Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ, 8ος γύρος, BP Ultimate Ράλλυ Ακρόπολις
Live the Greek myth!Με ατμόσφαιρα βγαλμένη από τα παλιά και σχεδιασμό στα πρότυπα του 2007, δεν μπορούμε παρά να παραδεχτούμε -όπως έκαναν όλοι, άλλωστε- ότι το φετινό Ακρόπολις, ο δικός μας αγώνας, ήταν ο καλύτερος του φετινού πρωταθλήματος!
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΘΑΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΟΛΛΟΙ θα περιμένουν να γκρινιάξουμε, να αρχίσουμε λέγοντας ότι το Aκρόπολις πρέπει να επιστρέψει στη Λαμία κι άλλα συναφή. Λυπούμαστε. Δε θα μπούμε σε αυτήν τη διαδικασία. Ο αγώνας, γιατί στο διά ταύτα αυτόν κρίνουμε, ήταν εξαιρετικός. Προβλήματα υπήρξαν· όχι κατά τη διάρκειά του, αλλά πριν από την εκκίνηση. Aυτό που μετράει, όμως, είναι η αντιμετώπισή τους από την οργανωτική επιτροπή, η οποία ενεργοποιήθηκε άμεσα και ψύχραιμα στις αντιδράσεις, αρχικά, του Δήμου Χολαργού, που αρνήθηκε την παραχώρηση της διαδρομής του Υμηττού, γιατί... έτσι, και, έπειτα, των ιδιοκτητών ίππων, οι οποίοι μυρίστηκαν ψωμί και δημοσιότητα και θέλησαν να τινάξουν την υπερειδική του Ιπποδρόμου στον αέρα, λίγες μέρες πριν από την έναρξη. Ατύχησαν!
Το βασικό συστατικό της επιτυχίας, λοιπόν, ήταν το εξής τρίπτυχο: ειδικές διαδρομές-κέντρο αγώνα-συναγωνισμός. Όσο καλά σχεδιασμένος και άρτια προετοιμασμένος κι αν είναι ένας αγώνας, ο συναγωνισμός είναι αυτός που επικεντρώνει-κορυφώνει το ενδιαφέρον και σε αυτόν τον τομέα ήμασταν τυχεροί. Ο Γκρένχολμ επικράτησε, ο Λεμπ έχασε στα ίσια, ο Σόλμπεργκ φώναξε «παρών» και στο τέλος είχαμε ένα βάθρο γεμάτο από τρεις παγκόσμιους πρωταθλητές. Ό,τι καλύτερο για το θεσμό, γενικότερα. Πίσω στις ε.δ., είχε δίκιο η Ανίτα Πασαλή και ο Αντώνης Χατζημιχάλης, που ζητούσαν πίστωση χρόνου, όταν πέρυσι όλοι τους επιτέθηκαν για την επιλογή αλλά και την κατάσταση των δρόμων. Φέτος, κανείς δεν παραπονέθηκε. Το αντίθετο, μάλιστα! Αναμφισβήτητα, οι ειδικές της Λαμίας είναι μοναδικές, αλλά δεν έδιναν χαρακτήρα στον αγώνα μας, κάτι που απέκτησε φέτος. Φιλοσοφία Ακρόπολις. Όπως τη δεκαετία του ’90, όταν οι «παγκόσμιοι» έβγαιναν από ειδικές όπως ο «Ταρζάν» με κλαταρισμένα ελαστικά και όχι μόνο, έτσι και εν έτει 2007 στους ¶γιους Θεοδώρους, την ειδική των 50 χλμ., τα πληρώματα αναγκάστηκαν να κοιμηθούν το προηγούμενο βράδυ με το ένα μάτι ανοικτό από το άγχος αλλά κι εμείς να κοιτάμε με μανία τις οθόνες των ηλεκτρονικών υπολογιστών για ενδιάμεσους και τελικούς χρόνους. Η εικόνα στο stop της ε.δ. με τα πληρώματα αναψοκοκκινισμένα να προσπαθούν να ηρεμήσουν ήταν αντάξια με εκείνη των παλαιότερων χρόνων, τότε που οι αγώνες ήταν... περιπέτεια.
Στα παραπάνω, προσθέστε ότι το τέλος της... περιπέτειας αλλά και της ημέρας ολόκληρης δόθηκε σε έναν ιδανικό χώρο, στο κέντρο των ολυμπιακών εγκαταστάσεων στο Μαρκόπουλο. Eκεί φιλοξενήθηκε και η σούπερ ειδική του αγώνα, η οποία σχολιάστηκε θετικά για το σχεδιασμό της και το θέαμα που προσέφερε, αλλά, ταυτόχρονα, την Πέμπτη έγινε και αφορμή για την πιο μελανή στιγμή του αγώνα. Αναφερόμαστε, φυσικά, στην απίστευτη ταλαιπωρία των θεατών, στο τεράστιο μποτιλιάρισμα στο δρόμο για τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις και στο μπάχαλο που επικράτησε στις εισόδους για τις κερκίδες του Iπποδρόμου, το οποίο δικαιολογημένα έφερε πολλούς εκτός εαυτού κι άφησε την οργάνωση εκτεθειμένη. Δεν έχει σημασία τι έγινε, αλλά τι δεν έγινε και φθάσαμε σε αυτό το αποτέλεσμα. Η ουσία είναι πως η ταλαιπωρία του κόσμου ήταν μεγάλη και είναι κρίμα, ειδικά από τη στιγμή που οι θεατές έδωσαν τον όβολό τους και με την παρουσία τους -το αδιαχώρητο έγινε- στήριξαν με τον καλύτερο τρόπο το όλο εγχείρημα. Mάλιστα, στην όλη ιστορία ο στόχος δεν ήταν απλώς η υπερειδική να προσελκύσει τον κόσμο, αλλά και να τον πείσει να μείνει όλες τις ημέρες της διεξαγωγής της και, δυστυχώς, οργανωτικά αυτό το στοίχημα χάθηκε.
Με εξαίρεση, λοιπόν, την ταλαιπωρία των θεατών στην υπερειδική της Πέμπτης, ο αγώνας κύλησε ιδανικά. Και το σημαντικότερο; Ο κόσμος έδωσε το «παρών» και στις ε.δ., αφού μόνο λίγοι δεν ήταν εκείνοι που ανέβηκαν στα βουνά τόσο το Σάββατο όσο και -ακόμα περισσότερο- την Κυριακή, για παράδειγμα, στα Σκούρτα, όπου η ατμόσφαιρα θύμιζε παλαιότερες εποχές με εκατοντάδες αυτοκίνητα να κατευθύνονται προς τις «κοπάνες». Ο αγώνας έχει και δίκαια θα έχει για τουλάχιστον τρία χρόνια ακόμα ως επίκεντρό του την Αττική. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσει και ο τελευταίος πολέμιος του... αθηναϊκού Ακρόπολις. Ειδικά από τη στιγμή που το εγχείρημα έχει επιτυχία και ο αγώνας έχει χαρακτήρα και φιλοσοφία, χωρίς, πλέον, να είναι «σπαστήρι»! Και επί τη ευκαιρία, έχει και νικητή που, όπως μπορείτε να δείτε αναλυτικά στις επόμενες σελίδες, προέκυψε ύστερα από την πιο σκληρή μέχρι στιγμής μάχη του φετινού πρωταθλήματος..._ Π. Τ.
Ω, θεοί!
Με πέντε πληρώματα να χωρίζονται από 2 δλ., όλος ο κόσμος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα...
ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ! Μόνο με αυτήν τη λέξη θα μπορούσε να περιγράψει κανείς το πρώτο σκέλος του φετινού Ακρόπολις. Την ώρα που οι Γκρένχολμ και Λεμπ ταλαιπωρούνταν να ανοίξουν τους δρόμους για τους υπολοίπους, τα Subaru απογειώνονταν, με τον Κρις ¶τκινσον να φιγουράρει μέχρι και 1ος! Το δεύτερο πέρασμα από τις ειδικές, όμως, ανήκε στον Μάρκους Γκρένχολμ, την ώρα που τα Subaru των Σόλμπεργκ-¶τκινσον ακολουθούσαν, κάνοντας τον Ρίτσαρντ Τέιλορ, επικεφαλής της Subaru, να χαμογελά πλατιά. Όμως, η παρουσία των Λεμπ, Χίρβονεν και Σόρντο ελάχιστα δλ. πίσω προμήνυε μια σπουδαία μάχη για την επόμενη μέρα. Στην κατηγορία Παραγωγής, ο Αντρέας ¶ιγκνερ πίεζε, αλλά ένα κλαταρισμένο ελαστικό τον έθεσε εκτός μάχης, με αποτέλεσμα ο πολύπειρος Τοσιχίρο Αράι να περάσει 1ος, έχοντας 5 δλ. πίσω του τον Γιούχο Χάνινεν. Από ελληνικής πλευράς, ο ¶ρης Βωβός προσπαθούσε να προσαρμοστεί στο Impreza WRC, αφού είχε ένα ολόκληρο χρόνο να οδηγήσει αυτοκίνητο αντίστοιχων προδιαγραφών, ενώ ο Πάνος Χατζητσοπάνης έδινε τη δική του μάχη με το Λάμπρο Αθανασούλα. Ο πρώην «Γίνε», αν και μόλις στη δεύτερή του εμφάνιση με αυτοκίνητο της κατηγορίας Ν, κατάφερε να κλέψει τις εντυπώσεις!
Μακριά από τον καλό τους εαυτό, οι ¶. Βωβός-«ΕΛ-ΕΜ» έχασαν έδαφος στο πρώτο σκέλος, προσπαθώντας να προσαρμοστούν στο τιμόνι του Impreza WRC ’05 της ιταλικής Aimont. Τη δεύτερη ημέρα, ξεκινώντας πρώτοι στις ε.δ., ταλαιπωρήθηκαν, καθαρίζοντας το δρόμο για τους υπολοίπους. Πάντως, για ακόμα μια χρονιά, ξεσήκωσαν τον κόσμο με τα περάσματά τους, αφού την περισσότερη ώρα κινούνταν... με το πλάι.
Πρώτο σκέλος
Συν. χλμ.: 563,20 / Xλμ. απλών διαδρομών: 453,78 / Xλμ. ε.δ.: 109,42 / E.Δ.: 8
Αποτελέσματα πρώτου σκέλους
1 Γκρένχολμ-Ραουτιάινεν 1:19:16.0
2 Σόλμπεργκ-Μιλς +8.3
3 ¶τκινσον-Πρεβό +9.0
4 Λεμπ-Ελενά +9.7
5 Χίρβονεν-Λέχτινεν +10.3
6 Σόρντο-Μαρτί +10.7
INFO
1η ε.δ. Ιππόδρομος 1
Λεμπ: «Η υπερειδική είχε ενδιαφέρον για εμάς, οδηγικά, αλλά δεν ξέρω για τους θεατές...»
2η ε.δ. Σχηματάρι 1
Λεμπ: «Πολύ κακή ε.δ. για εμάς. Κάναμε ένα τετ-α-κε και χάσαμε χρόνο.»
Ντιβάλ: «Έχουμε πρόβλημα με τον επιλογέα του κιβωτίου στο τιμόνι και χρησιμοποιήσαμε το μηχανικό επιλογέα.»
3η ε.δ. Θήβα 1
Λάτβαλα: «Κάναμε ένα τετ-α-κε και χάσαμε πολύ χρόνο.»
4η ε.δ. Αγία Σωτήρα 1
Στολ: «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πηγαίνω τόσο σιγά!»
6η ε.δ. Σχηματάρι 2
Χ. Σόλμπεργκ: «Οδηγώ αργά και δεν ξέρω το λόγο!»
¶. Βωβός: «Αντιμετωπίζουμε πρόβλημα με τον κινητήρα. Έσβησε δύο φορές και μπήκε σε safe mode.»
7η ε.δ. Θήβα 2
Λεμπ: «Παίρνω πολλά ρίσκα, για να είμαι ανταγωνιστικός, αλλά και πάλι ο Μάρκους είναι ταχύτερος.»
Χίρβονεν: «Το αυτοκίνητο είναι υποστροφικό και δεν υπακούει στις εντολές του τιμονιού.»
¶. Βωβός: «Συνεχίζουμε να έχουμε προβλήματα με τον κινητήρα.»
8η ε.δ. Αγία Σωτήρα 2
Λεμπ: «Είμαι χαρούμενος που έκανα καλύτερο χρόνο από τον Μάρκους!»
Εις τους Αγίους!
Και συγκεκριμένα τους Θεοδώρους, όπου κρίθηκε, ουσιαστικά, ο αγώνας...
48,88 χλμ.! Αυτό ήταν το μήκος της ε.δ. των Aγίων Θεοδώρων, η οποία έμελλε να κρίνει και την εξέλιξη του αγώνα. Με το «καλημέρα» τα πληρώματα έπρεπε να την αντιμετωπίσουν και ο Γκρένχολμ αποδείχθηκε καλύτερα προετοιμασμένος όλων. Κέρδισε και πήρε μια βαθιά ανάσα, την ώρα που οι ¶τκινσον και Χίρβονεν έμειναν εκτός μάχης από κλαταρισμένο ελαστικό και έξοδο, αντίστοιχα. Με τον Σόρντο να εγκαταλείπει από πρόβλημα στο σύστημα μετάδοσης, οι τρεις παγκόσμιοι πρωταθλητές έλυσαν τις διαφορές τους στο δεύτερο πέρασμα από την 48άρα ε.δ. Εκεί, η τύχη και η εμπειρία έπαιξαν το ρόλο τους, αφού ο Λεμπ ξεκίνησε δυνατά (οι ενδιάμεσοι χρόνοι έδειχναν ότι ο Γάλλος βρισκόταν 12 δλ. μπροστά από τον Μάρκους), όμως η συνεχής πίεση για μεγάλο διάστημα είχε ως αποτέλεσμα ένα κλαταρισμένο ελαστικό σχεδόν 10 χλμ. πριν από το τέλος της ε.δ., το οποίο έμελλε να κρίνει και την έκβαση του αγώνα. Ο Λεμπ έχασε πολύ χρόνο, ενώ την ίδια στιγμή ο Σόλμπεργκ είδε την τύχη να του γυρνά την πλάτη, όταν ένα αμορτισέρ του Subaru παρέδωσε πνεύμα. Έτσι, τελικά, ο Γκρένχολμ, όντας ο μόνος χωρίς προβλήματα, ήταν εκείνος που χαμογέλασε, καταφέρνοντας να δημιουργήσει πλέον μια διαφορά ασφαλείας. Στην κατηγορία Παραγωγής, ο Αράι εκμεταλλεύτηκε την εμπειρία του, απέφυγε τα κλαταρίσματα και τέθηκε επικεφαλής, φθάνοντας, μάλιστα, στο Μαρκόπουλο 2 λεπτά μπροστά από το 2ο Χάνινεν. Στους Έλληνες, ο ¶ρης Βωβός ταλαιπωρήθηκε από το γεγονός ότι άνοιγε το δρόμο για τους υπολοίπους, ενώ ο Λάμπρος Αθανασούλας εγκατέλειψε το σκέλος από δύο κλαταρισμένα ελαστικά στους Αγίους Θεοδώρους κι έτσι ο Πάνος Χατζητσοπάνης συνέχισε χωρίς πίεση τον «ακροπολικό» του αγώνα, διατηρώντας, όμως, το μέχρι στιγμής ρυθμό.
Τι κι αν ήταν μόλις η δεύτερη συμμετοχή του με αυτοκίνητο της κατηγορίας Ν αλλά και η πρώτη του φορά με το Νίκο Ζακχαίο στο δεξί μπάκετ; Ο Λάμπρος Αθανασούλας απογείωσε το Impreza N12 επίσης της ιταλικής Aimont και, μαζί με τον Πάνο Χατζητσοπάνη, κινήθηκε ταχύτατα, επιτυγχάνοντας πολλές φορές χρόνους μέσα στη 10άδα του PWRC. Κρίμα που η εγκατάλειψη στο δεύτερο σκέλος δε μας επέτρεψε να δούμε μια σπουδαία μάχη με το Λαμιώτη οδηγό. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε να κλέψει τις εντυπώσεις...
Δεύτερο σκέλος
Συν. χλμ.: 580,08 / Xλμ. απλών διαδρομών: 433,97 / Xλμ. ε.δ.: 146,08 / E.Δ.: 8
Αποτελέσματα δεύτερου σκέλους
1 Γκρένχολμ-Ραουτιάινεν 3:00:22.3
2 Λεμπ-Ελενά +43.3
3 Π. Σόλμπεργκ-Μιλς +1:07.6
4 Χίρβονεν-Λέχτινεν +2:32.1
5 Χ. Σόλμπεργκ-Μέρκερουντ +3:09.3
6 ¶τκινσον-Πρεβό +5:25.0
INFO
10η ε.δ. ¶γιοι Θεόδωροι 1
Χίρβονεν: «Στις αρχές της ε.δ. είχαμε μία έξοδο. Είμαστε τυχεροί που είμαστε εδώ.»
¶τκινσον: «Δεν έχω ιδέα τι συνέβη, το ελαστικό κλάταρε και, στη συνέχεια, σχεδόν έφυγε ο τροχός!»
Χ. Σόλμπεργκ: «Δεν μπορώ να πιστέψω πόσο σκληρή ήταν αυτή η ε.δ.»
11η ε.δ. Λουτράκι 1
Γκρένχολμ: «Δεν είμαι ικανοποιημένος που ο Σεμπ έκανε καλύτερο χρόνο.»
12η ε.δ. Αγία Τριάδα 1
Γκρένχολμ: «Κάναμε ένα τετ-α-κε και χάσαμε χρόνο προς το τέλος.»
Π. Σόλμπεργκ: «Αυτό είναι το καλύτερο αυτοκίνητο που είχαμε τα τελευταία χρόνια!»
13η ε.δ. Ολυμπιακά Ακίνητα 2
Γουίλσον: «Πονάω στο θώρακα, ύστερα από ένα απότομο τράνταγμα.»
14η ε.δ. ¶γιοι Θεόδωροι 2
Λεμπ: «10 χλμ. πριν από τον τερματισμό είχαμε ένα κλαταρισμένο ελαστικό. Χάσαμε πολύ χρόνο.»
Π. Σόλμπεργκ: «Μετά τη μέση ε.δ. έσπασε το εμπρός αμορτισέρ.»
Λάτβαλα: «Είχαμε τρία κλαταρισμένα ελαστικά.»
15η ε.δ. Λουτράκι 2
¶τκινσον: «Είχαμε κι εμείς ένα σπασμένο αμορτισέρ.»
Βωβός: «Μετά τους Αγίους Θεόδωρους, αυτή η ε.δ. ήταν παιχνιδάκι.»
16η ε.δ. Αγία Τριάδα 2
¶τκινσον: «Η ε.δ. ήταν απαίσια για εμάς! Εξακολουθεί το πρόβλημα με το σπασμένο αμορτισέρ.»
Payback!
Ο «ψηλός» πήρε το αίμα του πίσω, καθαρίζοντας στα ίσια τον αγώνα.
Τίποτα δε στάθηκε ικανό να εμποδίσει την πορεία του Γκρένχολμ προς τη νίκη στο τελευταίο σκέλος. Ο Φινλανδός έκανε αυτό που έπρεπε, απέφυγε ρίσκα και λάθη, ελέγχοντας το ρυθμό των υπολοίπων, και διατηρήθηκε στην κορυφή, σημειώνοντας τη δεύτερη συνεχόμενη νίκη του στον εθνικό μας αγώνα. Λες κι έπρεπε να πάει στη Ford ο «Σανίδας», για να μπορέσει να επικρατήσει στο Ακρόπολις. Βλέπετε, μέχρι πέρυσι δεν είχε κερδίσει ποτέ εδώ και, με τα χρώματα της Ford, τα κατάφερε δύο συνεχόμενες φορές, τη στιγμή που η ομάδα του Μάλκολμ Γουίλσον σημείωσε την 6η της νίκη στο Ακρόπολις μετά το 2000 αλλά και την 60ή της Ford στο WRC! O Λεμπ μπορεί να ανέβηκε στο 2ο σκαλί του βάθρου, όμως δεν έκρυψε την απογοήτευσή του για το αποτέλεσμα, γνωρίζοντας πολύ καλά πως έχασε πολύτιμο έδαφος στο κυνήγι του τίτλου των Οδηγών. Ο Σόλμπεργκ, όμως, από το 3ο σκαλί του βάθρου την ώρα της απονομής χαμογελούσε και περιέλουζε τους πάντες με σαμπάνια. Η ικανοποίηση του ίδιου αλλά και όλης της ομάδας δεν έχει να κάνει τόσο με το αποτέλεσμα όσο με την απόδοση του Subaru σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, που του επέτρεψε να είναι ανταγωνιστικός έπειτα από μεγάλο χρονικό διάστημα. Παράλληλα, ακόμα ένας οδηγός που βρισκόταν στο τιμόνι ενός Subaru, αλλά προδιαγραφών κατηγορίας Ν, και συγκεκριμένα ο Τόσι Αράι, έχει κάθε λόγο να είναι χαρούμενος, αφού, εκμεταλλευόμενος την εμπειρία του, σημείωσε την πρώτη του φετινή νίκη στο PWRC, εδραιώνοντας τη θέση του, στην κορυφή της βαθμολογίας. Ο ¶ρης Βωβός έφτασε στον τερματισμό με ανάμικτα συναισθήματα, ενώ ο Πάνος Χατζητσοπάνης ανέβηκε στη ράμπα, έχοντας πραγματοποιήσει ολόκληρο τον αγώνα χωρίς superally, και μάλιστα διατηρώντας συνεχώς τον ίδιο υψηλό και ανταγωνιστικό απέναντι στις ξένες συμμετοχές ρυθμό.
Ο Πάνος Χατζητσοπάνης με το Νίκο Πετρόπουλο πάντα δίπλα του έκαναν ένα μυαλωμένο και σοφό αγώνα με το Impreza N12. Επιτέθηκαν όπου χρειάστηκε, προφύλαξαν το αυτοκίνητο στα δύσκολα και επικίνδυνα κομμάτια και, τελικά, η στρατηγική τους τους δικαίωσε. Μακράν ταχύτεροι των υπόλοιπων ελληνικών πληρωμάτων· ευτυχώς που υπήρχε και ο Λάμπρος Αθανασούλας, για να δούμε μια... ελληνική μάχη. Σημειώστε ότι και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε, αφού, σε περίπτωση που είχαν δικαίωμα συμμετοχής στο PWRC, θα είχαν σημειώσει 1 βαθμό!
Τρίτο σκέλος
Συν. χλμ.: 429,08 / Xλμ. απλών διαδρομών: 350,14 / Xλμ. ε.δ.: 78,94 / E.Δ.: 5
INFO
18η ε.δ. Αυλώνας 1
Π. Σόλμπεργκ: «Κάτι έχει το αυτοκίνητο και δεν μπορώ να πάω γρήγορα.»
19η ε.δ. Ασωπία 1
Χίρβονεν: «Από ό,τι φαίνεται, κανείς δεν πιέζει πλέον στον αγώνα.»
21η ε.δ. Αυλώνας 2
Γκρένχολμ: «Χωρίς να πιέζουμε, δεν είναι εύκολο να μείνουμε συγκεντρωμένοι.»
Π. Σόλμπεργκ: «Αλλάξαμε αμορτισέρ και το αυτοκίνητο είναι πολύ καλό!»
22η ε.δ. Ασωπία 2
Π. Σόλμπεργκ: «Ανυπομονώ να φτάσω στον τερματισμό. Είναι ώρα για πάρτι.»
1+1 ΦΑΚΟΣ IN & OUT+ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
In & Out
Για πρώτη φορά εφέτος ο πρόεδρος της FIA, Μαξ Μόσλεϊ, βρέθηκε σε αγώνα του WRC.
Λίαν συντόμως ο Λεμπ θα γίνει πατέρας!
Έπειτα από δύο μήνες θα πραγματοποιηθεί ο επόμενος γύρος του θεσμού, το Ράλλυ Φινλανδίας, αφού ακολουθεί το καλοκαιρινό διάστημα διακοπών!
Εκεί, η Ford θα παρουσιάσει και το νέο Focus προδιαγραφών 2007, το οποίο θα έχει αλλαγές και στην αεροδυναμική.
Μάλιστα, ο Μάλκολμ Γουίλσον ανέφερε ότι ο Λεμπ θα... στεναχωρηθεί από τις επιδόσεις του Focus ’07 στην άσφαλτο!
Βέβαια, αυτό που περιμένουν όλοι είναι η επίσημη πρώτη της Suzuki, που θα γίνει στην Κορσική.
Τα ονόματα που ακούγονταν περισσότερο για τη Suzuki στο Μαρκόπουλο ήταν αυτά των Νικολά Μπερναρντί, Φρανσουά Ντιβάλ και Ζιλ Πανιζί.
Το ίδιο ισχύει και για αυτό του Κρις ¶τκινσον, ειδικά ύστερα από την «πρόσληψη» του Ξαβιέ Πονς, ο οποίος θα οδηγήσει ένα Impreza για το υπόλοιπο της χρονιάς αλλά και για ολόκληρο το 2008!
Τα κλαταρισμένα ελαστικά αποτέλεσαν θέμα συζήτησης στο τέλος αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Μόνο οι εργοστασιακές ομάδες είχαν 65 κλαταρίσματα (!), την ώρα που όλα τα ελαστικά ήταν εφοδιασμένα με μους.
Η απορία και οι φόβοι όλων έχουν να κάνουν με το τι θα γίνει το 2008, όταν πλέον το μους θα απαγορεύεται!
Ο Πέτερ Σόλμπεργκ αποκάλυψε ότι, ακόμα και στα διαστήματα που δεν έχει αγώνα, βρίσκεται σε συνεχή επαφή με την ομάδα, εξού και η βελτίωση του αυτοκινήτου. Για να μας το αποδείξει, ανέφερε ότι φέτος ο λογαριασμός του κινητού του ήταν ο μεγαλύτερος των τελευταίων ετών!
Ο αδελφός του, Χένινγκ, πάντως, χωρίς να κουραστεί και να... πληρώσει στα κινητά, κατέκτησε ακόμα μία 5η θέση φέτος, εκμεταλλευόμενος την ατυχία και τα προβλήματα των προπορευόμενων πληρωμάτων.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο ίδιος και ο Μάνφρεντ Στολ ήταν οι μοναδικοί οδηγοί που παραδέχθηκαν πως δεν πήγαιναν γρήγορα!
Τους 55 βαθμούς άγγιζε η θερμοκρασία στο εσωτερικό των αυτοκινήτων κατά τη διάρκεια των ε.δ.
Τις καλύτερες εντυπώσεις είχαν οι οδηγοί από την ε.δ. στο Μαρκόπουλο, δίπλα από τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις και το σέρβις παρκ.
Το ίδιο και οι μηχανικοί, οι οποίοι είχαν κρεμαστεί στα κάγκελα, για να παρακολουθήσουν.
Κρίμα που δεν ίσχυσε το ίδιο και για τους θεατές, οι οποίοι δεν την προτίμησαν.
Πάντως, ιδανικά δούλεψαν οι σουίτες φιλοξενίας στην ειδική των Ολυμπιακών Aκινήτων στο Μαρκόπουλο.
Βέβαια, το ρόλο της έπαιξε και η... φιλοξενία όσων πιστών βρέθηκαν στην υπερειδική της Πέμπτης.
Οι θεατές ταλαιπωρήθηκαν από την αυξημένη κίνηση, τη δυσκολία στο παρκάρισμα αλλά και το μπέρδεμα με τις θέσεις ανάμεσα σε καθημένους και ορθίους.
Κι όμως, εν έτει 2007 υπάρχει τέτοιου είδους διαχωρισμός!
Έλεγχος πραγματοποιήθηκε από τους ανθρώπους της FIA στα stop κάποιων ε.δ. στον εξοπλισμό ασφαλείας των πληρωμάτων.
Δυστυχώς, σε ορισμένα ελληνικά πληρώματα διαπιστώθηκαν ελλείψεις και, εκτός από την προειδοποίηση επανελέγχου, επιβλήθηκε και ποινή αποκλεισμού.
Το απόγευμα της Κυριακής το πρόγραμμα περιλάμβανε και ιπποδρομία! Μια ιδέα που αποδείχθηκε σοφή...
Ιδανικά έπαιξαν το ρόλο τους ως πλοηγοί του αγώνα οι «Ιαβεραίοι», οι N. Τσάδαρης-Γ. Μεσημέρης με το πλοηγό EVO7 της ΕΘΕΑ αλλά και οι Σ. Δουκέρης-Π. Μήλας της Λέσχης 4x4 Εκάλη με το προσεγμένο Nissan Navara της ελληνικής αντιπροσωπείας.
Στη ράμπα του τερματισμού η οργανωτική επιτροπή, και συγκεκριμένα ο Βασίλης Δεσποτόπουλος, απένειμε στο «Λεωνίδα» το βραβείο «Σέκαρ Μέτα», τιμώντας τον για τη 40ή συμμετοχή του σε Ακρόπολις.
Ποινή χρόνου δέχθηκε ο Αρμίντο Αραούγιο, και μάλιστα για μη αγωνιστικό λόγο!
Ο Πορτογάλος είχε βρεθεί στη σκόνη του Μίρκο Μπαλντάτσι, ο οποίος δεν τον άφησε να περάσει, με αποτέλεσμα ο πρώτος να τον βρίσει!
Όσον αφορά τα... εσωτερικά, η Ανίτα Πασαλή απέδειξε για ακόμα μια χρονιά ότι είναι η καταλληλότερη για αλυτάρχης του αγώνα.
Από δίπλα, το «δεξί της χέρι», ο Αντώνης Χατζημιχάλης. Το ιδανικό δίδυμο για τον εθνικό μας αγώνα, που μας επιτρέπει να κοιμόμαστε ήσυχοι.
Η ΕΤ1, από την πλευρά της, κάλυψε όσο δυνατόν καλύτερα τον αγώνα, ενώ κάτι αντίστοιχο έγινε και με το SuperSport FM, που είχε τη ραδιοφωνική... ευθύνη.
Σχετικά με τους οικοδεσπότες στην υπερειδική, ο Στράτος Φωτεινέλης, με την υποστήριξη της Πόπης Παπαμιχαήλ, ανέλαβε το δύσκολο έργο της προσφώνησης την Πέμπτη και το Σάββατο, ενώ την Κυριακή η παρουσία του Νίκου Αλιάγα -για πολλούς και διάφορους λόγους- δεν ήταν το ίδιο έντονη με πέρυσι.
Όσον αφορά το γραφείο Τύπου, πολλοί ήταν αυτοί που σημείωσαν πως πρόκειται για το κορυφαίο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ, χωρίς καμία αμφιβολία. Όσοι έχουν βρεθεί στο εξωτερικό γνωρίζουν και καταλαβαίνουν.
Παγκόσμιος... κουμπάρος
Από φέτος η Κύπρος-Ελλάδα έχει αποκτήσει το δικό της... παιδί στο πρωτάθλημα Παραγωγής. Πρόκειται για τον 35χρονο Κύπριο Σπύρο Παυλίδη, που συμμετέχει για πρώτη φορά στο θεσμό, με εξαιρετικές μάλιστα προϋποθέσεις. Δεν είναι μόνο η ομάδα Syms (ιαπωνική με έδρα στο Βέλγιο) ή το Subaru Impreza N12 με το Νο 37 στις πόρτες του, αλλά και η ύπαρξη στη θέση του συνοδηγού του πολύπειρου Γάλλου Nτενί Zιροντέ, που εγγυάται την ταχεία πρόοδο του Κύπριου οδηγού. Μέχρι στιγμής, ο Παυλίδης έχει κερδίσει 1 βαθμό στο θεσμό, όντας 8ος στο Μεξικό, κάτι που δεν κατάφερε στην Αργεντινή, ενώ εγκατέλειψε στο Ακρόπολις με σπασμένη ανάρτηση.
Το ραντεβού με την... ιστορία
Έχει γίνει παράδοση, πλέον, και κάθε χρόνο τα Ιστορικά αυτοκίνητα αποτελούν ένα μέρος του Ράλλυ Ακρόπολις. Έτσι και φέτος, τα πληρώματα προσέφεραν για ακόμα μια φορά πλούσιο θέαμα στις χωμάτινες υπερειδικές το Σάββατο και την Κυριακή. Μάλιστα, με στιλ «πλέι οφ», αφού υπήρξαν προκριματικοί και τελικοί γύροι. Μέσα σε ένα πολύ όμορφο κλίμα -μεταξύ πληρωμάτων, και όχι μόνο- τα Ιστορικά έδωσαν το δικό τους αγώνα, με τελικό νικητή τον Αλέξανδρο Κίκιζα, που στο μεγάλο τελικό επικράτησε επί του Τάκη Σκαλτσά.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ - ΣΕΜΠΑΣΤΙAΝ ΛΕΜΠ
«Δεν είμαι μηχανή!»
Και ο Λεμπ κάνει λάθη και το παραδέχεται, αφού, όπως αναφέρει ο ίδιος, τίποτα δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται!
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΘΑΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΡΕΙΣ φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, ρέκορντμαν νικών στο WRC και κάτοχος ακόμα μίας σειράς ρεκόρ, τα οποία μοιάζουν απίθανο να καταρριφθούν όχι μόνο στο άμεσο μέλλον, αλλά εις τους αιώνες γενικότερα... Ο λόγος για τον Σεμπαστιάν Λεμπ, το μικρόσωμο Γάλλο που διεκδικεί δικαίως και με αξιώσεις το χαρακτηρισμό του κορυφαίου όλων των εποχών. Με την ευκαιρία του Ράλλυ Ακρόπολις, τον συναντήσαμε και μιλήσαμε μαζί του για αυτό, για το πρωτάθλημα όπως εξελίσσεται φέτος αλλά και για τον ίδιο. O εθνικός μας αγώνας μάλλον δεν εξελίχθηκε ιδανικά γι’ αυτόν. «Σίγουρα, δεν είμαι ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα, αν και οι 8 βαθμοί είναι ιδιαίτερα πολύτιμοι. Η ουσία είναι ότι η διαφορά μου με τον Μάρκους μεγάλωσε κι άλλο». Το Ακρόπολις, όμως, πώς του φάνηκε ως αγώνας; «Οι ειδικές είναι καλές και σίγουρα πολύ καλύτερες από πέρυσι. Βέβαια, όπως αρμόζει σε ένα Ακρόπολις, τα σημεία που είναι δύσκολα είναι πραγματικά σκληρά!» Έχοντας συμμετάσχει στον αγώνα όταν είχε έδρα τη Λαμία, δεν μπορούσαμε να μην του ζητήσουμε μια σύγκριση. «Θυμάμαι τις ειδικές της Λαμίας. Tο χώμα τους ήταν πιο μαλακό, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι ωραίες και αυτές της Αθήνας. Mάλιστα, όπως αποδείχθηκε, μπορεί να γίνει ένας πολύ καλός αγώνας και στην Αττική.» Και πού να ήξερε ο άνθρωπος ότι το συγκεκριμένο θέμα διχάζει τους περισσότερους φίλους του σπορ στη χώρα μας... Η σεζόν, αν και έχει χαρακτηριστεί από τις νίκες του, σίγουρα θα μπορούσε να είναι καλύτερη. «Κατ’ αρχάς, όλα πάνε καλά, με δεδομένο το γεγονός ότι έχουμε ένα καινούργιο αυτοκίνητο. Καταφέραμε να είμαστε ανταγωνιστικοί από τον πρώτο αγώνα. Βέβαια, κάναμε δύο λάθη, τα οποία και μας έχουν στοιχίσει μέχρι σήμερα..» Λάθος, κάτι που ο Γάλλος δεν κάνει συχνά. Όταν το πραγματοποιεί, όμως, τότε αυτό συνεπάγεται είδηση πρώτου μεγέθους. «Η μάχη με τον Μάρκους είναι πραγματικά πολύ σκληρή. Οι διαφορές είναι πολύ μικρές και προσπαθώ πάρα πολύ, για να κερδίσω. Όταν η διαφορά μας είναι 3 δλ. σε μια ειδική 20 χλμ., καταλαβαίνετε ότι κανείς μας δεν πάει βόλτα. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται να πάρεις πολλά ρίσκα. Αναγκάζομαι να οδηγώ συνέχεια στο όριο και για αυτόν το λόγο γίνονται και τα λάθη. ¶νθρωποι είμαστε, όχι μηχανές. Όλοι νομίζουν ότι είναι εύκολο. Λοιπόν, δεν είναι καθόλου εύκολο!» ¶ραγε, υπάρχει κάποια στιγμή στο τέλος μιας ειδικής που να αναρωτήθηκε πόσα ρίσκα πήρε και πόσο κοντά έφτασε στην έξοδο; «Τις περισσότερες φορές στα stop των ε.δ. είμαι ψύχραιμος. Προσπαθώ να ηρεμήσω. Κάνω μια μικρή αποτίμηση με τον Ντανιέλ, σχετικά με το αν πήγαμε καλά. Bέβαια, υπάρχουν και φορές που ξέρουμε ότι σε κάποια σημεία θα μπορούσε η κατάληξη να είναι διαφορετική..» Και θέλετε να μάθετε ποια είναι η εξήγηση για το γεγονός ότι ο ίδιος και ο Γκρένχολμ είναι μακράν από τον υπόλοιπο συναγωνισμό; «Προφανώς, αυτήν τη στιγμή, όταν μπαίνουμε στις ειδικές με τον Μάρκους και προσπαθούμε να ξεπεράσουμε ο ένας τον άλλο, οδηγούμε στο όριο και οι υπόλοιποι δεν μπορούν να ακολουθήσουν.» Υπάρχουν εντέλει νέοι οδηγοί που μπορούν να τους συναγωνιστούν ή ακόμα και μακροπρόθεσμα να γράψουν τη δική τους ιστορία στο χώρο; «Ναι, κι ένας από αυτούς είναι ο Γιάρι Μάτι Λάτβαλα. Σε κάθε αγώνα είναι ταχύτερος και δείχνει ότι μπορεί να γίνει ένας από τους καλύτερους στο μέλλον. Το ίδιο ισχύει και για τον Ντάνι Σόρντο, ο οποίος είναι πολύ ταλαντούχος οδηγός. Τώρα, για να συναγωνιστούν εμένα και τον Μάρκους, ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχουν αυτήν τη στιγμή. Ίσως ο Πέτερ Σόλμπεργκ, αλλά στην περίπτωση που έχει ένα ανταγωνιστικό αυτοκίνητο. Αν το δει κανείς από μια άλλη πλευρά, βέβαια, το ίδιο ισχύει και στη Formula 1. Υπάρχουν δύο κυρίαρχες ομάδες και οι υπόλοιποι προσπαθούν να ακολουθήσουν. Κάπως έτσι είναι ο μηχανοκίνητος αθλητισμός.»
Προς το τέλος, όμως, δεν μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και στην ιδιαίτερη σχέση που έχει αναπτύξει με τη Citroen. «Είναι σίγουρα ξεχωριστή. Μαζί ξεκινήσαμε και με βοήθησαν, ήταν δίπλα μου σε όλα τα βήματα της καριέρας μου. Η σχέση μου με την ομάδα είναι ιδανική. Δουλεύουν σκληρά για το αυτοκίνητο και το αποτέλεσμα είναι κορυφαίο, ενώ έχουμε επικοινωνία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εννοώ μόνο τη γαλλική γλώσσα». Έχει φανταστεί ποτέ τον εαυτό του με άλλη φόρμα; «Το είχα φανταστεί και υπήρξε ως ενδεχόμενο. Όταν το 2005 η Citroen είχε αποφασίσει να αποσυρθεί για ένα χρόνο, είχα πάει στην Αγγλία, στις εγκαταστάσεις της Ford, είχα δει το αυτοκίνητο κι είχα μιλήσει με τον Μάλκολμ Γουίλσον. Mετά, όμως, ήρθε η πρόταση της Kronos, ουσιαστικά της Citroen, αφού ήξερα ότι θα συμμετάσχω μία χρονιά με ένα ανταγωνιστικό αυτοκίνητο, όπως είναι η Xsara, και μετά θα είμαι και πάλι με τη Citroen με ένα καινούργιο αυτοκίνητο.» Αυτό αποτέλεσε σημαντικό κίνητρο για τον ίδιο; «Φυσικά, και μάλιστα μεγάλο! Ήταν πολύ σημαντικό για μένα ότι θα αναλάμβανα την εξέλιξη ενός τελείως καινούργιου αυτοκινήτου. Σίγουρα, το ρόλο της έπαιξε και η σχέση μου με την ομάδα αλλά και η πρόκληση του νέου αυτοκινήτου.» Έχει σκεφτεί ποτέ τον εαυτό του στη θέση του Μάικλ Τζόρνταν, που στο αποκορύφωμα της καριέρας του αποφάσισε να αποσυρθεί; «Δεν ξέρω. Για μένα η οδήγηση είναι ευχαρίστηση. Όσο καιρό μου αρέσει κι έχω κίνητρο θα αγωνίζομαι. Δεν ξέρω αν και πότε θα φτάσω σε αυτό το σημείο.» Και πώς θα είναι ο Σεμπ εκτός των αγώνων; Το έχει φανταστεί ποτέ; «Δεν ξέρω, ειλικρινά. Θα κάτσω σπίτι με ηρεμία και θα σκεφτώ. Bέβαια, αυτό δεν έχει να κάνει απαραίτητα με αγώνες όπως οι “24 Ώρες” του Λε Μαν. Aυτοί είναι κάτι τελείως διαφορετικό., κάτι που ίσως να μου αρέσει και να με ικανοποιεί..» Για το τέλος, του ζητήσαμε να μας αναφέρει την καλύτερη και τη χειρότερή του ανάμνηση από τους αγώνες. Και τις δύο τις ανέφερε με ιδιαίτερη ευκολία... «Σίγουρα, η καλύτερη στιγμή ήταν ο πρώτος τίτλος, τον οποίο καταφέραμε, μάλιστα, να κατακτήσουμε μέσα στη Γαλλία, στην Κορσική. Ήταν πολλοί δικοί μας άνθρωποι εκεί - φίλοι και όχι μόνο. Σίγουρα, ήταν κάτι το ξεχωριστό. Αυτή που σκέφτομαι, όμως, ως χειρότερη είναι εκτός WRC, και συγκεκριμένα το 1998. Τότε, σε έναν αγώνα είχα βγει από το δρόμο και είχα σπάσει το αυτοκίνητο στην τελευταία ε.δ., και ενώ προηγούμουν. Και σαν να μην έφτανε αυτό, έκανα το ίδιο στις δοκιμές πριν από τον επόμενο αγώνα. Τότε, ήταν πολύ άσχημα, αφού έπρεπε να δώσουμε πολλά λεφτά για το αυτοκίνητο, τα οποία και δεν είχαμε και πραγματικά ήταν πολύ κακή ανάμνηση. Νόμιζα ότι είχα “τελειώσει”.»_Π. Τ.
Με μία κουβέντα...
Γκι Φρενκλέν: «Ένας άνθρωπος που του αρέσει και θέλει να κάνει τα πάντα στην εντέλεια.»
Ντανιέλ Ελενά: «Καμία σχέση με τον Γκι. Συνοδηγός μου, αλλά πάνω απ’ όλα φίλος μου!»
Μάρκους Γκρένχολμ: «Απλώς, πολύ γρήγορος...»
ΜΟΤΟ
«¶νθρωποι είμαστε κι όχι μηχανές. Και όλοι νομίζουν ότι είναι εύκολο. Λοιπόν, δεν είναι καθόλου εύκολο!»
Ποιος είναι
Γεννήθηκε: 26/02/1974
Τίτλοι: Παγκόσμιος πρωταθλητής (’04, ’05, ’06), Πρωταθλητής JWRC (’01), Πρωταθλητής Γαλλίας (’01)
Συμμετοχές στο WRC: 110
Νίκες: 32
Πρώτη χρονιά εμπλοκής στα ράλλυ: 1995
Το ξέρετε ότι...
- Υπήρξε πρωταθλητής γυμναστικής
- Έκανε τον πρώτο του αγώνα τρεις μέρες αφότου πήρε δίπλωμα οδήγησης
- Είναι κάτοχος των ρεκόρ νικών σε μία χρονιά (10) και συνεχόμενων σε μία σεζόν (6)
Ράλλυ Ακρόπολις
8ος Γύρος
1-3 Ιουνίου 2007
21 E.Δ.: 334,44 χλμ.
Συνολικά: 1.572,33 χλμ.
Εκκίνησαν/Τερμάτισαν: 64/49
ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
1 Γκρένχολμ-Ραουτιάινεν Ford Focus RS WRC ’06 A/8 3:49:22.6
2 Λεμπ-Ελενά Citroen C4 WRC A/8 3:50:01.2
3 Π. Σόλμπεργκ-Μιλς Subaru Impreza WRC ’07 A/8 3:50:56.7
4 Χίρβονεν-Λέχτινεν Ford Focus RS WRC ’06 A/8 3:52:03.9
5 Χ. Σόλμπεργκ-Μέρκερουντ Ford Focus RS WRC ’06 A/8 3:54:15.3
6 ¶τκινσον-ΜακΝίλ Subaru Impreza WRC ’07 A/8 3:55:54.3
7 Κοπέκι-Σόβανεκ Skoda Fabia WRC ’05 A/8 3:57:38.4
8 Στολ-Μάινορ Citroen Xsara WRC ’06 A/8 3:58:18.8
9 Γουίλκς-Πουχ Ford Focus RS WRC ’05 A/8 3:59:15.8
10 Γουίλσον-Ορ Ford Focus RS WRC ’06 A/8 4:00:02.2
13 ¶. Βωβός-«ΕΛ-ΕΜ» Subaru Impreza WRC ’05 A/8 4:04:35.7
PWRC
1 Αράι-Σίρκομπ Subaru Impreza N12 N/4 4:10:08.9
2 ¶ιγκνερ-Βίχα Mitsubishi Lancer EVO IX N/4 4:13:07.3
3 Μπαλντάτσι-Aνιέζε Subaru Impreza N11 N/4 4:13:21.8
8 Π. Χατζητσοπάνης-N. Πετρόπουλος Subaru Impreza N12 N/4 4:18:38.5
Κυριότερες εγκαταλείψεις
Ντιβάλ-Ελστ (Skoda Fabia) Υπερθέρμανση κινητήρα 4η, Χάνινεν-Μάρκουλα (Mitsubishi Lancer) Ανάρτηση 18η, Σόλμπερι-Πιετιλάινεν (Subaru Impreza) Ελαστικά 12η
OI ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ TOY ΑΓΩΝΑ ΑΝΑ Ε.Δ.
1η-2η Γκρένχολμ, 3η-6η ¶τκινσον, 7η-23η Γκρένχολμ
ΝΙΚΗΤΕΣ Ε.Δ.
Λεμπ 6, Γκρένχολμ 5, Π. Σόλμπεργκ 3, Χίρβονεν 2, ¶τκινσον 2, Σόρντο 2
OI ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ TOY ΑΓΩΝΑ ΑΝΑ Ε.Δ. ΡWRC
1η Χίγκινς, 2η Φλοντίν, 3η ¶ιγκνερ, 4η Αράι, 5η-6η ¶ιγκνερ, 7η-23η Αράι
ΝΙΚΗΤΕΣ Ε.Δ. ΡWRC
¶ιγκνερ 5, Χίγκινς 5, Χάνινεν 4, Αράι 3, Φλοντίν 1, Σόλμπερι 1, Ράουαμ 1, Αλ Ατίγια 1, Μπαλντάτσι 1
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙEΣ
OΔHΓΩN: Γκρένχολμ 65, Λεμπ 56, Χίρβονεν 49, Σόρντο 28, Π. Σόλμπεργκ 26, Χ. Σόλμπεργκ 24, ¶τκινσον 15, Λάτβαλα 12
KATAΣKEYAΣTΩN: Ford 114, Citroen 86, Subaru 43, Stobart Ford 41, Kronos Citroen 27, Μunchis Ford 1
PWRC: Αράι 29, Χίγκινς 15, Σόλμπερι 12, Μπαλντάτσι 11, Σβέντλουντ 10, Βιλάγκρα 10, ¶ιγκνερ 10