Kia Sportage 1.7 CRDi
Μπορεί το Sportage της Kia να «κουβαλάει» ένα όνομα συνδεδεμένο με τις εκτός δρόμου εξορμήσεις, σήμερα όμως στοχεύει περισσότερο στην κάλυψη των μεταφορικών αναγκών μιας οικογένειας.ΑΝ ήθελε κάποιος να αντιληφθεί πώς εξελίχθηκε η αυτοκινητοβιομηχανία τις τελευταίες δύο δεκαετίες, δε θα είχε παρά να παρακολουθήσει τη μεταμόρφωση του Kia Sportage από την πρώτη μέχρι την τρίτη του γενιά, καθώς το αρχικό, σκληροπυρηνικό τετρακίνητο με πλαίσιο τύπου σκάλας και κοντές σχέσεις μετάδοσης αντικαταστάθηκε στη συνέχεια από ένα SUV, και το 2010 πήρε τη θέση του ένα σύγχρονο crossover. Οι δεσμοί αίματος με το συγγενικό Hyundai ix35 (το οποίο πλέον δεν εισάγεται) ουδόλως έγιναν αντιληπτοί, καθώς η εξωτερική εμφάνιση του Sportage ακολουθεί τη σύγχρονη σχεδιαστική γλώσσα της Kia, που εμπνεύστηκε και υλοποίησε ο ταλαντούχος Πέτερ Σράιερ, επικεφαλής του σχεδιαστικού τμήματος της εταιρείας. Το αυτοκίνητο ξεχωρίζει σχεδιαστικά από τα αυτοκίνητα του ανταγωνισμού, καθώς την αίσθηση που δημιουργούν οι μεγάλες πλευρικές επιφάνειες (και τονίζονται ακόμα περισσότερο από τα μικρά παράθυρα) δε σπεύδει να διασκεδάσει κάποιο αμήχανο νεύρο, το οποίο θα ακύρωνε τη δωρικότητα της κατασκευής. Οι φαρδιές πίσω κολόνες έρχονται να ενισχύσουν την προσωπικότητα του Sportage, που, παρά το πέρασμα τεσσάρων ετών από την πρώτη του εμφάνιση, δε φαίνεται να έχει χάσει τη φρεσκάδα του. Εντούτοις, η εταιρεία πρόσφατα προχώρησε σε ένα διακριτικό facelift, το οποίο εντοπίζεται σε ελαφρώς διαφοροποιημένα εμπρός και πίσω φωτιστικά σώματα, ενώ μία ιδέα αλλαγμένη είναι και η μάσκα.
Περνώντας στο εσωτερικό, ο αέρας ανανέωσης εντοπίζεται στα υλικά του πίνακα οργάνων και στη βελτίωση της ηχομόνωσης. Σε κάθε περίπτωση, η κατασκευή δείχνει ποιοτική, ενώ ο λιτός σχεδιασμός του αμαξώματος βρίσκει συνέχεια στον τρόπο που έχει αντιμετωπιστεί και το περιβάλλον του οδηγού. Στο σχετικά μικρό πίνακα οργάνων κυριαρχεί ένα ευμέγεθες ταχύμετρο, λογική που μάλλον παραπέμπει σε αυτοκίνητο μικρότερης κατηγορίας. Από εκεί και πέρα, η απτή ποιότητα καθώς και αυτή των υλικών συνάδουν με το χαρακτήρα της κατασκευής, ενώ οι μεγάλοι περιστροφικοί διακόπτες του συστήματος κλιματισμού μπορεί να ξενίζουν κάπως, αποδεικνύονται όμως στην πράξη πολύ πρακτικοί.
Ψεγάδια στον τομέα της εργονομίας δεν μπορεί να εντοπίσει εύκολα κανείς στο Sportage, καθώς όλα τα χειριστήρια βρίσκονται στη σωστή θέση, ενώ ο οδηγός θα βρει την ιδανική θέση οδήγησης (παρ' ότι στη βασική εκδοχή Instyle το τιμόνι δε ρυθμίζεται τηλεσκοπικά), με το κάθισμα να προσφέρει ικανοποιητική στήριξη στις στροφές. Από εκεί και πέρα, οι φαρδιές πίσω κολόνες και ο ογκώδης χαρακτήρας του αμαξώματος θέτουν περιορισμούς στην ορατότητα, κάτι το οποίο οι αισθητήρες παρκαρίσματος και η κάμερα οπισθοπορείας, που προσφέρονται στις ακριβότερες εκδόσεις, θα διευκόλυναν, αν μη τι άλλο, στους επιτόπιους ελιγμούς. Όσο για τους χώρους, οι επιβάτες κανονικού αναστήματος θα βολευτούν με άνεση στο πίσω κάθισμα, ενώ το πορτ μπαγκάζ των 465 λίτρων είναι από τα πιο ευρύχωρα της κατηγορίας.
Ποιο SUV;
Με το τοπίο να αλλάζει καθημερινά στο χώρο της αυτοκίνησης, τέσσερα χρόνια ύστερα από την πρώτη μας επαφή με την τελευταία γενιά του Sportage, είμαστε υποχρεωμένοι να δούμε το αυτοκίνητο με νέο πρίσμα. Έτσι, αν τότε, με το 1.600άρη βενζινοκινητήρα, ερχόταν να καλύψει τις ανάγκες που προ κρίσης ικανοποιούσαν τα 2λιτρα SUV, σήμερα η σκέψη μας αναγκαστικά πάει στην οικογενειακή κατηγορία, που καθιέρωσε το Qashqai και παίρνει ακόμα μεγαλύτερη διάσταση με την άφιξη του νέου μοντέλου.
Και αν το 1.600άρι Sportage βενζίνης με τους 135 ίππους είναι η πιο προσιτή εκδοχή του μοντέλου, το (επίσης δικίνητο) 1.7 ντίζελ της δοκιμής μας με απόδοση 115 PS βρίσκεται πιο κοντά στα «θέλω» των Ελλήνων αγοραστών. Μπορεί ο κατά 20 ίππους ισχυρότερος βενζινοκινητήρας να φαντάζει ικανότερος να κινήσει το σχεδόν 1,5 τόνου αμάξωμα, εντούτοις, με 26,5 χλμ. ήδη από τις 2.000 σ.α.λ., ο 1.7 CRDi είναι σχεδόν 10 χλγμ. πιο «ροπάτος», με αποτέλεσμα στις ρεπρίζ το ντίζελ να παίρνει ένα μεγάλο προβάδισμα. Ενδεικτικά, με 3η για τα 50-80 χλμ. και με 4η για τα 80-110 το πετρελαιοκίνητο Sportage χρειάζεται 4,5 και 7 δλ., σε σχέση με τα 6,2 και τα 9,8 δλ. που πραγματοποίησε το 1.6 στην προ τριετίας δοκιμή μας. Απέναντι στον κινητήρα βενζίνης άμεσου ψεκασμού, με μεταβλητό χρονισμό των εκκεντροφόρων, ο ντίζελ των 1.685 κ.εκ. δείχνει λιγότερο πολιτισμένος σε λειτουργία, όντας πιο θορυβώδης και με αρκετά αισθητούς κραδασμούς. Στην πόλη, η καλή απόκριση του κινητήρα και η ροπή κάνουν ευχάριστη την οδήγηση, όμως στις υψηλές στροφές αρχίζει και ασθμαίνει, κάτι που αποτυπώνεται στην πράξη όταν ο οδηγός πιέσει πιο βαθιά το δεξί πεντάλ, αλλά και με τους αριθμούς που κατέγραψαν τα όργανά μας, καθώς τα 100 χλμ./ώρα έρχονται σε 13 δλ. και τα 1.000 μ. σε 34,6 - και στις δύο περιπτώσεις, περί το 1,5 δλ. πιο αργά από το βενζινοκίνητο σύνολο.
Αν βάλει κανείς δίπλα του το (κατά μερικά εκατοστά μικρότερο) Qashqai 1.5 με τους 110 ίππους, το Kia υπολείπεται μόνο μία ιδέα στις ρεπρίζ, είναι όμως και πάλι η επιτάχυνση από στάση όπου σημειώνεται μια διαφορά 0,9 δλ. υπέρ του Nissan, καθώς ο κινητήρας του τελευταίου είναι πιο ζωντανός στις ψηλότερες στροφές. Οι χρόνοι του Sportage στην επιτάχυνση από στάση επιβαρύνονται έως ένα βαθμό και από το κιβώτιό του, που δε συμπαθεί τις γρήγορες αλλαγές, ενώ παρουσιάζει και μια ασάφεια στη μετάβαση από 3η σε 4η.
Τέλος, η κατανάλωση του κινητήρα κυμάνθηκε στη διάρκεια της δοκιμής μας κοντά στα 8 λίτρα/100 χλμ., τιμή απόλυτα λογική για το μέγεθος του αυτοκινήτου, σημειώνοντας ένα κέρδος περισσότερο από 2 λίτρα/100 χλμ. σε σχέση με τη βενζινοκίνητη εκδοχή.
Στον τομέα της οδικής συμπεριφοράς, το Sportage αποδεικνύεται ουδέτερο και ασφαλές, με το τιμόνι να δείχνει βελτιωμένο σε σχέση με το παρελθόν, που παρουσίαζε μια ασάφεια γύρω από τη θέση της ευθείας, και με την πίσω ανάρτηση πολλαπλών συνδέσμων να ελέγχει αποτελεσματικά το αμάξωμα, προσφέροντας συνάμα άνεση σε κάθε είδους οδόστρωμα. Όχι ότι το στοιχείο του Sportage είναι οι εκτός δρόμου διαδρομές, εντούτοις η απόσταση των 172 χλστ. του αμαξώματος από το έδαφος μπορεί να μη συγκρίνεται με ενός καθαρόαιμου 4x4, εντούτοις είναι μεγαλύτερη από αυτήν που προφέρουν τα περισσότερα crossover της αγοράς. Επιπλέον, το αυτοκίνητο είναι εξοπλισμένο με σύστημα που διατηρεί σταθερή ταχύτητα σε απότομες κατωφέρειες (Hill Descent). Τέλος, τα 70άρια ελαστικά σε τροχούς 16 ιντσών, που φοράει η βασική έκδοση, είναι πιο συμβατά με την ποιότητα του ελληνικού οδοστρώματος. Από την άλλη, η μαλακή ανάρτηση έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερες κλίσεις στις στροφές, ενώ εν μέρει ευθύνεται και για τη μέτρια τιμή ακινητοποίησης από τα 120 χλμ./ώρα (62,3 μ.), με το μεσαίο πεντάλ, μάλιστα, να σκληραίνει στο φρενάρισμα πανικού.
Εν κατακλείδι, χωρίς να ξεχωρίζει σε κάποιο συγκεκριμένο τομέα, το Kia Sportage στη δικίνητη ντίζελ εκδοχή του ικανοποιεί με το παραπάνω τις μεταφορικές ανάγκες μιας οικογένειας, χάρη στους πλούσιους χώρους του, ενώ στο δρόμο είναι ευχάριστο και προσφέρει ασφαλή οδική συμπεριφορά. Αν εμφανισιακά διατηρεί ένα μοναδικό στυλ, στην προσέγγιση του αγοραστικού κοινού δε στερείται και λογικών επιχειρημάτων, καθώς απέναντι στο νεοφερμένο ανταγωνισμό αντιπαραθέτει μια ανταγωνιστική τιμή που συνδυάζεται με 7μηνη εγγύηση και δωρεάν σέρβις για 5 χρόνια._ 4Τ
YΠΕΡ/ΧΩΡΟΙ/ΟΥΔΕΤΕΡΗ ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ/ΑΝΕΣΗ
ΚΑΤΑ/ΤΡΑΧΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΙΝΗΤΗΡΑ/ΦΡΕΝΑ
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
Η τιμή εκκίνησης για το Sportage 1.7 Diesel είναι 26.190 ευρώ για την έκδοση Instyle, που με την τρέχουσα προσφορά των 3.000 ευρώ και το όφελος απόσυρσης διαμορφώνεται τελικά στα 21.190 ευρώ, όταν η αντίστοιχη τελική τιμή για το βενζινοκίνητο μοντέλο είναι 17.860 ευρώ. Η βασική έκδοση περιλαμβάνει τα απαραίτητα, ενώ, με άλλα 1.000 ευρώ, η έκδοση Uptown προσφέρει επιπλέον τηλεσκοπική ρύθμιση του τιμονιού, φώτα ημέρας με LED, δερμάτινη επένδυση σε τιμόνι και επιλογέα ταχυτήτων και ζάντες 17 ιντσών με ελαστικά 225/60/17. Τέλος, η έκδοση Skyview, που κοστίζει 23.390 ευρώ, διαθέτει ηλεκτρικά ανοιγόμενη ηλιοροφή, αισθητήρες παρκαρίσματος, οθόνη πολλαπλών ενδείξεων, σπορ καθίσματα και κάμερα οπισθοπορείας.