Thai spirit...
Ό,τι μπορέσαμε να αποτυπώσουμε σε ένα ταξίδι που εκ των πραγμάτων ήταν εμπειρία ζωής, καθώς ζήσαμε για λίγο σε έναν κόσμο που δεν πιστεύαμε πως υπάρχει...Πολιτισμικό σοκ!
Ξεχάστε την ορθολογιστική ευρωπαϊκή σκέψη και ό,τι άλλο έχετε ορίσει ως «σωστό» ή «λάθος», αποδεκτό ή μη: σε αυτήν τη χώρα δεν ισχύει τίποτε από αυτά που σας έχουν διδάξει. Ο Βούδας δεν έχει φύλο, ο σεξουαλικός προσδιορισμός του καθενός είναι απολύτως ελεύθερος και δεν ενδιαφέρει κανέναν. Στους δρόμους της Μπανγκόκ κυκλοφορούν χιλιάδες straight, gay, ladyboy, transexual και ό,τι άλλο μπορεί να υπάρχει στον πλανήτη, δίχως να σκανδαλίζεται κανείς (ίσως χρειαστείτε λίγες ημέρες για να συνηθίσετε σε αυτό). Στην καθημερινή ζωή και στις εμπορικές συναλλαγές ζει και βασιλεύει το «παζάρι», ακόμα και για τα πιο απίθανα προϊόντα. Όσο για τη διατροφική σας φιλοσοφία, στην Ταϊλάνδη πάει περίπατο, αφού έχει διαφορετική βάση από τη δική σας και σαφώς πολύ λιγότερες θερμίδες, με αποτέλεσμα να μη βλέπεις γύρω σου παχύσαρκους ανθρώπους.
Από την άλλη πλευρά, έντονη είναι η άνιση κατανομή του πλούτου, με τα υπερπολυτελή ξενοδοχεία-ουρανοξύστες της Μπανγκόκ να γειτονεύουν με υποτυπώδεις κατοικίες, σχεδόν μέσα στη λάσπη του ποταμού. Τα πράγματα ήταν χειρότερα κάποτε, πληροφορηθήκαμε, η «ψαλίδα» κλείνει, έστω και με πολύ αργό ρυθμό. Οι Ταϊλανδέζοι μοιάζει να έχουν μεγάλη υπομονή -από ό,τι καταλάβαμε, μάλιστα, δε γνωρίζουν καν τη λέξη «γκρίνια»-, προερχόμενη από την ήρεμη δύναμη του Βούδα, στους ναούς του οποίου «μία εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις». Σε εντυπωσιάζουν τα λουλούδια και η σιωπή, όσο και η αίσθηση ότι δε νιώθεις υποτακτικός κανενός, ούτε αμαρτωλός που πηγαίνει στην εκκλησία για να σώσει την ψυχή του: ο Boυδισμός είναι πανάρχαιη θρησκεία, όπως αυτές που υπήρχαν κάποτε στον αρχαίο δυτικό κόσμο και σήμερα έχουν εξαφανιστεί. Και, παρόλο που βρίσκεσαι στο παρελθόν, σύμφωνα με το ταϊλανδέζικο ημερολόγιο, ζεις στο έτος 2555, αφού η χρονολόγηση ξεκινά από το 543 π.Χ. και η Πρωτοχρονιά γιορτάζεται στις αρχές Απριλίου με ομαδικό κατάβρεγμα, «για να φύγει το κακό». Τόσο πολλά και τόσο διαφορετικά για τη δική σας κουλτούρα πράγματα, που σίγουρα θα σας σοκάρουν!
Εκεί, όμως, που θα εκπλαγείτε είναι στα στέκια του «σεξοτουρισμού»: τo κιτς και η σαρκική φτήνια που βλέπετε να πουλιούνται γύρω σας εναλλάσσονται με την απλότητα και την ευγένεια τόσο συχνά, που τα όρια μεταξύ πληρωμένου έρωτα και ερωτικής φιλίας πολλές φορές χάνονται. Στ’ αλήθεια, όμως, πιστεύετε πως εμείς οι «δυτικοί», ηθικοί αυτουργοί και διαχρονικά ένοχοι για ό,τι γίνεται και στην Ταϊλάνδη, ξέρουμε πώς ορίζεται η πορνεία;
Στο αρχαίο βασίλειο του Σιάμ, που σήμερα λέγεται «Ταϊλάνδη» και παραμένει βασίλειο, ο ανώτατος άρχοντας είναι τα πάντα. Απαγορεύεται να εκφραστείς άσχημα για αυτόν και, είτε δουλεύεις στο δημόσιο είτε σε ιδιωτική επιχείρηση, αρχίζεις και τελειώνεις την ημέρα σου αποδίδοντας σεβασμό στον τεράστιο πίνακα με το πορτρέτο του. Ισχύει παντού, από τις μουσικές συναυλίες έως τα διόδια...
«Siam Niramit»
Όλη η ιστορία της χώρας, από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σχεδόν τις ημέρες μας, μέσα σε μια μοναδική στο είδος της θεατρο-χορευτική παράσταση, η οποία είναι πέραν πάσης περιγραφής και ενδυματολογικά.
Για να ευχαριστήσουν κάποιον, οι Ταϊλανδέζοι τον στεφανώνουν με χαρτονομίσματα. Ο καλλιτέχνης που φαίνεται να ξεχωρίζει κάτω από αυτά είναι ο «Σάκης Ρουβάς» της Ταϊλάνδης, από ό,τι μάθαμε και από τις εκδηλώσεις λατρείας με τις οποίες τον υποδέχθηκαν τα κοριτσόπουλα.
Η θέα από το Ηilton των 36 ορόφων, στον κόλπο της Πατάγια. Ξεχωρίζει στο κέντρο η μεγάλη ροζ αφίσα, που διαφημίζει ένα λιπαντικό για gay. Ταράζει την ηθική μας ή όχι, αδιάφορο για τους Ταϊλανδέζους...
Ηρεμία και σιωπή, με απέριττα λουλούδια αφιερωμένα στο Χρυσό Βούδα, σε ένα μοναστήρι που σήμερα βρίσκεται στο κέντρο της Μπανγκόκ.
Έως τα μέσα της δεκαετίας του ’90 οι κυκλοφοριακές συνθήκες στην Μπανγκόκ ήταν ανυπόφορες. Τα πράγματα έχουν βελτιωθεί σχετικά με τη λειτουργία αυτού του τετραώροφου μεγαθηρίου, το οποίο αριθμεί πολλά χιλιόμετρα και περιλαμβάνει πεζόδρομο, δύο δρόμους ταχείας κυκλοφορίας (με πέντε λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση) και υπερυψωμένο Μετρό.
Στο εργοστάσιο της Isuzu υπήρχε ένας χώρος στολισμένος με λουλούδια και προορισμένος για προσευχή. Αργότερα είδαμε ότι προσκυνητάρια, όπως θα μπορούσαμε να τα αποκαλέσουμε, υπάρχουν σχεδόν παντού.
Walking Street Pattaya
H Πατάγια είναι μία από τις παγκόσμιες πρωτεύουσες του πληρωμένου έρωτα, για την άνθηση του οποίου τόσο πολλά έχει ακούσει η κυβέρνηση της Ταϊλάνδης. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, αφού με μερικές έξυπνες κινήσεις η τελευταία έχει καταφέρει να δώσει μια μορφή τάξης στο χάος: τα σεξομάγαζα βρίσκονται όλα στον ίδιο δρόμο ή στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο, επιγραφές με πληροφορίες σεξουαλικού περιεχομένου για τους τουρίστες υπάρχουν παντού, τηλέφωνα ανάγκης επίσης, καθώς και οδηγίες για το πώς θα ξεχωρίσετε μια γυναίκα από ένα ladyboy. Όσο για την παιδοφιλία, οι αρμόδιοι διαβεβαιώνουν ότι έχει περιοριστεί πλέον αρκετά, και ίσως πρέπει να αρχίσουμε να τους πιστεύουμε...
Στο δρόμο που πηγαίνει από τη Mπανγκόκ στην Πατάγια, ξεχωρίζει μια τεράστια αφίσα της Chelsea United. Oι Ταϊλανδέζοι αγαπούν πολύ το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και -από ό,τι είδαμε και μάθαμε- ένα μεγάλο κομμάτι τους υποστηρίζει τη Liverpool.