4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Χρήστος Μιχαηλίδης

Eρημιά

«... Όλα αυτά τα παιδαρέλια του ενικού και της αυθάδικης άγνοιας δεν τα έχει ανάγκη κανένας πραγματικός δημιουργός...»

Πριν από λίγο καιρό, κυκλοφόρησε ένα CD, δεν ξέρω αν το μάθατε, μπορεί και όχι, αλλά δύσκολο μου φαίνεται, γιατί κοιτάζω τα ονόματα των δημιουργών και λέω, δεν μπορεί, τέτοια dream team αποκλείεται να μην έχει ταρακουνήσει το σύμπαν με τη δουλειά της. Mιλάμε για δίσκο του Μίκη Θεοδωράκη, με στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, ενορχήστρωση Σταύρου Ξαρχάκου και ερμηνεία από τη Μαρία Φαραντούρη και το Μανώλη Μητσιά... Λαϊκά τραγούδια, όμορφα, που αγγίζουν την ψυχή των απλών ανθρώπων, που σε τούτον τον κόσμο τον ευλογημένο μ’ ένα τραγούδι στα χείλη γεννήθηκαν... Έτσι δεν είναι, ρε παιδιά;
Έτσι είναι, ακούω να μου ψιθυρίζετε, φίλοι παλιοί και καινούργιοι, που μας ενώνει πάντα μια νότα απρόσμενη, ένας στίχος που τον αισθάνεσαι κάπως, όχι «τέλεια τέλεια τέλεια», και «ο έρωτας, σου λέω, είναι ψυχεδέλεια», και άλλα παρόμοια αστειάκια... Nαι, έτσι σας ακούω να αποκρίνεστε, μα ξέρω πως, σαν κι εμένα, φοβάστε να πείτε την αλήθεια, ότι ετούτον εδώ το δίσκο του Θεοδωράκη που φέρει το χαρακτηριστικό τίτλο «Ερημιά» δεν τον ακούσαμε ποτέ, τον απορρίψαμε προτού σκίσουμε καν το σελοφάν από το εξώφυλλό του...
Δε λέω ότι πρέπει οπωσδήποτε να αρέσει. Αλλά όχι και να μην ακουστεί καθόλου, επειδή κάποιος παραγωγός ή διευθυντής το πήρε στα χέρια του, είδε τα ονόματα, του φάνηκαν «ξεπερασμένα» και τον πέταξε στην άκρη.
Δεν έχει ανάγκη ο Μίκης Θεοδωράκης να τον παραδεχτεί ο όποιος παραγωγός, ούτε ο Παπαδόπουλος περιμένει να καταξιωθεί από τις φορές που θα ακουστεί ένα τραγούδι του, ούτε ο Ξαρχάκος περιμένει πότε θα τον καλέσει στο στούντιο κάποιος Ουάου παραγωγός για να τον ρωτήσει: «Πώς αισθάνεσαι, Σταυράκη, που ενορχήστρωσες Μίκη;» Όλα αυτά τα παιδαρέλια του ενικού και της αυθάδικης άγνοιας δεν τα έχει ανάγκη κανένας πραγματικός δημιουργός. Έχει ανάγκη, όμως, να μπορεί η δουλειά του να φτάνει στα αυτιά, στην καρδιά και στην κρίση του απλού κοσμάκη.
Ποιος, ρε γαμώτο, θέλει να τη σκοτώσει αυτήν τη μουσική; Ποιος θέλει να τα τυποποιήσει όλα και να τα κάνει κιμά; Ξέρω την απάντηση, αλλά ας μείνουμε ως εδώ._ X. M.