Νενικήκαμεν!
Πέρα από κατηγορίες, μεγέθη, τύπους και προορισμούς, επιλέγουμε τα αυτοκίνητα της χρονιάς 2006, που, πάνω απ’ όλα, μας πρόσφεραν απλόχερα και ισόποσα συγκίνηση, αδρεναλίνη και ευχαρίστηση. Γιατί νικητής στα Aριστεία μας είναι μόνο ένας: O ΟΔΗΓΟΣ!ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΘΑΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΛΜΠΑΝΕΛΛΗΣ
Mini Cooper S
Ερωτεύσιμο!
Δύο είναι οι λόγοι που σε κάνουν να το προτιμήσεις. Ή, αλλιώς, να το διαλέξεις μέσα από τον αδιάφορο σωρό των τετράτροχων «κουτιών» που κυκλοφορούν σήμερα. Ο πρώτος είναι να το ’χεις ερωτευτεί! Και, κατά πάσα πιθανότητα, με την πρώτη κιόλας ματιά. Τι κι αν διαφέρει ελάχιστα από τον προκάτοχό του... Όπως συνέβαινε και πριν από σχεδόν πέντε χρόνια, είναι ζήτημα λεπτών να πέσεις στα δίχτυα του. Με την καλή έννοια φυσικά! Πιστέψτε μας, κανένα δε του μοιάζει, αλλά και τίποτα που να κινείται σήμερα πάνω σε τέσσερις ρόδες δε διαθέτει την αύρα του σύγχρονου Mini. Πολύ περισσότερο δε, προσφέροντάς σου απλόχερα την αίσθηση ότι βρίσκεσαι μέσα σε κάτι διαφορετικό· σε κάτι μοναδικό, αν θέλετε, που δε μιμείται κανέναν ανταγωνιστή του, που δεν αντιγράφει κανένα στοιχείο του, παρά διαθέτει τη δική του, αυτόνομη προσωπικότητα. Διαχρονικό, αλλά και μοντέρνο μαζί, καθ’ όλα κομψό και εντέλει απόλυτα ερωτεύσιμο. Mini Cooper S, λοιπόν, γιατί, απλά, έτσι «μας» και «σας» αρέσει.
Ποιος είναι ο δεύτερος λόγος; Και πάλι τον... έρωτα αφορά! Μόνο που εδώ η έλξη πηγάζει από το απαράμιλλο οδηγικό του ποιόν. Είτε κινείσαι χαλαρά στη διαδρομή σπίτι-γραφείο είτε «επιτίθεσαι» με το δεξί πόδι στο πάτωμα και τους εμπρός τροχούς υπό γωνία σε κάποιο φιδίσιο επαρχιακό δρόμο, εκμεταλλευόμενος, από τη μια μεριά, την καλοστημένη του ανάρτηση, το αναθεωρημένο πλην όμως κοφτερό του τιμόνι και, από την άλλη, τους 175 μάχιμους ίππους του νέου, «τουρμπάτου» πλέον κινητήρα. Χάρμα οφθαλμών αλλά και χάρμα... αισθήσεων βέβαια. Τι κι αν κοστίζει κάτι παραπάνω. Χαλάλι!_ Χ. Α.
MAZDA MX-5 2.0
Θεόσταλτο!
Συνήθως, τα δώρα που έρχονται από το Θεό μόνο καλό μπορούν να προσφέρουν στον άνθρωπο, το συγκεκριμένο όμως δημιουργεί μεγάλες «σκοτούρες»! Τι είπατε; Τι προβλήματα μπορεί να μας δημιουργήσει το νέο Mazda MX-5 Roadster Coupe, και μάλιστα αυτό των 2.000 κ.εκ. με τους ολοζώντανους160 ίππους/6.700 σ.α.λ., το πιστό 6άρι κιβώτιο ταχυτήτων και το απολαυστικό μπλοκέ διαφορικό; Πολλά και μεγάλα! Αυτή είναι η ειλικρινής απάντηση, αφού ήταν που ήταν πειρασμός το Miata, τώρα έγινε έμμονη ιδέα!
Το σκέφτομαι καθημερινά, μου λείπει και ας μην ήταν δικό μου, το βλέπω στο δρόμο και είμαι ένα βήμα πριν από το δάνειο, αλλά ευτυχώς συγκρατούμαι... προς το παρόν όμως! Σαν να μην έφταναν όλες αυτές οι οικονομικές σκέψεις, καθισμένος στην -«jimba ittai»- θέση του, δε νιώθω απλώς ένα σώμα μαζί του, αλλά και πιο γοητευτικός! Τι θέλω να πω; Πως φαίνεται ότι δεν έχετε μπει ακόμη μέσα σε έναν από αυτούς τους ιαπωνικούς πειρασμούς... Αχ! Ματιές από εδώ, ματιές από εκεί και άντε μετά να δικαιολογηθείς στην κυρία... «Αλήθεια σου λέω, εγώ δεν έκανα τίποτα, το ΜΧ-5 φταίει. Το κοιτούν όλοι! Γυναίκες και άνδρες...» Και όλα αυτά χωρίς καν να μπεις στον κόπο να το ανοίξεις! Αλλά, πάλι, ποιον κόπο; Τώρα πια, σε μόλις 12 δλ.(!) η ηλεκτρικά αναδιπλούμενη -σκληρή- οροφή του κρύβεται πανέξυπνα πίσω από τα καθίσματα, χωρίς να στερεί ούτε 1 λίτρο από τους αποθηκευτικούς χώρους, και τότε αρχίζουν οι λιποθυμίες.
Πέτυχαν διάνα οι «Μαζνταίοι» για ακόμη μια φορά! 3.000 ευρώ και μόλις 37 κιλά παραπάνω για ένα Miata «παντός καιρού» είναι πολλά; Φυσικά και όχι. Γι’ αυτό χάρισέ το μου, Θεούλη!_ Μ. Σαλ.
AUDI TT 2.0
State of the... arTT!
Αν ο ορισμός της είδησης στη δημοσιογραφία είναι ο άνθρωπος που δαγκώνει το σκύλο, τότε στην αυτοκινητοβιομηχανία είναι τo πρωτότυπο που μεταφέρεται σχεδόν απαράλλαχτο από την έκθεση στην παραγωγή. Αυτό έγινε την τελευταία φορά το ’98 με «θύτες» κάτι Γερμανούς από το Ίνγκολσταντ και έκτοτε το ΤΤ κέρδισε μια θέση στην καρδιά μας. Στη δεύτερη γενιά του, το ανανεωμένο κουπέ της Audi επάξια κερδίζει και μια θέση στα γκαράζ μας! Απλώς γιατί μπροστά του οι φτερούγες μοιάζουν με κακόγουστες, κινεζικής προέλευσης απλώστρες για την μπουγάδα, τα αυτοκίνητα επιδόσεων με βραδυκίνητα ΔΧ φορτηγάκια, και τα άγρια κουπέ με κόκκινα κονσερβοκούτια από ντοματάκια πελτέ...
Μα τα έχει όλα λοιπόν αυτό το ΤΤ; Ναι! Έχει τον απίστευτο 2λιτρο υπερτροφοδοτούμενο άμεσου ψεκασμού TFSi (ο οποίος μας έκανε να ξεχάσουμε μεμιάς τον παλιότερο 1.800άρη), με ροπή και ισχύ που δεν αφήνουν περιθώρια καμίας αμφισβήτησης, έχει τον τρόπο του να βγάζει τη δύναμη στο δρόμο, να στρίβει, να τραβά τα βλέμματα και να παρέχει ένα χώρο «εργασίας» για τον οδηγό με... απαιτήσεις. Το ΤΤ είναι πλέον ένα, όπως λένε και στο χωριό μου, «state of the art» αλουμινένιο κουπέ, το οποίο στα 40+ χιλιάρικα απλώς ψάχνει να βρει ανταγωνιστή!_ Ν. Κ.
FORD S-MAX
Όλα Sτο Maximum
Γιατί θα αγόραζα το S-MAX; Μα για έναν και μοναδικό λόγο. Γιατί πολύ απλά τα κάνει όλα. Στις προηγούμενες σελίδες οι αξιοσέβαστοι συνάδελφοί μου προσπάθησαν να σας «ψήσουν» για το καρτάδικο Mini, για το Panda που είναι σαν μπιζουδάκι, για την ελαστικότητα του «πετρελαιοφόρου» RAV4, για το στιλάτο ΤΤ, για το -δύο σε ένα- ΜΧ-5 και πάει λέγοντας. Το S-ΜΑΧ (μου) όμως τους πάει όλους κόντρα, είτε κατηφορίζει προς Καλάβρυτα, είτε επιταχύνει στην ευθεία της Θήβας, είτε ταξιδεύει με απαγορευτικές ταχύτητες. Και επιπλέον χωράει τόσους ανθρώπους και μπαγκάζια όσοι είναι όλοι οι άλλοι μαζί (λέμε τώρα)! Εντάξει, υστερεί λίγο σε στιλ παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των σχεδιαστών του, μιας και δε σκαρφαλώνει ψηλά ο δείκτης του «γκλαμουρόμετρου», αλλά δε θα βρεθεί ποτέ κανείς να το χαρακτηρίσει ως επαγγελματικό βαν με τζάμια. Ούτε και ο φρέσκος αέρας θα χαϊδέψει τα πρόσωπα των επιβατών όπως σε ένα κάμπριο, αλλά με την πανοραμική οροφή κανείς δε θα παραπονεθεί για τη θέα. Και αν το «τουρμπιστό» φαίνεται too much, το 2λιτρο στέκεται εξίσου καλά, όντας επιπλέον και best value.
Αν τώρα, ύστερα από όλα αυτά, συνεχίζετε να μη με πιστεύετε, ε, τότε, βρε διάολε, δεν μπορεί, κάτι θα ξέρουν όλοι εκείνοι που το ανακήρυξαν «Αυτοκίνητο της Χρονιάς»..._ Σ. Τ.
TOYOTA RAV4 2.2 D4-D
Δώστε diesel στο λαό!
Ότι μας αρέσει, μας αρέσει. Mπορεί να μην έχει τα χαρακτηριστικά του αγριοκάτσικου, έχει όμως χαρίσματα που σε κάνουν να προσπερνάς. Η ιστορία δείχνει πως τα πάντα στη συσκευασία του ενός δύσκολα χωράνε και, εν προκειμένω, το RAV4 «χωράει» πολύ περισσότερα απ’ όσα θα περιμέναμε. Επάξια έχει κερδίσει τον τίτλο του «GTi των SUV», έχει αποδείξει πως αξίζει μια θέση στην κορυφή του είδους και επιπλέον -γιατί όχι;- σήμερα κυνηγά και ακόμη μία, ανάμεσα στα πιο οικονομικά από πλευράς κατανάλωσης SUV. Ε, καλά, με πετρέλαιο όλοι εκκλησίες κλέβουν. Το πετρελαιοκίνητο όμως είναι η επιλογή μας. Γιατί; Επειδή, όταν μαζεύονται δέκα αυτοκίνητα στο βενζινάδικο και ξεκινούν πορεία 300+ χλμ., το D4-D δεν μπαίνει καν στη διαδικασία ανεφοδιασμού. Επειδή, όταν αργότερα στη «στριφτερή» ανηφορική διαδρομή τα υπόλοιπα κινούνται με 2η, 3η, 4η, στο D4-D αφήνεις την 4η στο κιβώτιο και ακολουθείς απροβλημάτιστα. Επειδή, όταν πατήσεις χώμα και δη λασπερό, δεν παλεύεις με το γκάζι για να ξελασπώσεις. Έχεις την επιπλέον ροπή να κάνει τη... βρομοδουλειά. Επειδή η βελόνα του καυσίμου κινείται σαν χελώνα, ακόμα κι όταν ταξιδεύεις στην εθνική πολύ πάνω από το όριο. Και πού να ’χαμε και καθαρά καύσιμα και να μπορούσαμε να δούμε το ντιζελοκίνητο με τους 177 ίππους. Κατά τ’ άλλα; Μήπως ήρθε η ώρα να τα μαζεύουμε και να πηγαίνουμε προς επαρχία;_ Ε. Ξ.
Peugeot 207 GT
Super deal
Η μόδα προστάζει και, ευτυχώς, όλο και περισσότεροι την ακολουθούν, ποντάροντας στο χαρτί της υπερτροφοδότησης, η οποία, πιο ολοκληρωμένη από ποτέ και απαλλαγμένη από τις ανεπιθύμητες παρενέργειες, δείχνει σήμερα ως το ιδανικό αντίδοτο στην... παχυσαρκία που έχει προσβάλει τα σύγχρονα αυτοκίνητα όλων των κατηγοριών. Η Peugeot μπήκε στο παιχνίδι και φαίνεται πως έχει πιάσει τον παλμό της εποχής, σκιαγραφώντας με το 207 GT την εικόνα του σύγχρονου σπορτίφ μικρομεσαίου που κλείνει πονηρά το μάτι στο «φορτσάτο» πιτσιρικά αλλά και στον ώριμο οπαδό της αυτοκίνησης. Δεν το ερωτεύεσαι κεραυνοβόλα από την πρώτη στιγμή, αλλά χτίζεις μαζί του μια σχέση που γίνεται όλο και πιο δυνατή μέσα από την καθημερινότητα. Εκτιμάς με το παραπάνω το γεγονός πως ακόμα και στις πιο άχρωμες και τυποποιημένες μετακινήσεις σου απολαμβάνεις τις ανέσεις και την πολυτέλεια που κάνουν τη ζωή σου πιο εύκολη και τις ώρες αναμονής πίσω από το τιμόνι πιο ευχάριστες. Δένεσαι όμως ακόμα περισσότερο μαζί του κάθε φορά που συνειδητοποιείς ότι οι Γάλλοι θυμούνται καλά την τέχνη της κατασκευής αυτοκινήτων που φέρνουν το χαμόγελο στα χείλη και όχι απλών μεταφορικών μηχανών. Εξαιρετικό το πλαίσιο του «207» και με τον 1.6 turbo αποκτά το ιδανικό συμπλήρωμα, ώστε, ευκαιρίας δοθείσης, να μπορείς να στρίβεις αλλά και να γκαζώνεις είτε απολαμβάνοντας τη «δική σου» διαδρομή είτε ταξιδεύοντας σε ρυθμούς χαμηλής πτήσης. Τι και αν δεν είναι το απόλυτο όπλο ή η βόμβα που θα σε προκαλέσει να βάλεις μπάκετ και ρολκέιτζ για να στηθείς για το «3-2-1-Go!»; Το χαίρεσαι παντού και πάντα και αυτό είναι το στοιχείο που σε κερδίζει, ενώ σίγουρα έπεται συνέχεια, αφού οι Γάλλοι δεν έχουν ανοίξει ακόμα όλα τους τα χαρτιά, κρατώντας για το τέλος το πιο σκληροπυρηνικό 207 RC._ Γ.X.
FIAT PANDA 100
Είναι σαν το ποδήλατο...
... αν το μάθεις, δεν το ξεχνάς, λένε. Πόσο δε όταν μιλάμε για τους Ιταλούς που το έχουν ως εθνικό άθλημα. Η ρήση αυτή βρίσκει την αντιστοιχία της, όσον αφορά τη συγκεκριμένη περίπτωση, στην κατασκευή των μικρών απολαυστικών μοντέλων που μας είχαν συνηθίσει οι γείτονες. Διάλειμμα ήταν λοιπόν αυτό το μικρό κενό και όχι απουσία, αφού επιστρέφουν πιο δυναμικά απ’ όσο θα περίμενε και ο πιο ένθερμος υποστηρικτής τους, επιβεβαιώνοντας περίτρανα για ακόμη μια φορά το θυμόσοφο λαό μας.
Το ειδικό βάρος που διαθέτουν οι άνθρωποι της Fiat στη δημιουργία τέτοιων κατασκευών δεν το... πέρασαν στο μοντέλο τους. Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι το βάρος είναι μέγεθος αντιστρόφως ανάλογο της απόλαυσης στην οδήγηση. Με λιγότερο από 1 τόνο λοιπόν, οι 100 ίπποι του Panda μοιάζουν περισσότεροι και το μεγαλύτερο όφελος προκύπτει σε επίπεδο οδικής συμπεριφοράς. Το τιμόνι έσφιξε όσο έπρεπε, όπως και η ανάρτηση. Με την άνεση έχω πάψει να ασχολούμαι προ πολλού, σε προσωπικό επίπεδο τουλάχιστον, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι ότι φταίνε οι ελληνικοί δρόμοι και όχι τα αυτοκίνητα. Εξάλλου, για να μη φανώ υπερβολικός, το αυτοκίνητο σε καμία περίπτωση δεν κουράζει, ενώ, από την άλλη, χτυπά διάνα το στόχο που αρχικά του τέθηκε και δεν είναι άλλος από την οδηγική απόλαυση. Υπάκουει στις εντολές του οδηγού, αλλάζοντας αστραπιαία πορεία σε κάθε κίνηση του τιμονιού, με το εμπρός μέρος να μένει βιδωμένο στην άσφαλτο. Αν ζούσα στην Ιταλία, με τους εξαιρετικής ποιότητας δρόμους, θα το έπαιρνα και χωρίς VDC. Ας είναι όμως, αφού η επιβάρυνση στη χαμηλή αρχική τιμή του, που δεν ξεπερνά τα 13.000 ευρώ, είναι μικρή. Και αν νομίζετε ότι η τιμή του είναι ο πιο σημαντικός λόγος για τον οποίο επέλεξα αυτό το αυτοκίνητο στα Αριστεία... γελιέστε. Τα λέμε στα βουνά! Σ’ αυτό το military γκρι χρώμα θα το πάρω._ Γ. Καλ.
SUZUKI SX4
Παιδί για όλες τις δουλειές
Αν βάζαμε κάτω το τι θα θέλαμε να μας προσφέρει ένα αυτοκίνητο, τότε θα καταλήγαμε σε μια πολύ μεγάλη λίστα που από μόνη της αποτελεί πρόβλημα, γιατί, απλώς, τα θέλουμε όλα! Τελικά, μήπως η λύση θα πρέπει να αναζητηθεί σε κάποιο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας; Ε, όχι δα. Με το SX4 νιώσαμε πως τελικά υπάρχει αυτή η λύση και είναι πολύ πιο ρεαλιστική απ’ ό,τι θα περιμέναμε. Μπορεί να μην είναι εξαιρετικό σε κάτι, όμως, οτιδήποτε και αν του ζητήσεις, εκείνο θα ανταποκριθεί χωρίς να σε αφήσει στο τέλος με την πικρή γεύση του συμβιβασμού. Είτε θελήσαμε να μετακινηθούμε στην πόλη, είτε να βγούμε λίγο παραέξω, είτε ακόμη και να πάρουμε τα βουνά ψάχνοντας απάτητα μονοπάτια, αυτό που σου μένει τελικά από την πρόταση της Suzuki είναι η προθυμία της. Μπορεί να μη στρίβει σαν GTi (αν και είναι ευχάριστο) ή να μην ανεβαίνει τα βουνά σαν Defender (αν και κινδυνεύεις να κολλήσεις μόνο από υπερβολή ή από τα ασφάλτινα ελαστικά), όμως καλύπτει με άνεση το 90% των μεταφορικών αναγκών ενός σύγχρονου ανθρώπου, δίνοντας τελικά τη σιγουριά πως, όπου και αν πας, ό,τι και αν σου κατέβει να κάνεις, το SX4 θα αποτελέσει, αν όχι τον ιδανικό, σίγουρα τον πιστό -και οικονομικό- σου σύντροφο. Με το SX4 δε χρειάζεται ποτέ να κανονίσεις από πριν τι θα κάνεις το σαββατοκύριακο και αυτό αποτελεί από μόνο του έναν πολύ καλό λόγο για να το έχουμε στην καρδιά αλλά και στα Aριστεία μας._ Ι. Κ.
+
Το 4auto στο περίπτερο.
Τα νέα μας γραφεία στο Κορωπί.
Οι 100 ημέρες με το Golf GT - δεν έκανε κιχ!
Τούρμπο ξανά· γερά!
Και ξανά προς τη δόξα τραβά: η εθνική ομάδα μπάσκετ, φυσικά.
997 Turbo (ακόμα και με Tiptronic).
Ford Fiesta στο WRC με αυτοκόλλητα 4Τ.
Η υβριδική τεχνολογία όπως εκφράζεται στα Lexus.
Η υδρογονοκίνητη «7άρα» της BMW.
Το Κia diesel: μικρό και... φαρμακερό.
VW EOS: ένα πραγματικά 4θέσιο κάμπριο.
Η κ. Αραμπάνου της ΒΜW Hellas (επαγγελματικά εννοούμε, βρε πονηροί...).
Η σοβαρή εμπλοκή του ΕΟΤ στα ράλλυ Ακρόπολις και ΕΛΠΑ.
H ζωή αρχίζει στα... 200: Leon TFSi και Clio Renault Sport.
Ένθετο «Design»!
Ο Νίκος Αλιάγας στο Ακρόπολις.
Η Citroen αρχίζει και πάλι να πρωτοπορεί.
Αναβαθμιστήκαμε: ο Νίκος Γενεράλης με πουκάμισο και γραβάτα!
Τα μικρογεύματα με κοντές φούστες εργασίας στο «Γρηγόρη».
Σημεία και... τέρατα στη Eurovision.
Υοu CAN teach an old dog new tricks: Segway!
Παλαιοκώστας! Our hero...
Put the control down slowly.
Ράλλυ Σεστριέρε με Lancia 037 και Τώνια Παυλή!
Υπεύθυνος Τύπου της Xρονιάς; Νίκος Παπασταθόπουλος!
Η νόσος των φτηνών!
-
Jiangling Landwind: ΑΧΡΗΣΤΕΙΟ!
Tα καλά και σύγχρονα SUV άγγιξαν τα 40.000 γιούρο. Και εις... ανώτερα;
Γιατί τα αυτοκίνητα ζυγίζουν πλέον μίνιμουμ 1,5 τόνο;
Auf Wiedersehen, Schumi...
Η πίστα του Λάουζιτσρινγκ.
Το Saab 9-7 (που έγινε αιτία για να χαλάσουν και προσωπικές σχέσεις).
Τα δύο ελληνικά COTY.
SsangYong Kyron: μία εικόνα, χίλιες λέξεις!
Οι παρουσιάσεις αυτοκινήτων (εγχώριας κατανάλωσης) στην Eλλάδα.
Οι γαλατάδικες πτήσεις αναχώρησης...
... και οι σκουπιδιάρικες επιστροφές!
Γρήγορα δημοσιογραφικά αυτοκίνητα με λιωμένα λάστιχα!
Φτάνει πια η ταλαιπωρία στο «Ελ. Βενιζέλος»: προσλάβετε, επιτέλους, προσωπικό!
Ακρόπολις χωρίς κόσμο, κουραμπιές χωρίς άχνη ζάχαρη...
¶ντε από δω, ρε Κοκό. Κάτι ήξεραν οι μπολσεβίκοι που τους έσφαξαν όλους.
Τελικά, μετράμε ή δε μετράμε στο Ελληνικό;
Πού πήγε η Πέλλη μας;
Το θέαμα του WRC.
Χριστούγεννα χωρίς χιόνια.
Και Παπαγεωργόπουλος και Ψωμιάδης: μα, ποιος τους ψηφίζει, τέλος πάντων;
Έχουμε την τηλεόραση που μας αξίζει; Ο κατήφορος τελειωμό δεν έχει...
Δεν τρώμε, δεν κοιμόμαστε, δεν πίνουμε, δε γ... Καταραμένε, Ευαγγελάτε!
Don’t take my Panoutso away!
O απαράδεκτος Βουλγαράκης: θα ξανακάνετε μπουμ μπουμ με το τύμπανό σας, φανταστικέ υπουργέ;
Είμαστε, τελικά, της υπερβολής: δύο τα ελληνικά COTY!
Η νόσος των πτηνών!