24 heures du Mans 1923-2012
Ο καλύτερος αγώνας ταχύτητας και αντοχής σπορ αυτοκινήτων στον κόσμο, στον οποίο η νίκη παραμένει σημαντικότερη και από την κατάκτηση ενός παγκόσμιου πρωταθλήματος.ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΣ του 24ωρου αγώνα ήταν ο Σαρλ Φαρού, ο οποίος συνέλαβε πρώτος την ιδέα μιας σειράς δοκιμασιών μέσω των οποίων να αναδεικνύεται η αντοχή ενός αυτοκινήτου. Η πρώτη εκκίνηση δόθηκε στις 26 Μαΐου 1923 με τη συμμετοχή 33 αυτοκινήτων, από τα οποία τερμάτισαν μόνο τα τρία. Το μοναδικό πλήρωμα που δεν ήταν γαλλικό ολοκλήρωσε στην 3η θέση οδηγώντας μια Βentley, με την οποία επέστρεψε το 1924 για να νικήσει τον αγώνα. Τη χρονιά εκείνη οι συμμετοχές είχαν αυξηθεί στις 41, όμως τη σημαία του τερματισμού είδαν μόνο 14 αυτοκίνητα.
Από το 1925 ο αγώνας διεθνοποιήθηκε περισσότερο, αφού προσήλθαν και πληρώματα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ενώ στην εκκίνηση εμφανίστηκαν 49 αυτοκίνητα. Την εποχή εκείνη γράφτηκε και η μεγάλη αγωνιστική ιστορία της Βentley, με τις τέσσερις συνεχόμενες νίκες από το 1927 έως το 1930. Στη συνέχεια τα σκήπτρα ανέλαβε η Αlfa Romeo με ισάριθμες επιτυχίες, χάρη στην εξαιρετική 8C 2300. Στα μέσα της δεκαετίας του ’30 ο αγώνας είχε ήδη αποκτήσει μεγάλη φήμη, ενώ σε αυτόν επικρατούσαν κυρίως οι Γάλλοι. Όμως, ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος τον διέκοψε βίαια για δέκα ολόκληρα χρόνια...
Από τα σπορ αυτοκίνητα στα πρωτότυπα
Από το 1949 οι «24 ώρες» άρχισαν και πάλι, με πρώτο νικητή της μεταπολεμικής εποχής μια Ferrari 166 MM, στην πρώτη εμφάνιση της ιταλικής εταιρείας στον περίφημο αγώνα. Η συνέχεια ανήκει κυρίως στους Βρετανούς, οι οποίοι μέσω των εξαιρετικών αγωνιστικών της Jaguar επικράτησαν ολοκληρωτικά στα μέσα της δεκαετίας του ’50. Το 1955 οι «24 ώρες» δέχθηκαν ένα μεγάλο χτύπημα, με το θάνατο ενός οδηγού αγώνων και 80 θεατών, εξαιτίας ενός ατυχήματος που προκλήθηκε από μια σειρά αμελειών και συμπτώσεων. Σε ολόκληρη την Ευρώπη επικράτησε τότε «πογκρόμ» εναντίον των αγώνων αυτοκινήτου, εξαιτίας του οποίου ακυρώθηκαν πολλές σημαντικές αναμετρήσεις. Οι «24 ώρες», ωστόσο, κατόρθωσαν να επιζήσουν και να διεξαχθούν ξανά την επόμενη χρονιά, αφού πρώτα έγιναν πάμπολλες επιδιορθώσεις και αλλαγές για λόγους ασφαλείας.
Επιστρέφοντας στην αγωνιστική δράση και αφήνοντας πίσω την απίστευτη τραγωδία του ’55, ο αγώνας βρήκε ξανά το δρόμο του, με πρωταγωνιστή πλέον τη Ferrari. Η ιταλική εταιρεία επικράτησε σχεδόν ολοκληρωτικά έως το 1965, με κύριους εκφραστές τις 12κύλινδρες Τestarossa. Ήδη, όμως, από το 1962, οι κανονισμοί διεξαγωγής του παγκόσμιου πρωταθλήματος είχαν αλλάξει και είχε ξεκινήσει πια η Εποχή των Πρωτοτύπων. Η εξέλιξη αυτή διαφοροποίησε και τους συσχετισμούς, φέρνοντας στο προσκήνιο τη Ford με το εκπληκτικό GT40. Κάπως έτσι, φθάσαμε στο τέλος της δεκαετίας του ’60.
Η εποχή της Porsche
To 1970, ύστερα από προσπάθειες δεκαεννέα ετών, έφθασε η ώρα της πρώτης νίκης για την Porsche. Ο θρίαμβος επετεύχθη με ένα αγωνιστικό, την «917», που άφησε εποχή για τη δύναμη και την επιβλητικότητά της. Από εκεί και πέρα, η πρωτοκαθεδρία πέρασε στη γερμανική εταιρεία, που με δεκαέξι νίκες μέχρι το 1998 έγινε ο πολυνίκης του αγώνα. Στο μεσοδιάστημα έφθασαν, βέβαια, και άλλοι στην... πηγή, με περισσότερο επιτυχημένες τη Μatra στα μέσα της δεκαετίας του ’70 και την Jaguar τη δεκαετία του ’80, στην εποχή των αυτοκινήτων του Group C. Βέβαια, κανείς τους δεν μπόρεσε να επισκιάσει την αξία των αγωνιστικών της Porsche, που μετά τις «917» πρωταγωνίστησαν με τις «935», «936», «956» και «962». Επιτυχημένη, φυσικά, χαρακτηρίζεται και η παρουσία της Ρeugeot, με δύο νίκες τη δεκαετία του ’90, ενώ ακόμη συζητιούνται η ατυχία της Τoyota και η νίκη-έκπληξη της Μazda το 1991 με τον κινητήρα Wankel.
The Αudi years...
Νέο κεφάλαιο στα χρονικά του αγώνα γράφει από το 2000 η Αudi, ξεκινώντας αρχικά από το R8 με τον κινητήρα τεχνολογίας FSI και φθάνοντας εν έτει 2006 με το πρωτότυπο R10 στην πρώτη στην αγωνιστική ιστορία νίκη με κινητήρα ντίζελ. Η αντιπαλότητα της Peugeot τα τελευταία χρόνια, με το επίσης επιτυχημένο πετρελαιοκίνητο 908 HDi-FAP, δείχνει πως ο ντίζελ ήρθε για να μείνει στους αγώνες αντοχής γενικότερα, καθώς περιορίζει σε αριθμό τα pit stop για ανεφοδιασμούς και εξασφαλίζει απίστευτες τιμές ροπής. Bέβαια, τίποτε δεν αποκλείει και τη χρήση υβριδικών συστημάτων κίνησης τα επόμενα χρόνια, και οι «24 ώρες» είναι -πάντα ήταν- το καλύτερο πεδίο δοκιμών για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων...
1. Το αγωνιστικό της Αudi στη γραμμή εκκίνησης-τερματισμού, με το χαρακτηριστικό λογότυπο του αγώνα να διακρίνεται καθαρά.
2. Η Blower Bentley στον αγώνα του 1931.
3. 1933: οι Τάζιο Νουβολάρι και Ρεϊμόν Σομέ πανηγυρίζουν τη νίκη τους στις «24 ώρες» με την Αlfa Romeo 8C 2300.
4. H Jaguar D-Type κερδίζει τις «24 ώρες» του 1956, τις πρώτες μετά το τρομερό ατύχημα του Πιερ Λεβέγκ.
5. 1966: τo Ford GT40 Mk II των Έιμον-Μακλάρεν κερδίζει την πρώτη νίκη στις «24 ώρες» για λογαριασμό της αμερικανικής εταιρείας.
6. Η εκκίνηση του 1970, με τις «917» στο ξεκίνημα της νικηφόρας διετούς πορείας τους στο σημαντικότερο αγώνα ταχύτητας και αντοχής του κόσμου.
7. Porsche 936, τρεις φορές νικήτρια στο Μαν.
8. 1987: η 962C δέχεται τις περιποιήσεις των μηχανικών της Porsche στα pit.
1966 και 1969, οι εκκινήσεις μιας παλιάς εποχής.
24 Heures du Mans 2001: Το Αudi R8 κέρδισε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, ανοίγοντας διάπλατα πλέον ένα νέο, μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του αγώνα.
Η Βlower Bentley στον αγώνα του 1931.
H Jaguar D-Type κερδίζει τις «24 ώρες» του 1956, τις πρώτες μετά το τρομερό ατύχημα του Πιερ Λεβέγκ.
1966: τo Ford GT40 Mk II των Έιμον-Μακλάρεν κερδίζει την πρώτη νίκη στις «24 ώρες» για λογαριασμό της αμερικανικής εταιρείας.
Porsche 917, ο πιο επιβλητικός νικητής στη μεγάλη ιστορία του αγώνα.
Porsche 936, τρεις φορές νικήτρια στο Μαν.
Porsche 956, ο κυρίαρχος στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’80.