Αλληλογραφία

AΠPIΛIOΣ

Τεύχος 66
ANAΔHMOΣIEYΣH AΠO TO TEYXOΣ ΣEΠTEMBPIOY 1979
MESSAGE IN A BOTTLE

AYTOKOΛΛHTO
... Πριν από κάμποσο καιρό, και συγκεκριμένα στις 30/3, πρόσεξα κάτι που μου έκανε, εσφαλμένα ίσως, μεγάλη εντύπωση. Ένα περιπολικό της Tροχαίας Θεσσαλονίκης είχε στο πίσω κρύσταλλο ένα αρκετά μεγάλο διαφημιστικό αυτοκόλλητο της «GULF». Tο αυτοκίνητο ήταν τύπου COLT GALANT με αριθμό EX1348.
Aν δεν κάνω λάθος, το αυτοκίνητο αυτό δεν ανήκε στον τροχονόμο που το οδηγούσε, αλλά στην υπηρεσία του, δηλ. σε σας, σε μένα και σε όλο τον κόσμο. Δε θυμάμαι, λοιπόν, να με ρώτησε κανείς αν θέλω να διαφημίζει η Tροχαία την GULF ή οποιαδήποτε άλλη εταιρεία. Mήπως ρώτησαν εσάς; Συγγνώμη που σας απασχολώ για ένα επουσιώδες, ίσως, θέμα, αλλά, όπως λέτε, πολλά πράγματα πρέπει να αλλάξουν. Aς αρχίσουμε από τα πιο απλά.
Γ. K.

H επιστολή του μήνα
O συντάκτης της παρακάτω επιστολής, κ. Ιάκωβος Τσιπλακίδης, κερδίζει μια πένα Montblanc, προσφορά της εταιρείας «Tζάννες AE».

Από πολλές παρανοήσεις διακατέχεται ο ελληνικός αυτοκινητικός μικρόκοσμος. Παλιότερα πιστεύαμε πως αυτοκίνητα με αναιμικούς 1.200άρηδες κινητήρες μπορούν να αποτελούν τα ιδανικά οικογενειακά αυτοκίνητα. ¶λλη (μεγαλύτερη) παρανόηση. Ανέκαθεν πιστεύουμε και θεωρούμε πως το μονοπάτι Κορίνθου-Πατρών-Πύργου είναι εθνικός δρόμος.
Η πιο πρόσφατη -και, ενίοτε, διασκεδαστική, όταν δεν αποδεικνύεται επικίνδυνη- παρανόηση έχει να κάνει με την αντίληψη πως τάχα στη χώρα μας υπάρχουν οδηγοί που τους αρέσει η σπορτίφ οδήγηση και η αυτοκίνηση. Διότι μέγιστη παρεξήγηση είναι η ύπαρξη οδηγών που τους αρέσει η σβέλτη, γρήγορη οδήγηση. Σίγουρα έχουμε παρερμηνεύσει το τι σημαίνει «εραστής της οδήγησης».
Εκτός κι αν σπορτίφ οδήγηση θεωρούμε το να έχεις αγοράσει ένα «ταπεινό» αυτοκίνητο και, με χίλιες μύριες άθλιες αισθητικές παρεμβάσεις, να το έχεις βιάσει, μετατρέποντάς το σε καρνάβαλο. Εκτός κι αν σπορτίφ οδήγηση θεωρούμε το να κάνεις προσπεράσεις «δίχως αύριο» στο άθλιο οδικό δίκτυο, να τρέχεις με 80 χλμ./ώρα μπροστά από σχολεία, να ξεκουφαίνεις τους πάντες με τη «σπορτίφ» εξάτμιση, να επιταχύνεις από στάση όσο πιο γρήγορα μπορείς, να κάνεις επικίνδυνες σφήνες, να στρίβεις με το πλάι σε πλατείες με τη μουσική στη διαπασών, να οδηγείς με το ένα χέρι στο τιμόνι ή να κάνεις κόντρες στην ευθεία.
Έχει γνωρίσει κανείς πολλούς οδηγούς που ξυπνάνε χαράματα την Κυριακή για να οδηγήσουν σε έναν άδειο επαρχιακό δρόμο, οδηγούς που γνωρίζουν πότε μπορούν να αυξήσουν τον οδηγικό ρυθμό και πότε απλώς να μετακινούνται από το Α στο Β; Χειριστές που γυρίζουν ξανά και ξανά στην ίδια στροφή, προσπαθώντας να στρίψουν καλύτερα, εξαντλώντας τα όρια εαυτών και αυτοκινήτου; Οδηγούς που δε θεωρούν πως πρέπει να έχουν πολλούς ίππους κάτω από το καπό του αυτοκινήτου για να ευχαριστηθούν την οδήγηση; Οδηγούς (και αυτοκινητικά περιοδικά) που κρίνουν τα αυτοκίνητα με βάση αυτό που είναι κι όχι με βάση το σήμα στο καπό; Οδηγούς που δε θεωρούν εαυτούς μόνο ελάχιστα πιο αργούς από τον Λεμπ, αλλά προσπαθούν να βελτιωθούν οδηγικά με κάθε τρόπο;
Οι Έλληνες, κατά βάση, δεν αγαπάμε το αυτοκίνητο. Τους εαυτούς μας αγαπάμε (δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό) και προσπαθούμε να βελτιώσουμε την εικόνα που εκπέμπουμε στους άλλους μέσα από την αυτοκίνηση.
Ιάκωβος Τσιπλακίδης
[email protected]

Ευχαριστίες από καρδιάς
Σας ευχαριστούμε όλους στην «Τεχνικές Εκδόσεις» για την υποστήριξη που μας προσφέρατε την περασμένη αγωνιστική χρονιά και για τη δέσμευση πως θα είστε και το 2006 υποστηρικτές της «Τρελής Ιδέας» του T.R.F. Μιας ιδέας που γεννήθηκε και υλοποιήθηκε από μέλη του 4T Forum και συνεχίζει την πορεία της για τρίτη χρονιά, χάρη ΚΑΙ στη δική σας συμπαράσταση.
Σας ευχαριστούμε από καρδιάς και ευχόμαστε ειλικρινά να είστε υγιείς και γεμάτοι δύναμη και κουράγιο για να προχωρήσετε.
Για το T.R.F.
¶γγελος Στέλλας
[email protected]

Θα ήθελα να δω
Πολύς ντόρος γίνεται τα τελευταία χρόνια για αυτοκίνητα με τον κινητήρα στο κέντρο και 50%-50% κατανομή βάρους. Θεωρητικά, αυτό σημαίνει τέλεια οδηγική συμπεριφορά ή, μήπως, δεν είναι ακριβώς έτσι; Μήπως υπάρχουν καλύτερες λύσεις; Πάρτε για παράδειγμα την Porsche 944 Turbo ή την Porsche 968, οι οποίες 10-20 χρόνια πριν είχαν ακριβώς 50%-50% κατανομή βάρους, χωρίς τον κινητήρα στο κέντρο! Πολύ απλά, με τον κινητήρα μπροστά και το σασμάν με τη μετάδοση επάνω στον πίσω (!) άξονα, δεν είχαν μόνο τέλεια κατανομή βάρους, αλλά και το βάρος καθόταν πάνω στους άξονες (και όχι κάπου στη μέση), δίνοντας άπειρη ελκτική και πλευρική πρόσφυση σε ευθείες και στροφές. Για του λόγου το αληθές, η 968 ψηφίστηκε «US best handling Car of the Year» το 1992. Θα ήταν ενδιαφέρον να συγκρίνετε τις δύο διαφορετικές λύσεις γεωμετρίας πλαισίου και -γιατί όχι;- να κάνετε μια απευθείας αντιπαραβολή στην πίστα της παλιάς σχολής με αντίστοιχες σύγχρονες προτάσεις, όπως είναι οι Boxster, Cayman κ.ά. Είμαι σίγουρος ότι αρκετοί θα ήθελαν να δουν τι θα βγει (και όχι μόνο κάτοχοι Porsche).
Νικόλας Κάζος
[email protected]

Eνδιαφέρουσες οι παρατηρήσεις σας. Aναμείνατε._ 4T

«Mαργαριτάρια»
Στο τεύχος 2/9.1.06 του περιοδικού «Kαθρέπτης» αναδημοσιεύεται στην ειδική στήλη «μαργαριταριών» «Παραμορφωτικός Kαθρέπτης» απόσπασμα άρθρου του Eλληνογερμανού δημοσιογράφου Γιάνου Xούμπελ στην αθηναϊκή γερμανόφωνη εφημερίδα του «Eφημερίδα της Eλλάδας», όπου ο παραπάνω ρεπόρτερ αναφέρεται σε διαπίστωση της υπερδημάρχου Aθηναίων, Nτόρας Π. Mπακογιάννη, την οποία και επαναλαμβάνει ως εξής, διότι αυτή δήλωσε: «Eίναι απαράδεκτο ο καφές να χρεώνεται στην Eυρώπη 1,50 ευρώ και στην Aθήνα 4 ευρώ».
Φαίνεται πως η παραδοξολογία του «μαργαριταριού» έχει να κάνει με τον τρόπο που οι γερμανόφωνοι αντιλαμβάνονται την αγοραία σύγκριση της υπερδημάρχου, που στην πραγματικότητα θα υπονοούσε:
«Eίναι α! παραδεκτό» ή
«και στην Aθήνα μόνο 4 ευρώ!» ή
«το φραπόγαλο δεν είναι καφέ αμερικέν» ή
«αυξάνω το νοίκι για τα τραπεζάκια έξω» ή
«έτσι θα αποπροσανατολίζω τους υπουργούς Eξωτερικών» ή
«η Aθήνα είναι προσιτή για την αγοραστική δύναμη των πορτοφολιών» ή
«θεωρώ την υπερβολή βολική βολή».

M.φ.χ.: Tάσος Γούλας

... το μεγαλείο σου
Aγανακτώ για κάποιους που υποτίθεται ότι έτυχαν κάποιας μορφής παιδείας, αφού οδηγούν CLK (δε γενικεύω), και καταγγέλλω το σοβαροφανή οδηγό μιας τέτοιας με αριθμό ΖΚΒ 12.., που στο φανάρι της οδού Φρύνης στο Παγκράτι, την Κυριακή το μεσημέρι της 26ης/02/06, θεώρησε καλό να ανοίξει μεγαλοπρεπώς την πόρτα και να αδειάσει το τασάκι στη μέση του δρόμου. Ο δεύτερος γιος μου, που είναι αυτιστικός, και ο τελευταίος, που είναι 3 ετών, ψάχνουν κάδο απορριμμάτων για το χαρτάκι από την τσίχλα. Φροντίστε για τη συνέχεια της φιλοσοφίας του περιοδικού που συνέβαλε στη διαμόρφωση καλοήθους κουλτούρας χιλιάδων γονέων, μήπως και αλλάξει μακροπρόθεσμα κάτι προς το καλύτερο σε αυτόν τον τόπο.
Γιάννης Nικολαΐδης
[email protected]

Λάσπη
Επειδή κατά καιρούς διαβάζω διάφορα «περίεργα» για τη δυναμική προώθησης διαφημιστικών καταχωρήσεων από τα περιοδικά «μας» και, φυσικά, για την κατανομή της οικονομικής πίτας από αυτές, θα πρότεινα να ζορίσετε με οποιοδήποτε ένδικο μέσο εκείνους τους ηλιθίους οι οποίοι δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους και παραπληροφορούν γενικώς και αορίστως.
Συνεχίστε με την ίδια ορμή και αφήστε τους πίσω να τρώνε τη σκόνη...
Γιώργος Καραμήτσος
[email protected]

4T FORUM
Παρακάτω δημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από το Forum του περιοδικού στην ιστοσελίδα www.4troxoi.gr/forum, από την ενότητα «Kατασκευαστές και μοντέλα», και συγκεκριμένα από το topic «Περιοδικό 4T: you must be joking!»

PetRaN
Tεύχος Mαρτίου: συγκριτική παρουσίαση Octavia RS-Leon TFSI

AbS
Ας πάρουμε Leon, γιατί, σύμφωνα με το περιοδικό: έχει λιγότερο ισχυρό κινητήρα από τo Octavia, έχει χειρότερες επιδόσεις, έχει πιο άσχημο και λιγότερο ποιοτικό εσωτερικό, έχει χειρότερη άνεση στο δρόμο, έχει φρενάρισμα από τα 120 μεγαλύτερο κατά 5 ολόκληρα μέτρα από το Octavia, έχει μικρότερο χώρο αποσκευών από το Octavia (για εταιρείες μεταφορών καλή είναι και η Octavia).

opterios
Δε βλέπω κάτι μεμπτό. Φαίνεται ξεκάθαρα από το άρθρο ότι το Octavia πλεονεκτεί σχεδόν παντού. Απλώς, τους άρεσε το Leon περισσότερο, κυρίως λόγω καλύτερης αίσθησης. Δηλαδή «το ένα τα κάνει όλα καλύτερα, αλλά το άλλο μας άρεσε περισσότερο». Καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του, δε νομίζω ότι είπαν κάτι που χρήζει κακής κριτικής.

spiros
Να συμπληρώσω το παζλ, λέγοντας ότι οι επιδόσεις τους είναι πολύ κοντά (με εξαίρεση την τελική ταχύτητα) και ότι το Leon έχει πιο σπορ αίσθηση, λόγω πιο σφικτής ανάρτησης.

PetRaN
Mεμπτό δε θα ήταν τίποτα, μόνο αν το άρθρο το είχε γράψει ο Kαραντάσιος της Seat Force. Όχι ένα ανεξάρτητο περιοδικό που καγχάζει για τη μεγάλη και βαριά ιστορία του. Aπό πότε τα καλύτερα φρένα ακινητοποιούν 5 ολόκληρα μέτρα αργότερα; Aπό πότε το πιο καλό και ευχάριστο οδηγικά είναι αργότερο σε πίστα και σε δρόμο;

MAD-MAX-13
Ό,τι δε σας αρέσει ή δε σας εκφράζει μαυρίστε το... Mην ασχολείστε με δημοσιογράφους-εισπράκτορες. Παίρνουν μια γραμμή οι άνθρωποι και πρέπει να την κρατήσουν, αλλιώς θα χάσουν τη δουλειά τους...

PetRaN
Ποτέ το γρηγορότερο αυτοκίνητο δε σημαίνει ότι είναι και πιο ευχάριστο οδηγικά. Ποτέ δε βγήκε το συμπέρασμα ότι το Leon είναι καλύτερο. Απλώς, είπαν ότι τους άρεσε περισσότερο. Έχει μεγάλη διαφορά.
Ναι, είναι καλύτερο το Skoda. Αυτό βγαίνει από το άρθρο. Το ότι οι δημοσιογράφοι προτιμούν το Leon, είτε από κόλλημα, είτε επειδή τα παίρνουν, είτε επειδή όντως τους άρεσε πιο πολύ, είναι στην κρίση του καθενός κατά πόσο θα τον επηρεάσει για την αγορά μεταξύ των δύο.

ferr@r1
Συμφωνώ. Πάντα παίζει και ο ανθρώπινος παράγοντας και το σημαντικό είναι ότι στο άρθρο δεν κρύβεται κάτι. Έτσι ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του.

AbS
Δεν τίθεται θέμα εμφυλίου, ούτε συγκρίνουμε τα δύο αυτοκίνητα, απλώς έχει ενδιαφέρον η προσέγγιση του περιοδικού...

chemic
Αφού τα παιδιά στη σύνταξη γουστάρουν πιο πολύ το Leon, τι ζόρι τραβάτε; Φαγωνόμαστε πως δεν εκφέρει γνώμη το περιοδικό, αλλά, αν το κάνει, θέλουμε να είναι η δική μας.
Μεμπτό θα ήταν να μην έλεγε πού πλεονεκτεί το Octavia ή να τα μαγείρευε, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν κάνει.

PetRaN
Tο θέμα δεν είναι η Seat. Eίναι το περιοδικό και ο τρόπος που προωθεί συγκριτικά ένα υποδεέστερο προϊόν ως καλύτερο, βαφτίζοντας τη διαδικασία «υποκειμενική άποψη».

pavlos23
Eγώ με τη σειρά μου δε βρίσκω κάτι το μεμπτό στο συγκριτικό. Τα πλεονεκτήματα του ενός ή του άλλου αυτοκινήτου φαίνονται, πιστεύω, και δε χρειάζεται να φτάσουμε στο συμπέρασμα για να βγάλουμε κι εμείς το δικό μας. Αν ήθελα να αγοράσω Octavia, θα το έκανα χωρίς να με έχει επηρεάσει στο ελάχιστο το (υποκειμενικό) αποτέλεσμα του περιοδικού.

spiros
Tο περιοδικό είπε την άποψή του. Κανείς δεν είπε ότι έχει το αλάθητο.
Τα αυτοκίνητα στην πράξη είναι κοντά σε δυνατότητες, με το καθένα να έχει ένα δικό του χαρακτήρα, παρόλο που μοιράζονται τα ίδια μηχανικά μέρη. Αυτό νομίζω ότι είναι θετικό.
Από εκεί και πέρα, ο καθένας, με βάση τις δικές του ανάγκες και προτεραιότητες, επιλέγει αυτό που του ταιριάζει καλύτερα.

panark
Αυτό που κατάλαβα εγώ, προσωπικά, διαβάζοντας το άρθρο, είναι ότι το Octavia είναι καλύτερο του Leon.
Θεωρώ την τελευταία παράγραφο ατυχή, μιας και εκφράζει την προσωπική άποψη του συντάκτη. Αυτό που θέλουμε, όμως, είναι να έχουμε την αντικειμενική κρίση και όχι τη γνώμη του εκάστοτε που χρεώθηκε το άρθρο.
Πολλά άρθρα καταλήγουν στο «ναι μεν, αλλά...» και τον τελευταίο λόγο έχει ο αδέκαστος και αμερόληπτος κριτής που λέγεται «καρδιά». Επειδή, λοιπόν, η καρδιά του καθενός λέει τα δικά της, ας μείνουμε στα γεγονότα και, από εκεί και πέρα, ο καθένας ας τα προσαρμόσει στις δικές του ανάγκες και δεδομένα.

Στην ενότητα «Περί αυτοκίνησης» θα βρείτε το topic «ΑΠΑΝΤΗΣΗ 4Τ ΓΙΑ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟ OCTAVIA RS ΜΕ LEON».

30 XΡONIA ΠΡΙΝ
«Αθήνα 1976: πόλη δίχως οίκτο» ανέγραφε το εξώφυλλο του τεύχους 67, τονίζοντας τις δύσκολες συνθήκες της καθημερινότητας στην πρωτεύουσά μας, που, τηρουμένων των αναλογιών, δεν έχουν ακόμη αλλάξει. Τη δυσάρεστη αυτή διαπίστωση δικαιολογούσε απόλυτα το περιοδικό σε σχετικό ρεπορτάζ για το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Αθήνας. «Ανατολικά της Χαρτόβιας», όμως, συγκεκριμένα στις χώρες του τότε «σοσιαλιστικού μπλοκ», οι αγώνες αυτοκινήτου ανθούσαν. Οι 4ΤPOXOI ήταν τότε το πρώτο έντυπο της «άλλης» Ευρώπης που ανακάλυπτε αυτήν την πραγματικότητα. Η πλούσια ύλη των αγωνιστικών θεμάτων συμπεριλάμβανε ανταποκρίσεις από τα ράλλυ Θερμαϊκού και Αττικοβοιωτίας, ενώ το κεντρικό «σαλόνι» κοσμούσε μια αφίσα με τις ΒΜW που συμμετείχαν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού.

20 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ
Τον Απρίλιο του 1986 δεν υπήρχε χώρος στο εξώφυλλο για κανένα άλλο αυτοκίνητο, αφού το «κοντό» Αudi Sport Quattro των 300 ίππων που οδήγησε ο Στράτης Χατζηπαναγιώτου στο Ίνγκολσταντ ήταν τότε ίσως το απόλυτο όχημα παραγωγής στον κόσμο. Στις δοκιμές εκείνου του μήνα συμπεριλαμβάνονταν το Renault 5 TC, το Peugeot 205 GL 1.1 και η μοτοσικλέτα Bimota Tesi 750. Mεταξύ άλλων, και η λεπτομερής ανταπόκριση από την 56η Διεθνή Έκθεση Aυτοκινήτου της Γενεύης, ενώ το αφιέρωμα στην ΙtalDesign μάς έδινε μια εικόνα για τα αυτοκίνητα του μέλλοντος. Στην «Kατασκοπεία» του τεύχους υπήρχαν τα πρώτα σχέδια του Fiat Tipo, αλλά και φωτογραφία της πολυσυζητημένης τότε Lancia Thema Ferrari. Οι «Περιπλανήσεις στο παρελθόν» μάς μιλούσαν για τη Lotus 11, ενώ η συνέντευξη του Αλεσάντρο ντε Τομάζο στο περιοδικό έχει στις ημέρες μας ιστορική αξία.

10 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ
Τα concept car είχαν την «τιμητική» τους στο τεύχος 307, μετά την επίσκεψη του Κώστα Καββαθά στο Παρίσι, όπου και οδήγησε ορισμένα από τα δημιουργήματα της Renault. «H φαντασία στην εξουσία» ήταν ο τίτλος του σχετικού του άρθρου, που χρησιμοποίησε επιτυχημένα ένα από τα συνθήματα του Γαλλικού Μάη. Η ενασχόληση με τα πρωτότυπα δε σταμάτησε όμως εκεί, καθώς οι 4TPOXOI μετέφεραν οδηγικές εντυπώσεις και από το μικροσκοπικό Opel Maxx. Η δεκασέλιδη πολυτελής «Mονογραφία» του μήνα ήταν αφιερωμένη σε ένα εξαιρετικό ρόουντστερ της δεκαετίας του ’50, την BMW 507. Στις δοκιμές του Απριλίου 1996 περιλαμβάνονταν το Citroen Saxo 1.4, το Ford Fiesta 1.25, το Toyota Starlet 1.3 και το Kia Sephia Altiva 1.5.

Προς «Xρονομέτρη»

Και εμένα μου προξενεί μεγάλη εντύπωση η ωραιοπάθεια, η ακαδημαϊκή (!) ματαιοδοξία και το ΕΓΩ του κ. Αργυρίου. Και εγώ, εάν είχα κουρείο, ή καφέ, ή οτιδήποτε όπου μαζεύεται κόσμος, θα είχα το περιοδικό εκεί, μήπως ξεστραβωθεί κανένας και μάθει κάτι από αυτοκίνητο, όχι μόνο πώς να οδηγεί, και πώς να συμπεριφέρεται, και από τι αποτελείται, αλλά μια γενική παιδεία.
Αυτά τα πλούσια, μανιασμένα, αμόρφωτα και με πολλά λεφτά ΤΣΟΓΛΑΝΙΑ δεν είπαν σε κανένα μας «πάρε το 106 Rallye και πήγαινε στον “ουρανό”». Όταν εμείς δεν ξέρουμε τα όριά μας ή δε μας έμαθαν να τα ξέρουμε, δε φταίει κα-νέ-να περιοδικό. Είναι σαν να διαβάσω για τον ηλεκτρισμό και, όταν θα με χτυπήσει το ρεύμα, από λάθος δικό μου πάντα, να φταίει αυτός που το έγραψε ή αυτός που τον ανακάλυψε.
Την τιμιότητά σας, κ. Αργυρίου, δεν μπορώ να την αμφισβητήσω, γιατί δε σας ξέρω προσωπικά. Tώρα, για τις ακαδημαϊκές σας γνώσεις θα σας κρίνουν άλλοι (λυπάμαι τους μαθητές σας). Όσο για το «κοινωνικό» σας βιογραφικό, δυστυχώς έχει πολλά «λοιπόν» ή «που λέτε».
Tο τι έχει κάνει ο καθένας μας στην ηλικία των 20, 30, 40, που είμαι κι εγώ, ή το πόσα πτυχία έχει δε λέει τίποτα. Μπορεί κι ένας «αμόρφωτος», σαν εμένα, να έχει προσφέρει στην κοινωνία και στους συνανθρώπους του πιο πολλά από εσάς.
Δεν προσφέρεις στην κοινωνία μόνο φτιάχνοντας ιδρύματα (εμείς στην Ήπειρο ξέρουμε από ευεργέτες), αλλά σώζοντας και ζωές μέσα από σεμινάρια ασφαλούς οδήγησης, γιατί πολιτισμός χωρίς πολίτες δε γίνεται.
Χωρίς να ξέρω προσωπικά τον κ. Καββαθά, θέλω να ευχαριστήσω αυτόν και τους συνεργάτες του για τα 22 χρόνια που είναι συντροφιά μου.
Περικλής Φούρκας
Παραμυθιά Θεσπρωτίας

Διαλέγω τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή να επικοινωνήσω μαζί σας, κυρίως γιατί είμαι εξοργισμένος, αλλά και θλιμμένος, από το περιεχόμενο και το ύφος της επιστολής που δημοσιεύετε στο τεύχος Μαρτίου από τον αναγνώστη με ηλεκτρονική διεύθυνση [email protected]. Θα ήθελα να επισημάνω στον υβριστή επιστολογράφο ότι ο κ. Καββαθάς δε χρειάζεται να «υιοθετήσει 2-3 παιδιά», όπως προτείνει, καθώς αποτελεί πνευματικό πατέρα για τους χιλιάδες αναγνώστες του περιοδικού. Οφείλω, βέβαια, να συγχαρώ τη σύνταξη του περιοδικού, που, δημοσιεύοντας αυτήν την άθλια, από κάθε άποψη, επιστολή, δίνει τη δυνατότητα σε κάθε ανυποψίαστο αναγνώστη να καταλάβει γιατί η χώρα βρίσκεται σε αυτά τα χάλια. Για έναν και απλούστατο λόγο, ότι οι υβριστές και οι κάθε λογής μιζαδόροι και λασπολόγοι έχουν αποθρασυνθεί πλήρως στις μέρες μας, καθώς κανείς ελεγκτικός μηχανισμός δε φαίνεται να λειτουργεί αποτελεσματικά. Ίσως θα πρέπει να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας και να μηχανευτούμε τρόπους «αντίστασης». Σε κάθε περίπτωση, η παιδεία και η μόρφωση των νέων αποτελούν τη μοναδική μας ελπίδα.
Ηρακλής Μαυράκης
[email protected]