Suzuki Swift GTi (1986-1994)
Το Suzuki Swift μπορεί να μην αποτέλεσε best-seller στην ευρωπαϊκή αγορά, αλλά η έκδοση με το χαρακτηρισμό «GTi» κατάφερε να γράψει τη δική της ιστορία...«Καυτά χάτσμπακ», «μικρές βόμβες» ή «πύραυλοι τσέπης» είναι κάποιοι από τους χαρακτηρισμούς που έχουμε ακούσει κατά καιρούς για την κατηγορία των «μικρών» Gti. Την αρχή έκαναν πριν από δεκαετίες οι Γερμανοί, όταν και παρουσίασαν το πρώτο Golf συνοδευμένο από το παραπάνω αρκτικόλεξο. Οι Γάλλοι ακολούθησαν το δρόμο με τις εκδόσεις του «205», ενώ στη μάχη δε δίστασαν να μπουν και οι Ιάπωνες. Και συγκεκριμένα η Suzuki, που στο νέο -εκείνη την εποχή- Swift φρόντισε να προσθέσει τα τρία μαγικά γράμματα. Το στοιχείο που το διαφοροποιούσε με τα μοντέλα του συναγωνισμού εκείνης της εποχής ήταν ο κινητήρας.
Οι Ιάπωνες τεχνικοί ακολούθησαν τη δική τους φιλοσοφία. Το σύνολο των 1.300 κ.εκ. ήταν εφοδιασμένο με 16βάλβιδο καπάκι, με δύο εκκεντροφόρους επικεφαλής, ηλεκτρονικό σύστημα ψεκασμού και υδραυλική ρύθμιση των βαλβίδων. Ο Κ.Κ. είχε αναφέρει χαρακτηριστικά για τον κινητήρα, τον Οκτώβριο του 1986, όταν και είχε οδηγήσει το αυτοκίνητο για πρώτη φορά στους δρόμους γύρω από το Μόναχο: «Όπως ίσως έχετε καταλάβει, πρόκειται για “εξημερωμένο” συγγενή των τετρακύλινδρων αγωνιστικών κινητήρων που χρησιμοποιεί η Suzuki από το 1980 στις μοτοσικλέτες των Γκραν Πρι, που δίνουν στο μικρό αυτοκίνητο έναν τελείως ξεχωριστό και απρόσμενο, τουλάχιστον για εμάς, χαρακτήρα». Κινητήρα που ξεπερνούσε και λειτουργούσε καλύτερα πάνω από τις 7.000 σ.α.λ. μπορούσε να συναντήσει κανείς εκείνη την εποχή σε αγωνιστικές κατασκευές, και σαφώς πιο σπάνια σε αυτοκίνητο δρόμου. Πόσω μάλλον σε τόσο μικρό αμάξωμα και με αντίστοιχο κυβισμό. Σε συνδυασμό με το αεροδυναμικό (όπως το χαρακτήριζαν τότε) αμάξωμα, τα πλαϊνά σκερτς, τους διαφοροποιημένους προφυλακτήρες και τα αεροδυναμικά βοηθήματα, μας έδινε μIα πρώτη ιδέα για τα μεταγενέστερα GTi. Παράλληλα, αξίζει να σημειώσουμε ότι από την πρώτη του εκδοχή δεν ενθουσίαζε με την οδική συμπεριφορά του, όντας νευρικό και με έντονες τάσεις υποστροφής. Η τάση της ιαπωνικής σχολής ήταν σαφής, με τον κινητήρα να είναι σε πρώτο πλάνο και τις επιδόσεις να είναι για την εποχή εντυπωσιακές.
Μερικά χρόνια αργότερα, η Suzuki προχωρά στην ανανέωση, ή καλύτερα στην παρουσίαση ενός τελείως καινούργιου Swift. Το GTi που παρουσιάζεται στα τέλη της δεκαετίας του ’90 διαθέτει επίσης αεροδυναμικό αμάξωμα, όπως ο προκάτοχός του, αλλά μεγαλύτερες διαστάσεις. Γεγονός που, σε συνδυασμό με τις επιλογές στον τομέα της ανάρτησης, αποδείκνυε τη διάθεση των Ιαπώνων να διεκδικήσουν τα σκήπτρα στην κατηγορία. Μπροστά, υιοθετήθηκε η τυπική λύση των γονάτων ΜακΦέρσον. Επιλογή και των γαλλικών συνδυασμών, όπως του «106». Πίσω, όμως, η Suzuki τοποθέτησε αντιστρεπτική με ημι-υστερούντες βραχίονες και ελικοειδή ελατήρια ξεχωριστά από τα αμορτισέρ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της οδικής συμπεριφοράς, η οποία ωστόσο ήταν πιο απόλυτη σε σχέση με το παρελθόν, απαιτώντας ικανότητες από τον οδηγό για να κινηθεί στο όριο, και όποιες αντιδράσεις έκαναν την εμφάνισή τους σε αυτό.
Ο κινητήρας, φυσικά, έκανε και πάλι τη διαφορά, όντας ο άσος στο μανίκι του Suzuki Swift. Στην παρουσίασή του, το 1991, και στην άμεση αντιπαράθεσή του με κατασκευές όπως το Citroen AX Sport, το Fiat Uno Turbo και το Daihatsu Charade GTti, ο Σ.Χ. αναφέρει χαρακτηριστικά για το αλουμινένιο σύνολο των 1.300 κ.εκ.: «Ο ιαπωνικός κινητήρας με τα ελάχιστα κ.εκ., που ακούγεται για άλλους ευχάριστα και για άλλους δυσάρεστα, τεμπελιάζει μέχρι τις 3.500 σ.α.λ. και μετά χάνεις το δείκτη του στροφομέτρου μέχρι τις 7.600 σ.α.λ.»! Πολλοί το λάτρεψαν εκείνη την εποχή, αποτελώντας και την κορυφαία επιλογή στην κατηγορία των GTi. Τουλάχιστον, μέχρι την παρουσίαση του Peugeot 106 XSi, ένα χρόνο αργότερα, και συγκεκριμένα το 1992...
Με τη νέα εποχή να δίνει έμφαση στην οδική συμπεριφορά, στην ελαστικότητα του κινητήρα και στις ενδιάμεσες επιταχύνσεις, το Swift παρέμενε πιστό στην παράδοση. Σωστός «Σαμουράι», στην τελευταία του ανανέωση πριν από την οριστική του απόσυρση από την αγορά και, αρκετά χρόνια αργότερα, την αντικατάστασή του από το Swift που... κυκλοφορεί ανάμεσά μας, δέχθηκε μόνο συγκεκριμένες και μικρές αλλαγές. Και αυτές περιορίζονταν στο αμάξωμα, το οποίο είχε νέα φωτιστικά σώματα πίσω και διαφοροποιημένους προφυλακτήρες εμπρός και πίσω, την ώρα που αναβαθμισμένο ήταν και το εσωτερικό. Στοιχεία που είχαν να κάνουν με το περιτύλιγμα, και όχι με την ουσία του πράγματος, αφού στα μηχανικά μέρη οι Ιάπωνες έμειναν πιστοί στις επιλογές και στη φιλοσοφία τους.
Τρανή απόδειξη της επιτυχίας της κορυφαίας έκδοσης του Swift και στις δύο γενιές αποτελούν, καταρχήν, οι νίκες σε ειδικές διαδρομές και Αναβάσεις. Η αγωνιστική εκδοχή συνδύαζε τις επιδόσεις (λόγω κινητήρα) με την ιαπωνική αξιοπιστία, με αποτέλεσμα το Suzuki να μετρά νίκες στο εξωτερικό αλλά και στη χώρα μας, στα χέρια ικανών Ελλήνων οδηγών. Ακόμα ένα στοιχείο που αποδεικνύει την επιτυχία του Swift είναι η σαφής προτίμηση των ιδιωτών στη βελτίωση του ιαπωνικού σουπερμίνι, το οποίο και έγινε ένα από τα αγαπημένα των βελτιωτικών οίκων. Οι Ιάπωνες έριξαν τη... βόμβα τους από τη Χαμαμάτσου (έδρα της εταιρείας τότε) στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και, πιστοί στην παράδοση, εξακολουθούν να βαδίζουν στα ίδια χνάρια σήμερα.
Παρουσιάστηκε το 1986, με τον κινητήρα των 1.300 κ.εκ., με τους δύο εκκεντροφόρους επικεφαλής και το 16βάλβιδο καπάκι να αποτελεί σημείο αναφοράς για την εποχή.
Με τους Γάλλους «παροπλισμένους», το τελείως καινούργιο Swift Gti του 1991 θεωρήθηκε, με τον πολύστροφο κινητήρα των 101 ίππων, ο βασιλιάς της κατηγορίας.
Η τελευταία εκδοχή του Swift Gti είχε δεχθεί μόνο τις απαραίτητες αισθητικές παρεμβάσεις για να σταθεί ισάξια απέναντι στον ανταγωνισμό, διατηρώντας πάντα την ίδια φιλοσοφία.