Γιώργος Γεροδήμος
Με στόχο την ευχαρίστηση...Όταν η αγάπη συναντά το μεράκι και την όρεξη, το αποτέλεσμα μπορεί να δικαιώσει, όπως στην περίπτωση του Γιώργου Γεροδήμου, φετινού Πρωταθλητή F2.
ΜΟΝΟ λίγες δεν είναι οι φορές στη ζωή που πολύ εύκολα χάνουμε το δάσος, στην προσπάθειά μας να δούμε το δέντρο. Κάτι τέτοιο ισχύει και στην περίπτωση των αγώνων, αφού σε πολλές περιπτώσεις η επικράτηση στην κλάση ή στην κατηγορία κάνει αρκετούς να χάνουν το νόημα των αγώνων. Ειδικά στη χώρα μας, όπου, καλώς ή κακώς, το σπορ παραμένει σε ερασιτεχνικό επίπεδο, αρκετοί είναι εκείνοι που εντέλει δεν απολαμβάνουν αυτό που κάνουν. Η παραπάνω λογική δεν ταιριάζει σε καμία περίπτωση στη φιλοσοφία του Γιώργου Γεροδήμου, του ανθρώπου που έκλεψε τις εντυπώσεις στο φετινό Παν.Π.Ρ., καταφέρνοντας να κατακτήσει τον τίτλο του Πρωταθλητή F2.
Ο γιατρός από τα Μετέωρα ξεκίνησε με μοναδικό γνώμονα την προσωπική του ευχαρίστηση, χωρίς τυμπανοκρουσίες και ισχυρούς χορηγούς, με το μεράκι του για το σπορ να αποδεικνύεται... ευεργετικό, αφού στο τέλος μαζί με το συνοδηγό και φίλο του, Νίκο Κοτσιλιάνο, πανηγύρισαν την κατάκτηση του τίτλου στην F2. «Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε αυτό το αποτέλεσμα. Ξεκινήσαμε φέτος με μοναδικό στόχο την οδηγική ευχαρίστηση. Όταν πήγαμε στο Ράλλυ Θερμαϊκού και είδαμε ότι ήμασταν ανταγωνιστικοί, μπήκαμε στο παιχνίδι. Χωρίς, όμως, να αλλάξουμε τη φιλοσοφία μας.» Η φιλοσοφία του Γιώργου ήταν επικεντρωμένη περισσότερο στον ίδιο, και όχι στο αυτοκίνητο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το Honda Civic Type-R κατά τη διάρκεια της χρονιάς εξελίχθηκε πολύ λίγο, περιοριζόμενο στην προσθήκη ενός μπλοκέ διαφορικού και ενός εκκεντροφόρου στο τέλος της χρονιάς. «Η φιλοσοφία μου ήταν απλή. Ήθελα το αυτοκίνητο να είναι όσο πιο κοντά γίνεται στη συμπεριφορά ενός αυτοκινήτου παραγωγής. Και ο λόγος είναι απλός. Ήθελα να το φέρω στα μέτρα μου. Ένα αγωνιστικό και σαφώς πιο απόλυτο αυτοκίνητο απαιτεί έναν αντίστοιχο οδηγό στα πηδάλια. Για έναν οδηγό χωρίς αγωνιστική εμπειρία, όπως είμαι εγώ, πρέπει το αυτοκίνητο να είναι πιο κοντά στα δικά του στάνταρντ. Και η αλήθεια είναι ότι αυτό με βοήθησε πάρα πολύ στη φετινή μου προσπάθεια. Είναι εύκολο και φιλικό, ενώ έχει ισχύ σε όλο το εύρος των στροφών, με αποτέλεσμα να έχεις τη δυνατότητα να διορθώσεις τις όποιες τάσεις με το γκάζι. Κάτι που δεν ισχύει σε αυτοκίνητα όπως το Citroen C2 R2 ή αντίστοιχες κατασκευές, τα οποία, λόγω έλλειψης ισχύος, πρέπει να οδηγείς με τη φόρα.»
Η επιτυχία του Γιώργου Γεροδήμου αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία, αν αναλογιστούμε και το επίπεδο του συναγωνισμού. «Όσοι συμμετείχαν στην κλάση ήταν πολύ γρήγοροι. Ο Βασίλης και ο Βαγγέλης Ζάχος, αλλά και ο Γιώργος Κοσμόπουλος. Σημείο κλειδί στη δική μας περίπτωση αναφορικά με τις επιδόσεις και το αποτέλεσμα θεωρώ ότι είναι το πώς αντιμετωπίσαμε τους αγώνες. Δεν είχαμε κανένα άγχος, και μοναδικός μας στόχος ήταν η οδηγική ευχαρίστηση. Είμαστε ερασιτέχνες, και αυτός ο τρόπος σκέψης μας επέτρεψε να βρεθούμε ψηλά. Παράλληλα, δε μας πείραζε η ήττα. Ειδικά από τη στιγμή που είχαμε να αντιμετωπίσουμε τόσο καλούς οδηγούς. ¶λλωστε, ήμουν συνηθισμένος σε ανάλογα αποτελέσματα, λόγω των Cup.» Η προσέγγιση του Γιώργου φαίνεται εντέλει ότι μπορεί να φέρει και την εξέλιξη. «Μέσα από κάθε αγώνα έβλεπα τη βελτίωσή μου. Εξελισσόμουν, και αυτό μου άρεσε πάρα πολύ. Την ίδια ώρα, το κλίμα με το Νίκο Κοτσιλιάνο, το συνοδηγό μου, ήταν εξαιρετικό στο αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα αυτό να μας βοηθάει ακόμα περισσότερο στο να διασκεδάζουμε».
Βέβαια, η επιτυχία δε σημαίνει ότι ο Γιώργος έχει εξασφαλίσει την επόμενη ημέρα στους αγώνες. «Ακόμη δε γνωρίζω τι θα κάνουμε. Αν δε βρούμε χορηγό, θα κάνουμε κάποιους αγώνες επιλεκτικά, ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα θέλαμε να ακολουθήσουμε το Παν.Π.Ρ. δίνοντας μεγαλύτερο βάρος στην άσφαλτο και συμμετέχοντας σε έναν ή δύο χωμάτινους αγώνες.» Μπορεί ο Γιώργος να είναι ανταγωνιστικός στην άσφαλτο, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε σκέφτεται και το χώμα... «Δεν έχω αγωνιστεί ποτέ στο χώμα, αλλά σίγουρα θα ήθελα. Δε θεωρώ ότι ένας οδηγός μπορεί να θεωρείται ολοκληρωμένος, αν δεν έχει οδηγήσει και σε αυτού του είδους την επιφάνεια. Πιστεύω πως το γεγονός ότι στο χώμα είσαι αναγκασμένος να οδηγείς πλαγιολισθαίνοντας θα με βοηθήσει πολύ εμπειρικά».
Γυρνώντας το χρόνο πίσω, ο Γιώργος μας εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο βρέθηκε στο χώρο των αγώνων, φωτογραφίζοντας μάλιστα το Δημήτρη Μίχο! «Με το Δημήτρη είμαστε παιδικοί φίλοι. Μοιραζόμασταν το ίδιο πάθος, αλλά οι σπουδές μου και οικονομικοί λόγοι με ανάγκασαν να ξεκινήσω σε μεγάλη ηλικία και μέσω των Cup, ενώ νωρίτερα είχα αγωνιστεί και με καρτ. Πιστεύω ότι αυτά τα δύο σχολεία, τα καρτ και οι θεσμοί Ενιαίας μορφής, είναι ο ιδανικός τρόπος για να ξεκινήσει κάποιος τους αγώνες.» Βέβαια, θεσμοί Ενιαίου δεν υπάρχουν πλέον, ενώ γενικότερα η εικόνα των αγώνων δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Και, φυσικά, ο Γιώργος Γεροδήμος το ξέρει. «Οι αγώνες γνωρίζουν απαξίωση από όλους τους εμπλεκομένους, από τον καθένα στο ποσοστό που του αναλογεί. Ακόμα και η ομοσπονδία δεν είναι λύση, αλλά προϋπόθεση. Και σε αυτήν την περίπτωση, όμως, υπάρχουν δυσκολίες. Τώρα βλέπουμε ότι πάμε για δύο ομοσπονδίες. Γιατί δεν μπορούν να τα βρουν; Για ποιο λόγο; Είναι μυστήριο, και πραγματικά δεν το καταλαβαίνω, ιδιαίτερα μάλιστα όταν πρόκειται για το χόμπι μας. Ας ενώσουν όλοι τις δυνάμεις τους και ας εργαστούν για το καλό του σπορ. Αν το αγαπούν, όπως δηλώνουν, τότε το σπορ θα προχωρήσει μπροστά.»
Όπως καταλαβαίνει κανείς, ούτε ο Γιώργος δείχνει αισιόδοξος, από την πλευρά του, για το 2010, αλλά το δικό του παράδειγμα είναι εκείνο που θα μπορούσε να εμπνεύσει αρκετούς. Πώς; Αν συνειδητοποιήσουμε ότι στη χώρα μας δεν μπορεί κανείς να κάνει κάτι παραπάνω στους αγώνες πέρα από το κέφι του. Και αυτό χωρίς να είναι απαραίτητο να εκτοξευθεί το κόστος στα ύψη._ Π. Τ.
Γιώργος Γεροδήμος
Ημ. γέννησης: 16/5/1967 (Καλαμπάκα)
Κατοικεί: Καλαμπάκα
Επάγγελμα: Γιατρός
Εμπλοκή σε αγώνες: 2005
Πρώτος αγώνας: Ράλλυ Σπριντ Κοζάνης με Peugeot 306 (2004)
Σημαντικότερες επιτυχίες: Πρωταθλητής F2 (2009), 3ος στο Nissan Note Cup (2007)
Αγαπημένος ξένος οδηγός: Τζίτζι Γκάλι
Αγαπημένος Έλληνας οδηγός: «Ιαβέρης», Γιώργος Μοσχούς, Γάκης Καλεμτζάκης
Ανερχόμενος Έλληνας οδηγός: Βασίλης Ζάχος, Νίκος Ζάχος, Δημήτρης Αμαξόπουλος, Λευτέρης Σωτήρχος
Η ομάδα
Οδηγός: Γιώργος Γεροδήμος
Συνοδηγός: Νίκος Κοτσιλιάνος
Αυτοκίνητο: Honda Civic Type-R
Υπεύθυνος ομάδας: Σωτήρης Γρηγορίου