Ρέα Βιτάλη
Πού πας, καραβάκι;«... Κι εγώ, χιλιόμετρα μακριά από τη Βέροια... Ή, μήπως, μόλις ένα τσιγάρο δρόμο; Στη Βέροια ζούμε όλοι μας...»
Εδώ και μέρες... Τα μάτια της μάνας του ¶λεξ με ακολουθούν. Ό,τι κι αν κάνω, όπου κι αν πάω. Αυτός ο Πόνος ο απέραντος! Ο καθαρός πόνος χωρίς πρόσμιξη.
Η μάνα του ¶λεξ ξεκίνησε από τη Γεωργία. Έφυγε από μια χώρα όπου τα όνειρα κρέμονταν ατιμασμένα, σαν ξεφούσκωτα μπαλόνια που τα σημάδεψε ο ήλιος. Η οργή των ανθρώπων γκρέμισε τείχη, αγάλματα, «Θεούς». Και βάλθηκαν να βρουν καινούργιους... Η μάνα του ¶λεξ έφυγε... Όπως και τόσοι άλλοι. Να πάνε πού; Πού πας, καραβάκι, με τέτοιον καιρό;
Ήρθε στη Ελλάδα. Μορφωμένη γυναίκα. Ήξερε την ιστορία της χώρας μας. Η κοιτίδα του πολιτισμού! Ας πούμε πήρε το δρόμο από την «αρχή»... Από τις διαχρονικές αξίες... Πού πας, καραβάκι, με τέτοιον καιρό;
Εδώ και μέρες τα μάτια της μάνας του ¶λεξ μ’ ακολουθούν. Ο καθαρός πόνος χωρίς πρόσμιξη. Οι χαμένες αξίες που μας θυμίζει με την παρουσία της... Η στωικότητα, η αξιοπρέπεια, η διακριτικότητα, η ευγένεια ψυχής, η εντιμότητα, η καρτερία, η σιωπή, η δύναμη... Αυτές, τέλος πάντων, που κληροδότησε και στον ¶λεξ... Πού πας, καραβάκι, με τέτοιον καιρό...
Εδώ και μέρες τα μάτια της μητέρας του ¶λεξ πέφτουν επάνω μου σαν ανακριτικός φακός, σαν αναιδές μικρόφωνο ρεπόρτερ που θέλει να βγάλει είδηση... Κι εγώ, χιλιόμετρα μακριά από τη Βέροια... Ή, μήπως, μόλις ένα τσιγάρο δρόμο; Στη Βέροια ζούμε όλοι μας... Όλος ο δυτικός κόσμος μια Βέροια, τώρα που γκρεμίστηκαν οι αποστάσεις...
Εδώ και μέρες τα μάτια της μάνας του ¶λεξ κόλλησαν επάνω μου. Κι έτσι όπως με κοιτούν... Ντρέπομαι... Για όλες τις αξίες που χάθηκαν, για το όνειρο που «έσκασε» σαν μπαλόνι που σημάδεψε ο ήλιος... Ένα ΣΥΓΓΝΩΜΗ λαχανιασμένο... Σε όλα τα καραβάκια που ξεμύτισαν στην τρικυμισμένη θάλασσα χωρίς να λογαριάσουν το μέγεθος... Στο κάτω κάτω, τι είχαν να χάσουν... Τελικά, πόσα πολλά είχαν να χάσουν!
Εδώ και μέρες, η μάνα του ¶λεξ... Τα μάτια του ¶λεξ... Τα χώματα που έφτυνε η μπουλντόζα... Οι ζωγραφιές του ¶λεξ με τα έντονα χρώματα... ΣΥΓΓΝΩΜΗ, συγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη..._ P. B.