Abarth – Gordini: Ιστορική αναδρομή
Ο Αμεντέο Γκορντίνι και ο Κάρλο ¶μπαρθ δεν έχουν μόνο κοινή καταγωγή, όντας αμφότεροι Ιταλοί. Και οι δύο κατάφεραν να χτίσουν το δικό τους μύθο γύρω από το όνομά τους...Ο ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΟΣ αθλητισμός, και συγκεκριμένα οι αγώνες αυτοκινήτου, αποτελεί εργαστήριο εξέλιξης και δοκιμών για πολλές από τις λύσεις που εφαρμόζονται σε μοντέλα παραγωγής. Αυτό ίσχυε εδώ και αρκετές δεκαετίες, με μοναδική διαφορά το γεγονός ότι παλιότερα απολαμβάναμε περισσότερες ειδικές κατασκευές που απευθύνονταν σε λίγους, αλλά γνώστες. Σήμερα το φαινόμενο τείνει να εκλείψει και εκδόσεις όπως αυτές του «500» και του Twingo συνιστούν μια πινελιά νοσταλγίας του ένδοξου παρελθόντος. Ο Αμεντέο Γκορντίνι και ο Κάρλο ¶μπαρθ είναι δύο περιπτώσεις ανθρώπων που μέσα από το χώρο των αγώνων όχι απλώς διακρίθηκαν και κέρδισαν δάφνες, αλλά και προσέφεραν στο αγοραστικό κοινό τη δυνατότητα να απολαύσουν μικρές δόσεις από την τεχνολογία και την τεχνογνωσία τους.
Ο μύθος του Σκορπιού...
Το 1950 ο Κάρλο ¶μπαρθ εγκαταστάθηκε στο Μεράνο της Ιταλίας, όπου ίδρυσε την Abarth. Το πρώτο αυτοκίνητο που βγήκε από το εργαστήριό του ήταν η 204 Α Roadster, ένα μοντέλο που βασίστηκε στο Fiat 1.100 και κέρδισε αμέσως το Ιταλικό Πρωτάθλημα 1100 Sport. Την ίδια στιγμή, όμως, ο ¶μπαρθ είχε τη σκέψη να συνδυάσει τους αγώνες με την κατασκευή αυτοκινήτων μαζικής παραγωγής. Η λογική του ήταν απλή. Τα εν λόγω μοντέλα έπρεπε να είναι ισχυρότερα, να έχουν καλύτερη επιτάχυνση και τελική ταχύτητα. Ένα από τα σημαντικότερα μηχανικά μέρη που παρουσίασε στα κιτ βελτίωσης ήταν το σύστημα εξαγωγής. Βασισμένος στην εμπειρία του από τους αγώνες μοτοσικλέτας, οι εξατμίσεις της Abarth ήταν ό,τι καλύτερο στην αγορά, συνδυάζοντας βελτιωμένες επιδόσεις και σπορ χροιά. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι το 1962 είχε πουλήσει 257.000 αυτοκίνητα, έχοντας προσωπικό 375 υπαλλήλων! Το πρώτο αυτοκίνητο με μεγάλη απήχηση ήταν το Fiat Abarth 750, το οποίο και έσπασε μια σειρά από ρεκόρ σε αγώνες Ταχύτητας, αλλά και Αντοχής.
Το 1958 ο ¶μπαρθ δημιούργησε αυτό που πολλοί αποκαλούν το σημαντικότερο έργο τέχνης του. Βάση αποτέλεσε το θρυλικό Fiat 500, το οποίο μετά τις παρεμβάσεις του μεταμορφώθηκε σε ένα μοναδικό αυτοκίνητο που συνδύαζε αγωνιστικές επιτυχίες και οδηγική ευχαρίστηση. Ακριβώς την ίδια χρονιά η συνεργασία του με τη Fiat έγινε ακόμα πιο στενή και ισχυρή. Αυτή είχε ως αποτέλεσμα μια σειρά από ρεκόρ και νίκες στα επόμενα χρόνια. Συγκεκριμένα; 10 παγκόσμια ρεκόρ, 133 εθνικά ρεκόρ και πάνω από 10.000 νίκες σε πίστες! Εκείνη την περίοδο δημιουργήθηκε ο μύθος του Σκορπιού, με τη δεκαετία του ’60 να μπορεί να χαρακτηριστεί χρυσή για τον ίδιο και την εταιρεία. Μοντέλα όπως το 850 TC, το Abarth 1000 Saloon και το 2300 S συνέβαλαν σε αυτό. Από το 1971, οπότε η Abarth έγινε μέρος του ομίλου Fiat, το τελευταίο μοντέλο που βγήκε με το σήμα του Σκορπιού και όπου η εμπλοκή του Κάρλο ήταν ενεργή ήταν το A112, το γνωστό σε όλους μας Autobianchi.
Σήμα κατατεθέν το μπλε και οι λευκές ρίγες...
Ο Αμεντέο Γκορντίνι, αφού αρχικά αγωνίστηκε ως οδηγός για λογαριασμό και της Fiat σε Grand Prix και στις 24 Ώρες του Λε Μαν, το 1930 αποτέλεσε μέλος της Simca, βοηθώντας στην εξέλιξη των αυτοκινήτων της εταιρείας. Ο δικός του μύθος ξεκίνησε με την εμπλοκή της Gordini στο Λε Μαν και στη Formula 1. Από το 1950 έως και το 1956, αρχικά σε συνεργασία με τη Simca και εν συνεχεία αυτόνομος, συμμετείχε στο θεσμό της F1, έχοντας καλή παρουσία, αλλά χωρίς η ομάδα να σημειώσει νίκη. Τον Ιανουάριο του 1957, όμως, οι οικονομικές συνθήκες της εποχής τον έφεραν σε συνεργασία με τη Renault. Το πρώτο μοντέλο που δέχθηκε τις περιποιήσεις του Γκορντίνι ήταν το Dauphine την ίδια κιόλας χρονιά. Ωστόσο, η στιγμή που έχτισε το μύθο του αποκλειστικού βελτιωτή της Renault ήταν το 1964 με την παρουσίαση του Renault 8 Gordini. Σε μπλε χρώμα και με τις δύο παραδοσιακές -τώρα πια- λευκές ρίγες, διακρινόταν για τις επιδόσεις του και την οδική του συμπεριφορά. Αρχικά παρουσιάστηκε με κινητήρα 1.100 κ.εκ., για να κάνει την εμφάνισή της στη συνέχεια η έκδοση με αυτόν των 1.300 κ.εκ. και χαρακτηριστικό της τους τέσσερις προβολείς στο εμπρός μέρος. Οι επιτυχίες του στους αγώνες ράλλυ ήρθαν γρήγορα, με κυριότερες αυτές στο Γύρο της Κορσικής, όπου το 8 Gordini μετρά τρεις συνεχόμενες, το 1964, το 1965 και το 1966. Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό ότι το συγκεκριμένο μοντέλο υπήρξε η βάση για άλλα θρυλικά μοντέλα της γαλλικής φίρμας, όπως την Alpine A110, τη «1300» και τη 1300S! To 1970 ήταν η σειρά του Renault 12 να φέρει τα σήματα Gordini. Ως μοντέλο παραγωγής, ήταν ένα από τα γρήγορα σεντάν της εποχής, αλλά ως αγωνιστικό είχε την... ατυχία να παρουσιαστεί την ίδια περίοδο με τη θρυλική Alpine. Παρ’ όλα αυτά, πολλά από τα μηχανικά μέρη της Alpine 1600 εξελίχθηκαν στο 12 Gordini. Στη συνέχεια τα χρώματα του Gordini πέρασαν στο Renault 17, αλλά και το 1981 σε μια ειδική έκδοση του Renault 5 Turbo. Αυτό ήταν και τελευταίο μοντέλο που έφερε τον κωδικό «Gordini», τουλάχιστον μέχρι το 2010, όποτε και η Renault προχώρησε στην αναβίωση του θρυλικού ονόματος..._ Π. Τ.
Αμεντέο Γκορντίνι
Μπορεί να έχει συνδέσει το όνομά του με τη Renault και τη Γαλλία, αλλά η ειρωνεία είναι ότι ο Αμεντέο Γκορντίνι γεννήθηκε το 1899 στο Μπατζάνο της Ιταλίας. Στη Γαλλία μετακόμισε με την οικογένειά του σε ηλικία 20 ετών, αλλάζοντας μάλιστα το όνομά του στο πιο... γαλλικό Αμεντέ. Πριν ανοίξει το δικό του εργαστήριο, εργάστηκε για ένα διάστημα στη βιομηχανία πολυτελών αυτοκινήτων Delage. Η πορεία του στο χώρο άλλαξε το 1936, οπότε και συνεργάστηκε με τη Simca. Κάπου εκεί ξεκίνησε η εμπλοκή του με τους αγώνες, και συγκεκριμένα το 1938, με τη συμμετοχή στο Λε Μαν, για να καταλήξει στη συνέχεια στη Formula 1. Οι οικονομικές συνθήκες της δεκαετίας του ’50 είχαν ως αποτέλεσμα το 1956 να αποτελέσει μέλος της Renault και να αναλάβει την αναβάθμιση κάποιων μοντέλων. Έτσι, το επόμενο έτος ασχολήθηκε με την εξέλιξη 10.000 Renault Dauphine, με το εν λόγω μοντέλο είναι το πρώτο που ο Ιταλός περιποιήθηκε...
Κάρλο ¶μπαρθ
Ο Κάρλο ¶μπαρθ γεννήθηκε στη Βιέννη το 1908 και αρχικά ασχολήθηκε με τους αγώνες μοτοσικλέτας, όντας οδηγός! Μάλιστα, σε ηλικία 25 ετών είχε κατακτήσει πέντε φορές τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης! Από εκείνη την εποχή, οι ικανότητές του ως μηχανικού ήταν ευδιάκριτες, αφού ο ίδιος βελτίωνε και περιποιούνταν τις μοτοσικλέτες του. Εκείνη την εποχή, ο ¶μπαρθ γνώρισε τον Τάτσιο Νουβολάρι. Ο συμπατριώτης του λίγο μετά έμελλε να του γνωρίσει τον άνθρωπο που θα του άλλαζε τη ζωή. Το 1947 ο Ιταλός πιλότος του σύστησε τον Πόρσε, με τον οποίο και συνεργάστηκε στην κατασκευή της Cisitalia 360, του πρώτου αυτοκινήτου GP με κίνηση στους τέσσερις τροχούς και κινητήρα στο κέντρο. Ο ¶μπαρθ δούλεψε με τον Πόρσε μέχρι το 1950, ώσπου η οικονομική κρίση της εποχής είχε ως αποτέλεσμα να σταματήσει η εξέλιξη του μονοθεσίου. Την ίδια χρονιά, και συγκεκριμένα τον Απρίλιο, ο ¶μπαρθ πήρε τη μεγάλη απόφαση και με ό,τι είχε απομείνει στο στοκ από την κατασκευή της Cisitalia ίδρυσε τη δική του αγωνιστική ομάδα, κατασκευάζοντας και εξειδικευμένα αυτοκίνητα παραγωγής μικρού κυβισμού. Από εκείνο το σημείο και έπειτα μέχρι το 1971 η ομάδα του ¶μπαρθ κατέκτησε νίκες και τίτλους, έως ότου το 1971 πούλησε την εταιρεία του στον όμιλο της Fiat.