Αλέξανδρος Λιώκης: Σχεδιαστής στη Maserati
Ασχολούμαι από πάρα πολύ μικρός με τα αυτοκίνητα. Αρχικά χάζευα τις φωτογραφίες στους 4Τροχούς του πατέρα μου και στη συνέχεια ασχολήθηκα με το μοντελισμό. Σε ηλικία δεκατριών ετών πήραμε με τον αδελφό μου μια Citroen DS και ξεκινήσαμε να την ανακατασκευάζουμε μόνοι μας. Έτσι άρχισα να καταλαβαίνω τις επιφάνειες, τις γραμμές και τις μηχανολογικές επιλογές.Παράλληλα προσπαθούσα να ζωγραφίσω αυτοκίνητα, αντιγράφοντάς τα από φωτογραφίες. Θυμάμαι πόσο με παίδεψε μια Alfa Romeo 156, έτσι που στο τέλος την ξεπατίκωσα... Στη συνέχεια προσπαθούσα να βελτιώσω την εικόνα κάποιων αυτοκινήτων, αλλάζοντας λίγο το ρύγχος τους, τα φώτα τους κτλ.
Μετά το σχολείο πήγα στο ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας στην Κοζάνη, στο τμήμα Βιομηχανικού Σχεδιασμού, που δυστυχώς τώρα το έχουν συγχωνεύσει με τους Μηχανολόγους. Οι σπουδές δε βασίζονταν τόσο στο styling, όσο σε πιο πρακτικά θέματα, στη γνώση των υλικών κτλ., στοχεύοντας περισσότερο σε αντικείμενα που είναι ρεαλιστικό να παραχθούν στην Ελλάδα. Η πτυχιακή μου ήταν μια σύγχρονη εκδοχή της DS.
Οι καθηγητές μου προτιμούσαν ένα πιο πρακτικό θέμα, όμως επέμεινα, καθώς πίστευα ότι η συγκεκριμένη εργασία θα αποδεικνυόταν χρήσιμη στην πορεία που ήθελα να ακολουθήσω στη συνέχεια. Έφτιαξα το portfolio μου και το έστειλα στο IED (Instituto Europeo di Design) στην Ιταλία, όπου έγινα δεκτός. Από εκεί και μετά, τα πράγματα είναι λίγο πολύ γνωστά, με το πρωτότυπο Alfa Romeo Gloria που παρουσιάστηκε πέρυσι στη Γενεύη, το οποίο ήταν βασισμένο στα δικά μου σχέδια.
Όταν πρωτομπήκα στη σχολή «έχασα την μπάλα», καθώς οι άλλοι συμφοιτητές μου είχαν τελειώσει σχολές σχεδιασμού αυτοκινήτου ή Καλών Τεχνών και είχαν ήδη πολύ καλό επίπεδο, ενώ εγώ πήγα απροετοίμαστος, είχα όμως καλό τεχνικό υπόβαθρο. Η μία μου επιλογή ήταν να τα παρατήσω βλέποντας τις φοβερές δουλειές των άλλων. Όμως πείσμωσα, και σταδιακά άρχισα να βελτιώνομαι.
Μετά την Gloria, ξεκίνησα την πρακτική στην Alfa Romeo για έξι μήνες και, λίγο πριν από το τέλος της πρακτικής, με μετέφεραν στη Maserati. Όντας ευχαριστημένοι, με κάλεσαν και μου έκαναν πρόσληψη. Στο κέντρο σχεδιασμού της Maserati απασχολούνται τώρα δώδεκα άτομα, από τα οποία οι έξι ασχολούμαστε με τον εξωτερικό σχεδιασμό.
Από την αρχή, όπως και στην Alfa Romeo, με έριξαν στα βαθιά, αφού συμμετείχα στα σημαντικά project. Μπορεί να τρέχουν ταυτόχρονα περισσότερα από ένα τέτοια project ανάμεσα στα οποία πρέπει να μοιράζεις το μυαλό σου. Αυτό μπορεί να σε μπλοκάρει ή και να σε βοηθήσει, καθώς, δουλεύοντας, για παράδειγμα, για ένα πρωτότυπο, μπορεί να ξεπηδήσει μια καλή ιδέα για ένα αυτοκίνητο παραγωγής.
Τα ερεθίσματα έρχονται από παντού, από την αρχιτεκτονική, τα κλασικά αυτοκίνητα, μέχρι συμπεριφορές ανθρώπων. Σημαντικό ρόλο παίζει και η εκάστοτε ψυχολογία σου. Οι σχεδιαστές προσπαθούν να μιμηθούν φυσικά πράγματα, καθώς είναι ευχάριστα στο μάτι. Ένας σχεδιαστής μπορεί να εμπνευστεί ακόμα και από τις γυναίκες. Πιάνω τον εαυτό μου να κοιτάζω μια γυναίκα και να την... αναλύω, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω γιατί μου αρέσει.
Αυτή η μανία να παρατηρείς πράγματα μερικές φορές γίνεται κουραστική. Έχω φτάσει σε ένα σημείο που, κοιτώντας ένα αυτοκίνητο, βλέπω μόνο ελαττώματα...
Φιλοδοξία μου είναι να παραμείνω σε αυτήν την εταιρεία, που μου αρέσει πολύ και παράλληλα προσφέρει εξαιρετικά ευχάριστο εργασιακό περιβάλλον. Θα είναι μεγάλη ικανοποίηση αν έχω συμβάλει πολύ σε κάποιο αυτοκίνητο που θα βγει στην παραγωγή.
Για οποιονδήποτε σχεδιαστή αυτοκινήτου η σταδιοδρομία στο εξωτερικό, δυστυχώς, είναι μονόδρομος. Είναι κρίμα που δεν προβλέπονται ανάλογες θέσεις εργασίας στην Ελλάδα, καθώς υπάρχουν πολλά πράγματα που θα μπορούσαν να σε εμπνεύσουν.
Δεν είχαμε χώρο στο σπίτι, γιατί μέναμε σε πολυκατοικία. Τα είχαμε αραδιάσει όλα στο δρόμο και είχαμε τσακωθεί με όλους τους γείτονες (λάδια παντού...), αλλά μάθαμε έτσι τα τεχνικά, τα μηχανολογικά. Έμαθα να αγαπάω τη λαμαρίνα.
Για να γίνει κάποιος σχεδιαστής, θα πρέπει να έχει βαθιά γνώση της ιστορίας του αυτοκινήτου, να διαθέτει τη δική του ματιά και τη δική του αντίληψη, τι του αρέσει και τι δεν του αρέσει. Τα προγράμματα σχεδιασμού που χρησιμοποιούμε βοηθούν κάποιον να καλλιεργήσει τις ικανότητές του, όμως η αντίληψη είναι πολύ δύσκολο να καλλιεργηθεί.
Σε κάποιον που πιστεύει σε αυτό που θέλει να κάνει, θα έλεγα να κυνηγήσει το όνειρό του. Σε προσωπικό επίπεδο, ήμουν τυχερός που οι γονείς μου με στήριξαν, και τώρα νιώθουν υπερήφανοι με την έκβαση των επιλογών μου.