Αλληλογραφία

30 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ
Γεμάτο από τη... σκόνη που άφηνε πίσω του το Ford Escort MK2 του Μπγιορν Βάλντεγκαρντ ήταν το εξώφυλλο του Ιουλίου 1977, καθώς ο Σουηδός θεός του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ είχε μόλις επιτύχει την πρώτη του νίκη στο Ακρόπολις, για την οποία χρόνια προσπαθούσε και από διάφορες ατυχίες του ξέφευγε. Το αγωνιστικό «χρώμα» του τεύχους δεν τελείωνε, όμως, στον εθνικό μας αγώνα, καθώς στην ύλη του υπήρχε κι ένα σύντομο τεστ του Fiat 131 Abarth. Στις δοκιμές των πιο «καθημερινών» αυτοκινήτων οι αναγνώστες μπορούσαν να διαβάσουν για τα Οpel Kadett GTE και Volvo 343, ενώ στους πιο «ρομαντικούς» απευθυνόταν το νοσταλγικό αφιέρωμα στο μεγάλο πρωταθλητή της F1 Τζιμ Κλαρκ.

20 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ
«Ακροπολικό», λόγω ημερομηνιών -που δημιούργησαν παράδοση-, ήταν και το τεύχος εκείνο, με την αναλυτική περιγραφή του εθνικού μας αγώνα, στον οποίο ο Σ.Χ. είχε τερματίσει 1ος Έλληνας για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Πολύ ενδιαφέρον και ασυνήθιστο ήταν το θέμα για τους αγώνες αυτοκινήτου στην -τότε- Σοβιετική Ένωση, ενώ στις σελίδες των τεστ πρωταγωνιστούσαν η ΒΜW 735i και το Seat Marbella GT. Στις «Γνωριμίες» υπήρχαν αυτοκίνητα όπως η Μercedes 230 και 300 CE, αλλά και το Τoyota MR2. Στα τεχνικά θέματα την προσοχή αποσπούσε μια εκτενής αναφορά στα συστήματα μετάδοσης CVT. Τέλος, ο τότε πρόεδρος της Chrysler, Μπομπ Λουτζ, μιλούσε στον απεσταλμένο μας για όλα τα επίκαιρα ζητήματα της αυτοκινητοβιομηχανίας.

10 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ
Τέσσερα νέα μοντέλα καταλάμβαναν το χώρο του εξωφύλλου των 4Τροχών τον Αύγουστο του 1997, όλα με ξεχωριστό ενδιαφέρον για την ελληνική αγορά: Toyota Corolla 1.3 και 1.6, Saab 9-5, Audi A6 1.8T και Mercedes A-Class. Στις «Γνωριμίες» οι αναγνώστες μπορούσαν να ενημερωθούν και για το Ford Puma, το νέο -τότε- κουπέ της εταιρείας, που βασιζόταν στο Fiesta. Δέκα οικογενειακά μικρομεσαία δοκίμαζαν τις δυνάμεις τους στο μεγάλο συγκριτικό τεστ του τεύχους, ενώ το Daewoo Lanos 1.3 και η Mercedes CLK συμπεριλαμβάνονταν επίσης στις σελίδες των δοκιμών. Όσο για τον εθνικό μας αγώνα, το Pάλλυ Ακρόπολις, είχε μόλις τελειώσει με ένα επιβλητικό «1-2» της Ford, με οδηγούς τους «παγκόσμιους» Κάρλος Σάινθ και Γιούχα Κάνκουνεν.

MESSAGE IN A BOTTLE
ANAΔHMOΣIEYΣH AΠO TO TEYXOΣ 298
07/1995
ΑΙΝΙΓΜΑ
Τι είναι αυτό που ζυγίζει 1,5 τόνο, είναι γεμάτο φούσκες και σιδεριές για προστασία του «οδηγού» και των επιβατών, καταβροχθίζει 15 λίτρα στα 100 χλμ. και θεωρείται ένα από τα καλύτερα οικογενειακά (δεν παίζεται, αναφέρουν οι 4TPOXOI στο τεύχος Απριλίου); Μα, το Volvo 850 T5 Wagon! Που καταντήσαμε, αλήθεια! Από τη μια μεριά μιλάμε για ευαισθητοποίηση, προστασία της φύσης κτλ. και από την άλλη χρειαζόμαστε 15 λίτρα και 210 άλογα για να κινηθεί το ανωτέρω σιδερικό του 1,5 τόνου. Και, αντί ο κ. Καββαθάς και οι συνεργάτες του να το στείλουν από εκεί που ’ρθε, το επαινούν! Αν εσείς, οι δημοσιογράφοι, δεν αρχίσετε να κατηγορείτε ευθέως τις αυτοκινητοβιομηχανίες για τέτοιου είδους κατασκευάσματα (1,5 τόνος και 15 λίτρα στα 100 χλμ.!), δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα! Αυτοί (οι αυτοκινητοβιομηχανίες) σκέφτονται μόνο πώς να γεμίσουν τις τσέπες τους! H ηθική μας έχει πολλά πρόσωπα. Κάθε φορά φοράμε αυτό που μας βολεύει. Όλοι αυτό κάνουμε. Αλλωστε, οι ανάγκες μας υπαγορεύουν ποια ηθική θα φορέσουμε κάθε φορά. Όσο για τον πραγματικό οδηγό, δε χρειάζεται 210 άλογα για να ευχαριστηθεί. Tον παραφτάνουν 80 ή 100, σε συνδυασμό μ’ ένα ελαφρύ αμάξωμα.
Στέφανος Αδάμου
Δανία
Μια και μιλάμε για τη Volvo, ίσως θα προτιμούσαστε τα παλιότερα μοντέλα της, που ζύγιζαν 1,5 τόνο και είχαν κινητήρες... 65 ίππων. Πάντως και όπως λέει και η Καρακαλτάκα, «εμένα δεν μ’ αρέσει», αλλά, τα 210 είναι καλύτερα από τα 65._ K. K.

Aγγελία
OI TEXNIKEΣ EKΔOΣEIΣ ZHTOYN
Φιλόλογο, κατά προτίμηση με γνώσεις γερμανικής γλώσσας και ορολογίας αυτοκινήτου, για να εργαστεί στο Tμήμα Διόρθωσης. Πληροφορίες στο τηλ.: 210.9792.614, κ. Tζίνα Πάλλα

Tίτλος:
ALFA MEPOΣ 2ο...
Eπειδή έχω την ηλικία να θυμάμαι (και να ξέρω) τις Αlfetta και τις Alfasud που πήγαιναν σαν τρένα εκεί όπου οι «3άρες» σημάδευαν κολόνες έπειτα από 2-3 πλήρεις περιστροφές κι επειδή το θέμα με τον Σ.Χ. παρατράβηξε, θέλω να πω ότι, ως γνωστό, η συγγνώμη δεν είναι ντροπή. Εκτός κι αν μπορείτε να αιτιολογήσετε αυτήν την απίστευτη επίθεση στην «159». Η εκπληκτική άποψη για το πώς ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ την κουκλάρα (αναμφισβήτητα) «156» οι τεχνικοί της Alfa, σύμφωνα με τις γραμματικές μου γνώσεις, σημαίνει ότι η «159» είναι κακάσχημη (!), τη στιγμή που όλοι μιλάνε με τα κολακευτικότερα λόγια για τη σχεδίασή της. Στο τελευταίο τεύχος, προσπαθώντας να απαντήσετε σε άλλον αναγνώστη, καταδικάζετε την «159», γιατί θυμίζει Passat και «3άρα». Καλά, τόσον καιρό εσείς δε μας λέγατε πόσο καλή είναι η «περίφημη 3άρα», τώρα είναι κακό που η «159» σας τη θυμίζει; Τόσον καιρό δε θάβατε τις Alfa για τη μέτρια ποιότητά τους και υμνούσατε την ποιότητα κύλισης των γερμανικών κατασκευών; Τώρα που η «159» έχει αντίστοιχη (και καλύτερη) ποιότητα κύλισης και δεν τρίζει, σας πείραξε το ότι θυμίζει την «καταπληκτική 3άρα»; Πού τη θυμίζει; Στην οδηγική συμπεριφορά; Μα, όλα τα τεστ, ακόμα και των Γερμανών, λένε ότι στρίβει καλύτερα, αυτό δα έλειπε. Είναι απλό και το επαναλαμβάνω: ή αιτιολογήστε την άποψή σας για τη ΚΑΚΗ και ΑΣΧΗΜΗ «159» ή ζητήστε συγγνώμη από τους αναγνώστες σας, όπως πρέπει να κάνει ένα σοβαρό περιοδικό. Κακά τα ψέματα.
Κώστας Χατζηδάκης
[email protected]

Όπως έχετε την προσωπική σας άποψη, έπειτα από 27 χρόνια, έχουμε και τη δική μας. Ήθελαν να την κάνουν «3άρα» και δεν τα κατάφεραν, ενώ το αυτοκίνητο στην έκδοση 2.2 υπολείπεται του Passat 2.0 TFSI σε κάθε περίπτωση. Το «κουκλάρα» δεν έχει να κάνει μόνο σε σχέση με τη σχεδίαση (όντως αρέσει και η «159» όπως και η «156» σχεδιαστικά, κάτι, άλλωστε, τα μέγιστα υποκειμενικό), αλλά έτσι σχολιάσαμε γενικότερα την «156».
Πήραν το μπιζού, την «156», και το έκαναν ακόμα ένα αυτοκίνητο χωρίς την προσωπικότητα που πρέπει να έχει μια σύγχρονη Alfa.
Να είστε καλά._ Σ. Χ.

Tίτλος:
... KAI MEPOΣ 3ο
Το βάρος του 1,5 τόνου επηρεάζει μόνο την «159» στον τρόπο με τον οποίο κινείται στο δρόμο και όχι όλα τα υπόλοιπα αυτοκίνητα των 1,5 τόνων στην κατηγορία αυτή. ¶λλωστε, η Alfa δεν ξέρει να κάνει στις αναρτήσεις την ίδια δουλειά με τη... Ford! Oι επιδόσεις του Fiat Grande Punto επηρεάζουν την εικόνα του οχήματος, ενώ όλα τα υπόλοιπα δεν επηρεάζονται, παρόλο που έχουν ίδιες ή κατώτερες! Τα γραφόμενά σας δεν ανταποκρίνονται στην οδηγική πραγματικότητα και η πένα σας είναι φανερά χρηματοδοτούμενη! Ο κόσμος δεν είναι χαζός και αυτό φαίνεται στις πωλήσεις.
Αναστάσιος
Κατσουγιάννης
[email protected]

Tίτλος:
EΓNATIA OΔOΣ
Θα ήθελα να εκφράσω την δυσαρέσκειά μου για τον «Αντίλογο» του κ. B. Κουρουπάκη, στο άρθρο του «On the road» (4Τ, Ιούνιος 2007).
Η Εγνατία Οδός είναι, όπως σωστά αναφέρετε, ένα υψίστης σημασίας έργο, τόσο για την Β. Ελλάδα όσο και για τη διασύνδεση της Ευρώπης με την Ανατολή, μέσω μιας ασφαλούς χώρας.
Αναρωτιέστε για την προτεραιότητα που δίνεται στο έργο. Ειλικρινά, απορώ γιατί. Αναφέρεστε στην απώλεια ανθρώπινων ζωών στην Ε.Ο. Πάτρας-Αθηνών. Είναι σημαντικότερες οι ζωές των ανθρώπων στην Ν. Ελλάδα, παρά στη Βόρεια; Όπως ίσως θα ξέρετε, έχουν χαθεί ανθρώπινες ζωές τόσο στην περιοχή της Ηπείρου (Μέτσοβο) όσο και στην Κεντρική Μακεδονία (διάβαση Καστανιάς).
Επίσης, όπως θα διαπιστώσατε κι εσείς, επικίνδυνη είναι η διέλευση από τις περιοχές της Ρεντίνας-Ασπροβάλτας, όπου ένας δρόμος πλάτους 4 μ. εξυπηρετεί χιλιάδες ΙΧ και φορτηγά αυτοκίνητα καθημερινά.
Για τη σπουδαιότητα της ΠαΘε, κάνετε αναφορά στο «πέταλο» του Μαλιακού. Αν θυμάστε, με αφορμή τα πρόσφατα τραγικά ατυχήματα, μάθαμε από τα ΜΜΕ πως οι κάτοικοι της εκεί περιοχής αντιδρούν σε ένα σύγχρονο αυτοκινητόδρομο, για οικονομικούς λόγους, αφού ο καινούργιος δρόμος δε θα περνά μπροστά από τα καταστήματά τους, με αποτέλεσμα την απώλεια εσόδων!
Σίγουρα, η ΠαΘε είναι αναγκαία. Είναι εξίσου σημαντική με την Εγνατία Οδό. Συμφωνώ. Αντιδρώ, όμως, σε αυτήν τη λογική που προστάζει όλα τα έργα να γίνονται πρώτα γύρω από την Αθήνα και να εξυπηρετούν την Αθήνα. Και αφού ολοκληρωθούν στην πρωτεύουσα, ας γίνουν και όπου αλλού. Είναι λογικό;
Μην ξεχνάτε πως οι 4Τ κυκλοφορούν σε ολόκληρη την Ελλάδα και απευθύνονται σε αναγνώστες σε ολόκληρη την Ελλάδα.
(Όνομα και διεύθυνση στο περιοδικό)

Προφανώς, η τοποθέτηση του συνεργάτη μας δεν έχει τοπικιστικό χαρακτήρα. Απλώς, η σχεδίαση της Eθνικής Oδού Κορίνθου-Πατρών αδυνατεί, εδώ και δεκαετίες, να ικανοποιήσει τον κυκλοφοριακό φόρτο, δεδομένης και της αυξημένης κίνησης λόγω της ακτοπλοϊκής σύνδεσης της Πάτρας με την Ιταλία. Επιπλέον, το πλάτος του δρόμου είναι στενότερο απ’ ό,τι εκείνο των σύγχρονων δρόμων. Το αποτέλεσμα είναι οι μετωπικές συγκρούσεις να αποτελούν καθημερινό φαινόμενο. Aκόμα, ο εκσυγχρονισμός τού συγκεκριμένου άξονα δεν παρουσιάζει αντίστοιχες τεχνικές δυσκολίες με τη χάραξη της Εγνατίας Οδού. Υπό αυτήν την έννοια, η αναφορά του συνεργάτη μας είναι απόλυτα λογική, αφού, σε σύντομο χρονικό διάστημα και χωρίς υψηλό κόστος, θα μπορούσαν να είχαν σωθεί εκατοντάδες ζωές._ 4Τ

Tίτλος:
AΓΩNEΣ KAI KPITEΣ
Διαβάζοντας το άρθρο του Στρατισίνο BIOI ΠPAΛΛHΛOI στη σελίδα Aγωνιστικά Nέα στο τεύχος Iουνίου 2007, θα ήθελα να αναφερθώ σε προσωπικές εμπειρίες μου γύρω από αυτά που θίγει το συγκεκριμένο άρθρο. Eίμαι πτυχιούχος Kριτής Aγώνων Aυτοκινήτου από το 1978. Yπεύθυνοι του σεμιναρίου από το οποίο πέρασα ήταν η κ. Kυρίτση και ο αλησμόνητος Δημήτρης Kαπίδης. Tέλειωσα μέσα στην πρώτη πεντάδα και σαν ανταμοιβή έλαβα μέρος, σαν κριτής πλέον, στο πρώτο μου Pάλλυ Aκρόπολις. Στον αγώνα αυτόν έκανα αφετηρία της ε.δ. AΛYKH μαζί με τον αείμνηστο Ίκαρο Κανελλόπουλο. Έπειτα από αυτό, είχα την τιμή να γίνω μόνιμο μέλος του συνεγείου των Kυρίτση, Iκάρου, Kαλφαρέντζου, Kαπίδη, Zάχου, Kόγια, για τα επόμενα χρόνια (Bωξίτες-Mαλεβή). Mεσολάβησε μια περίοδος αποχής, λόγω ασθενείας (1986-1990). Aπό εκεί και μετά προσπαθούσα να ξαναμπώ στο χώρο των αγώνων, αλλά διαπίστωσα ότι έπρεπε ν’ ανέβω στο άρμα κάποιου ή να μπω σε κάποια «παρέα». Xωρίς καμιά «πλάτη», έβλεπα ότι παραγκωνιζόμουν και δεν καταλάβαινα γιατί. Σε κάποιες συγκεντρώσεις κριτών της EΛΠA εξέφρασα τις απόψεις μου και φαίνεται ότι αυτό ενόχλησε, γιατί κάποιος παλιός φίλος μού επισήμανε ότι: «Ξέρεις, δεν τους κάνεις, γιατί έχεις άποψη». Aυτή ήταν μια μεγάλη απογοήτευση. Tο 2003, λόγω ιδιαίτερων συνθηκών εργασίας, πήρα σύνταξη και, έχοντας πλέον πολύ χρόνο στη διάθεσή μου, προσπάθησα να περάσω στους ανθρώπους που εγώ γνώριζα (μπορεί να έκανα λάθος στους ανθρώπους) ότι μπορώ να βοηθήσω. Tο αποτέλεσμα ήταν το ίδιο: παραγκωνισμός και αδιαφορία. O δε φίλος που παλαιότερα μου είχε πει για το ελάττωμά μου να έχω άποψη τώρα μου είπε: «Kώστα, δεν κάνεις εσύ για εδώ». Tους λόγους προσπαθώ ακόμα να τους μάθω. Έχω να ασχοληθώ ενεργά με το Pάλλυ Aκρόπολις από τότε που έγινε για πρώτη φορά στη Λαμία. Όσο για το Iστορικό Pάλλυ Aκρόπολις, για μια φορά έκανα μόνος μου έναν έλεγχο διελεύσεως στο Xιονοδρομικό Kέντρο του Mαινάλου (Aρκαδία) και την άλλη μέρα έπρεπε να πάω στην Iτέα για άλλον ένα έλεγχο. Eδώ το σημείο άλλαξε κι έπρεπε λίγο πριν ανοίξω το σταθμό να τον μεταφέρω αλλού. Tραυματική εμπειρία. Πηγαίνω, βέβαια, σε κάποιους αγώνες ταχύτητας και αναβάσεων, αλλά ύστερα από επαφές με παλιούς καλούς φίλους. H σοβαρότης και η εργατικότης στην εποχή μας είναι ελάττωμα, ενώ η τιμιότης πρόβλημα. Oι απογοητευμένοι δύσκολα γυρίζουν πίσω. Όσο για την αναβάθμιση, αυτή έρχεται έπειτα από καθιέρωση θεσμών που κατοχυρώνουν τις διαδικασίες που πρέπει να ασφαλίζουν αυτό που θέλεις να αναβαθμίσεις.
Πιστεύω ότι μια σοβαρή προσπάθεια για δημιουργία νέων στελεχών σε όλες τις βαθμίδες ίσως δώσουν κάποια ελπίδα για καλύτερο μέλλον. Mεγάλος δε θεωρείται αυτός που έγινε Mεγάλος, αλλά αυτός που αποχωρεί σαν Mεγάλος.
Mε άλλα λόγια, κάποιοι πρέπει να καταλάβουν ότι πρέπει να διδάξουν καινούργιους, για να έχει συνέχεια αυτό για το οποίο οι ίδιοι μόχθησαν να κτίσουν με μεγάλο κόπο και πόνο.
Kώστας Kανελλόπουλος
Π. Φάληρο

Tίτλος:
IKANOΠOIHΣH
Το φθινόπωρο του 2006 επικοινώνησα, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, με το περιοδικό σας σχετικά με το ζήτημα της ταλαιπωρίας μου λόγω βλαβών στο αυτοκίνητό μου (Audi A4). Το περιεχόμενο του ηλεκτρονικού μηνύματος δημοσιεύθηκε το Φεβρουάριο του 2007 και σας ευχαριστώ. Ωστόσο, στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα υπήρξαν ορισμένες εξελίξεις στην υπόθεση, τις οποίες θεωρώ σωστό να αναφέρω. Μετά την εξώδικη διαμαρτυρία μου, οι υπεύθυνοι της εταιρείας ΕΤΕΑ επικοινώνησαν μαζί μου και προέβησαν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες προς αποκατάσταση της βλάβης. Λόγω, όμως, της «αρνητικής διάθεσής» μου απέναντι στο συγκεκριμένο όχημα, μου πρότειναν την αγορά ενός νέου οχήματος, παρά την επισκευή του δικού μου, την οποία και αποδέχτηκα. Απέναντι στην εταιρεία αισθάνομαι πλέον ικανοποιημένος και γι’ αυτό θεώρησα σωστό να επικοινωνήσω μαζί σας προς ενημέρωση και αποκατάσταση της υπόθεσης. Σας ευχαριστώ και πάλι για την πρώτη δημοσίευση και θα ήθελα να δημοσιεύσετε και την παρούσα.
Σάββας Αυτζαλανίδης
[email protected]

Tίτλος:
EΠAΓΓEΛMATIKA
Στο περιοδικό σας δεν υπάρχει υλικό για επαγγελματικά αυτοκίνητα και δεν εννοώ τα σποραδικά test-drive που γίνονται. Οι πίνακες στο πίσω μέρος είναι ελλιπέστατοι. Θα πρότεινα να δημιουργήσετε μια μόνιμη θεματική ενότητα για επαγγελματικά και να υπάρχουν συγκριτικά εστιάζοντας και στα αρνητικά. Οι επαγγελματίες να είστε σίγουροι χρειάζονται πολύ αυτήν την ενημέρωση, γιατί το αυτοκίνητο είναι μέρος της δουλειάς τους. Περνούν πολλές ώρες μέσα σε αυτό «τρέχοντας» πολύ περισσότερα χιλιόμετρα από έναν μέσο οδηγό που το χρησιμοποιεί μόνο για τη δουλειά και τη βόλτα του. Εγώ είμαι κάτοχος ενος Τ5 TD4 motion pick-up 131 PS και στον ενάμιση χρόνο που το έχω έχει «γράψει» 76.000 χλμ. Διψάμε για ενημέρωση!
Τσιναρίδης Παναγιώτης
[email protected]

Λαμβάνουμε υπόψη τις παρατηρήσεις σας, αν και θα θέλαμε να σας επισημάνουμε ότι πολύ πρόσφατα το περιοδικό μας συνόδευε ένα ξεχωριστό ένθετο αφιερωμένο αποκλειστικά στα επαγγελματικά οχήματα και είναι κάτι που θα επαναλάβουμε και στο μέλλον_ 4Τ