Δημήτρης Διαμαντίδης - Θοδωρής Παπαλουκάς
O «Δημητρός» και ο «Παπα-Λουκάς»Τους δώσαμε το αντίδοτο στο... αμίλητο νερό, για να μας παραχωρήσουν μια κοινή συνέντευξη λίγο πριν αρχίσει η νέα σεζόν για το εθνικό μας άθλημα. Σπουδαίες αθλητικές προσωπικότητες και, πάνω απ’ όλα, δύο καλοί φίλοι, ο Δημήτρης Διαμαντίδης και ο Θοδωρής Παπαλουκάς μας μιλούν για τις φωτιές, τις εκλογές, την πολιτική, την οικονομία, τα αυτοκίνητα και λίγο... για το μπάσκετ!
Λίγο έλειψε αυτό το καλοκαίρι από ήρωες να γίνουν αποδιοπομπαίοι τράγοι, σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα και τα γραπτά διαφόρων οι οποίοι φαίνεται πως ξέχασαν πολύ γρήγορα τι έχουν προσφέρει στον ελληνικό αθλητισμό ο «Μήτσος» και ο «Τεό» ή, αν προτιμάτε -πάντα αλφαβητικά-, ο Δημήτρης Διαμαντίδης και ο Θοδωρής Παπαλουκάς. Πολλοί έσπευσαν να τους στήσουν στα δέκα βήματα για τη μη συμμετοχή τους στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας με την εθνική μας ομάδα, χωρίς να αναγνωρίσουν τα ελαφρυντικά των τραυματισμών, των χειρουργείων ή ακόμα και της φυσιολογικής κούρασης. Εμείς, πάλι, νιώσαμε πιο έντονα από κάθε άλλη φορά την ανάγκη να κάνουμε μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης και με τους δύο μαζί, και τα καταφέραμε με αρωγό τη Volvo, τον επίσημο χορηγό της Εθνικής Ομάδας Καλαθοσφαίρισης, και «έδρα» το ουδέτερο παρκέ του ιστορικού γηπέδου του Μετς. Αρχίζει, λοιπόν, το ματς, και ετοιμαστείτε για εξαντλητική άμυνα και επίθεση-φωτιά από δύο αστέρες του ευρωπαϊκού μπάσκετ!
Πώς έχει προκύψει αυτή η στενή φιλία αλλά και η ταύτιση (κοινό blog, διαφημίσεις Wind κτλ.);
Δημήτρης Διαμαντίδης: Η φιλία μας δημιουργήθηκε μέσα από την εθνική ομάδα. Από εκεί και πέρα, προέκυψε και κάποια συνεργασία με τη Wind, και συνεχίζουμε, χωρίς να μπορώ να πω ότι βρισκόμαστε και συχνά εκτός γηπέδου.
Θοδωρής Παπαλουκάς: Προέκυψε, γιατί είμαστε δύο άνθρωποι που αγαπάμε πάρα πολύ αυτό που κάνουμε, ενώ ταυτόχρονα βρέθηκαν και κάποιοι κατάλληλοι άνθρωποι για να συμβάλουν σε αυτήν την ταύτιση με διάφορα πράγματα. Δεν μπορώ να πω πως είμαστε κολλητοί φίλοι με την έννοια που το ξέρουμε, αλλά έχει τύχει να βγούμε αρκετές φορές για φαγητό, ποτό κτλ.
Αν είχατε τη δικαιοδοσία, ποια ποινή θα επιβάλλατε σε έναν εμπρηστή;
Δ.Δ.: Θέλω να πιστεύω ότι η ποινή που ορίζει η νομοθεσία μας για τη συγκεκριμένη πράξη είναι η κατάλληλη. Σίγουρα, όμως, πρέπει να είναι παραδειγματική, γιατί μιλάμε για έγκλημα.
Θ.Π.: Ώρες ώρες σε κάνουν να θέλεις να ξεπεράσεις τα όριά σου και να αφήσεις στην άκρη τη δικαιοσύνη. Αυτό, βέβαια, δεν είναι σωστό. Πρέπει, πάντως, κάποιος να τιμωρηθεί παραδειγματικά, αυστηρά και χωρίς να μπορεί να μειώσει την ποινή του, έτσι ώστε ο παραδειγματισμός να έχει ουσία. Εκείνο, ωστόσο, για το οποίο πρέπει να μεριμνήσουμε κυρίως είναι η πρόληψη. Εμπρηστές και συμφέροντα πάντα θα υπάρχουν, όπως και η αμέλεια είναι μέσα στο πρόγραμμα, αλλά το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς ως πολίτες και ως κράτος.
Έχετε σκεφτεί τον εθελοντισμό;
Δ.Δ.: Το να βοηθάς με οποιονδήποτε τρόπο είναι κάτι πολύ σημαντικό. Εφόσον διαπιστώσω ότι κάπως μπορώ και εγώ να φανώ χρήσιμος, ναι, θα ήθελα πάρα πολύ να το κάνω. Από την πλευρά των αθλητών, τώρα, πιστεύω ότι έχουμε προσφέρει κάποια πράγματα σε διάφορους τομείς, με το δικό μας τρόπο.
Θ.Π.: Εννοείται ότι το σκέφτομαι. Ακόμα και φέτος, στη φωτιά της Βούλας πήγαμε με κάποιους φίλους μου και, όσο μπορούσαμε, βοηθήσαμε, παρά το γεγονός ότι δεν κινδύνευαν τα δικά μας σπίτια. Αν και μερικές φορές, αν δεν είσαι οργανωμένος και εκπαιδευμένος, κάνεις περισσότερο κακό, παρά καλό.
Θεωρείτε λύση τις πρόωρες εκλογές του Οκτωβρίου;
Δ.Δ.: Δε νιώθω ότι είμαι ο κατάλληλος να σας πω αν θα δώσουν λύσεις στα προβλήματα της χώρας μας. Παρακολουθώ τις εξελίξεις, προβληματίζομαι έντονα για ό,τι συμβαίνει και ελπίζω, τουλάχιστον, να μας βγει σε καλό.
Θ.Π.: Συνειδητοποιώ ότι, πλέον, είμαστε μια νομαρχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και εκτελούμε τις εντολές που μας έρχονται από έξω. ¶ρα το θέμα για το πόσες λύσεις θα δοθούν και αν θα δοθούν με τις εκλογές του Οκτωβρίου πραγματικά θέλει πολλή συζήτηση. Σίγουρα, πρέπει κάποιος να υψώσει ανάστημα σε όλη αυτήν την κατάσταση, δεν ξέρω όμως ποιος μπορεί.
Με δεδομένα και τα πρόσφατα παραδείγματα του Γιάννη Ιωαννίδη και του Παναγιώτη Φασούλα, θα σκεφτόσασταν ποτέ το ενδεχόμενο να πολιτευτείτε; Είστε ενεργά μέλη του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αμειβομένων Καλαθοσφαιριστών;
Δ.Δ.: Όχι. Δε με ενδιαφέρει καθόλου, και δεν έχω σκεφτεί ποτέ το ενδεχόμενο να πολιτευτώ. Δεν ήταν, δεν είναι και πιστεύω ότι δε θα είναι ποτέ μέσα στις επιθυμίες μου. Ανήκω στο Σύνδεσμο, σίγουρα όμως υπάρχουν πολλά άλλα παιδιά τα οποία είναι πολύ πιο ενεργά από εμένα.
Θ.Π.: Τώρα που μιλάμε και το σκέφτομαι, δε νομίζω ότι θα πολιτευόμουν. Ποτέ, βέβαια, δεν πρέπει να λες ποτέ, όσο και αν πραγματικά νιώθω ότι θα ήθελα να το αποφύγω. Είμαι μέλος στον ΠΣΑΚ, χωρίς ωστόσο να είμαι πολιτικοποιημένος. Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει ότι δεν παρακολουθώ τις εξελίξεις.
Νιώθετε κάπως περίεργα όταν, ιδιαίτερα σε κάποιες τέτοιες στιγμές οικονομικής κρίσης, οι αμοιβές πολλών αθλητών είναι υψηλές;
Δ.Δ.: Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες στη χώρα μας αλλά και σε όλο τον κόσμο αυτήν την περίοδο είναι πάρα πολλά. Εγώ δε θα βγάλω τον εαυτό μου έξω από το γεγονός ότι είμαι από τους τυχερούς που αμείβονται πάρα πολύ καλά και ζουν άνετα, αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι γι’ αυτό. Είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις τους γύρω σου να μην τα καταφέρνουν τόσο εύκολα και να κάνουν δύο και τρεις δουλειές για να τα βγάλουν πέρα. Μακάρι τα πράγματα να ήταν διαφορετικά για όλους!
Θ.Π.: Σίγουρα θα προτιμούσα να έβγαζε όλος ο κόσμος τα χρήματα που παίρνουμε κάποιοι αθλητές. Πρέπει όλοι να καταλάβουν, όμως, ότι ούτε τα κλέβουμε αυτά τα λεφτά, ούτε εκβιάζουμε κάποιους για να τα πάρουμε. Προφανώς, για να μας τα δίνουν, τα αξίζουμε, και τα φέρνουμε πίσω, πολλές φορές με το παραπάνω. Υπάρχουν τόσοι άλλοι που βγάζουν πολλά περισσότερα από εμάς, χωρίς να κάνουν τίποτα στην ουσία, πολλά εκ των οποίων δεν είναι και καθαρά. Παρ’ όλα αυτά, εκείνο που κάνω εγώ είναι να μην προκαλώ με την εξωγηπεδική ζωή μου.
Πιστεύετε ότι έρχονται και δυσκολότερες στιγμές ή μήπως τα χειρότερα πέρασαν;
Δ.Δ.: Νιώθω ότι για τη χώρα μας τα πράγματα είναι πιο δύσκολα από αυτά που καταλαβαίνουμε και γνωρίζουμε. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ευχηθούμε να τελειώσει αυτή η κρίση όσο το δυνατόν συντομότερα.
Θ.Π.: Έχω διαβάσει κάποιους πολύ μεγάλους οικονομολόγους, οι οποίοι υποστηρίζουν ουσιαστικά ότι κανείς δεν μπορεί να κάνει πρόβλεψη. Αυτό ασπάζομαι και εγώ. Αφού δεν μπορούν αυτοί, θα καταφέρω εγώ; Για το καλό του κόσμου, θέλω να είμαστε στον πάτο, και τώρα να αρχίζουμε να ανεβαίνουμε.
Τι είναι πιο επικίνδυνο σε νεαρή ηλικία; Η μεγάλη δημοσιότητα ή τα πολλά χρήματα; Υπάρχουν παιδικά χρόνια;
Δ.Δ.: Πρωτίστως να ξεκαθαρίσουμε ότι στον αθλητισμό δεν είναι απαραίτητο σε πολύ μικρή ηλικία να έχεις και πολλά λεφτά, αν και η ξαφνική δημοσιότητα έρχεται σίγουρα πιο νωρίς από ό,τι το κέρδος. Θεωρώ ότι, αν έχεις σωστές βάσεις από την οικογένειά σου και σωστό φιλικό περιβάλλον, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Στη δική μου περίπτωση, οι γονείς μου με συμβούλευαν να εκτιμώ αυτά που είχα στα χέρια μου, να μη σπαταλάω, να είμαι προσεκτικός και όσο το δυνατόν προσγειωμένος και σοβαρός, δουλεύοντας σκληρά μέσα στο γήπεδο. Εγώ άρχισα να κάνω πρωταθλητισμό στα 25 μου, από τη στιγμή δηλαδή που πήγα στον Παναθηναϊκό. Δεν μπορώ να πω, λοιπόν, ότι δεν είχα παιδικά χρόνια. Από εκεί και πέρα, όμως, τα πράγματα άλλαξαν πολύ και οι ευθύνες και το άγχος μεγάλωσαν απότομα.
Θ.Π.: Είναι καθαρά θέμα παιδείας και έχει να κάνει με το υπόβαθρο που σου έχει δημιουργήσει η οικογένειά σου. Αν οι γονείς σου σε έχουν μάθει να είσαι σωστός και μετρημένος από μικρή ηλικία, δε χρειάζεται καν να σου πουν κάτι αργότερα. Ξέρεις ήδη να αντιμετωπίζεις αυτές τις καταστάσεις.
Τι απαντάτε στα πικρόχολα σχόλια που ακούστηκαν και γράφτηκαν μετά την απόφασή σας να μην πάρετε μέρος στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας με την Εθνική; Σας στενοχώρησαν;
Δ.Δ.: Δεν έχω να σχολιάσω τίποτα και, φυσικά, δεν πρόκειται να απολογηθώ σε κανέναν. Εγώ το μόνο που έχω να πω είναι ότι είχα ένα πρόβλημα, και γι’ αυτό δεν κατάφερα να συμμετάσχω και σε αυτό το μεγάλο ραντεβού της Εθνικής μας, όσο και αν το ήθελα. Δεν μπορώ να πω ψέματα, όμως, ότι δε στενοχωρήθηκα με κάποια σχόλια, αλλά δε θα μείνω σε αυτά.
Θ.Π.: Πραγματικά, αδιαφορώ για όλα αυτά τα σχόλια. Εγώ ξέρω ότι δεν μπορούσα να βρεθώ αυτήν τη φορά με την Εθνική, και αυτή είναι η πραγματικότητα. Δυστυχώς, στην Ελλάδα πολλές φορές σκεπτόμαστε περίεργα. Είχα την ευτυχία να παίξω έξι χρόνια στο εξωτερικό και να ανοίξω τους ορίζοντές μου, και αυτό με βοήθησε πάρα πολύ -πιστεύω-, τόσο αθλητικά όσο και κοινωνικά. Ένας γνωστός μου μου είπε μια πολύ σοφή κουβέντα. «Ο καθένας ζει ό,τι καταλαβαίνει...» Δεν μπορώ να αλλάξω το μυαλό και την άποψη κανενός. Εγώ εννέα χρόνια δεν είχα χάσει παιχνίδι της Εθνικής, ο Δημήτρης χειρουργήθηκε και ο Παναγιώτης (σ.σ.: Βασιλόπουλος) είχε πρόβλημα με τη μέση του. Αν αυτά όλα δεν τα καταλαβαίνουν, δεν μπορώ να πω τίποτα.
Γιατί, κατά τη γνώμη σας, το μπάσκετ έχει πάει τόσο ψηλά στην Ελλάδα, και όχι, για παράδειγμα, το ποδόσφαιρο, με μοναδική εξαίρεση την κατάκτηση του Euro 2004; Ήταν τελικά τυχαίο γεγονός;
Δ.Δ.: Τα μεγέθη μεταξύ των δύο αθλημάτων δεν είναι ίδια. Το μέγεθος του ποδοσφαίρου είναι τεράστιο, κυρίως όσον αφορά το ευρωπαϊκό budget, και γι’ αυτό ίσως να μην μπορούν να ακολουθήσουν οι δικές μας ομάδες. Παρ’ όλα αυτά, είμαι σίγουρος ότι η επιτυχία του 2004 μόνο τυχαία δεν ήταν. Μας έκαναν όλους περήφανους!
Θ.Π.: Πιστεύω ότι το μπάσκετ ταιριάζει απόλυτα στην ψυχοσύνθεση του Έλληνα, έχει φέρει πολλές επιτυχίες και δουλεύτηκε σωστά. Τα τμήματα υποδομών των συλλόγων έχουν κάνει σπουδαία δουλειά σε αυτόν τον τομέα. Για το ποδόσφαιρο δεν μπορώ να απαντήσω, γιατί η μοναδική σχέση που έχω μαζί του είναι του θεατή και τίποτα παραπάνω.
Ποια από τα νέα παιδιά θεωρείτε αντικαταστάτες σας στο μέλλον;
Δ.Δ.: Δε θέλω να αναφερθώ σε ονόματα, αλλά υπάρχουν πολλά νέα παιδιά που έρχονται με όλα τα φόντα να εξελιχθούν και να φτάσουν πολύ ψηλά.
Θ.Π.: Δε χρειάζεται να υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος αντικαταστάτης κάποιου άλλου. Υπάρχουν αξιόλογες μονάδες που έχουν πάρει το δρόμο τους. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι οι μικρές εθνικές ομάδες έχουν ήδη κατακτήσει πολύ σημαντικά πράγματα, κάνοντάς μας υπερήφανους.
Αν δεν ήσασταν καλαθοσφαιριστές, τι άλλο θα θέλατε να κάνετε επαγγελματικά; Πώς βλέπετε τη ζωή σας μετά τον πρωταθλητισμό; Θα μείνετε κοντά στον αθλητισμό;
Δ.Δ.: Δεν έχω σκεφτεί ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικό στη ζωή μου, αφού από μικρό παιδί μόνο αυτό ήθελα. Θα ήθελα και μετά να παραμείνω στον αθλητισμό, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα ήθελα να ασχοληθώ με τα διοικητικά ή να γίνω προπονητής. Κάποια στιγμή ίσως πρέπει να αφιερώσω και λίγο περισσότερο χρόνο σε εμένα και στη δημιουργία οικογένειας.
Θ.Π.: Θεωρητικά, αν και είναι άτοπη πλέον αυτή η απάντηση για εμένα, σίγουρα θα ήθελα να είχα σπουδάσει, όταν όμως μπλέκεις επαγγελματικά με το μπάσκετ, δυστυχώς, δεν υπάρχει περιθώριο για κάτι τέτοιο. Όνειρό μου είναι να κάνω μια ακαδημία μπάσκετ για παιδιά, γιατί μου αρέσει πολύ η συναναστροφή μαζί τους.
Οι γονείς σας ήθελαν κάτι διαφορετικό για το μέλλον του γιου τους;
Δ.Δ.: Στήριξαν από την πρώτη κιόλας στιγμή την επιλογή μου, χωρίς να μου δείξουν ότι ήθελαν κάτι διαφορετικό. Το άγχος τους μέχρι και σήμερα, βέβαια -όπως και όλων των γονιών-, είναι να είμαι ευτυχισμένος και καλά στην υγεία μου.
Θ.Π.: Στην αρχή, όπως και οι περισσότεροι γονείς, είχαν την αντίληψη του «σπούδασε κάτι, πάρε ένα χαρτί στα χέρια σου». Εκ των υστέρων, είναι ευτυχισμένοι με την επιλογή και την πορεία μου, αλλά και εγώ τώρα καταλαβαίνω την έννοια και την αγωνία που είχαν τότε για μένα.
Τι αυτοκίνητο οδηγείτε; Τι θα θέλατε να οδηγείτε και γιατί;
Δ.Δ.: Οδηγώ ένα Mini Cooper S, και -μη σας φαίνεται καθόλου περίεργο- χωράω μια χαρά μέσα σε αυτό. Μου αρέσει πολύ που είναι μικρό και πολύ όμορφο. Παρ’ όλα αυτά, δεν είμαι fan των αυτοκινήτων και, ειλικρινά σας λέω, δεν έχω κάποιο όνειρο να οδηγήσω ένα συγκεκριμένο μοντέλο.
Θ.Π.: Οδηγώ ένα Volvo XC60, όπως αυτό της φωτογράφισης, έχω όμως ως όνειρο την Aston Martin DB9! Είναι πολύ άγριο αυτοκίνητο, με έχει τρελάνει από την πρώτη στιγμή που το είδα.
Θα παίρνατε μέρος σε αγώνες αυτοκινήτου; Ποιους οδηγούς αγώνων γνωρίζετε;
Δ.Δ.: Σε καμία περίπτωση, δεν την έχω αυτήν την τρέλα... Από οδηγούς γνωρίζω, φυσικά, τον Σουμάχερ και τον Λεμπ.
Θ.Π.: Δεν πιστεύω ότι έχω τις ικανότητες να πάρω μέρος σε αγώνες αυτοκινήτου, αλλά ως εμπειρία θα ήθελα πολύ να τη ζήσω, ειδικά τώρα, που, απ’ όσο γνωρίζω, οι κανόνες ασφαλείας είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο. Μου άρεσε πολύ η οδήγηση του Σένα όταν ήμουν πιο πιτσιρικάς και, φυσικά, του Σουμάχερ αργότερα. Μου αρέσει πολύ και ο Λεμπ από τα ράλλυ, αλλά έχω τύψεις, γιατί πήγα να του ευχηθώ καλή τύχη στο service park του φετινού Ακρόπολις, και έφερε δέκα τούμπες ο άνθρωπος...
Αν έπρεπε να κάνετε τρεις ευχές για τον εαυτό σας, ποιες θα ήταν;
Δ.Δ.: Υγεία να έχουμε, και όλα τα άλλα έρχονται!
Θ.Π.: Να έχω καλά γεράματα, να δημιουργήσω τόσο καλή οικογένεια όσο αυτή που μεγάλωσα και να κλείσει η καριέρα μου ωραία!_ Μ. Σαλ.
ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ
ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ
Αυτοκίνητο: Μεταφορικό μέσο
Volvo XC60: Επιβλητικό
Volvo C70: Ωραίο
Διαδρομή: Θεσσαλονίκη-Καστοριά
Περιοδικά αυτοκινήτου: Δυστυχώς, δεν τα διαβάζω
Φαγητό: Μακαρόνια
Μουσική: Ελληνικά και ξένα
Προορισμός στην Ελλάδα: Καστοριά
Προορισμός στο εξωτερικό: Βαρκελώνη
Ταινία: «Ο Νονός»
Τηλεόραση: Βλέπω πολύ, ειδήσεις και ταινίες
Ραδιόφωνο: Στο αυτοκίνητο
Πολιτικές εφημερίδες: Ενημέρωση
Βιβλίο: Δυστυχώς, καθόλου
Οικογένεια: Ό,τι σημαντικότερο
Φίλοι: Εξίσου σημαντικό
Χόμπι: Ποδόσφαιρο
ΑΘΛΗΤΙΚΑ
Παναθηναϊκός: Η ομάδα μου
Ολυμπιακός: Μεγάλη ομάδα
Εθνική ομάδα: Αξέχαστες στιγμές
1987...: Χαρά
NBA: Το καλύτερο πρωτάθλημα
Ονειρεμένη μεταγραφή: Παναθηναϊκός
Ομάδα στο εξωτερικό: Σαν Αντόνιο Σπερς
Έλληνας καλαθοσφαιριστής όλων των εποχών: Φάνης Χριστοδούλου
Ξένος καλαθοσφαιριστής όλων των εποχών: Τόνι Κούκοτς
Βασικός: Ευθύνη
Πάγκος: Φυσιολογικό και αυτό
Ομπράντοβιτς: Από τους κορυφαίους όλων των εποχών
Γιαννάκης: Πολύ καλός προπονητής
Καζλάουσκας: Εύχομαι να οδηγήσει την Εθνική πολύ ψηλά
Διαιτησία: Κομμάτι του παιχνιδιού
Αθλητικές εφημερίδες: Κομμάτι του συστήματος
ΠΑΠΑΛΟΥΚΑΣ
ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ
Αυτοκίνητο: Αναγκαίο κακό
Volvo XC60: Βολικό
Volvo C70: Δε χωράω...
Διαδρομή: Βράδυ σε δάσος
Περιοδικά αυτοκινήτου: Δεν τα πολυδιαβάζω, γιατί δεν έχω τις γνώσεις, τα ξεφυλλίζω όμως
Φαγητό: Κοκκινιστό με πατάτες τηγανητές και φέτα
Μουσική: Συντροφιά
Προορισμός στην Ελλάδα: Διακοπές νά ’ναι, και όπου νά ’ναι
Προορισμός στο εξωτερικό: Το ίδιο
Ταινία: Πολλές, αλλά τελευταία έχω δει δύο φορές την ταινία «Ο ύποπτος της οδού ¶ρλιγκτον»
Τηλεόραση: Αναγκαίο κακό
Ραδιόφωνο: Προσπαθώ να ακούω όσο το δυνατόν περισσότερο
Πολιτικές εφημερίδες: Κυριακάτικες
Βιβλίο: Καλή συντροφιά
Οικογένεια: Χρωστάω πολλά
Φίλοι: Τους ευχαριστώ που με ανέχονται
Χόμπι: Τώρα τελευταία, θάλασσα
ΑΘΛΗΤΙΚΑ
Ολυμπιακός: Ευθύνη
Παναθηναϊκός: Αντίπαλος
Εθνική ομάδα: Επίσημη αγαπημένη
1987...: Η απαρχή των επιτυχιών στην Ελλάδα
NBA: Ωραίο να το βλέπω από την τηλεόραση
Ονειρεμένη μεταγραφή: Έχω κάνει δύο
Ομάδα στο εξωτερικό: ΤΣΣΚΑ, φυσικά
Έλληνας καλαθοσφαιριστής: Πολλοί, όλη η προηγούμενη γενιά!
Ξένος καλαθοσφαιριστής: Τζόρνταν
Βασικός: Σπάνια ξεκινάω
Πάγκος: Παρατηρητήριο
Γιαννάκης: Κόουτς
Ομπράντοβιτς: Μεγάλων ικανοτήτων αντίπαλος
Καζλάουσκας: Ελπίζω να συνεργαστούμε του χρόνου στην Εθνική
Διαιτησία: Δε θέλω να αναφερθώ
Αθλητικές εφημερίδες: Πολλές, για τα ελληνικά δεδομένα
Ο Δημήτρης Διαμαντίδης γεννήθηκε στην Καστοριά στις 6 Μαΐου του 1980. Με ύψος 1,96, παίζει στη θέση του play maker -και όχι μόνο-, χάρη στα πλούσια αθλητικά προσόντα του. Ξεκίνησε την καριέρα του από την ομάδα της ιδιαίτερης πατρίδας του, την Καστοριά, το 1994, στην οποία παρέμεινε για μία πενταετία. Το καλοκαίρι του 1999 πήρε μεταγραφή για τον Ηρακλή, στη βασική ομάδα του οποίου καθιερώθηκε τη δεύτερη χρονιά, και αμέσως ξεχώρισε με το ταλέντο του. Το καλοκαίρι του 2004 έκανε το μεγάλο άλμα στην καριέρα του με τη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό, όπου αγωνίζεται μέχρι σήμερα με τεράστια επιτυχία. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης αποτελεί το μοναδικό βασικό στέλεχος της Εθνικής των Ανδρών που συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό του 2005, στο Παγκόσμιο της Ιαπωνίας το 2006 και στο Ευρωπαϊκό του 2007, το οποίο δεν είχε συμμετοχές στις Εθνικές Εφήβων και Νέων. Επί πέντε συνεχόμενες χρονιές (2005 έως 2009) αναδείχθηκε καλύτερος αμυντικός στην Ευρωλίγκα με την ομάδα του Παναθηναϊκού, ενώ στον τελικό της Ευρωλίγκα το 2007 τιμήθηκε με το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη (MVP) του αγώνα. Το 2007 ψηφίστηκε από τους αθλητικούς συντάκτες ως κορυφαίος του ελληνικού αθλητισμού και ταυτόχρονα ανακηρύχθηκε από το ιταλικό περιοδικό Superbasket ο κορυφαίος Ευρωπαίος παίκτης της χρονιάς. Είναι ο δεύτερος Έλληνας καλαθοσφαιριστής που κερδίζει αυτήν τη διάκριση, μετά τον Νίκο Γκάλη το 1987. Την ίδια χρονιά αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης στην Ευρώπη (συγκαταλέχθηκε στην κορυφαία 5άδα της Ευρώπης), σύμφωνα με το γνωστό δικτυακό τόπο Eurobasket. Από τίτλους, άλλο τίποτα. Έχει κατακτήσει στην ομάδα του τον ΠΑΟ, δύο Πρωταθλήματα Ευρώπης το 2007 και το 2009, πέντε Πρωταθλήματα Ελλάδας, 2005 έως 2009, και πέντε Κύπελλα Ελλάδας τις ίδιες χρονιές. Με την Εθνική, χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ 2005 του Βελιγραδίου και αργυρό μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ 2006 της Ιαπωνίας.
Ο Θοδωρής Παπαλουκάς γεννήθηκε στην Αθήνα στις 8 Μαΐου του 1977. Κοιτάζει τον κόσμο από τα 2 μέτρα και, ως σύγχρονος γκαρντ -κορυφαίου επιπέδου-, παίζει και αυτός με άνεση σε όλες τις θέσεις της περιφέρειας. Ξεκίνησε την καριέρα του σε μικρή ηλικία στην ομάδα του Εθνικού Ελληνορώσων, συνέχισε έπειτα στους Αμπελοκήπους, ενώ από το 1997 έως το 1999 αγωνίστηκε στη Δάφνη. Το 1999 παραχωρήθηκε στον Πανιώνιο, μέχρι το 2001, οπότε και βρέθηκε στον Ολυμπιακό για μία χρονιά, δανεικός από την ομάδα της Νέας Σμύρνης. Το 2002 ακολούθησε η μεταγραφή του στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας έως το καλοκαίρι του 2008, οπότε επέστρεψε ξανά στον Ολυμπιακό. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι έχει αρνηθεί επανειλημμένα προτάσεις για συμμετοχή στο NBA. Φυσικά, και η δική του τροπαιοθήκη είναι γεμάτη από σημαντικούς τίτλους, αφού συγκεκριμένα έχει κατακτήσει δύο Πρωταθλήματα Ευρώπης τις περιόδους 2005-2006 και 2007-2008 με την ΤΣΣΚΑ, ένα Κύπελλο Ελλάδας την περίοδο 2001-2002 με τον Ολυμπιακό, έξι Πρωταθλήματα Ρωσίας τις περιόδους 2003-2008 και τρία Κύπελλα Ρωσίας τις περιόδους 2005-2007 με την ΤΣΣΚΑ, ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι έχει πάρει μέρος σε επτά συνεχόμενα Final Four για το Πρωτάθλημα Ευρώπης τις περιόδους 2003-2009, τα έξι με την ΤΣΣΚΑ και το ένα με τον Ολυμπιακό. Όσον αφορά την εθνική ομάδα, της οποίας διατελεί αρχηγός, έχει πάρει και αυτός με τη σειρά του το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2005 και το αργυρό στο Μουντομπάσκετ μία χρονιά αργότερα, όντας μέλος της ομάδας που έγραψε ιστορία, κερδίζοντας με 101-95 την «Dream Team» της Αμερικής. Για την ιστορία, στον αγώνα αυτόν ο Θοδωρής Παπαλουκάς πέτυχε 8 πόντους, μάζεψε 5 ριμπάουντ και μοίρασε 12 ασίστ. Περισσότερα νέα για τον ίδιο μπορείτε να βρείτε και στο προσωπικό του site, www.papaloukas.net, αλλά και στο blog που μοιράζεται με τον Δημήτρη Διαμαντίδη, papaloukas-diamantidis-blog.wind.com.gr.
Διαμαντίδης, για την οικονομία: «Είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις τους γύρω σου να μην τα καταφέρνουν τόσο εύκολα και να κάνουν δύο και τρεις δουλειές για να τα βγάλουν πέρα. Μακάρι τα πράγματα να ήταν διαφορετικά για όλους!».
Παπαλουκάς, για τις φωτιές: «Εμπρηστές και συμφέροντα πάντα θα υπάρχουν, όπως και η αμέλεια είναι μέσα στο πρόγραμμα, το θέμα όμως είναι τι κάνουμε εμείς ως πολίτες και ως κράτος».
Ευχαριστούμε θερμά τον Οργανισμό Νεολαίας & ¶θλησης (ONA), για την παραχώρηση του κλειστού γηπέδου του Μετς για τις ανάγκες τη φωτογράφισής μας!