4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

40 sοmething...

Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν; Στο βωμό της ταχύτητας, κάποιοι λένε ναι! Όμως, πάντα
στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού υπάρχουν σημαντικά παραδείγματα που φροντίζουν
να τους διαψεύσουν. Τότε και σήμερα!

ΜΠΟΡΕΙ οι αγώνες αυτοκινήτου να βασίζονται στο συνδυασμό ανθρώπου και μηχανής, αλλά δεν
παύουν να απαιτούν και χαρακτηριστικά που διέπουν αθλήματα άμεσα συνδεδεμένα με τη φυσική
κατάσταση και τις σωματικές απαιτήσεις γενικότερα. Για αυτόν ακριβώς το λόγο οι οδηγοί
έχουν καριέρα με... ημερομηνία λήξης, αφού ο χρόνος επιδρά ανασταλτικά στις ικανότητές
τους. Σε αγώνες όπως αυτούς της Formula 1, από την ηλικία των 32-33 ετών και πάνω η
καριέρα ενός οδηγού αρχίζει να παίρνει την κατιούσα, γεγονός λογικό, μιας και η σωματική
κόπωση σε ένα Grand Prix είναι τεράστια. Γι' αυτό και αρκετοί πιλότοι συνεχίζουν την
καριέρα τους σε κάποια πιο... ήπια μορφή αγώνων πίστας (όπως στο WTCC, στο DTM ή στην
κατηγορία GT), όπου οι απαιτήσεις δεν είναι τόσο μεγάλες. Στους αγώνες ράλλυ το όριο είναι
λίγο μεγαλύτερο, αφού μέχρι και τα σαράντα μπορεί κάποιος να είναι ανταγωνιστικός, αρκεί
να διαθέτει το απαραίτητο ταλέντο. Σε αυτές τις ηλικίες, οι περισσότεροι θεωρούν ότι ο
κύκλος ενός οδηγού έχει κλείσει, και τη θέση του πρέπει να πάρει κάποιος εκπρόσωπος της
νεότερης γενιάς.
Σε αντίθεση, όμως, με άλλες μορφές αθλητισμού, στο μηχανοκίνητο τα παραδείγματα
προσωπικοτήτων που έδειχναν και εξακολουθούν να δείχνουν μέχρι και σήμερα το δρόμο στους
νεότερους, παρά την... προχωρημένη τους ηλικία, μόνο λίγα δεν είναι. Παρακάτω θα δούμε
αγωνιζομένους οι οποίοι διακρίνονται και κερδίζουν σήμερα, πηγαίνοντας αντίθετα στο...
ρεύμα και στη λογική και περνώντας το δικό τους μήνυμα στους νεαρούς σε ηλικία σφετεριστές
των τίτλων._ Π. Τ.

Υπέρτιτλος
Στις πίστες

Τομ Κρίστενσεν
Ό,τι και να πει κανείς για τον Δανό οδηγό είναι λίγο. Μπορεί να έχει κερδίσει μια σειρά
από πρωταθλήματα και τίτλους, αλλά ο λόγος που έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό είναι οι εννέα
νίκες που μετρά στο θρυλικό αγώνα των 24 Ωρών του Λε Μαν, με τις έξι από αυτές να είναι
συνεχόμενες. Η τελευταία προστέθηκε φέτος, με τον Κρίστενσεν να κερδίζει σε ηλικία 46
ετών! Λάτρης της γυμναστικής και υποστηρικτής της καλής φυσικής κατάστασης, θεωρείται μετρ
των αγώνων Αντοχής. Και, βέβαια, ούτε λόγος για αποχώρηση, αφού ήδη κάνει σχέδια για την
επόμενη χρονιά, που με την Audi στοχεύει στη δέκατη νίκη του στο Λε Μαν.

Γκαμπριέλε Ταρκουίνι
Μία από τις σημαντικότερες μορφές των αγώνων πίστας. Ο 51χρονος πλέον Ιταλός οδηγός έγινε
ο γηραιότερος πρωταθλητής θεσμού της FIA, όταν το 2009 κέρδισε το WTCC για λογαριασμό της
Seat σε ηλικία 47 ετών και 266 ημερών, καταρρίπτοντας το ρεκόρ που κατείχε ο Μανουέλ
Φάντζιο, ο οποίος το 1957 είχε κατακτήσει τον τίτλο στη Formula 1 σε ηλικία 46 ετών και 41
ημερών. Με 78 συμμετοχές σε Grand Prix και εν συνεχεία μια λαμπρή καριέρα στα πρωταθλήματα
Τουρισμού, μετρά τίτλους τόσο στο BTCC όσο και στο ETCC και στο WTCC. Φέτος συνεχίζει να
αγωνίζεται σε κορυφαίο επίπεδο, είναι πρώτος οδηγός της εργοστασιακής ομάδας της Honda στο
WTCC, μετρά μία νίκη και είναι 3ος στη βαθμολογία έως τώρα.

Ιβάν Μιλέρ
Αν υπάρχει κάποιος που θεωρείται ο μετρ του είδους αναφορικά με τους αγώνες πίστας, αυτός
δεν είναι άλλος από τον Ιβάν Μιλέρ. Αν και 43 ετών, ο Γάλλος οδηγός έχει κατακτήσει τρεις
φορές τον τίτλο του WTCC τα τελευταία χρόνια, ενώ φέτος είναι... αγκαλιά με τον τέταρτο,
και μάλιστα τρίτο συνεχόμενο. Δεν είναι τυχαίο ότι, παρά την ηλικία του, η Citroen
υπέγραψε μαζί του διετές συμβόλαιο συνεργασίας, ώστε να αποτελέσει τον δεύτερο οδηγό της
ομάδας στην εργοστασιακή συμμετοχή της στο WTCC τη νέα χρονιά, δίπλα στον Σεμπαστιάν Λεμπ.
Λάτρης της ταχύτητας, έχει συμμετάσχει τόσο σε αγώνες του WRC όσο και σε αυτόν του Ντακάρ!
Όμως, ένα ιδιαίτερο ρεκόρ που έχει στην κατοχή του είναι αυτό του πολυνίκη στο Τροφέ
Αντρός, όπου μετρά δέκα τίτλους και 46 νίκες!

¶λαν ΜακΝις
Αντίστοιχη, αλλά όχι ακριβώς ίδια περίπτωση με αυτήν του Τομ Κρίστενσεν. Ο Σκοτσέζος
οδηγός της Audi έχει τρεις νίκες στις 24 Ώρες του Λε Μαν, με την τελευταία από αυτές να
προστίθεται φέτος, οπότε και ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου, σε ηλικία 43 ετών!
Έχει κατακτήσει τρεις φορές τον τίτλο του πρωταθλητή στο αμερικανικό Le Mans Series, ενώ
έχει διατελέσει και οδηγός της Formula 1, και συγκεκριμένα στην ομάδα της Toyota - για μία
χρονιά. Τα αποτελέσματά του δεν ήταν τα καλύτερα δυνατά, οπότε μεταπήδησε στους αγώνες
Αντοχής, όπου διακρίνεται μέχρι σήμερα.

Και κάποτε...
Μίκαελ Σουμάχερ
Ο επτά φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής της F1 αποτελεί φαινόμενο, τόσο για τις επιτυχίες και
τα ρεκόρ του όσο και για το πείσμα και την ταχύτητά του ακόμα και μετά τα σαράντα. Αφού
διέλυσε τα στατιστικά νικών και τίτλων της F1, αποσύρθηκε το 2006 για να επιστρέψει και
πάλι στην ενεργό δράση το 2010 με την ομάδα της Mercedes, αν και 41 ετών! Ανταγωνιστικός
όπως πάντα, ενδεχομένως να περίμενε το κάτι παραπάνω σε επίπεδο επιδόσεων, ωστόσο κατάφερε
σε τρεις σεζόν να ανέβει μία φορά στο πόντιουμ.

Χουάν Μανουέλ Φάντζιο
Ο κάτοχος των ρεκόρ τίτλων μέχρι την εμφάνιση του Σουμάχερ κατέκτησε όλους τους τίτλους
του (1951, 1954, 1955, 1956 και 1957) σε ηλικία μεγαλύτερη των σαράντα ετών! Στον
τελευταίο από αυτούς κέρδισε το στέμμα όντας 46 ετών!

Τζακ Μπράμπαμ
Για κάποιους ο τελευταίος γέρος της Formula 1, αφού στην τελευταία σεζόν του στο
πρωτάθλημα ήταν 44 ετών. Μάλιστα, ο Βρετανός προσπάθησε και κατάφερε να διεκδικήσει τον
τίτλο μέχρι τον τελευταίο αγώνα, αν και δεν κατάφερε να τον κερδίσει. Πάντως, ο Μπράμπαμ
είναι ο μοναδικός οδηγός της F1 που έχει κατακτήσει τίτλο με μονοθέσιο που έφερε το όνομά
του (1966).

Έμερσον Φιτιπάλντι
Ο Βραζιλιάνος δύο φορές Πρωταθλητής Formula 1 αποχώρησε από το θεσμό το 1980, σε ηλικία 34
ετών. Στη συνέχεια αγωνίστηκε -στα 38 του- στο CART, κατακτώντας μία φορά τον τίτλο.
Ανταγωνιστικός μέχρι τη δύση της σταδιοδρομίας του, κέρδισε δύο φορές το θρυλικό αγώνα του
Indy 500, με την τελευταία από αυτές το 1993 σε ηλικία 47 ετών!

Στις ειδικές διαδρομές

Φρανσουά Ντελεκούρ
Τα χρόνια πέρασαν και ο... ευέξαπτος Γάλλος μπορεί να αγγίζει τα 51 χρόνια, αλλά το πάθος
και η τρέλα του για τους αγώνες ράλλυ παραμένουν αμείωτα. Την τελευταία τριετία, έπειτα
από συμφωνία με το Υπουργείο Τουρισμού της Ρουμανίας, αγωνίζεται ως πρεσβευτής της
καμπάνιας «Visit Romania». To 2012 κατέκτησε το εθνικό πρωτάθλημα της βαλκανικής χώρας,
και φέτος ακολουθεί επιλεκτικούς αγώνες του ERC. Το ίδιο... επιθετικός όπως τον θυμόμαστε
στις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν το άστρο του έλαμψε με τα Ford Sierra και Escort
Cosworth, έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να ανέβει δύο φορές στο βάθρο σε πέντε αγώνες, με
καλύτερο αποτέλεσμά του μια 2η θέση στο Ράλλυ Ρουμανίας. Όσα χρόνια κι αν περάσουν,
κάποιοι άνθρωποι δεν αλλάζουν, και ο Φρανσουά αποτελεί μια τέτοια περίπτωση, αφού
παραμένει το ίδιο ανταγωνιστικός όσο την πρώτη φορά που μπήκε σε αγωνιστικό.

Κεν Μπλοκ
Δεν τον γνωρίσαμε στις ειδικές διαδρομές, αλλά σε... εγκαταλελειμμένα αεροδρόμια ή
βιομηχανικές περιοχές. Ο Αμερικανός έγινε παγκοσμίως γνωστός για έναν και μοναδικό λόγο:
για τα πασίγνωστα βίντεο με την ονομασία «Gymkhana». Μπορεί αυτά να παραπέμπουν σε πράξεις
μικρού παιδιού, ωστόσο ο ξεχωριστός κ. Κεν έχει πατήσει τα 45! Παρ' όλα αυτά, ο ήρωας του
YouTube (με εκατομμύρια views στα βίντεό του) δεν πτοείται και ετοιμάζει τις νέες εκδοχές
του Gymkhana, αγωνιζόμενος παράλληλα στο εθνικό πρωτάθλημα της πατρίδας του, σε αγώνες
Rallycross, στα X-Games αλλά και σε επιλεκτικούς αγώνες του WRC. Όχι ότι ξεχωρίζει από τις
επιδόσεις του στις ε.δ., αλλά σίγουρα o κόσμος που συρρέει γύρω του σε κάθε του εμφάνιση
στα service park αποτελεί την αναγνώριση του δικού του ταλέντου.

Νάσερ Αλ-Ατίγια
Ό,τι και να πει κανείς για τον οδηγό από το Κατάρ είναι λίγο. Μπορεί αισίως να έχει
κλείσει τα 42, αλλά σε καμία περίπτωση δε λειτουργεί σύμφωνα με την ηλικία του.
Ολυμπιονίκης στο Λονδίνο στο άθλημα της σκοποβολής, νικητής του θρυλικού αγώνα του Ντακάρ,
οκτώ φορές Πρωταθλητής Μέσης Ανατολής και... μέγας χορηγός της Μ-Sport (διατηρώντας την
ομάδα του Μάλκολμ Γουίλσον στο WRC τη χρονιά που διανύουμε), δε χάνει την ευκαιρία να
συμμετέχει στους περισσότερους από τους μισούς αγώνες του ΠΠΡ, οδηγώντας ένα από τα Fiesta
WRC της Qatar WRT. Σαν να μη φτάνει αυτό, φροντίζει και για τους νεαρούς οδηγούς, με
χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Τιερί Νεβίλ, τον οποίο και στηρίζει στην προσπάθειά του
στο θεσμό, παρέχοντάς του το ένα αυτοκίνητο της ομάδας του σε όλους τους αγώνες! Δεν
πρόκειται απλώς για έναν αναμφισβήτητα γρήγορο οδηγό, αλλά για μια τεράστια προσωπικότητα
του χώρου.

Φρέντι Λόιξ
Κάποτε, στα μέσα της δεκαετίας του '90, θεωρήθηκε σπουδαίο ταλέντο, ξεχωρίζοντας με τις
επιδόσεις του στον αγώνα της πατρίδας του, στο βελγικό Ράλλυ Ypres. Σημείωσε κάποια
εντυπωσιακά αποτελέσματα με Toyota Celica στo WRC, κερδίζοντας μία θέση στην εργοστασιακή
ομάδα της Mitsubishi δίπλα στον πολύ Τόμι Μάκινεν. Από εκείνο το σημείο η καριέρα του πήρε
την... κατιούσα, ενώ πολλοί έλεγαν ότι η παραμονή του στην ομάδα οφειλόταν αποκλειστικά
στις εξαιρετικές του σχέσεις με τη Marlboro. Στη συνέχεια, όμως, μεταμορφώθηκε! Η παρουσία
του στο IRC λειτούργησε ευεργετικά για τον ίδιο. Από το 2007 μέχρι τώρα έχει συνολικά επτά
νίκες, χωρίς όμως να έχει κατακτήσει και τον τίτλο του θεσμού. Στα 43 του θεωρείται ο
απόλυτος άρχοντας του Ράλλυ Ypres με συνολικά οκτώ νίκες. Φέτος δεν ακολουθεί το ERC, αφού
έχει στρέψει αποκλειστικά το ενδιαφέρον του στο Πρωτάθλημα Βελγίου, τίτλο που δεν έχει
κατακτήσει ποτέ(!), αλλά είναι πολύ κοντά στο να το πετύχει φέτος, αφού ήδη μετρά τέσσερις
νίκες στο θεσμό. Και, φυσικά, ούτε λόγος για να κρεμάσει τα γάντια του. Αυτό θα αργήσει
πολύ ακόμα...

Πάολο Αντρεούτσι
Αναμφίβολα, ο Πάολο Αντρεούτσι είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η γειτονική μας χώρα
την τελευταία δεκαετία, δεν είχε όμως ποτέ την ευκαιρία να διακριθεί σε κορυφαίο επίπεδο.
Στα 48 του χρόνια είναι επτά φορές Πρωταθλητής Ιταλίας, και μάλιστα τις τέσσερις
τελευταίες συνεχόμενες. Ξεκίνησε την καριέρα του το 1989, και αρκετοί θεωρούν ότι ήταν
άτυχος, αφού λίγα χρόνια αργότερα η Lancia αποχώρησε από το WRC, με αποτέλεσμα ο ίδιος να
χάσει κάθε ελπίδα να προσπαθήσει στο θεσμό. Κάτι που θεωρεί κομβικό σημείο για την καριέρα
του. Παρ' όλα αυτά, διακρίθηκε σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, προβληματίζοντας
ισχυρότερους -για κάποιους- συνδυασμούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το φετινό Ράλλυ
Σαρδηνίας, όπου, παρά τα... χρόνια του, ήταν ταχύτερος από τον Ρόμπερτ Κούμπιτσα (που
κέρδισε το WRC-2) στις ειδικές που προσμετρούσαν στο ιταλικό πρωτάθλημα. Επίσημος οδηγός
της Peugeot τα τελευταία χρόνια, οδηγεί φέτος στο όριο ένα «ταπεινό» Peugeot 208 R2 στο
ιταλικό πρωτάθλημα, τερματίζοντας στη δεκάδα(!). Τη νέα χρονιά, και εν αναμονή του 208
Τ16, είναι πιο πεινασμένος για τίτλους από ποτέ. Μέχρι και σήμερα, αποτελεί τον επίσημο
δοκιμαστή της Pirelli. ¶παιχτος!

Και κάποτε...
Κάρλος Σάινθ
Ο δύο φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, από την πρώτη του χρονιά στις ειδικές διαδρομές μέχρι
και τη στιγμή που ουσιαστικά αποχώρησε, ήταν ανταγωνιστικός, κερδίζοντας αγώνες και θέσεις
στα πόντιουμ. Χαρακτηριστικό είναι ότι, όταν το 2005, έχοντας αποχωρήσει από την ενεργό
δράση την προηγούμενη χρονιά, τον κάλεσε η Citroen να οδηγήσει την Xsara για δύο αγώνες,
λόγω της... απειθαρχίας του Φρανσουά Ντιβάλ, ο Ισπανός τερμάτισε 4ος στην Ιταλία και 3ος
στο δικό μας Ακρόπολις, δίνοντας οριστικό τέλος στην καριέρα του με ένα βάθρο, και μάλιστα
στον αγώνα που το 1990 σημείωσε την πρώτη από τις συνολικά 26 νίκες του στο θεσμό. Λίγα
χρόνια αργότερα, σε ηλικία 48 ετών (2010), κατάφερε να κερδίσει και το θρυλικό αγώνα του
Ντακάρ.

Γιούχα Κάνκουνεν
Έχοντας ζήσει όλες τις εποχές του WRC, από τότε με τα τέρατα του Gr. B, στα «αναιμικά» Gr.
A, μέχρι και στα απόλυτα WRCars από το '97 και έπειτα, ο Φινλανδός τετράκις Παγκόσμιος
Πρωταθλητής, μέχρι τα 43 του χρόνια, οπότε και αποχώρησε από το θεσμό, ήταν μέσα στους
πρωταγωνιστές. Την τελευταία χρόνια που συμμετείχε με ανταγωνιστικό αυτοκίνητο (το Subaru
Impreza WRC P2000) κατάφερε -σε ηλικία 42 ετών- να τερματίσει τρεις φορές στο βάθρο. Μία
χρονιά νωρίτερα, με τα χρώματα της ίδιας ομάδας είχε προλάβει να σημειώσει δύο ακόμα
νίκες, πέρα από τις 23 που μετρά συνολικά. Ακόμα και το 2010, όταν σε ηλικία 51 ετών
επέστρεψε για μία και μοναδική εμφάνιση στον αγώνα της πατρίδας του, τερμάτισε 8ος
πραγματοποιώντας σε όλη τη διάρκεια του αγώνα χρόνους δεκάδας!