Χρήστος Μιχαηλίδης
Tζέρεμι ¶ιρονς«... οι παραβάτες τιμωρούνται με αφαίρεση, επιτόπου, της άδειάς τους για ένα χρόνο...»
Διάβαζα πριν από μερικές εβδομάδες στην εφημερίδα «Γκάρντιαν» μια συνέντευξη του σπουδαίου ¶γγλου ηθοποιού Τζέρεμι ¶ιρονς. Κι έλεγε ότι σκέφτεται πολύ σοβαρά να φύγει από το Λονδίνο και να εγκατασταθεί σε άλλη πόλη, γιατί πλέον αισθάνεται πως η πρωτεύουσα έχει γίνει μια πόλη που δεν μπορείς να την περπατήσεις.
Τα πεζοδρόμια έχουν στενέψει κι έχουν γεμίσει από διάφορα εμπόδια (ταμπέλες, κάδους σκουπιδιών κτλ.). «Το ζιγκ-ζαγκ και το αγχώδες περπάτημα σε ένα πεζοδρόμιο στενό, με εμπόδια και πολλούς ανθρώπους, είναι σχεδόν μαρτυρικό» λέει ο ¶ιρονς.
Μα, πιο πολύ απ’ όλα τον κάνει έξαλλο η εγκληματική, όπως την ονομάζει, χρήση των πεζοδρομίων από ποδηλάτες και μοτοποδηλάτες. «Θέλω» λέει «με όλη τη δύναμη της φωνής μου να φωνάξω σε όλους αυτούς ότι είναι γαμημένοι μπάσταρδοι!»
Σημειώστε, εν τω μεταξύ, ότι είναι λίγοι στην Αγγλία εκείνοι που ανεβαίνουν στα πεζοδρόμια. Οι νόμοι εκεί είναι αυστηροί και οι παραβάτες τιμωρούνται με αφαίρεση, επιτόπου, της άδειάς τους για ένα χρόνο, ακόμα και αν έχουν τη βασίλισσα θεία τους. Υπάρχουν πάντα, όμως, οι λίγοι εξυπνάκηδες και σ’ αυτούς τους λίγους απευθύνει, προφανώς, ο ¶ιρονς τη δικαιολογημένη του οργή.
Το βέβαιο είναι, όμως, πως, εάν σκέφτεται να εγκαταλείψει το Λονδίνο, γιατί το θεωρεί «μη περπατήσιμο», στη δικιά μας πρωτεύουσα δε θα μπορούσε να ζήσει ούτε λεπτό.
Εδώ, «οι γαμημένοι μπάσταρδοι» δεν είναι οι λίγοι εξυπνάκηδες που παραβιάζουν το νόμο - είναι οι πολλοί. Ποδηλάτες δεν έχουμε, αλλά οι μοτοσικλετιστές μας, που μονίμως διαμαρτύρονται (και μερικές φορές δικαίως) για το πόσο άσχημα τους συμπεριφέρονται στους δρόμους οι αυτοκινητιστές, δεν έχουν αφήσει πεζοδρόμιο για πεζοδρόμιο σ’ αυτήν την πόλη, επικαλούμενοι πάντα (με παράπονο στα μάτια!) την έλλειψη χώρων για να σταθμεύσουν τα δίκυκλά τους.
Συγγνώμη, but I don’t give a shit, όπως θα έλεγε ο ¶ιρονς, εάν του προέτασσε κάποιος μηχανόβιος αυτήν τη φτηνή δικαιολογία. Το ότι η πολιτεία, ή ο δήμος, ή δεν ξέρω ποιος άλλος υπεύθυνος δεν έχει φροντίσει και για χώρους στάθμευσης των μοτοσικλετών δε σημαίνει ότι μπορεί ο καθένας, αυθαιρέτως και περιφρονώντας τους άλλους συνανθρώπους του, να ανεβαίνει στα πεζοδρόμια και να σταθμεύει το μηχάνημά του.
Θα ήθελα πολύ να ερχόταν ο ¶ιρονς για μία μέρα, έστω, στην πόλη μας. Μόνο και μόνο για να τον ακούσω να εκφέρει την ίδια άποψη για τους δικούς μας καβαλάρηδες του πεζοδρομίου._ X. M.