Lorenzo Ramaciotti

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ CENTRO STILE ΤΟΥ FIAT GROUP

Ο κ. Ραματσότι είναι ένας γκουρού του ντιζάιν. Γεννημένος το 1948 στη Μόντενα, τελείωσε το ιστορικό «Πολιτέκνικο» του Τορίνο το 1972 και τον επόμενο χρόνο έπιασε δουλειά στο στούντιο του Πινινφαρίνα. Έως το 1982 είχε γίνει Αναπληρωτής Διευθυντής του Κέντρου Έρευνας, για να ονομαστεί Γενικός Διευθυντής του έξι χρόνια αργότερα (το 1988) και, τελικά CEO της εταιρείας από το 2002 έως το 2007, οπότε τον στρατολόγησε το πρόσφατα ενοποιημένο Centro Stile του Fiat Group. Τη δική του έγκριση και υπογραφή φέρουν μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά σχήματα της Ferrari, όπως οι 550 Maranello, 360 Modena και 612 Scaglietti, αλλά και «γήινα» οχήματα, όπως το Daewoo Nubira και Fiat 500. Παλιοσειρά στο βιομηχανικό σχεδιασμό, ο κ. Ραματσότι έχει τη φήμη του ιδιόρρυθμου, αλλά ευχάριστου ανθρώπου. Ειδικά το τελευταίο χαρακτηριστικό είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε... ιδίοις όμμασι στην πολύ φιλική κουβέντα που κάναμε πλάι στο νέο τέκνο του Centro Stile, την 4C. Ο «Mr Centro Stile» ξεκινά τη συζήτηση σαν να μιλά σε φίλο, χωρίς καν να ρωτήσουμε τίποτα. «Το Centro Stile πνίγεται στη δουλειά αυτήν την εποχή, αλλά είστε πάντα ευπρόσδεκτοι εδώ. Η αλήθεια είναι ότι ο Μαρκιόνε (σ.σ.: σκέτο!) δεν είναι καθόλου ικανοποιημένος με τα σχέδια που έχει στα χέρια του για τη νέα Giulia, αυτοκίνητο στο οποίο ποντάρουν πολύ τόσο ο ίδιος όσο και η Alfa Romeo γενικότερα, περιμένοντας να πάρει ένα κομμάτι του βάρους των πωλήσεων από τους ώμους των μικρότερων MiTo και Giulietta. Αυτή η καθυστέρηση βρίσκεται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από το Centro Stile, από το οποίο η εταιρεία περιμένει τη σούπερ ιδέα για το νέο μεσαίο οικογενειακό. Προς το παρόν, η έναρξη παραγωγής της Giulia έχει πάρει αναβολή για τις αρχές του 2013, από τα μέσα του 2012 που ήταν αρχικά.»

Πάμε λίγο στην 4C; Ήταν ξεκάθαρα το αστέρι της Έκθεσης της Γενεύης. Η ιδέα για ένα τέτοιο αυτοκίνητο ξεκίνησε από το Centro Stile, από τους μηχανικούς ή αποτέλεσε εντολή του Marketing;
Μιλάμε εδώ και αρκετό καιρό με τους διευθυντές του μηχανολογικού τμήματος σε σχέση με τη μείωση του βάρους στα αυτοκίνητά μας. Έτσι, ξεκίνησε η σκέψη για ένα σούπερ ελαφρύ σπορ μοντέλο, που θα αποτελέσει οδηγό για τα επόμενα. Αφού «παίξαμε» με το layout του αυτοκινήτου αρκετά, κάναμε μια παρουσίαση υπό κλίμακα στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας. Οι αντιδράσεις ήταν ενθουσιώδεις και η εντολή σαφής: «Κάντε το! Και κοιτάξτε να προλάβετε τη Γενεύη!». Δυστυχώς, αυτό έγινε στα τέλη Νοέμβρη, οπότε έπρεπε να βιαστούμε πολύ. Τα καταφέραμε, όμως, και αυτό που βλέπετε είναι πραγματικά πολύ κοντά στο μοντέλο παραγωγής.

Πιστεύετε ότι χρειάζεται ένα hardcore σπορ μοντέλο σαν αυτό στην γκάμα της Alfa Romeo από την άποψη του χρηματικού κέρδους ή μιλάμε για μια κίνηση πρεστίζ;
Η 4C σίγουρα αποτελεί έναν τρόπο να τονίσουμε τη σπορ παράδοση της εταιρείας. Σε αυτό δε χωρά καμία αμφιβολία. Το ίδιο κάναμε και με τη ναυαρχίδα 8C, η οποία ήταν ένα πανάκριβο supercar περιορισμένης παραγωγής, για φανατικούς συλλέκτες ωστόσο. Η 4C απευθύνεται σε «πραγματικό» κοινό, σε νέους με οδηγικές ανησυχίες. Η παραγωγή της δε θα περιοριστεί σε μερικές εκατοντάδες αντίτυπα, θα φτάσει τις 10.000 μονάδες και η τιμή της θα είναι σχετικά προσιτή.

Πείτε μας δύο λόγια για το χρώμα του αυτοκινήτου. Έχουμε ξαναδεί ματ φινίρισμα, αλλά αυτό είναι το κάτι άλλο.
Είναι... Δεν είναι; Παίζουμε με τα ματ χρώματα εδώ και πολλά χρόνια, από τη δεκαετία του ’90. Τώρα πια τα βγάζουμε και στην παραγωγή, όπως στη Lancia Delta, στη Maserati GranTurismo και στο Fiat 500 στο μαύρο ματ. Το πρόβλημα με αυτήν τη βαφή είναι ότι χάνει το φινίρισμά της κατά τόπους με το πέρασμα του χρόνου και με το πλύσιμο του αυτοκινήτου. Το χρώμα της 4C είναι ακόμα πιο... σοφιστικέ. Έχει αυτό το μαλακό άγγιγμα του ροδοπέταλου ή του βελούδου. Τι λέτε κι εσείς; Επιπλέον, αλλάζει την ένταση του φωτός που πέφτει πάνω του. Πήγαμε ένα βήμα παραπέρα με το χρώμα της 4C, και είμαστε υπερήφανοι και γι’ αυτό. Όσο για την απόχρωση, θέλαμε να είναι κόκκινη, μιας και πρόκειται για μια Alfa Romeo, αλλά θέλαμε να τη διαφοροποιήσουμε από τις αποχρώσεις του κόκκινου που έχουμε δείξει έως τώρα.

Θα μπορούσε η 4C να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον ως βάση για άλλα μοντέλα, για παράδειγμα για το επερχόμενο Abarth Coupe;
Μιλάμε για ένα ολοκληρωμένο πακέτο, που περιλαμβάνει ένα υπερσύγχρονο σασί και ευέλικτα μηχανικά μέρη, που έχουν ήδη αποδείξει την αξία τους. ¶ρα, ναι, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως βάση ή ως οδηγός, αν προτιμάτε, για μελλοντικά μοντέλα του γκρουπ. Ωστόσο, πιστεύω ότι ο ενθουσιώδης οδηγός που θα αγοράσει το αυτοκίνητο θα δει την πραγματική του αξία πίσω από το όνομα της φίρμας. Εν ολίγοις, ένα τέτοιο αυτοκίνητο θα πουλούσε καλά, ανεξαρτήτως brand name. Γι’ αυτόν το λόγο, δε νομίζω να το δούμε με άλλο λογότυπο στη μάσκα, όπως της Abarth.

Πάμε λίγο στη Lancia; Μετά τη συμφωνία μεταξύ Fiat και Chrysler, η Lancia βρέθηκε ξαφνικά με μια πλήρη γκάμα μοντέλων, που ωστόσο «αμερικανίζουν» αρκετά όσον αφορά το ντιζάιν τους...
Η εισαγωγή της νέας Thema, μιας και σε αυτή φαντάζομαι ότι αναφέρεστε περισσότερο, ήταν μια καλή ευκαιρία για εμάς. Μιλάμε για ένα αυτοκίνητο εξελιγμένο στο 100%, και μάλιστα σε ευρωπαϊκά πρότυπα, σε μια κατηγορία που η Lancia ανέκαθεν είχε καλή παρουσία. Σκεφτείτε ότι η Chrysler είχε ήδη επενδύσει 1 δισ. δολάρια πάνω στο μοντέλο πριν από τη συμφωνία. Όσον αφορά το εσωτερικό της, είναι ξεκάθαρο πως βρίσκεσαι μέσα σε μια Lancia. Δεν έχει καμία σχέση με τα μοντέλα της αμερικανικής αγοράς. Από την άλλη μεριά, και το set-up του αυτοκινήτου είναι ευρωπαϊκά προσανατολισμένο. Ρεαλιστικά αν το δείτε, το 300C ήταν ο μόνος τρόπος να εισαγάγουμε ένα μοντέλο της Lancia σε αυτήν την κατηγορία, μιας και οι πωλήσεις της Thema δεν μπορούσαν να δικαιολογήσουν το κόστος εξέλιξης ενός νέου μοντέλου αποκλειστικά από εμάς. Από αισθητικής πλευράς, είμαι αρκετά... γέρος ώστε να θυμάμαι καλά τη Flaminia και, προσωπικά, βρίσκω αρκετά κοινά σημεία ανάμεσα σε αυτήν και τη νέα Thema. Το ευρωπαϊκό ντιζάιν τη δεκαετία του ’50, οπότε παρουσιάστηκε η Flaminia, είχε δανειστεί στοιχεία από το αμερικανικό, και το ίδιο συμβαίνει σήμερα. Δε βρίσκω τίποτε το επιλήψιμο σε αυτό.

Πίσω στην Alfa Romeo τώρα... Τι γίνεται με την υπόθεση του C-Segment SUV, που περιμένουμε να κάνει την εμφάνισή του; Πώς θα πρέπει να το περιμένουμε από πλευράς αισθητικής;
Το εργοστάσιο του Μιραφιόρι είναι ήδη έτοιμο για την κατασκευή αυτού του μοντέλου, τόσο με τα δικά μας λογότυπα όσο και με τα αυτό της Jeep για την αμερικανική αγορά. Μια πρώτη οπτική ιδέα πήρατε κάποια χρόνια πριν με την Kamal. Φυσικά, από τότε έχει περάσει καιρός και εκείνο το σχέδιο δείχνει ήδη παρωχημένο, οπότε δε θα μπορούσαμε να το παρουσιάσουμε ως... φρέσκο. Σήμερα, το νέο μας SUV αναγκαστικά θα έπρεπε να είναι περισσότερο γωνιώδες και στιβαρό, σε αντίθεση με την Kamal, που είχε «μαλακό» σχέδιο, βασισμένο σε γραμμές που ρέουν, αντί να διασταυρώνονται._ Σ. Λ.