Olympus Marathon

Πρόκληση και... τιμωρία

Ο δυσκολότερος ελληνικός μαραθώνιος κι ένας από τους σκληρούς της Ευρώπης διεξάγεται στα τέλη Ιουνίου στον Όλυμπο, αναβιώνοντας την πορεία των αρχαίων Ελλήνων στο ιερό βουνό.

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΥΣΟΥΝΑΔΗΣ

ΣΤΙΣ 24 Ιουνίου ξεκινά το 4ο Olympus Marathon, στο οποίο θα λάβουν μέρος κοντά στους 400 αθλητές. Η διαδρομή των 44 χλμ. ξεκινά από το αρχαίο Δίον, τόπο λατρείας του Δία. Τα πρώτα 20 χλμ. διέρχονται μέσα από όμορφα δάση, στενά περάσματα και αλπικά λιβάδια και οδηγούν στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής, στα 2.780 μ., στον εκπληκτικό «Θρόνο του Δία» και το Οροπέδιο των Μουσών! Οι δρομείς τερματίζουν στο Λιτόχωρο, αφού πρώτα αντέξουν την ατέλειωτη κατηφόρα μέσα από το στενό φαράγγι του Ενιπέα. Η παρακολούθηση του Olympus Marathon (πόσο μάλλον η συμμετοχή στον αγώνα) αποτελεί μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να γνωρίσουμε από κοντά το μυθικό αυτό τόπο.

Όλυμπος, στην αχλή του μύθου και της ιστορίας
Δύο μήνες πριν τον αγώνα, με συντροφιά ένα Toyota RAV4, βρεθήκαμε στον Όλυμπο με στόχο να προπονηθούμε στο «πραγματικό» πεδίο του αγώνα και να γνωρίσουμε την περιοχή. Φτάνοντας στο ύψος του Δίου, αντικρίσαμε τον ορεινό όγκο του Ολύμπου να προβάλει επιβλητικά, καθώς υψωνόταν απότομα στον ουρανό, και νιώσαμε έντονη την ιστορία και τη φυσική ομορφιά.
Την πόλη του Δίου επισκέπτονται Έλληνες και ξένοι, για τα ευρήματα από την ιερή πόλη των Μακεδόνων, αλλά και για τη σύγχρονη πόλη, που έχει να προσφέρει αναβαθμισμένη υποδομή και μια εξαιρετική πρόσβαση στον Όλυμπο από το μονοπάτι στο φαράγγι του Ορλιά, το οποίο αποτελεί και τα πρώτα 15 χλμ. του αγώνα. Ο επισκέπτης, όμως, μπορεί να οδηγήσει στον ασφαλτόδρομο μέχρι τον ¶γιο Κωνσταντίνο, απ’ όπου μπορεί να δει τους αθλητές. Ο χωματόδρομος συνεχίζει μόνο για 4x4 και σε 30 λεπτά συναντά κανείς την Κορομηλιά, με το -ημιτελές ακόμη- ορειβατικό καταφύγιο. Οι πιο τολμηροί, με φυσική κατάσταση, μπορούν να συνεχίσουν με τα πόδια μέχρι τον Ορλιά, για να κάνουν μια κατάβαση (canyoning) στο φαράγγι, με τη βοήθεια της εταιρείας Experience και του συνεργάτη μας Δημήτρη Γεωργίου.

Οι κορυφές των θεών
Ο Όλυμπος, όμως, χαρίζει την αληθινή ομορφιά του σ’ αυτούς που θα αναζητήσουν τι υπάρχει εκεί όπου δε φτάνει το τετρακίνητο: με τα πόδια (!) και πολλή υπομονή, για κάτι τόσο συγκλονιστικό όσο και η ίδια η φύση...
Αρχικά η Πετρόστρουγκα, με θέα στον κάμπο της Κατερίνης. Αφού περάσαμε τη Σκούρτα, φτάσαμε με βαριά ανάσα στο «πέρασμα του Γιώσου». Εδώ συναντήσαμε και το χιόνι που ξέμεινε από το χειμώνα. Μόλις, όμως, προσπεράσαμε το πέρασμα στην αρχή του οροπεδίου, «μείναμε» στο αντίκρισμα του Στεφανιού και των κορυφών! Η πορεία στο αλπικό τοπίο του Οροπεδίου των Μουσών μάς καθήλωσε με το σχηματισμό Στεφάνι στον ορίζοντα, το «Θρόνο» όπου καθόταν ο Δίας σπέρνοντας οργή και κεραυνούς... Ακολουθεί απότομη διαδρομή κάτω από το Μύτικα, με «κατόπτευση» στο φαράγγι του Ενιπέα και στο Λιτόχωρο. Στην κατάβαση συναντήσαμε το καταφύγιο Ζολώτα, το καλύτερα οργανωμένο του Ολύμπου. Λίγο πιο κάτω, στα Πριόνια, οι κουρασμένοι μπορούν να ξαναμπούν στο αυτοκίνητο, που σημαίνει το τέλος της δεκάωρης πεζοπορίας.

Πριόνια, Ενιπέας, Λιτόχωρο
Με πάρκινγκ και αναψυκτήριο, τα Πριόνια είναι το σημείο εκκίνησης για τις κορυφές, με εξάωρη πορεία μέχρι το Μύτικα. Στα Πριόνια φτάνει κανείς ύστερα από 40 λεπτά οδήγησης, από το Λιτόχωρο. Εναλλακτικά, από εκεί μπορείς να... κατέβεις πάλι πίσω, περπατώντας στο «must» φαράγγι του Ενιπέα, έστω μέχρι το μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου (30 λεπτά). Πάντως, το ασφαλές μονοπάτι καταλήγει στο Λιτόχωρο, έπειτα από 11 χλμ. δίπλα σε ποτάμι, γεφύρια και απότομες χαράδρες.
Το Λιτόχωρο περηφανεύεται για την ομορφιά και τη ζωή του! Με καλά καταλύματα, φαγητό, υπέροχο πάρκο, φιλόξενους κατοίκους και την Πλάκα για μπάνιο, αποτελεί ολοκληρωμένο προορισμό. Στο φετινό αγώνα θα υπάρχουν μουσικές εκδηλώσεις και δρώμενα για παιδιά (mini marathon, αλογάκια, ποδήλατα, παιχνίδια ζωγραφικής και θέατρο). Η Πέτρα (δυτικά) είναι, λόγω θέσης και υψομέτρου, ιδανική για εξορμήσεις από και προς το Ξερολάκκι, ο Παλαιός Παντελεήμονας (700 μ.) προσφέρεται για πεζοπορία, mountain biking και οδήγηση εκτός δρόμου, ενώ στην πλατεία του με τα πλατάνια υπάρχουν αρκετές ταβέρνες. Οι Παλαιοί Πόροι, με τη βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, περιβάλλονται από υπέροχο δάσος, ενώ αξίζει η επίσκεψη στα ξωκλήσια των Αγίων Αποστόλων και της Ζωοδόχου Πηγής. Τέλος, στην Παλαιά Σκοτίνα μάς εντυπωσίασε η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου και τα εκπληκτικά εικονοστάσια.

Επιστρέφοντας το σούρουπο της Κυριακής, νιώθαμε κουρασμένοι από την ανάβαση της προηγουμένης. Ευτυχώς, το αυτόματο RAV4 αποτέλεσε βάλσαμο για τα τσακισμένα πόδια μας. Καθώς απομακρυνόμασταν, ρίξαμε μια τελευταία ματιά πίσω μας. Ατενίσαμε με δέος μέσα από τη χαράδρα του Ενιπέα το Θρόνο του Δία, ηλιοστεφανωμένο, μέσα στη νέφωση των κορυφών. «Ποιο είναι, λοιπόν, το τίμημα για να γνωρίσεις τούτο το μυστηριακό τόπο;», αναρωτήθηκα βουβά... Και τότε Τον άκουσα από ψηλά να μου απαντά με την βαθιά, βροντερή φωνή Του: «Μα, ο ίδιος σου ο εαυτός...!»._ Α. Κ.

Ο Αντώνης Κουσουνάδης εργάζεται στις Eκδόσεις Λυμπέρη κι έχει λάβει μέρος τέσσερις φορές σε κλασικό μαραθώνιο.

Πληροφορίες: www.olympus-marathon.com
www.experience.gr