4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Mini Coupe

O χορός των εκδόσεων για το άλλοτε ρετρό Mini συνεχίζεται, αυτήν τη φορά με το Coupe, που δεν είναι άλλο από ακόμα μία εκδοχή με αδιαμφισβήτητα στοιχεία γνησιότητας.

ΕΜΠΡΟΣ όλα είναι Mini. Καμία διαφορά μέχρι το μάτι να φτάσει στο πλάι του αμαξώματος, όπου θα δει και πάλι μια πόρτα ανά πλευρά -όπως στο πρώτο χάτσμπακ των αρχών της δεκαετίας-, όχι όμως και τετραγωνισμένο τελείωμα πίσω, αλλά αμάξωμα τριών όγκων! Ίσως η πιο προχωρημένη εκδοχή του Mini. Το ιδιαίτερο της υπόθεσης είναι ότι από εκεί που το 2000 μιλούσαμε για την αναγέννηση ενός θρύλου, πλέον βρισκόμαστε απέναντι σε μια φίρμα που, όπως τόσες και τόσες άλλες, διαθέτει μια σχεδόν πλήρη γκάμα μοντέλων, ικανή να καλύψει διάφορα γούστα και ανάγκες, αλλά πάντα με έναν και μόνο παρονομαστή: την οδηγική απόλαυση.
Οι μηχανικές επιλογές και στην περίπτωση του Coupe ήταν δεδομένες, και άρα δοκιμασμένες, οπότε το μέγιστο της προσπάθειας εστιάστηκε στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή. Πού αποσκοπεί η φίρμα; Απλώς και μόνο στην αύξηση των συνολικών πωλήσεων των μοντέλων της. Η ιστορία μέχρι στιγμής έχει δείξει πως, όσα νέα Mini κι αν έχουν βγει, απλώς προσθέτουν, και σε καμία περίπτωση δεν κανιβαλίζουν τα προηγούμενα, οπότε γιατί όχι; Και σημειωτέον ότι μέσα στο 2012 θα ακολουθήσει και το Roadster...

Αντίστροφα
Πρόκειται ίσως για τη δυσκολότερη από όσες περιπτώσεις είχαν να διαχειριστούν μέχρι σήμερα οι σχεδιαστές της φίρμας. Ήδη από το εμπρός μέρος χρειάστηκε να «κοντύνουν» οι κολόνες, ώστε το παρμπρίζ να έχει μεγαλύτερη κλίση συγκριτικά με το σχεδόν κάθετο του χάτσμπακ, και τελικά το αμάξωμα να σκεπαστεί από μια οροφή που η φίρμα αποκαλεί «κράνος», μιας που μεταξύ αυτής και του αμαξώματος κυριαρχούν οι γυάλινες επιφάνειες. Το αποτέλεσμα από τη μία είναι ένα αμάξωμα χαμηλότερο κατά 52 χλστ. εν συγκρίσει με το νορμάλ Mini, αλλά και η αποκάλυψη ενός ξεκάθαρα ανεξάρτητου πίσω μέρους, κάτω από το μεγάλο άνοιγμα της πόρτας του οποίου κρύβεται ο χώρος αποσκευών, που ούτε λίγο ούτε πολύ μπορεί να υποδεχτεί 280 λίτρα, 20 περισσότερα από ό,τι το «απλό», και μάλιστα σε έναν εύκολα προσβάσιμο χώρο. Προφανώς, με δεδομένη την έλευση του Roadster, οι σχεδιαστές έπρεπε να ξεκλέψουν χώρο για την αποθήκευση της οροφής.
Στο πίσω μέρος -και στις τέσσερις εκδόσεις που θα λανσαριστούν- κρύβεται μια ενεργή αεροτομή, η οποία ανασηκώνεται στα 80 χλμ./ώρα, βελτιώνοντας την αεροδυναμική (και, κακά τα ψέματα, την εμφάνιση) του Coupe, αυξάνοντας κατά 40 κιλά την αρνητική άντωση στον πίσω άξονα στην τελική ταχύτητα κάθε εκδοχής.
Εντός για πρώτη φορά το Mini φαίνεται και είναι... διθέσιο. Τα πάντα σε ό,τι αφορά το ταμπλό παραμένουν ως έχουν και στο χάτσμπακ, ωστόσο η καμπίνα πλέον φιλοξενεί αυστηρά μόνο οδηγό και συνοδηγό, οι οποίοι, παρά το χαμηλότερο ύψος, δε θα αισθανθούν την οροφή να τους πλακώνει, μιας που πάνω από τα κεφάλια τους έχουν προβλεφθεί σχετικά κοιλώματα. Το «συμπέρασμα» είναι πως πρόκειται για τίμια εκδοχή, αφού και το DNA της φίρμας φέρει, και δεν προσπαθεί να πείσει για χώρο πίσω επιβατών, ο οποίος πρακτικά στο απλό Mini κρίνεται ανεπαρκής.

Ντε φάκτο
Εύκολη υπόθεση η επιλογή εκδόσεων, όταν μιλάμε για Mini. Οι κινητήρες υπάρχουν, οπότε εδώ, με δεδομένο ότι το εργοστάσιο μιλά για σπορτίφ πρόταση, «απλώς» παρόπλισε το μοντέλο της από τους πιο ράθυμους (βλ. αυτόν του One με τους 75 ίππους ή το 1.600άρη ντίζελ) και κράτησε για την γκάμα ό,τι πιο κοντινό στον ανήσυχο οδηγό. Ως βάση διατίθεται το Cooper με το 1.600άρη των 122 ίππων, με το υπερτροφοδοτούμενο Cooper S (184 ίπποι/5.500) να ακολουθεί και, φυσικά, το John Cooper Works με τους 211 ίππους να αποτελεί το κερασάκι σε ό,τι αφορά τις βενζινοκίνητες εκδόσεις.
Μοναδική έκδοση πετρελαίου είναι η Cooper SD με τον τουρμποντίζελ των 1.995 κ.εκ., που αποδίδει 143 ίππους στις 4.000 σ.α.λ. και 31 χλγμ. ροπής στις 1.750 σ.α.λ., με μέση κατανάλωση (σύμφωνα με το εργοστάσιο) τα μόλις 4,3 λίτρα/100 χλμ.!
Στο δρόμο πίσω από τιμόνι του John Cooper Works, το οποίο μαζί με το SD ήταν τα μόνα διαθέσιμα κατά τις ημέρες της παρουσίασης του Coupe, αρχικά ξεπερνάς τη δυσκολία... διαχείρισης του οπτικού πεδίου του πίσω μέρους, εν συνεχεία βολεύεσαι ίσως πιο άνετα απ’ ό,τι σε οποιοδήποτε άλλο Mini -σε ένα χώρο αφιερωμένο σε μόνο δύο επιβάτες- και από το πρώτο μέτρο αντιλαμβάνεσαι πως η συνταγή είναι πιστή στο κορυφαίο πρότυπο. To αμάξωμα έχει υποστεί τις απαραίτητες βελτιώσεις για την αύξηση της ακαμψίας (οι στρεβλώσεις είναι άγνωστη έννοια), ενώ, με βάση τα εργοστασιακά στοιχεία, έχει προστεθεί βάρος στο εμπρός μέρος, για να... ισορροπήσει το ζύγισμα μετά το ελάφρωμα του πίσω άξονα. Το αποτέλεσμα είναι ένα κορυφαίο πλαίσιο, που στην περίπτωση του JCW πατά στην ομώνυμη και κατά 10 χλστ. χαμηλότερη ανάρτηση με πιο χοντρές αντιστρεπτικές (διατίθεται προαιρετικά στις υπόλοιπες εκδόσεις). Η κλασική υποστροφική συμπεριφορά παρουσιάζεται και σε αυτό το Mini, το οποίο όμως δεν έχει αντίστοιχα συμμετοχικό πίσω μέρος, ακόμα και στην περίπτωση που το Traction με το EDLC (ηλεκτρονικό σύστημα που προσομοιάζει σε μπλοκέ διαφορικό), το οποίο επίσης προαιρετικά διατίθεται στις υπόλοιπες εκδόσεις, είναι απενεργοποιημένο. Ο οδηγός εκεί θα επαναφέρει στην τάξη το ρύγχος του αυτοκινήτου περισσότερο με σήκωμα του πεντάλ του γκαζιού, παρά με έλεγχο της ουράς μέσω του κορυφαίου τιμονιού. Εντυπωσιακή είναι η λειτουργία της ανάρτησης (στη διάθεσή μας είχαμε και την έκδοση SD), που, αν και ποτέ δεν αφήνει το αμάξωμα να χαζέψει, δε μεταφέρει σχεδόν το παραμικρό εντός του χώρου των επιβατών. Περισσότερα, όμως, τον επόμενο μήνα, οπότε και αναμένεται στην ελληνική αγορά.

Αν με το Countryman είχαμε αμφιβολίες, τώρα ήμασταν βέβαιοι πως αυτό το Mini θα ήταν Mini! Και Mini σημαίνει οδηγική απόλαυση, έχοντας στη διάθεσή σου είτε 200 και πλέον ίππους είτε τους μισούς. Το Coupe έχει το χαρακτήρα, και μάλιστα τον συνδυάζει και με την εμφάνιση, τομέα στον οποίο έτσι κι αλλιώς η εταιρεία, ό,τι και να κάνει, δε θα πάψει να έχει ορκισμένους οπαδούς. Το κλου της υπόθεσης εδώ είναι ότι το «διαφορετικό» Mini σε ό,τι αφορά το κόστος είναι ελάχιστα πιο ακριβό (βλ. πίνακα) από το νορμάλ, τη στιγμή που αντικειμενικά δεν έχει κάποιον απευθείας ανταγωνιστή, παρά μόνο τα αδελφά μοντέλα._ Ε. Ξ.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΜΟΝΤΕΛΟ COOPER COOPER S John Cooper Works COOPER SD

ΚΥΒΙΣΜΟΣ 1.598 κ.εκ 1.598 1.598 1.995
ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ 122 ίπποι/6.000 σ.α.λ. 184/5.500 211/6.000 143/4.000
ΜΕΓ. ΡΟΠΗ 16,3 χλγμ./4.250 σ.α.λ. 24,5/1.600-5.000 26,5/1.850-5.600 31/1.750-2.700

ΜΕΤΑΔΟΣΗ
ΚΙΝΗΣΗ Στους εμπρός τροχούς
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
ΕΜΠΡΟΣ Γόνατα τύπου ΜακΦέρσον
ΠΙΣΩ Πολλαπλών συνδέσμων

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΜxΠxΥ 3734x1683x1384 χλστ.
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ 2.467 χλστ.
ΒΑΡΟΣ 1.165 (1.210) κιλά 1.240 (1.265) 1.240 1.270

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ*
0-100 ΧΛΜ./ΩΡΑ 9 (10,3) δλ. 6,9 (7,1) 6,4 δλ. 7,9 (8,2)
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ 204 (198) χλμ./ώρα 230 (224) 240 216 (206)
ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ 5,4 (6,4) λίτρα/100 χλμ. 5,8 (6,4) 7,1 4,3 (5,3)
ΕΚΠΟΜΠΕΣ CO2 139 (139) γρ./χλμ. 136 (149) 165 139 (139)
ΤΙΜΗ 23.400 ευρώ 27.650 34.300 33.300

*ΤΙΜΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗ
ΣΗΜ.: ΣΕ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΚΙΒΩΤΙΟ