Νίκος Μάργαρης
Τα λιπάσματα δεν είναι δηλητήρια!«... Γιατί να είναι απαραίτητα τα μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία για τον άνθρωπο και όχι για τα φυτά;...»
Κάθε τόσο βλέπω ταμπέλες σε οπωροπωλεία με τίτλο «χωρίς λιπάσματα», αλλά και κείμενα «έγκυρων» επιστημόνων και δημοσιογράφων, και βεβαίως καγχάζω, μια και γνωρίζω πολύ καλά ότι: πρώτον, τα λιπάσματα είναι χρήσιμα, δεύτερον, τα λιπάσματα δεν είναι δηλητήρια και, τρίτον, η «φυσική» λίπανση με κοπριά περικλείει περισσότερους κινδύνους για την υγεία μας απ’ ό,τι η «χημική».
Ένα φυτό, για να μεγαλώσει, χρειάζεται κατ’ αρχήν φως, καθώς και το διοξείδιο του άνθρακα της ατμόσφαιρας, το οποίο θα ενωθεί με το νερό που θα πάρει από το έδαφος και, με τη λειτουργία της φωτοσύνθεσης, θα δημιουργήσει τα σάκχαρα.
Όμως, το φυτό, εκτός από τα παραπάνω, χρειάζεται και άλλα στοιχεία και ενώσεις, όπως το άζωτο, το φωσφόρο, το μαγνήσιο και πολλά άλλα, που είναι απολύτως απαραίτητα για τον οργανισμό μας. Γιατί να είναι απαραίτητα τα μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία για τον άνθρωπο και όχι για τα φυτά;
Σ’ ένα χωράφι το έδαφος πρέπει συνεχώς να εμπλουτίζεται με «θρεπτικά» συστατικά, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη των φυτών, και υπάρχουν μόνο δύο τρόποι για να γίνει κάτι τέτοιο. Είτε με την προσθήκη «φυσικού» λιπάσματος, όπως είναι η κοπριά, είτε με την προσθήκη «συνθετικού», όπως είναι τα σύγχρονα λιπάσματα, τα οποία δεν είναι τίποτε παραπάνω ή παρακάτω από απλές χημικές ενώσεις που προσφέρουν αυτά τα θρεπτικά στοιχεία στα φυτά. Δεν είναι δηλητήρια, όπως πολλοί νομίζουν, ούτε βλάπτουν τους οργανισμούς. Αρκεί, προφανώς, να γνωρίζουμε τι ακριβώς χρειάζεται το φυτό από το έδαφος. Σε αντίθεση με το «φυσικό» λίπασμα, όπως η κοπριά, με το οποίο προσθέτουμε ένα άγνωστο μίγμα του οποίου μεγάλο ποσοστό, πάνω από το ένα τρίτο, είναι μικροοργανισμοί από τα έντερα ζώων!_ N. M.