4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Τέρμα γκάζι

Βρίστε, κάνει καλό!

Στο τιμόνι βρίζω... Ναι, το παραδέχομαι, δεν είμαι ο πιο πολιτισμένος οδηγός του κόσμου. Κάποιες φορές φίλοι μου με έχουν προειδοποιήσει: «Θα κατέβουν και θα σε κάνουν τόπι στο ξύλο». Το έχουν επιχειρήσει κάποιοι... Το περιμένω κάθε φορά, αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Βρίζω καθημερινά. Από μέσα μου αλλά και φωναχτά. Βρίζω διάφορους τύπους, ως οδηγός, αναβάτης ή πεζός και για διαφορετικούς λόγους: βρίζω αυτόν που σε βλέπει και βγαίνει μπροστά σου από το στοπ, τον ταξιτζή που σταματά στη δεύτερη λωρίδα της λεωφόρου Συγγρού ή της Τσιμισκή και μπλοκάρει τα πάντα από πίσω. Βρίζω την κυράτσα που περνά με πορτοκαλί και κλείνει τη διασταύρωση, τον οδηγό του αστικού που πάει να σε πατήσει πάνω στις διαβάσεις, τον τύπο που παρκάρει στη γωνία και δεν μπορείς να στρίψεις, τον άλλο που έρχεται κόντρα στο μονόδρομο και θέλει να τον αφήσεις να περάσει («έλα, ρε φίλε, 20 μέτρα είναι!»), τον τύπο που κλείνει το δρόμο για να ξεφορτώσει, το μάγκα με το φτιαγμένο Sierra που σου κάνει σινιάλο να κάνεις δεξιά (πού;), ενώ κινείσαι με 140 στην εθνική, το μαγαζάτορα που βάζει δύο καρέκλες μπροστά στο μαγαζί του για να μην παρκάρει άλλος.
Βρίζω τη μισή Ελλάδα, όπως καταλαβαίνετε...
Δε βρίζω μόνο όταν το αυτοκίνητο έχει αυτοκόλλητα του περιοδικού, για ευνόητους λόγους. Αν καταπιεστώ, τα βγάζω και βρίζω με την ψυχή μου. Έχω πρόβλημα, λέτε; Ε, τότε γιατί δε βρίζω στην υπόλοιπη Ευρώπη; Απλώς γιατί κανένας δε με ενοχλεί εκεί.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι το βρισίδι δεν είναι πολιτικά ορθό, αλλά πώς μπορείς να το αποφύγεις; Είναι αναγκαίο κακό. Μια δωρεάν ψυχανάλυση του δρόμου. Και το συστήνω ανεπιφύλακτα. Εφόσον έχεις 100% δίκιο, εννοείται. Με μία προϋπόθεση: να δέχεσαι με χιούμορ τα «μπινελίκια» των άλλων, όταν εσύ είσαι ο φταίχτης. Που θα είσαι -όπως κι εγώ- κάποια στιγμή της ημέρας. Ελάτε τώρα· Ελληνάρες είμαστε όλοι, ακόμη κι εμείς οι δημοσιογράφοι αυτοκινήτου. Ελάτε λοιπόν να βριστούμε φωναχτά, με φαντασία, με σεξουαλικά υπονοούμενα και κοινωνικό σχόλιο, έτσι, για να πάνε κάτω τα φαρμάκια της μποτιλιαρισμένης μας καθημερινότητας. Εξάλλου όλοι λίγο πολύ κάνουμε στους άλλους όσα μας κάνουν εκείνοι. Ελάτε να βριστούμε, αλλά μέχρι εκεί. Χωρίς περαιτέρω βία. Να ξεσπάσουμε και στο επόμενο φανάρι ας χαμογελάσουμε και πάλι. Κι αν σας βρίσουν; Ε, αφού έχετε άδικο, σηκώστε το χέρι με κλειστή την παλάμη και ζητήστε συγγνώμη. Με χαμόγελο παρακαλώ! Δοκιμάστε το, είναι άκρως χριστιανικό. Δύσκολο; Read the fucking -κυριολεκτικά- manual που ακολουθεί για να ξεκινήσετε...

RTFM!
1. Μη βλασφημείτε τα θεία.
2. Μη βρίζετε ηλικιωμένους.
3. Μη βρίζετε τη μάνα, τον πατέρα, τη σύζυγο ή το σόι ολάκερο του οδηγού.
4. Μη βρίζετε τη συνοδηγό. Ιδίως αν είναι κούκλα...
5. Μη βρίζετε πρώτοι κυρίες ή δεσποινίδες. Θα σας ανταποδώσουν τα χειρότερα και δε θα ξέρετε τι να κάνετε.
6. Μην προκαλείτε σε χειροδικία. Τα «βγες έξω, ρε, να σου δείξω εγώ» κτλ. ξεχάστε τα!
7. Μην παίρνετε προσωπικά τα βρισίδια των άλλων. Για αυτό που κάνατε σας βρίζουν, όχι για αυτό που είστε. Το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε;» δε λέει, ακόμη κι αν είσαι ο πρόεδρος του Aρείου Πάγου...
8. Σας μουντζώνουν άδικα; Πείτε ευχαριστώ. Σας μουντζώνουν δίκαια; Πείτε συγγνώμη.
9. Πάρτε θετικά τις βρισιές των άλλων. Το «άι γαμήσου» δεχτείτε το και ως ευχή!
10. Βρίστε στην καθαρεύουσα, έχει πλάκα. Π.χ., αντί πούστης, κίναιδος, αντί πουτάνα, ιερόδουλη.
11. Βρίστε χρησιμοποιώντας δεύτερο πληθυντικό. Δείχνει επίπεδο.
12. Βάλτε ερωτηματικό στα βρισίδια σας, δείχνει ανοιχτό μυαλό. Π.χ., «μήπως είστε ομοφυλόφιλος;».
13. Βρίστε με οξυδέρκεια. Αποφύγετε χαρακτηρισμούς για το σωματότυπο του άλλου και ασχοληθείτε με την εμφάνιση του αυτοκινήτου. Π.χ., σε τύπο με Mercedes ή BMW: «Πάρε τον κουβά σου από δω, φτωχομπινέ».
14. Το ύστατο όπλο άμυνας, αν σας βρίσουν και δε θέλετε -ή φοβάστε- να δώσετε συνέχεια; Με ύφος όλο παράπονο, ανοίξτε το παράθυρο και πείτε το αμίμητο: «Mα, γιατί μου φέρεστε έτσι;»