Off road στις Κυκλάδες
Jet ski-ζοντας τα κύματα!Δεκαπέντε μέρες με το FX Wave Runner 160 της Yamaha, για διακοπές με μια ξεχωριστή νότα περιπέτειας. Πλάνο της τελευταίας στιγμής, χωρίς σημαντική προεργασία ως προς το... πού. Ορμητήριο και έδρα η Πάρος, με στόχους τα γύρω νησιά.
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ -DOC- ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΕΛΕΝΗ ΣΤΑΜΑΚΗ
ΠΕΡΑ από τα παιχνίδια στην παραλία και στις γειτονικές ακρογιαλιές, τα σχεδόν 3,5 μ. του θηριώδους jet ski υπόσχονται άνετη περιήγηση στα γύρω νησιά χωρίς... εκπτώσεις στη διασκέδαση. Σταθερό, γρήγορο, με χώρους και, πάνω απ’ όλα, αυτονομία, αντικρίζει την απέναντι ακτή όχι με δέος, αλλά με σαρκασμό! Όμως, πάντα η θάλασσα απαιτεί σεβασμό...
Δειλά δειλά λοιπόν «πατάμε» σε ένα ανύπαρκτο πλάνο διακοπών, αφού πρώτα ρυμουλκούμε με το αυτοκίνητο το FX Wave Runner 160 μέχρι τον Πειραιά και από εκεί συνεχίζουμε με πλοίο και προορισμό την Πάρο. Στόχος οι Μικρές Κυκλάδες! Μέρος μακρινό, μαγικό κι ονειρεμένο, απωθημένο ανεκπλήρωτο για πολλούς λάτρεις της θαλάσσιας περιπέτειας. Όχι πολύ μακρινό δηλαδή, απλώς «άγονο», αν μπορεί να θεωρηθεί άγονο ένα μέρος που πλέον ανήκει στην τουριστική ελίτ... Καταφύγιο των απανταχού φουσκωτών και ιστιοπλοϊκών, πώς να μην αποτελέσει «στόχο» για το θηριώδες τουριστικό jet της Yamaha. Αυτό, άλλωστε, δεν είναι απλό jet ski. Βάρκα ολάκερη είναι!
Βίρα τις άγκυρες
Η Αντίπαρος και το Δεσποτικό ήταν η πρώτη εύκολη εξόρμηση, αν και αποδείχτηκε ύπουλο το πέρασμα με 6 μποφόρ και... τέσσερις αναβάτες.
Οι Μικρές Κυκλάδες είναι πολλές... Για τους βέρους Παριανούς -ένας εξ αυτών ο γράφων- ξεκινούν από το Δεσποτικό και περιλαμβάνουν και τα «Blue Lagoons», λίγο έξω από την Αλυκή (απέναντι από την Αντίπαρο). Για τους χάρτες, η Ηρακλειά, η Σχοινούσσα, τα Κουφονήσια, η Δονούσα, η Κέρος με τα Αντικέρια είναι τα καλύτερα -και τα σωστά- όρια.
Περιμέναμε μέρες απανεμιάς για να ξεκινήσουμε το «ταξίδι» μας... Δικαιολογία, αφού τα μελτέμια που ανακάτευαν τις προηγούμενες μέρες το Αιγαίο αποτελούσαν μια τέλεια υπεκφυγή για ξεκούραση, ηλιοθεραπεία, χταπόδι και ούζο στη Νάουσα, άντε και λίγο windsurf στη χειρότερη... Με την πρώτη κάλμα, το Wave Runner φορτώθηκε με αδιάβροχους σάκους, μερικά προσωπικά πράγματα, ρούχα, sleeping bag και λίγα ακόμη πρακτικά κι απαραίτητα και έπεσε στο Μώλο, παριανή παραλία που... βλέπει κατάματα τη Νάξο. Ως πρώτος στόχος τέθηκε η μικρή «ορεινή» Ηρακλειά, λίγο νοτιότερα της Νάξου, νησί που ζει από την πίστη των λιγοστών κατοίκων της... στα πάτρια εδάφη.
Ο καιρός τέλειος, τα 2 (με το ζόρι) μποφόρ κάνουν τη διαδρομή απόλαυση και έπειτα από 14 μίλια και 25 λεπτά, χωρίς πίεση, o κόλπος του Αγ. Γιώργη μάς περιμένει για καφέ.
Γνωριμίες χρόνων δε μας αφήνουν να ξεκολλήσουμε, ενώ δε λείπουν και οι τυχαίες-τυχερές συναντήσεις ταξιδιωτών με φουσκωτά. Η ψαροταβέρνα αναβάλλεται μέχρι να κάνουμε τουλάχιστον το γύρο του νησιού, που δεν παίρνει πάνω από μια χαλαρή ωρίτσα μαζί με το απαραίτητο μπανάκι!
Κάτι το... μπαρμπούνι, κάτι η σούμα, άλλη ευκαιρία δε θέλαμε για να λύσουμε τα πράγματα στην παραλία στο Λιβάδι και να απλώσουμε απλώς... τα sleeping bag για την πρώτη μας διανυκτέρευση.
Το πρωινό στο παρακείμενο μαγαζάκι είναι ό,τι πρέπει πριν σαλπάρουμε για τον επόμενο προορισμό, που είναι η Σχοινούσσα. Πέντε λεπτά δρόμος δηλαδή... Οι κοσμικές παραλίες Τσιγγούρι και Λειβάδι μάς ανάγκασαν να ρίξουμε το νόμισμα για το πού θα στήσουμε... την ομπρέλα μας. Τα δροσερά αρμυρίκια μάς χάρισαν λίγες ώρες πρόωρου μεσημεριανού ύπνου, συνέχεια του προηγούμενου... Από πάνω μας οι βίλες, σε μια περιοχή που φημίζεται για τον πλούτο των ιδιοκτητών της αλλά και για την πλεονεξία πολλών από αυτούς, οι οποίοι δε διστάζουν να ξεπουλούν την εθνική μας κληρονομιά... Το μεσημέρι χταποδάκι στο λιμάνι του νησιού, τη Μυρσίνη, είναι ό,τι πρέπει! Ζέστη, σκιά, νησιώτικοι ήχοι και αρκετοί ξενόφερτοι να εξυμνούν το Αιγαίο.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας «σηκώνει» Κουφονήσια... Η θάλασσα μας έκανε όλα τα χατίρια. Ο καιρός λες και υποκλινόταν στο πέρασμά μας. Δεξιά απλωνόταν η Κέρος. Το μεγαλύτερο νησί χωρίς την παραμικρή παραλία! Αυτός είναι και ο λόγος που μέχρι σήμερα σώζεται από την τουριστική καταιγίδα και όχι η αρχαιολογική του ασπίδα. ¶λλωστε, τα πρόβατα ακόμη τιμούν το χορτάρι του. Αυτά... ξέρουν.
Κάτω από την Κέρο, διακρίνονται τα εκπληκτικά Αντικέρια! Όταν κάποιος επίσημος της θεολογικής κοινότητας που παραθερίζει στην Αμοργό δεν παίρνει το μπάνιο του εκεί πέρα, ο χώρος είναι ελεύθερος από τις λιμενικές αρχές... Παράδεισος!
Ώρα για Κάτω Κουφονήσι. Η παραλία του Νερού ξυπνά χίπικες αναμνήσεις, ενώ η ταβέρνα του Βενετσάνου προσπερνιέται έτσι απλά... Αφού θα πάμε το βράδυ. Προς το παρόν, το Πάνω Κουφονήσι μάς περιμένει για απογευματινό μπανάκι. Περνώντας από Φοίνικα, Χαροκόπου και Ιταλίδα, οι... κουφάλες μάς οδηγούν στο Πορί. Μαγευτικό παρά την πολυκοσμία, κάτι στο οποίο συμβάλλει και ο ιδανικός καιρός. Από πίσω, το Γάλα και οι λοιπές σπηλιές μάς περιμένουν για βουτιές, πριν καταλήξουμε πίσω, στο Κάτω Κουφονήσι, για φαΐ και γλέντι...
Το τερπνόν μετά του ωφελίμου
Είχε πέσει για τα καλά η νύχτα, όταν με τα φώτα του χωριού και τα σημάδια του GPS περάσαμε πάλι απέναντι στο Πάνω... Το clubbing στο «Σορόκο» είναι επιβεβλημένο. Πρώτον εκεί «βλέπεις» όλο το νησί, δεύτερον ακούς την καλύτερη μουσική και τρίτον, αν δεν έχεις καταλήξει σε καλύτερη επιλογή, από εκεί βλέπεις την τέλεια ανατολή! Εμάς, η ανατολή μάς βρήκε πάλι στο Wave Runner να περνάμε για πολλοστή φορά απέναντι, για να στήσουμε τη σκηνή μας στη μικρή παραλία του Δέντη.
Κάθε επόμενο πρωινό ξύπνημα πήγαινε όλο και πιο αργά... Το πρωινό στις «Καλαμιές» ήρθε ως συμπλήρωμα στο χθεσινοβραδινό γλυκό, ενώ ο τοπικός πρατηριούχος που φρόντιζε για τον ανεφοδιασμό σκαφών ανέλαβε και το... ταπεινό δικό μας. Όχι ότι χρειαζόταν, αφού ο δείκτης με το ζόρι είχε ξεπεράσει τη μέση, αλλά έτσι, για σιγουριά.
Η θάλασσα αγρίεψε. Πέντε μποφόρ, αλλά άντε να νιώσουμε και λίγο την περιπέτεια! Κι όμως το τέρας Wave Runner δεν εννοούσε να μας βάλει σε ανησυχία... Απλό παιχνίδι γι’ αυτό τα κύματα, τόσο που τα ζητούσε ανυπόμονα τρεις μέρες τώρα, έτσι, για να διασκεδάσει. Όσο ο «συνοδηγός» δε φοβάται και κρατιέται καλά, τα μικρά άλματα είναι ευχάριστο παιχνίδι. Μέχρι να κουραστούν τα χέρια... Ευτυχώς αυτό αργεί! Το πέρασμα απέναντι στη Νάξο αποκτά ενδιαφέρον, αφού η «φλαταδούρα» της μπονάτσας δίνει τη θέση της στα κακοτράχαλα κοφτά κύματα του μαΐστρου. Το ζόρι δε σταμάτησε στον Πάνορμο, όπου και ο απογευματινός καφές, αλλά στη μαγευτική παραλία του Καλαντού.
Ένα μέρος απίθανο, που κρατιέται διακριτικά μακριά από τα αδιάκριτα φώτα της δημοσιότητας, λόγω της χρονοβόρας και δύσκολης πρόσβασης. Μακάρι να μείνει έτσι...
Από εκεί, ο (μισός) γύρος της Νάξου και η βόλτα costa costa μάς έφερε χαλαρά με μπονάτσα στην Πλάκα. Είχε ήδη σουρουπώσει. Μια ξαφνική μπόρα ήρθε απλώς για να μας αναγκάσει να φορέσουμε μάσκες και γυαλιά... Ο Μώλος στην Πάρο μάς περίμενε, δέκα λεπτά αργότερα... αλλά με μια μέρα καθυστέρηση! Στην Πλάκα πάντα συναντάς φίλους...
«Το πέρασμα απέναντι στη Νάξο αποκτά ενδιαφέρον, αφού η “φλαταδούρα” της μπονάτσας δίνει τη θέση της στα κακοτράχαλα κοφτά κύματα του μαΐστρου.»
Μικρά και χρήσιμα...
Μην ξεκινήσετε μια τέτοια εξόρμηση, αν δεν έχετε μαζί σας κάποιο φίλο με φουσκωτό να σας συνοδεύει... Ο νόμος της θάλασσας είναι όπως του εντούρο στο βουνό: πάντα δυο δυο... Και, αν αυτό είναι αδύνατο..., ποτέ μην εκδράμετε μόνοι! «Χώστε» τουλάχιστον άλλον ένα στην περιπέτειά σας! Και τότε φροντίστε να εξοπλίσετε...
... εαυτούς με:
Στολές jet ski, ή καταδυτικές, ή ισοθερμικό μπλουζάκι, ή απλούστερο νεοπρένιο... Must!
Σωσίβια! Δεν το συζητάμε! Όχι μόνο λόγω ευνόητων λόγων, αλλά και λόγω κρύου, προστασίας από πτώση και, πάνω απ’ όλα, αίσθησης σιγουριάς!
Μάσκα, αναπνευστήρα, γυαλάκια, γάντια, παπούτσια νεοπρέν. Ποτέ δεν ξέρεις... Τουλάχιστον μπορείς να πας γρήγορα ΚΑΙ σε τρικυμία...
Αδιάβροχο κινητό! Δυστυχώς πλέον σπανίζουν... Κάτι τρομερά Nokia 6250 και κάτι Ericsson R250/310 αποτελούν παρελθόν... Τα 5140 χλωμιάζουν...
GPS. Στην καλύτερη για να ξέρεις πού πας, στη χειρότερη για να πεις πού θα σε βρουν...
Αδιάβροχος σάκος με προσωπικά αντικείμενα... Τα ελάχιστα!
Βατραχοπέδιλα. Στην έσχατη ανάγκη... Χτύπα ξύλο!
... το jet με:
Τα χαρτιά του, την ασφάλειά του, την άδειά του...
Ένα κομμάτι λάστιχο 1,5 μ... Ίσως χρειαστεί να δουλέψεις κάτω από το jet. O συνοδηγός κρατά το ένα άκρο του σωλήνα, ενώ το άλλο βρίσκεται στο στόμα σας... Σε τέτοια περίπτωση φροντίστε να εκπνέετε ΜΟΝΟ στο νερό κι όχι στο σωλήνα!
Αδιάβροχος φακός. Για το... κάμπινγκ στην καλύτερη, για σινιάλο και βραδινές επισκευές στη χειρότερη...
Μπιτόνι βενζίνη καβάτζα...
Μπαταρία εκκίνησης. Είπαμε... Γαϊδουρόδενε!
Εργαλεία. Τα απαραίτητα για να λυθεί η σχάρα κάτω από την αναρρόφηση, κοφτερό μαχαίρι για σχοινιά και πετονιές και τα στοιχειώδη κλειδοκατσάβιδα του κινητήρα!
Σχοινί. Για πρόσδεση σε ντόκους στην καλύτερη, για ρυμούλκηση στη χειρότερη.
Φωτοβολίδαααα!
YAMAHA WAVE RUNNER FX 160 HIGH OUTPUT
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ 4χρονος, 4κύλινδρος, υδρόψυκτος, DOHC, με ψεκασμό
ΚΥΒΙΣΜΟΣ 1.052 κ.εκ.
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ 3,34x1,23 μ.
ΑΠΟΔΟΣΗ 160 ίπποι
ΘΕΣΕΙΣ Τρεις
ΑΠΟΘΗΚΕΥΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ 100 λίτρα
ΡΕΖΕΡΒΟΥΑΡ 70 λίτρα
ΒΑΡΟΣ 350 κιλά
ΤΙΜΗ Από 16.140 ευρώ