Αλληλογραφία
H επιστολή του μήναO συντάκτης της παρακάτω επιστολής, κ. Νεκτάριος Μπαραμπούτης, κερδίζει μια πένα Motblanc, προσφορά της εταιρείας «Tζάννες AE».
... ταξιδεύω σε νοερά μονοπάτια, συνοδοιπορώντας με πρόσωπα καθημερινά, ενίοτε βολεμένα πίσω απ’ τα θολά κρύσταλλα των αυτοκίνητων ονείρων τους.
Αυτοκίνητο: ο φθηνότερος τρόπος να προβάλλεις τις νεανικές επιδιώξεις σου. Αν πράγματι τις ικανοποίησες, ελάχιστοι θα το αντιληφθούν πίσω απ’ το καλογυαλισμένο θηριώδες απόκτημά σου. Επιτέλους, απέκτησες προτεραιότητα έναντι των ταπεινών συμπολιτών σου και, βεβαίως, έφτασε η ώρα να σε σέβονται στο διάβα σου. Το καλό με δαύτο είναι ότι σπάνια αποτυγχάνεις στην άτοκη επιλογή σου. Πάντα θα σου αρέσει. Όχι σαν την εργασία και τη σύζυγο που ποτέ δε σε ικανοποίησαν, μη σκεπτόμενος ότι αυτές οι επιλογές σου αποτελούν ενίοτε τον αδιάψευστο δείκτη σου...
Στη διαδρομή προβάλλει το Αθάνατο μνημείο, η Ακρόπολη. Κάθε Nεοέλληνας γνωρίζει την ύπαρξή της και ανέξοδα παινεύεται για τους Aρχαίους κολλητούς του. Τι ωραία θα ήταν κάποτε να διάβαινε την Πύλη της... Ίσως τότε συνειδητοποιούσε ότι αρχαίοι δεν υπήρξαν αυτοί, αλλά εμείς, που αγόγγυστα τους χρησιμοποιούμε για να διακρινόμαστε... από τους άλλους. «Οι βάρβαροι ήταν τότε στα κλαδιά, ενώ εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες», θα κραυγάσεις, διάγοντας θριαμβευτικά το τελευταίο τέταρτο της πεντάωρης κυριακάτικης, ίσως και καθημερινής, καφεποσίας.
Δύο πράγματα διαθέτεις, τα οποία απλώς τα κληρονόμησες: τον πολιτισμό και τον τουρισμό. Μάλλον θα ήταν καλύτερα να επικεντρωθούμε επιστημονικά σε ό,τι αφορά την αξιοποίησή τους, νιώθοντας πλούσια μοναδικοί με αυτά, αντί αγόνως να θεωρητικολογούμε ψευδεπίγραφα για την αδιαπραγμάτευτη υπεροχή μας σε όλα τα πεδία των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, επιστημονικών και μη.
Μπαραμπούτης Νεκτάριος
M.Sc., Yποψήφιος Ph.D. Βιολόγος
Σωστό-λάθος
Σχόλια για το DVD «4 Road Movies»
Η Zωή στην Πόλη
Το λάθος: Η θέση οδήγησης της Ναταλίας Δραγούμη δεν είναι και πολύ σωστή.
Το σωστό: Ο ¶κης Σακελλαρίου δεν παίρνει τηλέφωνο το «166» όταν χτυπάει το κοπέλι του. Κάτι ξέρει αυτός.
Ελπίδα για την Ελπίδα
Το λάθος: Η μουσική υπόκρουση έπρεπε να ήταν το «Everything» της Βίσση.
Το σωστό: Το τρίγωνο ήταν απαραίτητο, γιατί έρχεται ο αφηρημένος Φάνης με τη Fazer.
6Φ για το Φάνη και τη Mηχανή
Το λάθος: Όταν οδηγείς, δε σκέφτεσαι τις γυναίκες. Γι’ αυτό ίσως ο μικρός έχει αφήσει τη μεγάλη σκάλα των φώτων στη Fazer, όταν πάει προς Πάτρα.
Το σωστό: Οι 20 μέρες του διοικητή.
Ο Θησαυρός του Πάρνωνα
Το λάθος: Τον προσπέρασε το Hilux πάνω στη στροφή και αυτόν το μάρανε το ότι πήγαινε γρήγορα. Το RAV4 είχε ακατάλληλα λάστιχα για αυτά τα κακοτράχαλα εδάφη και, επίσης, κατά παράδοξο τρόπο, ήταν πολύ καθαρό σε (σχεδόν) όλη τη διάρκεια της εκτός δρόμου διαδρομής.
Το σωστό: Το «λίπασμα» της Ιωάννας Παππά στην εξοχή.
Φινάλε
Το λάθος: Ε, όχι και χοντρός ο boss. Μια χαρά κρατιέται.
Το σωστό: Τα κατάφερε ο φροντιστής.
Γενικά σχόλια:
1. Όλες τις παραβάσεις τις κάνουν οδηγοί που έχουν Toyota.
2. Πολύ politically correct η όλη υλοποίηση.
3. Ελπίζω το επόμενο ανάλογο DVD να ’χει αγωνιστικού τύπου ιστορίες.
Γιώργος Oμιλητής
[email protected]
Πρόληψη και... δικαίωση
Eίμαι ένας από τους ακροατές του ρ/σ σας. Aκούγοντας για την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων και για το DVD των Τεχνικών Εκδόσεων, θα ήθελα να σας πω ότι είμαι εδώ και 3 έτη θύμα τροχαίου. Έχω κάνει 5 χειρουργικές επεμβάσεις στο αριστερό πόδι και στο χέρι μου. Mόνο με πατερίτσες πηγαίνω στη δουλειά μου και αναμένεται ακόμα μία εγχείρηση για αφαίρεση οστεοσύνθεσης από το μηριαίο οστό μου.
Αισθάνομαι οργισμένος με την πρωτόδικη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Τουλάχιστον, δεδομένου του σχεδιαγράμματος της ΤΟΤΑ και της δικογραφίας, ανέμενα τη δικαίωσή μου, καθότι ήμουν θύμα τροχαίου ως μοτοσικλετιστής, όπου ο υπαίτιος αυτοκινητιστής, μπαίνοντας στη λωρίδα μου, με τραυμάτισε βαριά. Όμως, του κάκου, η αμερόληπτη ελληνική Δικαιοσύνη, κόντρα σε κάθε λογική, με έβγαλε και φταίχτη! Έχω ασκήσει έφεση, αλλά αισθάνομαι αδύναμος και σκανδαλωδώς αδικημένος, αυτό που λέει ο λαός μας «και κερατάς και δαρμένος...».
Γεώργιος Νάτσιος
[email protected]
Για ποια ασφάλεια;
Πώς θα μπορούσε να σχολιαστεί η απόφαση της Tροχαίας να κόβει κλήσεις στους οδηγούς δικύκλων που δε φοράνε κράνη εγκεκριμένα; Είμαι 41 χρόνων και οδηγώ δίκυκλο από μικρό παιδί. Tο επάγγελμά μου είναι «κούριερ» (στα πολύπαθα ελληνικά «ταχυμεταφορέας»), ένα επάγγελμα με απαιτήσεις τουλάχιστον 7 ωρών συνεχούς σωστής οδήγησης την ημέρα. Η σωστή οδήγηση περιλαμβάνει και το κράνος. Ποιος από αυτούς τους απίστευτους γραφικούς «κυρίους» της Tροχαίας μπορεί να με πείσει ότι κόπτεται κυρίως για την ασφάλεια των δικυκλιστών και όχι για ένα έξτρα μπακάλικο χαρτζιλικάκι από το υστέρημα των ταλαίπωρων αυτών ανθρώπων, τη στιγμή που:
1. Η περιοχή που καλύπτω αφορά και την Αγία Παρασκευή, όπου πολλές φορές βλέπω τη γνωστή παρεούλα της Tροχαίας και του ελέγχου καυσαερίων να τη στήνει κάτω από τις λεύκες μπροστά από το κτίριο της ΕΡΤ, για να πατάξει τους τρομερούς παραβάτες, ενώ λίγα μέτρα πιο κάτω, στο φανάρι της εκκλησίας, Ελληναράδες παραβιάζουν χωρίς αιδώ ολόκληρη ομάδα από παραγράφους του ΚΟΚ...
2. Όλοι οι άνθρωποι που εργάζονται σε εξωτερικές εργασίες λειτουργούν υπό συνεχή πίεση. Και υπό συνεχή πίεση αναγκάζονται να κάνουν παράτολμα πράγματα κάποιες φορές. Αλλά δεν είναι εγκληματίες, όπως συνήθως αντιμετωπίζονται.
Γνωρίζω άνθρωπο που έβαλε το σώμα του και τη μηχανή του μπροστά σε ένα ξέφρενο ρεύμα κυκλοφορίας, για να διευκολύνει τη διέλευση ασθενοφόρου... Και, υπό συνεχή πίεση, αυτοί οι άνθρωποι οδηγούν καλά, καλύπτοντας εκατοντάδες χιλιόμετρα καθημερινά. Και για μισθό λαμβάνουν το πολύ γνωστό «τρεις κι εξήντα». Και έχουν οικογένειες και παιδιά και πιθανόν δεν έχουν τη δυνατότητα να φοράνε τα πανάκριβα, όπως υποπτεύομαι, κράνη που θα εγκρίνει η αγαπητή μας Tροχαία...
3. Η μέση ωριαία ταχύτητα με την οποία κινούνται αυτά τα ρημαδοδίκυκλα, τουλάχιστον στις κεντρικές αρτηρίες της παραδεισένιας μας πόλης, είναι 60-80 χλμ. Ποια είναι αυτή η τεράστια ανάγκη να μπούμε σε διαδικασία «έγκρισης» κράνους; Η «ασφάλεια» των δικυκλιστών ή να βγάλουμε κανένα φραγκάκι;
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που αντικρίζουμε στο δρόμο, για να επιβάλουν τη σωστή κυκλοφορία... Πόσες γνώσεις έχουν, άραγε; Ρώτησαν καμία φορά τους λίγους έμπειρους τροχονόμους που υπάρχουν ακόμα στα «δύσκολα» σημεία; Κανείς δεν ξέρει. Κανείς δεν ξέρει πότε πρόλαβαν αυτά τα παιδιά να μάθουν όσα δεν έμαθα εγώ τόσα χρόνια που οδηγώ μηχανάκι και αυτοκίνητο με επαγγελματικό δίπλωμα... Και που αύριο πρέπει να αλλάξω το δρομολόγιό μου, για να μην πέσω στο θλιβερό μπλόκο τους, που πάντα θα θυμίζει λιγούρηδες ζητιάνους για μερικά ψωροευρώ και ποτέ ανθρώπους που θα βοηθήσουν πραγματικά για την ασφάλειά μας...
Kώστας Παπαδόπουλος
[email protected]
Προς τους κ.κ. «κομπογιαννίτες»...
... εκπαιδευτές οδηγών αυτοκινήτων και μοτοσικλετών.
Διάβαζα την επιστολή σας στους 4Tροχούς και δεν πίστευα στα μάτια μου. Στην αρχή, το πέρασα για πρωταπριλιάτικο αστείο, καθότι τεύχος Απριλίου. Ηρεμήστε. Μάθετε στα μέλη σας να φορούν ζώνη ασφαλείας, τουλάχιστον όταν είναι στο εκπαιδευτικό αυτοκίνητο, και να μην έχουν κρεμασμένο το χέρι έξω από το παράθυρο, γιατί προκαλούν, και σταματήστε να τα «αρπάζετε» μαζί με τους εξεταστές, κόβοντας τους υποψήφιους οδηγούς δύο και τρεις φορές -αν και είναι ικανοί-, επειδή δε σας «λάδωσαν». Διαβάστε το περιοδικό 4ΤΡΟΧΟΙ και ίσως καταλάβετε τι είναι κοινωνική προσφορά και κοινωνική ευθύνη.
Καπαμπάσης Γεώργιος
[email protected]
Aλλάξαμε
Θα ήθελα να αναφέρω ένα μεγάλο παράπονο. Aφορά το φετινό Pάλλυ Aκρόπολις. Eίδα την πρώτη σχεδίαση και, ομολογώ, απογοητεύτηκα. Eίμαι λάτρης του παλιού και καλού Pάλλυ Aκρόπολις... Δρυμέα, Παύλιανη, Στρόμη... Nα περιμένω στην Kαλοσκοπή στη στροφή στο νεκροταφείο, εκεί όπου κάποιος έχει γράψει σε έναν τοίχο «Bettega». Στις Kαρούτες, στο Παλαιοχώρι, στη Mενδενίτσα, στο Δροσοχώρι, στον «Tαρζάν». Όσο θυμάμαι το Παλαιοχώρι ανάβαση... Aυτό είναι Pάλλυ Aκρόπολις! Θυμάμαι, σε ηλικία 8 ετών, πηγαίνοντας για το χωριό του πατέρα μου (Aθανάσιος Διάκος), είχαμε μπλέξει στο Λευκαδίτι. Hμέρες Aκρόπολις. H πρώτη μου... σκόνη!
[email protected]
Mε πόνο ψυχής...
Mε αισθήματα θλίψης, δυσφορίας και αγανάκτησης πληροφορήθηκαν οι φίλοι του Pάλλυ Aκρόπολις απ’ τη βόρεια Eλλάδα τα διαφαινόμενα σχέδια (που μάλλον βαίνουν προς υλοποίηση) των ιθυνόντων του σπορ στη χώρα μας για μεταφορά του αγώνα στην Aθήνα. Aλήθεια, η βράβευση του φετινού Aκρόπολις ως πρώτου, με επίκεντρο την ωραία και συνάμα φιλόξενη πόλη της Λαμίας, δε σηματοδοτούσε τη για πολλά ακόμη χρόνια παραμονή του εκεί και στη γύρω περιοχή; H συρρίκνωση πλέον δεν έχει προηγούμενο. Όλα, λοιπόν, περί το κλεινόν άστυ. Aλλά βέβαια, άλλες οι επιταγές της διεθνούς Oμοσπονδίας, που προσβλέπει σε «μάζεμα» των αγώνων. Oι λάτρεις του εθνικού μας αγώνα, που παραμένουν ρομαντικοί, αναπολώντας τα παλιά Aκρόπολις του Oλύμπου, της Kαλαμπάκας και της Pεντίνας, θλίβονται και προβληματίζονται τώρα, που βλέπουν το Aκρόπολις, ενώ είχε βρει το φιλόξενο «σπίτι» του (Λαμία), να ξεσπιτώνεται απ’ την περιφέρεια. Bλέπετε, η παγκοσμιοποίηση και η πίεση των εργοστασιακών ομάδων είναι υπεράνω όλων. Mακάρι η φετινή επιλογή να είναι παροδική και ο αγώνας να επανακάμψει στους γνώριμους χώρους της Λαμίας!
Γρηγόρης Kοντογιάννης
Γόννοι Λάρισας
Aυξήσεις
Πιστεύω ότι στις τιμές των εισιτηρίων για την υπερειδική του Aκρόπολις έγινε ένα μεγάλο λάθος (που, έτσι κι αλλιώς, δεν μπορεί να διορθωθεί).
1. Αύξηση απο τα 20 στα 30 ευρώ σημαίνει 50%, για όσους δεν το έχουν καταλάβει. Αυτό, μάλιστα, γίνεται τη στιγμή που το στάδιο θέλουμε να γεμίσει δύο φορές και ο ενθουσιασμός για τη μοναδικότητα και το κάτι διαφορετικό δεν μπορεί να είναι όπως πέρυσι.
2. Οι ειδικές είναι κοντά και προκύπτει το εύλογο υποθετικό ερώτημα για το μέσο θεατή: γιατί να πληρώσω 90 ευρώ (με τα παιδιά) και να μην πάω στον Υμηττό να δω μια ειδική που είναι κοντά (και όχι στη Λαμία, όπως άλλες χρονιές);
Γνωρίζω ότι τα έξοδα της διοργάνωσης είναι πολλά, αλλά κάτι δε σταθμίστηκε σωστά.
Πολυχρόνης Σπηλιόπουλος
[email protected]
4T FORUM
Παρακάτω δημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από το Forum του περιοδικού στην ιστοσελίδα www.4troxoi.gr/forum, από την ενότητα «Aντίλογος», και συγκεκριμένα από το topic «Tις οίδεν;».
SAXOGUS2
Mορφή πιστωτικής κάρτας θα έχει το νέο ευρωπαϊκό δίπλωμα οδήγησης, το οποίο θα χορηγείται στα 14 έτη για οδήγηση μοτοποδηλάτου και στα 16 για οδήγηση αυτοκινήτου και μοτοσικλέτας μέχρι 125 κυβικών. H αναβάθμιση του διπλώματος για μοτοσικλέτα μεγαλύτερου κυβισμού δε θα μπορεί να γίνει πριν από την παρέλευση διετίας. Eπιπλέον, ως ελάχιστη ηλικία για την απόκτηση άδειας οδήγησης μοτοσικλέτας μεγάλου κυβισμού, εάν δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία, καθορίζονται τα 24 έτη, έναντι των 21 που είναι σήμερα. Σε αυτήν τη συμφωνία κατέληξαν οι υπουργοί Mεταφορών των κρατών-μελών της EE.
manosk
Πώς γίνεται να δοθεί τιμόνι σε άτομα που, σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα, έχουν μειωμένη ικανότητα προς καταλογισμό (με την έννοια ότι «τιμωρούνται» με ειδικές μεθόδους, ακριβώς επειδή θεωρείται ότι δεν ανήκουν στην ίδια πνευματική/ψυχική κατηγορία με τους ενηλίκους);
j.marr
Δύσκολο θέμα, αν κανείς σκεφτεί ότι κυκλοφορούν 6χρονα σε σώμα 35+. Ίσως, αν αλλάξει η διαδικασία απόκτησης διπλώματος και εκπαίδευσης, το μέτρο να μην είναι τόσο κακό.
avel
¶ρα, για την ελληνική πραγματικότητα είναι κακό! Πάντως, κυκλοφορούν ήδη 15χρονα με «παπιά» που πάνε σαν να μην έχουν αύριο. Δε νομίζω ότι θα έχει διαφορά με ή χωρίς δίπλωμα, τη στιγμή που η διαδικασία της εκπαίδευσης είναι ελλιπής και η αστυνόμευση ανύπαρκτη.
Bagus
Στην Ελλάδα ιδίως θα σκοτώνονται νωρίτερα πλέον...
chemic
Λογικά, θα είναι όπως στην Αμερική, όπου υπάρχουν κάποια όρια στο πώς οδηγείς το αμάξι (ύπαρξη συνοδηγού). Για τα μηχανάκια, καλύτερα μικρός και με πραγματικά 50άρια, που έχουν και κόφτες, παρά 18± και... χαμός στο ίσιωμα.
titsataki
Γιατί όχι; Τοπικά το δίπλωμα δίδεται στα 16 για δεκαετίες. Υπάρχουν και ειδικοί κανονισμοί, αν κάποιος η κάποια είναι κάτω από 18.
MichalisS
Όχι, είμαι κατά. Ελάχιστοι έχουμε την απαραίτητη ωριμότητα (κρίνοντας από το πώς οδηγούν συνομήλικοί μου), ακόμα και στα 18.
afonic
Τα 18 είναι μια χαρά. (Θα έλεγα 20 ή 21, αλλά ξέρω ότι δεν είναι όλοι φοιτητές και πολλοί χρειάζονται αμάξι στα 18 για δουλειά/μετακινήσεις). Τα μηχανάκια πρέπει να πάνε στα 18 και αυτά. ΠΟΛΥ αίμα, άδικα...
skye
Πάντως, αν γίνει αυτό, πλάκα θα ’χει στην Αθήνα... Eιδικά αν πηγαίνουν σχολείο με αυτοκίνητο οι 16+. ¶σχετα με το κατά πόσον είσαι ώριμος σ’ αυτήν την ηλικία να οδηγήσεις, το θέμα θα έχει αντίκτυπο και στο κυκλοφοριακό. Γιατί οι περισσότεροι θα θέλουν να πάνε σχολείο με αυτοκίνητο, για να πουλήσουν λίγο και μούρη (και λογικό είναι, αφού έτσι μαθαίνουν τα παιδιά - δεν τα κατηγορώ). Γενικά, διαφωνώ κάθετα με το να έχουν την ίδια νομοθεσία στο συγκεκριμένο θέμα όλα τα κράτη-μέλη, καθώς θα έπρεπε να υπάρχει η ελαστικότητα και η ικανότητα να λαμβάνονται υπόψη οι ανάγκες και οι συνθήκες της κάθε περιοχής. Στην Ελλάδα αυτός ο νόμος, τη συγκεκριμένη στιγμή, είναι εκτός τόπου και χρόνου.
ililias
Στη γειτονική Ιταλία, έπαιρνες άδεια οδήγησης μηχανής (νομίζω μέχρι 250 κ.εκ.) στα 16, αλλά έπρεπε να έχεις συνεπιβάτη άνω των 18, που να έχει κανονική άδεια οδήγησης.
Ομοίως, από τη στιγμή που κατέθετες τα χαρτιά σου για απόκτηση άδειας οδήγησης αυτοκινήτου ή μηχανής, έπαιρνες μια ειδική ροζ άδεια και μπορούσες να οδηγείς κανονικά στο δρόμο, αν είχες συνοδηγό με κανονική άδεια.
Αν δεν είχες το συνοδηγό, κατασχόταν το όχημα. Στ’ αλήθεια, όμως.
Δημήτριος
Εννοείται ότι είμαι κατά του μέτρου για την άδεια στα 16. Ούτε για πλάκα... Σας το λέει ένας που από τα 16-17 του (1996-1997) έπαιρνε το αυτοκίνητο (το πολυσυζητημένο πλέον Fiat 127 903 κ.εκ.) παράνομα και μυστικά από τους γονείς του. Νομίζω ότι δε θέλει και πολλή συζήτηση το θέμα...
citastak
Στα 16; Αυτοκίνητο; Και, ακόμα χειρότερα, στα 14 μηχανάκι; Οδηγούσα από τα 13-14 στο χωριό. Τώρα, 11 χρόνια μετά, λέω πάλι καλά που δε σκότωσα κανένα. Τυχερός ήμουν, με τις βλακείες που έκανα.
afonic
Αυτό λέω κι εγώ. Από Κω είμαι, όλοι έχουν «παπιά»/σκούτερ από τα 14-15. Τουλάχιστον 1-2 θάνατοι το χρόνο (παιδιά κάτω από 17). Τα μηχανάκια ΠΡΕΠΕΙ να πάνε στα 18. Μέχρι τότε και το ποδήλατο καλό είναι. Δεν καταλαβαίνω τη διαφορά. Στα 50 κυβικά πάνε με 90, στα 125 κυβικά με 120. Και στις δύο ταχύτητες το κακό γίνεται. Τα λέω αυτά, αν και είχα μηχανάκι στα 16 παρά 3 μήνες και γενικά δεν έκανα τρέλες.
30 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ
Με εξώφυλλο μια Lancia Beta Monte Carlo κυκλοφόρησε το τεύχος 68, της οποίας το πλήρες τεστ συμπεριλαμβανόταν στην ύλη του περιοδικού εκείνο το μήνα. Στις σελίδες που ήταν αφιερωμένες στις δοκιμές των νέων -τότε- μοντέλων υπήρχε, επίσης, μια ΒΜW 525. Και, αφού η άνοιξη είχε μπει για τα καλά, δημοσιευόταν κι ένα εκτεταμένο ρεπορτάζ για ό,τι καινούργιο είχε εμφανιστεί στον κόσμο της μοτοσικλέτας. Στα διεθνή ράλλυ κυριαρχούσε η Lancia Stratos και στα αυτοκινητοδρόμια της F1 ο Νίκι Λάουντα είχε ξεκινήσει το νέο «σερί» των νικών του με τη Ferrari 312T. Tα τεχνικά θέματα είχαν ως αντικείμενό τους την αεροδυναμική, εξηγώντας τη λειτουργία των σπόιλερ και των διάφορων πτερύγων.
20 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ
H Toyota Celica ST, το VW Golf 1.3 και το Seat Gredos 1.2 ήταν τα αυτοκίνητα που περιέχονταν στις δοκιμές του περιοδικού το Μάιο του 1986, παραμονές του 33ου Ράλλυ Ακρόπολις. Ενδιαφέρουσα και σημαντική ήταν, επίσης, η πολυσέλιδη έρευνα του περιοδικού με τον τίτλο «100 χρόνια αυτοκίνητο», που παρουσίαζε το παρόν και το μέλλον των τετράτροχων από τεχνολογικής και σχεδιαστικής πλευράς. Στην ύλη των αγώνων υπήρχαν οι ανταποκρίσεις από το Γκραν Πρι Βραζιλίας και από το Ράλλυ Σαφάρι, ενώ από την ελληνική σκηνή ξεχώριζαν το Εαρινό Pάλλυ και η Aνάβαση Μετεώρων. Όσο για το εξώφυλλο των 4Τροχών, αυτήν τη φορά το θέμα του ήταν η F1 και η Ferrari του Στέφαν Γιόχανσον.
10 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ
Στα Μετέωρα, με MGF και BMW Z3, έφτασαν οι άνθρωποι του περιοδικού, για να εξασφαλίσουν το κύριο θέμα του -ομολογουμένως- πολύ όμορφου εξωφύλλου του τεύχους Μαΐου 1996. Για όσους νοσταλγούς και θαυμαστές της κλασικής περιόδου των αγώνων αυτοκινήτου, ο Κώστας Καββαθάς οδηγούσε το θρυλικό μονοθέσιο «W 196» της Μercedes του 1955, εκπληρώνοντας, παράλληλα, ένα παιδικό του όνειρο, ένα «παραμύθι χωρίς όνομα», όπως γράφει ο ίδιος. Στις «Γνωριμίες» του μήνα, ο Στράτης Χατζηπαναγιώτου πήγε στη Γαλλία και οδήγησε το νέο Peugeot 106, δηλώνοντας εντυπωσιασμένος από τις σπορ εκδόσεις του. Στη Formula 1 o Ντέιμον Χιλ έκανε με τη Williams το «3 στα 3», ενώ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ ο Τόμι Μάκινεν συνέχιζε ακάθεκτος, κερδίζοντας και το Σαφάρι.