The World Off Road

ΛΟΥΜΠΟΥΜΠΑΣΙ - ΚΕΪΠ ΤΑΟΥΝ

710 νοτιότερα!

Να που, έπειτα από 28.000 χλμ. και 140 ημέρες ταξιδιού, φτάσαμε στο Κέιπ Τάουν!

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΑΚΗΣ ΤΕΜΠΕΡΙΔΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Α.Τ., ΒΟΥΛΑ ΝΕΤΟΥ

Wimpy, Steers, Woolworths, Spar, Pick ’n’ Pay και άλλες φωτεινές πινακίδες έχουν καταλάβει το οπτικό μας πεδίο. Όλα γύρω μας ένα εμπορικό κέντρο και ανάμεσα νεόκτιστες μεζονέτες με κλειστά πάρκινγκ και παραθαλάσσια γήπεδα γκολφ. Οδηγούμε αποκλειστικά σε αυτοκινητοδρόμους και το Discovery τραβά παντού τα βλέμματα των οδηγών με τις BMW, τα Audi και τα Lexus. Είναι φανερό ότι έχουμε πάθει πολιτισμικό σοκ. Έχουμε διασχίσει όλη την Αφρική μέσα από τρεις ερήμους, σαβάνες και τροπικά δάση, για να φτάσουμε πού τελικά; Στη Νίκαια, στο Σίντνεϊ ή στο Σαν Φρανσίσκο; Όχι. Eίμαστε απλώς στο Κέιπ Τάουν, σ’ ένα made in Africa mixed grill των τριών αυτών πόλεων - και όχι μόνο. Στη mother city της Νότιας Αφρικής, της χώρας κάποτε του απαρτχάιντ και σήμερα του Μαντέλα, του κρίκετ και του Mουντιάλ του 2010. «Μα, αυτό δεν είναι Αφρική» μονολογείς, όταν βρεθείς εδώ. Κι όμως, είναι Αφρική και αυτό! Και το γεγονός ότι μας σοκάρει πολιτισμικά αποδεικνύει πόσο συναρπαστική, πόσο πολύχρωμη είναι αυτή η ήπειρος, που, ύστερα από τέσσερις και κάτι μήνες, έχουμε ήδη στο πετσί μας.

Left-hand drive
Σύνορα Λαϊκής Δημοκρατίας του Κoνγκό και Ζάμπιας. Πολλές ουρές και απίστευτη γραφειοκρατία. Θέλεις ένα δίωρο για να μπεις στη Ζάμπια, αν δεν έχεις κάποιον να σε βοηθήσει. Όταν περάσεις, η κουρτίνα κλείνει και ανοίγεται ένας άλλος κόσμος. Πρώτον, οδηγούμε αριστερά. Το οποίο σημαίνει ότι η συνοδηγός αποφασίζει πού θα προσπεράσουμε στο Discovery. Δεύτερον, οι αγγλικές επιγραφές αντικαθιστούν τις γαλλικές. Τρίτον, και κυριότερο, έχουμε βγει από την «απαγορευμένη» ζώνη της Αφρικής και βρισκόμαστε στην πιο φιλική -αλλά και πιο τουριστική- πλευρά της, μόνο που το πετρέλαιο είναι πανάκριβο... Έλληνες υπάρχουν κι εδώ, φυσικά. Θα τους συναντήσουμε στο Κίτουε (όπως τη φιλόξενη οικογένεια του κυρ Τάκη) αλλά και στη Λουσάκα, όπου και πάλι θα μας φιλοξενήσουν σε διαμέρισμα της ελληνικής κοινότητας, έπειτα από πρόσκληση του προέδρου, Γιάννη Αξιώτη. Όσο προχωράμε, τόσο πιο υποχρεωμένοι νιώθουμε απέναντι στους Έλληνες της ομογένειας.
Στη Ζάμπια δεν είμαστε μόνοι, αλλά έχουμε και φιλαράκια από την Ελλάδα στο πίσω «ντιβάνι» του Discovery. Ώρα για καλοκαιρινές διακοπές αφρικανικού τύπου, λοιπόν...
Στο Λίβινγκστον μένουμε τρεις μέρες. Όχι στο «Royal Livingstone» των 600 ευρώ, αλλά σε κάμπινγκ των 15. Η πόλη αυτή τα έχει όλα, όπως καταλαβαίνετε, αφού πρόκειται για τον πιο δημοφιλή, ίσως, ταξιδιωτικό προορισμό όλης της Αφρικής. Εδώ βρίσκονται οι καταρράκτες Βικτώρια στον ποταμό Ζαμβέζη. Ο πρώτος λευκός που τους αντίκρισε ήταν ο εξερευνητής δρ Λίβινγκστον το 1855. Συγκλονιστικό το τοπίο. Στην εποχή των βροχών, 550.000 κ.μ. νερού το λεπτό ρέουν σ’ αυτόν τον καταρράκτη, που έχει καθορίσει το γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής (σύνορα Ζάμπιας, Ζιμπάμπουε, Μποτσουάνα και Ναμίμπιας, λίγο πιο κάτω) και έχει απογειώσει το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της. Για πρώτη φορά ύστερα από καιρό βλέπουμε το λευκό στοιχείο να κυριαρχεί και -δε σας το κρύβουμε- νιώθουμε τουρίστες κι εμείς. Το απολαμβάνουμε, ωστόσο, καθώς οι καταρράκτες (που έχουν πλάτος 1.690 μ. και μέσο ύψος 92 μ.) προσφέρονται για ποικίλες δραστηριότητες. Εδώ μπορείς να κάνεις περίπατο μέσα στο σπρέι των καταρρακτών, να πετάξεις από πάνω με ελικόπτερο ή υπερελαφρό, να κάνεις ράφτινγκ στον αφρισμένο Ζαμβέζη ή μια ρομαντική βόλτα με ποταμόπλοιο στα ήρεμα νερά του, λίγο πριν αυτά χυθούν στον καταρράκτη. Aποχαιρετάμε την περιοχή έπειτα από ένα άλμα bungee από τη γέφυρα των 111 μ. στα σύνορα Ζάμπιας και Ζιμπάμπουε. Η βουτιά με τα 120 χλμ./ώρα και τη θέα από τους καταρράκτες θα είναι η πιο δυνατή ανάμνηση από τη Ζάμπια...

Αφρικανικός παράδεισος
Στην Μποτσουάνα μπαίνουμε από το Ζαμβέζη με μπλάβα. Είναι τα πρώτα σύνορα όπου δεν πληρώνουμε βίζα από τη Σενεγάλη και μετά. Αυτή είναι η χώρα του δέλτα του Οκαβάνγκο, της ερήμου Καλαχάρι και της εμμονής στη νόσο των τρελών αγελάδων. Πατάς με τα παπούτσια σου σε καθαρτικό πριν μπεις... Όλη η χώρα είναι κομμένη στη μέση από συρματόπλεγμα που χωρίζει τα κοπάδια από την άγρια ζωή. «Buffalo fence» λέγεται. Η πρώτη μας εντύπωση από την Μποτσουάνα; Πολύ εξευρωπαϊσμένη, σε σχέση με όσα έχουμε συνηθίσει. Τέλειοι δρόμοι, καθαρές πόλεις με πεζοδρόμια, παντού ΑΤΜ και εμπορικά κέντρα και το φθηνότερο καύσιμο στη Νότια Αφρική. Τέρμα το άγχος των μετρητών για εμάς: ακόμα και στα βενζινάδικα πληρώνεις με βίζα. Η φράση «αυτό δεν είναι Αφρική» έρχεται στο στόμα μας για πρώτη φορά. Η Μποτσουάνα αποτελεί υπόδειγμα αφρικανικής χώρας, τόσο για το βιοτικό επίπεδο και την οικονομική ανάπτυξή της όσο και για την πρόσμιξη των φυλών της. Είναι μια χώρα μέσα στην έρημο Καλαχάρι με πληθυσμό πόλης 1,6 εκατ. κατοίκους και έκταση ανάλογη της Γαλλίας. Είναι τόσο αραιοκατοικημένη, που θα ήταν αδιάφορη, αν δε διέθετε φυσιολατρικά διαμάντια, όπως το εθνικό πάρκο Τσόμπε, το δέλτα του Οκαβάνγκο και τις αλυκές Μαγκαντιγκάντι. Για πρώτη φορά συναντάμε εδώ ορδές τουριστών από τη Νότια Αφρική. Με νοικιασμένα λευκά pick-up οι περισσότεροι, εφοδιασμένα με σκηνές οροφής.
Στο Τσόμπε, το πάρκο με το μεγαλύτερο πληθυσμό ελεφάντων στον πλανήτη (60.000, σύμφωνα με εκτιμήσεις), μένουμε ένα βράδυ. Eίναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία το κάμπινγκ εκεί, καθώς οι ελέφαντες περνούν από δίπλα σου. Τέτοιες στιγμές είναι που σέβεσαι την άγρια φύση. Την επόμενη νύχτα την περνάμε σε άλλο πλανήτη· στη σελήνη, συγκεκριμένα. Το Discovery διανυκτερεύει ολομόναχο στο μέσο των «τηγανιών» του Μαγκαντιγκάντι, μια απέραντη έκταση από αλάτι μέσα στην έρημο Καλαχάρι. Μακάρι να μέναμε λίγες μέρες εδώ, να καθαρίσει τελείως το μυαλό μας. Πρέπει να προχωρήσουμε προς το δέλτα του Οκαβάνγκο, έναν τόπο μοναδικό σε όλη τη γη, ένα δέλτα ποταμού που έρχεται από την Αγκόλα και εκτονώνεται μέσα στην έρημο Καλαχάρι, δημιουργώντας έναν υγροβιότοπο 15.000 τ.χλμ. σε σχήμα ανοιχτής παλάμης. Στην καρδιά του μπορείς να φτάσεις μόνο με μονοκινητήριο αεροπλάνο και μένεις εκεί, μόνο αν διαθέτεις 500 ευρώ για ένα από τα πολυτελή safari lodge του δέλτα. Για εμάς αυτό είναι το μπάτζετ μίας εβδομάδας, οπότε κατασκηνώνουμε πέντε ημέρες στο Μαούν, την πόλη-ορμητήριο για το Οκαβάνγκο. Ταξιδέψαμε όχι με παραδοσιακή πιρόγα (μοκόρο), αλλά με σκάφος, 50 χλμ. βαθιά μέσα στο δέλτα, όπου απολαύσαμε το καλύτερο ηλιοβασίλεμα του κόσμου. ΠΑ-ΡΑ-ΔΕΙ-ΣΟΣ. Tελεία και παύλα! Την επομένη πετάμε με μονοκινητήριο πάνω από το δέλτα. Μόνο τότε καταλάβαμε τι εστί Οκαβάνγκο. Ο υγροβιότοπος έχει δύο πρόσωπα: μέχρι το buffalo fence συναντάς οικισμούς και κοπάδια από αγελάδες, μετά το συρματόπλεγμα αρχίζει η άγρια ζωή. Οι δύο κόσμοι είναι χωρισμένοι μεταξύ τους κι αυτό προστατεύει αμφότερους από ασθένειες. Το Cessna πετά στα 300 μ. με 60 κόμβους και από ψηλά βλέπεις ένα σύγχρονο Τζουράσικ Παρκ να ξεδιπλώνεται από κάτω, με ελέφαντες, βουβάλια, καμηλοπαρδάλεις και όλα τα ζωντανά να δροσίζονται στα αμέτρητα κανάλια του. ¶λλη μια σουρεαλιστική εικόνα που μόνο στην Αφρική μπορείς να αντικρίσεις. Σουρεαλιστική ήταν και η επαφή που είχαμε το προηγούμενο βράδυ στο καταφύγιο θηραμάτων Μορέμι. Είμαστε στο κάμπινγκ και ψήνουμε λουκάνικο. Τι το θέλαμε; Με το που καθόμαστε, εμφανίζεται ένα ζώο σαν σκιά μέσα στη νύχτα. Δεν είναι μπαμπουίνος. Μέχρι να σηκωθούμε, έρχεται ύπουλα πίσω από το αυτοκίνητο μια ύαινα, ορμά στο τραπέζι και κατασπαράζει το λουκάνικο, όσο εμείς τρέχουμε να κλειστούμε στο Discovery. Προσπαθούμε να τη διώξουμε με το φλας της μηχανής, αλλά μάταια... Μείναμε νηστικοί, αλλά τουλάχιστον είμαστε σώοι κι αβλαβείς, αντίθετα με το επτάχρονο κοριτσάκι που το είχε αρπάξει μια ύαινα δύο βράδια πριν. Το ζώο δεν έφυγε ποτέ από κοντά μας μέχρι το πρωί. Χαλάλι του, όμως. Μας έμειναν και οι φωτογραφίες!

Μαύρη Γερμανία
Στη Ναμίμπια μπήκαμε από την έρημο Καλαχάρι, ύστερα από δέκα ημέρες στην Μποτσουάνα. Δεν ήταν αρκετές... Η Ναμίμπια είναι ακόμα πιο αραιοκατοικημένη και «λευκή» ως χώρα. Το ίδιο ανεπτυγμένη και με έντονο το γερμανικό στοιχείο από τα χρόνια της αποικιοκρατίας. Έχετε δει μαύρη με σαγιονάρα και μάλλινη κάλτσα μέχρι το γόνατο; Εδώ θα δείτε! Αυτή είναι η πιο νέα χώρα της Αφρικής - μόλις το 1990 απέκτησε την ανεξαρτησία της. Από τότε έχει εξελιχθεί στο προσφιλέστερο θέρετρο των Νοτιοαφρικανών, στον απόλυτο παράδεισο του κάμπινγκ και του 4x4. Η Trans-Kalahari Highway σού επιτρέπει να διασχίσεις τη χώρα γρήγορα και με ασφάλεια. Όσο για τους χωματόδρομους; Είναι οι καλύτεροι του κόσμου - με 120 πηγαίνεις! Εμείς, σε δέκα ημέρες, κάναμε 3.000 χλμ. και πάλι είδαμε μόνο τη μισή χώρα. Καθότι overlanders, σε τούτην την ήπειρο, που μοιάζει να μην τελειώνει ποτέ, κάνουμε επιλογές. Με πόνο ψυχής, βέβαια... Στη Ναμίμπια, λοιπόν, το ρίξαμε στα extreme sports. Η πρωτεύουσα της αδρεναλίνης είναι το Σβάκοπμουντ. Ένα ξενέρωτο, γερμανικό θέρετρο στην ακτή του Ατλαντικού με υγρό κλίμα ακριβώς εκεί όπου ξεκινά η έρημος Ναμίμπ. Ξετρελαθήκαμε με τις τετράτροχες γουρούνες στους αμμολόφους για μία ολόκληρη μέρα και την επομένη επιχειρήσαμε την πρώτη μας ελεύθερη πτώση. Tandem, φυσικά, δεμένοι με ένα μάστορα του sky diving με 8.500 πτώσεις στο ενεργητικό του. Η εμπειρία; Ουάου! Εθισμός είναι να φεύγεις από το Cessna στα 10.000 πόδια και να πέφτεις με 200 χλμ./ώρα για 34 δλ.. Κι όταν ανοίγει το αλεξίπτωτο στα 5.000 πόδια, επανέρχεσαι στη γαλήνη του αφρικανικού ορίζοντα και απολαμβάνεις τους αμμολόφους της ερήμου και τα κύματα του Ατλαντικού.
Πιο νότια, στο άλλο άκρο της ερήμου Ναμίμπ, είναι το Σοσουσβλέι. Εκεί η φύση κάνει τέχνη. Ο άνεμος έχει μεταμορφώσει τους κόκκινους αμμολόφους της περιοχής σε γήινα γλυπτά, που σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό. Πολύ σωστά απαγορεύεται η οδήγηση εκτός δρόμου. Όταν βρεθείς εδώ, αυτό που σκέφτεσαι είναι να τα παρατήσεις όλα και να αφιερωθείς στην προστασία του περιβάλλοντος. Μα, αν είναι τόσο όμορφος αυτός ο πλανήτης, δεν πρέπει να κάνουμε κάτι για να τον προστατέψουμε; Απλό το μήνυμα. Το ίδιο και στο Φις Ρίβερ Κάνιον, όπου το ποτάμι ελίσσεται σε ένα εντυπωσιακό φαράγγι μέσου βάθους 550 μ., που εκτείνεται για 160 χλμ. Τουριστικός προορισμός κι αυτός, επαρκώς προστατευμένος, ευτυχώς, από τον ανεύθυνο τουρισμό.

Απογαλακτισμός!
Ήταν συγκινητική η στιγμή που πρωτοείδαμε το Τέιμπλ Μάουντεν στον ορίζοντα. Τότε καταλάβαμε ότι φτάσαμε στο Κέιπ Τάουν. Ύστερα από 140 ημέρες, 28.000 χλμ. και 71 μοίρες γεωγραφικού πλάτους από τη Θεσσαλονίκη. Eίναι ωραίο να είμαστε πλέον εδώ, στο νότιο ακρωτήρι, με το Discovery σαν καινούργιο κι εμάς πιο σίγουρους από ποτέ γι’ αυτό που ξεκινήσαμε να κάνουμε. Ενηλικιωμένους ταξιδιωτικά για πρώτη φορά. Ήμασταν σαν βρέφη -ναι, δεν υπερβάλλω-, όταν μπαίναμε στο Μαρόκο, παρ’ όλες τις προηγούμενες εμπειρίες. Με τα άγχη, τις ανασφάλειες και τις τύψεις μας. Τώρα, μόλις περάσαμε την εφηβεία και το απολαμβάνουμε. Κοιτώντας πίσω αυτήν τη στιγμή, φαίνεται εύκολο το ταξίδι. «Σιγά τις δυσκολίες που περάσαμε» μονολογώ καμιά φορά. Δεν είναι έτσι. Ωστόσο, το μήνυμα είναι άλλο: η Αφρική -ακόμα και η δυτική πλευρά της, που μας έφερε στο Κέιπ Τάουν- δεν είναι επικίνδυνος τόπος. Επικίνδυνος μπορεί να γίνεις μόνο εσύ για τον εαυτό σου. Η Αφρική είναι υπέροχη ως ταξιδιωτικός προορισμός και -το κυριότερο- είναι μάθημα ζωής. Τώρα μπορούμε να πάρουμε και πάλι το δρόμο προς τον Ισημερινό από την ανατολική πλευρά, από την ακτή Σουαχίλι. Με ακόμα πιο παιδική διάθεση για εξερεύνηση αλλά και με περισσότερη λαχτάρα να κατανοήσουμε την ψυχή αυτής της ηπείρου, που -αν μη τι άλλο- αξίζει το σεβασμό μας..._ Α. Τ.

Παιχνίδια για μεγάλα παιδιά
Ορίστε ένας οδηγός περιπέτειας ή -καλύτερα- μερικοί extreme λόγοι για να βρεθείς στη Ζάμπια, την Μποτσουάνα και τη Ναμίμπια.
Ράφτινγκ: Ο Ζαμβέζης -με βαθμό δυσκολίας 5- δεν είναι εύκολο ποτάμι. Αρκετές βάρκες είδαμε να ανατρέπονται... Μπορείς να επιλέξεις ράφτινγκ μισής ή μίας μέρας, με κόστος 110 και 135 δολάρια, αντίστοιχα, μαζί με το γεύμα. Πού: Λίβινγκστον, Ζάμπια, Safari par Excellence, www.safpar.com, +44 1548 831351
Bungee jumping: Tο πιο διάσημο άλμα της Αφρικής γίνεται από τη μεταλλική γέφυρα ύψους 111 μ. πάνω από το Ζαμβέζη και κοστίζει 95 δολάρια. Πού: Καταρράκτες Βικτώρια, Ζάμπια, Big Air Experience www.shearwateradventures.com
Tandem sky diving: Περισσότεροι από 20.000 τολμηροί το έχουν δοκιμάσει τα τελευταία δέκα χρόνια. Η πτώση από τα 10.000 στα 5.000 πόδια διαρκεί 35 δλ. και κοστίζει 160 ευρώ, αλλά θα σε κάνει να χαμογελάς για πολλές μέρες μετά! Πού: Σβάκοπμουντ, Ναμίμπια, Ground Rush Adventures, www.skydiveswakopmund.com.na, e-mail: [email protected], +264.81.124.5167
Quad biking: Aν θέλεις να ντριφτάρεις για ώρες στους αμμολόφους της Ναμίμπ ή απλώς να χαρείς το ηλιοβασίλεμα με θέα τον Ατλαντικό. Πού: Σβάκοπμουντ, Ναμίμπια, Desert Explorers, swakop.com/adv, e-mail: [email protected], +264.81.129.6678

Κάντε κλικ στα βίντεο του www.theworldoffroad.com, για να δείτε το κλιπ με τα extreme sports στη Νότια Αφρική!

Αφρική από ψηλά...
Πάνω από τους καταρράκτες Βικτώρια μπορείτε να πετάξετε για 15 ή 30 λεπτά με ελικόπτερο ή υπερελαφρό. Θα τους απολαύσετε από ψηλά και μπορεί να δείτε και ελέφαντες στο Ζαμβέζη. Το κόστος είναι 90 και 170 δολάρια, αντίστοιχα. Στο δέλτα του Οκαβάνγκο, μια πτήση με Cessna θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ, είτε για να φτάσετε σε κάποιο από τα πολυτελή lodge του δέλτα είτε απλώς για βόλτα και φωτογραφίες αλά National Geographic. Μόνο από ψηλά, εξάλλου, μπορείς να καταλάβεις τι είναι πραγματικά το δέλτα. Μία ώρα πτήσης με τη Moremi Air κοστίζει 170 ευρώ το άτομο. Στην περιοχή Σοσουσβλέι της ερήμου Ναμίμπ στη Ναμίμπια η Namib Sky Balloon Safaris αναλαμβάνει να σας χαρίσει την πιο ρομαντική εμπειρία της ζωής σας: μια πτήση με αερόστατο πάνω από τους αμμολόφους, που καταλήγει σε ένα πλούσιο πρωινό με σαμπάνια στο μέσον του πουθενά. Ειλικρινά, χαλάλι τα 290 ευρώ, εφόσον έχετε φτάσει εδώ...
Πληροφορίες-κρατήσεις: www.shearwateradventures.com
Moremi Air: www.moremiair.com, e-mail: [email protected], +267.686.3632
Namib Sky Balloon Safaris: www.balloon-safaris.com, e-mail: [email protected], +264.683.188

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ DISCOVERY
Ένδειξη χιλιομετρητή: 35.747
Xλμ. ταξιδιού: 28.247
Xλμ. διαδρομής: 7.428
Λίτρα ντίζελ: 801
Λίτρα/100 χλμ.: 10,8

Παρατηρήσεις: Ρεκόρ οικονομίας στις ευθείες της Μποτσουάνα και της Ναμίμπια! Σε 16.000 αφρικανικά χλμ. (Ντακάρ-Βίντχουκ!) προσθέσαμε μόνο 400ml λαδιού! Στα 33.700 χλμ. (ένδειξη οδομέτρου) πήγαμε για σέρβις στη Land Rover Windhoek (Ναμίμπια), όπου αλλάχτηκαν τα λάδια (Castrol Magnatec 5W-40), τα φίλτρα αέρα, λαδιού, πετρελαίου και κλιματισμού και τα τακάκια των φρένων. Το καλύτερο; Σέρβις και αναλώσιμα ήταν εντελώς δωρεάν, σύμφωνα με το πρόγραμμα εγγύησης στη ζώνη της Ν. Αφρικής. Στο ίδιο συνεργείο αλλάχτηκε (με εγγύηση) και η κεντρική μονάδα του χειρόφρενου μαζί με τα συρματόσχοινα Bowden, μιας και το σύστημα κόλλησε στην Μποτσουάνα (31.000 χλμ. οδομέτρου), μετά το πέρασμα από τα αλάτια του Μαγκαντιγκάντι. Όσο για τα ελαστικά της Cooper, τα δύο πίσω αλλάχτηκαν στα 27.000 χλμ. (Ναμίμπια), αφού παρουσίασαν εκδορές στο πέλμα την ίδια ημέρα (!) και έχαναν πίεση. Τα μπροστινά μάς πήγαν στο Κέιπ Τάουν και άνετα μπορούν να ξεπεράσουν τα 30.000 χλμ.

FAQ
Κόστος βίζας για Ζάμπια: 25 δολάρια στο Λουμπουμπάσι Ασφάλεια αυτοκινήτου: 10 δολάρια/10 ημέρες στη Ζάμπια, 15 δολάρια στην Μποτσουάνα Διόδια: στη Ναμίμπια εφάπαξ 160 δολάρια Ναμίμπιας στα σύνορα Καταρράκτες Βικτώρια: είσοδος 15 ευρώ Eθνικά πάρκα (με κάμπινγκ) Τσόμπε, Μορέμι, Σοσουσβλέι, Φις Ρίβερ: 20 ευρώ Κόστος ντίζελ: Ζάμπια 5.900-6.100 κουάτσα (!), Μποτσουάνα 5,2 πούλα, Ναμίμπια 7,1 δολάρια Ναμίμπιας, Ν. Αφρική: 6,8-7,2 ραντ
Ισοτιμίες: 1 ευρώ = 5.450 κουάτσα (Ζάμπια) = 8,4 πούλα (Μποτσουάνα) = 9,6 δολάρια Ναμίμπιας = 9,6 ραντ Νότιας Αφρικής.

Αθήνα-Κέιπ Τάουν με αριθμούς...
139 ημέρες, 84 νύχτες στη σκηνή, 67 ευρώ/ημέρα, 28.247 χλμ., 3.680 λίτρα ντίζελ, 13,0 λίτρα/100 χλμ., 3.255 χλμ. Ευρώπη, 4.554 Μαρόκο, 1.744 Μαυριτανία, 1.251 Σενεγάλη, 1.761 Μάλι, 655 Μπουρκίνα Φάσο, 1.590 Νίγηρας, 398 Νιγηρία, 2.942 Καμερούν, 1.915 Γκαμπόν, 652 Κονγκό, 199 Λ.Δ. Κόνγκο, 1.261 Ζάμπια, 2.123 Μποτσουάνα, 2.980 Ναμίμπια, 967 Ν. Αφρική...

ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΤΕ...
Χάρτες διαδρομών για το GPS από το www.tracks4africa.co.za, κιάλια και φακό 400 χλστ. για τα πάρκα, βιβλιάριο εμβολιασμού στη Ν. Αφρική.

ΧΑΡΤΗΣ
14/8/2007, Λουμπουμπάσι, 20.819 χλμ.: Αποχαιρετάμε συγκινημένοι τους φίλους από την ελληνική κοινότητα.
15/8/2007, Λουσάκα-Ζάμπια, 21.427 χλμ.: Οδηγούμε αριστερά για πρώτη φορά. Παραλαμβάνουμε τον Κώστα και τη Γεωργία από το αεροδρόμιο και φιλοξενούμαστε στην ελληνική κοινότητα.
16/8/2007, Λίμνη Καρίμπα, 21.766 χλμ.: Διανυκτερεύουμε στη λίμνη-σύνορο με τη Ζιμπάμπουε.
17-18/8/2007, Λίβινγκστον, 22.087 χλμ.: Φωτογραφίζουμε τους καταρράκτες Βικτώρια και κάνουμε ράφτινγκ 5ου βαθμού στο Ζαμβέζη.
19/8/2007, Κασάνε-Μποτσουάνα, 22.194 χλμ.: Μετά το bungee στο Ζαμβέζη, μπαίνουμε στην Μποτσουάνα. Φακόχοιροι κυκλοφορούν στο κέντρο του Κασάνε.
20/8/2007, Eθνικό Πάρκο Τσόμπε, 22.269 χλμ.: Διανυκτερεύουμε στο πάρκο με τους περισσότερους ελέφαντες στον πλανήτη.
21/8/2007, Μαγκαντιγκάντι, 22.731 χλμ.: Ολομόναχοι σε ένα απίστευτο σεληνιακό τοπίο, όπου το έδαφος είναι αποξηραμένο αλάτι.
22-23/8/2007, Μαούν, 23.119 χλμ.: Εξερευνούμε το δέλτα του Οκαβάνγκο με αυτοκίνητο και ταχύπλοο.
24/8/2007, Πάρκο Μορέμι, 23.438 χλμ.: Μια ύαινα επιτίθεται στο τραπέζι μας. Ευτυχώς, τρώει μόνο το λουκάνικο που έχουμε ψήσει...
25-27/8/2007, Μαούν, 23.645 χλμ.: Πετάμε με μονοκινητήριο πάνω από το δέλτα του Οκαβάνγκο.
28/8/2007, Έρημος Καλαχάρι, 24.121 χλμ.: Παρέα με ζευγάρι Γάλλων μπαίνουμε στην έρημο και κατασκηνώνουμε ελεύθερα.
29/8/2007, Γκόμπαμπις-Ναμίμπια, 24.414 χλμ.: Δεν πληρώνουμε βίζα, ως μέλη της ΕΕ, και μένουμε σε μια πόλη που «μυρίζει» Γερμανία.
30/8/2007, Σβάκοπμουντ, 25.020 χλμ.: Διασχίζουμε όλη τη χώρα και βγαίνουμε στον Ατλαντικό. Απίστευτη υγρασία!
31/8/2007, Σβάκοπμουντ, 25.020 χλμ.: Παίζουμε όλη μέρα στους αμμολόφους με τετράτροχες γουρούνες!
1/9/2007, Γουόλβις Μπέι, 25.112 χλμ.: Επιχειρούμε την πρώτη τάντεμ ελεύθερη πτώση της ζωής μας. Υπέροχη εμπειρία! Το βράδυ κατασκηνώνουμε ελεύθερα πίσω από τον πανύψηλο αμμόλοφο Νο 7.
2-3/9/2007, Σοσουσβλέι, 25.801 χλμ.: Διασχίζουμε την έρημο Ναμίμπ. Ηλιοβασίλεμα στο πιο σουρεαλιστικό -ίσως- τοπίο όλης της Αφρικής.
4/9/2007, Βίντχουκ, 26.263 χλμ.: Πετάμε με αερόστατο πάνω από την έρημο Ναμίμπ, με πιλότο μια Γερμανίδα παγκόσμια πρωταθλήτρια.
5-6/9/2007, Βίντχουκ, 26.263 χλμ.: Το Discovery στο συνεργείο. Βιώνουμε τη mall κουλτούρα της πιο φιλικής πρωτεύουσας στην Αφρική.
7/9/2007, Κέτμανσοπ, 26.766 χλμ.: Τα δύο πίσω ελαστικά χάνουν πίεση λόγω φθοράς και τα αλλάζουμε καθ’ οδόν.
8/9/2007, Φαράγγι Φις Ρίβερ, 27.091 χλμ.: Εξερευνούμε το μεγαλύτερο φαράγγι του νότιου ημισφαιρίου.
9/9/2007, Γκάριες-Ν. Αφρική, 27.519 χλμ.: Το τοπίο αλλάζει δραματικά, όταν περνάμε τα σύνορα (ποταμός Όραντζ) στον 30ό παράλληλο του Nότου. Σαν να επιστρέψαμε στη Μεσόγειο!
10/9/2007, Κέιπ Τάουν (ημέρα 139η), 28.011 χλμ.: Μας υποδέχεται ο Ηλίας Παζαΐτης, Θεσσαλονικιός φίλος από τα παλιά. Ελάχιστες οι κενές σελίδες στα διαβατήρια...
11/9/2007, Κέιπ Τάουν, 28.247 χλμ.: Φιλοξενούμενοι του Γιώργου Καριπίδη στο προάστιο Tάμπλ Bιού. Κάνουμε αίτηση για νέα διαβατήρια στο προξενείο.
12-17/9/2007, Κέιπ Τάουν, 28.247 χλμ.: Δεν ξεφεύγεις εύκολα από την ομορφότερη πόλη της Αφρικής... Βιώνουμε εκ των έσω τη -λευκή, τουλάχιστον- πλευρά του Κέιπ Τάουν. Περισσότερα για τη Νότια Αφρική και για το ταξίδι μας μέχρι την Τανζανία μέσω Μοζαμβίκης και Μαλάουι στο επόμενο τεύχος...

INFO
Πού βρίσκεται τώρα το Discovery3 της αποστολής μας; Πληκτρολογήστε: www.theworldoffroad.com!