Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1, 7ος & 8ος γύρος, GP Μονακό & Μ. Βρετανίας
Η φετινή κυριαρχία του Φερνάντο Αλόνσο θυμίζει αυτήν που απολάμβανε το 2002 και το 2004 ο Σουμάχερ, που φαίνεται να μην παραδέχεται τα νέα δεδομένα.
ΣTO φετινό πρωτάθλημα, ο 24χρονος από το Οβιέδο έχει συλλέξει μέχρι στιγμής 74 βαθμούς από το μέγιστο δυνατό σύνολο των 80, ενώ δεν έχει τερματίσει χαμηλότερα από τη 2η θέση! Ένα αποτέλεσμα που οφείλεται στον αξεπέραστο συνδυασμό οδηγού και μονοθεσίου, καθώς η Renault δείχνει ικανή για τη νίκη σε οποιονδήποτε τύπο πίστας και παρουσιάζει απαράμιλλη αξιοπιστία, ενώ ο Ισπανός έχει αποδείξει ότι πολύ απλά ΔΕ διαπράττει λάθη. Αυτήν τη στιγμή, πριν ακόμη συμπληρωθεί το μέσο του πρωταθλήματος, απολαμβάνει μια βαθμολογική διαφορά, η οποία, με την παρούσα ισορροπία δυνάμεων (που φαίνεται πως δύσκολα θα μπορέσει να διαταραχτεί), είναι υπεραρκετή για να του χαρίσει το δεύτερο συνεχόμενο τίτλο, τη στιγμή μάλιστα που ο κυριότερος και ασύγκριτα εμπειρότερος αντίπαλός του δείχνει να χάνει την ψυχραιμία του. Από τα πρώτα του βήματα στη Formula 1, η άρνηση του Μίκαελ Σουμάχερ να αποδεχτεί την ήττα του είναι αποδεδειγμένη... Το συμβάν στη Χερέθ το ’97, όταν είχε κλείσει άκομψα και επιδεικτικά τον Βιλνέβ, παραμένει η πιο περίτρανη απόδειξη του ισχυρισμού αυτού και αποτελεί παράλληλα το «χαμηλότερο» σημείο της καριέρας του. Ωστόσο, σε εκείνη την περίπτωση ο Γερμανός προσπαθούσε να υπερασπιστεί ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα και δεν πρέπει να λησμονηθεί ότι τότε δεν είχε ακόμη πετύχει το στόχο του, να επαναφέρει δηλαδή τη Ferrari στο θρόνο της έπειτα από μια 20ετία λήθης. Στις δοκιμές του Μονακό, ο Γερμανός υπερασπιζόταν μια απλή pole position, την αξία της οποίας μάλιστα είχε μειώσει στις δηλώσεις του πριν από το αγωνιστικό τριήμερο! Κατά την «υπεράσπιση» αυτή, ο Μίκαελ αποφάσισε να εφαρμόσει ένα από τα κόλπα της σχολής του «Μπλακ» Τζακ Μπράμπαμ. Η εικόνα μιας... παρκαρισμένης Ferrari στη μέση της πίστας του Μονακό στον τελευταίο χρονομετρημένο γύρο, έτσι ώστε οι αντίπαλοι να μην έχουν ευκαιρία να κλέψουν την pole όμως, δεν τιμά ούτε τον ίδιο ούτε τη Ferrari, αλλά φυσικά ούτε και τη Formula 1. Aν λοιπόν οι μνήμες του ’97 μοιάζουν πλέον μακρινές μετά και τις επιτυχίες που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια, ο χρόνος που θα περάσει μέχρι την αποχώρηση του Σουμάχερ από το σπορ μάλλον δε θα αποδειχθεί αρκετός για να ξεχαστεί η πράξη του στο Μονακό, που κατακρίθηκε απ’ όλο τον κόσμο της Formula 1.
Το τι πέρασε από το μυαλό του Γερμανού που τον έσπρωξε να κάνει ό,τι έκανε εκείνο το Σάββατο μάλλον δε θα το μάθουμε ποτέ... Ίσως ο Γερμανός πίστευε ότι το βάρος του ονόματός του και η παρουσία του στο κόκπιτ της Ferrari θα απέτρεπε την τιμωρία των πράξεών του, όπως, άλλωστε, έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν... Σίγουρα, πάντως, το βράδυ της Κυριακής θα πρέπει να τον βασάνιζε το ερώτημα αν πραγματικά άξιζε να θυσιάσει τον αγώνα του και τους πολύτιμους βαθμούς στο κυνήγι του τίτλου, για να μην πληγωθεί ο εγωισμός του_ Φ. Λ.
GP ΜΟΝΑΚΟ 7ος ΓΥΡΟΣ
Οι... ατασθαλίες πληρώνονται!
Η απαράδεκτη συμπεριφορά του Σουμάχερ έκλεψε τα φώτα της δημοσιότητας στο Μονακό, όπου ο Αλόνσο κάτεκτησε άλλη μια νίκη και η McLaren πέτυχε την καλύτερη φετινή της επίδοση.
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΦΑΜΠΡΙΤΣΙΟ ΛΑΖΑΚΙΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: AUTOMEDIA
ΣABBATO, 27 Μαΐου, δευτερόλεπτα πριν από το τέλος των κατατακτήριων δοκιμών. Ο ταχύτερος μέχρι εκείνη τη στιγμή Μίκαελ Σουμάχερ έχει κάνει ένα λάθος στο μέσο του τελευταίου γρήγορου γύρου του και δεν έχει ελπίδες για βελτίωση του χρόνου του. Στη συνέχεια, μπλοκάρει βίαια τα φρένα του στη Rascasse (προτελευταία στροφή), ακινητοποιεί τη Ferrari στην εξωτερική της αγωνιστικής γραμμής, εμποδίζοντας τη διέλευση των υπόλοιπων μονοθεσίων, ενώ, δευτερόλεπτα αργότερα, «του σβήνει» και ο κινητήρας. Ο αγωνιστικός διευθυντής της Renault, Φλάβιο Μπριατόρε, απαιτεί ωρυόμενος την επέμβαση των αγωνοδικών. Οκτώ (!) ολόκληρες (και ατελείωτες...) ώρες αργότερα, οι αγωνοδίκες καταδικάζουν το Γερμανό επτά φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή, κρίνοντας ότι η πράξη του ήταν εσκεμμένη, και διαγράφουν όλους τους χρόνους που σημείωσε το Σάββατο. Ως αποτέλεσμα, οι δύο Ferrari εκκινούν την Κυριακή τελευταίες (καθώς ο Μάσα είχε ατύχημα στο πρώτο σκέλος των κατατακτήριων δοκιμών), κάτι που δεν είχε ξανασυμβεί στην 56ετή παρουσία της ομάδας στο θεσμό!
Το γεγονός αυτό έκανε τους πάντες σχεδόν να πιστεύουν ότι ο Αλόνσο θα... βόλταρε και εκείνη την Κυριακή προς μια ακόμη νίκη... Πόσο άδικο είχαν! Ο Ισπανός κατάφερε μεν να τερματίσει 1ος, ωστόσο η νίκη του κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν. Όπως και πέρυσι, έτσι κι εφέτος, σε αργές πίστες σαν το Μονακό, η Renault ταλαιπωρεί παραπάνω από το φυσιολογικό τα πίσω ελαστικά της. Μερικούς μόλις γύρους μετά την εκκίνηση, ο Αλόνσο κατάλαβε ότι, για το λόγο αυτό, δεν είχε τη δυνατότητα να απομακρυνθεί από τον Ράικονεν, ωστόσο δεν πανικοβλήθηκε... Έκρινε ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να ρισκάρει και, καθώς στους στενούς δρόμους του πριγκιπάτου τα προσπεράσματα είναι σχεδόν αδύνατα, αποφάσισε να ελέγξει το ρυθμό του, προστατεύοντας τα ελαστικά του, ώστε αυτά να είναι σε θέση να αποδώσουν καλύτερα εκεί όπου χρειάζεται περισσότερο: πριν από τα πιτ στοπ. Η στρατηγική ήταν εγγυημένη, η εκτέλεσή της -όπως πάντα- άψογη και ο Αλόνσο πανηγύρισε την πρώτη του νίκη στο γκραν πρι του Μονακό!
Το μεγαλύτερο κίνδυνο στις προσπάθειες του Αλόνσο αποτέλεσε ο Κίμι Ράικονεν. Ο Φινλανδός είχε στη διάθεσή του μια ανανεωμένη McLaren (καινούργιο αεροδυναμικό πακέτο και σύστημα απαγωγής θερμότητας), η οποία, όμως, αποδείχτηκε δίκοπο μαχαίρι: του επέτρεψε να μείνει κολλημένος πίσω από τη Renault για 51 γύρους, αλλά προκάλεσε παράλληλα και την εγκατάλειψή του, καθώς το καινούργιο κάλυμμα του κινητήρα, όντας πιο «εφαρμοστό», επέφερε την υπερθέρμανση των καλωδιώσεων και την αστοχία του 8κύλινδρου Mercedes, τερματίζοντας των αγώνα του πρόωρα. Ωφελημένος από αυτό αποδείχτηκε ο team mate του, Μοντόγια, που κληρονόμησε τη 2η θέση στην καλύτερη φετινή εμφάνιση της ομάδας. Στην 3η θέση τερμάτισε ο Κούλθαρντ, σημειώνοντας το πρώτο βάθρο για την ομάδα της Red Bull, ύστερα από απίστευτες συγκυρίες εναντίον των υπόλοιπων οδηγών που είχαν βλέψεις για τη θέση αυτή, ενώ ο Μίκαελ Σουμάχερ προσπάθησε να διαγράψει τα συμβάντα της προηγούμενης ημέρας, κάνοντας έναν εκπληκτικό αγώνα που τον έφερε στην 5η θέση! Σίγουρα στο τέλος του αγώνα ο Γερμανός θα σκεφτόταν ότι, χωρίς τις... ατασθαλίες του Σαββάτου, πιθανότατα θα είχε ανακηρυχθεί αυτός νικητής, αφού στον αγώνα η Ferrari ήταν μακράν το καλύτερο μονοθέσιο στην πίστα._ Φ. Λ.
είπε...
«Δε θα κάναμε ποτέ κάτι τέτοιο επίτηδες.»
Ρος Μπρον, τεχνικός διευθυντής της Ferrari
1η φορά στην ιστορία της Ferrari τα δύο μονοθέσιά της εκκίνησαν τελευταία
6 νικητές σε ισάριθμα χρόνια μετρά το γκραν πρι του Μονακό
40 χρόνια από το ντεμπούτο της συμπλήρωσε η McLaren
44 αγώνες είχε να ανέβει στο βάθρο ο Κούλθαρντ
570 άνθρωποι της πίστας παρευρίσκονταν στο Μονακό
ΓΥΡΟΣ 7
ΜΟΝΑΚΟ 28/5/2006
ΠΙΣΤΑ Μόντε Κάρλο
Μήκος 3,340 χλμ.
Γύροι 78
Συνολική απόσταση 260,520 χλμ.
ΚΑΤΑΤΑΞΗ
1 Αλόνσο RENAULT (M) 1h43:43.116
2 Μοντόγια McLAREN (M) +14.567
3 Κούλθαρντ RED BULL (M) +52.298
4 Μπαρικέλο HONDA (M) +53.337
5 M. Σουμάχερ FERRARI (B) +53.830
6 Φιζικέλα RENAULT (M) +1:02.072
7 Χάιντφελντ BMW SAUBER (M) +1 γύρο
8 Ρ. Σουμάχερ TOYOTA (B) +1 γύρο
Ταχύτερος γύρος: Μ. Σουμάχερ 1:15.143
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΟΔΗΓΩΝ
1 Αλόνσο 64
2 Μ. Σουμάχερ 43
3 Φιζικέλα 27
= Ράικονεν 27
5 Μοντόγια 23
ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΩΝ
1 RENAULT 91
2 FERRARI 63
3 McLAREN 50
4 HONDA 29
5 BMW SAUBER 14
GP M. ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ 8ος ΓΥΡΟΣ
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΦΑΜΠΡΙΤΣΙΟ ΛΑΖΑΚΙΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: AUTOMEDIA, REPORTER IMAGES
Ασταμάτητος!
Με την τέταρτη συνεχόμενη pole position και την τρίτη συνεχόμενη νίκη του, ο Αλόνσο συνεχίζει την επέλασή του προς τον τίτλο!
MOΛIΣ δέκα γύροι χρειάστηκαν για να αποφασίσουν το φετινό νικητή του βρετανικού γκραν πρι. Όσο, δηλαδή, χρειάστηκε και η Renault του Φερνάντο Αλόνσο για να φτάσει στο σημείο της μέγιστης απόδοσης, καθώς, όπως αποκάλυψε και ο ίδιος, οι ρυθμίσεις που είχε κάνει ήταν τέτοιες, ώστε η κορύφωση της απόδοσης του μονοθεσίου του να επιτυγχάνεται με σχετικά φθαρμένα ελαστικά. Μόλις αυτό συνέβη, ο Ισπανός άρχισε να απομακρύνεται από τον αρχικά 2ο Ράικονεν, πραγματοποιώντας, μάλιστα, τον πρώτο ανεφοδιασμό πιο αργά από τους αντιπάλους του και καταφέρνοντας, με την επιστροφή του στην πίστα, να έχει «χτίσει» πλέον μια διαφορά 10 δλ. από το Φινλανδό, η οποία του άνοιξε το δρόμο προς τη νίκη. Σε μεγάλο ποσοστό, η επιτυχία οφειλόταν και στη διαίσθηση του διευθυντή μηχανολογίας της Renault, Πατ Σίμοντς, ο οποίος ζήτησε από τη Michelin, ως δεύτερη επιλογή, έναν τύπο ελαστικού κατάλληλο για υψηλότερες θερμοκρασίες, που τελικά επικράτησαν στον αγώνα.
Η Ferrari είχε αποτύχει να φέρει τον Σουμάχερ στην πρώτη σειρά της εκκίνησης, καθώς, όπως αποδείχθηκε για δεύτερη φορά φέτος μετά την Ισπανία, η 248 F1 δεν είναι το τελειότερο μονοθέσιο αεροδυναμικά. Ο Σουμάχερ αναγκάστηκε, κατά συνέπεια, να συμβιβαστεί με την 3η θέση στην εκκίνηση και στάθηκε τυχερός που η στρατηγική της ομάδας του λειτούργησε ιδανικά και τον έφερε, μετά την ολοκλήρωση του δεύτερου ανεφοδιασμού, εμπρός από τον Ράικονεν. Η Ferrari διαχειρίστηκε καλύτερα τα επτά διαθέσιμα σετ ελαστικών για κάθε οδηγό, καθώς ο Σουμάχερ είχε δύο φρέσκα σετ στον αγώνα, έναντι του ενός των κοντινότερων αντιπάλων του. Έτσι, εκμεταλλευόμενος το πλεονέκτημα που του προσέφεραν τα καινούρια ελαστικά, ο Γερμανός πραγματοποίησε έναν ταχύτατο γύρο, βγαίνοντας από το δεύτερο πιτ στοπ, και βρέθηκε μπροστά από τη McLaren του Φινλανδού, όταν αυτός πραγματοποίησε το δικό του ανεφοδιασμό. Βέβαια, στη συνέχεια, ουδέποτε απείλησε τη νίκη του Αλόνσο, αλλά απλώς κατάφερε να ελαχιστοποιήσει τη βαθμολογική απώλεια από τον Ισπανό και δήλωσε ότι συνεχίζει να ελπίζει στην κατάκτηση του τίτλου.
Στο τρίτο σκαλί του βάθρου ανέβηκε ο Ράικονεν, με την ανανεωμένη McLaren, η οποία ωστόσο εξακολουθεί κατά τον ίδιο να είναι πολύ αργή για να νικήσει, γεγονός που αποδείχθηκε έμπρακτα στους τελευταίους γύρους, κατά τους οποίους ο Φινλανδός βρέθηκε να υπερασπίζεται τη θέση του απέναντι στον Φιζικέλα. Ο Ιταλός, με τη σειρά του, κατηγόρησε την ομάδα της Renault για την απώλεια του βάθρου, καθώς, όπως αποκάλυψε, οι μηχανικοί του πραγματοποίησαν αλλαγές στο στήσιμο του μονοθεσίου του τις οποίες δεν είχε εγκρίνει, με αποτέλεσμα η R26 να μη συμπεριφέρεται όπως ο ίδιος θα επιθυμούσε._ Φ. Λ.
14 συνεχόμενες παρουσίες στο βάθρο μετρά ο Αλόνσο
25 ταχύτερους γύρους συμπλήρωσε η ομάδα της Renault
200 συμμετοχές ως ομάδα συμπλήρωσε η Renault στην πίστα όπου έκανε το ντεμπούτο της, το 1977
806 γύρους στην 1η θέση συμπλήρωσε ο Αλόνσο
είπε...
«Δεν ξέρω ποιος θα είναι ο team mate μου του χρόνου, αν παραμείνω στη Renault, αλλά ξέρω ότι θα είναι Φινλανδός: ο Ράικονεν ή ο Κοβαλάινεν.»
Τζιανκάρλο Φιζικέλα, πιλότος της Renault
ΓΥΡΟΣ 8
Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑ 11/6/2006
ΠΙΣΤΑ Σίλβερστοουν
Μήκος 5,141 χλμ.
Γύροι 60
Συνολική απόσταση 308,355 χλμ.
ΚΑΤΑΤΑΞΗ
1 Αλόνσο RENAULT (M) 1h25:51.927
2 M. Σουμάχερ FERRARI (B) +13.951
3 Ράικονεν McLAREN (M) +18.672
4 Φιζικέλα RENAULT (M) +19.976
5 Μάσα FERRARI (B) +31.559
6 Μοντόγια McLAREN (M) +1:04.769
7 Χάιντφελντ BMW SAUBER (M) +1:11.594
8 Βιλνέβ BMW SAUBER (M) +1:18.299
Ταχύτερος γύρος Αλόνσο 1:21.599
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΟΔΗΓΩΝ
1 Αλόνσο 74
2 Μ. Σουμάχερ 51
3 Ράικονεν 33
4 Φιζικέλα 32
5 Μοντόγια 26
ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΩΝ
1 RENAULT 106
2 FERRARI 75
3 McLAREN 59
4 HONDA 29
5 BMW SAUBER 17