yamaha έχει τη λύση που ακούει στο όνομα YFM 350 Raptor. Με σπορ «ρούχα», χαμηλότερο κέντρο βάρους, συμπλέκτη και κιβώτιο ταχυτήτων, το Raptor φοράει τον αειθαλή και αποδεδειγμένα άσπαστο αερόψυκτο κινητήρα του XT350. Εδώ, οι σούζες και τα παντιλίκια είναι ευκολότερα και το γκάζι σαφώς πιο γλυκό. Στο κοντέρ του θα δείτε άνετα 110 χλμ./ώρα, ενώ η διασκέδαση μαζί του είναι υψηλών ταχυτήτων.
Τέλος, έχουμε το γίγα KVF 650 της Kawasaki. Πρόκειται για ένα... τσαμπουκαλεμένο ATV με V2 κινητήρα 650 κ.εκ., με αυτόματη μετάδοση, αργό και γρήγορο κιβώτιο, επιλογή 4x4 ή 4x2 και επιλογή μπλοκέ διαφορικού, ώστε να μην κολλήσει πουθενά! Τεράστιο σε διαστάσεις, με τελική ταχύτητα κοντά στα 100 χλμ./ώρα, φορτώνεται, ενώ επιπλέον διαθέτει σημαντικές ελκτικές ικανότητες. Είναι, δικαίως, το πιο ακριβό από τα τρία, και απευθύνεται σε «σοβαρούς», έμπειρους χρήστες και μύστες της οδήγησης εκτός δρόμου. Εάν είστε εντελώς άπειροι, σίγουρα δε θα σας προτείναμε να ξεκινήσετε από το 650, αλλά θα καλυφτείτε πλήρως από τα Kymco και Yamaha.
Δε μιλάμε, φυσικά, για τυπική συγκριτική δοκιμή μεταξύ γουρουνιών και Vitara ή Pathfinder. To παιχνίδι θα ήταν χαμένο εξαρχής για τα -κατά γενική διαπίστωση- πολύ πρόθυμα τζιπ. Τα ασφάλτινα ελαστικά τους σε καμία περίπτωση δεν αφήνουν περιθώριο για απευθείας αντιπαράθεση. Κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης (σ.σ.: έστω...), η σύγκριση έγινε, αν μη τι άλλο, σε επίπεδο δυνατότητας ελιγμού των οχημάτων σε δύσβατα σημεία. Το αποτέλεσμα; Ε, για γουρούνες μιλάμε τόση ώρα.
Αν πραγματικά ενδιαφέρεστε για εκτός δρόμου οδήγηση, ηρεμία πνεύματος και τρελό παιχνίδι, η (επιπρόσθετα κατά πολύ οικονομικότερη) λύση είναι τα γουρουνάκια. Λάσπες, χώμα, χιόνι και πέτρες αποκτούν άλλη όψη στη σέλα τους, η βενζίνη τελειώνει γρήγορα και το χαμόγελο δε λέει να... ξεκρεμαστεί από τα αυτιά. Τα απόλυτα οχήματα για οδήγηση εκτός δρόμου σας κλείνουν πονηρά το μάτι._ K. Γ.
«Aνοίγουμε το γκάζι, καθώς στρίβουμε το τιμόνι, η γουρούνα πλαγιολισθαίνει με τους πίσω τροχούς και η στροφή πλέον αποτελεί παρελθόν.»
«Η εκμάθηση “σούζας” είναι πολύ πιο ανώδυνη από ό,τι στις μοτοσικλέτες, καθώς, ακόμα και στις περιπτώσεις που θα “τρώτε καπάκι”, το γουρούνι συνήθως θα μένει όρθιο.»
TA AYTOKINHTA YΠOΣTHPIΞHΣ
Pathfinder
Μίλησε κανείς για καθαρόαιμα; Το Nissan Pathfinder είναι εδώ, αποδεικνύοντας, για ακόμα μια φορά, ότι η εξ ανατολών πρόταση, μεταξύ άλλων, διαθέτει και άποψη. Κι αυτό γιατί, κυριολεκτικά, πάει παντού, χάρη στη «σκληροπυρηνική» του τετρακίνηση, ενώ, συγχρόνως, καταφέρνει να κινείται κάτι παραπάνω από αξιοπρεπώς στην άσφαλτο, επαληθεύοντας με τον τρόπο αυτό -και μάλιστα ιδανικά- το χαρακτηρισμό του ATV (All Terrain Vehicle). Όσο για τους χώρους, το βέβαιο είναι ότι δύσκολα θα βρει κάποιο... σοβαρό ανταγωνιστή!
Vitara
Εκεί όπου τα υπόλοιπα SUV... συνήθως σταματούν το Vitara συνεχίζει! Παντρεύοντας τις «on» με τις «off road» δυνατότητες, χάρη και στο σύστημα μόνιμης τετρακίνησης, ξεδιπλώνει στην πράξη ένα διττό χαρακτήρα, στοιχείο που, κακά τα ψέματα, σπάνια συναντά κανείς σήμερα σε αυτοκίνητα του είδους.