6ο Ιστορικό Ράλλυ Ακρόπολις
Ο θρύλος ζει...Πάμε σαν άλλοτε και ό,τι δεν κατάφεραν οι Μπγιορν Βάλντεγκαρντ και Μπερνάρ Νταρνίς με τις Stratos Alitalia και Chardonnay το ’75-’76 και ’79, αντίστοιχα, το κατάφεραν οι Ιταλοί Μπιανκίνι-Μπαλντατσίνι, που, με τη λευκή-κόκκινη Lancia, κέρδισαν με μαεστρία το 6ο Ιστορικό Ράλλυ Ακρόπολις. Αγώνα που οργανωτικά απογοήτευσε και τους λιγότερο αντικειμενικούς.
KEIMENO: ΣTPATHΣ XATZHΠANAΓIΩTOY
ΦΩTOΓPAΦIEΣ: ΘANAΣHΣ HΛIOΠOYΛOΣ
«ΣΤΟ ΧΩΜΑ, εκεί να μας δεις, Stratis!» Με τον Μάρκο, τον οδηγό, περίπου συνεννοείσαι με τα λίγα ιταλικά που ψιθυρίζεις, ενώ η ουσιαστική επικοινωνία γίνεται με το συνοδηγό, το λαλίστατο Εμανουέλε. Ακόμα μας περιμένουν στο Ρίμινι για να δοκιμάσουμε τη «037», την S4 και, βέβαια, μια από τις HF που διαθέτουν. Στην αρχή του αγώνα, που χαρακτηρίστηκε από τις κλασικές ασφάλτινες ειδικές της Αττικής και από την αδυναμία της οργάνωσης να εκδώσει αποτελέσματα στην ώρα τους, ήταν-δεν ήταν η τρίτη δύναμη του αγώνα. Βλέπετε, οι δικοί μας Σπάρταλης-Σούκουλης είχαν απογειώσει το λευκό ΜΚ1 που εξελίσσουν-συντηρούν οι Καρανικολαίοι και, γράφοντας «8.05» στον ¶γιο Μερκούριο, μην τους είδατε. Δεν τους είδαν, βέβαια, ούτε ο Νορβηγός ούτε ο Κώστας Αποστόλου, ο οποίος, αν δε «γύριζε», οπότε έσβησε η κίτρινη Carrera, εκεί, στον ¶γιο, θα ήταν ακόμα πιο ανταγωνιστικός, αξιοποιώντας το κέφι του και τους Πετρόπουλους: το Νικόλα δίπλα του και το Γιώργη περίπου στα σέρβις, αφού ο πολύπειρος μηχανικός ουσιαστικά δημιουργούσε και από το μπάκετ του συνοδηγού, δίπλα στο διεθνή πλέον, αλλά άτυχο επί του προκειμένου, Λουκά Γιανακούλη στην πορτοκαλί «μακριά» «911» 2.5 (σ.σ.: σωστά, κουμπάρε;). Αγώνας στην κορυφή λοιπόν «με το καλημέρα», αγώνας και στις κλάσεις, αγώνας και στην κατηγορία Regularity, που, μάλιστα, βρισκόταν σε εξέλιξη από την προηγουμένη. Διακοπή-ανασυγκρότηση πολλών ωρών στο φιλόξενο Λουτράκι, που, χάρη στη νέα του δημοτική αρχή, υποδέχεται ιδανικά το γεγονός, και πάμε σαν άλλοτε, με βραδινές ειδικές διαδρομές. Κυριολεκτικά «άλλοτε» θυμίζει το γλιστερό Σωληνάρι, με κεκτημένες ταχύτητες, ύπουλα δέντρα, γαρμπίλια, ανάποδες κλίσεις - και ο «Στεφάν», που «δε θυμάται» και του αρέσουν τα περίεργα, αυξάνει τη διαφορά. Οι Γιένσεν-Πέντερσεν, με τη λευκή προσεγμένη Carrera RS, κλέβουν δεύτερα στις ανηφόρες με καθαρό δρόμο, αλλά είναι οι Ελληνάρες μπροστά τα μεσάνυχτα στο Λουτράκι. Και, βέβαια, μας αρέσει σε διεθνείς συναντήσεις να δείχνουν το δρόμο οι δικοί μας - μακάρι να είχαμε ένα διαφορετικό πρωτάθλημα, πιο ανταγωνιστικό και λιγότερο μίζερο, ώστε ο Πρωταθλητής μας, ο Παναγιώτης Χατζητσοπάνης, και άλλοι, πιο νέοι και αντίστοιχα ωραίοι, να ήταν ανταγωνιστικοί και στο πραγματικό, το αληθινό Ράλλυ Ακρόπολις. Εννοείται πως το προϊόν χάνει σε αξία και μας ενοχλεί που ο πύραυλος Τάκης Σκαλτσάς και ο περσινός νικητής του Ιστορικού, Αλέξανδρος Κίκιζας, δε συμμετέχουν, για διαφορετικούς λόγους, οπότε οι επιδόσεις των Σπάρταλη-Σούκουλη, όπως και αυτές των Αποστόλου-Πετρόπουλου, σε σχέση με Γιένσεν και Μπιανκίνι, αντιμετωπίζονται με ενδιαφέρον και συναισθηματική φόρτιση. Την ίδια ώρα -απίστευτο, κι όμως αληθινό- στην ΕΛΠΑ αποφάσισαν να διαψεύσουν όσους πιστεύουν πως μπορεί να υστερούν σε διάφορα (σ.σ.: έχασαν-χάσαμε την ευκαιρία παρέμβασης στην ελληνική κοινωνία που λατρεύει την αυτοκίνηση), αλλά στους αγώνες (σ.σ.: στην οργάνωση!), εκτός από εμπειρία, διαθέτουν και ποιότητα, ειδικά σε ένα γεγονός για το οποίο ο Μανιατόπουλος έχει καταθέσει ψυχή και όχι μόνο. Αποτελέσματα μετ’ εμποδίων και τη νύχτα, παρά το 6ωρο κενό και, βέβαια, έτσι, εκτός από το επίπεδο της πληροφόρησης, το γεγονός υστερεί και σε ασφάλεια.
Την επομένη, οι ασφάλτινες ειδικές έχουν σχέση με Ράλλυ Ακρόπολις όση ο υπογράφων με τη διαδικασία της Regularity (σ.σ.: εντάξει, ο Μαθιός Μανσόλας ήταν συνοδηγός του Γιάννη Κατσαούνη, από τα φαβορί της διαδικασίας, και τι και αν ατύχησαν, είναι κούμπας -και αυτός- και συνεργάτης κτλ., κτλ., αλλά μέχρις εκεί) και ο Νορβηγός που διαγράφει γρήγορες τροχιές στα πατημένα μειώνει, και μάλιστα ανάβει φώτα. Με την ευκαιρία, αν δεχτούμε πως τα Πίσια ως Σχοίνος έχουν συναισθηματική αξία (και οδηγική, βεβαίως βεβαίως) και ότι η Θίσβη έπρεπε να ενώσει το νότο με το βορρά, η ειδική διαδρομή Ελικώνας, έτσι ή αλλιώς, τι σχέση έχει με Ράλλυ Ακρόπολις; Aκόμα κι αν πρέπει ο αγώνας, για να έχει συμμετοχές, να λειτουργεί ως γεγονός πρόκληση για Iταλούς, Γάλλους και λοιπούς Ευρωπαίους φλώρους με αυτοκίνητα που δυστροπούν και στα Μέγαρα. Ας είναι... Πάντως, έχουμε την αίσθηση πως πάμε για ένα γεγονός που στην εξέλιξή του, όπως τη σχεδιάζουν, οι Έλληνες με τα Escort, και τα Toyota, και τις «Nτατσούνες» δεν είναι καλοδεχούμενοι! Τα αποτελέσματα εκδίδονται μετά εμποδίων, αφού η εταιρεία που ανέλαβε την έκδοσή τους, θεσπίζοντας ηλεκτρονικό σύστημα που επεξεργάζεται την πληροφορία μέσω σένσορα τοποθετημένου στα αγωνιστικά, αποδείχθηκε κακά προετοιμασμένη.
Ο Μανιατόπουλος, που, με την ευκαιρία, έχει πληρώσει χρυσό το υπερσύστημα-βραχυκύκλωμα, έχει αποφασίσει να δώσει χώρο και οξυγόνο σε συνεργάτες του και παρακολουθεί διακριτικά, επεμβαίνοντας όταν η κατάσταση φτάνει στα όριά της. Όταν το αφεντικό λείπει, ουδείς αποφασίζει και, σήμερα, δυστυχώς, το μόνο που αγχώνει κάποιους στο χώρο είναι τι θα πει ο «μεγάλος», οπότε το μπάχαλο συνεχίζεται. Όλοι οι ξένοι και κάμποσοι Έλληνες θεωρούν ανασυγκρότηση τη στάση στην Ιτέα και αλλάζουν λάστιχα-αναρτήσεις στους πέντε δρόμους. Mόνο λίγοι Έλληνες αξιοποιούν τον οργανωμένο χώρο. Ο εκνευρισμός αυξάνεται όταν χάνονται έγγραφα που αφορούν δέκα, δεκαπέντε αυτοκίνητα, η οργάνωση αντιδρά επιτέλους σαν ΕΛΠΑ και η κρίση αντιμετωπίζεται με το σωστό τρόπο, έτσι ώστε και αυτός ο «Λε-Μαν», που με το σύστημα σούπερ ράλλυ συνεχίζει σαν ουραγός, ολοκληρώνει χωρίς φώτα, σημειώνοντας, μάλιστα, ταχύτατους χρόνους. Χώμα και, αν ο «Στεφάν» χάνει έδαφος λόγω απειρίας και κακής πίσω ανάρτησης, κάτι που εκμεταλλεύεται ο Νορβηγός, είναι οι Ιταλοί με τη Stratos και οι Βαζάκας-Γεμενή (ακόμα ένα ΜΚ1 που εξελίσσει ο Λάμπρος Αγγελάκης) που κλέβουν την παράσταση, είτε ο δρόμος ανηφορίζει στους Βωξίτες, είτε κατηφορίζει προς την Αγία Ευθυμία (και μπόσικο και χαλίκι - βούτυρο στο ψωμί του Δημητράκη μας), είτε απολαμβάνεις κλασικές Καρούτες, κι ας τελειώνουν στο Προσήλιο! Ύστερα απ’ όλα αυτά, ο «Στεφάν» πέφτει 3ος, πίσω από Carrera και Stratos, αλλά ξέρει πως, αν οδηγήσει την επομένη στις Καρούτες και χάσει λίγο στον Ελικώνα, ίσως μπορεί να διεκδικήσει τον αγώνα στο Μερκούριο.
Τελευταία μέρα: «με το καλημέρα» χώμα και αντίο νίκη για τα ελληνικά πληρώματα, όταν, έπειτα από μισό τετ-α-κε, σβήνει ο κινητήρας του Escort των Σπάρταλη-Σούκουλη και χάνεται σχεδόν 1 λεπτό. Στη συνέχεια, χάνονται και άλλα στοιχεία, συνδεμένα με την ψυχραιμία, το ήθος και το fair play, αλλά -χωρίς να προσπερνάμε- από τη συμμετοχή κρατάμε τους πυροβολισμούς στις περισσότερες ειδικές διαδρομές και τον αγωνιστικό τσαμπουκά που λείπει από τέτοια γεγονότα. Την ίδια ώρα οι Ιταλοί αναστατώνουν τη χαρακτηριστική -εκνευριστική!- ηρεμία του Νορβηγού, που περνά 2ος για 10 δλ. και αρχίζει τους υπολογισμούς. Η Carrera μιλάει στην «πίστα» του Ελικώνα και φτάνουν στον ¶γιο Μερκούριο με διαφορά 0,5 δλ. υπέρ της Lancia. Αμφότεροι κατηφορίζουν σβέλτα και οι Ιταλοί κερδίζουν το 6ο Ιστορικό Ράλλυ Ακρόπολις με 2ους τους Νορβηγούς και 3ους τους Αποστόλου-Πετρόπουλο, που ανέβασαν τη σημαία μας στο βάθρο. Ο Σπάρταλης αποκλείστηκε, όταν ο 2λιτρος κινητήρας του Escort βρέθηκε κατά 10 κ.εκ. μεγαλύτερος και όχι για τα όργια που έκανε ώστε να φτάσει στον τερματισμό.
Κατά τα άλλα... Κρατάμε τους χρόνους του Βαζάκα στους χωματόδρομους (και την ψυχραιμία της γλυκιάς Μαρίνας, κόρης του συναθλητή μας Τάσου Γεμενή, που επίσης συμμετείχε, αλλά ατύχησε) και τη συμπεριφορά εντός κι εκτός ειδικών διαδρομών των gentlemen του αγώνα: των Ράιτσπεργκερ-Βασίλη «Bentley» Χαρίτου (BMW 2002), Μιχάλη Λυκάκη-Θανάση Γκίνη (Ford Escort), Μάνουελ Μοντεκρίστο-Τόλη Πάλλα (Ford Escort), Γιώργου Χωριανόπουλου-Στέλιου Πολυκράτη (Audi 80 GT) και άλλων με αντίστοιχο ήθος και ικανότητες, όπως είναι οι άτυχοι Κυριάκος Βαλαλάκης-Βαγγέλης Μοδινός (Γιαλούρης-Escort).
Αύριο; Μονόδρομος η επιστροφή του Μανιατόπουλου στο πηδάλιο με 24ωρη παρουσία. Ο αγώνας θέλει το αφεντικό του. Αυτός θα αποφασίσει αν είναι δυνατή η συνύπαρξη Sporting-Regularity, χωρίς ο ένας αγώνας να αδικεί τον άλλον και, βέβαια, χωρίς αυτή η συνύπαρξη να σκοτώνει τον ιερό συμβολισμό του Ράλλυ Ακρόπολις. Ο καλύτερος, ο πλέον ακροπολικός αγώνας έγινε το 2005 και σχεδιάστηκε από το Χατζημίχο. Πέρυσι φάνηκε πως είναι δυνατή η συνύπαρξη. Φέτος ο αγώνας ήταν κακός και σχεδιαστικά έδειξε να στήθηκε έτσι, ώστε να δημιουργηθούν διαδρομές για τη δοκιμασία ακριβείας, κι ας περάσουν παραπλεύρως και «αυτοί που πάνε τέζα, κάτι που δεν ταιριάζει σε τέτοιους αγώνες, όπως, άλλωστε, γράφει και το παράρτημα J» και λοιπές αηδίες. ΝΑΙ στο να υποστηρίζει ο ένας αγώνας τον άλλον. ΟΧΙ στο να τον καπελώνει. Με την ευκαιρία, για να είσαι Boss, πρέπει να παραδέχεσαι, ώστε να εμπνέεις όσους δουλεύουν μαζί σου, ειδικά όταν πρόκειται για εθελοντές, όπως είναι οι κριτές μας, αλλά και τα στελέχη του χώρου. Πώς εμπνέεις-συντονίζεις με αρχοντιά; Ε, ας τους κάνει σεμινάριο ο ΑΜ.
Δεν τίθεται θέμα. Στο αληθινό Ακρόπολις, οι ίδιοι στην πλειονότητά τους άνθρωποι θα δημιουργήσουν, όπως θα συμβεί και στο ΕΛΠΑ-Χαλκιδικής. Ερωτήματα έχουν να κάνουν με το κατά πόσον το ηλεκτρονικό σύστημα έκδοσης αποτελεσμάτων μπορεί να προσαρμοστεί στα ελληνικά βουνά, ώστε να αποδειχθεί αξιόπιστο, και άλλα, που έχουν να κάνουν με το Iστορικό Pάλλυ... Τα καταθέτουμε:
- Είναι δυνατόν να προηγείται μόλις 20 ημέρες του αληθινού;
- Μπορεί να εξελίσσεται με δύο επίκεντρα, όπως φέτος με Λουτράκι, Δελφούς;
- Είναι δυνατόν να οργανώσεις Ακρόπολις χωρίς ή με λίγο χώμα;
- Πώς θα αποκτήσει ο αγώνας στιλ και χαρακτήρα;
- Είναι δυνατόν άνθρωποι ουσιαστικά εθελοντές να απουσιάζουν από τις δουλειές τους μία εβδομάδα, όσο ουσιαστικά διαρκεί το γεγονός;
- Αντίστοιχα, έτσι είναι αδύνατη η προβολή του...
Μακάρι να απαντηθούν με τον τέλειο αγώνα το 2008. Κάποιοι επενδύουν σε όλα τα επίπεδα και είναι άδικο όλο και πιο συχνά να σχολιάζεις πως κάθε πέρσι και καλύτερα._ Σ. Χ.
ΛΟΥΤΡΑΚΙ ΙΝ - ΔΕΛΦΟΙ OUT
* Δεν υπάρχει σύγκριση ανάμεσα στο ξενοδοχείο του Καζίνο στο Λουτράκι και των ξενοδοχείων στους Δελφούς. Τουλάχιστον όσων χρησιμοποιήθηκαν στον αγώνα.
* Δυσάρεστη έκπληξη οι κλειδωμένες τουαλέτες στην προβλήτα της Ιτέας.
* Ακόμα πιο δυσάρεστη, το ανέβα-κατέβα με τα πόδια από το parc ferme στο ξενοδοχείο «Βούζας», όπου φιλοξενήθηκαν πολλοί αγωνιζόμενοι.
* Τη μάχη των Datsun κέρδισαν οι Ραζής-Μωραΐτης! Υπέροχοι!
* Κάμποσοι από τους συμμετέχοντες που δε θα τους βρείτε στο Top 10 των αποτελεσμάτων που δημοσιεύουμε ξέρουν καλά από αληθινό Ακρόπολις. Σημειώνουμε: Μίλτος Ανδριόπουλος, Γιάννης Βασιλειάδης, Χάρης Καλτσούνης, Δημήτρης Βαζάκας, Τάσος Γεμενής, Γιάννης Κέπετζης, Βασίλης Πόλιτο, ¶κης Σαραντόπουλος, Θάνος Παπαγεωργίου, «Λε-Μαν», Γιώργος Κότσαλης, Σούλης Εγγλέζος, Νίκος Τσάδαρης κ.ά. (σ.σ.: ¶ρη, εσύ;).
* Εσωτερική μάχη ανάμεσα στους ανθρώπους της Safetrack και ο Βοss Jr έδωσε κάμποσα λεπτά στο κ. Γενικό (σ.σ.: κουμπάρος και αυτός, βέβαια!).
* Θεατής ο Σταύρος Κίκιζας, όργωσε τον αγώνα, ενώ οι απόντες Αλέξανδρος Κίκιζας και Τάκης Σκαλτσάς κινήθηκαν πιο διακριτικά.
* Ο Ανδρέας Πετρίδης; Δίπλα στο Νίκο Μαλεβίτη, πάντα με Αγγελάκης-Escort.
* Εντυπωσιακό το «8.34» των αδελφών Βελάνη στον ¶γιο 2 (με Escort!).
* Πιστοί στη συνάντηση οι ¶ντερσον-Χερτζ, ενώ φέτος παρών ήταν και ο Ερίκ Κομά. Δυστυχώς, όλοι τους στην κατηγορία Regularity.
* ¶ψογα λειτούργησε το γραφείο Τύπου. «Κουτσό άλογο», ε; Μάλιστα!
* ¶λλα αντί άλλων ήταν η σειρά εκκίνησης στη Sporting.
* Τα ειδικά περιοδικά ανταποκρίθηκαν με συνέπεια στην πρόσκληση της οργάνωσης.
* Ανοργάνωτη η φιλοξενία των αγωνιζομένων στις ανασυγκροτήσεις.
* Δεν έπαιξαν το ρόλο τους οι σύνδεσμοι οργάνωσης-αγωνιζομένων.
* Αρκετοί οι φύλακες, αλλά με τι μέσο επικοινωνίας; Συνήθως, με κανένα!
* Γνωστοί οι μηδέν θεατές της Πέμπτης και οι ελάχιστοι της Παρασκευής.
Calculate this!
Έντονος συναγωνισμός και συχνές εναλλαγές στην κορυφή ήταν τα στοιχεία που χαρακτήρισαν τον αγώνα των Ιστορικών στην κατηγορία Regularity. Και εδώ, η 1η θέση μετατράπηκε σε ιταλική υπόθεση, με τους Ραϊμόντο-Καλεγκάρι να φέρνουν την πανέμορφη αγωνιστική τους Porsche 356 A με τους λιγότερους βαθμούς ποινής στην Ακρόπολη. Μάλιστα, τη νίκη εξασφάλισαν στις τελευταίες ειδικές του αγώνα, με 7,2 πόντους διαφορά ποινής από τους ¶γκεμ-Κόντι, με Lancia Fulvia. Το συμπαθέστατο ζευγάρι διατηρήθηκε μπροστά από τους δικούς μας Φωτόπουλο-Γεωργίου, που, με την Alfa Romeo Veloce, τερμάτισαν στο 3ο σκαλί του βάθρου και 1οι μεταξύ των Eλλήνων οδηγών. Το πλήρωμα, που θα συμμετάσχει και σε αγώνες του εξωτερικού με την υποστήριξη της ΕΘΕΑ, έκανε κάποια λάθη στην αρχή του αγώνα, τα οποία στοίχισαν, αλλά στη συνέχεια τα διόρθωσε, με αποτέλεσμα την 3η θέση. Εξαιρετική και η προσπάθεια των Ποριώτη-Λέβι, με ακόμα μία Alfa Romeo, αλλά 1750 Berlina, οι οποίοι πήραν την 4η θέση, ενώ βρέθηκαν κάποια στιγμή να οδηγούν την κούρσα!
Vero Italiano!
Με αρκετό μεσογειακό ταμπεραμέντο, ο Μάρκο Μπιανκίνι, μαζί με τον Εμάνουελ Μπαλντατσίνι, κατάφεραν στην τρίτη τους επίσκεψη στη χώρα μας να κατακτήσουν τη νίκη στο Ιστορικό Ακρόπολις. Οι δυο τους αγωνίζονται μαζί από το 2004, ακολουθώντας το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ιστορικών Αυτοκινήτων. Ο Μπιανκίνι, στα 41 του χρόνια πλέον, συμμετείχε για πρώτη φορά σε αγώνες το 2000 και κατάφερε να κατακτήσει το Ιταλικό Porsche Cup το 2001, ενώ την επόμενη χρονιά κατέκτησε τον τίτλο στο ιταλικό Citroen Saxo Cup. Ο συνοδηγός του, ο 34χρονος Εμάνουελ Μπαλντατσίνι, σημειώνει ως σημαντικότερη διάκρισή του την κατάκτηση του Κυπέλλου Χώματος στην Ιταλία το 2001, με οδηγό τον Εμάνουελ Ντάτι.
6ο ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ
1-6 Ιουνίου
19 ε.δ. μήκους 206,77 χλμ., συνολικά 1.126,24 χλμ. Εκκίνησαν: 57 / Τερμάτισαν: 42 (Sporting) Eκκίνησαν: 109 / Τερμάτισαν: 93
ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
1 Μπιανκίνι-Μπαλντατσίνι Lancia Stratos C4C 2:12:36.90
2 Γιένσεν-Πέτερσεν Porsche Carrera RS C5C 2:12:46.40
3 Αποστόλου-Πετρόπουλος Porsche 911 SC C5C 2:16:06.10
4 Ράιτσπεργκερ-Χαρίτος BMW 2002 C3C 2:24:00.80
5 Λυκάκης-Γκίνης Ford Escort RS 2000 C3C 2:24:29.30
6 «Μοντεχρίστο»-Πάλλας Ford Escort B3 2:26:21.90
7 Χωριανόπουλος-Πολυκράτης Audi 80 GT C2C 2:28:17.00
8 Δικαίος-Γεωργάτος Alfa Romeo Julia Ti B3 2:31:33.10
9 Ραζής-Μωραΐτης Nissan Datsun 510 B3 2:32:07.20
10 Ίχο-Τζούλιν Volvo 142 C3C 2:32:07.60
Κυριότερες εγκαταλείψεις
Χάραχ-Ερνάτ (Porsche 911) 3η ΧΧΧΧ, Γιαννακούλης-Πετρόπουλος (Porsche 911) 7η Έξοδος, Βαλαλάκης-Μονδινός (Ford Escort) 17η Κινητήρας, Σπάρταλης-Σούκουλης (Ford Escort) Αποκλείστηκαν
ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΑΓΩΝΑ ΑΝΑ Ε.Δ.
1η Γιένσεν, 2η Αποστόλου, 3η-13η Σπάρταλης, 14η-16η Γιένσεν, 17η-19η Μπερνακίνι
ΝΙΚΗΤΕΣ Ε.Δ.
Μπιανκίνι 8, Γιένσεν 4, Σπάρταλης 4, Αποστόλου 3