Κοσμάς Βίδος
Περισσότερα θαύματα, στο μέλλον...«... Το μέλλον θα είναι γεμάτο θαύματα! Το μέλλον τους. Γιατί το δικό μας μέλλον... Ποιος ασχολείται τώρα με το δικό μας μέλλον;...»
Θαυμαστός καινούργιος κόσμος. Ολοκαίνουργιος. Του κουτιού! Για την ακρίβεια, της κάσας. Μιας κάσας ευήλιας, σαν εκείνη όπου έκλεισαν τον άμοιρο το Βησσαρίωνα. Με τζάμι. Για να βλέπουμε καθαρά εντός της, να έχουμε άμεση επαφή με το θαύμα. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με την τηλεόραση. Πίσω από ένα τζάμι όλος ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος μας: τα θαύματα της θρησκείας, τα επικείμενα γιουροβιζιονικά θαύματα του Νίκου Καρβέλα και της ¶ννας Βίσση, ο θαυμαστός «πολιτικός πολιτισμός» της κυβέρνησης, όπως τον εξέφρασαν οι ΔΑΠίτες και ο Γιώργος Βουλγαράκης σε μια πρόσφατη (πολιτισμένη) συνάντησή τους (έγραψε ιστορία το σύνθημα «γ...α τον π...η το Γιωργάκη, Βουλγαράκη, Βουλγαράκη»), τα θαύματα της οικονομικής πολιτικής, η οποία θα μας οδηγήσει σε έναν κόσμο αίγλης και καλοζωίας... Πότε; Στο μέλλον, στο άμεσο μέλλον. Στο πόσο άμεσο μέλλον; Στο άμεσο γενικώς. Δηλαδή στο μακρινό - όσοι το προφτάσουμε, που δεν... Τι άλλο μπορούμε, όμως, να κάνουμε από το να περιμένουμε το μέλλον; Τίποτε; Τίποτε! Στο μέλλον, όσο μακρινό κι αν είναι, έχουμε εναποθέσει την ελπίδα να δούμε τα θαύματα που μας έχουν τάξει να πραγματοποιούνται. Το μέλλον θα δείξει αν ο μουμιοποιημένος Βησσαρίων είναι άγιος (άλιωτος) ή κατά λάθος άγιος. Το μέλλον θα δείξει πόσο δίκιο είχε η κρατική τηλεόραση να επενδύει τόσα στη Γιουροβίζιον: όταν οι τουρίστες που θα έχουν μάθει το όνομα της δοξασμένης πατρίδας μας από το «Εverything» θα συρρέουν κατά χιλιάδες στα νησιά μας, άδοντας «Everything I hate!...». Το μέλλον θα δείξει κατά πόσον ο «πολιτικός πολιτισμός» που επιμένουν ότι έφερναν στην πόρτα μας οι εκλεγμένοι άρχοντες είναι πολιτισμός. Το μέλλον θα τα δείξει όλα. Το μέλλον θα είναι γεμάτο θαύματα! Το μέλλον τους. Γιατί το δικό μας μέλλον... Ποιος ασχολείται τώρα με το δικό μας μέλλον; Κανένας, είναι όλοι απασχολημένοι με το μέλλον τους._ K. B.