4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Alfa Romeo 8C Spider

Μιλανέζα... βέρα

Η παγκοσμιοποίηση και οι οικονομίες κλίμακας δε στερούν κατ’ ανάγκη την ανθρώπινη έμπνευση. Απόδειξη η ανοιχτή έκδοση της Alfa 8C, που είναι σε θέση να γίνει η μεγάλη κυρία της καρδιάς των απανταχού «Alfisti».

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ξεκίνησε το 2004, όταν δημοσιοποιήθηκε το project «8C», που θα επανέφερε την ιστορική φίρμα της Alfa Romeo στα μεγάλα σαλόνια. Το δημιούργημα του σχεδιαστή Βόλφγκανγκ Έγκερ «δανείστηκε» το όνομά του από τα ένδοξα αγωνιστικά του Μεσοπολέμου, το πλαίσιο, τον κινητήρα και τις αναρτήσεις από τη Maserati, το κιβώτιο από τη Ferrari και την κεντρική ιδέα από όλο το σχεδιαστικό επιτελείο της Alfa Romeo. Χάρη σε αυτό, δημιουργήθηκε τελικά ένα πανέμορφο ξεχωριστό αμάξωμα, ικανό να μπει στο λίμπρο ντ’ όρο της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας.
Αρχικά ήταν η κουπέ 8C, που εξαντλήθηκε μέσα σε ένα χρόνο (Ιανουάριος 2008 με Ιανουάριο 2009), στολίζοντας τα γκαράζ μόλις 500 συλλεκτών, μπορούμε να πούμε - μεταξύ των οποίων και ενός Έλληνα, κατοίκου Ελβετίας, άνευ λοιπών στοιχείων. Πριν, όμως, η κλειστή 8C ξεπουλήσει, και συγκεκριμένα στο Σαλόνι της Γενεύης πέρυσι, η 8C Spider κατάφερε σε ελάχιστες ημέρες να προσελκύσει το ενδιαφέρον 1.200 υποψήφιων αγοραστών, που έσπευσαν να γεμίσουν τη λίστα αναμονής για τα περιορισμένα αντίτυπα που θα παράγονταν. Τελικά, μόλις έξι μήνες από την έναρξη των παραδόσεων της ανοιχτής 8C, μόνο 150 αντίτυπα (από συνολικά 500) αναζητούν ιδιοκτήτη, ένας εκ των οποίων μπορεί να είναι δικός μας, αρκεί να θέλει και να μπορεί να καταθέσει 305.000 ευρώ στα ταμεία της Fiat Auto Hellas.
Για αυτόν τον έναν, αλλά και όλους εμάς, τους υπόλοιπους εραστές της αυτοκίνησης, αξίζει τον κόπο να δώσουμε μια εκτενέστερη περιγραφή ενός αυτοκινήτου που έχει όλα τα φόντα να γίνει διαχρονικό, ενώ ταυτόχρονα είναι σε θέση να προσφέρει έντονες συγκινήσεις σε όσους έχουν το θάρρος και την ικανότητα να πιέσουν κοντά στα όρια μια απίστευτα ακριβή μηχανή. Επιπλέον (για τον ελληνισμό της διασποράς...), να σημειώσουμε ότι από τα 500 αντίτυπα της Spider 75 μένουν στην Ιταλία, ενώ 100, 50, 40 και 35 θα πουληθούν σε Γερμανία, Ιαπωνία, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ.
Όλα αρχίζουν με την υπογραφή συμβολαίου, και οι παραδόσεις μπορεί να γίνουν στη διεύθυνση του πελάτη αλλά και στην ιστορική πίστα του Μπαλόκο, εκεί όπου οδηγήσαμε την 8C Spider, αφορμή για αυτό εδώ το άρθρο.

Με γνώμονα το βάρος
Η μεγάλη προσπάθεια των τεχνικών της Alfa Romeo αναφορικά με τη Spider έγινε στη διατήρηση του επιπρόσθετου (αναπόφευκτο για τη διατήρηση της ακαμψίας στις εκδόσεις κάμπριο) βάρους χαμηλά, στη συγκέντρωση των βαρών ανάμεσα στους άξονες και στο χαμήλωμα του κέντρου βάρους. Και οι τρεις παραπάνω παράμετροι έγιναν εφικτές ως εξής: Η οροφή αντικαταστάθηκε με υφασμάτινη αναδιπλούμενη, τα φρένα κατασκευάστηκαν από κεραμικά υλικά, η μπαταρία τοποθετήθηκε χαμηλότερα και η αποθήκη καυσίμων πιο μπροστά. Παράλληλα, το αμάξωμα παρέμεινε κατασκευασμένο από ανθρακονήματα, υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένα το ταμπλό, η κεντρική κονσόλα, οι επενδύσεις στις πόρτες και τα εντυπωσιακά μπάκετ καθίσματα. Τελική επιβάρυνση μόλις 90 κιλά πάνω από την 8C Competizione, δηλαδή 1.675 κιλά (πλήρες υγρών), με κατανομή σχεδόν 50:50, κάτι που έγινε εφικτό και με την τοποθέτηση του κιβωτίου ταχυτήτων στον πίσω άξονα.
Το αεροδυναμικό αμάξωμα, με εμφανή στοιχεία αρνητικής άντωσης, «φωνάζει» Alfa Romeo μόνο από μπροστά, αλλά το εσωτερικό δεν υπάρχει αμφιβολία πως είναι απόλυτα συμβατό με την παράδοση της φίρμας, που σε λίγο συμπληρώνει εκατό χρόνια από τότε που ο Νικόλα Ρομέο και η εταιρεία κατασκευής αυτοκινήτων της Λομβαρδίας ένωσαν τις τύχες τους. Τέσσερα χρώματα αμαξώματος, τρεις βαφές της υφασμάτινης οροφής, τρία σχέδια τροχών σε δύο αποχρώσεις και τέσσερις χρωματισμοί της δερμάτινης επένδυσης θα βοηθήσουν τους λίγους τυχερούς να φτιάξουν τη δική τους ξεχωριστή 8C Spider, ενώ για τις αποσκευές υπάρχει η δυνατότητα μιας ορθογώνιας τσάντας (ακριβώς στο μέγεθος του οριακού χώρου πίσω από την οροφή) και δύο χειραποσκευών για κοστούμια/φορέματα (τοποθετούνται αναρτώμενες από τα προσκέφαλα), όλα κατασκευασμένα από το ίδιο δέρμα με εκείνο της εσωτερικής επένδυσης. Α, να μην ξεχάσουμε και τη δυνατότητα χάραξης του ονόματος ιδιοκτήτη στη μεταλλική πλάκα με το αριθμημένο αντίτυπο στη βάση της κονσόλας.
Κάτω από το τεράστιο ρύγχος (σήμα κατατεθέν της κατασκευής), δε φιλοξενείται πλέον το 8κύλινδρο εν σειρά από ελαφρά κράματα σύνολο του Βιτόριο Τζάνο (δημιουργού της πολυνίκους 8C από το 1931-1938), αλλά ένας υπερσύγχρονος V8 4.691 κ.εκ. με απόδοση 450 ίππους/7.000 σ.α.λ. Η κίνηση φυσικά -πώς αλλιώς θα ήταν δυνατόν;- μεταδίδεται στους πίσω τροχούς μέσω σειριακού 6τάχυτου ημιαυτόματου κιβωτίου, με το οποίο ο οδηγός επικοινωνεί μέσω διακοπτών στην κεντρική κονσόλα, ενώ για τη χειροκίνητη επιλογή ταχυτήτων αρμόδια είναι δύο paddle (αυτιά) από ίνες άνθρακα εκατέρωθεν της κολόνας του τιμονιού. Το διαφορικό είναι περιορισμένης ολίσθησης, οι τροχοί 20 ιντσών και τα λάστιχα σαφώς φαρδύτερα πίσω (285/35, αντί για 245/35 εμπρός). Οι από διπλά ψαλίδια αποτελούμενες αναρτήσεις «καταλήγουν» σε κεραμικά αεριζόμενα δισκόφρενα της Brembo, που ελέγχονται από μονοκόμματες δαγκάνες έξι και τεσσάρων εμβόλων εμπρός, πίσω, αντίστοιχα.
Την ενεργητική ασφάλεια εξασφαλίζουν ABS και το σύστημα ελέγχου σταθερότητας VDC (με δυνατότητα πλήρους αποσύνδεσης), ενώ σε επίπεδο παθητικής ασφάλειας και εξοπλισμού απλώς υπάρχουν τα πάντα όλα...

Για ικανούς γητευτές
Είναι, πιστεύουμε, ουτοπία να περιμένεις μια προβλέψιμη, ουδέτερη και εύκολα ελεγχόμενη από τον οποιονδήποτε οδηγό συμπεριφορά, όταν έχεις να κάνεις με ένα supercar που φιλοδοξεί να αναστήσει την τεχνική υπερηφάνεια ενός τόσο ιδιαίτερου και φανατικού κοινού όπως είναι οι «Alfisti».
Από αυτήν τη λογική δεν μπορούσε να ξεφύγει η Alfa 8C Spider, που οδηγήσαμε για μερικούς γύρους στη στενή και δύσκολη πίστα του Μπαλόκο, έχοντας συντροφιά τον υπεύθυνο Παραγωγής, κ. Ντομένικο Μπανιάσο, ο οποίος αντέδρασε άμεσα σε κάποια γραπτά υπονοούμενα Βρετανών συναδέλφων που του αναφέραμε, και μας άφησε να βγάλουμε εντελώς εκτός το VDC, αν και τελικά δεν κάναμε κατάχρηση της εμπιστοσύνης του...
Τα αυτοκίνητα που οδηγήσαμε ήταν εκτός της παραγωγής των 500, σε χρώμα άσπρο (περλέ) και αγωνιστικό κόκκινο, τόσο ευαίσθητα πάνω στο από ανθρακονήματα αμάξωμα, που δε μας άφησαν να βάλουμε αυτοκόλλητα! Τα μπάκετ καθίσματα είναι σημείο αναφοράς, παρά το ότι ρυθμίζονται χειροκίνητα και δεν εξυπηρετούν όλους τους σωματότυπους. Το εσωτερικό, αν και υποδεέστερο αισθητικά από το εξωτερικό, θυμίζει μόνο Alfa Romeo, με αναλογικά, ευανάγνωστα όργανα που γράφουν προκλητικές ενδείξεις, όπως είναι οι 9.000 σ.α.λ. του στροφομέτρου και τα 330 χλμ. ταχύτητας στο κοντέρ.
Η κολόνα του τιμονιού έχει υποδοχή για κλειδί, αλλά το 8κύλινδρο διαμάντι έρχεται στη ζωή από διακόπτη στην κεντρική κονσόλα. Διακόπτες, επίσης, επιλέγουν τη χαρτογράφηση του ηλεκτρονικού εγκεφάλου αναφορικά με την επιλογή ταχυτήτων (Αuto ή Manual, Normal ή Sport, Wet ή Dry, VDC on/off) αλλά και της όπισθεν. Η αναδιπλούμενη οροφή απασφαλίζει χειροκίνητα και μαζεύει σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, μέσω ηλεκτρομηχανισμού πίσω από τα προσκέφαλα.
Με όλα τα ηλεκτρονικά σε θέση... ηρεμίας (Auto, Normal, VDC on), η οδήγηση της Spider είναι μια ευχάριστη εμπειρία, όπου ο οδηγός δίνει προσοχή στις αισθητικές λεπτομέρειες, στην ποιότητα κατασκευής/υλικών και στην απόλαυση της φύσης. Η απόδοση του κινητήρα γίνεται αισθητή κυρίως από τις ενδιάμεσες επιταχύνσεις, και οι επιδόσεις των 4,5 δλ. για τα «0-100» και 292 χλμ./ώρα τελικής ταχύτητας μοιάζουν απόλυτα λογικές για ένα «όπλο» με αναλογία 3,7 κιλών στον ίππο.
Αυτό που δυσκολεύει λίγο τα πράγματα είναι το μακρύ ρύγχος αλλά και το κάπως βαρύ τιμόνι, κάτι που δεν προβληματίζει τον οδηγό, καθώς, παρά την έλλειψη εμφανών αεροδυναμικών βοηθημάτων, το μακρύ αμάξωμα δείχνει να «κολλάει» καλύτερα στην άσφαλτο, όσο ανεβαίνει ο δείκτης στο ταχύμετρο (ground effect). Η κατάσταση διαφοροποιείται έντονα, όταν επιλεγεί χειροκίνητη αλλαγή ταχυτήτων και Sport χαρτογράφηση στον εγκέφαλο. Το πράγμα «θυμώνει», γίνεται νευρικό, σηκώνει τον τόπο με το στριγκό και συγχρόνως βαρύ ήχο του κινητήρα, θέλει να ξεπεράσει τις τροχιές του... Θεού, ειδικά στην έξοδο των στροφών, εκεί όπου ακόμα και ο πλέον εγκρατής, ντοπαρισμένος από το Radetzky March του V8 πατά κάπως περισσότερο το πεντάλ της ευτυχίας. Το στροφόμετρο μπαίνει γερά στο κόκκινο μετά τις 7.500 σ.α.λ., τα χιλιόμετρα ανεβαίνουν καταιγιστικά, η πίστα στενεύει κι άλλο και τα κορυφαία φρένα δίνουν την εντύπωση (χαρακτηριστικό γνώρισμα των κεραμικών φρένων) πως δεν μπορούν να σώσουν την κατάσταση, αν δε βάλεις γερή πλάτη στο πάτημα του πεντάλ. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η όσο επιτρέπεται καθυστερημένη επέμβαση του VDC και το ABS σώζουν τελικά την κατάσταση, πολύ πριν ανησυχήσει ο οδηγός (ή ακόμα περισσότερο ο συνοδός...).
Κάπου εκεί σκάει η ατάκα για τη «miserable συμπεριφορά» που σημείωναν κάπου οι Βρετανοί συνάδελφοι και... πανιάζει ο Μπανιάσο, δίνοντας άμεσα άδεια στο σύστημα ελέγχου πρόσφυσης... Ε, ρε, ποιος είδε την 8C στο Μπαλόκο και δεν τη φοβήθηκε. Θηρίο ανήμερο, άχνιζε σε κάθε έξοδο στροφής τους κινητήριους τροχούς και τίναζε την κοντή ουρά στην κατεύθυνση της εξωτερικής εφαπτομένης, εξαντλώντας σε χρόνο dt το ήδη ελλειμματικό πλάτος της πίστας. Το βαρύ τιμόνι δυσκόλευε ακόμα περισσότερο την κατάσταση, ενώ τα σταθερά paddle δεν επέτρεπαν το μέσα στη στροφή ανέβασμα, για να ξεθυμάνει. Όσο για τον κρότο; Αυτός κι αν ήταν, ειδικά κάτω από τη γέφυρα, που νόμιζες ότι ανατινάζεται, πριν προλάβεις να βγεις στην άλλη άκρη.
Θέλετε και συμπεριφορά; Αν προσέξαμε καλά την ώρα της μάχης, αρχικά υποστροφική (ή, τουλάχιστον, έτσι μας παραμύθιαζε το τεράστιο ρύγχος) και, στη συνέχεια, ξέφρενα υπερστροφική, τόσο που επιβαλλόταν να σηκώσεις το πόδι από το γκάζι, καθώς το γρήγορο τιμόνι «κλείδωνε» για πλάκα. Πάντως, όταν μάζευε χιλιόμετρα και έστριβε στις ανοιχτές καμπές, έδειχνε την άριστη δουλειά των αεροδυναμιστών, ακολουθώντας την ιδανική τροχιά, την ώρα που το αμάξωμα χαμήλωνε προς το έδαφος.
Όχι, δεν το παρακάναμε. Γιατί, άλλωστε; Μήπως για να την απαξιώσουμε, και να μην πουλήσει; Έτσι κι αλλιώς, η υπόθεση «8C» έχει γίνει απόλυτη επιτυχία από τα σχέδια, ούτως ώστε το μόνο που μπορεί να συμπληρώσει ο όποιος κριτικός είναι το πόσο ξεχωριστό είναι ένα μοντέλο που ήρθε στη ζωή για να θυμίσει τη θέληση και την ικανότητα μιας ιστορικής φίρμας να προασπίσει το ένδοξο παρελθόν της, επαναφέροντας την υπερηφάνεια στα πρόσωπα των οπαδών της. Γιατί τέτοιοι είναι οι «Alfisti», και τους άξιζε -έστω και καθυστερημένα- το κύρος που επιφέρει η ύπαρξη της Alfa 8C Competizione ή Spider._ N. T.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: V8 (90 μοιρών)
ΚΥΒΙΣΜΟΣ: 4.691 κ.εκ.
ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ: 450 ίπποι/7.000 σ.α.λ.
ΜΕΓ. ΡΟΠΗ: 48,9 χλγμ./4.750 σ.α.λ.

ΜΕΤΑΔΟΣΗ: Στους πίσω τροχούς
ΚΙΒΩΤΙΟ: Σειριακό 6 ταχυτήτων

ΑΝΑΡΤΗΣΗ: Διπλά ψαλίδια εμπρός πίσω με αντιστρεπτικές ράβδους

ΦΡΕΝΑ: Κεραμικά αεριζόμενα δισκόφρενα
ΕΜΠΡΟΣ: 380x34 με 6πίστονες δαγκάνες
ΠΙΣΩ: 360x32 με 4πίστονες δαγκάνες

ΤΡΟΧΟΙ: Αλουμινένιοι 20 ιντσών
ΛΑΣΤΙΧΑ ΕΜΠΡΟΣ/ΠΙΣΩ: 245/35 R20 / 285/35 R20

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΜΗΚ.xΠΛ.xΥΨ.: 4.381x1.894x1.308/1.370 χλστ.
ΒΑΡΟΣ: 1.675 κιλά

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 χλμ./ώρα: 4,5 δλ.
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 292 χλμ./ώρα
ΦΡΕΝΑ 100-0 χλμ./ώρα: 33 μ.

ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ: 16,3 λτ./100 χλμ.
ΡΕΖΕΡΒΟΥΑΡ: 80 λτ.
ΕΚΠΟΜΠΕΣ CO2: 379 γρ./χλμ.
ΤΙΜΗ: 305.000 ευρώ