Tannis
Στα... χνάρια του!Συμπλήρωσε 33 χρόνια ζωής η προκριματική φάση για την εκλογή του COTY στο Τάνις στη Δανία. Οι συμμετοχές του Κώστα Καββαθά καταγράφονται από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’80 και του υπογράφοντος από το 1990.
«ΜΙΑ φορά αρκεί» είναι η... συμβουλή μας σε κάμποσες περιπτώσεις, αλλά και επί του προκειμένου. Κάθε χρόνο λέμε ότι δε θα ξαναπάμε στο Τάνις, και κάθε χρόνο βρίσκουμε τις δικαιολογίες όλου του κόσμου για να ξαναπάμε. Πρόκειται για σημαντική εκδήλωση, που εξελίσσεται σεμνά και ταπεινά και με κάμποσα στοιχεία ταλαιπωρίας που δικαιολογούν την γκρίνια, αλλά εντέλει για διάφορους λόγους δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να το χάσεις. Βλέπετε, η ατμόσφαιρα είναι μοναδική, πέραν του ότι κάνεις τη δουλειά σου ιδανικά και έχεις τη δυνατότητα να δοκιμάσεις όλα τα υποψήφια αυτοκίνητα, και μάλιστα σε όλες τους τις εκδοχές, χωρίς να λείπουν και οι «πρωτιές».
Είναι μακριά...
Την πρώτη φορά, το 1990, αν θυμάμαι καλά, πήγαμε με τον Κ.Κ. οδικώς από την Κοπεγχάγη και ενώ χρησιμοποιήσαμε τρεις πτήσεις για να φτάσουμε στην πρωτεύουσα της Δανίας - ευτυχώς σήμερα είναι διαφορετικά. «Μην ξεχνάς τα φώτα, πρέπει να είναι συνέχεια αναμμένα. Πρόσεχε τα όρια ταχύτητας, εδώ δεν αστειεύονται» ήταν τα σχόλιά του, αφού πίστευα πως με το «νοικιάρικο» Kadett έπρεπε να πηγαίνουμε τέρμα γκάζι και με σβηστά φώτα, για να μην καρφωνόμαστε.
Το πονηρό του χαμόγελο σε σχέση με το πού θα μέναμε επιβεβαιώθηκε από ένα 4κλινο «φουλ οικογενειακό» δώμα με κρεβάτια-κουκέτες από καράβι που μας περίμενε. Σύμφωνοι, το συμπαθητικό ξενοδοχείο που φιλοξενεί την εκδήλωση για 33 χρόνια δεν είναι 5άστερο, τα δωμάτια είναι ουσιαστικά διαμερίσματα με πολύ στενά κρεβάτια και αυτά τα σαν παιδικά παπλώματα που θυμίζουν γερμανικό στρατό δε σκεπάζουν Κ.Κ., Θ.Η. και Σ.Χ., ενώ οριακά καλύπτουν, π.χ., τον Μ.Σ. Με τα χρόνια το φαγητό βελτιώθηκε, και μάλιστα την τελευταία 3ετία, αν δεν προσέξεις, μπορεί και να επιστρέψεις υπέρβαρος, οπότε, από αυτήν την πλευρά, καλύτερα ήταν τότε που τρώγαμε όρθιοι «ψαρικά» στο Σκάγκεν, λιμάνι για αλιείς, και όχι μόνο, 30 χιλιόμετρα από το Τάνις. Σήμερα τα «ψαράδικα» παραμένουν, καφέ δε βρίσκεις να πιεις, αλλά τα καταστήματα με είδη της RedGreen και της Ralph Lauren διαθέτουν και σύγχρονο και σε στοκ προϊόν, που προσφέρεται μάλιστα σε πραγματικές εκπτώσεις.
Επί της διαδικασίας...
Πιτσιρικάς ζεις ώστε να μεγαλώσεις και να μπαίνεις με το δικό σου κλειδί στο δωμάτιο των μελών του COTY, εκεί όπου αφθονούν τα press kit (σ.σ.: εντάξει, μωρέ...) και, κυρίως, τα κλειδιά των αυτοκινήτων (σ.σ.: το ζητούμενο από τα 12 χρόνια ζωής στο Λαγονήσι και για πάντα για ένα καλό παντιλίκι). Για να πάρετε μια ιδέα, φέτος με 40 υποψήφια αυτοκίνητα έχουμε διαθέσιμα 90, αφού οι κατασκευαστές, είτε απευθείας είτε μέσω των αντιπροσώπων τους στη Δανία, παρατάσσουν όλες τις εκδοχές. Απογοήτευση περίσσευμα, όταν διαθέτουν μόνο ντίζελ, αλλά με τα χρόνια συνηθίζεις και προσαρμόζεσαι. Αντίστοιχα, πρέπει να προσαρμοστείς στους κανονισμούς λειτουργίας του «πάρκου», αφού, αν οι οργανωτές (σ.σ.: συντονιστές, Σκανδιναβοί, παλαιά μέλη του COTY) αφήσουν χώρο σε επίτιμους εν ενεργεία φωτογράφους, συνοδούς και, κυρίως, στους εκπροσώπους των εταιρειών, θα χαθεί η μπάλα σε μια χώρα με νόμους που τηρούνται αυστηρά. Θα χαθεί και μεταξύ μας, αφού, με 100-120 συμμετέχοντες κάθε χρόνο, είναι δύσκολος ο συντονισμός χωρίς κανόνες.
Σήμα κατατεθέν το πρωινό ξύπνημα και σπαζοκεφαλιά η καλή «φωτό». Βρεθήκαμε εκεί στο παρελθόν με Κ.Κ. και Nikon F3, συχνά με Βασίλη Γιαννακόπουλο, μία φορά με Νίκο Μαρκομπότσαρη και συνήθως με το Θάνο Ηλιόπουλο, οπότε και έβρισκαν τον τρόπο να δείχνουν την εικόνα διαφορετική και ενδιαφέρουσα, «κρύβοντας» με μαεστρία την επίπεδη επιφάνεια με τις μηδέν στροφές. Το τράκινγκ εξελίσσεται ασφαλώς, αλλά βγάζει δυσαρέσκεια στους έκπληκτους Δανούς, το πάνινγκ απαιτεί λασπομαχία του «φωτό» στα γρασίδια (σ.σ.: φέτος στους φακούς ο Μ.Σ.) και, από εκεί και πέρα, για τις στροφές τα είπαμε. Τα παραπάνω στο «ιδιωτικό» παιχνίδι, και εννοείται πως ο καθένας μας έχει φτιάξει τη δική του περίπου διαδρομή, ώστε να δοκιμάσει και, κυρίως, να συγκρίνει. Από την άλλη, δε λείπουν και οι συλλογικές ενέργειες, οπότε θα πρέπει να βάλουμε πλάτη για την... οικογενειακή «φωτό» στην αμμουδιά δίπλα στο ξενοδοχείο, όπως και στο elk τεστ σε κοντινό αεροδρόμιο, όπου και η ανεμολέσχη της περιοχής, αγαπημένος χώρος του Κ. Καββαθά για διάφορους λόγους. Μας «τσαντίζει» που η Μάριαν Στέρνερ, η Δανέζα πολύπειρη συνάδελφος, δεν αφήνει άλλον στο κουμάντο, αλλά χαλάλι. ¶λλωστε, δίπλα της ο Πρόεδρός μας, ο Σουηδός Χόκαν Χάτσον, φροντίζει για τις λεπτομέρειες, και το αποτέλεσμα είναι και έγκυρο και ενίοτε αποκαλυπτικό. Οι ίδιοι, σε συνεργασία με τους Φινλανδούς, με τον «απόστρατο» πλέον Μάρτι Μεριλίνα και τον ακούραστο Τόνι Γιαλόβαρα, ουσιαστικά συντονίζουν και τις μίνι συνεντεύξεις με στελέχη της αυτοκινητοβιομηχανίας. Συνήθως έρχονται οι κορυφαίοι από κάθε εργοστάσιο και σπανιότερα στελέχη του αντιπροσώπου στη Δανία, οπότε έτσι εισπράττεις και το ενδιαφέρον του κατασκευαστή για τη διαδικασία. Πρέπει να απασχοληθείς ένα δίωρο για δύο ή τρεις ημέρες, και είναι σαν να έχεις παρακολουθήσει το πλέον σημαντικό σεμινάριο σε σχέση με την εργασία σου. Τα πρώτα χρόνια γκρίνιαζα, και ο Κ.Κ. με έσερνε στην αίθουσα «για να ακούς» και αργότερα, «προχώρα, “Στραπ”, δεν είναι όλα γκάζι και υπερστροφή». Σήμερα πηγαίνουμε σεβόμενοι τους συναδέλφους μας που το οργάνωσαν και, κυρίως, όσους πηγαίνουν εκεί στο πουθενά για να μας μιλήσουν και να μας λύσουν απορίες. Είπαμε, είναι πολλοί και σημαντικοί.
Επίλογος
Βράδυ Τετάρτης οι συμμετέχοντες βάζουν τα καλά τους, και δε λείπουν το καλό φαγητό και το πολύ ποτό, όπως και οι ευχές και τα καλωσορίσματα. Φέτος συμπλήρωσε τα 65 χρόνια ζωής ο Πίτερ ¶μποε, καλός Δανός συνάδελφος, φίλος του Κ.Κ., από τους πρώτους που μας έσφιξαν το χέρι πολλά χρόνια πριν, και βέβαια θα μας λείψει. Γνωρίσαμε το διάδοχό του, και το ίδιο θα γίνει σε ένα χρόνο με τη Μάριαν και, αν αντέξουμε βιολογικά, και όχι μόνο, το ίδιο λογικά θα συμβεί και με εμάς σε λίγα χρόνια. Μαγεία να δίνεις χώρο σε ανθρώπους που εμπιστεύεσαι και, βέβαια, «ευκαιρίας δοθείσης» και «κακά τα ψέματα», είχαμε την τιμή να μας εμπιστευτεί ο καλυτερότερος και να μας δώσει τη δυνατότητα να εκπροσωπούμε τη χώρα μας σε μια τόσο σημαντική διαδικασία για την αυτοκινητοβιομηχανία.
Θα πάμε του χρόνου; Είπαμε. Είναι σαν το Ράλλυ Ακρόπολις. Πρέπει να έχεις πολύ σοβαρό λόγο για να μην το κάνεις, και βρίσκεις χίλιους για να το κάνεις, και ας κοστίζει. Αξίζει!_ Σ. Χ.
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΣΤΡΑΤΗΣ ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ