4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Εφημερίδα

ΑΝΑΛΓΗΤΕΣ ΑΓΟΡΕΣ

ΧΑΑ στην πυρά!

Όχι μόνο δεν πανικοβλήθηκε από το σοκ των πυρκαγιών ή -έστω- από τις δυσμενείς οικονομικές συνέπειές τους, αλλά σημείωσε και καλά κέρδη κατά την κρίσιμη εβδομάδα.

Απλόχερα προσέφεραν τη βοήθειά τους στους δύσμοιρους πυροπαθείς οι μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις, ιδίως οι εισηγμένες, προβάλλοντας το ανθρώπινο πρόσωπο της αγοράς. Ο δείκτης του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών (ΧΑΑ), ωστόσο, μαρτυράει άλλα.
Παρασκευή 24/8. Το Xρηματιστήριο κλείνει στις 17:00. Οι φωτιές ζώνουν ήδη τον Πάρνωνα, ωστόσο δεν είναι ακόμη φανερό το τι θα επακολουθήσει. Ήταν μια νορμάλ συνεδρίαση. Ο γενικός δείκτης έκλεισε στις 4.800,40 μονάδες χωρίς μεταβολή...
Ακολουθεί εκείνο το μαύρο σαββατοκύριακο. Τι πιο φυσικό από μια κατάρρευση των τιμών των μετοχών; Κακή ψυχολογία, έλλειψη διάθεσης για αγορές, η απειλή για περαιτέρω καταστροφές... Κι όμως, όχι. Σε πείσμα της ψυχολογίας, της ηθικής, του φιλότιμου, βρε αδερφέ, ο γενικός δείκτης τη Δευτέρα 27/8 κλείνει στις 4.813,91 μονάδες, σημειώνοντας άνοδο 0,28%! Τόσοι άνθρωποι σκοτώθηκαν, η μάνα κάηκε αγκαλιασμένη με τα τέσσερα αγγελούδια της κι εμείς στην κοσμάρα μας.
Ας παρακάμψουμε, όμως, το ηθικό σκέλος - είναι γνωστό ότι οι αγορές δεν έχουν ψυχή. Στις 31/8 το site της έγκυρης Ναυτεμπορικής καταγράφει τις εκτιμήσεις του υπουργείου Οικονομίας ότι το ύψος των ζημιών από τις φωτιές θα φτάσει τα 1,2 με 1,6 δισ. ευρώ, ότι η απώλεια στην παραγωγή θα φθάσει τα 600 εκατ. ευρώ (0,3% του ΑΕΠ), ενώ επιπλέον ο ρυθμός της ανάπτυξης θα επιβραδυνθεί περίπου κατά 0,1%. Τους trader, ωστόσο, που παρακολουθούν σαν κοράκια ακόμα και τις παραμικρές διακυμάνσεις στους δείκτες και στα επιτόκια σε κάθε γωνιά του πλανήτη, ούτε οι δυσμενείς αυτές προβλέψεις τούς πτοούν.
Τρίτη 28/8 και, ενώ ακόμη καταμετρούνται ανθρώπινα θύματα, οι παίκτες ευαισθητοποιούνται επιτέλους! Μπορεί το χρηματιστήριο να μην έπεσε, αλλά, τουλάχιστον, ανέβηκε... μόνο 0,02%.
Τετάρτη 29/8. Επιτέλους πτώση. Η ευαισθησία της αγοράς βρίσκει το μέτρο της: πτώση 0,04%.
Πέμπτη 30/8. ¶νοδος 0,58%.
Παρασκευή 31/8. Γερή άνοδος 1,47%.
Ο δείκτης από τις 4.800,40 μονάδες σκαρφάλωσε κατά την κρίσιμη εβδομάδα στις 4.912,53. Συνολικά κέρδη: 2,34%! Λαμπρά. Απ’ αυτό το βδομαδιάτικο θα μείνουν και μερικά ψίχουλα για να ελεήσουμε τους πυρόπληκτους, να περάσουμε τις χορηγίες στα έξοδα και να φτιάξουμε και το προφίλ μας.
Για να είναι, ωστόσο, πλήρης η εικόνα, δε θα ’πρεπε ν’ αφήσουμε απέξω τη συγκυρία των εκλογών. Παρά τις οιμωγές των ανθρώπων της εξουσίας για τα καμένα, όλοι γνωρίζουν ότι δεν μπορείς να φτάσεις στην κάλπη με το γενικό δείκτη γονατισμένο. Kι αυτό δεν το λέει ο «Αντίλογος». Να τι έγραφε το έγκυρο οικονομικό site www.euro2day.gr στις 30/8: «Η χθεσινοβραδινή ανοδική αντίδραση στη Wall δημιουργεί βάσιμες ελπίδες πως τουλάχιστον για σήμερα η αγορά μας δε θα χρειαστεί στήριξη από τους λίγο έως πολύ γνωστούς επενδυτικούς κύκλους, κάτι που μεθοδικά και χωρίς μεγάλη πίεση είναι αλήθεια ότι επιτεύχθηκε στις προηγούμενες τρεις συνεδριάσεις...»._ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΑΣΔΑΓΛΗΣ


Mayas

Μαγική εικόνα

Eκείνη φορούσε ένα παραδοσιακό φόρεμα των Μάγιας. Εξίσου παραδοσιακή ήταν και η αντίδραση του ξενοδοχείου: την πέταξαν έξω.
Η 42χρονη Ριγκομπέρτα Μεντσού είναι μια σημαντική προσωπικότητα στη Λατινική Αμερική. Νομπελίστρια Ειρήνης το 1992, υποψήφια Πρόεδρος στη Γουατεμάλα και αγωνίστρια για τα δικαιώματα των αυτόχθονων λαών της ηπείρου.
Στο Κανκούν του Μεξικού βρέθηκε καλεσμένη από τον Πρόεδρο, Φελίπε Καλδερόν, προκειμένου να μιλήσει σε συνέδριο. Όταν έφτασε στο πεντάστερο ξενοδοχείο Coral Beach, όμως, οι υπεύθυνοι την εμπόδισαν να μπει, περνώντας τη για ζητιάνα. Tότε, μεσολάβησαν παρόντες που την αναγνώρισαν και η παρεξήγηση έληξε. Η ίδια λέει πως δεν ήταν η πρώτη φορά.
Η εφημερίδα Guardian εντόπισε την πραγματική ειρωνεία του περιστατικού: το ξενοδοχείο εκδίωξε μια αληθινή Μάγια, την ίδια ώρα που «πουλάει» στους τουρίστες φολκλόρ από τον πολιτισμό των Μάγιας._ Ν. Λ.

JEEP vs HUMVEE


Η σημειολογία της πολεμικής αρετής των ΗΠΑ

Η Αμερική του 1940 είχε το τζιπ. Η Αμερική του 2007 έχει το χάμβι. Τι μας διδάσκουν τα στρατιωτικά οχήματα για την Αμερική του τότε και του σήμερα;

Το τζιπ γιόρτασε την 1η του Αυγούστου που μας πέρασε τα 66α γενέθλιά του. Το τζιπ, δηλαδή το Jeep, μοντέλο της Chrysler, γεννήθηκε το 1941, ενώ η Αμερική ετοιμαζόταν να μπει στον πόλεμο, μετατρέποντάς τον σε παγκόσμιο. Καθώς οι Αμερικανοί στρατιώτες ξεδιπλώνονταν σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική, έφερναν μαζί τους 600.000 οχήματα βαμμένα στο στρατιωτικό χρώμα της ελιάς. Μέσα από τα επίκαιρα της εποχής και τις ταινίες του σινεμά, αυτά μετατράπηκαν σε θετικό σύμβολο της αμερικανικής κυριαρχίας: ένα μέρος της κατεχόμενης Ευρώπης (και η Ελλάδα) γιόρτασε τη νίκη κατά του ναζισμού με τους Αμερικανούς φαντάρους να παρελαύνουν ανεβασμένοι στα Jeep ως απελευθερωτές αλλά και ως ανέμελοι νέοι, φορείς μιας νέας υπερδύναμης, της προστάτιδας της παλιάς Ευρώπης. Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η Αμερική είναι και πάλι σε πόλεμο, με ένα καινούργιο όχημα να συμβολίζει αυτήν τη φορά την ισχύ της. Πρόκειται για το μακρινό απόγονο του Jeep, το Humvee. Το πρώτο ήταν το όχημα της Αμερικής του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου: μικρό, ελαφρύ και ανοικτό. Το δεύτερο είναι το όχημα της Αμερικής του Ιράκ: βαρύ, τεθωρακισμένο και αγοραφοβικό.
Σύμφωνα με τον ιστορικό του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου Πολ Φάσελ, η εικόνα του Jeep «εξέφραζε τη σταθερή εντύπωση μιας αποφασιστικής, πολυμήχανης ευφυΐας, που μπορούσε να κατευθύνεται όπου συμβαίνουν τα σημαντικά πράγματα και να φτάνει εκεί με ταχύτητα, σβελτάδα και φινέτσα - σχεδόν, θα ’λεγε κανείς, με νοημοσύνη». Το 1985 ο αμερικανικός στρατός λάνσαρε το HMMWV (από τα αρχικά των λέξεων υψηλής κινητικότητας πολυχρηστικό τροχήλατο όχημα), γνωστό ως Humvee, το οποίο, ωστόσο, συνειρμικά θα συνδέεται πάντα με τον πόλεμο στο Ιράκ: 10.000 οχήματα χρησιμοποιήθηκαν από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους στην εισβολή του 2003.
Ο Τζον Γκρίνσπαν γράφει στο American Heritage, το αμερικανικό ιστορικό περιοδικό: «Τα δύο οχήματα μας λένε πολλά για τη θέση της Αμερικής στον κόσμο. (...) Το ανοιχτό Jeep σήμαινε πως οι στρατιώτες μπορούσαν και, εντέλει, ήταν υποχρεωμένοι να έρχονται σε επαφή με τους ανθρώπους των υπό κατοχή χωρών. Αντίθετα, το κλειστό, κλιματιζόμενο Humvee το μόνο που πέτυχε ήταν να απομονώσει τις αμερικανικές δυνάμεις από τους Ιρακινούς... Παρ’ ότι η τακτική των ανταρτών απαιτεί από τα αμερικανικά στρατεύματα να βγαίνουν πιο συχνά από τα οχήματά τους, πολλοί πολιτικοί που έχουν λόγο στη συζήτηση σχετικά με τη χρήση των Humvee υποθέτουν -λανθασμένα, ίσως- ότι περισσότερη θωράκιση σημαίνει περισσότερη ασφάλεια και επιτυχία».
Πόσο, όμως, ρεαλιστική είναι αυτή η ανάγνωση της ιστορίας, που διακρίνει την Αμερική σε «παλιά» (συμπαθή και φιλειρηνική) και «νέα» (αντιπαθή και φιλοπόλεμη); Ο Μάικ Μπόιερ, αρθρογράφος του περιοδικού Foreign Policy, δεν πείθεται. Επισημαίνει ότι η εικόνα του Jeep ως «ανέμελου» στρατιωτικού οχήματος απέχει παρασάγγας από την ιστορική πραγματικότητα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Κατά τον Μπόιερ, σπάνια οι πόλεμοι στο πεδίο της μάχης επαληθεύουν τις εκτιμήσεις εκείνων που τους σχεδίασαν. «Είναι το Humvee τέλειο; Με τίποτα. Αλλά ούτε το Jeep ήταν. Αν το Humvee είναι υπερβολικά απομονωτικό, και το Jeep ήταν από τη μεριά του υπερβολικά αισιόδοξο». Σχετικά με τον παγκόσμιο πόλεμο, ο Πολ Φάσελ υπενθυμίζει ότι, «αντίθετα με τον αρχικό σχεδιασμό των Αμερικανών για έναν πόλεμο “με γρήγορες κινήσεις, μηχανοκίνητο, ελεγχόμενο από μακριά και, ίσως, εύκολο”, η μετέπειτα πραγματικότητα επιφύλασσε μάχες χωρίς οίκτο στο Γουαδαλκανάλ, στην κατάληψη του Ιβοζίμα, στην απόβαση στη Νορμανδία και στη μάχη σώμα με σώμα των Αρδεννών». Η έκβαση και η μορφή του πολέμου ήταν απροσδόκητη, όπως και στο Ιράκ. Και ο Μπόιερ καταλήγει: «Η εξέλιξη από το Jeep έως το Humvee δε δείχνει τόσο την αλλαγή στην αμερικανική σκέψη, όσο ότι, τελικά, “η φύση του πολέμου δεν αλλάζει”».

Το τέλος του Humvee
Το Jeep πρωτοκυκλοφόρησε το 1941. Κι όμως, εξακολουθεί ακόμη να χρησιμοποιείται από τις ένοπλες δυνάμεις πολλών χωρών. Αντίθετα, το Humvee, 20 χρόνια και κάτι μετά το λανσάρισμά του, φαίνεται να έχει φάει τα ψωμιά του. Παρ’ ότι κι άλλες χώρες το χρησιμοποιούν, επίσημα το Πεντάγωνο έχει προγραμματίσει τη σταδιακή υποκατάστασή του από άλλα μοντέλα. Δε φταίει μόνο το φιάσκο του Ιράκ, είναι και που τα Humvee αποδείχτηκαν εξαιρετικά ευάλωτα, καθώς δεν είχαν σχεδιαστεί ούτε για ενέδρες ούτε για ανταρτοπόλεμο.
Χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά σε μιαν άλλη... εισβολή, στον Παναμά το 1989. Το πρώτο σοκ ο αμερικανικός στρατός το δέχθηκε αρκετά πριν από το Ιράκ, στο Μογκαντίσου της Σομαλίας το 1993, όταν επίλεκτες δυνάμεις κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων (στις οποίες τα Humvee υποτίθεται ότι θα αποτελούσαν στρατιωτικό ατού) αποδεκατίστηκαν από τους αντάρτες. Λίγα χρόνια αργότερα, στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, ένα από τα λιγοστά οχήματα των ΗΠΑ που οι Σέρβοι κατάφεραν να αιχμαλωτίσουν ήταν ένα Humvee. Το λάφυρο εκτίθεται ακόμα και σήμερα στο Στρατιωτικό Μουσείο του Βελιγραδίου...


ΑΔΙΕΞΟΔΑ

«Θέλω να μείνω στο Γκουντάναμο!»

Οι Αμερικανοί τον αποφυλακίζουν, αλλά ο Αλγερινός Μπελ Μπάτσα έχει κινήσει όλα τα ένδικα μέσα για να παραμείνει κρατούμενος.

To κελί του Αχμέντ Μπελ Μπάτσα είναι, σύμφωνα με το δικηγόρο του, «σαν σιδερένιος τάφος χωρίς παράθυρα». Τώρα, οι αρχές αποφάσισαν να τον απελευθερώσουν. Κι όμως, αυτός αρνείται να εγκαταλείψει το καταθλιπτικό κελί του. Έχει προσφύγει στην αμερικανική δικαιοσύνη, ελπίζοντας σε ακύρωση της απόφασης για την αποφυλάκισή του. Λεπτομέρεια με σημασία: ο Μπελ Mπάτσα είναι κρατούμενος στο Γκουαντάναμο.
Αλγερινής καταγωγής, ετών 37 και πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο Μπελ Μπάτσα είναι μόνο ένας από τους εκατοντάδες που κρατούνται στην αμερικανική βάση της Κούβας χωρίς να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες και χωρίς να έχουν προσαχθεί σε δίκη. Ωστόσο, τα προβλήματά του πήραν νέα τροπή, όταν τον περασμένο Φεβρουάριο πάρθηκε η απόφαση να αποφυλακιστεί. Ο δικηγόρος του, Ζάκαρι Κάτζνελσον, της ένωσης για τα δικαιώματα του ανθρώπου Reprieve (Απαλλαγή), συνοψίζει την καφκική κατάστασή του: «Παρ’ ότι οι Αμερικανοί λένε ότι δεν αποτελεί απειλή, ο Αχμέντ φοβάται πως έχει τη σφραγίδα του Γκουαντάναμο πάνω του και οι αρχές θα τον αντιμετωπίσουν ως τρομοκράτη, μόλις επιστρέψει στην Αλγερία. Πρόκειται για μια παράδοξη κατάσταση, αφού ο λόγος για τον οποίο αρχικά έφυγε (από την Αλγερία) ήταν επειδή οι ισλαμιστές τρομοκράτες απειλούσαν να τον σκοτώσουν». Όλα αυτά ενώ ο Μπελ Mπάτσα κρατείται υπό τις χειρότερες συνθήκες. «Κρατείται στο Στρατόπεδο 6, ζώνη πολύ υψηλής ασφάλειας που φτιάχτηκε πρόσφατα. Eκεί μεταφέρθηκε το Δεκέμβριο του 2006. Δύο μήνες αργότερα, οι αμερικανικές αρχές αναγνώρισαν ότι ο Μπελ Μπάτσα δεν είχε καμία σχέση με τρομοκρατικές οργανώσεις» δήλωσε ο δικηγόρος του στην ισπανική εφημερίδα El Pais. Τις σπάνιες φορές που τον επισκέπτεται, ο κρατούμενος είναι ακινητοποιημένος στο πάτωμα, δεμένος με χειροπέδες.
Ο Αχμέντ πήγε στη Βρετανία το 1999 ως οικονομικός μετανάστης και δούλεψε σε πλυντήρια και κατόπιν σε εστιατόρια στο Μπόρνμουθ. Το 1999 είχε την τιμή να εργαστεί ως καθαριστής στο Highcliff Hotel, όπου καθάρισε το δωμάτιο του Τζον Πρέσκοτ, πρώην αναπληρωτή πρωθυπουργού, κι εκείνος του άφησε 30 λίρες (44 ευρώ) φιλοδώρημα. Έπειτα από πολυετή αναμονή, το 2003 κλήθηκε να παρουσιαστεί σε ακρόαση για την αίτηση ασύλου, μόνο που ήδη κρατούνταν στο Γκουαντάναμο ως τρομοκράτης. Ο Μπελ Μπάτσα συνελήφθη σε μια επιχείρηση-σκούπα στο Πακιστάν (όπου είχε βρεθεί στην προσπάθειά του να κάνει θρησκευτικές σπουδές), οι αρχές του οποίου τον παρέδωσαν στους Αμερικανούς. Όταν, πολύ αργότερα, τα περί τρομοκρατίας αποδείχτηκαν πλάνη, ήταν πολύ αργά.
Η υπόθεση του Μπελ Μπάτσα φωτίζει το γενικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι του Γκουαντάναμο, ακόμα και αν έχουν την τύχη να αφεθούν ελεύθεροι. Οι περισσότεροι είναι υπήκοοι χωρών που δε φημίζονται για το σεβασμό τους στα ανθρώπινα δικαιώματα και γνωρίζουν καλά ότι, αν επιστρέψουν, το πιθανότερο είναι υποστούν ακόμα χειρότερες κακοποιήσεις ή και να δολοφονηθούν. Τον Αύγουστο, ομοσπονδιακό δικαστήριο των ΗΠΑ απέρριψε την προσφυγή του Μπελ Μπάτσα, αλλά εκείνος σκοπεύει να εξαντλήσει τα ένδικα μέσα. Εκτός απ’ αυτόν, άλλοι 16 Αλγερινοί επρόκειτο να απελευθερωθούν και να επαναπατρισθούν. Ο υπουργός Δικαιοσύνης της Αλγερίας έχει ήδη δηλώσει πως οι κρατούμενοι θα δικαστούν σύμφωνα με τους νόμους της χώρας του. Με άλλα λόγια, νέα μπουντρούμια, ξύλο, βασανιστήρια...

ΦΥΓΗ

Λαθρορειβάτης!

Λαθρομετανάστης από το Μαλί εντοπίστηκε να σκαρφαλώνει στις βουνοκορφές της... Σιέρα Νεβάδα στην Ισπανία.

Τι γύρευε ένας Αφρικανός λαθρομετανάστης σε υψόμετρο 3.482 μ. στη Σιέρα Νεβάδα; Ο Τόνι Μπράσκονς, 27 ετών από το Μαλί, εντοπίστηκε από ερασιτέχνες ορειβάτες ανάμεσα στις κορυφές Βελέτα και Μουλχαθέν. Φορούσε ένα πουκαμισάκι, τζιν και σανδάλια και, όταν τον βρήκαν, τραγουδούσε στα ισπανικά «πόδια δυνατά, πόδια δυνατά». Παρ’ ότι δεν είχε φαγητό και νερό, είπε στους ορειβάτες πως δεν είχε πρόβλημα, τους ζήτησε να μην ειδοποιήσουν κανέναν και συνέχισε την πορεία του... προς την κορυφή. Τελικά, λίγο αργότερα εντοπίστηκε σε ακόμα πιο μεγάλο υψόμετρο από ένα δασικό υπάλληλο, ο οποίος τον κατέβασε από το βουνό και τον παρέδωσε στις τοπικές αρχές.
Στις ερωτήσεις της αστυνομίας συνέχισε να τραγουδάει τον ίδιο ισπανικό σκοπό, αν και αποδείχτηκε ότι δεν ήξερε λέξη ισπανικά. Εκτός από το όνομά του και την καταγωγή του, το μόνο που κατάφερε να πει ήταν πως είχε ήδη περάσει μία νύχτα στη Σιέρα Νεβάδα και πως μέχρι να τον βρουν αισθανόταν μια χαρά. Δεν είχε κανένα χαρτί πάνω του και δεν έγινε γνωστό ούτε τι γύρευε εκεί ούτε πόσες μέρες περπατούσε χωρίς νερό και φαγητό. Πιθανολογείται ότι έφτασε με κάποιο δουλεμπορικό σκάφος στις ακτές της Γρανάδας και από κει περπάτησε έως την υψηλότερη κορυφή της Ιβηρικής. Το μόνο που έγινε γνωστό είναι ότι ο Τόνι Μπράσκονς δε βρήκε την ησυχία του ούτε στα χιονοσκεπή όρη: οι αρχές προχωρούν στην απέλασή του.

ΣΠΟΡ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ

Όσκαρ αθλημάτων

Το μποξ είναι το σπορ στο οποίο επιτυγχάνεται ο άριστος συνδυασμός δύναμης, τεχνικής, πνευματικής εγρήγορσης και αντανακλαστικών.

Ποδοσφαιριστές, συγγνώμη, αλλά το άθλημά σας είναι για... κυρίες. Δεν μπορείτε να συγκριθείτε με τους μπασκετμπολίστες, τους τενίστες, ακόμα και τους γυμναστές, όσον αφορά τη δύναμη και την τέχνη. Το ποδόσφαιρο είναι στη 10η θέση των αθλημάτων που απαιτούν δύναμη και μυαλό, ενώ το μπάσκετ είναι στην 4η.
Αυτά ισχύουν, αν γίνει πιστευτή η ανάλυση του μεγάλου αθλητικού τηλεοπτικού δικτύου ESPN. Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μη γίνει πιστευτή, αφού στην έρευνα που έκανε, για να καταρτίσει το σχετικό κατάλογο με τα αθλήματα, χρησιμοποίησε ειδικούς επιστήμονες, αθλητές όλων των ειδικοτήτων αλλά και αποτελέσματα ψηφοφοριών στις οποίες συμμετείχαν δεκάδες χιλιάδες τηλεθεατών και επισκεπτών της ιστοσελίδας του. Στο ερωτηματολόγιο της έρευνας, μάλιστα, υπήρχαν 60 σπορ, από την πυγμαχία μέχρι το ψάρεμα, και οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να απαντήσουν παίρνοντας υπόψη τους 10 ιδιότητες που θα έπρεπε να έχει ένας αθλητής, όπως δύναμη, αναλυτική ικανότητα, αντοχή, ταχύτητα, αντανακλαστικά κ.ά. Όλοι όσοι πήραν μέρος στην έρευνα συμφώνησαν με μεγάλη πλειοψηφία για την υπεροχή των πυγμάχων. Είναι οι αθλητές που υπερείχαν στις περισσότερες ιδιότητες: όχι μόνο στο να διαθέτουν δύναμη, αλλά και στο να μπορούν να μπουν στην ψυχολογία του αντιπάλου· όχι μόνο στο να είναι άσοι στην τακτική, αλλά και στο να αντιδρούν αμέσως και να επιλέγουν τις ενδεδειγμένες κινήσεις. Είναι το μοναδικό σπορ, κατά τους ειδικούς, όπου ο αθλητής έχει όλες τις αισθήσεις του σε εγρήγορση και το παραμικρό λάθος μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή. Σύμφωνα με το πόρισμα της ερευνητικής ομάδας, ένας αγώνας πυγμαχίας μοιάζει με παρτίδα σκάκι, με τη διαφορά ότι ο παίκτης δεν έχει την πολυτέλεια της σκέψης προτού κινηθεί. Τελευταίο άθλημα, επί συνόλου 60, ήρθε το... ψάρεμα._ Α. Χ.

Το Top 10 των σπορ
1. Πυγμαχία
2. Χόκεϊ επί πάγου
3. Αμερικανικό ποδόσφαιρο
4. Μπάσκετ
5. Πάλη
6. Πολεμικές τέχνες
7. Τένις
8. Γυμναστική
9. Μπέιζμπολ
10. Ποδόσφαιρο



ΣΤΑΡ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ

Ουάσινγκτον και Χόλιγουντ στον ίδιο αστερισμό

Oι σχέσεις των αστέρων του σινεμά με τις προεκλογικές καμπάνιες είναι παλιές. Η διαφορά είναι ότι τώρα οι ηθοποιοί έχουν και άποψη.

Η Ουάσινγκτον και το Χόλιγουντ είχαν στενές σχέσεις ήδη από την εποχή του Τζον Κένεντι, ωστόσο σήμερα είναι στενότερες παρά ποτέ. Δεκαπέντε μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές, τα όρια ανάμεσα στη σόου μπίζνες και την πολιτική γίνονται δυσδιάκριτα.

Χρήμα και αμοιβαία προβολή
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πέρυσι το Σεπτέμβριο ο Τεντ Τζόνσον, συντάκτης του περιοδικού Variety, ξεκίνησε ένα blog με την επωνυμία «Wilshire & Washington» - η Wilshire είναι ένας από τους γνωστότερους δρόμους του Χόλιγουντ. Στο blog αυτό παρακολουθεί τη σχέση μεταξύ της βιομηχανίας διασκέδασης του Χόλιγουντ και των πολιτικών δραστηριοτήτων στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ. Όταν ξεκίνησε το blog, ανησυχούσε ότι το υλικό που θα εύρισκε δε θα επαρκούσε για να ενημερώνει την ιστοσελίδα του καθημερινά. Τελικά, οι ανησυχίες του αποδείχθηκαν αβάσιμες και η πραγματικότητα ξεπέρασε τις φιλοδοξίες του: έχει τόσο πολύ υλικό, που χρειάστηκε να προσλάβει και τρεις υπαλλήλους, για να προλαβαίνει να το επεξεργάζεται και να το καταγράφει.
Παρά το γεγονός ότι οι εκλογές αργούν, η προεκλογική περίοδος βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη. Αν συγκρίνει κανείς με προηγούμενες εκλογές, στην αντίστοιχη περίοδο το 2000 δεν είχε γίνει κανένα ντιμπέιτ, το 2004 είχε γίνει μόνο 1, ενώ τώρα έχουν γίνει ήδη 8. Μέχρι το τέλος του χρόνου και πριν από τη «μεγάλη τηλεοπτική αναμέτρηση» αναμένεται ότι θα έχουν γίνουν άλλα 35!
Οι προεδρικές εκλογές του 2008 θα είναι επίσης οι πιο δαπανηρές από όσες έχουν προηγηθεί, γεγονός που είναι αισθητό στον κόσμο, ο οποίος τις αποκαλεί «οι εκλογές των δισ.». Μεγάλο ποσοστό των χρημάτων προέρχεται από το Χόλιγουντ. «Οι πολιτικοί βλέπουν το Χόλιγουντ ως τραπεζικό λογαριασμό» λέει ο Tεντ Τζόνσον. Όλοι οι υποψήφιοι καταφεύγουν σ’ αυτό για τη χρηματοδότηση των προεκλογικών δραστηριοτήτων τους και με τη σειρά τους οι μεγάλοι παραγωγοί του κινηματογράφου και οι σκηνοθέτες επιθυμούν διακαώς να εμφανιστούν στο πλάι του Ομπάμα, της Χίλαρι ή του Τζουλιάνι. Ο Τζόνσον υπολογίζει ότι η βιομηχανία της ψυχαγωγίας έχει χρηματοδοτήσει τις καμπάνιες της Χίλαρι Κλίντον και του Μπάρακ Ομπάμα κατά 10%.
Οι ειδήσεις για το ποιοι γνωστοί του Χόλιγουντ υποστηρίζουν ποιους προέδρους και ποιοι κινηματογραφικοί σκηνοθέτες συνεργάζονται με ποια πολιτικά κόμματα καθώς και οι ηθοποιοί που εμφανίζονται στο CNN και σχολιάζουν τον πόλεμο του Ιράκ έχουν πια γίνει καθημερινότητα για τις ΗΠΑ.
Το πρώτο πολιτικό σκάνδαλο ενόψει των προεδρικών εκλογών το προκάλεσε ακριβώς ένας παραγωγός. O Ντέιβιντ Τζέφεν επιτέθηκε πέρυσι κατά της Χίλαρι Κλίντον, γεγονός που την οδήγησε να απαιτήσει από τον υποψήφιο Μπάρακ Ομπάμα να μην αποδεχθεί τη συνδρομή του στην προεκλογική του καμπάνια.
Στο YouTube τα χιουμοριστικά φιλμάκια με τη Χίλαρι και τον Ομπάμα σε παρωδία των σκηνών της τηλεοπτικής σειράς The Soprano έχουν γίνει μεγάλο σουξέ. Πρόκειται για μια δραστηριότητα που κινείται ανάμεσα στην ψυχαγωγία και την πολιτική.

Το Χόλιγουντ πολιτικοποιείται
Ένα από τα άτομα που καθρεφτίζουν καλύτερα τη μακρά συνεργασία μεταξύ Ουάσινγκτον και Χόλιγουντ είναι η Τζούλι Μπέργκμαν-Σέντερ, η οποία τη δεκαετία του ’80 ήταν διευθύντρια των στούντιο της Warner Bros και σήμερα παράγει προπαγανδιστικά φιλμ για τους Δημοκρατικούς. «Οι σχέσεις ανάμεσα στο Χόλιγουντ και στην Ουάσινγκτον είναι πολύ παλιές, έστω κι αν είχαν διαφορετική μορφή. Ας θυμηθούμε για παράδειγμα τη Μέριλιν Μονρόε και το Happy Birthday που τραγούδησε το 1962 για τα γενέθλια του Τζον Φ. Κένεντι, ή όλους εκείνους τους ηθοποιούς που είχαν δραστηριοποιηθεί κατά του πολέμου του Βιετνάμ, ή ακόμα όλα τα προπαγανδιστικά φιλμ του Ρόναλντ Ρέιγκαν και του Μπιλ Κλίντον που είχαν αναλάβει παραγωγοί της TV και της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Eκείνο που άλλαξε από το 2000 είναι ότι και το Χόλιγουντ άρχισε να ασχολείται με πολιτικά ζητήματα. Η πολιτική αντιπαράθεση, για τα θέματα τόσο του περιβάλλοντος όσο και της περίθαλψης στις ΗΠΑ, επηρεάστηκε εμφανώς από τα φιλμ του Χόλιγουντ, τους σκηνοθέτες και τους ηθοποιούς» λέει η Σέντερ.
Η Έλενα ¶ντριους, αντίθετα, ρεπόρτερ του politico.com, το οποίο ασχολείται κατά κύριο λόγο με το image και το στιλ των πολιτικών, έχει διαφορετική άποψη. Δε νομίζει ότι τα αστέρια του Χόλιγουντ μπορούν να έχουν σημαίνοντα ρόλο στο πώς θα ψηφίσει ο κόσμος. Απορρίπτει την ιδέα ότι, για παράδειγμα, ο Τζορτζ Κλούνεϊ ή ο Ματ Ντέιμον μπορούν να φέρουν ψήφους σε κάποιον υποψήφιο. Ίσα ίσα, θεωρεί κάπως ριψοκίνδυνο για τους υποψηφίους των Δημοκρατικών να έχουν πολλά πολλά με τους «χολιγουντιανούς Φιλελεύθερους», όπως τους χαρακτηρίζει. Στις περασμένες προεδρικές εκλογές, παρατηρεί, οι Pεπουμπλικάνοι κατάφεραν να συνδέσουν πολύ καλά τον Τζον Κέρι με τους αγώνες της Τζέιν Φόντα κατά του πολέμου του Βιετνάμ, πράγμα που, σύμφωνα με την ίδια, έβλαψε το Δημοκρατικό υποψήφιο. Πιστεύει, ωστόσο, ότι οι ηθοποιοί οφείλουν να είναι ενεργοί πολίτες και να δραστηριοποιούνται στα επιμέρους πολιτικά θέματα. Κατά την άποψή της, ο Ντον Τσιντλ και η Αντζελίνα Τζολί έπραξαν πολύ καλά που ασχολήθηκαν με το θέμα του Νταρφούρ και συνέβαλαν έτσι στο να το συνειδητοποιήσει ο κόσμος.
Ο Μπεν Σμιθ, επίσης ρεπόρτερ στο politico.com, πιστεύει ότι πλέον οι ίδιοι οι υποψήφιοι έχουν γίνει αστέρες και κινούνται με τους κανόνες του star system. Όταν πηγαίνει κανείς στις συγκεντρώσεις τους, είναι σαν να πηγαίνει σε συναυλία ροκ. Επόμενο είναι, λοιπόν, τις εκλογές να τις κερδίσει όποιος σταθεί καλύτερα στο γυαλί._ ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΤΖΗΣ

Ποιος υποστηρίζει ποιον

Χίλαρι Κλίντον
Pούμπι Nτι, Nτάνι Nτε Bίτο, Φραν Nτρέσερ, Tζόλι Φίσερ, Tομ Xανκς, Eντ Xελμς, Σάρον Λόρενς, Tόμπι Mαγκουάιρ, Mάρλα Mέιπλς, Πολ Nιούμαν, Pία Πέρλμαν, Πόλι Σορ, Mπεν Στίλερ, Tζορτζ Tάκεϊ, Λίλι Tόμλιν, Pίτα Γουίλσον, Tζόαν Γούντγουορντ, Kριστίνα Aγκιλέρα

Μπάρακ Ομπάμα
¶νταμ ¶ρκιν, Πολ Nτούλεϊ, Tζόντι Φόστερ, Tζέιμι Φοξ, Mάρθα Xάκετ, Tζορτζ Kλούνεϊ, Tζένιφερ ¶νιστον

Ρούντι Τζουλιάνι
Tόνι Σιρίκο, Mελίσα Γκίλμπερτ


Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ

Θηλυκό αυτί σε ταξί

«TAXI» λέγεται το νέο βιβλίο της γνωστής τηλεπαρουσιάστριας: 23 ταξιτζήδες από όλο τον κόσμο μονολογούν κι εκείνη στο πίσω κάθισμα μαγνητοφωνεί.

Δεν έμεινε άνεργη για πολύ η γνωστή τηλεοπτική παρουσιάστρια Αλεξάνδρα Πασχαλίδου. Το πέρασμά της από το ελληνικό τηλεοπτικό στερέωμα μάλλον ήταν αμφιλεγόμενο. Γυρνώντας, λοιπόν, στη Σουηδία, εκτός από το ότι επέστρεψε στο τηλεοπτικό προσκήνιο, εξέδωσε επίσης ένα καινούργιο βιβλίο.
Κυκλοφόρησε στα τέλη Αυγούστου με τίτλο «ΤΑΧΙ» και δέχεται ήδη καλές κριτικές. Στο βιβλίο μιλούν 23 ταξιτζήδες από τη Στοκχόλμη και τη Νέα Υόρκη μέχρι την Αθήνα, τη Ρόδο και το Ναϊρόμπι της Αφρικής. Για την ακρίβεια, μονολογούν. Τι το κοινό έχουν μεταξύ τους; Όλοι οι ταξιτζήδες σ’ ολόκληρο τον κόσμο έχουν τη συνήθεια να μιλούν πολύ, όταν οι επιβάτες τους δεν έχουν αντίρρηση να τους ακούσουν. Και η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου ήθελε να τους ακούσει. Κάπως έτσι άρχισε να τους μαγνητοφωνεί, με αποτέλεσμα το νέο της βιβλίο.
Μονόλογοι γλαφυροί, όπως του Δημήτρη από τη Ρόδο, που λέει ότι έχει κοιμηθεί με 1.000 γυναίκες, αλλά η κόρη του θα παντρευτεί παρθένα σαν τη γυναίκα του, όταν την παντρεύτηκε, ή του Κόλινς από τη Νιγηρία, που μένει σ’ ένα υπόγειο στην Αθήνα και παραπονιέται πως οι επιβάτες τον μεταχειρίζονται σαν ζώο. Συγκλονιστική είναι η αφήγηση της Γεωργίας από την Αθήνα, της μόνης γυναίκας στο βιβλίο: έγινε ταξιτζού για να ξεφύγει από την αυστηρή επιτήρηση των γονιών της, αλλά τώρα ψάχνει για άλλη δουλειά, μην αντέχοντας τους αρσενικούς επιβάτες._ Α. Χ.

O εκλεκτός της νύχτας

Ελληνοσουηδός είναι ο «βασιλιάς» της νυχτερινής ζωής στη Στοκχόλμη. Τώρα αρχίζει να κοιτάει και προς τη διεθνή αγορά.

Ο «βασιλιάς της νύχτας» στη Σουηδία είναι Έλληνας - από τον Αετό Καστοριάς! Ο Χρήστος Νεό είναι ιδιοκτήτης της μεγαλύτερης εταιρείας οργάνωσης εκδηλώσεων στη Σκανδιναβία. Είναι 47 χρονών, παιδί μεταναστών που πήγε στη Σουηδία όταν ήταν 9. Mεγάλωσε στην ελληνική παροικία της Στοκχόλμης και ως έφηβος δούλευε σε ελληνικό εστιατόριο, πλένοντας πιάτα. Σε ηλικία 19 χρονών οι γονείς του τον υποχρέωσαν να επιστρέψει μαζί τους στην Ελλάδα και να καταταγεί στο στρατό. Υπηρέτησε 28 μήνες και, παρ’ ότι είχε την ειδικότητα του τηλεγραφητή, την περισσότερη θητεία του την πέρασε στα μαγειρεία.
Γεμάτος «εμπειρίες» και παρά την επιθυμία των γονιών του να παραμείνει στην πατρίδα, επέστρεψε στη Σουηδία, στο εστιατόριο όπου εργαζόταν παλιά, αλλά αυτήν τη φορά στο μπαρ, απ’ όπου ξεκίνησε την εκπληκτική του καριέρα. Παράλληλα, άρχισε να ασχολείται με την οργάνωση εκδηλώσεων, στην αρχή σωματείων και συλλόγων. Γρήγορα η φήμη του ξεπέρασε τα όρια της ελληνικής παροικίας. Έπιασε δουλειά στο Κελάρι Opera, το καλύτερο μπαρ-εστιατόριο της Στοκχόλμης, και το 1992 άνοιξε δικό του εστιατόριο, το Zesty. Ήταν ο πρώτος στη Σουηδία που οργάνωσε «ψηφιακό» μενού και οι παραγγελίες μέσω Ίντερνετ ξεπέρασαν κάθε προσδοκία.
Η εταιρεία του, Christos SA, είναι σήμερα η μεγαλύτερη εταιρεία οργάνωσης εκδηλώσεων στη Σκανδιναβία, με μερίδιο αγοράς 70%! Πρόσφατα αγόρασε τα δικαιώματα της «Εβδομάδας Γκολφ», μιας μεγάλης διεθνούς διοργάνωσης, που μεταδίδεται δορυφορικά σε όλο τον πλανήτη._ Α. Χ.

ΥΠΕΡΘΕΡΜΑΝΣΗ

Αναδυόμενη Γροιλανδία

Μέσα από τους πάγους ξεπροβάλλει μια χώρα που τραβάει τον τουρισμό σαν μαγνήτης. Όχι, πάντως, για πολύ...

Η υπερθέρμανση του πλανήτη αποτελεί στις μέρες μας μια από τις σοβαρότερες απειλές για την ανθρωπότητα, όχι όμως και για τους Γροιλανδούς -προς το παρόν-, που κάνουν χρυσές δουλειές με τον τουρισμό.
Όλο και περισσότεροι ταξιδεύουν στη Γροιλανδία για να δουν από κοντά τις δραματικές μεταβολές. Οι παγετώνες λιώνουν και τα παγοθραυστικά δεν μπλοκάρονται πια από τους πάγους. Τα καλοκαίρια είναι όλο και πιο θερμά, οπότε πολλαπλασιάζονται οι επιφάνειες της Γροιλανδίας στις οποίες μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση. Αρκετά διεθνή τουριστικά γραφεία την έχουν εντάξει στα προγράμματά τους ως έναν από τους προσφιλείς προορισμούς. Η γερμανική εφημερίδα Lubeck έστειλε εκεί ομάδα δημοσιογράφων, που έγραψαν ενθουσιώδη ρεπορτάζ. Το νέο σλόγκαν είναι: «Ελάτε στη Γροιλανδία, είναι πολύ πιο ζεστά από όσο φαντάζεστε». Οι λιγοστοί κάτοικοι, ιδίως οι επιχειρηματίες, δεν έχουν λόγο να διαμαρτύρονται για τις κλιματολογικές αλλαγές. Πριν από δέκα χρόνια έφταναν με το ζόρι στη χώρα τέσσερα, πέντε κρουαζιερόπλοια. Φέτος, έφτασαν σαράντα, καθώς δε βρίσκουν πλέον εμπόδια από τους πάγους. Κι αυτό είναι καλό -τουλάχιστον, βραχυπρόθεσμα- για την τοπική οικονομία. Το θέμα είναι -ακόμα κι αν το δει κανείς απ’ αυτήν την οπτική γωνία, παραβλέποντας τις γενικότερες καταστροφικές για τον πλανήτη συνέπειες- μέχρι πότε η Γροιλανδία θα παραμείνει... τουριστική ατραξιόν. Αν συνεχιστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη, θα λιώσουν σταδιακά όλοι οι πάγοι και δε θα είναι πια αυτό που είναι σήμερα και, επομένως, δε θα παρουσιάζει το παραμικρό ενδιαφέρον. Μόνο βράχοι με λειχήνες και βρύα.
Για να επισκεφθεί κανείς την ενδοχώρα με τους πάγους, πρέπει να φτάσει στην πόλη Iλουλισάτ, η οποία αριθμεί περί τους 5.000 κατοίκους και διαθέτει οικονομία που στηρίζεται στην αλιεία και στον τουρισμό, που τα τελευταία χρόνια αυξάνεται κατά 10% ετησίως. Πίσω από την αύξηση αυτή θα πρέπει να αναζητηθεί η συνεχής μείωση του ναύλου των αεροπορικών αερογραμμών και κυρίως το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται συνεχώς στο επίκεντρο της δημοσιότητας, εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Οι υποδομές της χώρας δεν είναι, πάντως, έτοιμες γι’ αυτούς τους ρυθμούς ανάπτυξης. Δεν υπάρχει οδικό δίκτυο, οπότε οι μετακινήσεις γίνονται διά θαλάσσης ή με αεροπλάνα και ελικόπτερα. Η Iλουλισάτ δε διαθέτει διεθνές αεροδρόμιο, άρα οι επισκέπτες προσγειώνονται στην Kangerlussuaq, μια αμερικανική βάση από την εποχή του πολέμου, κι από κει μετεπιβιβάζονται για να συνεχίσουν με τις εσωτερικές αερογραμμές. Από την Iλουλισάτ πετούν ελικόπτερα από τα οποία μπορεί κανείς να θαυμάσει τους παγετώνες. Το κόστος δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο, αλλά οι συγκεκριμένοι τουρίστες δεν έχουν οικονομικά προβλήματα και είναι διατεθειμένοι να το καταβάλουν - αυτός είναι άλλωστε ο λόγος για τον οποίο φτάνουν έως εκεί. Στα σχέδια των ιθυνόντων είναι η κατασκευή ενός διεθνούς αεροδρομίου στην Iλουλισάτ, το οποίο να εξυπηρετεί με απευθείας πτήσεις επισκέπτες από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Το ταξίδι από τη Νέα Υόρκη υπολογίζεται ότι δε θα ξεπερνά τις 4,5 ώρες. Έτσι, πέρα από την εξυπηρέτηση των τουριστών, θα μειωθούν οι εσωτερικές πτήσεις, που αυξάνουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, συμβάλλοντας κι αυτές, μεταξύ άλλων παραγόντων, στο εξελισσόμενο λιώσιμο των πάγων. Τέλος, σχεδιάζεται η κατασκευή ενός μουσείου των πάγων._ A. X.

ΕΛΤΟΝ ΤΖΟΝ

Κλείστε το Ίντερνετ!

Σε μια έκρηξη τεχνοφοβίας, ο Bρετανός σταρ οραματίζεται επιστροφή στο μακρινό παρελθόν.

Ο καλλιτέχνης και πολυεκατομμυριούχος Έλτον Tζον κουράστηκε από το Ίντερνετ και προτείνει... πέντε χρόνια αποτοξίνωσης απ’ αυτό. Στο παρελθόν, είχε στραφεί κατά της παράνομης εγγραφής μουσικών κομματιών από το Ίντερνετ, με όλα όσα κάτι τέτοιο συνεπάγεται για τις δισκογραφικές εταιρείες και τα δικαιώματα των καλλιτεχνών. Σήμερα, όμως, δεν είναι καν αυτό το κύριο μέλημά του. Η νέα σημαία που σηκώνει αφορά τις κατά τη γνώμη του αρνητικές συνέπειες του Ίντερνετ στη δημιουργικότητα.
Σε συνέντευξή του στη βρετανική εφημερίδα The Sun υποστηρίζει ότι «όσο κι αν θέλουμε ν’ αλλάξουμε τον κόσμο και τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι ακούν μουσική, δεν είναι δυνατόν να το κατορθώσουμε, όταν ο κόσμος κάθεται μπροστά σε έναν υπολογιστή». Προτείνει, λοιπόν, ένα παράτολμο -προφανώς, ουτοπικό- σχέδιο: να κλείσει το Ίντερνετ επί πέντε χρόνια, για να δούμε τι είδους τέχνη θα δημιουργηθεί στο διάστημα αυτό. Σε ό,τι αφορά τη μουσική, πιστεύει ακράδαντα ότι θα είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα απ’ αυτήν που παράγεται σήμερα.
Ο Έλτον Τζον είναι γνωστός για την αρνητική στάση του απέναντι στην τεχνολογία, έχει μάλιστα χαρακτηριστεί «ένας από τους λίγους ανθρώπους της εποχής μας που διακατέχεται από τόσο μεγάλη δόση τεχνοφοβίας». Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν έχει στην κατοχή του ούτε καν κινητό._ A. X.

ΒΡΥΞΕΛΕΣ-ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ

Ευρωμόλυνση!

20.000 τόνοι διοξειδίου εκλύονται ετησίως στην ατμόσφαιρα, εξαιτίας των τακτικών συνεδριάσεων της Ευρωβουλής στο Στρασβούργο.

Ένα πείσμα της Γαλλίας -ή, μάλλον, ο μεγαλοϊδεατισμός της- μολύνει την ευρωπαϊκή ατμόσφαιρα κυριολεκτικά και... μεταφορικά. Πρόκειται για τη γνωστή υπόθεση των συνεδριάσεων του Ευρωκοινοβουλίου 12 φορές το χρόνο στο Στρασβούργο και τις ανάλογες μετακινήσεις των 785 ευρωβουλευτών και 3.000 υπαλλήλων της ΕΕ και δημοσιογράφων από τις Βρυξέλες στη γαλλική πόλη.
Εδώ και δύο χρόνια, ευρωβουλευτές από πολλές χώρες ζητούν να σταματήσει όλο αυτό το πηγαινέλα. Κοστίζει πολλά, αλλά τώρα αποδεικνύεται επίσης ρυπογόνο. Την περασμένη εβδομάδα, οι Πράσινοι έδωσαν στη δημοσιότητα μια έρευνα του έγκυρου Stockholm Environmental Institute του πανεπιστημίου York σύμφωνα με την οποία η ατμόσφαιρα στην Ευρώπη επιβαρύνεται απ’ αυτά τα ταξίδια με 20.000 τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Η επιβάρυνση αυτή, κατά τους ερευνητές του ινστιτούτου, ισοδυναμεί με το διοξείδιο του άνθρακα που εκλύουν κάθε χρόνο 4.000 νοικοκυριά του Λονδίνου.
Οι Πράσινοι της Ευρωβουλής επισημαίνουν ότι την ίδια στιγμή η Κομισιόν καλεί τις χώρες μέλη της ΕΕ να προχωρήσουν σε λήψη επώδυνων και κοστοβόρων μέτρων για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Σε πρόταση που κατέθεσαν στο Ευρωκοινοβούλιο ζητούν να μην υπερψηφιστεί το τμήμα του προϋπολογισμού που αφορά τις μετακινήσεις στο Στρασβούργο και να εκδοθεί ψήφισμα με το οποίο θα καλείται η Κομισιόν να καταργήσει τις συνεδριάσεις στη γαλλική πόλη. Οι ίδιοι ξεκαθάρισαν ότι δε θα παρευρίσκονται στις συνεδριάσεις του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο. Μέχρι τώρα οι άλλες ευρωομάδες δεν έχουν πάρει θέση, μεμονωμένοι όμως ευρωβουλευτές από όλες τις παρατάξεις υποστηρίζουν την πρωτοβουλία των Πρασίνων._ Α. Χ.

ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Μας τελείωσε

Το πείραμα πέτυχε, αλλά το πρόγραμμα απεβίωσε, όταν σώθηκαν τα χρήματα της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης.

Ξεκίνησε με πομπώδεις αναγγελίες πριν από οκτώ χρόνια. Με στόχο την παροχή οργανωμένης και συστηματικής φροντίδας, το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι θα εξελισσόταν σε ένα τεράστιο δίκτυο υποστήριξης ηλικιωμένων, αναπήρων και, γενικά, ατόμων με ειδικές ανάγκες, κατά το πρότυπο των αντίστοιχων Home Care του Ηνωμένου Βασιλείου ή των σκανδιναβικών χωρών.
Η αρχική χρηματοδότηση ήταν 75% από το Eυρωπαϊκό Tαμείο Περιφερειακής Aνάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και 25% από το ελληνικό Δημόσιο, ενώ την ευθύνη του προγράμματος θα είχαν οι δή