Γιώργος Κατσίνης
Υπάρχουν Έλληνες που ακόμη πολεμούν όχι για μία θέση στον ήλιο, αλλά για να γράψουν ιστορία. Ο Γιώργος Κατσίνης αυτόν τον καιρό παλεύει με τα θηρία για μία θέση στην F1, δείχνοντάς μας ότι αυτός είναι ο δρόμος.Ο Γιώργος Κατσίνης έχει ξεπεράσει τα όρια. Για αυτά της ελληνικής νοοτροπίας μιλάμε... Έχει στόχο την F1, και δουλεύει σκληρά από μικρό παιδί για να το πετύχει. Ο μεγάλος αντίπαλός του δε βρίσκεται στην πίστα, αλλά στο ελληνικό κατεστημένο. Πού να σταθεί κανείς; Στις απουσίες που δεν του δικαιολογούσαν στο σχολείο και τώρα στο πανεπιστήμιο; Στους χορηγούς, που δε γνωρίζουν την ύπαρξή του; Στα ΜΜΕ, που δεν έχουν ιδέα ότι υπάρχει ένα Ελληνόπουλο που οδηγεί στις πίστες της F1 λίγη ώρα πριν μπουν ο Φέτελ, o Αλόνσο, o Σουμάχερ και οι άλλοι αστέρες με τα μονοθέσιά τους; Στην ΕΘΕΑ, που ποτέ δεν του έδωσε τα χρήματα που του είχε τάξει και αναγγείλει σε όλο τον κόσμο; Το όνειρό μας είναι να δούμε την ελληνική σημαία στο grid, και ο Γιώργος πολεμά για να το υλοποιήσει.
Παρακολουθήσαμε από κοντά την προσπάθεια του Γιώργου στις δοκιμές και στον πρώτο του αγώνα στη Βαρκελώνη. Δουλεύει σκληρά συμμετέχοντας στο πρωτάθλημα Formula BMW με στόχο τα μεγάλα σαλόνια της F1. Ο Γιώργος ξεκίνησε από πολύ μικρός την καριέρα του. «Έβλεπα το καρτ και ήθελα σαν τρελός να το οδηγήσω. Περνούσαμε με τον πατέρα μου, θυμάμαι, από την παραλιακή -τότε λειτουργούσε ακόμη η πίστα στον ¶γιο Κοσμά- και του ζητούσα επίμονα να με πάει. Όταν οδήγησα για πρώτη φορά, ήμουν δεν ήμουν 7 χρονών. Ξεκίνησα τους αγώνες στα 9 μου χρόνια. Στο μυαλό μου δεν είχα ούτε την F1, ούτε τίποτα, όταν κάποιοι άνθρωποι μου έλεγαν “θα πας μια μέρα να τρέξεις Formula.” Δε με ένοιαζε, ήθελα μόνο να κάνω καρτ.» Η πίστα στον ¶γιο Κοσμά δε λειτουργεί πια, δεν την ήθελαν οι περίοικοι. Τους ενοχλούσε ο θόρυβος.
Εντός εκτός
Σύντομα το ταλέντο του Γιώργου ξεδιπλώθηκε, και άρχισε να κερδίζει τους εγχώριους τίτλους τον έναν μετά τον άλλον. Πριν από δύο χρόνια η ελληνική αντιπροσωπία της BMW -με την προτροπή του Νίκου Ταγκούλη- τον βοήθησε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του εκτός συνόρων. Μια μικρή χαραμάδα μόλις είχε ανοίξει. «Πρόπερυσι πήραμε μέρος στο Ισπανικό Πρωτάθλημα BMW, και μάλιστα το κερδίσαμε. Πήρα τότε υποτροφία από την BMW. Μας είχαν προσωπικό προπονητή για τη φυσική μας κατάσταση και μας πήγαιναν σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους, όπου κάναμε ειδική προπόνηση πάνω στο μηχανοκίνητο σπορ. Δεν μπορεί να μας χρηματοδοτεί για πάντα η ελληνική αντιπροσωπία, όμως. Μου αρκεί που μου έδωσε την πρώτη ώθηση.»
Πέρυσι πήρε για πρώτη φορά μέρος στη Formula BMW και οδήγησε στις ίδιες πίστες που οδηγούν οι οδηγοί της F1. Η χρονιά δεν πήγε όσο καλά θα ήθελε. «Μετά το Ισπανικό Πρωτάθλημα νόμιζα ότι είχα μάθει πολλά και πίστεψα ότι το ταλέντο μου και μόνο έφτανε, αλλά έκανα λάθος. Πέρυσι κατάλαβα ότι δεν αρκεί μόνο το ταλέντο. Η ομάδα που είχα επιλέξει δεν ήταν καλή, όμως είναι μια χρονιά που δεν πετάω στα σκουπίδια. Ωρίμασα και απέκτησα εμπειρίες. Τίποτα δεν μπορεί να σου στερήσει τις ώρες που μαζεύεις όσο οδηγείς το αγωνιστικό αυτοκίνητο. Φέτος έχω καλύτερη ομάδα, και αυτό φάνηκε από τα δοκιμαστικά.» Ο Γιώργος έκανε χρόνους μέσα στην 4άδα σε σχεδόν όλα τα δοκιμαστικά της φετινής χρονιάς. ¶λλωστε, το 2010 είναι μια κρίσιμη χρονιά για το μέλλον του. Έχει στόχο την πρώτη 4άδα, κάτι που πιστεύει ότι μπορεί να πετύχει.
Το αύριο
Τους αγώνες της Formula BMW παρακολουθούν άνθρωποι της F1. Η μόνιμη παρουσία του Μάριο Θίσεν εκεί δείχνει το ουσιαστικό ενδιαφέρον του κόσμου της F1 για το φυτώριό της. ¶λλωστε, από αυτά τα παιδιά θα βγουν οι μελλοντικοί παγκόσμιοι πρωταθλητές. Είναι πολύ σημαντικό για νεαρούς αθλητές σαν τον Γιώργο να μπορούν να μιλούν με ανθρώπους σαν τον Θίσεν, τον Ραλφ Σουμάχερ ή τον Φέτελ. Το όνειρο έτσι έρχεται πιο κοντά.
Ο Γιώργος στον πρώτο αγώνα της χρονιάς το Σάββατο ήταν 5ος και την Κυριακή έλιωσε νωρίς τα ελαστικά του και ολοκλήρωσε στην 7η θέση. «Σίγουρα δεν απογοητεύομαι. Αν σκεφτείς ότι πέρυσι δεν είχα μπει στη 10άδα, φέτος θεωρώ ότι ξεκίνησα καλά. Οι διαφορές μου με τους πρώτους είναι μικρές. Πιστεύω ότι το πόντιουμ θα έρθει τη φετινή χρονιά. Είμαι κοντά στον όμιλο των πρώτων, και νιώθω ότι μπορώ να τους ανταγωνιστώ.» Ο Έλληνας οδηγός είναι πολύ πεισματάρης, μαθαίνει από τα λάθη του και επανέρχεται με αξιώσεις για το καλύτερο. Στα δοκιμαστικά στη Μόντσα είχε χαρεί γιατί ήταν 4ος, ενώ στη Βαρκελώνη ήταν όλο νεύρα γιατί ήταν... ξανά 4ος. Ο πατέρας του, ο Κώστας Κατσίνης, που είναι στο πλευρό του από την πρώτη στιγμή, μας είπε κρυφά, για να μην ακούσει ο γιος του: «Θυμώνει. Ο Γιώργος από μικρός ήθελε να είναι πάντα και σε ό,τι έκανε πρώτος». Όπως, άλλωστε, όλοι οι επιτυχημένοι στο χώρο τους αθλητές.
«Αν φέτος φέρω καλά αποτελέσματα, ελπίζω ότι θα βρεθεί ένας καλός χορηγός να κάνω το επόμενο βήμα. Το να μπει ένας Έλληνας στην F1 είναι τρομερά δύσκολο έως ακατόρθωτο, αλλά ποτέ μη λες ποτέ.» Ποτέ δε λέει «ποτέ» ο Γιώργος. Παλεύει και ελπίζει ότι θα τα καταφέρει να γίνει οδηγός F1, όπως ο Αλόνσο και ο Σουμάχερ. «Όλοι οι οδηγοί που είναι στην F1 πιστεύω ότι δεν έχουν μεγάλες διαφορές, και είναι σχεδόν ίδιοι. Απλώς οι συγκεκριμένοι δύο έχουν ένα “κλικ” παραπάνω μυαλό. Ξεχωρίζουν σε αυτό. Υπάρχουν και άλλοι γρήγοροι οδηγοί, αλλά δεν μπορούν να δουν τα πράγματα όπως τα βλέπουν αυτοί οι δύο.» Ο Γιώργος Κατσίνης προτιμά οδηγούς με μυαλό. Όχι απλώς γρήγορους και ταλαντούχους. Ξέρει ότι πρέπει να δουλέψει και ότι τίποτα δεν του χαρίζεται. Γυμνάζεται για να δυναμώσει το σώμα του, έτσι ώστε να αυξηθούν οι αντοχές του. Δουλεύει και ελπίζει. Πικραίνεται όταν βλέπει τους συναθλητές του να υποστηρίζονται από τις χώρες τους, όπως ο Ρώσος συναθλητής του, που έχει πίσω του όλη τη Ρωσία να τον σπρώχνει. Την ελληνική σημαία, όμως, ο Γιώργος δεν τη βγάζει. «Δε με νοιάζει. Ας μη με βοηθάνε. Εγώ τη σημαία όσο τρέχω θα την έχω πάντα πάνω στο μονοθέσιό μου. Είμαι Έλληνας.»
Την προσπάθεια του Γιώργου, εκτός από τον πατέρα του, βοηθούν και η εταιρεία αναψυκτικών Loux και το site www.msfree.gr Ευχής έργον να αφυπνιστούν και άλλοι χορηγοί που έχουν τη δύναμη να φτάσουν τον Γιώργο μέχρι την πόρτα της F1._ Π. Π.