Εφημερίδα
ΓΑΛΑ ΝΟΝΟΥ
Μόνο ως μαφιόζικη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η κερδοσκοπική εμπορία μητρικού γάλακτος!
Είναι νόμος της αγοράς. Όπου υπάρχουν περιθώρια για κέρδη, η ιδιωτική πρωτοβουλία θα σπεύσει να επωφεληθεί. Ακόμα και σε τομείς όπου, μέχρι το πολύ πρόσφατο παρελθόν, η ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας φάνταζε εντελώς απίθανη. Για ηθικούς ή άλλους λόγους.
Εσχάτως, λοιπόν, στις αγορές σπέρματος και ωαρίων ήρθε να προστεθεί μια νέα παράλληλη αγορά: η αγορά μητρικού γάλακτος. Από το γυναικείο στήθος κατευθείαν στην αγορά.
Πρόκειται για ένα χώρο όπου, σύμφωνα με δημοσιεύματα αμερικανικών εφημερίδων, οι εμπλεκόμενοι κάνουν χρυσές δουλειές.
Εν αρχή ήσαν οι μη κερδοσκοπικές τράπεζες μητρικού γάλακτος στις ΗΠΑ, οι οποίες διένειμαν τον περασμένο χρόνο πάνω από 22.000 λίτρα έναντι 2,6 εκατ. δολαρίων.
Τέτοιες μπίζνες, όμως, στην ελεύθερη αγορά δεν επιτρέπεται να μένουν στα χέρια των λίγων. Η εταιρεία Prolacta Bioscience ξεκίνησε να εμπορεύεται μητρικό γάλα, μοσχοπουλώντας το: 48 δολάρια (περίπου 37 ευρώ) η ουγγιά συμπυκνωμένου (!) μητρικού γάλακτος. Μία ουγγιά είναι περίπου 29 γραμμάρια!
Μεγάλος αριθμός μητέρων είδαν το φως του κέρδους και μπήκαν. Βγάζουν στο Internet το γάλα τους σε τιμές «χονδρικής», που κυμαίνονται από 1 έως 2,5 δολάρια. Τιμές οι οποίες είναι περίπου 35% χαμηλότερες απ’ αυτές των μη κερδοσκοπικών τραπεζών. Υγιής ανταγωνισμός, λέγεται αυτό.
Οι αρχές «ανησυχούν» και ζητούν την κρατική παρέμβαση για τον έλεγχο της νέας αγοράς. Ο ηλεκτρονικός κόμβος δημοπρασιών eBay απαγόρευσε τη διακίνηση μητρικού γάλακτος μέσω των σελίδων του, αλλά πάντα υπάρχουν πρόθυμοι να καλύψουν τα όποια κενά. Σύμφωνα με την Denver Post, από τις αρχές τους έτους, ένα blog, το radioball.com, φιλοξένησε περισσότερες από 100 καταχωρίσεις για την αγορά ή πώληση του αγνού προϊόντος.
«Δεν πίνω και δεν καπνίζω, επειδή θηλάζω το μωρό μου. Aν θέλετε να αγοράσετε το γάλα μου, σας παρακαλώ στείλτε μου mail. Nομίζω ένα δολάριο η ουγγιά συν τα μεταφορικά είναι καλή τιμή», έγραφε η Lisa S. στις αρχές Mαρτίου στο www.radioball.com
ΤΟP-10
Τα τσαρτ της ντροπής
Μέχρι τώρα η μουσική ήταν ένα από τα συνήθη όπλα του αμερικανικού «σοφτ» ιμπεριαλισμού. Τώρα χρησιμοποιείται και ως... βασανιστήριο στον αγώνα κατά των απίστων (φυσικά στο Γκουαντάναμο, αλλά και στα κέντρα βασανιστηρίων των ΗΠΑ σε όλον τον κόσμο: στη Μοσούλη, στο Αμπού Γκράιμπ, στο Αφγανιστάν), σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κρατουμένων.
Κάθε μπουντρούμι που σέβεται τον εαυτό του έχει τη δική του «ντίσκο»: ένα δωμάτιο ανάκρισης, όπου η αμερικανική ποπ παίζει τόσο δυνατά από τα μεγάφωνα, ώστε οι ανακριτές είναι αναγκασμένοι να γκαρίζουν στ’ αυτιά των ανακρινομένων. Όμως, οι κρατούμενοι έχουν μουσική και στο κελί τους - στη διαπασών, ώστε να μην μπορούν να κοιμηθούν για συνεχόμενα μερόνυχτα. Σύμφωνα με εφημερίδα του Μισούρι, ο υπουργός ¶μυνας, Ντόναλντ Ράμσφελντ, εγκρίνει ο ίδιος την playlist των βασανιστηρίων.
Η επιτροπή του ΟΗΕ κατά των βασανιστηρίων ξεκαθαρίζει ότι η πρακτική αυτή αποτελεί βασανιστήριο και πρέπει να απαγορευτεί. Πολλά αμερικανικά μέσα δεν το βλέπουν έτσι και κάνουν καλαμπούρι. Ο Τζον Κας, Eλληνοαμερικανός δημοσιογράφος της εφημερίδας Chicago Tribune, κάλεσε τους αναγνώστες να φτιάξουν το Top των τραγουδιών που θα ’πρεπε να βασανίζουν τους «τρομοκράτες».
Ο Τζέιμς Χέτφιλντ των Metallica δηλώνει υπερήφανος που η μουσική του ενοχλεί του Ιρακινούς. «Αν οι Ιρακινοί δεν ξέρουν τι είναι η ελευθερία, είμαι χαρούμενος που τα τραγούδια μου θα τους τη μάθουν». Και καλά οι Metallica, αναρωτιέται το αριστερό περιοδικό Nation, oι προοδευτικοί καλλιτέχνες (π.χ., Mπρους Σπρίνγκστιν και Έμινεμ) τι λένε;
ΤΟ TOP-10 TOY ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ
1. Britney Spears
2. Eminem
3. Metallica
4. Bruce Springsteen (με προτίμηση στο Born In the USA)
5. Limp Bizkit
6. Rage Against the Machine
7. Muskrat Love των Captain & Tennille
8. I Love You των Barney the Dinosaure (κινούμενα σχέδια)
9. Sesame Street (παιδική σειρά!)
10. Christina Aguilera
{ SOUTH PARK }
Ιστορίες κινούμενων σχεδίων αποκλειστικά για μεγάλους
Είναι η πιο βλάσφημη εκπομπή της οικουμένης, αλλά, αν κρίνει κανείς από τη μακροβιότητα και την επιτυχία της, η ανατρεπτικότητά της μοιάζει να έχει στόχο και περιεχόμενο.
Σε ένα μόλις επεισόδιο η λέξη «shit» (σκατά) ακούστηκε 162 φορές! Ήταν ρεκόρ. Κατά μέσο όρο, οι πρωταγωνιστές της αντέχουν μόλις 8 δευτερόλεπτα πρoτού την εκστομίσουν. Αλλά αυτό είναι πταίσμα σε σχέση με τα υπόλοιπα... όργια που συνθέτουν το σενάριο της τηλεοπτικής σειράς.
Καλώς ήρθατε στον κόσμο του South Park. Μιας εκπομπής κινούμενων σχεδίων για μεγάλους, που επί μία δεκαετία ψυχαγωγεί τους πιο τολμηρούς ενηλίκους Αμερικανούς και προκαλεί τον καθωσπρεπισμό και την πολιτική ορθότητα από την άκρα αριστερά μέχρι τους Μορμόνους και τους Σαϊεντολόγους.
Αιρετική, ανατρεπτική, προκλητική, υβριστική, επιθετική, έχει καταφέρει να κερδίσει τις καρδιές των τηλεθεατών. Μόλις τον περασμένο Μάρτιο κατετάγη στην τρίτη θέση σε γκάλοπ που διενήργησε το αγγλικό Channel 4 για την ανάδειξη των 100 καλύτερων σειρών κινούμενων σχεδίων όλων των εποχών. Μόνο ο Bart Simpson και οι Tom & Jerry κατάφεραν να το ξεπεράσουν.
Πρωταγωνιστές είναι τέσσερις πιτσιρικάδες. Ο Stan, ο Kyle, ο Cartman και ο Kenny είναι αδίστακτοι στη γλώσσα που χρησιμοποιούν και στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται. Η προκλητική συμπεριφορά τους προξένησε από τις πρώτες μέρες αντιδράσεις. Το διαφημιστικό υλικό της (T-shirts κ.ά.) απαγορεύτηκε στα δημόσια σχολεία και σε άλλους δημόσιους χώρους.
Ένα επεισόδιο αποσύρθηκε μετά την πρώτη του προβολή, επειδή κατέγραφε σκηνές απίστευτης κακοποίησης ενός εκ των πρωταγωνιστών από τους γονείς του. Στο ίδιο επεισόδιο η διακωμώδηση της ασθένειας του AIDS αντιμετωπίστηκε κριτικά από φορείς που μάχονται τη νόσο.
Το Δεκέμβριο του 2005, η Καθολική Λίγκα για τα Θρησκευτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα ξεσηκώθηκε για ένα επεισόδιο που είχε τίτλο «Bloody Mary», με «δυσάρεστες» αναφορές στη Μητέρα του Χριστού, αναγκάζοντας ακόμα και την πρωθυπουργό της Νέας Ζηλανδίας, Έλεν Κλαρκ, να τοποθετηθεί για το αν θα έπρεπε να προβληθεί το συγκεκριμένο επεισόδιο από τα τηλεοπτικά δίκτυα της χώρας.
Πριν από λίγες εβδομάδες, ήταν η σειρά των πιστών της Σαϊεντολογίας να ξεσηκωθούν. Το επίμαχο επεισόδιο είχε τίτλο «Trapped in the Closet» (Παγιδευμένος στην Ντουλάπα). Η βλάσφημη παρέα έκανε πλάκα με την αίρεση και τους διάσημους πιστούς της Τομ Κρουζ και Τζον Τραβόλτα. Ο Τομ Κρουζ θυμωμένος κλείνεται σε μια ντουλάπα και οι πιτσιρικάδες τού φωνάζουν να βγει έξω. «Come out of the closet!» Η έκφραση, πέρα από το αυτονόητο, χρησιμοποιείται επίσης όταν ένας άντρας αποκαλύπτει ότι είναι γκέι. He comes out of the closet...
Το South Park δε γνωρίζει περιορισμούς και όρια. Θίγει -σατιρίζει, για την ακρίβεια- τους πάντες και τα πάντα. Οι εκπρόσωποι της φιλοζωικής Peta εμφανίζονται να έχουν δεθεί τόσο πολύ με το αντικείμενο του αγώνα τους, τα ζώα, που επιδίδονται στην κτηνοβασία, ο Butters κακοποιείται από τους γονείς του, οι οποίοι τελικά τον πουλάνε στην... Πάρις Xίλτον (η οποία εμφανίζεται και σε άλλο επεισόδιο, με τίτλο «Ηλίθια, Κακομαθημένη, Πουτάνα», ως εκπρόσωπος Τύπου του ομώνυμου καταστήματος ρούχων «Stupid, Spoiled, Whore»). Ο Χριστός και ο Αϊ-Βασίλης έχουν αδυναμία στα... όπλα. Ο Ιησούς είναι ιδιοκτήτης κατοικίας και παρουσιαστής ενός τηλεοπτικού σόου με τίτλο «Ο Ιησούς και οι Φίλοι του» (Jesus and Pals). Ίσως γι’ αυτό, απογοητευμένος από τις δραστηριότητες του Υιού του, ο Θεός δηλώνει... Βουδιστής. O Σατανάς, υπερευαίσθητος και ανασφαλής, έχει ερωτική σχέση με τον Σαντάμ Χουσεΐν. Και οι προκλήσεις τελειωμό δεν έχουν.
Το πρώτο επεισόδιο βγήκε στον αέρα το 1997. Πρόσφατα, η παραγωγός εταιρεία ανανέωσε το συμβόλαιό της με το Comedy Central (το κανάλι μέσω του οποίου η σειρά προβάλλεται στις ΗΠΑ και διανέμεται στο εξωτερικό) μέχρι το 2009. Στην ιστορία της αμερικανικής τηλεόρασης, μόνο οι Simpsons και το King of the Hill έχουν αντέξει περισσότερο χρόνο.
(Ένθετο)
Τα τέσσερα «μπουμπούκια»
Από τους τέσσερις πιτσιρικάδες της παρέας, ο Stan είναι ο πιο ορθολογιστής, ενώ ο Kyle το πιο... ηθικό στοιχείο. Αντιθέτως, ο Cartman είναι επιθετικός, αγενής, εκμεταλλευτής, ανταγωνιστικός και κακομαθημένος. Συχνά βρίζει τον Kyle επειδή είναι... Εβραίος και τον Kenny επειδή είναι φτωχός και κακοποιημένος. Ίσως η συμπεριφορά του αυτή να οφείλεται σε κόμπλεξ, επειδή η μητέρα του είναι... νυμφομανής. Πολλές φορές, η παρέα θα ανακαλύψει τη μαμά του Cartman να πρωταγωνιστεί σε σκληρές ερωτικές ιστορίες σε διάφορα πορνοπεριοδικά ή στο Internet...
{ BROKEBACK MOUNTAIN }
Είμαι ένας φτωχός και μόνη καουμπόι
Η ταινία είναι ήδη κάπως παλιά, αλλά έγραψε. Και ενέπνευσε τους σκιτσογράφους. Ο «Αντίλογος» δημοσιεύει τα καλύτερα σκίτσα τους, όχι γιατί είναι σεξιστικά, αλλά γιατί έχουν χιούμορ.
Ερώτηση: πώς θα καταλάβετε αν ένας καουμπόι είναι γκέι; Απάντηση: η σέλα του αλόγου του θα είναι Versace.
Η ταινία «Brokeback Mountain» έπαιξε με έναν αμερικανικό θρύλο και κέρδισε. Η ιστορία δύο γκέι γελαδάρηδων (cowboys), σε πρώτο χρόνο, πάγωσε την ούτως ή άλλως συντηρητική αμερικανική κοινωνία. Στο τέλος, όμως, επικράτησε η... Τέχνη.
Η ταινία δεν προβλήθηκε σε κάποιους κινηματογράφους μόνο δύο πολιτειών, της Γιούτα και της Ουάσιγκτον. Η αποδοχή της ήταν σχεδόν καθολική. Από ένα σημείο και πέρα (μετά το πρώτο «μούδιασμα»), λειτούργησε μάλιστα σχεδόν απελευθερωτικά. Οι παρουσιαστές των βραδινών τοκ σόου επιδόθηκαν σε ένα σπαρταριστό μαραθώνιο με ανέκδοτα που συνέδεαν το μύθο του καουμπόι με την ομοφυλοφιλία.
Ο Nτέιβιντ Λέτερμαν έβγαλε κάποιο βράδυ ένα ξεχωριστό κουίζ: «Οι δέκα ενδείξεις ότι είστε γκέι καουμπόι».
Από αυτό το κουίζ αντλήθηκε η ερωταπάντηση της εισαγωγής.
«Σας αρέσει η ιππασία, αλλά δεν έχετε άλογο» ήταν το Νο 1.
Εμείς, πάντως, θα ψηφίζαμε το Νο 5: πώς θα καταλάβετε αν ένας καουμπόι είναι γκέι; Απάντηση: οι Ινδιάνοι τον προσφωνούν «O... Xορεύει με ¶νδρες».
Στο ίδιο μοτίβο και οι σκιτσογράφοι. Με τα πενάκια τους συμμετείχαν στην απομυθοποίηση του... Τζον Γουέιν, προκαλώντας γέλιο. Δικές τους δουλειές, άλλωστε, ήταν η αφορμή γι’ αυτό το μικρό διαφορετικό αφιέρωμα.
{ ΑΝΤΙΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΤΟΞΟ }
Κόκκινη και αυτόνομη Λατινική Αμερική
Οι συσχετισμοί αλλάζουν ραγδαία στη γειτονιά των ΗΠΑ και κάτι θυμίζει δεκαετία του ’70. Ίσως πιο λάιτ, αλλά με περισσότερο αισιόδοξες προοπτικές.
Τα τελευταία χρόνια, ο πολιτικός χάρτης της Λατινικής Αμερικής αλλάζει χρώμα. Με τις επιτυχίες που σημειώνει η αριστερά, το κόκκινο επικρατεί όλο και περισσότερο.
Για πρώτη φορά από τις αρχές της δεκαετίας του ’70, τότε που σε μια σειρά από χώρες είχαν εγκαθιδρυθεί μαρξιστικά καθεστώτα, ο κόσμος αρχίζει να μιλά ξανά για «κόκκινη Λατινική Αμερική».
Χώρες με αριστερή απόκλιση και ελεγχόμενη οικονομία, εκτός από την Κούβα, είναι η Βραζιλία, η Χιλή, η Αργεντινή, η Βολιβία, η Ουραγουάη και η Βενεζουέλα και οι προϋποθέσεις για μια κοινή προοδευτική αριστερή πολιτική είναι ευνοϊκότερες παρά ποτέ.
Φαινομενικά, έτσι δείχνουν τα πράγματα. Το ερώτημα, όμως, είναι κατά πόσον ο διαφορετικός βαθμός ανάπτυξης των επί μέρους κρατών, τα διαφορετικά οικονομικά συμφέροντα και οι διαφορετικές εκδοχές της αριστεράς που επικρατούν θα επιτρέψουν τη διαμόρφωση ενός κοινού πολιτικού υποκειμένου στην περιοχή, τέτοιου που να είναι σε θέση να αντιπαρατεθεί και να αντισταθεί στα συμφέροντα που οι ΗΠΑ έχουν σε αυτήν.
Καταρχήν, η οικονομική και πολιτική ενοποίηση δεν είναι νοητή, αν δεν κινηθεί προς την κατεύθυνση αυτή η Βραζιλία, όχι μόνον διότι εδαφικά είναι η μεγαλύτερη χώρα (καλύπτει σχεδόν το ήμισυ της Λατινικής Αμερικής), αλλά και επειδή είναι ο σημαντικότερος οικονομικός μοχλός της περιοχής. Ο πρόεδρος Λούλα, με την άνοδό του στην εξουσία, έχει εκφράσει ανοιχτά τις προθέσεις του για μια λατινοαμερικανική ενοποίηση κι έχουν, μάλιστα, γίνει κάποια βήματα, αν και τελευταία φαίνεται να υπάρχει στασιμότητα. Και αυτό, διότι ο πρόεδρος Λούλα φαίνεται να ενδιαφέρεται περισσότερο για μια πολιτική ενότητα της Λατινικής Αμερικής και όχι τόσο για οικονομική συνεργασία. Πράγματι, σε θέματα άρσης οικονομικών δασμών δεν έχει σημειωθεί πρόοδος. Από τη στιγμή, όμως, που δε λειτουργεί ούτε καν η οικονομική ολοκλήρωση μεταξύ Βραζιλίας και Αργεντινής, πώς θα ήταν δυνατόν να λειτουργήσει η σύσφιξη σχέσεων με χώρες όπως είναι η Βολιβία, το Εκουαδόρ ή η Βενεζουέλα; Παρά τις διακηρύξεις, η ελεύθερη διακίνηση εμπορίου στο εσωτερικό της Λατινικής Aμερικής παραμένει, προς το παρόν, στόχος μακρινός.
Πού οδηγεί αυτό; Σε οικονομικό επίπεδο, οδηγεί στο ότι, στην ουσία, παραμένουν σε ισχύ οι υπάρχουσες συμβάσεις, με μικρές τροποποιήσεις, γεγονός που ευνοεί τις ΗΠΑ και την ΕΕ και όχι τις φτωχότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Σίγουρα, τις ΗΠΑ δεν τις συμφέρει να συναλλάσσονται με ένα ενιαίο οικονομικό υποκείμενο. Τα οράματα του προέδρου Λούλα, όσο θετικά κι αν είναι, θα παραμένουν απλή ρητορική, όσο δεν τα ενστερνίζονται και οι υπόλοιποι ηγέτες. Από την άλλη, η κυρίαρχη θέση της Βραζιλίας αποτελεί πρόβλημα για πολλές από τις υπόλοιπες χώρες. Η Αργεντινή, για παράδειγμα, εξακολουθεί να αγωνίζεται για την προστασία της εσωτερικής βιομηχανικής παραγωγής της απέναντι στον κατακλυσμό της αγοράς της από βραζιλιάνικα προϊόντα, καταφεύγοντας ακόμη και σε δασμούς και σε ποσοστώσεις. Αναμφίβολα, η παραγωγική ικανότητα και η οικονομική σταθερότητα της γείτονος Βραζιλίας είναι μεγαλύτερη. Ίσως ο πρόεδρος Λούλα να πρέπει πρώτα να επικεντρώσει την προσοχή του στην άμβλυνση τέτοιου είδους ανισοτήτων, προτού περάσει στην προώθηση των οραμάτων για πολιτική ενοποίηση.
Το δεύτερο ερώτημα είναι αν και κατά πόσον τα πολιτεύματα της Βραζιλίας, της Χιλής, της Αργεντινής, της Βολιβίας, της Ουραγουάης και της Βενεζουέλας, πέρα από την αριστερή τους τοποθέτηση, έχουν πράγματι στοιχεία σύγκλισης. Για παράδειγμα, μπορεί η πολιτική του Λούλα να ταυτιστεί με την πολιτική του προέδρου της Βενεζουέλας, Χούγκο Τσάβεζ; Κατά τη διάρκεια της θητείας του τελευταίου, έχουν γίνει σημαντικές αλλάγές, κυρίως στους τομείς της υγείας και της εκπαίδευσης, που ευνοούν σαφώς τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα. Παράλληλα, όμως, ο λαϊκισμός, η συγκεντρωτική εξουσία και, κυρίως, η συνεχώς αυξανόμενη δύναμη των στρατιωτικών αφήνουν πολλά ερωτηματικά για τον αριστερό χαρακτήρα του πολιτεύματος. Η πρόσφατη εκλογή του προέδρου της Βολιβίας, Έβο Μοράλες, προκαλεί, αντιθέτως, πολλές νέες ελπίδες._ ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΤΖΗΣ
{ ΓINE ΠOΛITIKOΣ }
Reality politic!
Είναι αναρχοσυνδικαλιστής, συμμετείχε σε ριάλιτι σόου, νίκησε και προσέφερε το έπαθλο του νικητή για τις ανάγκες της οργάνωσής του.
Μέχρι τώρα ξέραμε ότι τα αριστερά κόμματα και οι οργανώσεις κατήγγελλαν τα ριάλιτι σόου και καλούσαν τους τηλεθεατές να μη συμμετέχουν σε «τηλεοπτικά σκουπίδια».
Αυτό δεν ισχύει, απ’ ό,τι φαίνεται, για τους Σουηδούς αριστερούς, ένας τουλάχιστον από τους οποίους, αντί να σνομπάρει αυτό το είδος των εκπομπών, πήρε μέρος ο ίδιος, κέρδισε το βραβείο και διέθεσε το χρηματικό έπαθλο στην οργάνωση στην οποία ανήκει!
Η σουηδική κρατική τηλεόραση έχει ένα ριάλιτι με τίτλο «Γίνε πολιτικός». Δεκαπέντε νέοι μέχρι 30 χρόνων μένουν σ’ ένα σπίτι για έναν ολόκληρο μήνα και διαγωνίζονται στο ποιος θα αναπτύξει την πιο δυναμική πολιτική δραστηριότητα, θα δώσει λύσεις σε προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία, θα αντιμετωπίσει σωστά πολιτικές κρίσεις κ.ά.
Μέχρι τώρα, το ριάλιτι αυτό κυλούσε όπως όλα του είδους του, χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο. Και ξαφνικά όλα άλλαξαν, όταν στη φετινή διοργάνωση μεταξύ των συμμετεχόντων ήταν και ο Πέτερ Νίλσον, νεαρός ακτιβιστής και μέλος της αριστερής οργάνωσης Ένωση Σουηδών Εργατών (SAC - Syndikalisterna), η οποία ανήκει στον αναρχοαυτόνομο χώρο.
Από εκείνη τη στιγμή το ριάλιτι άλλαξε εντελώς! Ο Πέτερ, άτομο βαθιά πολιτικοποιημένο και φοιτητής της Νομικής στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης με δεκαετή δράση στην οργάνωση, έδωσε άλλη πνοή στη ζωή της ομάδας. ¶ρχισε να βάζει θέματα πολιτικής επικαιρότητας, με αποτέλεσμα το επίπεδο των συζητήσεων να ανέβει, όπως επίσης και το ενδιαφέρον του κόσμου. Bεβαίως, αυξήθηκε και η τηλεθέαση. Η εκπομπή μετατράπηκε σε πολιτικό φόρουμ με παράλληλες συζητήσεις εκπροσώπων νεολαιών και κομμάτων, μέχρι που ζητήθηκε και η συμμετοχή των πολιτικών αρχηγών! Όταν ήρθε ο καιρός να ψηφίσουν οι τηλεθεατές για το ποιος θα φύγει, το θέμα έγινε πρωτοσέλιδο και ήταν σαφές ότι αρκετός κόσμος ψήφιζε πλέον με πολιτικά κριτήρια.
Συναρπαστικό ήταν το φινάλε, που έμοιαζε με προεκλογικό πάνελ. Αντίπαλοι του Πέτερ ήταν δύο νεαροί με συντηρητικές απόψεις. Στο τρίλεπτο που είχαν στη διάθεσή τους για «να απευθυνθούν στο λαό», ο Πέτερ μίλησε για ταξική κοινωνία και ταξικό αγώνα, που, απ’ ό,τι φαίνεται, συγκίνησε τον κόσμο (τον ψήφισε το 57% από τους δεκάδες χιλιάδες τηλεθεατές που συμμετείχαν). Ο Πέτερ αναδείχθηκε νικητής και από τα χρήματα που πήρε (περίπου 125.000 ευρώ) δεν κράτησε τίποτα. Έδωσε τα μισά στην οργάνωση και τα άλλα σε ένα συνεταιριστικό εκδοτικό οίκο που εκδίδει βιβλία νέων αριστερών συγγραφέων.
Τι είναι η SAC - Syndikalisterna
Η Ένωση Σουηδών Εργατών (SAC - Syndikalisterna) ιδρύθηκε το 1963. Αριθμεί 20.000 μέλη και αναπτύσσει δραστηριότητα στα εργατικά σωματεία, κυρίως μεταξύ των νέων. Εκπροσωπεί τον ελευθεριακό σοσιαλισμό και το πρόγραμμά της στηρίζεται στη διακήρυξη των Καταλανών αναρχοσυνδικαλιστών την εποχή του εμφύλιου πολέμου στην Ισπανία. Εκδίδει την εβδομαδιαία εφημερίδα Arbetaren (Εργάτης) και το μηνιαίο θεωρητικό περιοδικό Zenit. Συμμετέχει μόνο στις δημοτικές εκλογές με δικά της ψηφοδέλτια ή συνεργάζεται με τους σοσιαλδημοκράτες.
{ ΣHMEIΩΣTE X }
Xακτιβισμός!
Παράτησαν τις ντουντούκες και τα πανό και εκδηλώνουν τις διαμαρτυρίες τους μέσω Internet. Πρόκειται για χάκερς με πολιτικό πρόσημο.
Η κοινωνική δράση έχει πλέον (και) ηλεκτρονικό χαρακτήρα. Οι μαζώξεις, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, πορείες, καθιστικές διαμαρτυρίες και λοιπές μορφές κοινωνικής αντίστασης ακολουθούν τις επιταγές της εποχής. Από τον ακτιβισμό περνάμε στο... χακτιβισμό (hacktivism), λέξη-παράγωγο του γνωστού μας όρου «hacker», ο οποίος, σύμφωνα με τα λεξικά, «έχει τις γνώσεις και τις τεχνικές δυνατότητες να παραβιάζει προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών...».
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα έρχεται από τις μακρινές Φιλιππίνες. Μια ομάδα ενεργών πολιτών, η «Ηλεκτρονική Ταξιαρχία», δρομολόγησε μια πράξη απείθειας κατά των αρχών (civil disobedience), ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη συνεχιζόμενη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα του Ειρηνικού, δίνοντας το σύνθημα «κατακλύστε το επίσημο site των αστυνομικών αρχών»! Ανέβασε ένα site από το οποίο, με ένα απλό «κλικ», οι χακτιβιστές έμπαιναν κατευθείαν στην ιστοσελίδα της αστυνομίας των Φιλιππίνων. Στόχος, να το μπλοκάρουν.
«Είστε έτοιμοι να συμμετάσχετε σε μια on-line διαμαρτυρία άμεσης δράσης; Επιβεβαιώστε τη συνειδητή απόφασή σας να συμμετάσχετε σ’ αυτήν την κίνηση, κάνοντας κλικ στο “ΟΚ”, ή αποχωρήστε χωρίς να λάβετε μέρος, πατώντας το “Cancel”». Παρόμοιες μορφές δράσης έχουν εκδηλωθεί και στο παρελθόν, με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα τις επιθέσεις διαμαρτυρίας στις ιστοσελίδες κορυφαίων εμπορικών οργανισμών, όπως των Amazon, Yahoo!, CNN και eBay.
Στην πιο ακραία του έκφραση, ο χακτιβισμός παίρνει τη μορφή ηλεκτρονικού σκουληκιού (worm), προκαλώντας σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία του λογισμικού των πολυεθνικών-στόχων. Η Microsoft Corp. ξέρει...
Η πρώτη πράξη συνειδητής ηλεκτρονικής αντίστασης χρονολογείται από το 1995. Επρόκειτο για μια «καθιστική διαμαρτυρία». Στις 21 Δεκεμβρίου του 1995, μια οργάνωση με την επωνυμία Strano-Network κάλεσε τους ανά τον κόσμο χρήστες του Internet να μπουν στις επίσημες ιστοσελίδες γαλλικών κυβερνητικών φορέων, ανανεώνοντας συνεχώς την ηλεκτρονική τους επίσκεψη (reload), στρεφόμενη, έτσι, κατά των κυβερνητικών θέσεων σε θέματα κοινωνικής πολιτικής αλλά και κατά των πυρηνικών δοκιμών στις ατόλες του Ειρηνικού. Το αποτέλεσμα ήταν οι ιστοσελίδες να τεθούν εκτός λειτουργίας.
Από τις πιο γνωστές περιπτώσεις χακτιβισμού είναι η επίθεση στα επίσημα κυβερνητικά site της Ινδονησίας, το 1998. Δράστες, μια ομάδα Πορτογάλων οι οποίοι είχαν τις γνώσεις να τροποποιήσουν τις σελίδες που είχαν βάλει ως στόχο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της κατοχής του Ανατολικού Τιμόρ.
Στο Internet καταγράφονται εκατοντάδες οργανώσεις χακτιβιστών, καθώς και ιστοσελίδες με αυτό ακριβώς το αντικείμενο. Στις ΗΠΑ κυκλοφορεί και ένα περιοδικό, το 2600: The Hacker Quarterly, όπου ο αναγνώστης θα βρει, μεταξύ άλλων, οδηγίες για το πώς να σπάσει κωδικούς των τηλεπικοινωνιών. Στο σχετικό λήμμα της wikipedia αναφέρεται ότι το περιοδικό οργανώνει συσκέψεις υπό την επωνυμία HOPE (Hackers On Planet Earth) και μηνιαίες συγκεντρώσεις φίλων-μελών σε πολλές χώρες του κόσμου, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα.
Ιδεολογικές διαφορές υπάρχουν και οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες.
Στις 29 Δεκεμβρίου 1998, η οργάνωση Legions of the Underground (LoU) κήρυξε ηλεκτρονικό πόλεμο στο Ιράκ και στην Κίνα, έχοντας ως βασικό στόχο να θέσει εκτός λειτουργίας το ηλεκτρονικό δίκτυο των δύο χωρών. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 7 Ιανουαρίου του 1999, ένας διεθνής συνασπισμός hackers, αποτελούμενος από τις κορυφαίες οργανώσεις του χώρου, εξέδωσε κοινό ανακοινωθέν, καταγγέλλοντας την πρωτοβουλία της LoU. H τελευταία υποχώρησε και απέσυρε το πολεμικό ανακοινωθέν.
{ DO IT YOURSELF }
Φτιάξε το κινητό σου μόνος σου!
Για όσους δεν έχουν εμπιστοσύνη στο τι τους πασάρουν οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, τώρα υπάρχει λύση.
Η υπόθεση των υποκλοπών επέφερε καίριο πλήγμα στη βιωματική σχέση του Έλληνα με το κινητό του. H βρετανική εφημερίδα Guardian λέει πως οι Έλληνες πάσχουν πλέον από «Νokia-φοβία». Πώς να εμπιστευτείς πια το κινητό σου, αν υποπτεύεσαι ότι σε κατασκοπεύει; O «Αντίλογος» έχει τη λύση. Φίλε αναγνώστη, αν δεν εμπιστεύεσαι τα κινητά των πολυεθνικών, τότε φτιάξ’ το μόνος σου!
Χρειάζεται, φυσικά, χρόνος και χρήμα, αλλά η επανάσταση έχει κόστος. Γύρω στα 330 ευρώ, συν ατέλειωτα ξενύχτια πάνω στα δαιδαλώδη διαγράμματα που εξηγούν πώς γίνεται. Πριν από πέντε χρόνια, αυτό δεν ήταν δυνατό: ακόμα κι αν αγόραζες όλα τα σωστά ανταλλακτικά, χρειαζόταν ένα εργαστήριο 1 εκατ. δολαρίων για να τα μοντάρεις. Σήμερα, σύμφωνα με το περιοδικό Νew Scientist, απ’ όπου πήραμε την ιδέα, το κινητό «do it yourself» είναι εφικτό.
Τα αυτοσχέδια ερασιτεχνικά κινητά τηλέφωνα είναι άσχημα, τεράστια και μένουν από μπαταρία σε μισή ώρα. Όμως, το μυστικό στην κινητή τηλεφωνία δε βρίσκεται στις συσκευές, αλλά στο λογισμικό που χρησιμοποιούν. Παρά τις αναποδιές, μηχανικοί των τηλεπικοινωνιών σε όλον τον κόσμο αντιγράφουν το παράδειγμα του Linux (του λογισμικού «ανοιχτού κώδικα», που ανταγωνίζεται ευθέως τα εμπορικά προγράμματα όπως τα Windows της Microsoft) και συνεργάζονται πάνω στη δημιουργία νέων «ελεύθερων λογισμικών».
Η βασική αρχή του ελεύθερου λογισμικού είναι ότι ο καθένας μπορεί να το χρησιμοποιεί ή να του αλλάζει τον κώδικα (και, συνεπώς, τη χρήση), αρκεί στη συνέχεια η νέα μορφή του να είναι διαθέσιμη στους επόμενους χρήστες.
Δεν πρόκειται απλώς για ένα χόμπι. Καλός είναι ο «υπολογιστής των φτωχών» (το σχέδιο του αμερικανικού πανεπιστημίου MIT για διανομή στους πληθυσμούς του Τρίτου Κόσμου ενός υπολογιστή των 100 ευρώ), όμως για πολλούς αναλυτές το πιο χρήσιμο εργαλείο για την ανάπτυξη δεν είναι ο υπολογιστής, αλλά το τηλέφωνο.
«Για τον αναπτυσσόμενο κόσμο, το κινητό τηλέφωνο αποτελεί μια πλατφόρμα πληροφορικής που υπόσχεται πολλά» λέει στο New Scientist ο Ταπάν Παρίχ, φοιτητής πληροφορικής στο πανεπιστήμιο Washington στο Σιάτλ. «Είναι πιο φτηνό, πιο μικρό, παίρνει μια απλή μπαταρία, οι άνθρωποι είναι εξοικειωμένοι με αυτό, παρέχει άμεση συνδεσιμότητα και δουλεύει με τη φωνή».
Ο Παρίχ αυτόν τον καιρό δοκιμάζει μια εφαρμογή με την οποία συνδέει τους κατοίκους της αγροτικής Ινδίας με τις τράπεζες μικροπίστωσης. Μέσω ενός κινητού τηλεφώνου που διαθέτει και φωτογραφική μηχανή, κάθε αγρότης θα στέλνει τα στοιχεία του στον τραπεζίτη, ο οποίος θα αποφασίζει αν θα παραχωρήσει το δάνειο. Ο Παρίχ είναι υποχρεωμένος να χρησιμοποιεί προϊόντα της αγοράς: συσκευές Nokia και λογισμικό Symbian. «Αν τα λογισμικά ήταν ελεύθερα, θα μπορούσαμε να εξετάσουμε και άλλες εφαρμογές. Ένας δημιουργός λογισμικού χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά δεν μπορεί να έχει την παραμικρή ιδέα για το τι έχει ανάγκη η ύπαιθρος της Ινδίας».
Αν θέλετε κι εσείς να φτιάξετε το δικό σας κινητό, ακολoυθήστε τις οδηγίες των Jesse Ross και Casey Halverson στις προσωπικές τους διευθύνσεις:
http://www.jesseross.com/wiki/index.php/Site/WiFiPhone
http://www.seattlewireless.net/~casey
{ ΛΟΡΑ ΜΠΟΥΣ }
«Tell Laura I love her»
Τη χρησιμοποιούν για να αντισταθμίσουν την πτώση της δημοτικότητας του συζύγου της, αλλά αυτό συνεπάγεται και αυξημένο πολιτικό ρόλο γι’ αυτήν.
Όταν ο Ρέι Πίτερσον έγραφε τους στίχους της γνωστής ποπ επιτυχίας της δεκαετίας του ’60 «Tell Laura I love her» (Πείτε στη Λόρα ότι την αγαπάω), το μόνο πρόσωπο που δεν είχε στο μυαλό του ήταν η σημερινή πρώτη κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο τίτλος του τραγουδιού, όμως, σήμερα έχει γίνει σλόγκαν, ένα σύνθημα-εκδήλωση λατρείας προς τη σύζυγο του πλανητάρχη, η οποία απολαμβάνει απίστευτα υψηλά ποσοστά δημοτικότητας.
Η Aμερικανίδα... «Νατάσα» μπορεί να μην έχει το πολιτικό προφίλ και τις φιλοδοξίες της προκατόχου της, Χίλαρι Κλίντον, ωστόσο η επιρροή που ασκεί στο Λευκό Οίκο είναι πλέον σαφής.
Οι παρατρεχάμενοι του Λευκού Οίκου την περιγράφουν ως «μη Χίλαρι», αλλά η εικόνα που αναδύεται για την κ. Μπους μέσα από τις σελίδες ενός νέου βιβλίου που κυκλοφόρησε πριν από λίγες εβδομάδες κάθε άλλο παρά συμφωνούν.
Στο «Προσωπικό Πορτρέτο της Πρώτης Κυρίας» (Intimate Portrait of the First Lady) καταγράφεται η βαθιά επιρροή που ασκεί η κ. Μπους στη χάραξη της κυβερνητικής πολιτικής. «Η κυβέρνηση Μπους ζητά τη γνώμη της αλλά και τις προτάσεις της σε θέματα διορισμών και σε ζητήματα που αφορούν διάφορους τομείς, για τους οποίους η ίδια έχει επιδείξει προσωπικό ενδιαφέρον», δήλωσε ο συγγραφέας του βιβλίου Ρόναλντ Κέσλερ. Ως τέτοιοι τομείς αναφέρονται η εκπαίδευση, τα γράμματα και οι τέχνες, τα δικαιώματα των γυναικών και η καταπολέμηση του AIDS. Με τη δική της παρέμβαση, τα κονδύλια σε διάφορες κυβερνητικές οργανώσεις αναπροσαρμόζονται.
«Είναι ένα από τα θέματα που συζητάμε», απάντησε η κ. Μπους στην ερώτηση του Λάρι Κινγκ αν «μιλάει με τον Πρόεδρο για την κυβερνητική πολιτική». Ο διάλογος έγινε στο πλαίσιο συνέντευξης που παραχώρησε η πρώτη κυρία στο CNN πριν από λίγες εβδομάδες.
{ ΓΟΥΣΤΑΥΟΣ ΑΔΟΛΦΟΣ }
Και το όνομα και τη χάρη...
Χρειάστηκαν εξήντα χρόνια για να αποκαλυφθεί, από ανεξάρτητη πηγή, η ναζιστική δραστηριότητα του τότε βασιλικού διαδόχου της Σουηδίας.
Το ότι υπήρχε «κάτι όχι σωστό» στη ζωή του πρίγκιπα Γουσταύου Αδόλφου, διαδόχου του σουηδικού θρόνου για πάνω από είκοσι χρόνια και πατέρα του σημερινού βασιλιά της Σουηδίας, ήταν ευρέως γνωστό. Είναι το μέλος της σουηδικής βασιλικής οικογένειας για το οποίο οι εγκυκλοπαίδειες αφιερώνουν το μικρότερο λήμμα: ημερομηνία γέννησης, γάμου και θανάτου (σε αεροπορικό δυστύχημα, αρχές της δεκαετίας του ’50).
Tον περασμένο μήνα αποκαλύφθηκε το «μυστικό»: ο πατέρας του σημερινού βασιλιά ήταν φιλοναζιστής, θαυμαστής του Χίτλερ και μέλος ομάδας Σουηδών ναζιστών οι οποίοι δούλευαν με στόχο την προσχώρηση της Σουηδίας στον ¶ξονα.
Οι πληροφορίες αυτές δημοσιεύτηκαν στη Wikipedia, την ιντερνετική εγκυκλοπαίδεια που γράφεται από τους ίδιους τους αναγνώστες. Το λήμμα για το Γουσταύο Αδόλφο ανέφερε λεπτομέρειες από τη ναζιστική δραστηριότητα του τότε διαδόχου, με ντοκουμέντα και φωτογραφίες. Η δημοσίευση προκάλεσε τις διαμαρτυρίες του σουηδικού θρόνου, που είχαν ως αποτέλεσμα μικρή μόνο διόρθωση, πρόσθεση της δήλωσης «η οικογένεια του πρίγκιπα αρνείται αυτές τις κατηγορίες», καθώς και αφαίρεση μίας φωτογραφίας, λόγω copyright.
Ο Ματς Χαλντίν, εκπρόσωπος του σουηδικού τμήματος της Wikipedia, δήλωσε πως δε θα αλλάξουν τίποτε άλλο, αφού η ομάδα αναγνωστών που ασχολήθηκε με το θέμα θεωρεί το κείμενο ακριβές.
Η Ελεύθερη Εγκυκλοπαίδεια Wikipedia ιδρύθηκε το 2001 από τους Αμερικανούς Larry Sanger και Jimbo Wales. Σήμερα ανήκει στο μη κερδοσκοπικό ίδρυμα Wikipedia Foundation κι έχει λήμματα σε 200 γλώσσες, ανάμεσά τους και τα ελληνικά. Στόχος είναι να καλύψει όλες τις γλώσσες του κόσμου.
{ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΖΩΝΕΣ }
Κάτεργα Duty Free
Στην Καμπότζη δε θα γίνει της... Κορέας με τις ζώνες φθηνής εργασίας. Θα είναι πολύ χειρότερα.
Η χώρα που θα αντικαταστήσει τη Νότια Κορέα ως παράδεισο των επενδυτών στη νοτιοανατολική Ασία βρέθηκε. Η Καμπότζη γεμίζει με εργοστάσια που παράγουν φθηνά προϊόντα, αν και το «Made in Kambodja» δεν πρόκειται να γίνει τόσο γνωστό στη Δύση όσο το «Made in Korea».
Η μέθοδος που εφαρμόζεται στη μικρή αυτή χώρα είναι διαφορετική. Οι μονάδες παραγωγής εγκαθίστανται σε Ελεύθερες Ζώνες και οι επενδυτές δεν έχουν καμία υποχρέωση να αναγράφουν το όνομα της Καμπότζης. Δεν έχουν και καμία άλλη υποχρέωση, εξάλλου. Τα παραγόμενα προϊόντα δεν έχουν τελωνειακούς δασμούς, ενώ, αντί για φόρο, πληρώνουν στο κράτος ένα πάγιο ποσό που καθορίζεται κάθε χρόνο.
Στην πραγματικότητα, οι Ελεύθερες Ζώνες λειτουργούν ως κράτος εν κράτει. Οι εργαζόμενοι, Καμποτζιανοί υπήκοοι, μπαίνουν με ειδική άδεια στη ζώνη, όπου δεν ισχύουν οι νόμοι της χώρας τους. Ούτε συζήτηση, βέβαια, για ασφάλιση και εργατική νομοθεσία.
Οι Ελεύθερες Ζώνες (τώρα λειτουργούν εννέα τέτοιες) βρίσκονται στα σύνορα της Καμπότζης με το Βιετνάμ. Aπό το τελευταίο, άλλωστε, θα προέρχονται και οι περισσότεροι εργαζόμενοι. Το θέμα δημιουργεί νέες προστριβές στις σχέσεις Καμπότζης-Βιετνάμ, αλλά αυτήν τη φορά οι βιετναμική κυβέρνηση είναι σε μειονεκτική θέση. Η ανεργία στη χώρα ξεπερνά το 60% (!) και τυχόν απαγόρευση στους Βιετναμέζους να εργάζονται στα εργοστάσια θα δημιουργούσε εσωτερικά προβλήματα.
ΠΩΣ MAΣ BΛEΠOYN
Ζώο στο κεφάλι της Γιάννας
«Μπορούσες να βρεις περισσότερα νεκρά ζώα στο Στάντιο Ολίμπικο (στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών του Τορίνο) παρά σε μπάρμπεκιου ψησταριάς Kenworth του ’72. Ήμασταν σε απόσταση... φτυσίματος από το θεωρείο VIP, στο οποίο ήταν καθήμενες, εκτός των άλλων μεγαλόσχημων, η Λόρα Μπους και η Gianna Angelopoulos-Daskalaki, υψηλή ιέρεια των Ολυμπιακών της Αθήνας. Μια γούνα καθόταν σε κάθε θέση, αν και καμία δεν εθεάθη στη θέση της πρώτης κυρίας. H Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη φορούσε αρκετά γούνινα ρούχα, ανάμεσα στα οποία ένα γιγαντιαίο βολβώδες καπέλο που θα έκανε και τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ να ερυθριά».
Ron Judd, Seattle Times, 11/2/2006
Τα λαμόγια και το ευρώ
«Ήταν ένας υπολογισμός τον οποίο έπρεπε να αντιμετωπίσουν όλοι οι καταναλωτές φθάνοντας στο ταμείο. Π.χ., πάρε 1.000 δραχμές, μετάτρεψέ τες από μέσα σου στο νέο νόμισμα: πρώτα διαίρεσέ τες διά τρία, μετά πρόσθεσε ένα μηδενικό. Τι βγαίνει; Μια “λαμογιά”, κατά την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Μια έρευνα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δείχνει πως στις χώρες όπου η αριθμητική της νομισματικής ένωσης ήταν σχετικά πολύπλοκη, όπως στην Ελλάδα, στο Λουξεμβούργο και στο Βέλγιο, οι τιμές των τροφίμων αυξήθηκαν πολύ περισσότερο από ό,τι στις χώρες όπου η μετατροπή είναι απλή, όπως στη Γερμανία».
Ashley Seager, Guardian, 3/3/2006
Τα απόνερα του ελληνόκτητου «Tasman Spirit»
«Οι κάτοικοι των παράκτιων περιοχών του Πακιστάν αντιμετωπίζουν αυξημένα δερματολογικά, οφθαλμολογικά και αναπνευστικά προβλήματα, τρία χρόνια μετά την προσάραξη ενός τάνκερ και τη διαρροή πετρελαίου, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας. Περιβαλλοντολόγος δήλωσε ότι από τη διαρροή από το ελληνικό τάνκερ έχει πληγεί η θαλάσσια πανίδα και χλωρίδα της Θάλασσας της Αραβίας, και ειδικά οι χελώνες που ζουν στις αμμώδεις παραλίες κοντά στο κεντρικό λιμάνι του Πακιστάν, το Καράτσι. Το “Tasman Spirit” μετέφερε 67.000 τόνους ακατέργαστο πετρέλαιο από το Ιράν, όταν προσάραξε ανοιχτά του Καράτσι».
Taipei Times, 2/4/2006
Ελληνικός στρατός και «ψυχο-σεξουαλικές διαταραχές»
«Ο ελληνικός στρατός αποκλείει τους ομοφυλόφιλους από τις τάξεις του, σύμφωνα με ένα προεδρικό διάταγμα του 2002 (Π.Δ. 133), το οποίο απαλλάσσει από τη στρατιωτική θητεία όλα τα πρόσωπα που «υποφέρουν από ψυχο-σεξουαλικές διαταραχές και διαταραχές ταυτότητας φύλου», σύμφωνα με όσα είπε πηγή του Γενικού Επιτελείου στο Γαλλικό Πρακτορείο. Η γκέι κοινότητα της χώρας κατέθεσε μήνυση εναντίον των υπουργείων ¶μυνας και Μεταφορών, υποστηρίζοντας ότι το «φασιστικό» καθεστώς τούς εμποδίζει να βγάλουν ακόμα και δίπλωμα οδήγησης. Το πιστοποιητικό για την περάτωση της στρατιωτικής θητείας είναι ανάμεσα στα χαρτιά που χρειάζονται για το δίπλωμα».
Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, 28/3/2006
Hμέρες Πορτογαλίας για την Εθνική
«Τα εισιτήρια του αγώνα μεταξύ της Αυστραλίας και της πρωταθλήτριας Ευρώπης, Ελλάδας, που θα διεξαχθεί στις 25 Μαΐου, εξαντλήθηκαν (...). Πάνω από 50.000 εισιτήρια είχαν προπωληθεί στην ποδοσφαιρική οικογένεια και στους χορηγούς.