30ο ράλλυ Φθιώτιδας από το μπάκετ
Ύστερα από τέσσερα χρόνια, το πληκτρολόγιο έμεινε στην άκρη και τη θέση του πήραν οι σημειώσεις. Καθόμαστε στο δεξί μπάκετ του 206 S1600 του Κωνσταντίνου Χαλιβελάκη... σαν στο σπίτι μας.ΟΛΑ έδειχναν ότι θα ήταν ακόμα μία συνηθισμένη ημέρα στο γραφείο, με τα πλήκτρα να παίρνουν φωτιά. Μέχρι αργά το απόγευμα, όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Από την άλλη άκρη ακούστηκε η φωνή του Κωνσταντίνου Χαλιβελάκη. «Ο Λεωνίδας είναι άρρωστος. Μπορείς να τρέξεις μαζί μου;» Μετά τον αρχικό αιφνιδιασμό και την ώριμη σκέψη... ενός ολόκληρου λεπτού, η απάντηση ήταν καταφατική. Μεγάλο το δέλεαρ. Από τη μία το σαράκι των αγώνων, που τρώει όποιον έχει φορέσει αγωνιστική φόρμα και κάνει το μεγάλο διάστημα αποχής να δημιουργεί σύνδρομο στέρησης, και από την άλλη το Peugeot 206 S1600 με το οποίο ο Κωνσταντίνος συμμετέχει φέτος στους ασφάλτινους αγώνες, το οποίο αποτελεί από μόνο του όνειρο. Η σχέση φιλίας με τον οδηγό είναι όσο δυνατή χρειάζεται για να μην αφήσει περιθώρια δεύτερης σκέψης ως προς την απόφαση.
Αμέσως ξεκίνησε ένας αγώνας δρόμου για την προμήθεια των απαραίτητων υλικών και αδειών, με αποτέλεσμα να βρεθούμε στον τόπο του εγκλήματος, τη Λαμία, μόλις μία μέρα πριν από τον αγώνα για τις απαραίτητες αναγνωρίσεις. Όλα κυλούσαν ομαλά, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή του shakedown πριν από τον αγώνα. Εκεί η πρώτη βόλτα με το «206» μας γέμισε με άγχος. Μέτρα; Ποια μέτρα; Με το ρυθμό που επιταχύνει το Peugeot ο συνοδηγός δεν έχει την πολυτέλεια να παρακολουθεί το δρόμο. Το άγχος έκδηλο, και βρισκόμαστε στον Μπράλο για την πρώτη ειδική του αγώνα. Ο «μικρός», αν και αγχωμένος, αποφάσισε να πατήσει το γκάζι από τα μέσα της ειδικής, και μαζί του βρήκαμε και εμείς ρυθμό. Σε ανύποπτο χρόνο το άγχος έδωσε τη θέση του στην αδρεναλίνη, και βρεθήκαμε στο stop της ειδικής να στεναχωριόμαστε που το σκέλος δεν είχε ακόμα μία. Ο χρόνος μας ενθαρρυντικός, γέμισε τον Κωνσταντίνο αυτοπεποίθηση.
Η επόμενη ημέρα, όμως, αποδείχτηκε αρκετά δύσκολη και απαιτητική. Ο καιρός έκανε τα παιχνίδια του, και με τη βροχή να παίζει το ρόλο της σε Καστέλια και Παύλιανη, ξεκίνησε η ρώσικη ρουλέτα της επιλογής των ελαστικών. Γεγονός που έκρινε μεγάλο μέρος του αγώνα και φούντωσε για τα καλά τη μάχη στην F2. Το κέφι στο αυτοκίνητο, η καλή διάθεση και τα γέλια είχαν αποτέλεσμα. Οι χρόνοι και οι επιδόσεις μας μας επέτρεπαν να ελπίζουμε για τη νίκη στην F2 και, χωρίς άγχος, προσπαθήσαμε να διεκδικήσουμε το κάτι παραπάνω. Ωστόσο, ένα λάθος και μία πρόωρη εκκίνηση στα Καστέλια μας κόστισαν 10 δλ. ποινής, και, παρά την προσπάθεια στην τελευταία Παύλιανη, δεν καταφέραμε, πέρα από την F2, να κατακτήσουμε τη νίκη και στην F3, όπου τελικά επικράτησαν ο Γιώργος Κοσμόπουλος με το Νίκο Μπαρδάκη με το Clio R3. Κανένα πρόβλημα! Το χαμόγελο δε έφυγε από τα χείλη, και επιτέλους ο «μικρός» είχε κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένος.
Βλέπετε, δεν πρόκειται για ακόμα ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο. Το Peugeot 206 S1600 είναι μια πραγματική πολεμική μηχανή, που απαιτεί γνώση και εξοικείωση για να οδηγηθεί στο όριο. Παράλληλα, σου προσφέρει την ευχαρίστηση του πραγματικού αγωνιζομένου. Ο τρόπος που επιταχύνει, που φρενάρει, που στρίβει δεν επιτρέπει την έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης. Και από τα δύο μέλη του πληρώματος. Από την πλευρά του συνοδηγού, μάλιστα, απαγορεύεται διά ροπάλου. Το αυτοκίνητο είναι τόσο απαιτητικό, που στις περισσότερες των περιπτώσεων προσανατολίζεσαι από τις πλευρικές επιταχύνσεις, γνωρίζοντας πότε θα διαβάσεις την επόμενη.
Αν μας άρεσε; Αναμφίβολα ναι! Οι συνθήκες ήταν ιδανικές. Η παρέα, οδηγός-φίλος, το αυτοκίνητο και ο αγώνας. Η Λέσχη της Λαμίας έχει τον τρόπο της να διοργανώνει εξαιρετικούς αγώνες, την ώρα που οι διαδρομές της περιοχής, είτε ασφάλτινες είτε χωμάτινες, έχουν χαρακτήρα και προσφέρουν οδηγική ευχαρίστηση. Αν θα το ξανακάνουμε; ¶λλη ερώτηση!_ Π. Τ.